Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kapralski, Sławomir" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Pamięć i tożsamość. Przemiany współczesnych tożsamo-ści Romów w kontekście doświadczenia zagłady
    MEMORY AND IDENTITY. TRANSFORMATIONS OF CONTEMPORARY ROMANI IDENTITIES IN THE CONTEXT OF THE HOLOCAUST EXPERIENCE
    Autorzy:
    Kapralski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427893.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    COLLECTIVE MEMORY
    HOLOCAUST
    IDENTITY
    NATION
    ROMA
    Romowie; tożsamość
    Holokaust
    pamięć zbiorowa
    naród
    Opis:
    Autor dzieli istniejące stanowiska w kwestii natury tożsamości Romów na substancjalne, relacyjne i procesualne. Według pierwszego z nich Romowie to lud posiadający określoną „istotę” kulturową, która określa ich tożsamość. Według drugiego, romskie tożsamości bu- dowane są w relacji do innych – głównie do nieromskiego świata. Podejście trzecie kładzie nacisk na tożsamość jako proces budowania więzi pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i antycypowaną przyszłością grupy. Autor twierdzi, że każde z tych stanowisk przedstawia jakiś istotny aspekt romskiej tożsamości, stąd też pełny jej opis wymaga uwzględnienia tych trzech podejść. Następnie na podstawie analizy literatury i wywiadów przeprowadzonych z działaczami romskimi średniego szczebla autor dowodzi, że pamięć romskiej zagłady w czasie II wojny światowej osłabiła substancjalny aspekt romskich tożsamości, doprowadziła do sprzecznych procesów w ramach tożsamości relacyjnej (asymilacja i izolacjonizm), a przede wszystkim przyczyniła się do rozwoju procesualnego jej pojmowania, wspieranego przez romskie organizacje polityczne i ich ambicje uzyskania dla Romów statusu specyficznego narodu.
    The author divides the existing standpoints regarding Romani identities into substantive, relational and those referring to historical process. According to the first standpoint Roma are a people who possess a particular cultural essence which defines its identity. According to the second approach, Romani identities are constructed in relation to the other - in particular to the non-Romani world. The third perspective emphasizes identity as a process of building the links between the past, the present and the anticipated future of a group. According to the author, each of these approaches presents an important aspect of Romani identity, a full depiction of which thus requires taking into account all the three perspectives. Based on the interviews conducted with mid-rank Romani activists, the author argues that the memory of the Romani suffering during WWII has weakened the substantive aspect of Romani identities, lead to the contradictory processes in the frame of relational identity (assimilation and isolationism), but, most of all, it contributed to the development of the historical approach to Romani identity, supported by the Romani political organizations and their ambitions for the Roma to achieve a status of a nation in its own right.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2011, 3(202); 29-54
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O co chodzi w wywiadzie?Próba interpretacji wspomnień o Żydach jako narracji tożsamościowych
    What Is It All About in the Interview? An Attempt to Interpret the Memories About the Jews as Narratives of Identity
    Autorzy:
    Kapralski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/623008.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    interpretacja wywiadu
    pamięć
    narracja tożsamościowa
    Żydzi
    antysemityzm
    Interpretation of Interview
    Memory
    Narrative of Identity
    Jews
    Antisemitism
    Opis:
    Artykuł prezentuje pewną metodę interpretacji pogłębionych wywiadów dotyczących sposobów, w jakie nieżydowscy Polacy pamiętają Żydów. Intencją proponowanej metody jest znalezienie nowej perspektywy, która uzupełniałaby dwie najważniejsze tradycje badawcze obecne w polskich badaniach tego tematu: podejście etnograficzne i podejście oparte na inspiracji psychoanalitycznej. Autor wychodzi z założenia, że wywiad nie stanowi przywołania przeszłości, lecz jest narracją tożsamościową, w której przeszłość jest (re)konstruowana zgodnie z imperatywami teraźniejszości, w której wywiad jest przeprowadzany, a Żydzi pełnią w nim rolę układu odniesienia dla procesu budowania tożsamości respondenta. Autor przyjmuje też, że narracje tożsamościowe wytwarzane są w czterech głównych wymiarach: sacrum, śmierci, seksu i władzy/przemocy, z których każdy posiada swą kulturową semantykę i kod binarny, stosowany do oddzielenia praktyk i przekonań charakteryzujących „Nas” od tych, które przypisujemy „Innym”. Kody te, wraz z historiami o „Nas” i o „Innych”, tworzą osnowę i wątek tożsamości narracyjnej przedstawianej w wywiadzie i odpowiadają wizji kultury, którą możemy znaleźć u Clifforda Geertza: sieci znaczeń, którą utkaliśmy i w którą jesteśmy uwikłani. Następnie autor przedstawia interpretację jednego wywiadu, pokazując, w jaki sposób respondent organizuje swoje opowieści o Żydach za pomocą rozmaitych semantyk i kodów w celu nadania spójności własnej narracji tożsamościowej.
    The article presents a method of interpreting in-depth interviews regarding the ways in which non-Jewish Poles remember Jews. The intention of the suggested method is to find a new perspective that would be complementary to the two most important ones that can be found in the Polish research on this subject: the ethnographic approach and the perspective inspired by psychoanalysis. The main assumption of the presented method is that an interview is not a recollection of the past but a narrative of identity in which the past is (re)constructed according to the imperatives of the present in which the interview is conducted, and the Jews serve to an interviewee only as a frame of reference for his/her constructs of identity. It is further assumed that narratives of identity are constructed along four main dimensions: sacrum, death, sex, and power/violence, each with its own cultural semantics and binary code that is used to separate practices and beliefs that characterize “Us” from those we attribute to “Them.” These codes, together with stories about “Us” and “Them,” make the warp and weft of the narrative identity represented in the interview, which corresponds to Clifford Geertz’s idea of culture as the webs of significance we have spun and in which we are entangled. Then, a single interview has been selected and interpreted to show how the interviewee organizes his stories about Jews in different semantics and codes to keep his narrative of identity consistent.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2015, 11, 4; 6-33
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milczenie, pamięć, tożsamość. Fantazmat „Cygana” i ambiwalencja nowoczesności
    Silence, Memory, Identity: The Phantasm of a ‘Gypsy’ and the Ambivalence of Modernity
    Autorzy:
    KAPRALSKI, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047475.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Romowie/„Cyganie”, milczenie, pamięć społeczna, podmiot, nowoczesność, fantazmat
    the Roma/‘Gypsies,’ silence, social memory, subject, modernity, phantasm
    Opis:
    Artykuł przedstawia interpretację procesu mitologizacji Romów jako nadawania im roli „znaczącego Innego” europejskiej nowoczesności: w wyniku tego procesu realni Romowie zostają zastąpieni przez fantazmat „Cygana”, w którym kondensują się lęki i wyparte pragnienia człowieka ery nowoczesnej. Intencją artykułu jest dekonstrukcja często jeszcze spotykanego w literaturze pytania, dlaczego Romowie milczą o swojej historii – pytania zakładającego, że milczenie oznacza niepamięć. W toku argumentacji pytanie to zostaje zastąpione innym: dlaczego do niedawna w dyskursie naukowym Romowie byli uznawani za lud bez historii, żyjący w „wiecznym teraz” i niedbający ani o przeszłość, ani o przyszłość. Odwołując się do terminologii Jacquesa Lacana, przetworzonej w tradycji teorii krytycznej, autor przedstawia wizję pozbawionych historii „Cyganów” jako fantazmat rozszczepionego podmiotu nowoczesności. „Cygan” konstruowany jest z jednej strony jako barbarzyńca stanowiący przeszkodę na drodze modernizacji, z drugiej zaś – jako ktoś, kto korzysta z „niezasłużonych przyjemności”, będących projekcją wypartych pragnień nowoczesności. Autor wskazuje następnie, że genealogia pamięci w ujęciu badań nad pamięcią (ang. memory studies), czyli proces prowadzący od pamięci indywidualnej, przez społeczną, do zbiorowej i z powrotem, oparty jest na tej samej logice, co genealogia nowoczesnego podmiotu, i obejmuje mechanizmy takie, jak: różnicujące pozbawianie historii, uciszanie, przemilczanie i wymazywanie wspomnień niezgodnych z instytucjonalnie usankcjonowaną wizją historii. Autor przedstawia Romów nie jako lud milczący o swojej historii, lecz jako grupę, która została przemocą zmuszona do milczenia, a marginalizację ich pamięci jako element ich społecznego wykluczenia. Na zakończenie, interpretując fantazmat „Cygana” jako podstawę ideologicznych uzasadnień ludobójstwa popełnionego na Romach, autor wskazuje na zbieżność genealogii nowoczesnego podmiotu, marginalizacji pamięci i zbrodni.
    The article presents an interpretation of the process of mythologizing the Roma by placing them in the role of a ‘significant Other’ in the European modernity. In this process, the real Roma have been substituted by the phantasm of a ‘Gypsy’ which condenses anxieties and repressed desires of modern individuals. The author’s intention is to deconstruct the question of why the Roma keep silence regarding their history, which tacitly—and wrongly—assumes that silence equals forgetting. This question is in the course of the argument substituted with a different one, namely, of why, until very recently, the Roma have been perceived as a people without history, living in an eternal present and disregarding both the past and the future. To provide the answer, the author refers to the Lacanian terminology as employed in the Critical Theory and presents the idea of non-historical ‘Gypsies’ as a phantasm of the split modern subject that constructs ‘Gypsies’ on the one hand as a barbarian obstacle to the process of modernization and, on the other hand, as those whose ‘undeserved pleasure’ is a projection of the repressed dreams of modernity. Next, it is argued that genealogy of memory as studied within memory studies, that is the process that leads from individual memories, through social memory, to collective one and the other way around, is based on the same logic as the genealogy of modern subject and involves coercive mechanisms such as differential deprivation of history, silencing, muting, and erasing of the memories that do not fit the institutionally legitimized vision of history. The Roma are therefore presented here not as silent about their history but as forcibly muted, and the marginalization of their memory as part of their social exclusion. In conclusion, it is argued that the phantasm of a ‘Gypsy’ served as an ideological rationalization of the genocide of the Roma during the Second World War and thus that there is a close affinity between the genealogy of modern subject, the silencing of memory, and the crime of genocide.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 1 (113); 185-202
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Polska pamięć o Żydach i Zagładzie 25 lat później
    Polish Memory of Jews and the Holocaust 25 Years After
    Autorzy:
    Kapralski, Sławomir
    Niedźwiedzki, Dariusz
    Nowak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372791.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    pamięć
    niepamięć
    Żydzi
    Zagłada
    trauma
    memory
    non-memory
    Jews
    the Holocaust
    Opis:
    W latach 1988−1993 autorzy artykułu uczestniczyli w projekcie badawczym „Pamięć kultury żydowskiej wśród mieszkańców Podkarpacia”, w ramach którego zebrano około 400 pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Polski południowej. Materiał ten, z różnych powodów, nie został wówczas opracowany. W 2013 roku postanowiliśmy do niego powrócić w ramach nowego projektu „Strategie pamiętania o kulturze żydowskiej w Galicji”. Odczytując na nowo materiał zebrany 25 lat temu, mieliśmy wyjątkową okazję zaobserwować, jak zmieniła się nasza percepcja wypowiedzi respondentów. Przede wszystkim dostrzegliśmy szereg ukrytych założeń, którymi posługiwaliśmy się, przeprowadzając wywiady. Pierwsze z nich to lokowanie naszych rozmówców w dyskursie, który Johannes Fabian określał jako „allochroniczny”, a więc traktowanie ich jako reprezentantów przeszłości, nienależących do naszej wspólnej teraźniejszości i nie podlegających jej wpływowi. Drugie to zdroworozsądkowa koncepcja pamięci jako mnéme, a więc jako przekazywania w teraźniejszości zakodowanego w przeszłości obrazu wydarzeń. Trzecie to przyjęcie za pewnik, że nasi rozmówcy muszą pamiętać to, co przeżyli i że właśnie treść tych przeżyć jest tym, co nam przekazują. Odczytując na nowo zebrane wywiady, poddaliśmy te założenia rewizji. Przyjęliśmy mianowicie, że wizje przeszłości są konstruowane w teraźniejszości, że służą budowie i obronie konstruktów tożsamościowych, i że to, co mówili nam respondenci, było w istocie rezultatem skomplikowanego nakładania się na siebie różnych dyskursów, w których ujmowali oni przeszłość. Samokrytycznie też musieliśmy przyznać, że odczytanie zebranego materiału z perspektywy debat, jakie przetoczyły się przez Polskę po opublikowaniu Sąsiadów i następnych książek J. T. Grossa ujawniło naiwność, z jaką 25 lat temu podchodziliśmy do stosunków polsko-żydowskich oraz pewną tendencję do marginalizacji problematyki Zagłady na rzecz nostalgicznej wizji żydowskiej kultury. Rewizja tej naiwności pozwoliła nam na dostrzeżenie w wywiadach wątków, aluzji, znaczących przemilczeń i tym podobnych, składających się na to, co określamy jako „niepamięć”, w której przeszłość ujawnia się bardziej autentycznie niż w wyartykułowanych jej obrazach.
    In the years 1988-1993 the authors of this article participated in the research project “The Memory of Jewish Culture Among the Inhabitants of the Sub-Carpathian Region,” in result of which ca. 400 in-depth interviews with the inhabitants of southern Poland have been collected. This material for various reasons have not been elaborated at that time. In 2013, we have decided to return to it in the framework of a new project: “Strategies of Remembering the Jewish Culture in Galicia.” The new reading of the material collected 25 years ago offered us an exceptional opportunity to see how our perception has changed. We have noticed several hidden assumptions that we assumed when conducting interviews. The first of them was the location of the interviewees in the “allochronic discourse” in which they were perceived as the representatives of the past who did not belong to our commonly shared present and were not influenced by it. The second assumption was the commonsense concept of memory as mnéme, that is the present recollection of the image of events as encoded in the past. The third assumption was the acceptance as something self-evident that the interviewees must remember what they had experienced and that it is precisely the content of that experience that they share with us in the situation of the interview. While reading the interviews again, we have had to revise these assumptions. We have accepted that the visions of the past are constructed in the present, that they serve to build and to defend the constructs of identity of the respondents, and that what they delivered was in fact a result of a complicated process of interaction and overlapping of various discourses in terms of which they apprehended the past. We have also had to self-critically admit that reading the old material from the perspective of the debates that took place in Poland after the publications of Neighbors and following books by J. T. Gross revealed a certain naivety with which we had approached the Polish Jewish relations 25 years ago and a certain tendency to marginalize the Holocaust in favor of a nostalgic vision of Jewish culture. The revision of this naivety allowed us to see in the interviews the motifs, allusions, significant silences, contributing to what we describe in the final sections of the article as “non-memory” in which the past unveils more authentically than in its elaborated images.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2019, 15, 1; 42-70
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies