Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Galewicz, Włodzimierz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Jak wiele powinniśmy poświęcać dla innych? Obowiązki pomocy potrzebującym w ujęciu Tomasza z Akwinu
How Much Should We Sacrifice for Others? Thomas Aquinas on Duties to Assist People in Need
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097301.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pozytywne powinności
dobroczynność
altruizm
samopoświęcenie
miłosierdzie
współczucie
ratowanie w potrzebie
Tomasz z Akwinu
affirmative duties
beneficence
altruism
self-sacrifice
mercy
compassion
rescue in need
Thomas Aquinas
Opis:
Przedmiotem tego artykułu jest zakres i charakter obowiązków, które w ujęciu Tomasza z Akwinu należą do szczególnej podklasy aktów dobroczynności lub czynienia dobra, noszącej u niego nazwę eleemosyna. Tłumacząc ten termin przez „pomoc potrzebującym” lub „pomoc w potrzebie”, biorę pod rozwagę pytanie, w jakich okolicznościach udzielanie tej pomocy jest według Tomasza działaniem obowiązkowym, a w jakich tylko zalecanym lub nawet niewłaściwym. W szczególności staram się ustalić, jak wiele z naszego osobistego dobra (majątku, komfortu lub wolnego czasu)  jego etyczna teoria każe nam przeznaczać na wspieranie innych, nawet przy założeniu, że oni tego wsparcia potrzebują.
The subject of this paper is the scope and nature of duties to help others which Thomas Aquinas believes to belong to the subclass of acts of beneficence he calls eleemosyna. I consider to what extent and under which circumstances, according to his account, aid lent to people in need of support is obligatory, merely praiseworthy or even improper. In particular, I try to establish how much of our personal resources (possessions, well-being, or free time), on Aquinas’s view, we should sacrifice for others, provided they need our support.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 2; 5-21
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór o prymat walki ze złem
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
minimalizacja zła
maksymalizacja dobra
negatywny utylitaryzm
etyka medyczna
Henryk Elzenberg
Tadeusz Kotarbiński
Opis:
Ważną częścią etycznej spuścizny H. Elzenberga jest jego krytyka „praktycznego realizmu” T. Kotarbińskiego, a w szczególności zawartej w nim tezy przyznającej większą moralną wagę minimalizacji cierpienia (i innych form zła) niż maksymalizacji szczęścia (i innych form dobra). Elzenberg podważa pogląd Kotarbińskiego, wskazując na jego zgubne następstwa dla sztuki i wyższej kultury, a także dla naszego poczucia sensu życia. W moim artykule najpierw przedstawiam główne argumenty w sporze między Elzenbergiem i Kotarbińskim; następnie omawiam różne interpretacje zasady prymatu walki ze złem (znane również jako wersje negatywnego utylitaryzmu); w ostatniej części zastanawiam się nad możliwością obrony tezy o priorytecie minimalizacji zła w zakresie etyki medycznej.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 227-242
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres sprawiedliwości wyrównawczej w etyce Arystotelesa
The Scope of Corrective Justice in Aristotle’s Ethics
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938500.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
corrective justice
ethics
Opis:
The task of corrective justice in Aristotle’s ethics is the rectification of harms or injuries resulting from voluntary or involuntary interactions between persons. However, the scope of this form of justice is not clear. In its widest conception it would include all harms done to a person against her will and without her fault. According to a narrower conception, instead, it is only an injury caused by an unjust or wrongful action that requires compensation. But in fact Aristotle distinguishes several concepts of unjust action. As a result, the narrower conception appears in various versions which are discussed in this paper.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2017, 8, 1; 289-308
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wartość życia wzrasta wobec bliskiej śmierci?
Does the Value of Life Increase Near Its End?
Autorzy:
GALEWICZ, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488547.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wartość życia
opieka terminalna
terapia przedłużająca życie
alokacja zasobów zdrowotnych
efektywność ekonomiczna
value of life
end-of-life care
healthcare allocation
costeffectiveness
Opis:
Przemysł farmaceutyczny oferuje coraz to nowe leki, które mają przedłużać życie osób cierpiących na nieuleczalne choroby. Innowacyjne terapie są często w jakimś stopniu skuteczniejsze, ale też (w co najmniej takim samym stopniu) droższe. Upoważnieni decydenci reprezentujący społeczeństwo muszą zatem rozstrzygać, które z nich będą finansowane ze środków publicznych. Jednym z głównych kryteriów, na których podstawie podejmuje się takie decyzje, jest stosunek dodatkowych kosztów, związanych z nową terapią, do czerpanych z niej dodatkowych korzyści. Dodatkowe korzyści, wynikające z nowych leków dla osób śmiertelnie chorych, wydają się jednak często niezbyt wielkie w porównaniu do ich zawrotnych dodatkowych kosztów. Rodzi się zatem wątpliwość, czy refundacja tych leków, do której opinia społeczna skądinąd na ogół się skłania, daje się pogodzić z równie powszechnie akceptowaną zasadą ekonomicznej efektywności. Pewną próbą uzgodnienia tych postaw byłoby przyjęcie, że z pozoru niewielkie korzyści, przysparzane osobom zbliżającym się do śmierci — jak marginalne zwiększenie długości ich życia lub nieznaczne podniesienie jego jakości — w rzeczywistości mają większą wartość, ponieważ życie tych osób trzeba cenić wyżej. W przedstawianym artykule zastanawiam się nad tym, czy ta koncepcja jest do utrzymania — czy wartość życia wzrasta wobec bliskiej śmierci.
The costs of life-extending care at the end of life are often disproportionately high in relation to the benefits it brings to the patients. Thus, the unrestricted principle of cost-effectiveness as a rule of rational healthcare allocation would require us to limit publicly funded life-prolonging treatments for patients nearing the end of life. From a societal perspective, however, this limitation would be often callous and inhuman. There are three possible ways to reconcile these two attitudes. First, we could restrict the principle of cost-effectiveness by questioning its validity in the field of end-of-life care. Second, we could raise the acceptable upper cost-effectiveness threshold for end-of-life treatments. Thirdly, it is also possible to maintain that the seemingly rather poor effects of end-of-life treatments are actually much better, because the value of life increases as death draws near. In this paper, I discuss the plausiblity of this last solution.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 4; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokusy i grzechy wiary pragmatycznej. Immanuel Kant o wewnętrznym kłamstwie
Temptations and Sins of Pragmatic Faith – Immanuel Kant on the Internal Lie
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015648.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Immanuel Kant
wiara pragmatyczna
wewnętrzne kłamstwo
moralność (etyka)
Bóg
pragmatic faith
internal lie
morality (ethics)
God
Opis:
The paper an analytical-interpretative commentary on several excerpts from I. Kant. The first one with an example of a doctor who thinks he knows his patient's illness deals with the concept of pragmatic faith. The author seeks to explicate this concept by giving three interpretations of Kantian example. In a further part of the paper the internal lie is defined as a sin which may fall part of any „believers not careful enough” of the titular faith. The first example is this sin is an internal profession of faith in God („just in case”) without actual participation in it. The second example is a false worship to the Creator, the one that is motivated by fear or punishment. When interpreting these examples, the author refers to the Kantian distinction between homo noumenon (moral being) and homo phaenomenon (physical being). This distinction is related to the interdiction of using homo phaenomenon only as a means (an instrument to speak).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 111-121
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Arystotelesowskiej teorii poznania praktycznego
On the Aristotelian theory of practical cognition
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015951.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystoteles
etyka
poznanie praktyczne
intuicja
Aristotle
ethics
practical cognition
intuition
Opis:
The article contains an analysis of Aristotle's views concerning ethical cognition. The author considers, among others, the following questions: (1) Did Aristotle at all know something like, literally understood, 'cognition by feeling', that is a kind of emotional defining values or normative features; and if so, then (2) Speaking of ethical aisthêsis, did he understand this kind of emotional intuition by it? The result of considerations is that although nature and contents of ethical perception do not appear in the texts of the author of Nikomachean Ethics too clearly, it can be stated that ethical perception is not common sensual perception, but it most reminds of an observation through which certain mathematical relations and truths are defined. Practical wisdom consists more in using this kind of ethical intuition than in cognition and in use of some general truths.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 83-103
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samowystarczalność najwyższego dobra u Platona, Arystotelesa i Tomasza z Akwinu
Self-sufficiency of the ultimate good in Plato’s, Aristotle’s and Thomas Aquinas’ works
Autorzy:
Galewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016131.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
aksjologia
Platon
Arystoteles
Tomasz z Akwinu
dobro
szczęście
axiology
Plato
Aristotle
Thomas Aquinas
the human good
happiness
Opis:
The subject of the article is the condition of self-sufficiency (autarchy) as the criterion of the ultimate good. This criterion first appears in Plato’s Philebus, and then it is used by Aristotle. According to the characterization of the ultimate good contained in the seventh chapter of Book I of Nicomachean E th ic s, the self-sufficient good has to be sufficient, that is it has to be a good that does not leave any unfulfilled desires, and at the same time is axiologically superior, that is surpassing all other kinds of good with its value. This condition for axiological superiority allows two interpretations: the absolutist and the relativist ones. The absolute superiority would be vested in the ultimate good if it was unsurpassable, that is if it was a good whose value cannot be increased by adding some other good to it. The relative superiority of the ultimate good only requires that it surpasses with its value every good that is completely different from it, e.g. does not comprise it as its component. A clearly relativist interpretation of the Aristotelian condition of self-sufficiency as the criterion of the ultimate good that can be achieved in human life is proposed by St. Thomas Aquinas in his commentary on Nicomachean Ethics. Although he also does not reject the concept of self-sufficient good that is not a component of a sum of goods that have an even higher value, he treats self-sufficiency understood in this absolute way as a characteristic of Go d ’s good.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 1; 5-23
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies