Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kalicka, D." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Wplyw czasu przechowywania na mikroflore jogurtow z dodatkiem nasion amarantusa i ziaren owsa
    Effect of the storing period on micro-flora in yoghurts containing amaranth seeds and oat grains added
    Autorzy:
    Sady, M
    Domagala, J.
    Grega, T.
    Kalicka, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826345.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    jogurt
    dodatki do zywnosci
    owies
    ziarno
    szarlat
    nasiona
    przechowywanie
    czas przechowywania
    mikroflora
    Opis:
    Celem pracy było określenie wpływu czasu przechowywania na liczebność mikroflory charakterystycznej jogurtów z dodatkiem nasion amarantusa i ziaren owsa. Produkowano dwa rodzaje napojów: jogurt tradycyjny oraz tzw. biojogurt zawierający bakterie potencjalnie probiotyczne. Po inkubacji jogurty mieszano i dodawano nasiona amarantusa lub ziarna owsa w ilości 3%. Stosowano następujące typy dodatków: nasiona amarantusa w formie całej, mielonej i ekstrudowanej oraz owsa w formie całej i mielonej. W 1., 3., 7., 14., dniu przechowywania napoje poddano analizie, która obejmowała oznaczanie liczby S. thermophilus i L. bulgaricus w jogurtach tradycyjnych oraz S. thermophilus, L. acidophilus, Bifidobacterium sp. w biojogurtach. Kwasowość czynną napojów oznaczano poprzez pomiar pH. Dodatek nasion amarantusa i ziaren owsa nie wpłynął statystycznie istotnie na oceniane parametry jogurtów i biojogurtów. Wykazano, że zarówno w jogurcie naturalnym, jak i z dodatkami owsa i amarantusa poziom L. delbrueckii ssp. bulgaricus oraz S. thermophilus wzrastał nieznacznie do 3. dnia przechowywania, po czym malał, osiągając w obu przypadkach najniższy poziom w 14. dniu. Powyższe zmiany były statystycznie istotne w przypadku wszystkich rodzajów jogurtów. Podczas przechowywania liczba pałeczek zmniejszała się wolniej niż paciorkowców. W przypadku biojogurtów stwierdzono, że poziom Bifidobacterium sp., L. acidophilus i S. thermophilus miedzy 1. a 3. dniem wykazywał nieznaczne wahania. Wyraźne i statystycznie istotne zmniejszenie liczby powyższych gatunków drobnoustrojów następowało między 7. a 14. dniem przechowywania. Spośród ocenianych bakterii największy spadek liczby żywych komórek odnotowano wśród rodzaju Bifidobacterium sp. Zmniejszenie liczby bakterii w jogurtach i biojogurtach podczas przechowywania związane było z jednoczesnym wzrostem ich kwasowości. Mimo zmniejszania się liczby bakterii w czasie, jogurty i biojogurty z dodatkiem amarantusa i owsa, przez cały okres chłodniczego przechowywania cechowały się wysokim poziomem mikroflory charakterystycznej, zgodnym z zaleceniami FIL/IDF.
    The objective of the study was to determine the effect of storing time on the count of characteristic micro-flora in yoghurts with amaranth seeds and oat grains added. Two types of fermented milk drinks were produced: traditional yoghurt and bio-yoghurt containing potentially probiotic bacteria. After the incubation, the yoghurts were stirred and amaranth seeds or oat grains were added in the amount of 3%. The following types of additives were applied: amaranth in the form of whole, ground and extruded seeds, and oat in the form of whole and ground grains. After the 1st, 3rd, 7th and 14th day of storing the products, their analysis was performed. It included the determination of counts of the following bacteria: S. thermophilus and L. delbrueckii bulgaricus in the traditional yoghurts, and Bifidobacterium sp., L. acidophilus, S. thermophilus in the bio-yoghurts. The active acidity of products was determined by measuring their pH value. The addition of amaranth seeds and oat grains did not statistically significant impacted the analyzed parameters of yoghurts and bio-yoghurts. It was proved that, in the both cases, the level of L. delbrueckii ssp. bulgaricus and S. thermophilus bacteria slightly increased during the 3 days of storing, and, than, decreased reaching the lowest value on the 14th day of storing. Those changes were statistically significant for all the types of yoghurts. During the storing period, the count of lactobacilli decreased slower than of streptococci. As for the bio-yoghurts, it was found that the count level of Bifidobacterium sp., L. acidophilus, and S. thermophilus slightly varied between the first and the third day. The number of these types of micro-organisms decreased statistically significantly between the 7th and 14th day of storing. Among the evaluated bacteria, the highest fall in the count of viable micro-organisms was stated for the Bifidobacterium sp. bacteria. The decrease in the number of bacteria in yoghurts and bio-yoghurts during their storing was connected with the simultaneous increase in their acidity. Although the number of bacteria decreased during the storing period, the yoghurts and bioyoghurts with the amaranth seeds and oat grains added were characterised by a high level of the distinctive micro-flora pursuant to instructions under FIL/IDF.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ dodatku suszu z wytłoków jabłkowych na właściwości fizykochemiczne i sensoryczne jogurtów
    Effect of dried apple powder additive on physical-chemical and sensory properties of yoghurt
    Autorzy:
    Znamirowska, A.
    Kalicka, D.
    Buniowska, M.
    Rozek, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827999.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    napoje mleczne fermentowane
    jogurt
    blonnik
    preparaty blonnikowe
    dodatki blonnikowe
    susz z jablek
    analiza zywnosci
    analiza sensoryczna
    wzbogacanie zywnosci
    zywnosc prozdrowotna
    Opis:
    Zaletą preparatów błonnikowych z suszu jest postrzeganie ich przez konsumentów jako naturalnych składników owoców i warzyw. Dzięki takiemu pozytywnemu odbiorowi sproszkowane susze z owoców jako potencjalne źródło błonnika nabierają coraz większego znaczenia dla przemysłu spożywczego. Celem pracy było określenie wpływu zastosowania dwóch dawek suszu jabłkowego: 1,5 i 3 % na kwasowość, barwę, synerezę, teksturę i cechy sensoryczne jogurtów produkowanych metodą termostatową. Zakres pracy obejmował produkcję jogurtów naturalnych oraz z dodatkiem suszu jabłkowego i ocenę ich jakości po 7 dniach przechowywania w warunkach chłodniczych. Oceniono: pH, kwasowość ogólną, synerezę, parametry barwy (L*, a*, b*), teksturę testem TPA oraz cechy sensoryczne. Dodatek suszu jabłkowego wpływał istotnie na ograniczenie synerezy, zwiększenie kwasowości ogólnej oraz zmniejszenie twardości jogurtów. Wprowadzenie 1,5 % suszu spowodowało zmniejszenie wydzielania serwatki o ok. 4 %, a zwiększenie dodatku suszu do 3 % wpłynęło na ograniczenie synerezy aż o ok. 6,5 %. Ponadto zwiększanie ilości wprowadzanego suszu z 1,5 do 3 % istotnie zwiększało intensywność barwy żółtej i czerwonej jogurtów. Susz jabłkowy spowodował niekorzystne pociemnienie barwy jogurtów, ale jednocześnie nadał wyrazisty smak i zapach jabłkowy preferowany przez konsumentów. Dodatek jabłkowy wpływał na zmniejszenie intensywności odczucia smaku mleczno-kremowego, a zwiększał intensywność smaku kwaśnego w jogurtach. Susz jabłkowy nie nadawał jogurtom zapachu i posmaku obcego i dodatek ten był postrzegany przez konsumentów jako naturalny, owocowy. Susz z wytłoków jabłkowych jest naturalnym produktem owocowym, który w szerszym stopniu powinien być stosowany do produkcji napojów mlecznych ze względu na dużą zawartość błonnika, optymalną zawartość cukru oraz bardzo dobry smak i zapach. Składnik ten dobrze wpisuje się w trend „czystej etykiety” w segmencie rynku żywności naturalnej.
    The advantage of dried fibre products is that they are perceived by consumers as natural ingredients in fruits and vegetables. Owing to this positive perception, the dried powdered fruit has become increasingly important as a potential source of fibre for the food industry. The objective of the study was to determine the effect of applying two doses of dried apple powder: 1.5 and 3 % on the total acidity, colour, syneresis, texture, and sensory features of yogurt produced using a thermostatic method. The scope of the research study covered the production of plain yoghurt with dried apple powder added and the assessment of its quality after 7 days of refrigerated storage. The assessed parameters were: pH, total acidity, syneresis, colour parameters (L *, a *, b *), texture with the use of TPA, and sensory features. The dried apple powder additive significantly affected the reduction of syneresis, acidity increase, and yoghurt hardness reduction. Adding dried apple powder in the amount of 1.5 % caused the release of whey to be 4 % reduced while increasing the quantity of dried apple powder added to 3 % caused the syneresis effect to be reduced as much as ca. 6.5 %. Moreover, increasing the amount of dried apple powder added from 1.5 to 3 % significantly increased the intensity of red and yellow colour of the yoghurt. The dried apple powder added caused the yoghurt colour to adversely grow dark but, at the same time, it imparted a distinct apple flavour and aroma to the yoghurt, the ones preferred by consumers. The dried apple powder added caused the intensity of the milky-cream flavour to be reduced and the intensity of the sour taste of yogurt to increase. The dried apple powder did not impart any foreign aroma and foreign flavour to the yoghurt and this additive was perceived by consumers as a natural, fruity flavour. The dried apple powder is a natural fruit product that should be applied to a greater extent in the production of milk-based drinks owing to its high fibre content, optimal sugar content, and very good taste and aroma. This additive fits well into the “clean label” trend in the organic foods segment.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena możliwości zastosowania chelatu aminokwasowego magnezu do wzbogacania jogurtu
    Assessing possible applications of magnesium amino acid chelate to enrich yoghurt
    Autorzy:
    Znamirowska, A.
    Szajnar, K.
    Pawlos, M.
    Kalicka, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828377.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    przetwory mleczne
    jogurt
    wzbogacanie zywnosci
    diglicynian magnezu
    chelat aminokwasowy magnezu zob.diglicynian magnezu
    chelaty aminokwasowe
    tekstura zywnosci
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 4
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dynamika fermentacji serwatki niskolaktozowej przez Saccharomyces bayanus (Bayanus G995) oraz jakość napojów serwatkowych
    Dynamics of fermenting low-lactose whey by Saccharomyces bayanus (Bayanus G995) and quality of whey beverages
    Autorzy:
    Znamirowska, A.
    Rozek, P.
    Buniowska, M.
    Kalicka, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828582.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    serwatka
    serwatka niskolaktozowa
    fermentacja
    Saccharomyces bayanus
    dynamika fermentacji
    napoje serwatkowe
    jakosc
    whey
    low lactose whey
    fermentation
    fermentation dynamics
    whey drink
    quality
    Opis:
    Enzymatyczny rozkład laktozy w serwatce przy udziale β-galaktozydazy pozwala na intensyfikację fermentacji alkoholowej poprzez zwiększenie dostępności cukrów i możliwość zastosowania szczepów mikroorganizmów niefermentujących laktozy, a używanych tradycyjnie w produkcji napojów alkoholowych. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania drożdży BAYANUS G995 (Spirit Ferm, Szwecja) oraz określenie dynamiki fermentacji serwatki z naturalną zawartością laktozy i niskolaktozowej. W pracy przedstawiono wyniki oceny jakości napojów serwatkowych nasyconych CO₂. Fermentację alkoholową prowadzono w temp. 23 ºC przez 28 dni. Co 7 dni nastawy dosładzano sacharozą oraz kontrolowano raz w tygodniu zawartość sacharydów, białka, pH, kwasowość całkowitą oraz po zakończeniu fermentacji – zawartość alkoholu. Po 28 dniach serwatki zlano, wzbogacono o dodatki smakowe i dosłodzono sacharozą. Przeprowadzano refermentację w temp. 25 ºC przez 4 dni w celu nasycenia CO₂. Następnie napoje schłodzono do temp. 5 ºC i poddano ocenie sensorycznej i fizykochemicznej. Saccharomyces bayanus G995 mogą być wykorzystywane do produkcji napojów nasyconych CO₂ z serwatki z naturalną zawartością laktozy i niskolaktozowej. Po 28 dniach fermentacji w napojach niskolaktozowych stwierdzono o 1 % większą zawartość alkoholu niż w napojach z naturalną zawartością laktozy, odpowiednio: 9,50 i 8,50 %. Podczas 28 dni fermentacji w nastawach serwatki z laktozą wartość pH obniżyła się o 0,5 jednostki (z 4,56 do 4,06), a w napojach niskolaktozowych – o 0,45 jednostki (z 4,50 do 4,05). W czasie fermentacji odnotowano także systematyczny wzrost kwasowości całkowitej nastawów z naturalną zawartością laktozy (z 0,36 g/l w 0. dniu do 0,67 g/l w 28. dniu) i niskolaktozowych (z 0,46 g/l w 0. dniu do 0,69 g/l w 28. dniu). Napoje otrzymane z serwatki niskolaktozowej charakteryzowały się większą klarownością, lepszą barwą oraz intensywniejszym słodszym smakiem w porównaniu z napojami wyprodukowanymi z serwatki o tradycyjnej zawartości laktozy.
    The enzymatic degradation of lactose in whey by β-galactosidase makes it possible to intensify alcoholic fermentation through increasing the availability of sugars and the possibility of applying strains of non-lactose fermenting bacteria, which are traditionally used in the production of alcoholic beverages. The objective of the study was to evaluate the possibility of using BAYANUS G995 yeast (Spirit Ferm., Sweden) and to determine the dynamics of fermenting whey with a natural content of lactose and low-lactose whey. The paper presents the results of quality evaluation of whey beverages saturated with CO₂. The alcoholic fermentation was performed at 23 ºC during a period of 28 days. Every 7 days, sucrose was added to the whey under fermentation. Once a week, there were monitored: content of saccharides, content of protein, pH value, total acidity, and, after the fermentation, content of alcohol. After 28 days, whey beverages were decanted, flavouring innards were added, and the beverages were sweetened using sucrose. The whey beverages were fermented at a temperature of 25 ºC during a period of 4 days to saturate them with carbon dioxide. Next, the beverages were chilled down to 5ºC and underwent sensory and physical-chemical analysis. Saccharomyces bayanus can be utilized in the production of carbonated beverages made from whey with a natural content of lactose and from low-lactose whey. After 28 days of fermentation, it was found that the content of alcohol in the low-lactose beverages was 1 % higher compared to that in the whey beverages with the natural content of lactose: 9.50 % and 8.50 %, respectively. During the 28 day fermentation period, the pH value of the whey fermented decreased by 0.5 unit (from a value of 4.56 to 4.06) whereas that of the low-lactose whey decreased by 0.45 unit (from a value of 4.50 to 4.05). During fermentation, a systematic increase was also recorded in total acidity of the whey with natural content of lactose (from 0.36 g/l (on 0 day of fermentation) to 0.67 g/l (on the 28th day of fermentation) as well as of the low-lactose whey (from 0.46 g/l (on 0 day of fermentation) to 0.69 g/l on the 28th day of fermentation). The beverages produced from the low-lactose whey were characterized by a better clarity, better colour, and by a more intense sweet flavour in comparison with the beverages made from whey with a natural content of lactose.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 3
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie czosnku niedźwiedziego (Allinum ursinum L.) do produkcji mleka fermentowanego przez Bifidobacterium animalis ssp. lactis BB-12
    Using wild garlic (Allinum ursinum L.) in production of milk fermented with Bifidobacterium animalis ssp. lactis BB-12
    Autorzy:
    Znamirowska, A.
    Rozek, P.
    Buniowska, M.
    Kalicka, D.
    Kuzniar, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826872.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    Bifidobacterium
    bakterie probiotyczne
    czosnek niedzwiedzi
    mleko
    mleko fermentowane
    mleczarstwo
    przetwory mleczne
    przetwory mleczne fermentowane
    jakosc mleka
    produkty funkcjonalne
    produkcja zywnosci
    cechy sensoryczne
    Opis:
    Duża aktywność biologiczna czosnku niedźwiedziego i jego ekstraktów, a także obecność związków chemicznych o działaniu prozdrowotnym sprawia, że roślina ta może stać się dobrym surowcem do produkcji funkcjonalnych produktów i suplementów diety. Celem pracy było określenie wpływu różnych dawek czosnku niedźwiedziego (Allium ursinum L.) na wybrane właściwości mleka fermentowanego przez Bifidobacterium animalis ssp. lactis Bb-12. Oceniono mleko z dodatkiem czosnku niedźwiedziego w ilości 0,5 i 1,0 % oraz bez jego dodatku (próba kontrolna), fermentowane przez Bifidobacterium animalis ssp. lactis Bb-12. Badania jakości mleka fermentowanego przeprowadzono w pierwszym i dwudziestym pierwszym dniu przechowywania w temp. 5 ºC. Próbki mleka fermentowanego z czosnkiem niedźwiedzim spełniały kryterium minimum terapeutycznego, tj. zawierały ponad 6 log jtk·g⁻¹ Bifidobacterium. Największą liczbą komórek bakterii charakteryzowało się mleko z 1-procentowym dodatkiem czosnku zarówno w pierwszym, jak i dwudziestym pierwszym dniu przechowywania. Istotnie niższą liczbę badanego szczepu oznaczono w mleku fermentowanym kontrolnym. W mleku z 1-procentowym dodatkiem czosnku w 21. dniu przechowywania nastąpiła redukcja Bb-12 o 0,86 log jtk·g⁻¹, a w próbkach z 0,5-procentowym dodatkiem czosnku różnica ta była również istotna, ale mniejsza i wynosiła 0,2 log jtk·g⁻¹. Natomiast populacja Bifidobacterium animalis ssp. lactis w mleku kontrolnym nie zmieniła się istotnie w czasie przechowywania. Mleko fermentowane z czosnkiem charakteryzowało się większą synerezą i wyższym pH oraz mniejszą twardością żelu w porównaniu z mlekiem kontrolnym. Czosnek niedźwiedzi nadał mleku wyrazisty czosnkowy smak i zapach oraz zielony odcień. Może być on zatem stosowany jako bioaktywny komponent do produkcji mlecznych napojów fermentowanych przez Bifidobacterium animalis ssp. lactis Bb-12 o cechach sensorycznych atrakcyjnych dla konsumentów.
    A high biological activity of wild garlic and its extracts as well as the occurrence of chemical compounds with pro-health properties makes this plant a good raw material for the manufacture of functional products and dietary supplements. The objective of this study was to determine the effect of different doses of wild garlic (Allium ursinum) on some selected properties of milk fermented with Bifidobacterium animalis ssp. Lactis Bb-12. To the milk fermented with Bifidobacterium animalis ssp. lactis Bb-12, wild garlic was added in the amount of 0.5 % and 1.0 %; the control sample of fermented milk contained no wild garlic. Those fermented milks with and without wild garlic were assessed. The analysis of the fermented milk quality was performed on the first and the twenty-first day of storing them at a temperature of 5 ºC. The milk samples with wild garlic added met the criterion of therapeutic minimum, i.e. they contained more than 6 log jtk g⁻¹ of Bifidobacterium. The milk containing 1 % of wild garlic was characterized by the highest count of bacterial cells both on the first and the twenty-first day of storage. A significantly lower number of the strain tested was determined in the control sampled of the fermented milk. On the 21st day of storage, in the fermented milk with 1 % addition of wild garlic, the amount of Bb-12 was reduced to a level of 0.86 log·jtk g⁻¹. Regarding the milk with 0.5 % addition of wild garlic, the difference was lower but also significant and amounted to 0.2 log·jtk g⁻¹. In the control sample of milk, the population of Bifidobacterium animalis ssp. lactis did not change significantly during storage. The fermented milk with wild garlic was characterized by a higher syneresis and a higher pH value as well as by a lower hardness of gel compared to the control milk. Wild garlic gave the milk a distinctive taste and aroma of garlic and a tone of green. Thus, it can be applied as a bioactive component to manufacture Bifidobacterium animalis ssp. lactis Bb-12-fermented milk beverages having sensory characteristics appearing attractive to consumers.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie drożdży winiarskich w produkcji napojów serwatkowych naturalnie nasyconych CO2
    Using wine yeast in production of naturally carbonated whey beverages
    Autorzy:
    Znamirowska, A.
    Rozek, P.
    Kalicka, D.
    Buniowska, M.
    Pawlos, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/800296.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Celem pracy była ocena możliwości zastosowania do produkcji napojów serwatkowych dwóch preparatów drożdży winiarskich oraz określenie właściwości organoleptycznych i fizykochemicznych otrzymanych napojów. Serwatkę kwasową spasteryzowano, schłodzono, filtrowano i oznaczono skład chemiczny oraz kwasowość. Następnie dosłodzono sacharozą, podzielono na 2 grupy i dodano drożdże: 1) SIHA Aktiv 4, 2) MYCOFERM CRU 69. Przeprowadzono fermentację w 23°C przez 28 dni, dosładzając co 7 dni sacharozą. Po 28 dniach serwatki zlano, filtrowano i dosłodzono do zawartości cukru 12,0 ±0,2% oraz dodano esencji. Napoje rozlano do butelek i przeprowadzono refermentację. Oznaczono skład chemiczny, zawartość alkoholu, kwasowość ogólną oraz cechy organoleptyczne. Serwatka kwasowa może być stosowana do produkcji napojów musujących fermentowanych przez drożdże winiarskie. Drożdże SIHA Activ 4 lepiej odfermentowały cukry, produkując większą zawartość alkoholu i CO₂ w napojach serwatkowych niż drożdże MYCOFERM CRU69. Napoje fermentowane przez SIHA Activ 4 były bardziej preferowane i charakteryzowały się dobrą klarownością, silnym nasyceniem CO₂ oraz bardzo słabym posmakiem obcym.
    In the last years, there has been an increasing interest in the production of wheybased beverages in Western Europe was observed. However, in Poland, they are still little known and only now are being gradually introduced to a wider range of consumers. Alcoholic fermentation of lactose is an excellent example of the use of deproteinized whey that is used for food purposes. The aim of the study was the evaluation of the possibility of using two formulations of wine yeast for whey beverages production and to determine the physicochemical and organoleptic characteristics of the beverages obtained. The acid whey was pasteurized, chilled down to 30°C, filtered and submitted to analysis of the chemical composition and total acidity. Next, whey was sweetened with saccharose and divided into 2 (experimental) group: group I with SIHA Aktiv yeast 4 addition and group II with MYCOFERM CRU 69 yeast addition. Alcoholic fermentation was performed in at 23°C for 28 days with the addition of saccharose every 7 days. After 28 days whey was filtered and sweetened to obtained a sugar content 12.0 ±0.2%. Beverages were poured into the bottle and secondary fermentation was performed. After fermentation the analysis of chemical composition, alcohol content, total acidity and organoleptic characteristics were performed. The acid whey can be suitable for use in the production of sparkling whey beverages with wine yeast. The protein content in whey during fermentation differed and depended on the strains of yeast used. Whey protein level was significantly higher in whey fermented by SIHA Aktiv 4. The total protein concentration during 28 days of fermentation increased in the sample fermented by SIHA Activ 4 to 0,12% and in the sample with strains of MYCOFERM CRU69 to 0,07%. Moreover, a significant increase of acidity in both types of whey beverages during the fermentation time was observed. Using of SIHA Activ 4 yeast showed better sugar attenuation, producing a higher level of alcohol and carbonation in beverages than MYCOFERM CRU69 yeast. The whey beverages fermented by Yeast SIHA Aktiv 4 (Saccharomyces bayanus – strain CH 158) indicated the higher content of alcohol (8.5%) compared to beverages fermented by MYCOFERM CRU69 (Saccharomyces cerevisiae vel. bayanus) 7.50%. In addition, samples fermented by SIHA Activ 4 yeast were preferred by most of testers and marked by good clarity, strong carbonated and off-flavours. Wheybased beverages fermented by MYCOFERM CRU69 indicated bitter, yeast taste and offflavours more intense compared to beverages fermented by SIHA Activ 4 yeast.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2017, 590
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korzystny czy szkodliwy wpływ sadzy na rośliny – badania modelowe
    Beneficial or toxic effects of soot on the plants - model research
    Autorzy:
    Bojko, M.
    Lenart, K.
    Warkiewicz, E.
    Kalicka, B.
    Chyc, M.
    Olchawa-Pajor, M.
    Latowski, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/357242.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Śląska
    Tematy:
    fuel additive
    soot
    index of tolerance
    Fv/Fm
    Arabidopsis thaliana
    dodatki paliwowe
    sadza
    indeks tolerancji
    Opis:
    The aim of the study was investogated the effect of selected types of soot on Arabidopsis thaliana in vitro culture. In experiments different type the soot were used: (1) formed in the presence of a commercial fuel additive containing significant quantities of sodium chloride and copper(II) sulfate(VI) (2) prepared by adding of the newly developed additive without NaCl and with triiron tetraoxide instead of copper and (3) prepared without additive. The soot were added to the culture media (to the root) or applied on the leaves. The parameters such as root length, fresh weight, photosynthetic efficiency (Fv / Fm), the concentration of photosynthetic pigments, index of tolerance (IT) were analyzed. The fresh weights of the investigated plants were comparable or slightly lower than the fresh weights of control plants. The values of the photosynthetic efficiency were comparable to the control when the soot were added to culture medium (to the root) or slightly lower when were applied on the leaves. However, content of photosynthetic pigments were higher than in control plants. The highest indexes of tolerance (even above 100%) were observed for plants growing on media containing the soot formed in the presence of additive with iron.
    Celem pracy było zbadanie wpływu wybranych rodzajów sadzy na Arabidopsis thaliana w hodowlach in vitro. Stosowano sadzę powstałą: (1) w obecności komercyjnego dodatku paliwowego zawierającego chlorek sodu i siarczan(VI) miedzi(II), (2) dodatku nowoopracowanego zawierającego tetratlenek triżelaza i (3) bez dodatku. Sadze dodawano do pożywek hodowlanych (dokorzeniowo) lub nanoszono na blaszki liściowe (dolistnie) i analizowano parametry takie jak: długość korzenia, świeża masa, wydajność kwantowa fotosyntezy (Fv/Fm), stężenie barwników fotosyntetycznych, indeks tolerancji (IT). Świeża masa roślin była porównywalna lub nieco niższa niż roślin kontrolnych. Wartości wydajności kwantowej fotosyntezy były porównywalne z kontrolą gdy sadza była podawana dokorzeniowo lub nieco niższe, gdy stosowano ją dolistnie. Zawartość barwników fotosyntetycznych była wyższa niż w roślinach kontrolnych. Najwyższy indeks tolerancji (nawet powyżej 100%) charakteryzował rośliny rosnące na podłożach z dodatkiem sadzy powstałej w obecności katalizatora zawierającego żelazo.
    Źródło:
    Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska; 2016, 18, 2; 81-92
    1733-4381
    Pojawia się w:
    Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies