Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Authoritarianism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
O społeczno-politycznych źródłach złego stresu i jego edukacyjnych skutkach
On Social and Political Sources of Bad Stress and its Educational Effects
Autorzy:
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916249.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporatism
authoritarianism
stress
education
Opis:
The main problem of considerations concerns the relationships and dependencies between selectedsocio-political factors as stressors and specific reactions to them of selected categories of people andgroups, analysed in terms of educational processes. The author is especially interested in the stressfuland educational role of human participation in the system of corporate trade as the source of artificiallycreated needs connected with continuous shopping and multiplying material goods. The second stress factor analysed below is the character of state power exercised by politicians, with the particular role of its distortion towards authoritarian relations. The final kind of synthetic summary of the above deliberations is an attempt of critical evaluation of the educational role of stress caused by the authoritarian school. And although the discussed stress factors the author attempts to refer to individual behaviours, taking into account, for example, the concepts of human nature, age and institution (e.g. school), the conclusions and findings resulting from these analyses are also more general. Their essence relates to the thesis that regardless of individual behaviours in a stressful situation, generally negative stressors, such as the impact of corporate economy, pathological character of exercising authority or authoritarian school usually shape negativebehaviour, including mainly authoritarian personalities.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2019, 55; 39-58
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Schools of Hatred’. The Essence of Totalitarianism in Jerzy W. Borejsza’s Approach
Autorzy:
Ceran, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131450.pdf
Data publikacji:
2021-07-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
totalitarianism
authoritarianism
fascism
Nazism
communism
Opis:
Jerzy W. Borejsza regarded the term ‘totalitarianism’ as a helpful tool in describing the political systems in Nazi Germany, fascist Italy, and the Bolshevik/communist Soviet Union, but opted for restricted use of the term. Apart from the classical determinants of a totalitarian system, he believed that the mobilisation of hatred against the predefined ethnic/national, racial, or class enemy was essential to any totalitarianism. Rather than adding a new distinguishing feature of the totalitarian system, the Polish historian carried out a series of multi-aspect comparative analyses of its earlier-defined traits and characteristics. He has drawn a precise distinction between a totalitarian and authoritarian system. Not satisfied with apparent similarities, he tried to explore the issue more deeply, identifying different intensities of the phenomena specific to totalitarian systems. He stressed a gradation of totalitarianism in the different totalitarian systems, at the different stages of their functioning. To his credit goes the introduction in the historiography of the concept of ‘anti-Slavism’ and, as part of it, anti-Polonism, as essential traits of the National Socialist ideology. He opposed the simplifications tending to appear in broadly used terms, the attempts to ‘ideologise’ and ‘politicise’ the history, particularly in describing the communist totalitarianism. According to Borejsza, fascism, Nazism, and communism had once frequented the same school of totalitarian hatred and took there the same classes – but they were differently evaluated when it came to the finals.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 57-72
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza despotyczna czy demokratyczna? Partie i wyborcy wobec demokracji i „rządów silnej ręki”
Despotic or democratic rule? Parties and voters regarding democracy and “strong-arm government”
Autorzy:
Tomczak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514497.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
democracy
authoritarianism
Polish political parties
Opis:
The article concerns the attitudes of parties and their voters towards democracy and support for a “strong-arm government”. The research included the five largest Polish civil parties Platforma Obywatelska RP (Civic Platform RP), Prawo i Sprawiedliwość (Law and Justice), Sojusz Lewicy Demokratycznej (Democratic Left Alliance), Twój Ruch (Your Movement) and Polskie Stronnictwo Ludowe (Polish People’s Party). The results confirmed that, on the one hand, voters acknowledge democracy as the best political system for Poland; however, on the other hand, a substantial part of them longs for strong authorities. Supporting democracy, they advocate a “strong-arm government”. Among left-wing voters, there is three times more proponents of such governments than persons acknowledging another political system as better than democratic one. In the case of political scene centre voters, the number of “strong-arm government” proponents amounts to over four times the number of democracy critics. Nearly half of the right-wing voters supported the “strong-arm government”, and every fifth of them did not acknowledge democracy as the best political system. Proponents of democracy dominate in electorates of all parties. Groups in which their advantage over opponents is clearly the smallest include: PiS-voters, persons who declared the will to vote for another formation, and persons who did not want to participate in the elections. Among the PiS-voters, nearly three times more supported “strong-arm government” than opposed it. Among the voters of PO, SLD, and Your Movement, there were more opponents of a “strong-arm government” than its proponents. One may assume that a formation critical towards democracy and favorable towards reinforcement of authority of a strong, charismatic leader could gain among the right-wing voters. It may partially explain why did the Kongres Nowej Prawicy (Congress of the New Right) receive substantial support in the elections to the European Parliament. KNP criticizes the modern democracy and its leader favorably talked about activities of politicians who apply the methods of a “strong-arm government”. On the left side of the political scene there are no premises for the emergence of a political force based on similar views and having greater support.
Źródło:
Political Preferences; 2014, 8; 85-98
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter władzy suwerennej w koncepcjach ładu konstytucyjnego Hansa Kelsena i Carla Schmitta
The nature of sovereign power in the constitutional concepts of Hans Kelsen and Carl Schmitt
Autorzy:
Kaleta, Krzysztof J.
Koźmiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950245.pdf
Data publikacji:
2013-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sovereignty
normativism
authoritarianism
constitution
liberalism
Opis:
The purpose of this article is to review the controversy between two, potentially most influential legal theorists in 20th century, Hans Kelsen and Carl Schmitt. Their philosophical concepts: Schmittian decisionism and Kelsenian normativism, were based on different assumptions, leading their authors to variant practical conclusions. It is reasonable to infer that the differences in their visions of constitutional order were deeply rooted in different intellectual traditions – not only political (Kelsen’s involvement in defense of liberal democracy unlike Carl Schmitt, whose conservative attitude and critique of liberalism led to support totalitarian state and extreme right wing ideology), but also theological (pantheistic idea of God and fideism; conflict between rationality and faith). So from this perspective „Pure theory of law” can be seen as pantheistic political theology, because „pantheism overcomes the opposition of God and World; the Pure Theory of Law accordingly overcomes the opposition of State and Law”. On the other hand legal philosophy of Carl Schmitt is inspired by the Roman Catholic theological concept of the miracle, whereby God is free from the laws of nature – and in consequence – the sovereign is not bound by the law and may decide exceptions to it.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2013, 2, 2; 154-168
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalny, społeczny i polityczny wymiar pretorianizmu tureckiego
Institutional, social a nd political aspects of Turkish praetorianism
Autorzy:
Herbut, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953240.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
civil-military relations
praetorianism
Turkey
authoritarianism
military
Opis:
The term ‘praetorianism’ refers to countries in which the armed forces influence the political system. The army, as an institution, can develop its political power in two ways: in a “direct” and “indirect” fashion. While in the first case the armed forces take control over state institutions, the second is more sublime and is restricted to the building of more concealed methods of influence, such as blackmail. Additionally, the army itself, as the officers are not engaged into politics, shows a high level of political cohesion and military professionalism. Turkey is an example of a country in which a professional army, after decades of acquiring political experience and under favourable conditions, was and still is able to efficiently exert backstage politics. On one side, TSK (Turkish Armed Forces) has developed constitutional and legal means of influencing the government, and on the other, the high public trust in the armed forces allows it to, if necessary, effectively blackmail or even supplant disobedient cabinets.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 46; 20-34
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transformacja polityczna w Egipcie w okresie prezydentury Muhammada Mursiego
Political transformation in Egypt under Muhammad Morsi
Autorzy:
Lipa, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Egypt
authoritarianism
Arab Spring
democratization
Muhammad Morsi
Opis:
This article refers to the second phase of political transformation in Egypt, which coincides with the period of Muhammad Morsi’s presidency. The attention is paid not only to the internal dimension of the transformation, but also its main external circumstances. With regard to the functioning of the Egyptian political system, there were no significant changes – comparing to the period preceding the M. Morsi’s presidency. The holding of free elections (parliamentary and presidential) does not mean that Egypt has become a democratic state. It rather remains the state that “stuck” in transition, especially after the coup of July 3, 2013.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 149-165
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza w Rosji – logika samorekonstrukcji systemu
Power in Russia – the logic of self-reconstruction of the system
Autorzy:
Bartnicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901680.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Rosja
autorytaryzm
Władimir Putin
Russia
authoritarianism
Vladimir Putin
Opis:
Potencjał i społeczne przyzwolenie na zmiany w Rosji zostały wyczerpane już w 1993 r. Kolejne lata przynoszą coraz większą i coraz bardziej jawną kontynuację rozwiązań z przeszłości. Pewne specyficzne uwarunkowania przywództwa władzy są rzecz jasna typowe dla każdego systemu politycznego, w tym artykule chodziło jednak o podkreślenie czynników, które wpływały na polityczną pozycję przywódcy, a także tych, które przesądziły o klęsce „projektu demokratycznego” w Rosji. W tym kontekście szczególną uwagę zwrócono na uwarunkowania historyczno-kulturowe, cechy osobowościowe prezydenta oraz spuściznę czasów komunistycznych. Ta ostatnia kwestia była kluczowa z punktu widzenia budowy systemu quasi-autorytarnego i autorytarnego (po 2000 r.). Pewnym paradoksem rosyjskiej rewolucji lat 90. było to, że w walce „starego” i „nowego” zarówno władza, jak i elity, walczyły o przeniesienie do nowej Rosji jak największej liczby rozwiązań z ZSRS. Rosja miała być zreformowaną kontynuacją państwa komunistycznego pozbawioną jedynie kilku istotnych wad dawnego systemu. Polityczne zmiany w latach 1991–1993 nie skruszyły prawdziwych fundamentów życia politycznego ZSRS. W znacznym stopniu były więc tylko mniej lub bardziej udaną adaptacją istniejącego systemu do zmieniających się realiów. Tym samym wiele elementów składowych Rosji było jedynie prostą kontynuacją tradycji i rozwiązań sprzed 1991 roku.
In Russia potential for “change” and its social acceptance by the year 1993 have long since expired. The following years mark a stronger and more open “continuity” – that is, the revival of mechanisms of the past. Each political system has, of course, it’s own specific circumstances of leadership, however, this article intended to display those factors, which played a crucial role in building of a political position of the leader in rule as well as those, that determined the collapse of the democratic project in Russia. In this context a special attention was given to cultural and social circumstances, president’s features of character, and the legacy of the communist regime. The last question played a crucial role first in building of a semi-authoritarian and later, after the year 2000, an authoritarian system. The Russian revolution of the 90’s displayed a paradox. In the struggle of the old and the new, both the state power and the elites insisted on implementing as many Soviet mechanisms in new Russia as it was possible. Russia was supposed to be a reformed continuation of the communist state free of a few flaws of the past regime. Political changes that took place between 1991 and 1993 did not shatter real foundations of the political system of the Soviet Union, and turned out to be a more or less successful adaptation of the existing system to the changing circumstances. This meant that many elements that the Russian state consisted of were merely a simple continuation of the tradition and solutions from before year 1991.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2020, 2(63); 5-25
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytaryzm a postawy rodzicielskie żołnierzy
Authoritarian at work, non-authoritarian at home? Soldier as commander, subordinate and parent
Autorzy:
Piotrowski, A.
Kubacka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347762.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
autorytaryzm
dyrektywność
postawy
rodzice
żołnierze
authoritarianism
directiveness
parental attitudes
soldiers
Opis:
Artykuł w części teoretycznej charakteryzuje problematykę dyrektywności, autorytaryzmu, postaw rodzicielskich oraz stylów wychowania. Część empiryczna artykułu przedstawia wyniki badań nad dyrektywnością i postawami rodzicielskimi u żołnierzy WP. Powszechne stereotypy społeczne definiują żołnierzy jako osoby o wysokim poziomie autorytaryzmu i dyrektywności oraz przejawiające surowe postawy wychowawcze wobec swoich dzieci. Badania przeprowadzone na grupie żołnierzy i pracowników WP oraz osób zatrudnionych w zawodach cywilnych obalają znaczną cześć tych stereotypów. Wyłaniający się obraz żołnierza w istotny sposób odbiega od aktualnie panującego stereotypu, ale co jest bardzo interesujące, nie różni się znacznie od postaw przejawianych przez osoby cywilne w zakresie analizowanych zmiennych.
The article in its theoretical part is characterized by the problems of directiveness, authoritarianism, parental attitudes and education styles. The purpose of this article is to present the results of research on directiveness and parental attitudes of the Polish Army soldiers. Common social stereotypes define soldiers as people who have a high level of authoritarianism and directiveness and who manifest harsh parenting attitudes to their children. The study on a group of soldiers, Polish military personnel and people working in civilian professions refute the substantial part of these stereotypes. The emerging picture of a soldier is very different from the current stereotype, but what is very interesting is that this picture is not significantly different from the behavior exhibited by civilians in relation to the analyzed variables.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2013, 4; 28-47
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bogurodzico, przegoń Putina. Pussy Riot – feministki kontra autorytaryzm w Rosji
Mother of God, Banish Putin. Feminists Against Authoritarianism in Russia
Autorzy:
Wasielewski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193954.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Rosja
Cerkiew
władza
autorytaryzm
Pussy Riot
Russia
church
power
authoritarianism
Opis:
The events that took place in Russia at the end of 2011 – the rigged parliamentary elections and the nomination of Vladimir Putin as presidential candidate, his return to the Kremlin after four years, caused numerous protests on a previously unknown scale. According to various estimates, tens of thousands of dissatisfied citizens took to the streets of Moscow. They were led by Alexei Navalny and Boris Nemtsov, who was later murdered in 2015. The public support of the authorities and the condemnation of the protesters by Patriarch Cyril – the head of the Russian Orthodox Church, was met with a reaction from a now outraged society. On February, 21 2012, the famous feminist group Pussy Riot, staged a performance in the building of the Council of Christ the Saviour in Moscow. The performance was to be a form of protest against the informal alliance of „the throne and the altar”. This informal alliance has been present in Russia for many years, it obliges both sides to mutual support, especially in times of crisis. The trial of the three members of the Pussy Riot group – Nadezhda Tolokonnikova, Ekaterina Samucevich and Maria Alokhina was strictly political, despite strict efforts of judges and prosecutors to change its character. Under the pretence of offending religious feelings, a political lynch was carried out against the three women. The real reason for such harsh actions, was disobedience against the head of the Russian state and standing in opposition to the authoritarian form of government. The phoney trial was treated as a warning to the system’s opponents, for them to think twice before undertaking any actions against the state authorities. Pussy Riot’s performance and its consequences have provoked many questions about the condition of the rule of law in Russia and the durability of Vladimir Putin’s regime. The article describes the earlier activities of Pussy Riot, background of the events preceding performance in the Cathedral of Christ the Savior, a trial and the world’s response to the verdict. The research area durability and stability of political system in Russia during the presidency of Vladimir Putin and what it guarantees. The main hypothesis is the assumption that any manifestation or insubordination to the existing order in Russia is treated as an affront, and every person undertaking such action must be severely punished and stigmatized. The research method used in the article is an analysis of written sources.
Wydarzenia mające miejsce w końcówce 2011 r. w Rosji – sfałszowane wybory parlamentarne oraz nominacja Władimira Putina jako kandydata na prezydenta, oznaczająca de facto jego powrót na Kreml po 4 latach – spowodowały liczne protesty na nieznaną dotychczas w rosyjskich realiach skalę. Na ulicę Moskwy wyszło według różnych szacunków kilkadziesiąt tysięcy niezadowolonych obywateli, którym przewodzili m.in. Aleksiej Nawalny oraz zamordowany w 2015 r. Borys Niemcow. Publiczne poparcie władzy oraz potępienie protestujących przez Patriarchę Cyryla – zwierzchnika Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej spotkało się z reakcją ze strony oburzonego społeczeństwa. 21 lutego 2012 r. w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie doszło do punkowego performance’u feministycznej grupy Pussy Riot. Występ miał być formą protestu wobec nieformalnego sojuszu tronu i ołtarza panującego w Rosji od wielu lat, zobowiązującego obie strony do wzajemnego wsparcia, szczególnie w kryzysowych momentach. Proces trzech członkiń Pussy Riot – Nadieżdy Tołokonnikowej, Jekateriny Samucewicz oraz Marii Alochiny miał charakter polityczny, pomimo usilnych starań sędzów oraz prokuratorów, którzy próbowali zarzutom nadać charakter obrazy uczuć religijnych. Na kobietach dokonano politycznego linczu, którego rzeczywistym powodem było okazanie nieposłuszeństwa wobec głowy państwa rosyjskiego oraz sprzeciw wobec autorytarnej formie rządów. Pokazowy proces potraktowano jako przestrogę dla przeciwników systemu przed podjęciem jakichkolwiek działań wymierzonych we władzę państwową. Performance Pussy Riot oraz jego konsekwencje sprowokowały wiele pytań na temat kondycji praworządności w Rosji oraz trwałości reżimu Władimira Putina. W artykule opisana została wcześniejsza działalność aktywistek Pussy Riot, tło wydarzeń poprzedzających słynne wystąpienie w soborze Chrystusa Zbawiciela, pokazowy proces oraz reakcja świata na wyrok. Głównym problemem badawczym jest odpowiedź na pytanie, czy działalność feministycznej, punkowej grupy Pussy Riot ma charakter polityczny? Główną hipotezą jest założenie, że ze względu na panujący w Rosji „sojusz ołtarza z tronem”, czyli zażyłą relację Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z aparatem władzy państwowej, każdy przejaw niesubordynacji względem państwa przy użyciu dominującej religii powoduje automatycznie jego upolitycznienie. Metoda badawcza wykorzystana w artykule to analiza źródeł pisanych.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2019, 18; 316-332
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Populizm, autorytaryzm, Polska. Maciej Gdula o konsekwencjach polskiej transformacji liberalnej
Autorzy:
Haremska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437331.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
neo‑authoritarianism
“good change”
Miastko
neoliberalism
left‑wing
social classes
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2018, 8, `1; 129-140
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie Arabskiej Wiosny
The Importance of the Arab Spring
Autorzy:
Zdanowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505190.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Arab Spring
Middle East
authoritarianism
Islamism
new subjectivity
new international order
Opis:
At the turn of 2011, turbulent events occurred in the Middle East that have become known all over the world as the ‘Arab Spring’. Initially, these protests were a form of civil disobedience. Later, the situation developed in several directions. In Jordan, Algeria, Morocco, Saudi Arabia, Kuwait, the United Arab Emirates, Mauritania, Sudan and Oman, the authorities managed to convince the public that they would meet their needs and introduce new reforms. The authorities in Syria, Libya, Yemen and Bahrain took the severest positions. In Tunisia and Egypt free elections were conducted, and these countries have started to build a democratic system. This experiment was interrupted in Egypt on July 3, 2013 by the intervention of the army. In the light of these events, can one assume that the Arab Spring is a closed chapter in the history of the Middle East, and that the hope for democracy in the countries of the region have been buried forever? This article refers to the sources of the ‘Arab Spring’ and demonstrates its importance for the history of the region.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 13-33
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekonomia i gospodarka autorytarna. Ujęcie normatywne i praktyka
Economics and Authoritarian Economy: Normative Approach and Practice
Autorzy:
Rogaczewska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411096.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
authoritarianism
totalitarianism
economy
theory
housekeeping
doctrines
autorytaryzm
totalitaryzm
ekonomia
teoria
doktryny
Opis:
Doktryny autorytaryzmu i totalitaryzmu stanowią konglomerat różnych wpływów ideologicznych i kulturowych, są zlepkiem wielu koncepcji. Elementem stanowiącym wspólny mianownik jest podejście do kwestii gospodarowania. Mimo różnic w odniesieniu do innych wartości – w obszarze ekonomii odnajdujemy wiele podobieństw. Przede wszystkim po stronie zbieżności występuje podporządkowanie ekonomii polityce. Ekonomia pełni funkcję służebną wobec klasy, narodu czy Volku. Teoretycy wspomnianych nurtów odrzucają działanie praw ekonomicznych, wolny rynek, negują zysk jako motyw podejmowania aktywności gospodarczej. Nacjonaliści, marksiści czy faszyści wyrażają niechęć do wolności gospodarowania, kładąc nacisk na omnipotencję państwa. We wszystkich tych systemach mamy do czynienia z kolektywizmem i odrzuceniem indywidualizmu. Najbardziej naukowo rozbudowany jest system marksistowski, natomiast najmniej – narodowo-socjalistyczny. Obydwa systemy wykazują jednak wiele podobieństw, gdyż poszukują wroga w obszarze gospodarowania. Wrogiem mogą być Żydzi, imperialiści, liberałowie czy inne siły, które zagrażają integralności wspólnoty. Zatem wartości ekonomiczne nie są kategorią analityczną, która pozwoliłaby na identyfikację danego nurtu. Jeśli uznamy, że dany nurt doktrynalny identyfikujemy poprzez politykę, ekonomię i szeroko pojętą kulturę, to ekonomia w przypadku faszyzmu, narodowego socjalizmu, nacjonalizmu i marksizmu nie jest narzędziem pozwalającym na wyodrębnienie doktryny.
The doctrines of authoritarianism and totalitarianism are a conglomerate of various ideological and cultural influences, they are a patchwork of many concepts. The common denominator is the approach to economy. Despite the differences in relation to other values, we find many similarities in this area. First of all, there is the subordination of economy to politics. Economics fulfils a service function towards the class, nation, or Volk. All theorists of these trends reject the operation of economic laws and the free market, they deny profit as a motive for undertaking economic activity. Nationalists, Marxists and fascists express reluctance to economic freedom, emphasizing the omnipotence of the state. In all of these systems we deal with collectivism and a rejection of individualism. The most scientifically developed is the Marxist system, while the least complex is the National Socialist one. Regardless, however, both systems have many similarities, as they are looking for an enemy in the area of economics. They may be Jews, imperialists, liberals, or some other forces that threaten the integrity of the community. Thus, economic values are not an analytical category that would allow the identification of a given trend. If we recognize that we identify a given doctrinal trend through politics, economy and broadly understood culture, then in the case of fascism, National Socialism, nationalism and Marxism, economy is not a tool that allows for identifying a given doctrine.
Źródło:
Historia i Polityka; 2023, 43 (50); 55-74
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma konstytucyjna w Federacji Rosyjskiej w 2020 r.
Russia’s Constitutional Reform of 2020
Autorzy:
Czachor, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927252.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucjonalizm
autorytaryzm
nowelizacja konstytucji
Federacja Rosyjska
constitutionalism
authoritarianism
constitutional amendments
Russian Federation
Opis:
W 2020 r. miała miejsce najpoważniejsza jak do tej pory nowelizacja ustawy zasadniczej Federacji Rosyjskiej. Doprowadziła ona do wzmocnienia pozycji prezydenta w systemie władzy publicznej, umożliwiła W. Putinowi rządzenie do 2034 r. oraz wprowadziła szereg innych istotnych zmian. Celem poniższego artykułu jest omówienie okoliczności nowelizacji, treści zmian oraz dokonanie ich wstępnej oceny. Charakterystyki nowelizacji dokonano w ujęciu tematycznym, skupiając się na: relacjach wzajemnych organów władzy publicznej, miejscu prawa międzynarodowego w systemie źródeł prawa Rosji oraz innych poprawkach o charakterze tożsamościowym i aksjologicznym. Skutkiem reformy jest wzmocnienie pozycji ustrojowej prezydenta, nawet przy formalnym utrzymaniu modelu semiprezydenckiego, ograniczenie roli parlamentu, samorządu lokalnego, a także pozbawienie autonomii władzy sądowniczej.
In 2020 took place the most serious constitutional reform in the Russian Federation. The amendments result in the strengthening of the President in the political system, enable V. Putin to maintain power until 2034 and introduce some other significant changes. The aim of the following paper is to present the circumstances of the reform, the contents of the amendments, and their overall summary. Particular attention was paid to the following issues: relations among main institutions of state power, the place of international law in the sources of Russia’s law and other amendments related to constitutional identity and axiology. The reform results in strengthening the position of the President, even though still within the semi-presidential model of the political system, the diminished role of the Parliament, local self-government and deprivation of the autonomy of the judiciary.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 3 (61); 261-276
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytaryzm rywalizacyjny na Ukrainie podczas prezydentury Wiktora Janukowycza w latach 2010–2013
Autorzy:
Banaś, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/569025.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Ukraine
competitive authoritarianism
presidency
Viktor Yanukovych
Украина
конкурентоспособная авторитаризм
президентство
Виктор Янукович
Opis:
Anticipated effect of democratization is not only the establishment of effective democratic institutions, but also to consolidate behavior patterns typical for this system. Unfortunately, this process does not always achieve the assumed effect. It is recognized that the democratic transformation can be completed in three ways: success, failure (back to authoritarian rule), or the establishment of hybrid regime, “hanged” between democracy and authoritarianism. An example of such a system is competitive authoritarianism, which model was firstly described by S. Levitsky and L. A. Way. In the article author intends to analyse the political situation in Ukraine during the presidency of Viktor Yanukovych in the years 2010–2013 using this model. Thanks to this an attempt to explain the systemic causes of the events taking place in this country at the turn of 2013 and 2014 will be also undertaken.
Ожидаемый эффект демократизации не только создание эффективных демократических институтов , но и укрепить модели поведения , характерные для этой системы. К сожалению, этот процесс не всегда достигают предполагаемого эффекта. Признается, что демократические преобразования может быть завершена в трех направлениях: Успех, ошибка (назад к авторитарному правлению), или установление гибридный режим “повешенных” между демократией и авторитаризмом. Примером такой системы является конкурентоспособной авторитаризм, какая модель была впервые описана С. Левицкого и Л. Пути. В статье намерен проанализировать политическую ситуацию в Украине во время президентства Виктора Януковича в годы 2010–2013, используя эту модель. Будет также проведен Благодаря этому попытка объяснить системные причины событий, происходящих в этой стране на рубеже 2013 и 2014 годов.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 1(6); 81-98
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Europejska na rzecz demokratyzacji państw Azji Centralnej – działania i efekty
The European Union for the democratization of states in Central Asia – activities and results
Autorzy:
Fiedler, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625145.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
Central Asia
authoritarianism
liberalization
Unia Europejska
Azja Centralna
autorytaryzm
liberalizacja
Opis:
European Union after years of relatively small activity, in 2007 offered a strategy to Central Asia. In that strategy were addressed many issues, including democratic deficit or human rights violations. EU in its activity is overshadowed by the US and has small capacity for pursuing its own policy to the Central Asia. Another problem is a fact that after accomplishing EU strategy to Central Asia there are no new initiatives which will contribute for more visible European activity in that region.
Unia Europejska dopiero w 2007 r. zaproponowała wobec regionu Azji Centralnej strategię, w której odniesiono się do różnych problemów, w tym deficytu demokracji i łamania praw człowieka. Istotnym ograniczeniem działań UE jest występowanie w cieniu USA oraz brak ambicji by także rozwijać współpracę w innych obszarach jak bezpieczeństwo czy zwiększenie europejskich inwestycji. Kolejnym problemem jest po zakończeniu jedynej strategii brak nakreślenia priorytetów, które umożliwiłoby UE na odgrywanie większej roli w Azji Centralnej.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 371-379
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies