Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chmielewska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Wykorzystanie instrumentalnej oceny zaburzeń połykania u pacjentów po operacjach rekonstrukcyjnych wolnym płatem z powodu nowotworów jamy ustnej i gardła
Autorzy:
Jamróz, Barbra
Chmielewska, Joanna
Milewska, Magdalena
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401530.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
FEES
wideofluroskopia
rak głowy i szyi
rekonstrukcja wolnym płatem
Opis:
Cel pracy: Ocena korzyści z zastosowania instrumentalnych metod badania zaburzeń połykania w procesie diagnostycznym i zaplanowaniu terapii u pacjentów z dysfagią, po operacjach rekonstrukcyjnych z powodu nowotworów jamy ustnej i gardła. Materiał i metody: Od stycznia do września 2016 roku przeprowadzono badania instrumentalne zaburzeń połykania u 7 chorych operowanych z powodu raka jamy ustnej i gardła z rekonstrukcją wolnym płatem. Wszyscy pacjenci byli badani kilkukrotnie po zabiegu zgodnie z jednolitym protokołem: 1) ocena zaburzeń anatomicznych i deficytów neurologicznych związanych z zakresem operacji, 2) przesiewowy test połykania wody, 3) badanie fiberoskopowe i/lub wideofluroskopia. Wyniki: Wszyscy chorzy zgłaszali zaburzenia połykania i niezamierzony spadek masy ciała (średnio 5,9% wyjściowej masy ciała w ciągu 3 miesięcy). W teście połykania wody wynik negatywny (brak zaburzeń) otrzymało trzech chorych dla 5 ml wody oraz dwóch dla 10, 20 i 90 ml wody. W trakcie badania endoskopowego wykazano: aspirację (ślina, płyn), penetrację (puree, płyn), przedwczesne połykanie (puree, płyn), multipołknięcia (płyn, puree, pokarm stały) oraz zaleganie (ślina, płyn, puree, pokarm stały). W czasie wideofluroskopii największym problemem było zaburzenia fazy oralnej połykania: problemy z formowaniem bolusa, ruchy pompujące języka, zaleganie w przedsionku jamy ustnej, przedwczesne połykanie, opóźniony odruch połykowy. W trakcie gardłowej fazy połykania stwierdzono: zalegania w zachyłkach gruszkowatych i dołkach zajęzykowych, osłabioną elewację krtani, penetrację, aspirację oraz multipołknięcia. Wnioski: Badania instrumentalne pomagają w szczegółowej diagnostyce dysfagii u osób po operacjach onkologicznych. Są niezbędnym narzędziem w planowaniu procesu terapeutycznego, ustalenia wskazań do odpowiedniego sposobu odżywiania, co pozwala na optymalny proces gojenia po dużych zabiegach rekonstrukcyjnych w obrębie głowy i szyi.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 22-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie Volume-Viscosity Screening Test jako przesiewowego narzędzia w diagnostyce zaburzeń połykania
Autorzy:
Milewska, Magdalena
Jamróz, Barbara
Chmielewska, Joanna
Clave, Pere
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399954.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
połykanie
zaburzenia połykania
kwestionariusze
dysfagia
badania przesiewowe
Opis:
Powszechnie wiadomo, że występowanie dysfagii wiąże się z konsekwencjami zarówno pierwotnymi (niedożywienie, odwodnienie, zachłystowe zapalenia płuc), jak i wtórnymi (dłuższy czas hospitalizacji, zwiększone koszty leczenia, wyższa śmiertelność). Z tego powodu tak ważne są badania przesiewowe w kierunku występowania zaburzeń połykania, szczególnie w grupach ryzyka. Celem badania przesiewowego jest identyfikacja chorych z zaburzeniami połykania wymagających dalszej pogłębionej diagnostyki przy użyciu metod instrumentalnych. Badanie przesiewowe powinno być nieinwazyjne, szybkie, łatwe do przeprowadzenia przez personel medyczny oraz charakteryzować się wysoką czułością i swoistością. Jednym z takich badań jest Volume-Viscosity Screening Test (VVST) wykorzystujące różne konsystencje w 3 objętościach (5, 10 i 20 ml), co poszerza możliwości narzędzia w zakresie wskazania nie tylko bezpiecznej objętości, lecz także także konsystencji.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 21-24
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testy przesiewowe w diagnostyce zaburzeń połykania
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Pabian, Maria
Chmielewska, Joanna
Milewska, Magdalena
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400519.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfagia
aspiracja
test przesiewy połykania wody
GUSS
V-VST
Opis:
Zaburzenia połykania należą do problemów interdyscyplinarnych i dotyczą dużej grupy pacjentów przebywających w szpitalach. Celem pracy było przedstawienie podstawowych testów przesiewowych wykorzystywanych w diagnostyce dysfagii, które mogą być przeprowadzane zarówno przez lekarzy, jak i pracujących na oddziale logopedów lub personel pielęgniarski. Praca zwiera protokoły wykorzystywane w czasie testów przesiewowych oraz opis ich przeprowadzenia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 10-13
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie terapii adaptacyjnej w rehabilitacji zaburzeń połykania
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Szałańska, Marta
Chmielewska, Joanna
Milewska, Magdalena
Przekop, Zuzanna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400520.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysfagia
zaburzenia połykania
metody adaptacyjne
dieta
IDDSI
Opis:
Zaburzenia połykania stanowią problem interdyscyplinarny, a w terapii pacjentów powinni uczestniczyć zarówno lekarze różnych specjalności, logopedzi, rehabilitanci, jak i dietetycy. Zadaniem logopedów i rehabilitantów jest pełna diagnostyka, określenie bezpiecznych konsystencji płynów i pokarmów oraz pokazanie skutecznych manewrów terapeutycznych (metody restytucyjne i kompensacyjne), zaś zadaniem dietetyków dostosowanie optymalnej pod względem wartości odżywczej diety do możliwości pacjenta (metody adaptacyjne). Celem pracy było przedstawienie modyfikacji konsystencji płynów i pokarmów wg zaleceń Międzynarodowej Inicjatywy Standaryzacji Diet w przypadku Dysfagii (The International Dysphagia Diet Standardisation Initiative; IDDSI). Praca przedstawia podstawowe konsystencje oraz testy pozwalające na ich sprawdzenie.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 4; 24-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie wideofluoroskopowe – procedura badania z oceną kwestionariuszową
Autorzy:
Chmielewska, Joanna
Jamróz, Barbara
Gibiński, Krzysztof
Sielska-Badurek, Ewelina
Milewska, Magdalena
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400213.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
wideofluoroskopia
zmodyfikowane badanie z barytem
VFS
VFSS
dysfagia
zaburzenia połykania
formularz
form
deglutation
deglutacja
Opis:
W artykule zaproponowano formularz do oceny badania wideofluoroskopowego u pacjentów z zaburzeniami połykania. Formularz został stworzony między 2015 a 2016 rokiem w Katedrze i Klinice Otolaryngologii WUM. Zasadnicza część formularza składa się z trzech elementów: oceny fazy oralnej, fazy gardłowej i oceny fazy przełykowej. Podstawowa kolumna formularza zawiera poszczególne objawy i odpowiedzi TAK/NIE. Następnie zastosowano ocenę nasilenia poszczególnych parametrów w skali czteropunktowej, gdzie: 0 – objawy nieistotne klinicznie, 1– łagodne zaburzenie, 2 – znaczne zaburzenie, 3 – głębokie zaburzenie. Pozostałe elementy formularza to: podstawowe dane o pacjencie i metodach odżywiania, ocena konsystencji i tekstur przyjmowanych pokarmów, konsystencji zalecanych po przeprowadzonym badaniu (wg standardów International Dysphagia Diet Standardisation Initiative (www.iddsi.org) oraz część oceny terapeutycznej niezbędnej do terapii logopedycznej. Formularz został opracowany na podstawie kwestionariusza obowiązującego w Trinity College, doświadczeń własnych oraz literatury przedmiotu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 1; 12-20
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia połykania u pacjentów po całkowitym usunięciu krtani: postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399310.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dylatacja
FEES
laryngektomia całkowita
mięsień pierścienno-gardłowy
miotomia
mowa zastępcza
rak krtani
segment gardłowo-przełykowy
wideofluoroskopia
zaburzenia połykania
Opis:
Zaburzenia połykania występują u 10–89% chorych po całkowitym usunięciu krtani; w większym odsetku u pacjentów leczonych uzupełniającą radioterapią. Mechanizm zaburzeń związany jest ze zmianami anatomicznymi po operacji (zakres operacji) lub powikłaniami terapii adiuwantowej (kserostomia, neuropatia, obrzęk tkanek itp.). Powyższe zmiany prowadzą do: obniżenie ruchomości ścian bocznych gardła i retrakcji języka, pojawienia się ruchów pompujących języka, obniżenia odruchu do połykania, osłabienia otwarcia górnego zwieracza przełyku, skurczu mięśnia pierścienno-gardłowego, włóknienia tkanek, powstania pseudouchyłka gardła itp. W efekcie dochodzi do: regurgitacji treści pokarmowych do nosa i jamy ustnej, ich zalegania na poziomie gardła środkowego i dolnego, wydłużenia transportu bolusa. W przypadku powstania przetoki tchawiczo-przełykowej może dochodzić do aspiracji treści pokarmowych. Powyższe zmiany znacznie obniżają jakość życia chorych po operacji. Protokół diagnostyczny obejmuje: zebranie wywiadu (pomocne bywają kwestionariusze, np.: EAT 10, SSQ, MDADI, DHI), wykonanie oceny klinicznej połykania oraz badań instrumentalnych: przede wszystkim wideofluoroskopii, ale także badania endoskopowego połykania. W wybranych przypadkach konieczne jest wykonanie manometrii wieloczęstotliwościowej. Wśród metod leczenia można wyróżnić: metody chirurgiczne (np.: dylatacja balonem górnego zwieracza przełyku, miotomia mięśnia pierścienno-gardłowego, neurektomia splotu gardłowego, usunięcie pseudouchyłka gardła), metody zachowawcze (np.: ostrzyknięcie toksyną botulinową zwieracza górnego przełyku, rehabilitacja logopedyczna, leczenie żywieniowe) oraz metody wspomagające (np. konsultacja psychologa, fizjoterapeuty, dietetyka klinicznego). Wybór konkretnego sposobu leczenia powinien być poprzedzony procesem diagnostycznym, w którym zostanie ustalony mechanizm zaburzeń czynnościowych związanych z tworzeniem głosu i połykaniem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 23-28
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dysfagia ustno-gardłowa w ostrej fazie udaru mózgu – czynniki prognostyczne zaburzeń połykania oraz korelacja lokalizacji uszkodzenia OUN z objawami dysfagii
Oropharyngeal Dysphagia in Acute Stroke – Predictors of Swallowing Impairments and Correlation of CNS Lesion Location with Symptoms of Dysphagia
Autorzy:
Polit, Małgorzata
Chmielewska-Walczak, Joanna
Stopińska, Katarzyna
Domitrz, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943735.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
dysfagia
OD
dysfagia ustno-gardłowa
udar mózgu
ostra faza udaru mózgu
czynniki prognostyczne
lokalizacja uszkodzenia
objawy dysfagii
dysphagia
oropharyngeal dysphagia
stroke
acute stroke
predictors
localization
dysphagia symptoms
Opis:
Dysfagia ustno-gardłowa (ang. oropharyngeal dysphagia – OD) dotyczy 80% pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu. Najczęściej wymieniane czynniki predykcyjne zaburzeń połykania w tej grupie pacjentów to: wiek, obecność dyzartrii, wysoka punktacja w skali NIHSS z punktem odcięcia zależnym od lokalizacji uszkodzenia mózgu nad- lub podnamiotowym, rozległość ogniska udarowego. Dysfagia ustno-gardłowa jest objawem uszkodzeń korowych, podkorowych, a także zlokalizowanych w moście i rdzeniu przedłużonym. W artykule omówiono wyniki badań z ostatnich lat, dotyczące korelacji lokalizacji ogniska udaru mózgu z obecnością i objawami dysfagii. Na materiale własnym zaprezentowano przypadki kliniczne pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu, które potwierdzają doniesienia z literatury światowej.
Oropharyngeal dysphagia (OD) affects 80% of patients in the acute phase of stroke. The most frequently mentioned predictors of dysphagia in this group of patients are: age, presence of dysarthria, high score in the NIHSS scale with a cut-off point depending on the location of supra- or infratentorial brain damage, volume of the stroke lesion. OD is a symptom of cortical and subcortical lesions, as well as those located in the pons and medulla. The article discusses the results of last year’s studies on the correlation of the location of the stroke lesion with the presence and specific symptoms of OD. There were also described clinical cases of patients in the acute phase of stroke from our own speech therapy practice in the stroke department, confirming the reports from the world literature.
Źródło:
Logopedia; 2021, 50, 1; 49-65
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia połykania jako powikłanie operacji guzów kąta mostowo-móżdżkowego
Oropharyneal Dysphagia as a Complication After Cerebellar-Pontin Angle Tumors’ Surgery
Autorzy:
Jamróz, Barbara
Bętkowska, Paulina
Karney, Magdalena
Chmielewska-Walczak, Joanna
Milewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943731.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
guz kąta mostowo-móżdżkowego
NF2
zaburzenia połykania
FEES
ocena kliniczna połykania
stan odżywienia
aspiracje
Cerebellar-pontin angle tumor
dysphagia
clinical swallowing examination
nutritional status
aspiration
Opis:
Wstęp Powikłaniem operacji guzów kąta mostowo-móżdżkowego są porażenia nerwów czaszkowych (V, VII, IX-XII). Materiał i metoda Część I – retrospektywna analiza 456 raportów z badania FEES (I’2015–III’2020); do dalszej analizy włączono 24 wyniki pacjentów z rozpoznaniem CPA (14 mężczyzn, 10 kobiet, w wieku 22–72 lata). Badanie FEES przeprowadzono zgodnie z protokołem: ocena anatomii i fizjologii, próby oralne, ocena skuteczności manewrów terapeutycznych. Zgoda na ocenę stanu odżywienia (n = 4). Część II – prospektywna; kliniczna ocena połykania u 10 kolejnych pacjentów przed zabiegiem i do siedmiu dni po operacji CPA (I–VI’ 2019, ośmiu mężczyzn, dwie kobiety, w wieku 18–67 lat). Wyniki Część I – stwierdzono zaburzenia gł. fazy gardłowej połykania (91%). Zaburzenia fazy ustnej najczęściej obejmowały: trudności z obróbką oralną kęsa (41%), przedwczesne połykanie (20%) i wyciek treści przez usta (20%). W fazie gardłowej stwierdzono: zaburzenie odruchów obronnych krtani (66%), penetracje (70%), zlegania i multipołknięcia (54%). Najczęściej uszkodzonymi nerwami były: VII (62%), X (62%) i IX (45%); Wykorzystano terapię adaptacyjną (91%) oraz kompensacyjną (66%). W grupie NF2 83% pacjentów miała mnogie porażenia nerwów czaszkowych (nn. VII, IX, X). Obniżenie elewacji krtani prowadziło do penetracji (90%) i aspiracji (60%). Zalegania współwystępowały z multipołknięciami (56%). Porażenie n. XII zaburzało obórkę oralną i skutkowało przedwczesnym połykaniem (83%). Ryzyko niedożywienia (25% chorych). Część II – badanie po zabiegu w porównaniu z badaniem wyjściowym wykazało: zaburzenia motoryki języka (30%), warg (40%), niedowład n. VII (70%), zmniejszenie zakresu odwiedzania żuchwy, trzykrotny wzrost pozytywnego wyniku przesiewowego testu połykania wody. Dyskusja Operacje CPA zaburzają bezpieczeństwo i efektywności połykania. Testy przesiewowe i ocena kliniczna połykania powinny być wykonywane każdorazowo u tych chorych, zaś w razie wskazań – także badania instrumentalne.
Introduction CPA tumor’s treatment may lead to cranial nerve paresis (V, VII, IX–XII). Material and methods Part I: Retrospective analysis of 456 FEES reports (I’2015–III’2020), 24 results of patients with CPA tumor were selected (14 men, 10 women, age 22–72). FEES examination according to protocol: anatomy and physiology assessment, oral tests, effectiveness of therapeutic manoeuvres. Agree for nutritional assessment (n = 4). Part II: Prospective; clinical swallowing examination before and after CPA tumor surgery: 10 consecutive patients (I–VI’2029, 8 men, 2 women, age 18–67). Results Part I: Dysphagia was most often related to pharyngeal phase (91%). In the case of the oral phase, the most common were: difficulties in bolus preparation (41%), premature swallowing (20%) and leaking (20%). In the pharyngeal phase: absence of larynx reflex (66%), penetration (70%), residue and multiswallows (54%). The most frequently nerves paresis were: VII (62%), X (62%) and IX (45%); Most patients required adaptive (91%) and compensatory (66%) therapy. NF2 group: 83.33% of patients had multiple cranial nerve paresis (VII, IX, X). Problems with larynx elevation led to penetration (90%) and aspiration (60%). Residue connected with multiswallows (56%). Paralysis of n. XII was connected with bolus preparation problems and premature swallows (83%). Risk of malnutrition (25% of patients). Part II: Post-operative CSE showed: impaired motor control of the tongue (30%), lips (40%), n. VII paresis (70%), reduction in the jaw extend, 3-times increase of positive result in a water screening test. Discussion Swallowing disorders are a significant problem after CPA surgery, connected with swallowing safety and efficiency. Patients should undergo screening tests, clinical and instrumental examination.
Źródło:
Logopedia; 2021, 50, 1; 33-47
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie wsparcia emocjonalnego u lekarzy POZ przez osoby starsze
Autorzy:
Kemicer-Chmielewska, Ewa
Kotwas, Artur
Zabielska, Paulina
Rotter, Iwona
Pierzak-Sominka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552364.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
osoby starsze
lekarze POZ
wsparcie emocjonalne
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 3; 185-188
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies