Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "śruty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Efektywność ekonomiczna produkcji tuczników żywionych mieszankami z udziałem łubinu wąskolistnego jako zamiennika poekstrakcyjnej śruty sojowej GMO
    Economic efficiency of the production of fatteners fed blue lupine as a replacement for GM soybean meal
    Autorzy:
    Sonta, M.
    Rekiel, A.
    Wiecek, J.
    Batorska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119704.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Zootechniczne
    Tematy:
    tuczniki
    żywienie
    zamiennik poekstrakcyjnej śruty sojowej GMO –
    łubin wąskolistny
    opłacalność produkcji
    Opis:
    Celem badań była ocena podstawowych wskaźników produkcyjnych i efektywności ekono- micznej tuczu świń, przy zamiennym zastosowaniu za poekstrakcyjną śrutę sojową GMO zwiększającego się udziału krajowego, roślinnego źródła białka – łubinu wąskolistnego. Ma- teriał doświadczalny stanowiło 50 tuczników podzielonych na grupy: kontrolną (C) i 4 do- świadczalne (E1, E2, E3, E4), liczące po 10 zwierząt każda. Podstawowe wskaźniki tuczu, tj. przyrosty dobowe i zużycie paszy na kilogram przyrostu masy ciała tuczników, były bardzo dobre i wyniosły odpowiednio 1201-1272 g i 2,35-2,59 kg/kg. Wskaźniki te były nieco lepsze w grupie kontrolnej niż w grupach doświadczalnych. Porównując ponoszone koszty i uzyskane przychody stwierdzono brak opłacalności produkcji tuczników przy stosowaniu cen rynko- wych na użyte materiały paszowe, w tym nasiona łubinu. Wynik finansowy był następstwem uwarunkowań rynkowych niezależnych od producenta. Stosowanie nieprzetworzonych na- sion łubinu jako zamiennika poekstrakcyjnej śruty sojowej GMO w tuczu świń okazało się zdecydowanie nieopłacalne.
    Źródło:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2020, 16, 2; 37-48
    1733-7305
    Pojawia się w:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efektywność tuczu świń mieszankami z udziałem łubinu żółtego (Lupinus luteus)
    The efficiency of fattening pigs with mixtures containing yellow lupine (Lupinus luteus)
    Autorzy:
    Sonta, M.
    Rekiel, A.
    Wiecek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/843556.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Zootechniczne
    Tematy:
    trzoda chlewna
    tuczniki
    tucz
    zywienie zwierzat
    mieszanki pelnoporcjowe
    zamienniki poekstrakcyjnej sruty sojowej
    lubin zolty
    efektywnosc tuczu
    Opis:
    W tuczu 3-fazowym 30 warchlaków, loszek i wieprzków 3-rasowych: ♀ (landrace x yorkshire) x ♂ duroc, tuczono od masy ciała 27,2 do 117,5 kg. Zwierzęta podzielono na trzy grupy (po 10 sztuk) – kontrolną (K) i doświadczalne (D1, D2), i żywiono mieszankami pełnoporcjowymi, kontrolując przyrosty dobowe i zużycie paszy. Jedynym źródłem białka w mieszankach dla świń kontrolnych była poekstrakcyjna śruta sojowa. W mieszankach dla świń doświadczalnych poekstrakcyjną śrutę sojową częściowo zastąpiono nasionami łubinu żółtego. Ich udział był stały niezależnie od fazy tuczu i wynosił 7,5% (świnie z grupy D1) lub 15% (świnie z grupy D2). Po zakończeniu tuczu i uboju określono podstawowe wskaźniki rzeźne: masę tuszy ciepłej (kg), grubość słoniny między 3. a 4. żebrem (mm), wysokość mięśnia najdłuższego grzbietu (MLD) między 3. a 4. żebrem (mm) oraz mięsność (%). Przeprowadzono kalkulacje ekonomiczne tuczu; obliczono różnicę między przychodem ze sprzedaży tuczników i poniesionymi kosztami. Zastosowanie 7,5% lub 15% udziału łubinu żółtego w mieszankach dla tuczników doświadczalnych nie miało statystycznie istotnego wpływu na wyniki tuczu. Przyrosty dobowe w grupie K, D1 i D2 były bardzo dobre i wyniosły odpowiednio: 1056 g, 1075 g i 1081 g (P>0,05). Zużycie paszy na przyrost 1 kg masy ciała było niskie i wynosiło: w grupie K – 2,72, D1 – 2,72, D2 – 2,69 kg/kg. Wyniki rzeźne w porównywanych grupach były zbliżone (różnice nieistotne statystycznie). Uproszczona analiza efektywności produkcji wykazała dodatnią stopę zmian: D1 vs K – 18,53% oraz D2 vs K – 8,56%, co potwierdza korzyści wynikające ze stosowania nasion łubinu żółtego w tuczu świń i uzasadnia jego stosowanie.
    During a three-stage fattening period, 30 weaners, gilts and young boars of a three-breed cross – ♀ (Landrace x Yorkshire ) x ♂ Duroc – were fattened from body weight 27.2 to 117.5 kg. The animals were divided into three groups of 10, a control (K) and two experimental groups (D1 and D2). The pigs were fed total mixed rations and their daily weight gain and feed conversion were monitored. Soybean extraction meal was the only source of protein in the mixtures for the control pigs. In the mixtures for the experimental animals, the soybean extraction meal was partially replaced with seeds of yellow lupine. The proportion of the seeds was constant, irrespective of the stage of fattening, at 7.5% (D1) or to 15% (D2). After fattening and slaughter, basic carcass parameters were determined: hot carcass weight (kg), backfat thickness between the 3rd and 4th rib (mm), thickness of m. longissimus dorsi (MLD) and meatiness (%). Economic calculations, i.e. the differences between revenue (sale of the fatteners) and costs, were performed as well. The introduction of 7.5% and 15% yellow lupine in the mixtures for the experimental fatteners did not negatively affect the results of fattening. Daily weight gains in groups K, D1 and D2 were very good, amounting to 1,056 g, 1,075 g and 1,081 g, respectively (P>0.05). Feed consumption per kg of BW gain was also good: K – 2.72, D1 – 2.72, and D2 – 2.69 kg/kg. The carcass parameters in the groups were similar (statistically insignificant differences). A simplified analysis of production efficiency showed a positive rate of change, i.e. D1 vs. K – 18.53% and D2 vs. K – 8.56%, which confirms the benefits of using yellow lupine seeds in pig fattening.
    Źródło:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2016, 12, 2
    1733-7305
    Pojawia się w:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efektywność stosowania mieszanek z udziałem łubinu wąskolistnego w żywieniu rosnących świń
    Effectiveness of the use of mixtures containing narrow-leafed lupin in the diet of growing pigs
    Autorzy:
    Sonta, M.
    Rekiel, A.
    Wiecek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/843914.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Zootechniczne
    Tematy:
    trzoda chlewna
    zywienie zwierzat
    mieszanki paszowe
    zamienniki poekstrakcyjnej sruty sojowej
    lubin waskolistny
    tuczniki
    cechy uzytkowosci tucznej
    cechy uzytkowosci rzeznej
    tucz
    efektywnosc ekonomiczna
    Opis:
    Celem badań było określenie przydatności łubinu wąskolistnego, jako częściowego zamiennika białka poekstrakcyjnej śruty sojowej, w mieszankach dla świń rosnących. Sto warchlaków 3-rasowych (landrace x yorkshire) x duroc przydzielono na zasadzie analogów do grupy doświadczalnej (D) i kontrolnej (K), po 50 sztuk każda. Zwierzęta utrzymywano w ujednoliconych warunkach, po 10 sztuk w kojcu. W tuczu 2-fazowym od masy ciała 27 do 113 kg świnie żywiono mieszankami pełnoporcjowymi. Tuczniki z grupy D otrzymywały paszę z 5% udziałem łubinu wąskolistnego. Przeprowadzono ocenę wyników tuczu, po uboju ocenę rzeźną, a także uproszczoną ekonomiczną ocenę efektywności produkcji. Uzyskano bardzo dobre, porównywalne w grupach K i D wyniki tuczu i oceny rzeźnej tuczników. Zasadność użycia łubinu wąskolistnego potwierdziła niższa cena jednostkowa mieszanek z jego udziałem. Koszty paszy zużytej na przyrost 1 kg masy ciała były mniejsze w grupie D niż K, odpowiednio w I i II fazie tuczu o 4,82% (0,11 zł) i 3,24% (0,09 zł), a wykorzystanie paszy lepsze. W ekonomicznej analizie efektywności tuczu stwierdzono przewagę grupy D nad K (3,23%), co wskazuje na zasadność stosowania nasion łubinu wąskolistnego w tuczu świń.
    The aim of the study was to determine the suitability of narrow-leafed lupin as a partial substitute for soybean extraction meal protein in mixtures for growing pigs. A total of 100 (Landrace x Yorkshire) x Duroc hybrid piglets were assigned to experimental (D) and control (K) groups, with 50 pigs in each group. The animals were kept in the same conditions, with 10 piglets in each pen. During two-stage fattening from body weight of 27 to 113 kg the pigs were fed complete mixed rations. The pigs in group D group received feed containing 5% narrow-leafed lupin. Performance testing was carried out and carcass analysis was performed after slaughter. In addition, simplified economic evaluation of production efficiency was conducted. The results of the performance testing and slaughter analysis were very good and were comparable in groups K and D. The use of narrow-leafed lupin was found to be justified by the lower unit price of the mixture containing it. The costs of feed consumed per 1 kg of body weight gain were lower in group D than in group K by 4.82% (0.11 PLN) and 3.24% (0.09 PLN) in the 1st and the 2nd fattening stage, respectively, and the feed conversion rate was better as well. The economic analysis of fattening efficiency revealed a 3.23% advantage of group D over group K, which indicates that the use of narrow-leafed lupin seeds is justified for fattening of pigs.
    Źródło:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego; 2015, 11, 1
    1733-7305
    Pojawia się w:
    Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alternatywne dla soi pasze białkowe w żywieniu świń i drobiu
    Feed alternative to soybean protein in pigs and poultry nutrition
    Autorzy:
    Grela, Eugeniusz R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22032224.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    trzoda chlewna
    pasze
    wywar gorzelniany suszony
    glony
    stosowanie
    dawki pokarmowe
    drób
    żywienie zwierząt
    pasze białkowe
    zamienniki śruty sojowej
    nasiona strączkowe
    śruty poekstrakcyjne
    mączka z owadów
    mączka rybna
    osocze suszone rozpyłowo
    koncentrat białkowy z lucerny
    skład chemiczny
    wartość pokarmowa
    zalecenia żywieniowe
    drożdże pastewne
    nutrition
    pigs
    poultry
    performance
    protein source
    health
    Opis:
    The best protein feed in monogastric animals nutrition is soybean meal. On the world market, soy is mainly available in genetically modified (GM) form. Researchers and practitioners are increasingly interested in the sources of feed alternative for GM soybeans. Poland has a real chance of becoming independent of the import of GMO products used in animal nutrition. Our domestic protein sources include rapeseed and sunflower meal, legume seeds (peas, lupins), fish and insect meal, yeast and alfalfa concentrate. The cultivation of legumes, including non–GM soybeans, sweet lupins, peas and field beans with low anti–nutritional factors should be increased and popularized. Effective methods should be developed and implemented for the treatment of rapeseed and sunflower meals by fermentation. The aim of this paper was to present the aspects arising from replacing soybeans meal with native sources of protein feeds.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 08; 480-486
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efektywnosc wykorzystania siana lakowego przy dodatku zboz i roznych bialkowych pasz tresciwych w opasie mlodego bydla
    Autorzy:
    Grela, E R
    Semeniuk, W.
    Matras, J.
    Krusinski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798196.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    opas
    nasiona straczkowe
    koncentrat KBC
    bydlo
    masa ciala
    zywienie zwierzat
    przyrosty dobowe
    sruty zbozowe
    poekstrakcyjna sruta rzepakowa
    dodatki paszowe
    buhajki
    efektywnosc zywienia
    zuzycie paszy
    pasze
    groch siewny
    siano lakowe
    Opis:
    Badania wykonano na 102 buhajkach, mieszańcach ras mięsnych o średniej masie początkowej około 115 kg, podzielonych metodą analogów na trzy grupy żywieniowe. Zwierzęta wszystkich grup otrzymywały siano łąkowe (pierwszy pokos w kwiecie) oraz śrutę zbożową. Grupy różniły się natomiast rodzajem dodawanych pasz białkowych. W grupie I zastosowano koncentrat KBC, w grupie II śrutę z grochu siewnego, zaś w III poekstrakcyjną śrutę z rzepaku „00”, z uzupełnieniem w grupie II i III dodatków mineralno-witaminowych do poziomu wnoszonego przez koncentrat KBC. Buhajki były żywione do uzyskania masy ciała ok. 250 kg. W okresie doświadczenia przyrastały one średnio 1087 g w grupie kontrolnej (I), 1165 g w grupie II i 1180 g w grupie III. Wskazuje to na przydatność nasion grochu siewnego i poekstrakcyjnej śruty z rzepaku „00” w dawkach z sianem łąkowym i śrutą ze zbóż uzupełnianych premiksem mineralno-witaminowym w opasie młodego bydła.
    The experiments were carried out on 102 young bulls, beef crossbreeds of about 115 kg initial body weight, stratified by weight to three feeding groups. The animals in each group were fed with good quality meadow hay (first cut, blooming stage) and ground grain. Feeding of particular group differed in kind of protein supplement. Group I diet contained the supplement of commercial KBC protein concentrate, group II - ground field pea and group III - „00” rape-seed meal. The mixtures of II and III groups contained also mineral-vitamin premix, to equalize the mineral and vitamins contents with group I. The bulls were kept till they reached about 250 kg body weight. Average daily gains of the animals in groups I, II and III were 1087, 1165 and 1180 g, respectively. The results showed the usefulness of either field pea and „00” rapeseed meal in the hay + grain diets, supplemented with mineral-vitamin premix in beef cattle feeding.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 239-245
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie lubinu zoltego w odchowie jarek hodowlanych polskiej owcy nizinnej
    Autorzy:
    Pajak, J J
    Wojciak, M.
    Janocha, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/807234.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    masa ciala
    zywienie zwierzat
    zuzycie paszy na 1 kg przyrostu
    sruta lubinowa
    jagnieta
    susz z calych roslin lubinu
    wydajnosc welny
    pasze
    przyrosty dzienne
    odchow zwierzat
    zamienniki sruty sojowej
    jarlice
    lubin
    owce
    Opis:
    Trzy grupy po 15 jarek ssących dokarmiano mieszankami treściwymi, w których głównym źródłem białka były: - poekstrakcyjna śruta sojowa (grupa „S”), - poekstrakcyjna śruta sojowa i śruta z nasion łubinu żółtego (grupa „SŁ"), - śruta z nasion łubinu żółtego (grupa ,,Ł"). Odłączone jarki po 100 dniach odchowywano do 8 miesiąca żywiąc je sianem uzupełnionym w grupie kontrolnej przemysłową mieszanką CJ, w grupie doświadczalnej mieszanką z udziałem suszu z całych roślin łubinu żółtego - 60% i śruty z nasion łubinu żółtego - 20%. Najlepiej przyrastały jarki ssące w grupie „S” - 246ᴬ g; częściowe zastąpienie śruty sojowej - łubinową spowodowało (P>0,05) zmniejszenie przyrostów do 229ᴬᴮ g, a całkowite zastąpienie spowodowało (P<0,01) dalszy ich spadek do 198ᴮg. Odłączone jarki grupy kontrolnej przyrastały po 119 g, zaś jarki grupy doświadczalnej po 105 g dziennie (P>0,05). Nie stwierdzono także różnic w wydajności wełny potnej w pierwszej strzyży: 4,1 i 4,2 kg w grupie kontrolnej i doświadczalnej, odpowiednio. Jarki doświadczalne zużyły (P<0,01) więcej paszy (11,4 kg s.m.) niż kontrolne (8,8 kg s.m.) na 1 kg przyrostu.
    Three groups of 15 suckling ewes each were additionally fed with the concentrates in which the main protein sources were: soybean oil meal - group „S”, soybean oil meal and ground yellow lupine seeds - group „SŁ’; ground yellow lupine seeds - group „Ł”. Weaned at 100 days ewes were raised to 8 months of life on a diet of hay supplemented with: (group control) commercial CJ mixture (experimental group) a mixture containing dried whole yellow lupine plants - 60% and ground yellow lupine seeds - 20%. The ewes in group „S” gained best, 246ᴬ g; partial replacement of soybean meal with ground lupine seeds lowered body weight gains to 229ᴬᴮ g (P>0.05), and the complete replacement further lowered the gains to 198ᴮ g (P<0.01). The weaned ewes in group control gained 119 g, while the ewes in experimental group gained 105 g per day (P>0.05). No differences were found either in the production of greasy wool at first shearing: 4.1 and 4.2 kg in groups control and experimental, respectively. Feed conversion per 1 kg weight gain in experimental ewes was less efficient (11.4 kg DM) (P<0.01) than in control ewes (8.8 kg DM).
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 255-260
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dylematy związane z deficytem białka krajowego w żywieniu zwierząt
    Dilemmas connected with domestic protein deficiency in animal feeding
    Autorzy:
    Mazur, Małgorzata
    Sieradzki, Zbigniew
    Kwiatek, Krzysztof
    Król, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22166306.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    pasze
    pasze krajowe
    makuchy rzepakowe
    bilans paszowy
    produkcja zwierzęca
    żywienie zwierząt
    pasze białkowe
    białko paszowe
    deficyt białka
    białko sojowe
    zamienniki śruty sojowej
    nasiona strączkowe
    przetworzone białko zwierzęce
    białko z owadów
    soya protein
    protein deficiency
    insect protein
    animal feeding
    processed animal protein
    Opis:
    The ban on the use of meat and bone meals in animal nutrition significantly worsened the protein deficit in animal feeding. Soybean meal, obtained mainly from genetically modified soybeans, turned out to be an excellent solution. However, in accordance with Polish regulations on animal nutrition, the ban on the use of genetically modified feeds will apply from January 1, 2021. The article discusses domestic protein sources that can be an alternative protein source in feed.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 10
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies