Ważną częścią etycznej spuścizny H. Elzenberga jest jego krytyka „praktycznego
realizmu” T. Kotarbińskiego, a w szczególności zawartej w nim tezy
przyznającej większą moralną wagę minimalizacji cierpienia (i innych form
zła) niż maksymalizacji szczęścia (i innych form dobra). Elzenberg podważa
pogląd Kotarbińskiego, wskazując na jego zgubne następstwa dla sztuki
i wyższej kultury, a także dla naszego poczucia sensu życia. W moim artykule
najpierw przedstawiam główne argumenty w sporze między Elzenbergiem
i Kotarbińskim; następnie omawiam różne interpretacje zasady prymatu walki
ze złem (znane również jako wersje negatywnego utylitaryzmu); w ostatniej
części zastanawiam się nad możliwością obrony tezy o priorytecie minimalizacji
zła w zakresie etyki medycznej.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00