Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bojanowska-Poźniak, Katarzyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Manifestacja kliniczna chłoniaków złośliwych w regionie głowy i szyi
Autorzy:
Bojanowska-Poźniak, Katarzyna
Nurkowska, Monika
Danilewicz, Marian
Pietruszewska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398502.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chłoniaki złośliwe
nowotwory głowy i szyi
chłoniaki pozawęzłowe
Opis:
Wstęp: Chłoniaki złośliwe to nowotwory wywołane klonalnym rozrostem komórek limfoidalnych odpowiadających różnym stadiom zróżnicowania prawidłowych limfocytów. Klasyfikacja WHO w oparciu o kryteria genetyczno-immunohistochemiczne dzieli chłoniaki na ziarnicze i nieziarnicze, w każdej grupie wyróżniając liczne podtypy o odmiennym obrazie histologicznym i przebiegu klinicznym. Chłoniaki mogą występować w postaci węzłowej bądź pozawęzłowej. Stanowią one 3–5% wszystkich nowotworów złośliwych w Polsce i są na trzecim miejscu pod względem częstości występowania wśród nowotworów głowy i szyi. Liczba zachorowań na chłoniaki wzrasta o 3–4% na rok, czyniąc je jednymi z najczęstszych nowotworów złośliwych u młodych osób, stanowiących istotny przedmiot zainteresowania współczesnej onkologii. Cel pracy: Ocena obrazu klinicznego i procesu diagnostycznego u pacjentów z chłoniakami złośliwymi zlokalizowanymi w regionie głowy i szyi, a rozpoznanymi w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2013–2017. Materiał i metody: Trzydziestu pacjentów z chłoniakami złośliwymi, diagnozowanych w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 2013–2016. Wyniki: W badanej grupie w 8 przypadkach rozpoznano chłoniaki węzłowe, a w pozostałych chłoniaki pozawęzłowe. U 29 pacjentów rozpoznano różne postacie chłoniaków typu B, u jednego – chłoniaka typu T. Najczęstszym objawem była limfadenopatia szyjna lub obecność guza na szyi, a inne dolegliwości były związane z lokalizacją narządową chłoniaków pozawęzłowych. Rozpoznanie stawiano na podstawie materiału pobranego w biopsji cienkoigłowej lub chirurgicznej guza szyi oraz materiału pooperacyjnego lub biopsyjnego w chłoniakach pozawęzłowych. Wnioski: W diagnostyce guzów głowy i szyi należy brać pod uwagę chłoniaki złośliwe. Ze względu na niecharakterystyczny obraz kliniczny oraz konieczność zastosowania panelu badań immunohistochemicznych chłoniaki w tej okolicy mogą stanowić poważny problem diagnostyczny. Rozpoznanie chłoniaków wymaga interdyscyplinarnej współpracy wielu specjalistów.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 6; 14-21
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenia kliniczne w diagnozowaniu zmian patologicznych krtani z zastosowaniem obrazowania w wąskiej wiązce światła
Autorzy:
Popek, Barbara
Bojanowska-Poźniak, Katarzyna
Tomasik, Bartłomiej
Fendler, Wojciech
Jeruzal-Świątecka, Joanna
Pietruszewska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397783.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
obrazowanie wąską wiązką światła
obrazowanie w świetle białym
zmiany przedrakowe krtani
rak krtani
Opis:
Wprowadzenie: Jedną z najnowszych metod stosowanych w obrazowaniu krtani jest endoskopia wąskopasmowa (NBI). Umożliwia ona ocenę architektoniki naczyń błony śluzowej, uwidocznienie ognisk nieprawidłowej angiogenezy a tym samym zidentyfikowanie zmian patologicznych na wczesnym etapie kancerogenezy. Celem pracy było porównanie wartości diagnostycznej endoskopii w świetle białym oraz w wąskiej wiązce obrazowania (NBI) w ocenie zmian patologicznych błony śluzowej krtani. Materiał i metody: 333 pacjentów ze zmianami patologicznymi w krtani poddano ocenie w świetle białym oraz NBI. Obliczono czułość, swoistość, PPV, NPV dla obu metod. Wartość diagnostyczną WLE i NBI oceniono dla założeń, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak; oraz tylko rak. Wyniki: Czułość, swoistość, PPV, NPV dla założenia, że wynik pozytywny stanowi dysplazja dużego stopnia i rak wynosiły odpowiednio dla światła białego w porównaniu do NBI: 95,4% vs 98,5%; 84,2% vs 98,5%; 79,6% vs 97,7% oraz 96,6% vs 99,0%. Z kolei dla założenia, że wynikiem pozytywnym jest tylko rak powyższe wartości wynosiły: 97,4% vs 100%; 79,3% vs 93,5%; 72,6% vs 89,4% oraz 98,2% vs 100,0%. W przypadku obu wariantów wykazano, że czułość, PPV i NPV były wyższe dla NBI w porównaniu do światła białego. Stwierdzono ponadto znamiennie wyższą swoistość NBI w porównaniu do światła białego w różnicowaniu zmian patologicznych krtani (p<0,001). Wnioski: Zastosowanie NBI umożliwia zarówno rozpoznanie jak i różnicowanie zmian patologicznych w krtani, niewidocznych w świetle białym. Badanie endoskopowe, szczególnie wzmocnione NBI jest nieinwazyjne, powtarzalne i pozostaje przydatnym narzędziem w diagnostyce zmian rozrostowymi krtani. Badaniem decydującym o ostatecznym rozpoznaniu pozostaje badanie histopatologiczne.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 18-23
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies