Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "claudius" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Wybór Klaudiusza na cesarza
    Claudius’ election for emperor
    Autorzy:
    Sawiński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631325.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Claudius
    succession of imperial power
    praetorians
    Opis:
    The article offers a critical analysis of the source accounts which present the circumstances surrounding the election of Claudius for princeps. Among other things, I attempt to answer the question whether his appointment to the imperial throne resulted from a sheer concatenation of circumstances or was perhaps due to planned action of a substantial group of soldiers of the praetorian guard.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 12; 245-260
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seneka, Apocolocyntosis 1–4 „Śmierć Boskiego Klaudiusza”
    Seneca, Apocolocyntosis 1–4 „The Death of the Divine Claudius”
    Autorzy:
    Berger, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046611.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Apocolocyntosis
    Claudius
    Seneca the Younger
    depiction of death
    satire
    Opis:
    The paper consists of a new Polish translation of the initial part of Apocolocyntosis (1–4) by Seneca theYounger with a short introduction, notes and a commentary.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2016, 26, 1; 109-121
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
    A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
    Autorzy:
    Amielańczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
    crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
    Opis:
    W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
    At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcja moralizatorska sentencji Appiusza
    The moralizing function of Appius maxims
    Autorzy:
    Stankiewicz, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806848.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Appius (Appius Claudius Caecus)
    sententia
    Versus Saturnius
    Opis:
    The article talks about the aphorisms of Appius (Appius Claudius Caecus, c. 360 BCE – 275 BCE), the first individualized figure in Latin literature. The author introduces the reader to the motifs of the aphorisms and at the same time proposes a translation of these verses.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 265-284
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Truciciele na dworze cesarskim! O przypadkach otruć za panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej
    Autorzy:
    Lampkowska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630912.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    poison
    murder
    Germanicus
    Claudius
    Drusus
    Nero
    Opis:
    The article examines the phenomenon of poisoning at the imperial court during the reign of Julio-Claudian dynasty, contrasted with the state of affairs in the Republican period. Drawing on the source texts and the latest scientific hypotheses, the author discusses consecutive cases of Drusus, Germanicus and Claudius on the one hand, and the murderous deeds of emperor Nero on the other. This paper attempts to reopen investigation and establish a diagnosis against the background of that period.  
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2010, 1-2; 221-234
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klaudiusz Elian o nazwach cykad
    Claudius Aelian on Words for Cicadas
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Witczak, Krzysztof Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046580.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ancient Greek
    animal terminology
    etymology
    insects
    word-formation
    Opis:
    In his work Περὶ ζῴων ἰδιότητος (De natura animalium X 44) Claudius Aelian describes cicadas’ names in the following way: „There are, it seems, many species of cicada (τέττιξ), and those who are skilled in these matters enumerate them and report their names. Thus, the Ashen one (τεφράς) is so called from its colour; whence the Membrax (μέμβραξ) got its name I do not know; and Chirper (λακέτας), it appears, is the name for a cicada; and I have heard tell of the Long-tail (κερκώπη) and the Shriller (ἀχέτας) and the Prickly one (ἀκάνθιος). Well, these are all the kinds of Cicada of which I remember having heard the names, but if anyone has got to know more than those that I have mentioned, he must tell them” (translated by Scholfield 1959: 339–341). It is necessary to follow Aelian’s suggestion and explain all the mentioned cicadas’ names from the point of view of the Greek etymology and word-formation.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 2; 41-53
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Quia esse nolunt, bibant. O zatopieniu świętych kurcząt i okolicznościach powstania exemplum P. Klaudiusza Pulchra
    Quia esse nolunt, bibant. On the Drowning of the Sacred Chickens and the Development of the Exemplum of P. Claudius Pulcher
    Autorzy:
    Pietrzak, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806923.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    P. Klaudiusz Pulcher; auspicium, bitwa pod Drepanum; exemplum; święte kurczęta
    P. Claudius Pulcher; auspicium; battle of Drepana; exemplum; sacred chickens
    Opis:
    Motyw zatopienia świętych kurcząt przez P. Klaudiusza Pulchra w 249 r. przed Chr. przez jednych badaczy traktowany jest jako fakt historyczny, przez innych jako wymysł późniejszy. T. P. Wiseman uznał go wręcz za genialny zabieg wrogiego Klaudiuszom annalisty. Bardziej istotna od kwestii autentyczności zdaje się jednak jego geneza jako exemplum.
    The motif of drowning the sacred chickens by P. Claudius Pulcher in 249 bc has been variously understood by modern scholars as either a historical fact or a later invention. T.P. Wiseman has gone so far as to call it “the hostile annalist’s masterpiece”. More important than its authenticity, however, seems to be the question: in what circumstances it had become a historical exemplum?
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 233-247
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja poglądów na temat układu sercowo-naczyniowego. Część II. Starożytna Grecja i starożytny Rzym
    Evolution of views on the cardiovascular system. Part II. Ancient Greece and ancient Rome
    Autorzy:
    Janeczek, Maciej
    Skalec, Aleksandra
    Pistor, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22178251.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    anatomia
    budowa anatomiczna
    historia
    Grecja
    Rzym
    Hipokrates
    Galenus Claudius
    Galen zob.Galenus Claudius
    Arystoteles
    Herofilus
    Erasistratos z Keos
    anatomia człowieka
    układ sercowo-naczyniowy
    ewolucja poglądów
    starożytność
    cardiovasculatory system
    ancient Greece
    ancient Rome
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 11; 717-720
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na marginesie nowej interpretacji "Geografii" Ptolemeusza
    On the margin of the new interpretation of Ptolemys "Geography"
    Autorzy:
    Skrycki, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204389.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    historia kartografii
    Geografia Klaudiusza Ptolemeusza
    Odra
    history of cartography
    Geography by Claudius Ptolemaeus
    Oder
    Opis:
    W artykule omówiono próbę nowej interpretacji nazw ptolemejskich w odniesieniu do ziem nadodrzańskich, wywołaną najnowszym przekładem Geografii Ptolemeusza. Jednocześnie wysunięto hipotezę co do identyfikacji miejscowości określonej przez starożytnego autora jako Rugium.
    The new translation of Ptolemy's Geography, published in Switzerland in 2006 has been almost unnoticed in Poland. The authors reinterpreted a number of questions, it is therefore needed to consider, if, and how, the new interpretation changes our knowledge of ancient evidence concerning the Polish territory (historical and present). The issue is important, because the new findings concern also the territory of today's Poland. In the second part of the article the author adds to the German debate on the topie and puts forward a hypothesis concerning the identification of Ptolemy's Rugium as today's Chojna. The author's intent is to start a discussion on the ancient geographer's knowledge of the territory east of Oder. German press discussion on the reinterpretation of almost 1000 names from Ptolemy's work acts is given as a good example. The author also presents his view on the attempts, mainly in popular literature, to identify ancient names in present Poland.
    Źródło:
    Polski Przegląd Kartograficzny; 2009, T. 41, nr 1, 1; 28-33
    0324-8321
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Kartograficzny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pocieszenie dla Liwii po śmierci syna Druzusa (przekład Consolatio ad Liviam)
    („Consolatio ad Liviam” – a Polish translation
    Autorzy:
    Sheasby, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046761.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Consolatio ad Liviam
    consolation
    epicedion
    epicedium
    Nero Claudius Drusus
    Livia Drusilla
    Pseudo-Ovidius
    Opis:
    Consolatio ad Liviam is a poem written in elegiac couplets at the beginning of 1st century AD by an anonymous author. Although the text used to be attributed to Ovid until as late as 16th century, its artistic level, historical context and meta- as well as intertextual hints almost certainly disprove his authorship. While not exceptionally remarkable as a piece of literature, the Consolatio seems to be of a certain interest from the historical point of view and to bring a valuable image of the Augustus’ entourage as well as funeral rites. It is also a noteworthy example of a combination between two literary traditions, namely those of consolatio and epicedion. Therefore, a first Polish translation should be useful for philologists and, more significantly, historians, who not always have obtained the knowledge of Latin sufficient to read ancient poetry. A pseudo-isometrical translation has been chosen, in order to compromise the Roman colouring with the metrical requirements of the Polish language.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 95-118
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O sławnych prawodawcach w wierszach Adama Mickiewicza
    About Famous Lawgivers in Poems by Adam Mickiewicz
    Autorzy:
    Szczygielski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621414.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Adam Mickiewicz, sławni prawodawcy, Zaleukos, Appiusz Klaudiusz, Justynian
    Adam Mickiewicz, famous lawgivers, Zaleucus, Appius Claudius, Justinian
    Opis:
    Adam Mickiewicz is regarded as the greatest Polish poet. His works have a timeless value, providing an inexhaustible source of inspiration for subsequent generations of readers. In the works by Adam Mickiewicz, we can find many references to ancient laws, including the famous lawgivers. In the poem Warcaby, the poet notes that lawgi- vers often did not obey the laws which they themselves had established. He reminds the reader of the story of the Greek ruler Zaleucus, who lived in the 7th century B.C. He punished adulterers with the loss of both eyes. When his own son committed the crime, Zaleucus violated this law. He decided to have one of his son’s eyes taken out and one of his own. Another lawgiver mentioned by Adam Mickiewicz in the poem is Appius Claudius. He was a member of a special commission composed of ten men (decemviri legibus scribundis) who wrote in the years 451–450 B.C. the Law of the Twelve Tables (lex duodecim tabularum). Shortly afterwards, however, he was guilty of violating the law in an attempt to deprive a beautiful plebeian girl, Verginia, of her freedom. Ano- ther of the famous lawgivers mentioned by the poet, in his poems Walka miodowa and Jamby [Na imieninach Onufrego Pietraszkiewicza], is byzantine emperor Justinian the Great. In Jamby Adam Mickiewicz mentions the Digest (Digesta), the main part of the codifica- tion of the Roman law written during the reign of Justinian. The Digest was published in Latin in 533 A.D., and later translated into Greek, so it’s also known as the Pandects.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 2; 281-295
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoretyczny model przestępstwa prawa publicznego (crimen publicum) autorstwa Claudiusa Saturninusa (D. 48,19,16) a współczesna nauka o przestępstwie karnym
    Autorzy:
    Amielańczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609427.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    public law crime
    Roman penal law
    Claudius Saturninus
    przestępstwo prawa publicznego
    rzymskie prawo karne
    Opis:
    The Romans did not develop the science of the criminal offence, yet they attempted to describe the nature and characteristic features of public law crime. According to the Justinian sources, the jurist who made such an attempt was Claudius Saturninus. He distinguished between crimes based mainly on the manner of committing the crime, thus following the same direction as contemporary science when it examines the so-called criminal modus operandi. He made his distinction in a quite original, two-stage manner. First, the jurist made a fourfold division (quattuor genera) of crimes, based on a criterion similar to the criterion of form that is adopted for legal actions in the area of private law. According to the jurist, crimes could be committed in the form of facta, dicta, scripta or consilia. This quattuor genera system of forms and manners of committing crimes was then followed by a more detailed division of circumstances involved in the type of the criminal offence. In this way, Claudius Saturninus enumerated seven elements of the (almost exclusively) objective aspect of the crime: causa, persona, locus, tempus, qualitas, quantitas and eventus. The jurist illustrated all manners and circumstances of committing a criminal offence with examples.
    Rzymianie nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, ale podejmowali próby opisania istoty i specyfiki przestępstwa prawa publicznego. Ze źródeł Justyniańskich wiadomo, że jurystą, który na taką próbę się odważył, był Claudius Saturninus. Dokonał on rozróżnienia przestępstw, koncentrując się głównie na sposobie ich popełnienia i idąc w podobnym kierunku, jak współczesna nauka podczas rozważań dotyczących tzw. przestępczego modus operandi. Rozróżnienia dokonał w dość oryginalny dwustopniowy sposób. Jurysta stworzył najpierw czwórpodział (quattuor genera) przestępstw, kierując się kryterium przypominającym kryterium formy, jakie jest przyjmowane dla czynności prawnych na gruncie prawa prywatnego. Według jurysty przestępstwa mogły być popełniane w formie facta, dicta, scripta i consilia. Na tak stworzony system quattuor genera (form, sposobów) popełnienia przestępstw karnych Claudius Saturninus nałożył następnie już bardziej szczegółowy podział okoliczności składających się na typ czynu zabronionego prawem. W ten sposób wyliczył kolejno siedem znamion (niemal wyłącznie) strony przedmiotowej przestępstwa: causa, persona, locus, tempus, qualitas, quantitas i eventus. Wszystkie sposoby i okoliczności popełnienia przestępstwa karnego jurysta zilustrował przykładami.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klaudiusz Elian o nazwach młodych zwierząt („De natura animalium” VII 47)
    „De natura animalium” VII 47) (Claudius Aelianus on the names of young animals (On the Characteristics of Animals VII 47)
    Autorzy:
    Kaczyńska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045830.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    animal terminology
    etymology
    Greek language
    vocabulary
    word-formation
    Opis:
    In his work entitled On the Characteristics of Animals (VII 47), Claudius Aelianus discusses numerous Ancient Greek names of wild animals, especially their young. He registers as many as 18 different appellatives referring to young animals as well as ten poetic or dialectal terms for mature ones. The aim of the present study is to analyze the Ancient Greek words denoting young animals quoted by the Roman writer from the viewpoint of etymology and word-formation.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2018, 28, 1; 33-48
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Galen z Pergamonu "O porządku moich własnych ksiąg dla Eugenianosa"
    Autorzy:
    Karczewski, Łukasz
    Krajewska, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43665605.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Claudius Galenus
    De ordine librorum suorum ad Eugenianum
    translation
    Galen
    tłumaczenie
    Opis:
    Tłumaczenie na język polski dzieła Galena z Pergamonu "O porządku moich własnych ksiąg dla Eugenianosa".
    Translation into Polish of the work "De ordine librorum suorum ad Eugenianum" by Claudius Galenus.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 82; 265-294
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Listy Marka Celiusza Rufusa o „zemście doskonałej” (Cic. Fam. 8, 12-17)
    Letters of Marcus Caelius Rufus about ‘the perfect revenge’ (Cic. Fam. 8, 12-17)
    Autorzy:
    Dziuba, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879666.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Marek Celiusz Rufus
    Marek Tulliusz Cyceron
    Appiusz Klaudiusz Pulcher
    Rzym
    republika
    listy
    proces
    zemsta
    polityka
    Marcus Caelius Rufus
    Marcus Tullius Cicero
    Appius Claudius Pulcher
    Rome
    republic
    letters
    revenge
    politics
    lawsuit
    Opis:
    Epistulae ad familiares Marka Tulliusza Cycerona zawierają nie tylko listy wielkiego oratora do przyjaciół i znajomych, ale także korespondencję, którą otrzymywał. W szesnastu księgach zbioru znajduje się siedemnaście tekstów, pisanych przez Marka Celiusza Rufusa – ucznia i przyjaciela Arpinaty. Listy Celiusza pochodzą z lat 51-48, a więc m.in. z okresu, gdy Cyceron przebywał jako namiestnik w Cylicji. Były uczeń i czynny polityk donosił starszemu koledze o tym, co się dzieje w Rzymie, co planują politycy, informował o polityce międzynarodowej. Nie wahał się też dzielić z żądnym wieści Cyceronem zwykłymi plotkami. Artykuł bada jeden z problemów poruszanych w korespondencji Celiusza, a mianowicie jego niefortunne uwikłanie się w czynności procesowe Appiusza Klaudiusza Pulchra, oskarżonego w 50 r. przez przyszłego zięcia Cycerona – Publiusza Korneliusza Dolabellę. Celiusz, który chciał pożyczyć od Appiusza pieniądze, usiłował zaangażować w jego obronę Cycerona i za to oczekiwał wdzięczności. Okazało się jednak, że nie tylko pieniędzy nie otrzymał, ale jeszcze dał pretekst Appiuszowi do zemsty za swoje wcześniejsze działania (kompromitacja Klodii Metelli – siostry Appiusza, poparcie Tytusa Anniusza Milona – zabójcy Publiusza Klodiusza, uniemożliwienie zdobycia auguratu przyjacielowi Appiusza – Lucjuszowi Domicjuszowi Ahenobarbusowi). Gdy Celiusz rozpoczynał kunsztowną intrygę, spodziewał się, że jako pośrednik między patrycjuszem a Cyceronem, odniesie wymierną materialnie korzyść bez zbędnego wysiłku. Jednak szybko sam znalazł się w niebezpieczeństwie. Appiusz zaaranżował bowiem oskarżenie młodego ekwity na podstawie groźnie brzmiącej lex Scantinia i tylko sprawowanie przez niego urzędu edyla kurulnego uniemożliwiło postawienie go przed sądem. W następnym, 49 r., Celiusz już jako homo privatus nie mógł liczyć na ochronę prawną i zdecydował się poszukać opieki w obozie Gajusza Juliusza Cezara, przywódcy stronnictwa walczącego z optymatami, do których zaliczał się Appiusz. Związanie z popularami nie tylko bardzo dotknęło Cycerona, ale także odsłoniło konformizm i oportunizm samego Marka i przyczyniło się do powstania negatywnej opinii historyków o tym skądinąd najzdolniejszym uczniu Arpinaty.
    Epistulae ad Familiares contains not only letters written by the great orator to his friends and familiars but also received correspondence. There are seventeen letters written by Marcus Caelius Rufus – the pupil and friend of Cicero – in sixteen books of epistulae. Caelius was writing his letters in the period of three years from 51 till 48 BC when Cicero was, among others, a governor in Cilicia, in Asia. The pupil and active politician was giving information to his older colleague about Roman politics and an activity of society. Caelius did not hesitate to relate to ordinary gossips. This paper concentrates on one of the subjects mentioned in Caelius’ letters – his problems with hostility of Appius Claudius Pulcher, the well-known Roman politician. Publius Cornelius Dolabella, future Cicero’s son-in-law, accused Appius of vis. Caelius, who wanted to borrow money from Appius, tried to involve Cicero in Claudius’ defense. The young politician thought that Appius would give him money in token of gratitude. It appeared soon that Caelius did not only receive loan, but also enabled Appius to get a revenge against him. The patrician hated Cicero’s pupil for his prior activity (a discredit of Clodia Metelli, the sister of Appius, an advancement of Titus Annius Milo – the murderer od Appius’ brother – Publius Clodius and a detriment of Lucius Domitius Ahenobarbus – the friend of Appius). Te patrician accused Caelius of immoral behaviour. The Cicero’s pupil avoided accusation only because he was an aedile in this time. In the next year, Caelius, as a private man, had to look for protection in Caius Iulius Caesar camp. Caesar was an enemy of optimates, a party of Appius, Cicero and until quite lately – Caelius. This decision of young politician showed his opportunism and conformity and lead to his death in the next year.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 3; 111-122
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies