Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olubiński, Andrzej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Danuta Opozda, Struktura jednostkowej wiedzy o wychowaniu. Studium pedagogiczne wiedzy rodziców i jej korelatów, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II 2012, ss. 371
Danuta Opozda, The structure and content of individual knowledge about education. A pedagogical study of parents’ knowledge and its correlates, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II 2012, pp. 371
Autorzy:
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037807.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 157-165
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O społeczno-politycznych źródłach złego stresu i jego edukacyjnych skutkach
On Social and Political Sources of Bad Stress and its Educational Effects
Autorzy:
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916249.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
corporatism
authoritarianism
stress
education
Opis:
The main problem of considerations concerns the relationships and dependencies between selectedsocio-political factors as stressors and specific reactions to them of selected categories of people andgroups, analysed in terms of educational processes. The author is especially interested in the stressfuland educational role of human participation in the system of corporate trade as the source of artificiallycreated needs connected with continuous shopping and multiplying material goods. The second stress factor analysed below is the character of state power exercised by politicians, with the particular role of its distortion towards authoritarian relations. The final kind of synthetic summary of the above deliberations is an attempt of critical evaluation of the educational role of stress caused by the authoritarian school. And although the discussed stress factors the author attempts to refer to individual behaviours, taking into account, for example, the concepts of human nature, age and institution (e.g. school), the conclusions and findings resulting from these analyses are also more general. Their essence relates to the thesis that regardless of individual behaviours in a stressful situation, generally negative stressors, such as the impact of corporate economy, pathological character of exercising authority or authoritarian school usually shape negativebehaviour, including mainly authoritarian personalities.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2019, 55; 39-58
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowa aktywność własna jako szansa samorealizacji i rozwoju (w świetle założeń edukacji humanistycznej i krytycznej)
Subjective activity as a chance for self-realization and development (in the light of the assumptions of humanistic and critical education)
Autorzy:
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544478.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
cele humanistycznej edukacji
istota pedagogiki krytycznej
pedagogika opresywna
podmiotowa aktywność własna
założenia oraz skutki edukacji neoliberalnej
Opis:
Przedmiotem poniższych rozważań jest problem społeczno-edukacyjnych implikacji ludzkiej aktywności. W tym kontekście gros uwagi poświęcono takim rodzajom zachowań, które wiążą się z optymalnym rozwojem zasadniczych obszarów osobowości. Aktywność zatem rozumiana tutaj jest jako zarówno indywidualna potrzeba rozwojowa, jak i jako naturalny rodzaj relacji jednostki ze światem zewnętrznym. Szczególnie inte- resująca wydaje się humanistyczna wersja aktywności człowieka, według której (na przykładzie poglądów w tym zakresie głównie E. Fromma) wielostronna oraz autentyczna aktywność optymalizująca rozwój rozu- miana jest jako objaw psychofizycznego zdrowia (zdrowa aktywność) oraz wskaźnik twórczej samorealizacji. W konkluzji Autor dochodzi do wniosku, iż w dominującym obecnie systemie neoliberalnego rynku oraz po- zornej demokracji, jako podstawowych mechanizmów socjalizacji, w który wpisuje się również system szkolno- -oświatowy, człowiek staje się istotą aktywną pozornie, przygotowaną głównie do biernej konsumpcji, „taśmowej” produkcji oraz reagującą na zewnętrzne bodźce. Taki właśnie „nieludzki” oraz przedmiotowy sposób życia zdominowany przez wszechogarniający człowieka korporacyjny system polityczno-ekonomiczny, wydaje się kształtować osobowości autorytarne, bierne, nietwórcze: a w istocie wręcz psychofizycznie chore, bo niemające szans na pełną samorealizację oraz samourzeczywistnienie.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2016, 2; 33-47
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola nauk pedagogicznych w reformowaniu rzeczywistości i ulepszaniu ludzkiego życia (Na przykładzie funkcjonowania szkolnictwa wyższego)
Autorzy:
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606883.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
education
reform
crisis in education
further education
reforming
edukacja
reforma
kryzys w edukacji
szkoła wyższa
reformowanie
Opis:
This article focuses on the functioning of the institutions of higher education in the context of goals and functions attributed to them in the area of education and research. In the first part of the article the author discusses basic goals and functions of contemporary education adopted by the European Union and presented by J. Delors in his well-known report. These goals emphasize the humanistic values of education. In the subsequent part of the paper the author focuses on the sources and symptoms of the crisis that affects higher education in Poland. The author discusses dysfunctions of education and scientific research undertaken in the institutions of higher education. According to the author, these dysfunctions manifest in many forms such as the loss of teacher’s authority, imposition of market economy laws on the educational and scientific activity, the dominance of encyclopedic teaching and learning, increasing bureaucracy, the loss of autonomy, promotion of servility and the rat race model, etc. The author is of the opinion that scientific research is becoming more and more state-controlled, the effect of which is its adaptive, service-oriented, diagnostic and abstract character. In his concluding remarks, the author calls for radical reform of higher education that could result in enhancing its autonomy, restoring the humanistic function of education, and promoting reformist and critical action research.
Artykuł skupia się na działaniu instytucji szkolnictwa wyższego w kontekście celów i funkcji przypisanych im w obszarze edukacji i badań. W pierwszej części autor omawia podstawowe cele i funkcje współczesnej edukacji, przyjęte przez Unię Europejską, które są opisane przez J. Delorsa w powszechnie znanym raporcie. Cele te podkreślają humanistyczne wartości edukacji. Następnie autor skupia się na źródłach i objawach kryzysu, który ma wpływ na szkolnictwo wyższe w Polsce. Omawia również dysfunkcje edukacji i badań naukowych przeprowadzanych w instytucjach szkolnictwa wyższego. Jego zdaniem dysfunkcje te manifestują się na wiele sposobów, np. utratą autorytetu przez nauczycieli, narzucaniem praw gospodarki rynkowej przedsięwzięciom edukacyjnym i naukowym, dominacją encyklopedycznego przekazu wiedzy i uczenia się jej w tej formie, rosnącą biurokracją, utratą autonomii, promowaniem ustępstw i modelem „wyścigu szczurów”, itd. Autor twierdzi, że badania naukowe stają się coraz bardziej kontrolowane przez państwo, czego efektem jest dostosowywanie wyników badań do narzuconych przez państwo kryteriów oraz ich diagnostyczny i abstrakcyjny charakter. Podsumowanie zawiera nawołanie do radykalnej reformy szkolnictwa wyższego oraz promowania reformatorskich i przełomowych badań w działaniu.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalna piecza zastępcza wobec zdolnych podopiecznych
Autorzy:
Ruszkowska, Marzena
Jarosz, Ewa
Olubiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/2189783.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Opis:
Prezentowana praca ma charakter teoretyczno-empiryczny. Własną koncepcję badań oparłam na założeniu, że zdolności ludzkie są wynikiem interakcji pomiędzy ponadprzeciętną, ale niekoniecznie wybitną inteligencją i/lub zdolnościami specjalnymi; motywacją i twórczością (Renzulli, 2005), dlatego też należy to zjawisko traktować wielowymiarowo, bowiem jego konstrukcja obejmuje obok czynników jednostkowych także kontekst czasowy (rozwojowy) i środowiskowy (Stańczak, 2019). Jednakże, jak podkreśla Zbyszko Melosik (2000), niezależnie od przyjętego modelu czy koncepcji zdolności rozwój zdolności, a szczególnie inteligencji, zdeterminowany jest w znacznej mierze wpływami środowiskowymi, od których zależą także osiągnięcia w nauce, sukcesy zawodowe i życiowe. Wśród katalizatorów środowiskowych szczególną rolę pełni środowisko rodzinne (Subotnik, Olszewski-Kubilius, Worrell, 2015; Tannenbaum, 1986a). W przypadku niniejszego projektu rodzina biologiczna została zastąpiona tymczasowo przez środowisko pieczy zastępczej. W związku z wieloznacznością i różnymi sposobami definiowania pojęcia zdolności przyjęłam za Ewą Muszyńską (2019), że zdolność to właściwość jednostki odnosząca się do określonego, wąskiego lub(i) szerokiego obszaru jej aktywności i przejawiająca się ponadprzeciętnym (wykraczającym ponad normę) poziomem zachowań lub realizacji zadań, będących obserwowalnym wyrazem tej aktywności, która może odnosić się do różnych sfer funkcjonowania jednostki: poznawczej, językowej, matematycznej, sportowej, muzycznej, plastycznej i in. (Limont, 2010). Podjęta problematyka wydawała mi się na tyle złożona, iż uważałam za słuszne zastosowanie strategii badawczej mieszanej. Procedura badawcza stanowiła projekt zintegrowany, w którym zastosowałam sekwencyjne badania fazowe: pierwsza faza była fazą ilościową, druga – jakościową. Oba etapy badań zostały zrealizowane w latach 2018-2020, niestety część badań ilościowych i całość badań jakościowych była prowadzona w specyficznych warunkach wymuszonych stanem pandemii COVID-19. Poznawczo bardziej korzystne wydawało się przeprowadzenie ilościowych badań wstępnych, aby na ich podstawie wyselekcjonować uczestników do badań jakościowych (Tashakkori, Teddlie, 1998) i przeprowadzić szczegółową eksplorację wybranych jednostkowych przypadków. Połączenie podejścia ilościowego z jakościowym w niniejszym badaniu miało dać względnie całościowy obraz badanych zjawisk i procesów. Pracę można podzielić na trzy zasadnicze części: teoretyczną, metodologiczną i badawczą. Część teoretyczna składa się z czterech rozdziałów, próbowałam dokonać w niej analizy funkcjonującego systemu pieczy zastępczej, syntezy aktualnej wiedzy, wyników badań oraz praktycznych rozwiązań związanych z edukacją uczniów zdolnych, a także odnieść te wyniki do funkcjonowania zdolnych podopiecznych w systemie pieczy zastępczej. Rozdział I przybliża problematykę systemu pieczy zastępczej i jego przeobrażeń w procesie zmian systemowych, ukazując jednocześnie formy rodzinne i instytucjonalne wraz z całym systemem wsparcia. Rozdział II tej części pracy poświęcony jest stanowiskom teoretycznym przybliżającym pojęcie zdolności, w tym wybranym koncepcjom/modelom zdolności. W rozdziale III z kolei podjęto starania ukazania problematyki związanej z diagnozowaniem, rozpoznawaniem, kształceniem i funkcjonowaniem społecznym i poznawczym uczniów zdolnych. Ostatni teoretyczny, a zarazem IV rozdział stanowi próbę charakterystyki podopiecznych pieczy zastępczej, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży zdolnej funkcjonującej w tym środowisku, wraz z analizą obecnych uregulowań prawnych związanych z opieką nad jednostkami zdolnymi oraz dotyczących całego systemu pieczy zastępczej, szczególnie zaś pieczy instytucjonalnej, będącej obecnym obszarem moich zainteresowań. Kolejną część pracy, rozdział V, stanowi koncepcja metodologiczna badań własnych, w której przedstawiłam cele, przedmiot badań, problematykę badawczą oraz szczegółowo uzasadniłam procedurę metodologiczną. Ostatnia część pracy to analiza wyników badań empirycznych, przeprowadzonych w jednostkach instytucjonalnej pieczy zastępczej w latach 2018-2020. Przy czym rozdział VI i VII stanowi analizę wyników badań ilościowych, zaś VIII analizę badań jakościowych. Ostatni merytoryczny rozdział, IX, stanowi prezentację wniosków, rekomendacji, postulatów dla praktyki pedagogicznej. Poruszając w swojej pracy problematykę społeczną, podkreślam praktyczny wymiar swoich badań, co wyraża się w przekonaniu o możliwości wykorzystania wypracowanych rekomendacji do zmiany i przekształceń w systemie pieczy instytucjonalnej w odniesieniu do funkcjonowania w niej jednostek zdolnych.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
„Świat życia” i „Mała ojczyzna” jako obszary procesów edukacyjnych
Autorzy:
Andrzej, Olubiński
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054174.pdf
Data publikacji:
2021-01-25
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
świat życia mała ojczyzna pedagogika społeczna kampus uniwersytecki jako mała ojczyzna
Opis:
Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszym opracowaniu są refleksje na temat kontekstów edukacyjnych związanych z kategoriami „świata życia” i „małej ojczyzny”. Zdaniem autora potrzeba refleksji w tym obszarze wynika przede wszystkim z faktu, że odczłowieczanie życia ludzkiego staje się coraz bardziej widoczne w wyniku przemożnego wpływu cywilizacji technologicznej i strukturalnej przemocy. Pewną szansą powrotu do ludzkiej egzystencji lub zatrzymania tych niekorzystnych procesów i zjawisk wychowawczych może być życie w lokalnych społecznościach, które w naturalny sposób dbały o realizację podstawowych wartości, takich jak: pomoc i wsparcie, tolerancja, podmiotowość więzi i komunikacja, troska o słabych i niepełnosprawnych, współpraca, dążenie do poprawy środowiska własnego życia, przestrzeganie zasad demokratycznego uczestnictwa itp. Tak rozumiane procesy wychowawcze w naturalnym środowisku życia są bliskie pedagogice społecznej jako dyscyplinie, której celem jest właśnie aktywizacja naturalnych środowisk wychowawczych poprzez stymulowanie i rozwój istniejących sił społecznych. Zdaniem autora przykładem takiego środowiska edukacyjnego może być społeczność akademicka, zarówno ze względu na statutowe funkcje dydaktyczne, jakie pełnią uczelnie, jak i fakt częstego lokowania go na jasno określonym terenie. Między innymi z tych powodów można analizować środowiska akademickie jako pewien świat życia i małą ojczyznę, której istotą jest świadomość współistnienia, współrozwoju, współpracy, wspólnych działań czy wspólnie rozwiązywanych problemów służących realizacji podstawowych wartości. Czy jednak w obliczu różnych zagrożeń społecznych i cywilizacyjnych można dziś powrócić do koncepcji małej ojczyzny w kampusach akademickich?
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2020, 2; 9-29
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies