Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sopiński, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zbieżność wyników biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej tarczycy z wynikami badania histopatologicznego
Autorzy:
Machała, Ewa
Sopiński, Jan
Iavorska, Iulia
Kołomecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392923.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biopsja aspiracyjna cienkoigłowa
cytologia biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej
rak tarczycy
rak brodawkowaty tarczycy
tyroidektomia
Opis:
Biopsję aspiracyjną cienkoigłową (BAC) uważa się za złoty standard diagnostyki guzków tarczycy. Jest to zabieg tani, który natychmiast pozwala postawić rozpoznanie przy niewielkim odsetku powikłań. Odgrywa główną rolę w określeniu dalszego sposobu leczenia – pacjenci z podejrzeniem zmiany złośliwej są kwalifikowani do leczenia operacyjnego. Z drugiej strony BAC zmniejszyła liczbę niepotrzebnie wykonywanych operacji. Cel: Celem badania była ocena i porównanie zbieżności oraz dokładności cytologii biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) zmian w obrębie tarczycy z ostatecznym rozpoznaniem na podstawie badania histopatologicznego materiału pooperacyjnego. Materiały i metody: W naszym badaniu przeprowadziliśmy retrospektywną analizę serii przypadków pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Chirurgii Endokrynologicznej, Ogólnej i Onkologicznej Wielospecjalistycznego Szpitala im. M. Kopernika w Łodzi w okresie od maja 2016 r. do grudnia 2017 r., u których wykonano BAC z następującą tyroidektomią. Wynik cytologii opisano zgodnie z klasyfikacją Bethesda. Wyniki: W badaniu cytologii 1070 na 1262 zmian opisano jako łagodne, 49 jako złośliwe oraz 143 jako podejrzane. W badaniu histopatologicznym w 956/1070 przypadków rozpoznanie zmiany łagodnej potwierdziło się, natomiast wynik był rozbieżny w 114 przypadkach. U pozostałych chorych rozpoznanie zmiany złośliwej potwierdziło się odpowiednio w 45/49 i 128/143 przypadków. Czułość wyniosła 62,28%, a swoistość 98,05%. Odsetek wyników fałszywie dodatnich wyniósł 1,95%, natomiast odsetek wyników fałszywie ujemnych 39,72%. Dodatnia wartość predykcyjna wyniosła 90,1%, a ujemna wartość predykcyjna 89,35%. Dokładność BAC w różnicowaniu zmian łagodnych i złośliwych tarczycy wyniosła 89,46%. Wnioski: Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest metodą prostą, tanią i powszechnie stosowaną w diagnostyce raka tarczycy. Zaleca się ją jako badanie pierwszego wyboru w diagnostyce różnicowej zmian ogniskowych tarczycy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 6; 13-19
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych wstecznych podczas reoperacji tarczycy z powodu wola nawrotowego – doniesienia wstępne
Autorzy:
Sopiński, Jan
Kuzdak, Krzysztof
Hedayati, Masoud
Kołomecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wole nawrotowe
nerw krtaniowy wsteczny
neuromonitoring śródoperacyjny
Opis:
Reoperacje tarczycy są wyzwaniem dla każdego chirurga. Są trudne technicznie i obarczone większym ryzykiem powikłań niż w przypadku zabiegów pierwotnych. Jednym z powikłań zabiegów wykonywanych na tarczycy jest uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego (NKW). Celem pracy jest ocena skuteczności zastosowania śródoperacyjnego neuromonitoringu (IONM) w zapobieganiu uszkodzeniom NKW podczas reoperacji gruczołu tarczowego z powodu wola nawrotowego. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano wyniki reoperacji tarczycy, które zostały wykonane w Klinice Chirurgii Endokrynologicznej, Ogólnej i Naczyniowej UM w Łodzi od stycznia 2014 roku do czerwca 2016 roku. Do badania włączono 80 pacjentów. Chorych podzielono na dwie grupy. Grupę A stanowiło 27 pacjentów, u których podczas operacji zastosowano IONM. W grupie B – składającej się z 53 pacjentów – podczas operacji NKW lokalizowano wzrokowo. W ocenie statystycznej brano pod uwagę nie liczbę pacjentów, ale liczbę zagrożonych uszkodzeniem NKW (łącznie 133). W grupie A stwierdzono ryzyko uszkodzenia NKW u 47 pacjentów, w grupie B – u 86 chorych. Porównano, czy zastosowanie IONM miało wpływ na częstość porażeń NKW oraz czas trwania operacji. Wyniki: W grupie A w okresie pooperacyjnym rozpoznano 5 porażeń NKW (5/47; 10,64%). W grupie B do porażenia NKW doszło w 13 przypadkach (13/86; 15,12%) – brak istotności statystycznej (p=0,47). Średni czas trwania operacji był krótszy w grupie B i wynosił 71,29 min. ± 17,125 min., natomiast w grupie A – 75,75 min. ± 17,94 min. Zanotowano brak istotności statystycznej (p=0,377). Wnioski: Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych wstecznych nie wpływa w istotny sposób na zmniejszenie odsetka porażeń nerwów oraz czas trwania operacji.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 3; 11-15
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies