Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ludwicki, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Próba zastosowania analizatora automatycznego do oznaczania aktywności aminotransferaz w wątrobie zwierząt laboratoryjnych
    Trial of application of automatic analyzer for determination of aminotransferase activity in the liver of laboratory animals
    Autorzy:
    Kwast, M.
    Ludwicki, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/872037.pdf
    Data publikacji:
    1979
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    zwierzeta doswiadczalne
    zwierzeta laboratoryjne
    szczury
    watroba
    aminotransferaza alaninowa
    homogenaty watroby
    aktywnosc enzymatyczna
    oznaczanie
    metody oznaczania
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1979, 30, 5
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Automatyczne kontrolowanie sterylnosci ekstraktora cukrowniczego
    Autorzy:
    Ludwicki, M
    Wawro, S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796389.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    kontrola automatyczna
    przemysl cukrowniczy
    zanieczyszczenia mikrobiologiczne
    ekstraktory korytowe
    sterylnosc
    potencjal oksydo-redukcyjny
    Opis:
    Zbadano możliwość wykorzystania ciągłego pomiaru redoks do kontrolowania stopnia mikrobiologicznego zakażenia zawartości korytowego ekstraktora cukrowniczego. Określono zależność między wartością potencjału a oznaczoną mikrobiologicznie liczbą drobnoustrojów termofilnych w 1 cm³ roztworu z ekstraktora, dla kilku umiejscowień czujników redoks. Wypróbowano praktycznie układ dozujący do ekstraktora dezynfektant, wykorzystujący miernik potencjału redoks i sterownik progowo-czasowy.
    The possibility of using continuous measurement of redox potential to control of microbiological infection of trough-type extractor content was tested. The dependence between potential level and the amount of termophilic microorganisms in 1 cm³ of extraction solution was determineted. Industrial disinfectant dosing system with redox potential measuring device and threshold controler was tested.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 430; 233-237
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ butylo-hydroksytoluenu (BTH) i kaptanu na aktywność kwaśnej fosfatazy w zależności od sposobu żywienia zwierząt
    The influence of BHT, captan and low-protein diets on the activity of acid phosphatase in rats
    Autorzy:
    Nikonorow, M.
    Ludwicki, J.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/875753.pdf
    Data publikacji:
    1972
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    aktywnosc
    fosfataza kwasna
    butylohydroksytoluen
    zywienie zwierzat
    zwierzeta doswiadczalne
    szczury
    watroba
    krew
    surowica krwi szczurow
    zawartosc bialka
    zywnosc
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1972, 23, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oznaczanie pozostałości insektycydów fosforoorganicznych w jabłkach i gruszkach przy użyciu analizatora “Technicon”
    Determination of the residues of phosphoro-organic insecticides in apples and pears with the technicon analyser
    Opredelenie ostatochnykh kolichestv fosfororganicheskikh insekticidov v jablokakh i grushakh s primeneniem analizatora „Tekhnikon”
    Autorzy:
    Ludwicki, J.
    Kwast, M.
    Zadrozinska, J.
    Mazur, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/873656.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    analizatory
    technicon
    insektycydy
    chromatografia
    ekstrakcja
    chloroform
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie działania teratogennego drożdży paszowych
    ISSLEDOWANIE TERATOGENNOGO WLIJANIJA KORMOWYKH DROZHZHEJJ
    THE STUDY OF THE TERATOGENIC EFFECTS OF FODDER YEAST
    Autorzy:
    Urbanek-Karlowska, B.
    Fonberg-Broczek, M.
    Kwast, M.
    Ludwicki, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874069.pdf
    Data publikacji:
    1988
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    drozdze paszowe
    dzialanie teratogenne
    badania laboratoryjne
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1988, 39, 6
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oznaczenie pozostałości pestycydów w owocach cytrusowych
    Determination of pesticide residues in citrus fruits
    Opredelenie ostatochnykh kolchestv pesticidov v citrusovykh plodakh
    Autorzy:
    Zadrozinska, J.
    Kwast, M.
    Ludwicki, J.
    Matraszek-Skonieczna, G.
    Mazur, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/872248.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    pestycydy
    owoce
    owoce cytrusowe
    oznaczanie
    badania
    karbaminiany
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie działania teratogennego mięsa z kryla
    Studies on the teratogenic effect of grill meat
    Issledovanie teratogennogo dejjstvija mjasa iz krilja
    Autorzy:
    Urbanek-Karlowska, B.
    Fonberg-Broczek, M.
    Kwast, M.
    Ludwicki, J.
    Potrzebnicka, K.
    Klos, G.
    Mazur, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/873412.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    toksyny
    toksykologia
    kryl
    zmiany
    embriotoksyny
    teratogeny
    mikrobiologia
    synteza
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw ftalanu di-n-butylu [DBP] na komorki somatyczne myszy laboratoryjnych
    The effects of di-n-butyl phthalate on the somatic cells laboratory mice
    Autorzy:
    Dobrzynska, M M
    Tyrkiel, E.J.
    Hernik, A.
    Derezinska, E.
    Goralczyk, K.
    Ludwicki, J.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877951.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    ftalany
    ftalan dibutylu
    komorki somatyczne
    myszy
    zwierzeta laboratoryjne
    bioakumulacja
    mikrojadra
    phthalate
    dibutyl phthalate
    somatic cell
    mouse
    laboratory animal
    bioaccumulation
    Opis:
    Ftalany są powszechnie stosowane przy produkcji tworzyw sztucznych oraz jako rozpuszczalniki w środkach higieny; w kosmetykach i preparatach farmaceutycznych. Ftalan dibutylu (DBP) stosowany jest jako plastyfikator, a także jako środek do impregnacji tekstyliów i jako rozpuszczalnik w farbach drukarskich. Celem badań była ocena uszkodzeń DNA w komórkach wątroby i szpiku kostnego oraz ocena stężenia DBP w krwi obwodowej w następstwie przedłużonej ekspozycji na ftalan dibutylu. Badania wykonano na samcach myszy Pzh:Sfis. Zwierzęta otrzymywały przez 8 tygodni, 3 razy w tygodniu, per os DBP w postaci zawiesiny w oleju jadalnym w dawkach 500 mg/kg m.c. (1/16 LD50) i 2000 mg/kg m.c. (1/4 LD50). Kolejne grupy myszy zabijano po 4 i 8 tygodniach od rozpoczęcia podawania oraz po 4 tygodniach od jego zakończenia. Wykazano zmniejszenie masy ciała myszy, istotnie statystycznie obniżenie masy wątroby oraz relatywnej masy wątroby w następstwie 8-tygodniowego podawania DBP w dawce 2000 mg/kg m.c. W tym samym czasie notowano większy, choć nieistotny statystycznie poziom uszkodzeń DNA w komórkach wątroby mierzony testem kometowym. DBP nie indukowało zwiększonego powstawania uszkodzeń DNA w komórkach szpiku kostnego. W wyniku 8-tygodniowego podawania DBP w dawce 2000 mg/kg m.c. obserwowano znaczne podwyższenie stężenia DBP we krwi obwodowej utrzymujące się również po 4 tygodniach od zaprzestania podawania związku. Wyniki badań potwierdziły, że DBP jest słabym mutagenem w stosunku do DNA komórek somatycznych. Wydaje się jednak, że związek ten w następstwie przedłużonej ekspozycji może być wolniej metabolizowany i czasowo kumulowany w krwi obwodowej.
    Phthalates are widely used as a plasticizers in manufacture of synthetic materials and as solvents in sanitary products, cosmetics and pharmaceutical products. Dibutyl phthalate (DBP) is used as a plasticizers and as a textile lubricating agent and as solvent in printing ink. The study aimed the evaluation of the magnitude of DNA damage in liver and bone marrow cells and estimation of dibutyl phthalate (DBP) concentration in peripheral blood following prolonged exposure to DBP. Experiments were conducted on the Pzh:Sfis male mice. Animals were exposed 8 weeks, 3 days per week per os to DBP suspension in oil in doses of 500 mg/kg bw (1/16 LD50) and 2000 mg/kg bw (1/4 LD50). Following groups of mice were sacrificed 4 and 8 weeks after the start of exposure and 4 weeks after the end of exposure. Decreased body weight of mice and statistically significant decreased liver and relative liver weights were observed following 8-weeks exposure to 2000 mg/kg bw DBP. In the same time higher, however not statistically significant level of DNA damage measured by Comet assay in liver cells were noted. DBP did not induce enhanced frequency of DNA damage in bone marrow cells. Following 8-weeks exposure to the dose of 2000 mg/kg bw DBP the increased level of DBP in peripheral blood was observed. Enhanced levels of DBP were still noted 4 weeks after the termination of exposure. Results confirmed that DBP acts as a weak mutagen for DNA of somatic cells. However, following prolonged exposure this compound seems to undergo slower metabolism and was reaching temporarily higher levels in peripheral blood
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2010, 61, 1; 13-19
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pobranie rtęci z całodziennym pożywieniem przez wybrane grupy ludności
    Mercury intake with daily food ration by certain population groups
    Potreblenie rtuti v sutochnykh racionakh v vybrannykh pruppakh naselenija
    Autorzy:
    Ludwicki, J.
    Brzozka, G.
    Minol, I.
    Olejniczak, K.
    Olejnik, E.
    Rokosz, F.
    Rutkiewicz, B.
    Szewczyk, M.
    Witusik, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/873010.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    rtec
    zywnosc
    zdrowie czlowieka
    zatrucia pokarmowe
    normy
    zanieczyszczenia zywnosci
    calodzienne racje pokarmowe
    pobranie rteci
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1987, 38, 4-5
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kurz źródłem narażenia człowieka na polibromowane difenyloetery (PBDE)
    Indoor dust as a pathway of human exposure to polybrominated diphenylethers (PBDEs)
    Autorzy:
    Goralczyk, K.
    Strucinski, P.
    Hernik, A.
    Czaja, K.
    Korcz, W.
    Minorczyk, M.
    Ludwicki, J.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/878014.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    kurz domowy
    czlowiek
    zdrowie czlowieka
    zagrozenia zdrowia
    narazenie dlugotrwale
    polibromowane difenylo etery
    polimery
    pomieszczenia zamkniete
    dust
    man
    human health
    health hazard
    long-term exposure
    polybrominated diphenyl ether
    polymer
    indoor environment
    Opis:
    Polibromowane difenyloetery (PBDE) zaliczane są do syntetycznych związków opóźniających zapłon, tzw. uniepalniaczy (ang. Flame Retardants). Znalazły one szerokie zastosowanie w produkcji różnego rodzaju polimerów, mebli, dywanów, sprzętu elektronicznego i elektrycznego oraz materiałów biurowych i budowlanych. Człowiek spędzając około 85% swojego życia w pomieszczeniach zamkniętych (mieszkania, miejsca pracy, szkoły) jest praktycznie cały czas otoczony przedmiotami, które mogą emitować do środowiska PBDE. Do niedawna uważano, że głównym źródłem pobrania PBDE przez człowieka jest żywność, głównie pochodzenia zwierzęcego. Obecnie jednak liczne badania wykazują, że niebagatelnym, dodatkowym źródłem pobrania tych związków przez człowieka jest kurz pochodzący z pomieszczeń zamkniętych. Na to źródło narażenia najbardziej narażone są małe dzieci ze względu na ich przyzwyczajenia behawioralne, tj. wkładanie palców, zabawek i innych przedmiotów do ust. W odróżnieniu od żywności, gdzie dominującymi kongenerami są BDE-47 i BDE-99, w przypadku kurzu dominującym kongenerem jest BDE-209. Narażenie człowieka na PBDE i inne polibromowane związki opóźniające zapłon jest powszechne w całym świecie, a jego wielkość jest różna w różnych krajach i zależy od zakresu ich stosowania, produkcji i zapisów w prawodawstwie krajowym, a także od szeroko pojętych zachowań mieszkańców. Generalnie, najwyższe stężenia tych związków stwierdzane są u mieszkańców Ameryki Północnej, a znacznie niższe w Europie i Azji. Spośród krajów europejskich statystycznie istotnie najwyższe narażenie ludzi stwierdzane jest w Wielkiej Brytanii. Szacowana wielkość narażenia, w każdym przypadku, dodatkowo obarczona jest niepewnością wynikającą z osobniczych przyzwyczajeń, preferencji dietetycznych, czasu spędzanego w różnych pomieszczeniach, pojazdach, na świeżym powietrzu. W niektórych przypadkach dla osób dorosłych niebagatelne znaczenie ma również narażenie zawodowe, dotyczy to zwłaszcza załóg samolotów, sprzedawców samochodów i pracowników utylizujących odpady elektroniczne.
    The brominated diphenyl ethers (PBDEs) belong to a class of synthetic, additive brominated flame retardants (BFRs). PBDEs are used to reduce the flammability of commercial and household products such as textiles, various plastic polymers, furnishing foam, and electronic equipment. People spend a large percentage of their life–time indoors at home, in offices and cars, etc, providing many opportunities for lengthy exposure to PBDEs from residential settings and commercial products in an indoor environment. In recent time, the foodstuffs, mainly food of animal origin, have been indicated as the main pathway of human exposure to PBDEs. However, many studies have shown that the indoor environment, mainly indoor dust, can be also a significant source of exposure to PBDEs, especially for younger children (toddlers) because of their behavioral patterns, eg. putting fingers, toys, and other items in their mouth. Numerous studies show that the median intakes of PBDEs via dust for adult range from 1.41 to 277 ng x day-1 is lower than that via food which range from 135 to 333 ng x day-1, while the median intake of these compounds via indoor dust for children range from 101 to 404 ng x day-1 is much higher than via food: 77-190 ng x day-1. The congener pattern observed in the indoor dust is different to that found in food. The indoor dust is dominated by the congener BDE-209 vs. food where the most dominated congeners are BDE-47 and BDE-99. Human exposure to PBDEs and other brominated flame retardants (BFRs) is widely widespread throughout the world and it depends on a country range of usage, production and legislation concerning these chemicals as well as a citizen’s behavior. Generally, human exposure has been found higher in North America than in Europe and Asia. Within European countries the significant highest concentrations in dust have been found in the United Kingdom. It should be noted that many uncertainty factors such as personal habits, dietary preferences, and time spent in various rooms, cars and outdoors could affect the exposure assessment. In some cases the occupational exposure is the most important source of PBDEs for adults, for example air crews, car sale employees and disposal/recycling of electronic waste workers.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dioksyny a bezpieczeństwo żywności
    Dioxins and food safety
    Autorzy:
    Strucinski, P.
    Piskorska-Pliszczynska, J.
    Goralczyk, K.
    Warenik-Bany, M.
    Maszewski, S.
    Czaja, K.
    Ludwicki, J.K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/875485.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Opis:
    Spośród wielu potencjalnych chemicznych zanieczyszczeń żywności, dioksyny, w tym: polichlorowane dibenzo-p-dioksyny i dibenzofurany oraz dioksynopodobne polichlorowane bifenyle są powszechnie uważane za jedne z najbardziej niebezpiecznych dla naszego zdrowia ze względu na ich właściwości toksykologiczne, trwałość i zdolność do biokoncentracji w łańcuchu żywnościowym. Wyniki badań epidemiologicznych sugerują, że środowiskowe narażenie na te związki może wpływać na wiele procesów fizjologicznych u człowieka, przede wszystkim na drodze zaburzania równowagi układu hormonalnego. Wśród niekorzystnych skutków zdrowotnych związanych z przewlekłym narażeniem na dioksyny wymienia się m.in.: wzrost ryzyka wystąpienia chorób nowotworowych, zaburzeń układu odpornościowego i rozrodczego czy zaburzeń neurobehawioralnych. Głównym źródłem narażenia człowieka na tę grupę zanieczyszczeń jest żywność – około 95% dziennej dawki dioksyn trafia do naszych organizmów z żywnością, przede wszystkim pochodzenia zwierzęcego. Z najnowszych badań wynika, że w wielu populacjach europejskich narażenie na dioksyny przekracza ustalone przez międzynarodowe instytucje dawki bezpieczne, tj. tolerowane dzienne czy tygodniowe pobranie. Szczególnie niepokojące jest, że odsetek ludzi, u których pobranie dioksyn przekracza ww. wartości odniesienia jest większy u dzieci niż u osób dorosłych. Od czasu tzw. „belgijskiej afery dioksynowej” w 1999 r., oszacowanie wielkości narażenia na te zanieczyszczenia i związana z tym ocena ryzyka dla zdrowia konsumentów stały się w Unii Europejskiej jednym z priorytetowych zagadnień w obszarze bezpieczeństwa żywności. w ramach realizacji wspólnotowej strategii wprowadzono do ustawodawstwa najwyższe dopuszczalne stężenia i poziomy reagowania dla dioksyn i dl-PCB w celu ich monitorowania w żywności w Państwach Członkowskich. Ustalono również wymagania dotyczące stosowanych metod i laboratoriów wykonujących analizy dla celów urzędowej kontroli żywności. Państwa członkowskie są zobligowane do stałego monitorowania poziomów dioksyn i dl-PCB w różnych grupach środków spożywczych i przesyłania rocznych raportów z tych badań do Komisji Europejskiej (od 2008 r. do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności). Wyniki monitoringu, obejmujące lata 1999-2008, opracowane ostatnio przez EFSA, stały się podstawą dla nowelizacji Rozporządzenia Komisji 1881/2006 w zakresie najwyższych dopuszczalnych stężeń dioksyn i dl-PCB. Przy opracowywaniu nowych limitów, w miejsce aktualnie obowiązujących współczynników toksyczności z 1998 r. (WHO1998-TEF) zostały wykorzystane nowe współczynniki opracowane w 2005 r. (WHO2005-TEF). Można oczekiwać, że nowe limity dla dioksyn i dl-PCB w żywności wejdą do ustawodawstwa nie później niż na początku 2012 r.
    Among numerous potential chemical food contaminants, polychlorinated dibenzo-p-dioxins, dibenzofurans and dioxinlike polychlorinated biphenyls, collectively referred as dioxins, are commonly considered as bearing substantial risk for human health due to their toxicological properties, persistency and ability to bioaccumulate in food chains. The results of epidemiological studies suggest that environmental exposure to these compounds may affect multiple physiological processes in humans, mainly by the mechanism of endocrine disruption. Adverse health effects linked to the long-term exposure to dioxins include the increase of cancer risk, reproductive and developmental impairment as well as effects on immune functions. Exposure through food (mainly of animal origin) is the major source of dioxin exposure for humans, estimated to account for about 95% of the total intake for non-occupationally exposed persons. Recent studies showed that a consistent part of the European population has an intake exceeding internationally agreed „safe” doses as the Tolerable Daily or Weekly Intake (TDI, TWI). It is worthy to note that percentage of persons with estimated dioxin intake above tolerable limits is much higher among children than in adults. Since the „Belgian dioxin crisis” that occurred in 1999, the estimation of human exposure to these compounds and related consumer risk assessment has been recognized in the European Union as one of the priority activities in the field of food safety. Among activities undertaken by the European Commission during implementation of the Community Strategy for dioxins, furans and polychlorinated biphenyls the maximum and action levels have been established with random monitoring by Member States. The legislation on the requirements for sampling and methods of analysis used in the official control laboratories has been set up as well. Member States are obliged to measure background levels of dioxins and dioxin-like PCBs in defined food categories for the EU monitoring program on a yearly basis and to forward the results to the European Commission (since 2008 to the European Food Safety Authority). The monitoring results, covering samples collected from 1999 to 2008, evaluated and reported recently by EFSA, became the basis for updating maximum levels of dioxins and dl-PCBs as set up in Commission Regulation (EC) 1881/2006. The legislation will also be changed by replacing the current toxicity equivalency factors (TEFs) system from 1998 (WHO1998-TEFs) by a new TEFs proposed by the WHO in 2005 (WHO2005-TEFs). It is expected that new limits for dioxins and dl-PCBs in food will come into force not later than in the beginning of 2012.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2011, 62, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies