Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wanic, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Poziom związków fenolowych w glebie po różnych przedplonach oraz ich wpływ na plonowanie kukurydzy
Autorzy:
Hruszka, M.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/807025.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 452
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie owsa w zaleznosci od stanowiska w plodozmianie
Autorzy:
Nowicki, J
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47233.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gleby
nasiona
uprawa roslin
chwasty
owies
przedplony
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
crop rotation locality
crop sequence
forecrop
oat
plant cultivation
seed
soil
weed
weed infestation
Opis:
W latach 1990-2000 w ścisłym doświadczeniu polowym na glebie średniej porównywano uprawę owsa po różnych przedplonach w płodozmianach z jego zróżnicowanym udziałem: 25, 50 i 75%, w aspekcie zachwaszczenia łanów i gleby. Wykazano, że wzrost częstotliwości występowania owsa w płodozmianach nie różnicował liczebności, biomasy i składu florystycznego zbiorowisk chwastów. W czteropolówce z 50% udziałem owsa, w której wysiewano go po dwóch kolejnych gatunkach niezbożowych (ziemniaku i koniczynie perskiej) oraz po sobie, nastąpiło skuteczne ograniczenie liczebności chwastów; szczególnie Chenopodium album i Thlaspi arvense. Po 11 latach w warstwie uprawnej gleby stwierdzono wyraźny przyrost nagromadzonych nasion chwastów – największy w płodozmianie, w którym owies zajmował 50% zasiewów (w stanowiskach po ziemniaku i grochu siewnym), najmniejszy – gdy uprawiano go po sobie.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 51-60
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response of spring wheat to the growth with undersown of persian clover under controlled conditions
Reakcja pszenicy jarej na uprawę z wsiewką koniczyny perskiej w warunkach kontrolowanych
Autorzy:
Mysliwiec, M.
Wanic, M.
Michalska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46925.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Opis:
In a pot experiment, carried out in three series in years 2010-2012 at the greenhouse laboratory of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn, the effect of Persian clover undersown and plant density on the morphological characteristics of spring wheat was evaluated. Experimental factors were as follows: I) spring wheat (Triticum aestivum ssp. vulgare L.) sowing method: pure sowing and with Persian clover (Trifolium resupinatum L.) undersown, II) density of both species in agreement with the recommendations of agrotechnics (called “higher” in the present work) and lowered by 20% (called “lower”). In the pots of 22 cm in diameter, the following plants were sown: in the pots with higher density, 19 spring wheat grains and 12 seeds of Persian clover, and in the pots with lower density, 12 wheat grains and nine clover seeds. Measurements were undertaken at the following developmental stages of wheat (the BBCH scale): leaf development (12-14), tillering (21-23), straw shooting (31-32), earing (54-56), and ripening (87-89). The studied factors were: plant height, root length, number of straws per plant, leaf parameters (area, length, and width), spike parameters (length, grain number, and mass), and grain yield per pot. The studies demonstrated that undersown diversified plant height and straw number in spring wheat. Its roots in the combination with clover were shorter than in pure sowing only during earing. In the presence of undersown, wheat developed fewer leaves (by nearly 10%), shorter spikes (by 10%) with fewer grains (by 15.7%) of lower mass (by 28.6%) and smaller yield (by 29.7%). Sowing method, depending on the developmental stage, differently affected leaf parameters. Plant density had no effect on the scope of the differences between pure and mixed sowings in the morphology of the vegetative above-ground parts and roots of spring wheat. In the pots with higher density, mixed sowing limited spike length and grain number and mass more than in the pots with lower density.
W doświadczeniu wazonowym, zrealizowanym w trzech seriach w latach 2010-2012 w laboratorium szklarniowym UWM w Olsztynie, oceniano wpływ wsiewki koniczyny perskiej (Trifolium resupinatum L.) oraz zagęszczenia roślin na cechy morfologiczne pszenicy jarej (Triticum aestivum ssp. vulgare L.). Czynnikami doświadczenia były: I) sposób siewu pszenicy jarej – siew czysty oraz z wsiewką koniczyny perskiej, II) zagęszczenie obu gatunków – zgodne z zaleceniami agrotechniki (nazywane w pracy „większe”) oraz obniżone w stosunku do niego o 20% („mniejsze”). W wazonach (o średnicy 22 cm) wysiano: na obiekcie z zagęszczeniem większym 19 ziarniaków pszenicy jarej i 12 nasion koniczyny perskiej a z zagęszczeniem mniejszym 12 ziarniaków pszenicy i 9 nasion koniczyny. Pomiary przeprowadzono w fazach rozwojowych pszenicy (BBCH): rozwój liści (12-14), krzewienie (21-23), strzelanie w źdźbło (31-32), kłoszenie (54-56) i dojrzewanie (87-89). Badano: wysokość roślin, długość ich korzeni, liczbę źdźbeł 1 rośliny, parametry liści (powierzchnia, długość, szerokość), kłosa (długość, liczba i masa ziaren) oraz plon ziarna z wazonu. Badania wykazały, że wsiewka nie różnicowała wysokości roślin i liczby źdźbeł pszenicy jarej. Jej korzenie w mieszance z koniczyną były krótsze niż w siewie czystym w fazie kłoszenia. W obecności wsiewki pszenica wykształciła mniej liści (o prawie 10%), krótsze kłosy (o 10 %), słabiej wypełnione ziarnem (o 15,7 %) o mniejszej masie (o 28,6%) i mniejszym plonie (o 29,7%). Różnice między siewem czystym i mieszanym w morfologii wegetatywnych części pszenicy jarej w obu gęstościach siewu były podobne. Na obiekcie z zagęszczeniem większym siew mieszany bardziej ograniczał długość kłosa, liczbę ziaren w kłosie oraz masę ziarna pszenicy jarej niż na obiekcie z zagęszczeniem mniejszym.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2014, 13, 3
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie jeczmienia jarego w zaleznosci od doboru przedplonow i czestotliwosci uprawy w plodozmianie
Autorzy:
Wanic, M
Nowicki, J.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/798255.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
chwasty
przedplony
jeczmien jary
stanowisko w zmianowaniu
plodozmian
zachwaszczenie
Opis:
W wieloletnim doświadczeniu śledzono zachwaszczenie łanu jęczmienia jarego i gleby w płodozmianach z 25, 50 i 75% jego udziałem, w których wysiewano go w stanowiskach po ziemniaku, grochu siewnym, koniczynie perskiej oraz po sobie. Wykazano, iż zarówno w okresie wiosennym jak i pod koniec wegetacji, porównywane przedplony oraz częstotliwość uprawy jęczmienia w płodozmianie nie różnicowały liczebności i składu gatunkowego chwastów. Najkorzystniej zaprezentowała się czteropolówka, w której jęczmień zajmował 50% i gdzie wysiewano go po dwóch przedplonach niezbożowych, tj. ziemniaku i koniczynie perskiej; w porównaniu do pozostałych obiektów chwasta było tu mniej o ponad 20%. Wpływ skracania rotacji płodozmianowych uwidocznił się natomiast we wzroście suchej masy chwastów. Nie wykazano istotnego związku pomiędzy zachwaszczeniem łanów a liczebnością diaspor chwastów zmagazynowanych w warstwie uprawnej gleby.
During a long-term experiment weed infestation of spring barley and weed presence in the soil in crop rotation systems with 25 , 50 and 75% share of that cereal cultivated on plots after potatoes, fodder peas, Persian clover and spring barley were observed. It was shown that during both the spring season and at the end of vegetation the compared forecrop and frequency of barley cultivation in the crop rotation system did not make a difference to the quantity and composition of weed species. The most favorable result was obtained in the four lot rotation system where barley occupied 50% and where it was sown following the two non-cereal forecrop, i.e. potatoes and Persian clover. Comparing to other plots they contained over 20% less weeds. The influence of shortening the crop rotation periods manifested itsey in the increase of the weed dry mass. No significant relations between weeds growth in standing barley and number of weed seeds in the cultivated layer of the soil was demonstrated.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 275-284
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja mieszanki jęczmienia jarego z owsem na różne przedplony i częstotliwość uprawy w płodozmianie. Cz.II. Masa i jakość resztek pożniwnych
Reaction of spring barley and oats mixture to different forecrops and frequency of cultivation in crop rotation. Part II. Mass and quality of harvest residue
Autorzy:
Wanic, M.
Nowicki, J.
Bielski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46679.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
mieszanki zbozowe
mieszanki miedzygatunkowe
mieszanki jeczmienia jarego z owsem
resztki pozniwne
masa roslinna
sklad chemiczny
przedplony
stanowisko w plodozmianie
Opis:
W doświadczeniu przeprowadzonym na glebie średniej w latach 1998-2000 oznaczano resztki pożniwne jęczmienia jarego i owsa, które uprawiano w 2-składnikowej mieszance i siewach jednogatunkowych. Masę resztek, ich strukturę i skład chemiczny określano po różnych przedplonach w płodozmianach z narastającym udziałem zbóż. W badaniach uwzględniano korzenie zgromadzone w 30-cm warstwie gleby oraz ścierń. Wykazano, że pod względem wielkości pozostawionej masy organicznej i zawartości w niej makroelementów resztki mieszanki prezentowały wartość pośrednią między najwydajniejszym w tym względzie owsem i najmniej efektywnym jęczmieniem. Zarówno w uprawie mieszanej, jak i jednogatunkowej obydwu zbóż stanowiska w płodozmianach nie różnicowały istotnie nagromadzonych w resztkach składników pokarmowych. Najwyższą wartością nawozową odznaczały się resztki mieszanki wysiewanej po ziemniaku, a najniższą – po grochu siewnym oraz w następstwie jej po sobie. Zwiększający się udział w płodozmianie jęczmienia jarego i owsa do 50 i 75% skutkował zubożeniem resztek zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym.
Harvest residue of spring barley and oats cultivated in two-component mixture and in monoculture in an experiment carried out on medium soil during the years 1998-2000 was examined. The mass of residue, their structure and chemical composition were identified after different forecrops in crop rotations with an increasing share of cereals. The study took into account the roots accumulated in 30 cm deep layer of soil and stubble. It was shown that as far as the volume of organic residue and their contents of macroelements were concerned, the residue of the mixture represented the value in between the oats, which was most productive, and the least productive barley. Both in mixture and in monoculture of those cereals, the positions in the crop rotations did not result in significant differences in the contents of nutrients accumulated in the residues. The highest fertilizer value was represented by the mixture residue sown after potato, while the lowest – after pea and when the mixture followed the mixture. The share of spring barley and oats in the crop rotation increasing to 50 and 75% resulted in poorer residue; both the residue volume and the quality.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencja pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w zróżnicowanych warunkach glebowych. Cz. II. Intensywność oddziaływań konkurencyjnych
Competition between spring barley and field peas under diversified soil conditions. Part II. intensity of competitive interactions
Autorzy:
Michalska, M.
Wanic, M.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46999.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
gleby ciezkie
gleby lekkie
groch siewny
jeczmien jary
konkurencja roslin
uprawa roslin
uprawa wspolrzedna
warunki glebowe
wskazniki konkurencji
Opis:
W doświadczeniu wazonowym realizowanym w trzech seriach w latach 2003-2005 na podłożu gleby lekkiej i ciężkiej badano konkurencję pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w pięciu okresach wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschodów (10-13 – według Zadoksa), krzewienia (25), strzelania w źdźbło (32), kłoszenia (55) i dojrzewania (87-91). W oparciu o wydajność suchej masy obu gatunków (części nadziemnej i korzeni) dokonano obliczeń plonów względnych (RY), całkowitego plonu względnego (RYT) i współczynnika konkurencji (CR). Wykazano, że konkurencja pomiędzy jęczmieniem a grochem rozpoczęła się na glebie ciężkiej w fazie wschodów, a na lekkiej – w fazie krzewienia jęczmienia. Jej siła narastała na podłożu gleby ciężkiej do fazy kłoszenia, a na lekkiej – do końca wegetacji. W siedlisku gleby lekkiej jęczmień dominował nad grochem w czasie wschodów, a groch nad jęczmieniem podczas strzelania w źdźbło i kłoszenia. W pozostałych okresach wspólnej wegetacji wzajemne oddziaływania były wyrównane. Na glebie ciężkiej jęczmień uzyskał przewagę nad grochem podczas wschodów i kłoszenia, zaś groch nad jęczmieniem – w fazach krzewienia i strzelania w źdźbło jęczmienia. Podczas dojrzewania oba gatunki oddziaływały na siebie podobnie. Intensywniejsze oddziaływania pomiędzy roślinami stwierdzono na glebie ciężkiej.
During a pot experiment run in three series over 2002-2005 on light and heavy soils, the process of competition between spring barley and field peas was investigated for three periods determined by the development rhythm of barley as a single crop, i.e. during the stages of: seedling growth (Zadoks 10-13), tillering (25), stem elongation (32), heading (55) and ripening (87-91). Dry mass yield of both species (overground parts and roots) was used for computation of relative yields (RY), relative yield total (RYT), and competition ratio (CR). It was found that the competence between barley and peas on light soil began during the stage of seedling growth and on heavy soil during the tillering of barley. Its intensity increased until heading on heavy soil, and until the end of vegetation period on light soil. On light soil barley predominated over peas during seedling growth, and peas predominated over barley during stem elongation and heading. The interactions were balanced in the other periods of joint vegetation. On heavy soil barley predominated over peas during seedling growth and heading, while peas predominated over barley at stages of barley tillering and stem elongation. At the ripening stage both species interacted similarly. More intense interactions between the plants were recorded on heavy soil.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ oddziaływań pomiędzy pszenicą jarą a jęczmieniem jarym na akumulację w roślinach azotu, fosforu i potasu
The influence of interaction between spring wheat and spring barley on accumulation of nitrogen, phosphorus and potassium in plants
Autorzy:
Treder, K.
Wanic, M.
Jastrzębska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11229525.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
uprawa roslin
pszenica jara
jeczmien jary
nawozenie mineralne
zawartosc azotu
zawartosc potasu
zawartosc fosforu
krzewienie
strzelanie w zdzblo
kloszenie
dojrzewanie
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2009, 64, 4; 94-106
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość siewna ziarna jęczmienia jarego i owsa, pozyskiwanego z upraw jednogatunkowych oraz ich mieszanki
Autorzy:
Szagala, A.
Nowicki, J.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47058.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
siew czysty
siew
owies
jeczmien jary
wartosc siewna
ziarno
siew w mieszankach
grain
grain mixture
oat
pure sowing
sowing
sowing value
spring barley
Opis:
Praca zawiera wyniki badań nad wartością siewną ziarna jęczmienia jarego i owsa, uzyskanego w siewach jednogatunkowych i mieszance. Materiał wyjściowy obydwu zbóż pochodził ze ścisłego, statycznego doświadczenia polowego, realizowanego w latach 1996-1998 na glebie średniej (kompleksu żytniego bardzo dobrego). Zakres analiz i oznaczeń obejmował corocznie najważniejsze cechy decydujące o wartości ziarna jako materiału siewnego. Jęczmień korzystniejsze warunki znajdował w mieszance, osiągając wyższe aniżeli w czystym siewie: MTZ, wyrównanie, energię i zdolność kiełkowania, a także wigor oraz zdrowotność. Odmienne wyniki charakteryzowały owies, gdyż większość parametrów ziarna z upraw jednogatunkowych uzyskała wyższe wartości niż ziarna z mieszanki (energia i zdolność kiełkowania, wigor oraz czystość i wilgotność). Korzystniejsze rezultaty w siewie mieszanym odnotowano jedynie w odniesieniu do masy 1000 ziaren, stopnia ich wyrównania i zawartości pośladu.
The paper presents the results of a study on sowing value of spring barley and oats grain obtained from pure crop and mixture. The grain of both cereals originated from a strict static field experiment carried out during the years 1996-1998 on medium soil of a very good rye complex. The scope of analyses and tests conducted annually covered the major features that determine the sowing value of grain. The results obtained indicate that barley found more favourable conditions in a mixture obtaining in that case higher 1000 grain weight values, uniformity, germination energy and capacity as well as vigour and health status than in monoculture. Different results were obtained for oats where in the majority of the parameters examined its grain originating from monoculture showed a significant advantage over that from the mixture applied, in particular, germination energy and capacity, vigour and health status. Similarities to barley, i.e. better results in case of a mixture were recorded only for 1000 grain weight, their uniformity and contents of offal.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 107-118
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachwaszczenie pszenicy ozimej uprawianej w roznych stanowiskach w plodozmianach
Autorzy:
Buczynski, G
Wanic, M.
Nowicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804121.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roslin
pszenica ozima
chwasty
nastepstwo roslin
plodozmian
monokultury
zachwaszczenie
Opis:
W ścisłym, statycznym doświadczeniu, zrealizowanym w północno-wschodniej Polsce na glebie ciężkiej oceniano wpływ stanowisk w płodozmianach z 25, 50 i 100% udziałem pszenicy na stan jej zachwaszczenia. Wykazano, iż wzrost koncentracji pszenicy z 25 do 50% nie doprowadził w fazie krzewienia do nadmiernego rozprzestrzenienia się chwastów. W monokulturze natomiast ich liczba była o ponad 60% większa. Przed zbiorem zagęszczenie i masa chwastów w płodozmianie z 50% jej udziałem w stanowisku po buraku cukrowym kształtowało się na poziomie obiektu kontrolnego, zaś po pszenicy ozimej osiągnęły wartości odpowiednio o 67 i 82% większe. Uprawa w ciągłej monokulturze skutkowała natomiast około 2-krotnym przyrostem liczebności i biomasy chwastów.
The influence of stands in crop rotation with a 25%, 50% and 100% share of wheat on its weed infestation was estimated in a precise, static experiment conducted on heavy soil in north-eastern Poland. It was demonstrated that the increase of the share of wheat in the crop rotation from 25% to 50% during springtime did not lead to an excessive weed expansion. Beforejhe harvest weed density and biomass in the crop rotation with a 50% share of wheat in the post- sugar beet stand reached the level of the control object, whereas in the post-win- ter wheat stand its value grew by 67% and 82% respectively (in relation to the control object). The weed quantity and biomass doubled in the monoculture.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 490; 49-55
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneracja stanowisk w plodozmianach zbozowych poprzez stosowanie siewow mieszanych
Autorzy:
Wanic, M
Nowicki, J.
Kurowski, T.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810157.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
mieszanki zbozowe
regeneracja
choroby roslin
plodozmian zbozowy
uprawa roslin
owies
stanowisko
zboza
choroby podstawy zdzbla
plony
jeczmien jary
Opis:
W doświadczeniu na glebie średniej śledzono reakcję mieszanki jęczmienia jarego z owsem oraz obydwu tych roślin w siewach jednogatunkowych na częstotliwość powrotu na to samo stanowisko. Jako kryteria oceny przyjęto wysokość i wierność ich plonowania oraz stopień porażenia przez choroby podstawy źdźbła. Wykazano, iż mieszanka plonowała istotnie wyżej niż poszczególne komponenty w siewie czystym oraz była bardziej od nich tolerancyjna na częstą uprawę w tym samym polu. Jej powrót po rocznej przerwie nie doprowadził do istotnego obniżenia wydajności, a uprawa bezpośrednio po sobie zredukowała plon w zdecydowanie mniejszym stopniu niż samodzielne zasiewy jęczmienia jarego i owsa. Ponadto, mieszanka odznaczała się wyższą stabilnością plonów w latach. Odnotowano ogólnie duże nasilenie zgorzeli podstawy źdźbła zbóż, niewielkie występowanie zaś łamliwości. Sposób siewu i częstotliwość uprawy zbóż w płodozmianie wyraźnie różnicowały nasilenie zgorzeli podstawy źdźbła, pozostały natomiast bez wpływu na występowanie łamliwości źdźbła. Jakkolwiek porażenie jęczmienia i owsa grzybami zgorzelowymi było w mieszance mniejsze w stosunku do jednogatunkowych łanów, jednakże wzrost częstotliwości siewu tejże mieszanki bardziej sprzyjał rozwojowi choroby, niż na zbożach w siewie czystym.
In an experiment on medium soil the responses of barley and oats mixture and both those cereals in pure crop sowing to frequency of return to the same plot were observed. The level and repeatability of yielding and the degree of infestation with stalk base diseases were applied as the criteria of evaluation. It was shown that the mixture gave the yields significantly higher than individual components in pure crop sowing and that it was more tolerant to frequent cultivation on the same field. The return of mixture after one-year break did not result in significant decrease in productivity while the cultivation in two consecutive years reduced the yield to a lesser degree than in case of pure spring barley or oats. Additionally, the mixture was characterized by higher yield stability from year to year. Generally high level of cereal stalk gangrene and limited cases of stalk breaking were recorded. Method of sowing and frequency of growing cereals in crop rotation clearly affected the differences in intensity of stalk base gangrene while there was no influence upon the breaking of stalks. Although infestation of barley with gangrene fungi was lower in the mixture as compared to pure crop fields, increased frequency of sowing that mixture supported the development of disease more than it was in case of pure crop sowing.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 470; 137-143
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencja pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w zróżnicowanych warunkach glebowych. Cz. I. Akumulacja biomasy i tempo wzrostu roślin
Competition between spring barley and field peas under diversified soil conditions. Part I. Biomass accumulation and plants growth rate
Autorzy:
Michalska, M.
Wanic, M.
Kostrzewska, M.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47271.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
biomasa
gleby ciezkie
gleby lekkie
groch siewny
jeczmien jary
konkurencja roslin
lan roslin
tempo wzrostu
uprawa roslin
uprawa wspolrzedna
warunki glebowe
wzrost roslin
biomass
garden pea
growth rate
heavy soil
light soil
plant competition
plant cultivation
plant field
plant growth
soil condition
spring barley
Opis:
Doświadczenie wazonowe zrealizowano w laboratorium szklarniowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (53o46'26" N; 20o29'30" E) w latach 2003-2005 w trzech seriach, na podłożu gleby lekkiej i ciężkiej. Badano konkurencję pomiędzy jęczmieniem jarym a grochem siewnym w pięciu okresach wyznaczonych przez rytm rozwojowy jęczmienia w siewie czystym, tj. w fazach: wschodów (10-13 – według Zadoksa), krzewienia (25), strzelania w źdźbło (32), kłoszenia (55) i dojrzewania (87-91). Doświadczenie założono według schematu addytywnego w 4. powtórzeniach. W wyznaczonych okresach określono plony suchej masy różnych części roślin (łodyg, liści, kłosów, strąków, korzeni). Dane posłużyły również do wyliczenia szybkości wzrostu łanu. Współrzędna uprawa obu gatunków, na tle siewów czystych, już od początku wegetacji powodowała redukcję masy nadziemnej i korzeni. Proces ten w miarę upływu czasu ulegał pogłębieniu. Konkurencja najmniej ograniczała przyrost suchej masy w łodygach, a najbardziej w kłosach i strąkach. Rodzaj podłoża glebowego nie miał wpływu na akumulację suchej masy w roślinach jęczmienia jarego i w częściach nadziemnych grochu siewnego, w przeciwieństwie do jego korzeni, gdzie większą redukcję biomasy odnotowano w glebie ciężkiej. W mieszance obu gatunków stwierdzono spowolnienie tempa gromadzenia biomasy w całym okresie wegetacji.
During a pot experiment run at the greenhouse laboratory of University of Warmia and Mazury in Olsztyn (53o46'26" N; 20o29'30" E) in three series over 2002- -2005 on light and heavy soils, the process of competition between spring barley and field peas was investigated for three periods determined by the development rhythm of barley as single crop, i.e. during the stages of: seedling growth (Zadoks 10-13), tillering (25), stem elongation (32), heading (55) and ripening (87-91). The experiment was established according to the additive pattern in 4 repetitions. During the determined periods the yields of dry mass from different parts of plants (stems, leaves, heads, hulls and roots) were determined. The data was used for computation of crop growth rate. It was shown that joint cultivation of both species, as compared to single crop cultivation, from the very beginning of vegetation led to reduction of their overground and root mass. The process intensified with the passage of time. The negative influence of the added component was less limiting for the dry mass increase in stems but it was the most pronounced in the heads and hulls. The type of soil base had no influence on the accumulation of dry mass in the plants of spring barley and in the overground parts of field pea as opposed to its roots where a larger reduction in roots biomass was recorded in heavy soil. In case of mixture crop, the biomass accumulation rate decrease was recorded for both species over the entire vegetation period.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie czterech sposobów uprawy gleby ciężkiej
Sravnenie chetyrekh sposobov obrabotki tjazhelojj pochvy
Comparison of four heavy soil tillage systems
Autorzy:
Nowicki, J.
Niewiadomski, W.
Buczynski, G.
Wanic, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800806.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
uprawa roli
gleby
gleby ciezkie
metody uprawy
Opis:
На тяжелой почве (48-63% илистых частиц) сравнивали 4 системы обработки: А - традиционную плужную обработку - исключительно пассивные орудия; Б - комбинированную обработку - использование пассивных орудий и активных машин; В - обработку исключительно активными машинами; Г - упрощенную обработку - до посева однократно шарнирная борона, а затем традиционные системы пожнивной и предпосевной обработки. Самая высокая влажность почвы была на объектах с упрощенной обработкой, а самое сильное переосушение почвы было после активных машин. Обратно представлялись объемный вес и связность почвы: самые высокие значения получали после упрощенной обработки, а самые низкие - на объектах с активными машинами. Урожаи растений разнились в небольшой степени (межобвектные отклонения недоказаны статистически). Однако самые высокие урожаи давали сахарная свекла, яровая пшеница и конские бобы на упрощенной обработке.
Four tillage systems: A - traditional ploughing - exclusively passive tools, В - combined tillage - passive tools and active machines, С - tillage with active machines only, D - simplified tillage - before sowing once travel of pendulum harrow, after harvest and before winter - traditional tillage systems. The highest soil moisture occurred in the treatments of simplified tillage and its lowest value - after application of active machines. The yields of crops differentiated to an insignificant degree (not proved statistically intertreatment deviations). However, the highest yields of sugar beets, summer wheat and field beans were on the simplified tillage.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1988, 356
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja mieszanki jęczmienia jarego z owsem na różne przedplony i częstotliwość uprawy w płodozmianie. Cz.I. Plon i jego struktura
Reaction of spring barley and oats mixture to different forecrops and frequency of cultivation in crop rotation. Part I. Yield and yield structure
Autorzy:
Wanic, M.
Nowicki, J.
Bielski, S.
Jastrzebska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46893.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
mieszanki zbozowe
mieszanki miedzygatunkowe
mieszanki jeczmienia jarego z owsem
reakcje roslin
plony
struktura plonu
przedplony
plodozmian
stanowisko w plodozmianie
Opis:
W latach 1990-2000 w doświadczeniu na glebie średniej badano reakcję mieszanki jęczmienia jarego i owsa (po 50% udziału) oraz ich jednogatunkowych zasiewów na umiejscowienie w różnych stanowiskach czteropolowych płodozmianów (z 25, 50 i 75% udziałem zbóż). Zboża powracały na to samo pole po trzech latach (w następstwie po ziemniaku), jednym roku (po ziemniaku i grochu siewnym), raz oraz dwukrotnie po sobie. Jako kryteria oceny przyjęto: wydajność jednostkową ziarna i jej zmienność w latach oraz wybrane elementy struktury plonu. W ciągu 11 lat badań mieszanka plonowała istotnie wyżej i wierniej aniżeli jęczmień jary i owies w uprawach jednogatunkowych. Siew mieszany okazał się ponadto czynnikiem łagodzącym skutki nadmiernego wysycenia zmianowań zbożami. Udowodniono między innymi, że powrót mieszanki na to samo stanowisko po rocznej przerwie nie doprowadził do istotnego spadku jej wydajności, zaś następstwo po sobie obniżało ją w mniejszym stopniu niż u jęczmienia jarego i owsa. Łan mieszany charakteryzował się większą zwartością niż zasiewy jednogatunkowe, a w jego strukturze dominował jęczmień. U obu komponentów łączna uprawa wpłynęła dodatnio na długość źdźbła i dorodność ziarna, a u jęczmienia również na długość kłosa.
In 1990-2000 an experiment on average soil investigated the response of cereal mixture of spring barley and oats (50% each) and these cereals separately in pure stand to different crop-rotation positions of a 4-field crop rotation system (with 25, 50 and 75% share of these crops). The cereals returned to the same rotation position after 3 years (after potato), after one year (after potato and field pea) and once or twice after themselves. The evaluation criteria were: grain productivity per unit and its variation throughout the years and some yield structure components. Over 11 years, the cereal mixture yielded significantly higher and the yield was more stable than spring barley and oats cultivated separately. The mixed cultivation showed to be a factor easing the effects of an excessive share of cereals in crop rotation. It was found that a cultivation of the same cereal mixture after a year break did not result in a significant decrease in its productivity, while its cultivation without rotation decreased it less considerably than in spring barley and oats. The mixed fields were usually more compact than the cereals in pure stand and barley was a dominant cereal in the mixture. For both components, their mixed cultivation enhanced the length of the culm and grain plumpness and in barley – also the length of the ear.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 2
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko dominacji gatunkowej w fitocenozie owsa siewnego a jego plonowanie
Species domination in oats phytocenosis and its yield
Autorzy:
Wanic, M.
Jastrzebska, M.
Kostrzewska, M.K.
Nowicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28612.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The paper presents an analysis of oats phytocenosis (the crop and weeds) treated as a competitor group as concerns the species domination developing within it. The study covered oats cultivated on plots after potatoes (in crops rotation system with 25% share of oats) and twice after oats (75% share of oats in the rotation system) during the years 1990-2000. Simpson's species domination ratio and domination structure in the association identifying groups of: dominants, subdominants, influents and accessory species, were computed and studied. Relations between the studied phytocenosis features and weather conditions and oats yield were also determined. It was shown that quantitative relations in the assessed competitor associations were characterized by high variability between years and vegetation periods while no major differences were found between positions in the crop rotation systems. The density of spring phytocenosis during 11 years of studies increased resulting from increasing numbers of weeds appearing; during the late vegetation period they changed the density of associations slightly. In the spring, the groups competitive to the group of dominants consisted usually of the crop and Thlaspi arvense as well as Chenopodium album; with the passage of years their position strengthened. The enrichment of species in phytocenosis was represented mainly by an increase in numbers of accessory species. At the end of vegetation the importance of oats as a dominant increased significantly; during some seasons Chenopodium album co-dominated, however, with the passage of years the group of subdominants grew. Domination ratios for the studied competitor groups decreased with the passage of years, parallel to decrease of oats share in them. The studied features of phytocenosis showed a stronger correlation to the passage of years than the weather development. Invasiveness of weeds increased during consecutive seasons of cultivation while it showed less correlation with the density of oats. Oats yields showed a slight decreasing trend from year to year and was highly determined by the density of the entire weeds assemblage and in the spring by density and share of dominating species.
Treścią pracy jest analiza fitocenozy owsa (roślina uprawna i chwasty), potrak- towanej jako zespół konkurencyjny, pod kątem kształtującej się w niej dominacji gatunkowej. Badaniami objęto owies uprawiany w stanowiskach po ziemniaku (w płodozmianie z 25% udziałem owsa) i dwukrotnie po sobie (75% owsa w płodo- zmianie) w latach 1990-2000. Wyliczono i przestudiowano wskaźniki dominacji ga- tunkowej Simpsona oraz strukturę dominacji zespołu z wyróżnieniem grup: domi- nantów, subdominantów, influentów i gatunków akcesorycznych. Określono także związki badanych cech fitocenozy z warunkami pogodowymi oraz poziomem plono- wania owsa. Wykazano, że stosunki ilościowe ocenianych zespołów konkurencyj- nych cechowała duża zmiennośæ w latach i okresach wegetacji, nie odnotowano natomiast większych zróżnicowañ pomiędzy stanowiskami w zmianowaniach. Li- czebność fitocenoz wiosennych w ciągu 11 lat badañ wzrastała, co wiązało się z coraz liczniejszymi pojawami chwastów; pod koniec wegetacji w niewielkim stopniu zmie- niały one liczebnośæ zespołów konkurencyjnych. Wiosną, w zespołach konkurencyj- nych do grupy dominantów obok rośliny uprawnej, wchodziły zazwyczaj Thlaspi arvense i Chenopodium album; w miarę upływu lat ich pozycja umacniała się. Wzbo- gacenie gatunkowe zbiorowisk polegało głównie na zwiększeniu liczby gatunków akcesorycznych. Pod koniec wegetacji znacząco wzrosła ranga owsa jako dominanta; w niektórych sezonach współdominowała Chenopodium album, natomiast z upły- wem lat rozrastała się grupa subdominantów. Wskaźniki dominacji w badanych ze- społach konkurencyjnych zmniejszały się wraz z upływem lat, równolegle z obniża- niem się udziału w nich owsa. Badane cechy fitocenoz wykazywały silniejszy zwią- zek z upływem lat uprawy niż z przebiegiem pogody. Inwazyjność chwastów narasta- ła w kolejnych sezonach uprawy, wykazywała natomiast mniejszy związek z liczeb- nością owsa. Plonowanie owsa wykazywało pewnątendencję zniżkowąw latach; w dużej mierze było determinowane liczebnością całego zbiorowiska chwastów, a wio- sną liczebnością i udziałem gatunków dominujących.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zbiorowisk chwastów za pomocą wybranych wskaźników biologicznych
Analysis of weeds communities using selected biological indicators
Autorzy:
Wanic, M.
Jastrzębska, M.
Kostrzewska, M.K.
Nowicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27157.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The paper analyses the weeds community in oats cultivated at different position in two crop rotations: after potato (in the rotation system with 25% share of oats) and twice after oats (with its 75% share) during the years 1990-2000, using the diversity of species indicators (by Simpson and by Shannon-Wiener), homogeneity of species by Simpson and communities similarity ratios. The dependence of biological indicators on the weather conditions and the dependence of oats grain yield on the number and diversity of species were assessed. Diversity and homogeneity of species in communities of weeds in the field of oats showed high differences from year to year of studies and dates of measurements (stage of oats tillering, end of its vegetation). To a lesser degree they changed under the influence of the position in the rotation system. With the passage of years the number of weeds during the spring period gradually increased. The analyzed parameters showed the differentiated dependence on the weather conditions. The communities form years with similar weather conditions did not show analogy in individual density and species. No significant dependence between the yield and the diversity of weeds was confirmed.
W pracy analizowano zachwaszczenie owsa uprawianego w dwóch stanowiskach: po ziemniaku (w płodozmianie z 25% udziałem owsa) i dwukrotnym następstwie po sobie (z 75% jego udziałem) w latach 1990-2000, za pomocą wskaźników różnorodności gatunkowej (Simpsona i Shannona-Wienera), równomierności gatunkowej Simpsona oraz współczynników podobieństwa zbiorowisk. Oceniono zależność wskaźników biologicznych od układu warunków pogodowych, a także zależność plonowania od liczebności i różnorodności gatunkowej. Różnorodność i równomierność gatunkowa zbiorowisk chwastów w łanie owsa wykazywały duże zróżnicowanie pomiędzy latami badań i terminami pomiarów (faza krzewienia owsa, koniec jego wegetacji). W mniejszym stopniu zmieniały się pod wpływem stanowisk płodozmianowych. W miarę upływu lat następował sukcesywny wzrost liczebności chwastów aspektu wiosennego. Analizowane parametry wykazywały zróżnicowaną zależność od układu warunków pogodowych. Zbiorowiska z lat o zbliżonych charakterystykach meteorologicznych nie wykazywały analogii pod względem składu gatunkowego i liczebności poszczególnych gatunków. Nie potwierdzono istotności zależności plonowania od różnorodności chwastów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies