Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "malarstwo XVIII w." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Na europejskich frontach wojen Imperium Rosyjskiego w XIX wieku – aspekt militarny w twórczości wybranych rosyjskich malarzy epoki
    Autorzy:
    Krokosz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436764.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Imperium Rosyjskie, wojny Rosji w XVIII–XIX w., rosyjskie malarstwo batalistyczne, malarze rosyjscy XVIII – pocz. XX w., armia i flota rosyjska w XVIII–XIX w.
    Opis:
    The article analyses the military themes present in Russian paintings of the 19th century. The battle paintings under discussion underlined the heroism of the tsarist soldiers who participated in the multiple campaigns that Russia fought on land and at sea. They also glorified the governing elites for expanding the territory of the state. At the same time, the most important message conveyed through the canvases, which were commissioned most often by Russia’s rulers, was the might of the Russian Empire.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2019, 9; 28-76
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
    Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis
    Autorzy:
    Niemira, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sztuka francuska
    malarstwo religijne
    rokoko
    salon
    krytyka artystyczna
    XVIII wiek
    French art
    religious painting
    rococo
    art criticism
    18th century
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
    The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Malarstwo pejzażowe jako narzędzie inspiracji dla sztuki ogrodowej XVIII i XIX w.
    Landscape painting as an inspirational tool for the art of gardening of 18th and 19th centuries
    Autorzy:
    Szendi, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293425.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    malarstwo pejzażowe
    ogrody krajobrazowe
    ikonografia
    landscape painting
    landscape gardens
    iconography
    Opis:
    Wiek XVIII objawił się w sztuce ogrodowej zamiłowaniem do układów swobodnych, kultem nieskrępowanej przyrody, powrotem do natury. Tendencje te wyrosły na fundamencie przemian estetyczno-fi lozofi cznych, fascynacji kulturą antyku i Dalekiego Wschodu oraz malarstwem pejzażowym, spełniającym idee mitu arkadyjskiego. Szczególnie ważnym aspektem opisywanego zjawiska była ewolucja roli krajobrazu w sztuce malarskiej, która podniosła go do rangi samodzielnego tematu i choć traktowała go w sposób wyidealizowany, to jednak dała możliwość zwrócenia uwagi na jego naturalne piękno. Sceny z widoków Lorraina, Poussina oraz Rosy stały się wzorcem w kształtowaniu ogrodów krajobrazowych. Powszechną praktyką stało się zapraszanie malarzy do współpracy przy zakładaniu kompozycji ogrodowych bądź inspirowanie się ich dziełami w celu uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego w ogrodzie. Dzięki temu powstawały założenia krajobrazowe o charakterze malowniczym, w których można zaobserwować elementy zapożyczone z płócien malarzy.
    The 18th century was manifested in the art of gardening by passion for an irregular system, unfettered worship of nature, return to nature. These trends grew on a foundation of aesthetic and philosophical transformation, fascination with the antique and the Far East culture, and landscape painting, fullfi lling ideas of Arcadian myth. A particularly important aspect of this phenomenon was the evolution of the role of landscape in the art of painting, which raised it to the rank of an independent subject and although it was treated in an idealized way, it provided an opportunity to draw attention to its natural beauty. Scenes from views of Lorrain, Poussin and Rosa became a pattern in the development of landscaped gardens. It became common practice to invite artists to collaborate in the establishment of garden composition, or to be inspired by their works in order to obtain the appropriate visual effect. Thus formed picturesque landscaped gardens where you can see elements borrowed from the canvases of painters.
    Źródło:
    Architectus; 2013, 2(34); 59-67
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryptoportrety polskich władców w malarstwie sakralnym XVII i XVIII wieku
    Crypto-portraits of Polish rulers in seventeenth and eighteenth-century religious paintings
    Autorzy:
    Żukowski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/707079.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    crypto-portraits
    Baroque
    paintings
    iconography
    portret
    barok
    malarstwo
    ikonografia
    Opis:
    This article discusses crypto-portraits, in the broadest sense of the word, that show Polish elected kings in religious narrative painting of the 17th and 18th centuries. This phenomenon is introduced against the backdrop of the genesis of the autonomous portrait and sacred and secular themes in the frame of ceremonial church space. The type of portrait discussed belongs to the category of the identification portrait that is “hidden” or “disguised”, as analyzed by Ladner and G. F. Polleross. The author of this study has narrowed the subject area to Catholic sacred pictures, whilst extending the formula of the crypto-portrait sensu largo to the assisting portrait, very popular in provincial art of the Commonwealth until the second half of the 18th century. Crypto-portraits sensu stricte created likenesses involved in the action on the basis of co-heroes, whilst portraits in assistenza did not transform the identity of a ruler when adoring a holy protagonist(s) or assisting in an event consecrated by biblical or hagiographic tradition. An intermediate category of images showed a ruler-commentator of the scene, who addressed the viewer. The author also refers to the issue of pseudo-portraits in assistenza – pre-portraits, more “meaning” than “showing”, likenesses inscribed in the tradition of the medieval ideogram, subjected to various degrees of typification, and referring only to concrete appearances of Polish monarchs. This article reveals the existence of many unknown or unacknowledged portraits of Polish kings which refer to Miles Christianus, in accordance with convention, or which portray the monarchs in coronation robes adoring saints or Holy Persons.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2012, 37; 165-198
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ścieżka dobra i zła w malarstwie nowohiszpańskim XVIII wieku
    Path of Good and Evil in New Spain Painting of 18th Century
    Autorzy:
    von Wobeser, Gisela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519274.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    malarstwo kolonialne
    Nowa Hiszpania
    XVIII wiek
    ikonografia religijna
    Colonial painting
    New Spain
    18th century
    religious iconography
    Opis:
    Kościół katolicki od czasów średniowiecznych jako element propagandy wykorzystywał obrazy. Proces ten został zintensyfikowany w okresie po soborze trydenckim. W swej oficjalnej nauce poprzez obrazy Kościół propagował m.in. ideę istnienia dwóch ścieżek, którymi może podążać człowiek: drogi dobra i drogi zła. Wybór należał do wiernych, to oni sami powinni kształtować swoje postępowanie tak, by pozostawało w zgodzie z oficjalnymi naukami Kościoła. Oczywiście jako ścieżka wyboru wskazywana była „droga dobra”, była ona polecana pod względem etycznym i prowadziła do nieba. Nazywano ją „ścieżką cierni”, ponieważ oznaczała wyrzeczenie się ziemskich przyjemności, dóbr i doczesnych satysfakcji. Była to droga zaznaczona cierpieniem. Droga zła, na której przewodnikiem był demon, prowadziła do piekła. Nazywano ją „ścieżką róż”, ponieważ była przyjemna, pełna ziemskich przyjemności. Podążający nią mógł smakować rozrywek, prowadzić radosne życie i cieszyć się zmysłowymi przyjemnościami. Warto zastanowić się nad wpływem, jaki wywierały na odbiorców wymienione wyżej obrazy, a także teksty umoralniające. Bez wątpienia wiele osób przywiązywało ogromną wagę do modelu życia propagowanego wtedy przez Kościół. To dzięki nim mamy dostęp do informacji poprzez hagiografie, kroniki zakonne oraz procesy inkwizycyjne przeciwko samozwańczym świętym, mistykom i pustelnikom. Wielu z nich było osobami duchownymi, jak choćby Felipe Neri Alfaro – założyciel sanktuarium w Atotonilco, który wiódł życie skrajnie ascetyczne, czy brat Antonio Margil de Jesús, błogosławiony, proponowany jako kandydat do beatyfikacji. Było również wiele osób świeckich chcących podążać ścieżką cierni. Kimś takim był chociażby Francisco Lerín, bogaty kupiec, który wyzbył się dóbr materialnych, aby jako pustelnik poświęcić się budowie sanktuarium maryjnego w Pátzcuaro.
    Since the Middle Ages, paintings have been an element of the Catholic Church propaganda. The phenomenon intensified in the post-Tridentine period. In its official teaching, the Church used paintings to promote, among other things, the idea that there were two paths for a person to follow: a path of good and a path of evil. The choice belonged to the faithful; they were expected to shape their behaviour so that it remained in accordance with the official teachings of the Church. Obviously, the right choice meant following the “path of good”, which was ethically recommended and led to heaven. It was called the ”path of thorns”, because it meant renunciation of earthly pleasures, goods and temporal satisfactions. It was marked by suffering. The path of evil, guided by the demon, led to hell. It was called the “path of roses”, because it was joyful, filled with earthly delights. Those who followed it could enjoy amusements, led a happy life and gained sensual pleasures. It is worth considering the impact that the above-mentioned images, as well as moralising texts, had on the viewers. Undoubtedly, many people attached great importance to the model of life propagated by the Church at the time. Thanks to them, we have access to information through hagiographies, monastic chronicles and inquisition trials against self-proclaimed saints, mystics and hermits. Many of them were clerics, such as Felipe Neri Alfaro, founder of the Sanctuary of Atotonilco, who led an extremely ascetic life, or Venerable Brother Antonio Margil de Jesús, proposed for beatification. There were also many lay people willing to follow the path of thorns. Such a person was, for example, Francisco Lerín, a wealthy merchant, who sold his material goods and became a hermit devoted to construction of the Marian shrine of Pátzcuaro.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2020, 6; 165-188
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ malarstwa XVIII i XIX w. na styl ogrodów krajobrazowych i ich współczesne odniesienia
    The Influence of the 18th and 19th Century Painting on the Style of the Landscape Gardens and Their Contemporary References
    Autorzy:
    Śliwczyńska, E.
    Chmielewski, T. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1188066.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
    Tematy:
    ogród
    krajobraz
    sztuka
    malarstwo
    garden
    landscape
    painting
    art
    Opis:
    The European theory of art in the 18th century was inspired by the Far Eastern art, ancient Arcadian topos and archeological and sightseeing travels. English theoreticians, like Hume, Denis, Walpole, Addison, Pope, Price, Gilpin, influenced by Neo-Platonism, regarded Nature as the source of the absolute perfection and beauty. They formulated two key categories for the new aesthetics: sublimity and picturesqueness. The inspirations drawn from the Chinese art caused changes in the structure of gardens. In England it was visible in the rejection of leading the viewer's eye through paths and compositional lines in favour of the system of observation points and views. The natural landscape again began to be imitated. Garden designers were particularly inspired by the Italian landscapes (observed during the Grand Tour) and the paintings of Salvatore Rosa, Nicolas Poussin and Claude Lorrain. Inspiration came also from landscape paintings of such artists as Constable, Turner and Crome with his "school of Norwich", created according to the new aesthetic conception. New rules in the garden design were firstly put into practice by William Kent. His apprentice, Lancelot Brown, designed rural parks, that were meant to imperceptibly merge with the landscape. The critics of Brown, influenced by the new aesthetic conceptions, wanted gardens to be picturesque and wild, diversified by the ruins of castles or abbeys. The new style called Romanticism spread over the Europe in the 19th century, as a reaction against the industrial revolution. For the sake of growing urban population numerous public gardens and promenades were founded with their individual formal features. Under the influence of H. Repton and J. Thouin the English-Chinese gardens evolved into typical landscape parks. After 1850 garden designers made an attempt to connect landscape and geometric systems with the eclectic features. The availability of the new exotic plants stimulated deliberations on the problem of colour in the garden which simultaneously appeared in painting. Such tendencies at the end of the century gave birth to the Impressionism, which was the ultimate breaking with the academic tradition. Meanwhile, the art of garden design since the turn of the 19th and 20th centuries has been inspired mainly by the achievements of the contemporary science, and lost its ability to inspire new artistic trends. To revive it is a great challenge to the contemporary garden designers.
    Źródło:
    Architektura Krajobrazu; 2011, 1; 4-14
    1641-5159
    Pojawia się w:
    Architektura Krajobrazu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paralela Emmanuel–lew i jej znaczenie w programie malarskim serbskich ikonostasów
    The Emmanuel-Lion Parallel and its Importance in the Painting Scheme of Serbian Iconostases
    Autorzy:
    Gronek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2046616.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Unsleeping Eye
    lion symbolism
    Orthodox painting
    Serbian art
    18th century
    Czuwający Emmanuel
    symbolika lwa
    malarstwo prawosławne
    serbska sztuka
    XVIII wiek
    Opis:
    Jedną z wyjątkowych cech programów malarskich nowożytnych serbskich ikonostasów jest obecność w nich tematu Czuwającego Emmanuela, ilustrującego intelektualną paralelę Emanuel - lew. Ideowym źródłem tego obrazu są teksty biblijne i ich interpretacje Orygenesa, Cyryla Aleksandryjskiego, Teodora z Cirrhus, Epifaniusza z Salaminy oraz anonimowego autora Fizjologusa, greckiego bestiariusza z II-IV wieku. Ikona ta znajduje się w samym środku ikonostasu, najczęściej bezpośrednio nad wrotami królewskimi. W niniejszym artykule podjęto próbę odczytania treści tego przedstawienia. Studia ikonograficzne, ikonologiczne, porównawcze oraz analiza treści tekstów biblijnych i inskrypcji na ikonach doprowadziły do przekonania, że obraz Czuwającego Emmanuela w tym miejscu ikonostasu pełni przede wszystkim funkcje apotropaiczne, tj. opiekuńcze i ochronne. Przestrzeń świątynna podzielona jest na dwie części: sanktuarium i nawę, co oznacza symboliczny podział na świat widzialny i niewidzialny, ziemski i niebiański, cielesny i duchowy. Ikonostas stanowi granicę między tymi dwiema sferami, a królewskie wrota je łączą. Przejścia strzeże obraz "Czuwającego Emmanuela”. Choć w wieku XVIII w serbskim malarstwie cerkiewnym nastąpiły radykalne zmiany formalne, a tradycyjne wzorce zostały zastąpione przez nowe, zachodniego pochodzenia, to oryginalne treści apotropaiczne pozostały.    
    One of the unique features in the schemes of painting of modern Serbian iconostasis is the icon of The Unsleeping Eye, illustrating the intellectual parallel of Emanuel–lion. The ideological source for this image is biblical texts and their interpretations by Origen, Cyril, patriarch of Alexandria, Theodore of Cirrhus, Epiphanius, bishop of Salamis, and the explanation of role of the lion in Physiologos, Greek bestiary from 2nd–4th century. This icon is located in the very center of the screen, most often directly above the royal gates. This article attempts to read the sense of this presentation. Iconographic, iconological, comparative studies, and analysis of the content of biblical texts and inscriptions on icons led to the belief that the image of The Unsleeping Eye in this place of iconostasis primarily performs apotropaic functions. The Christian church is divided into two parts, sanctuary and nave, which means symbolic division into a visible and invisible world, earthly and heavenly, bodily and spiritual. The iconostasis is the border between these two spheres, and royal doors connect them. The passage is guarded by image The Unsleeping Eye. Although in the 18th century there were radical formal changes in Serbian Orthodox painting, and traditional patterns were replaced by new Western origins, their eschatological and apotropaic senses were remained.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 21; 209-225
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja grafik z cyklu maryjnego Gottfrieda Bernharda Göza w malarstwie monumentalnym kręgu lwowskiego w XVIII wieku
    The reception of the engravings belonging to Gottfried Bernhard Göz’s Marian series in the monumental painting of the Lvov circle in the 18th century
    Autorzy:
    Dzik, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879791.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    grafiki Gottfrieda Bernharda Göza
    malarstwo monumentalne
    G. B. Göz’s engravings
    monumental painting
    Opis:
    Inspirującą rolę dla malarstwa monumentalnego okresu rokoka w Rzeczypospolitej czasów saskich odegrał cykl graficzny dedykowany Matce Boskiej, określony jako Sub tuum praesidium confugimus, autorstwa Gottfrieda Bernharda Goza (1708-1774). Cykl grafik o charakterze dewocyj- nym wykonanych techniką punktową przedstawia dwanaście sygnowanych scen maryjnych: Niepokalane Poczęcie NMP, Narodziny Marii, Wstąpienie Marii do świątyni, Zaślubiny Marii i Józefa, Zwiastowanie NMP, Nawiedzenie Marii, Oczyszczenie Marii, a następnie wizerunków Matki Boskiej Bolesnej, Wniebowzięcie Marii. Kolejne sceny związane są z patronatem Marii - jako Królowej Różańca i Matki Boskiej Szkaplerznej, a wreszcie Jej orędownictwa. Ryciny, jak przyjmują badacze twórczości Goza, są świadectwem jego dojrzałego stylu, kształtującego się w latach 1737-1740, kiedy utworzył on „kompanię” wydawniczą wraz z braćmi Josephem Sebastianem i Johannem Baptistem Klauberami. Motywy występujące w serii wielokrotnie wykorzystywał w kompozycjach freskowych, np. na sklepieniu nawy kościoła dominikanek St. Stefan w Habsthal (1748; Górna Szwabia), w szkicu i malowidle Goza dla sanktuarium cystersów w Birnau (1748-1750). Motywy te znajdowały się również w w bawarskich sanktuariach maryjnych, jak np. Frauenchiemsee, Maria Mitleid Kapelle oraz Mater Dolorosa Kapelle, z malowidłami Balthasara Furtnera (1761), oraz w kościele w Niederaschau i w Klein Mariazell (1763-1765). Nawiązania do wspomnianej serii odnaleźć można też na terenie Słowenii - na sklepieniu Grajska kapela w Novo Celje (1758-1763). Grafiki te znane były w kręgu artystów lwowskich czynnych w XVIII wieku i posłużyły w charakterze wzoru dla licznych kompozycji figuralnych. Posługiwał się nimi przede wszystkim malarz lwowski Stanisław Stroiński (1719-1802) dla dekoracji m.in. wnętrza sanktuarium maryjnego Bernardynów w Leżajsku, w kościele Bernardynów pw. Ducha Świętego w Krystynopolu (1756-1759; obecnie Czerwonohrad, Ukraina) oraz w dekoracji kaplicy św. Anny kościoła Benedyktynek Trójcy Świętej w Przemyślu. Z cyklu rycin korzystał również malarz Gabriel Sławińskiego w dekoracji prezbiterium kościoła parafialnego pw. św. Wawrzyńca w Żółkiewce oraz na sklepieniu kościoła Paulinów pw. św. Ludwika we Włodawie. Ryciny są znaczącymi dla polskiego malarstwa wzorami ze względu na styl, technikę i oryginalne ujęcie konwencjonalnego religijnego tematu.
    The graphic series dedicated to the Mother of God, defined as Sub tuum praesidium confugimus, by Gottfried Bernhard Göz (1708-1774) was an inspiration for the monumental painting of the Rococo period in Poland in the times of the Saxon kings. The series of engravings with a devotional character made by the stipple engraving technique presents twelve signed Marian scenes: the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, the Birth of the Blessed Virgin Mary, the Presentation of Mary, the Marriage of Mary and Joseph, the Annunciation, the Visitation, the Purification, and then images of Our Lady of Sorrows, Assumption of Mary. The next scenes are connected with Mary’s patronage - as the Queen of the Rosary and with her intercession. The prints, as researchers of Göz’s work assume, prove his mature style that was shaped in the years 1737-1740, when he formed a publishing “company” together with the Klauber brothers, Joseph Sebastian and Johann Baptist. He used the motifs occurring in the series many times e.g. on the vault of the nave in the Dominican sisters St Stefan Church in Habsthal (1748; Upper Swabia), in the sketch and painting for the Cistercians Monastery in Birnau (1748-1750). These motifs were also found in Bavarian Marian sanctuaries, e.g. Frauenchiemsee, Maria Mitleid Kapelle and Mater Dolorosa Kapelle with paintings by Balthasar Furtner (1761) and in the church in Niederaschau and in Klein Mariazell (1763-1765). References to the series may also be found in the area of Slovenia - on the vault of Grajska kapela in Novo Celje (1758-1763). The prints were known to the circle of Lvov artists active in the 18th century and they were used as models for numerous figural compositions. First of all the Lvov painter Stanisław Stroiński (1719-1802) used them for the decorations, among others, of the interior of the Franciscan Marian sanctuary in Leżajsk, in the Franciscan Holy Spirit Church in Krystynopol (1756-1759 (now it is Chervonohrad in the Ukraine), and in the decoration of the St Anna Chapel in the Holy Trinity Benedictine Church in Przemyśl. The series of prints was also used by the painter Gabriel Sławiński in the decoration of the chancel in the St Lawrence Parish Church in Żółkiewka and on the vault of the Pauline St Louis Church in Włodawa. The engravings are a significant model for Polish painting because of their style, technique and an original approach to a conventional religious subject.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 4; 85-110
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PARA NIEZNANYCH LITERATURZE PORTRETÓW Z KRĘGU SZLACHECKIEGO KOŃCA XVIII W. PĘDZLA JÓZEFA FAWORSKIEGO. KONSERWACJA I PIERWSZE BADANIA TECHNIKI MALOWANIA
    TWO UNKNOWN PORTRAITS BY JÓZEF FAWORSKI FROM THE GENTRY RANGE OF THE LATE EIGHTEENTH CENTURY. CONSERVATION AND FIRST STUDIES OF THE PAINTING TECHNIQUE
    Autorzy:
    Szpor, Joanna
    Soińska, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537894.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    FAWORSKI JOZEF
    PAINTING TECHNIQUE (18TH C.)
    Józef Faworski
    portrety rodziny Wardęskich
    konterfekty Garbowskich
    portrety rodzinne
    malarstwo dworskie
    konserwacja obrazów
    przemalowania obrazów
    ingerencja w oryginał obrazu
    technika malowania
    Opis:
    The collection of nine portraits of the Wardeski family of the Godziemba coat of arms, salvaged from a manor house in Dalikowo in the land of Sieradz, presents a series of ancestors from the end of the eighteenth century to the early twentieth century. The conservation of the collection was conducted in 2003-2008 in the atelier of Professor Joanna Szpor at the Academy of Fine Arts in Warsaw as part of a course for students. In view of the original inscriptions on the reverse of the canvases it was necessary to apply the transparent doubling method; the genealogy of the family was illustrated with the portraits. The earliest pair of portraits of Teresa Garbowska born Krosnowska and her husband, Jozef Garbowski (1789), is still part of the current of eighteenth-century gentry painting. The reverse of both likenesses features the signature 'Jozef Faworski', who was one of the leading painters of this current. The heretofore-unknown portraits increase the number of canvases signed by him to a total of seven. Due to the visible composition changes in the portrait of Garbowska, the painting became the topic of an M. A. dissertation written by Zuzanna Soinska. Physical-chemical studies and a comparative analysis of the technique applied in the other portraits by Jozef Faworski made it possible to recreate and, for the first time, to describe his workshop. The conventions of the depiction of the Polish nobility were established, and the fashion observed by the wives - predictable. Faworski received commissions for portraits of married couples in assorted manor houses and then prepared canvases of similar sizes; the colour of the priming ground depended on the planned tones, and the artist had at his disposal a painted version of the so-called female portrait. As a rule, he executed the most frequently requested composition, i.e. from the hips up, with a hand holding a fan on a table, and all the attributes and ornaments of the fashionable gentlewoman, which, as in the case of Teresa Garbowska, the sitter could reduce or change in the last stage of completing the painting, when she was already posing for a rendition of the facial features. In the case of the discussed portrait the alteration was so considerable that only comparative studies of the binder from the 'unquestionably auteur' parts and the 'secondary fragments' revealed that they had been executed by Faworski in fat tempera with an addition of gum. The binder was 'combined' tempera composed of egg yolk, flax oil and cherry gum for a better cohesion of the paint. An analysis of the inscriptions on the reverse of the earlier studied portraits signed by Faworski and the newly discovered portraits of Teresa and Jozef Garbowski indicates that they were executed by the same author using a paintbrush - which called for considerable ease in guiding it and for recurring lettering. The presented research findings became the first description of the workshop of Jozef Faworski, an author of portraits from the range of gentry painting. They also provided directives for the conservation of the portrait of Teresa Garbowska.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2008, 2; 17-32
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pijar Łukasz Ziemecki, autor polichromii w Rzeszowie i Łowiczu. Życie i twórczość malarza w świetle źródeł archiwalnych
    The Piarist Łukasz Ziemecki, Author of the Polychromes in Rzeszów and Łowicz. The Painter’s Life and Oeuvre in the Light of Archival Sources
    Autorzy:
    Mączyński, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38711325.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Łukasz (Albert) Ziemecki
    Luke of St Pantaleon
    Piarist college in Rzeszów
    Piarist church in Rzeszów
    Piarist church in Łowicz
    artist monk
    Piarist congregation
    Baroque polychrome painting
    Polish painting in the 17th and 18th century
    Łukasz od św. Pantaleona
    kolegium Pijarów w Rzeszowie
    kościół Pijarów w Rzeszowie
    kościół Pijarów w Łowiczu
    zakonnik-artysta
    zakon pijarów
    polichromia barokowa
    malarstwo polskie XVII i XVIII wieku
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest biografii malarza-pijara Łukasza od św. Pantaleona (w stanie świeckim Albert Ziemecki). Dotychczas zyskał on jedynie drobne, niepozbawione omyłek wzmianki. Gruntowna kwerenda badawcza w Archivio Generale delle Scuole Pie w Rzymie i Archiwum Polskiej Prowincji Zakonu Pijarów w Krakowie pozwoliła zebrać na jego temat szczegółową faktografię. Żył w latach 1655–1715. Był Polakiem, pochodził z Rzeszowa, do zakonu wstąpił w 1679 r., już jako wykształcony artysta. W ciągu 36 lat posługi duchownej przebywał w trzech tylko pijarskich kolegiach: Rzeszowie, Górze i Łowiczu. Miał wyjątkowy status: nie prowadził żadnej działalności edukacyjnej, zajmował się wyłącznie twórczością plastyczną, wykonując rysunki, obrazy sztalugowe i polichromie ścienne. Te ostatnie stanowiły jego opus magnum: w końcu XVII w. dekorował kościół i kolegium w Rzeszowie, na początku XVIII – kościół w Łowiczu. Pełny katalog prac tego niedocenionego malarza polskiego baroku zostanie przedstawiony w przygotowanej do osobnego wydania monografii.
    The article focuses on the biography of the Piarist painter Luke of St Pantaleon (Polish: Łukasz od św. Pantaleona, lay name: Albert Ziemecki). Until now, he has been the subject of no more than short, often erroneous remarks. A thorough research query at the Archivio Generale delle Scuole Pie in Rome and the Archives of the Polish Province of the Piarist congregation in Cracow made it possible to gather detailed facts concerning his life. The painter lived in the years 1755–1715. He was a Pole, a native of Rzeszów, and entered the order in 1679, already as a trained artist. During his 36 years of monastic service, he lived in only three Piarist colleges: at Rzeszów, Góra and Łowicz. His status within the order was unique, as he did not engage in any educational activity and was exclusively involved in artistic work, producing drawings, easel paintings and wall polychromes. The latter constituted his opus magnum: at the end of the 17th century, he decorated the church and college in Rzeszów, and at the beginning of the 18th century, the church in Łowicz. A full catalogue of the works of this underestimated Polish painter of the Baroque period will be presented in a monograph, now being prepared for a separate edition.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2024, 86, 2; 111-148
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies