Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych wstecznych podczas reoperacji tarczycy z powodu wola nawrotowego – doniesienia wstępne

Reoperacje tarczycy są wyzwaniem dla każdego chirurga. Są trudne technicznie i obarczone większym ryzykiem powikłań niż w przypadku zabiegów pierwotnych. Jednym z powikłań zabiegów wykonywanych na tarczycy jest uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego (NKW). Celem pracy jest ocena skuteczności zastosowania śródoperacyjnego neuromonitoringu (IONM) w zapobieganiu uszkodzeniom NKW podczas reoperacji gruczołu tarczowego z powodu wola nawrotowego. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano wyniki reoperacji tarczycy, które zostały wykonane w Klinice Chirurgii Endokrynologicznej, Ogólnej i Naczyniowej UM w Łodzi od stycznia 2014 roku do czerwca 2016 roku. Do badania włączono 80 pacjentów. Chorych podzielono na dwie grupy. Grupę A stanowiło 27 pacjentów, u których podczas operacji zastosowano IONM. W grupie B – składającej się z 53 pacjentów – podczas operacji NKW lokalizowano wzrokowo. W ocenie statystycznej brano pod uwagę nie liczbę pacjentów, ale liczbę zagrożonych uszkodzeniem NKW (łącznie 133). W grupie A stwierdzono ryzyko uszkodzenia NKW u 47 pacjentów, w grupie B – u 86 chorych. Porównano, czy zastosowanie IONM miało wpływ na częstość porażeń NKW oraz czas trwania operacji. Wyniki: W grupie A w okresie pooperacyjnym rozpoznano 5 porażeń NKW (5/47; 10,64%). W grupie B do porażenia NKW doszło w 13 przypadkach (13/86; 15,12%) – brak istotności statystycznej (p=0,47). Średni czas trwania operacji był krótszy w grupie B i wynosił 71,29 min. ± 17,125 min., natomiast w grupie A – 75,75 min. ± 17,94 min. Zanotowano brak istotności statystycznej (p=0,377). Wnioski: Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych wstecznych nie wpływa w istotny sposób na zmniejszenie odsetka porażeń nerwów oraz czas trwania operacji.