Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish penal code" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 46
Tytuł:
The guarantee function of dates in the Polish penal code
Autorzy:
Nowikowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618377.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Opis:
Satz des Autors Garantiefunktion der Fristen verlässt sich darauf, daβ bestimmte Fristen bestimmte Rechte der Teilnehmer des Prozesses sichern. Ein Autor erwägt Bedürfnis der Einführung der Fristen absteckender Höchstdauer der Mittel der Zwangsmaβnahmen, darin besonders voläufigen Verhaftung (Die „vorläufige Vehaftung” entspricht der „Untersuchungshaft” der StPO – §§ 112 ff.). Er erwägt auch Bedrohungen, der aus der Einführung solch Fristen ergeben können.
No abstracts in English           
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2013, 20
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminologia militarna polskiego kodeksu karnego w przekładach na język niemiecki
Military terminology of the Polish Penal Code in German translations
Autorzy:
Pietrzak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192180.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
terminologia militarna
tłumaczenia
ekwiwalencja
kodeks karny
military terminology
translations
Penal Code
equivalence
Opis:
Niniejszy artykuł zajmuje się problematyką terminologii militarnej z punktu widzenia przekładoznawstwa. W artykule przeprowadzona została analiza kontrastywna wybranych terminów pochodzących z części wojskowej polskiego kodeksu karnego oraz ekwiwalentów zastosowanych w trzech tłumaczeniach kodeksu na język niemiecki. Celem badania jest ocena użytych ekwiwalentów oraz zastosowanych strategii tłumaczeniowych. Pozwoli to ocenić, czy tłumaczenia polskiego kodeksu karnego na język niemiecki są wartościowym narzędziem pracy tłumacza.
The paper deals with the issue of military language from the point of view of translation studies. This paper conducts a contrastive analysis of selected terms from the military part of the Polish Penal Code with equivalents used in three translations of code into German. The aim of the study is to assess what equivalents were used and what translation strategies were employed. This will make it possible to assess whether translations of the Polish Penal Code into German are a valuable tool for the translator.
Źródło:
Językoznawstwo; 2022, 17, 2; 81-91
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa znieważenia i poniżania podwładnych pełniących służbę wojskową (art. 350 k.k.) = The crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)
Crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)
Autorzy:
Wąsik, Damian.
Powiązania:
Wojskowy Przegląd Prawniczy 2020, nr 4, s. 85-99
Data publikacji:
2020
Tematy:
Dyscyplina wojskowa
Komunikacja interpersonalna
Odpowiedzialność karna
Prawo karne
Relacje międzyludzkie
Służba wojskowa
Zachowanie organizacyjne
Zniewaga
Stosunki interpersonalne w wojsku
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy
Opis:
Znieważanie podwładnych, także żołnierzy młodszych stopniem czy o krótszym czasie pełnienia służby wojskowej, jest przestępstwem godzącym także w podstawy utrzymania porządku i dyscypliny wojskowej. W artykule omówiono zmiany zachodzące w prawie w latach 1918-1997. Autor artykułu przedstawia aktualną wykładnię przepisu artykułu 350 Kodeksu Karnego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność karna żołnierza za odmowę wykonania rozkazu (art. 343 k.k.) = Criminal liability of a soldier for refusing to execute an order (Article 343 of the Polish Penal Code)
Criminal liability of a soldier for refusing to execute an order (Article 343 of the Polish Penal Code)
Autorzy:
Wąsik, Damian.
Powiązania:
Wojskowy Przegląd Prawniczy 2021, nr 1, s. 53-70
Data publikacji:
2021
Tematy:
Odmowa wykonania rozkazu
Odpowiedzialność karna
Prawo karne
Żołnierze
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy
Opis:
Artykuł charakteryzuje, czym jest odmowa wykonania rozkazu oraz jakie konsekwencje ponosi sprawca. Autor przedstawia orzecznictwo sądów wojskowych, poglądy przedstawicieli doktryny prawa karnego. Omawia ewolucję odpowiedzialności karnej na przestrzeni wieków, począwszy od aktu prawnego wydanego przez króla Zygmunta I „Artykuły wojenne dla Litwy”. Przedstawiona została tam prawna konstrukcja rozkazu oraz określenie przestępstwa przeciwko rozkazowi.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zasada winy - uwagi na tle polskiego kodeksu karnego
The Principles of Guilt - Remarks on the Background of the Polish Penal Code
Autorzy:
Komadowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38938225.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasada winy
zasada subiektywizacji odpowiedzialności karnej
strona podmiotowa przestępstwa
teoria winy
principle of guilt
principle of subjectivization of penal liability
subjective side of a crime
theory of guilt
Opis:
Guilt, besides punishability and culpability, constitutes an element of the definition of a crime. Scientific literature broadly describes problems pertaining to the essence of guilt and it creates its definitions. However, there is no agreement in this respect and a few more important theories of guilt have been put forward. The 1997 code for the first time introduced the declaration of guilt and the solutions about guilt which principally differ from the previous ones. The Author of the present paper makes an attempt to get a closer look at the problem of guilt, its importance for penal liability as well as trying to point out which solutions concerning the perpetrator’s guilt have been adopted in the present code.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2009, 5, 1; 57-67
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ANALIZA KULTUROWYCH ASPEKTÓW W NIEMIECKIM PRZEKŁADZIE POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO
ANALYSIS OF CULTURAL ASPECTS IN THE GERMAN TRANSLATION OF THE POLISH PENAL CODE
Autorzy:
SIEWERT, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920529.pdf
Data publikacji:
2014-01-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
odmienność kulturowa
przekład tekstów prawnych
polskie prawo karne
przekład na język niemiecki
penal code
Polish
translation
Language of law
legilinguistics
Opis:
Przekład tekstów prawnych i prawniczych jest szczególnym rodzajem transferu kulturowego, ponieważ prawo i jego język stanowią integralną część kultury społecznej. Są one nie tylko rezultatem wielowiekowej ewolucji historycznej, lecz także odbiciem specyficznej wizji i sposobu rozumienia rzeczywistości, którą społeczeństwo organizuje za pośrednictwem określonych instytucji prawnych. Dlatego też oprócz wiedzy specjalistycznej od tłumacza oczekuje się kompetencji kulturowej, która pozwala zidentyfikować elementy kulturowe w tekście wyjściowym i odtworzyć je w tekście docelowym. W poniższym artykule zostanie przeprowadzona analiza wybranych przykładów pochodzących z najnowszego przekładu polskiego kodeksu karnego na język niemiecki pod kątem rozwiązań translatorskich zastosowanych w celu oddania odmienności kulturowych na różnych poziomach tekstu.
 Translation of legal texts is a specific kind of cultural transfer because law and itslanguage are an integral part of social culture. They are not only a result of a centuries-oldhistorical evolution but also a reflection of a specific vision and understanding of the reality whichis organised by the particular society through legal institutions. The translator is, therefore,expected to have not only specialist knowledge but also cultural competence which enables him to identify cultural elements in the source text and to reconstruct them in the target text. The present article intends to analyse selected examples from the newest German translation of the Polish penal code, focusing on translation solutions on different levels of the text in order to reconstruct culturaldissimilarity.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 131-144
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność religijna Kościołów i związków wyznaniowych według regulacji polskiego prawa karnego
Churches and Denominational Groups and Their Freedom of Religion in Polish Penal Code
Autorzy:
Bielecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202468.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prawo karne wykonawcze
duszpasterstwo więzienne
Kościoły i związki wyznaniowe
penal code enforcement
prison chaplaincy
churches and denominational groups
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza rozwiązań prawnych w zakresie organizowania posługi duszpasterskiej w polskich zakładach karnych. Tematyka prezentowana jest przez pryzmat analizy regulacji zawartych w standardach prawa międzynarodowego oraz prawie krajowym. Duszpasterstwo więzienne stanowi wspólnotowy wymiar wolności religijnej, a Kościoły i związki wyznaniowe mają w tym zakresie podmiotowość usankcjonowaną przez Konstytucję. Cennym uzupełnieniem prezentowanych treści są dane otrzymane z Biura Dyrektora Generalnego Służby Więziennej dotyczące aktualnej sytuacji panującej w polskich więzieniach i aresztach śledczych.
The article describes legal solutions in the organization of pastoral care in Polish prisons. The theme is presented in the context of analysis of regulations included in international and domestic law standards. Pastoral care to prisoners consists a community dimension of religious freedom, and churches as well as religious associations have in this respect the subjectivity sanctioned by the Constitution. Statistics on the present situation in Polish prisons and temporary detention places in this regard, obtained at the Bureau of Prisons, provide valuable evidence for the actual picture on the ground.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 215-231
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakres bezprawności „korupcji urzędniczej” – przyjmowanie korzyści a pełnienie funkcji publicznej
Range of the Administrative Corruption Illegality – Accepting Benefits versus Performance of Public Functions
Autorzy:
Liszewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416821.pdf
Data publikacji:
2015-10
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
Unlawful deeds
active and passive bribery
public function
Polish Penal Code
Opis:
Unlawful deeds referred to as active and passive bribery define the scope of penalisation of administrative corruption, namely that related to the area of public activities. The connection between a corruption activity and the public function that is performed by the person who accepts a bribe is listed in the set of characteristic features of unlawful deeds in Articles 228 and 229 of the Polish Penal Code. The controversies that existed about the interpretation of this feature, which have resulted in a gradual extending of the passive bribery notion, and consequently of the responsibility for active bribery, were supposed to be solved by the amendments to the Penal Code of 2003. The amendments covered the legal definition of the notion of “a person that performs a public function”. The broad scope of this notion has been limited by the obligation to examine, at the stage of subsumption of the specific case, whether the person performing this function has indeed accepted a benefit in connection with the performance of this function.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2015, 60, 5 (364); 149-158
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara pozbawienia wolności jako ostateczny środek karny. Założenia i implikacje praktyczne Kodeksu Karnego z 1997 r.
Autorzy:
Zylik, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158677.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Polish Penal code
penalty of imprisonment
short time sentence
ultimate means of penalty
Opis:
The main objective of this paper is to show the impact of adopted in 1997 Criminal Code on the justice system in Poland. In particular the principle of "ultima ratio of imprisonment" as the ultimate means of penalty. Author through the following paragraphs shows the main foundations that was taken to establish penal code, then presents statistics of delinquency, judical decision of imprisonment, penal statistics of short time sentences covering last 25 years. The last paragraph in the brief refers to the causes why regulations of imprisonment formed in penal code was not fully exploited.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2013, 2(6); 383-396
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O implikacjach sformułowania art. 196 Kodeksu karnego w kategorii uczuć religijnych
Implications of the phrase „religious feelings” in article 196 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Wesołowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955381.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
uczucia religijne
obraza uczuć religijnych
bluźnierstwo
sformułowanie prawne
kategorie prawne
wykładnia prawa
ekspresyjna funkcja praw
religious feelings
offense of religious feelings
blasphemy
legal framing
legal categories
legal interpretation
expressive function of law
Opis:
Zastosowanie pojęcia „uczuć religijnych” w art. 196 Kodeksu karnego, penalizującego ich obrazę, może wydawać się krokiem w kierunku społecznego kompromisu, łączącego światopoglądową neutralność państwa z ochroną imaginarium religijnego przez prawo. Tym samym sformułowanie to mogłoby być zręcznym rozwiązaniem legislacyjnym służącym koncyliacji i spójności społecznej. Niniejszy artykuł ma za cel omówienie negatywnych konsekwencji sformułowania art. 196 Kodeksu karnego w kategorii „uczuć religijnych”. Skupienie się na negatywnych implikacjach obecności tej frazy w prawie służyć ma pokazaniu, iż nie spełnia ona pokładanych w niej oczekiwań: nastręcza trudności interpretacyjnych, brakuje jej cech dobrego prawa, jest daleka od realizmu psychologicznego oraz dzieli i polaryzuje społeczeństwo zamiast je spajać. Pokazuję, w jaki sposób problemy te wynikają właśnie z przyjęcia kategorii uczuć religijnych. W pierwszej części artykułu identyfikuję i omawiam konsekwencje wynikające z takiego sformułowania dla dogmatyki prawa. Druga część pracy poświęcona jest implikacjom tej frazy na gruncie teorii prawa, w kontekście postulatów jurysprudencji. Trzecia część analizuje skutki sformułowania w dyskursie publicznym i szerszej sferze społecznej, przyjmując perspektywę ekspresyjnej funkcji prawa. Tekst przynosi nowe spojrzenie na zagrożenia wnoszone do prawa przez przyjmowaną frazeologię oraz na specyfikę odwołań do emocjonalności w dyskursie prawnym, jednocześnie oferując sugestie potencjalnych rozwiązań.
Article 196 of the Polish penal code penalizes the offence of ‘religious feelings’. This may be seen as an attempt to protect religion without making it an official state matter, positing it as injuries to individual citizen’s psyche. This article investigates the negative consequences of framing art. 196 in terms of religious feelings, both in the doctrine, and for the theory of law and wider social functioning of legal provisions. I attempt to show how this regulation is faulty and does not satisfy the hopes which motivated passing it. The phrase ‘religious feelings’ results in many interpretative difficulties as well as conflicts which defy the conciliatory intent behind it. The article notes the broader impact of the regulation and attempts to situate this impact in the context of the theory of law. It looks into how the psychological dimension of the regulation brings confusion and defies knowledge about emotions. Finally, it analyzes the broad social consequences of the usage of this phrase in law, using the perspective of the law’s expressive function to diagnose its influence on society. The article’s central focus is on the categories that law uses and its implications both in strictly legal sphere and in public life. This allows for a new approach to the dangers of careless legal phrasing, as well as to the problems of using references to emotions in law. The texts offers tentative suggestions of reform of the law in question.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 4; 200-219
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa uprowadzenia lub zatrzymania małoletniego lub osoby nieporadnej (art. 188 K.K.)
Abductons or Detention of Minor or a Helpless Person (Art. 188 of the Polish Penal Code)
Autorzy:
Kołakowska-Przełomiec, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699146.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
przestępstwa
uprowadzenie
zatrzymanie
małoletni
osoba nieporadna
kodeks karny
Polska
abductions
detention of minor
helpless person
Polska
penal code
Opis:
The present article contains a detailed description and results of analysis of cases of abduction and detention sentenced in Poland in 1979. The total of these cases was 9.       Abduction or detention, specified in Art. 188 of the Polish Penal Code, belongs to the group of offences against the family.      Art. 188 of the Penal Code provides, that "whoever contrary to the will of the person appointed to take care or to supervise, abducts or detains a minor or a person who is helpless by reason of this mental or physical condition, shall be subject to the penalty of deprivation of liberty for from 6 months to 5 years”.        Theoretical studies and commentaries to the Penal Code stress the fact that the subject of legal protection in Art. 188 of the Penal Code is the institution of care and supervision. Art. 188 is turned against lawless one-sided alterations in the relation, directly determined or adjudicated by court, of care or supervision of a person specified in this Article. It is also indicated that this Article aims at protecting the child from the lawlessness of this quarrelling parents or other persons. It is also characteristic that the commentaries stress the fact that the motives from which the perpetrator acted are unessential as regards the existence of an offence specified in Art. 188.      A small number of persons sentenced for abduction or detention does not mean that offences of this kind are of little social significance. The real extent of this phenomenon is much greater than indicated by the small number of sentenced persons. As the common knowledge shows, the cases of lawless taking away of the children by quarrelling parents or relatives are frequent. Thus it could have been expected that the cases of abduction or detention which had been investigated by court as offences might be particularly drastic of nature. Yet the analysis of all cases failed to confirm this supposition. Among the 9 cases, there were 4 cases of "abdcution" and 5 cases of "detention'' of minors. None of the cases concerned a helpless person. In as few as 2 cases the minors were strangers unrelated to the perpetrator. In four cases, the minors were sons of the perpetrators, in one  case the minor was the perpetrator's  daughter, in one case – granddaughter;  also in one case, the minor was the perpetrator’s cousion. Among the perpetrators of „abduction" or  „detention” there were six men and three women.       The analysis of all criminal cases specified in Art. 188 reveals two sides of this type of offence: a) the aspect of family, care, and education, b) the criminal aspect.  However, these two sides are not closely connected with one another.       The cases of "abduction and detention" as represented in the paper reveal the background on which it comes to various forms of behaviour of parents towards children and towards each other. In the majority of cases,  an intervention of guardianship authorities in the life of parents and children has already taken place and various provisions have been made. However, they failed to eliminate the existing conflicts, what is more,  they increased them. The further execution of these decisions lacks additional supervision which would ensure a free contact with the child for the parent with whom the child does, not reside permanently, and, on the other hand, which would limit the lawlessness of mothers who do not allow the fathers to contact the children they care for. Therefore, in the examined cases we  deal with "abduction'' or "detention'' of a child by his father who is faced with difficulties on the mother's  part when he wants to see his child. The analysed cases are not drastic in character as regards  the conduct of perpetrators and the circumstances of their offence. On the other hand,  they are generally most drastic as regards legal proceedings  in such cases  and sentences. The examined fathers, mother, grandmother, and cousin are treated as offenders: persecuted, charged, tried, and sentenced for acts which, even if they disturbed the institution of care, could be treated as family and care cases. Generally it seems that the criminal character of the analysed cases is independent and separate, so to say, from the entire aspect of family, care, and education of these cases. It may be assumed that this situation is to a certain degree conditioned by the dogmatic and formalistic approach in the proceedings and sentencing in these  cases, which is  based on the formulation found in commentaries, that the perpetrator’s  motives are unrelevant to the existence of the offence, and that the subject of legal protection in Art. 188 is the institution of care and supervision, not the interest of the abducted person.       In the final part of the present paper it is stressed that while protecting the institution of care, one should still take into consideration first of all the interest of the child for whom this institution is to function. It is also in the child's interest that his parents and close relations do not become criminals because of him. The cases of „abduction and detention of a minor” should be examined as cases of family and care, penal law proceedings instituted only in cases of actual abduction of a minor, first of all that committed by strangers.
      The present article contains a detailed description and results of analysis of cases of abduction and detention sentenced in Poland in 1979. The total of these cases was 9.       Abduction or detention, specified in Art. 188 of the Polish Penal Code, belongs to the group of offences against the family.      Art. 188 of the Penal Code provides, that "whoever contrary to the will of the person appointed to take care or to supervise, abducts or detains a minor or a person who is helpless by reason of this mental or physical condition, shall be subject to the penalty of deprivation of liberty for from 6 months to 5 years”.        Theoretical studies and commentaries to the Penal Code stress the fact that the subject of legal protection in Art. 188 of the Penal Code is the institution of care and supervision. Art. 188 is turned against lawless one-sided alterations in the relation, directly determined or adjudicated by court, of care or supervision of a person specified in this Article. It is also indicated that this Article aims at protecting the child from the lawlessness of this quarrelling parents or other persons. It is also characteristic that the commentaries stress the fact that the motives from which the perpetrator acted are unessential as regards the existence of an offence specified in Art. 188.      A small number of persons sentenced for abduction or detention does not mean that offences of this kind are of little social significance. The real extent of this phenomenon is much greater than indicated by the small number of sentenced persons. As the common knowledge shows, the cases of lawless taking away of the children by quarrelling parents or relatives are frequent. Thus it could have been expected that the cases of abduction or detention which had been investigated by court as offences might be particularly drastic of nature. Yet the analysis of all cases failed to confirm this supposition. Among the 9 cases, there were 4 cases of "abdcution" and 5 cases of "detention'' of minors. None of the cases concerned a helpless person. In as few as 2 cases the minors were strangers unrelated to the perpetrator. In four cases, the minors were sons of the perpetrators, in one  case the minor was the perpetrator's  daughter, in one case – granddaughter;  also in one case, the minor was the perpetrator’s cousion. Among the perpetrators of „abduction" or  „detention” there were six men and three women.       The analysis of all criminal cases specified in Art. 188 reveals two sides of this type of offence: a) the aspect of family, care, and education, b) the criminal aspect.  However, these two sides are not closely connected with one another.       The cases of "abduction and detention" as represented in the paper reveal the background on which it comes to various forms of behaviour of parents towards children and towards each other. In the majority of cases,  an intervention of guardianship authorities in the life of parents and children has already taken place and various provisions have been made. However, they failed to eliminate the existing conflicts, what is more,  they increased them. The further execution of these decisions lacks additional supervision which would ensure a free contact with the child for the parent with whom the child does, not reside permanently, and, on the other hand, which would limit the lawlessness of mothers who do not allow the fathers to contact the children they care for. Therefore, in the examined cases we  deal with "abduction'' or "detention'' of a child by his father who is faced with difficulties on the mother's  part when he wants to see his child. The analysed cases are not drastic in character as regards  the conduct of perpetrators and the circumstances of their offence. On the other hand,  they are generally most drastic as regards legal proceedings  in such cases  and sentences. The examined fathers, mother, grandmother, and cousin are treated as offenders: persecuted, charged, tried, and sentenced for acts which, even if they disturbed the institution of care, could be treated as family and care cases. Generally it seems that the criminal character of the analysed cases is independent and separate, so to say, from the entire aspect of family, care, and education of these cases. It may be assumed that this situation is to a certain degree conditioned by the dogmatic and formalistic approach in the proceedings and sentencing in these  cases, which is  based on the formulation found in commentaries, that the perpetrator’s  motives are unrelevant to the existence of the offence, and that the subject of legal protection in Art. 188 is the institution of care and supervision, not the interest of the abducted person.       In the final part of the present paper it is stressed that while protecting the institution of care, one should still take into consideration first of all the interest of the child for whom this institution is to function. It is also in the child's interest that his parents and close relations do not become criminals because of him. The cases of „abduction and detention of a minor” should be examined as cases of family and care, penal law proceedings instituted only in cases of actual abduction of a minor, first of all that committed by strangers.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1984, XI; 227-244
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KARY I ŚRODKI KARNE W POLSKIM KODEKSIE KARNYM ORAZ EKWIWALENTY ICH NAZW W JĘZYKU NIEMIECKIM
PENALTIES AND PENAL MEANS IN THE POLISH PENAL CODE AND EQUIVALENTS OF THEIR NAMES IN GERMAN
Autorzy:
SIEWERT-KOWALKOWSKA, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920606.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Prawo karne w odróżnieniu od innych gałęzi prawa nie reguluje określonej sfery życia społecznego, jak np. prawo rodzinne czy prawo pracy, lecz chroni dobra i wartości uznawane przez dane społeczeństwo za najważniejsze. Sprawcy naruszającemu normy prawa karnego grożą najdotkliwsze sankcje, a mianowicie utrata lub ograniczenie dóbr wysoko cenionych przez każdego człowieka, jakimi są wolność, wartości majątkowe czy dobre imię. Przedmiotem artykułu są wybrane pojęcia polskiego prawa karnego w kontekście przekładu tekstów prawnych na język niemiecki. Na wstępie zostanie przedstawiony system kar i środków karnych przewidzianych w polskim kodeksie karnym w porównaniu z systemem obowiązującym w Niemczech. Na tej podstawie zostanie przeprowadzona analiza ekwiwalentów zaproponowanych w wybrany słowniku prawniczym polsko-niemieckim oraz rozwiązań translatorskich zastosowanych w przekładzie polskiego kodeksu karnego na język niemiecki.
The penal law, in contrast to other branches of law, such as the labour law or the family law, doesn’t regulate any sphere of social life, but protects goods and values regarded as most important by a given society. The perpetrator who violates regulations of the penal law is liable to the most severe sanctions, namely, loss or limitation of the most important human values like freedom, property or good name. The present article addresses selected terms of the Polish penal law with reference to their equivalents in the German system. The article begins with the presentation of the system of penalties and penal means in the Polish penal code and its comparison with the system being legally binding in Germany. This is followed by an analysis of the equivalents from a selected Polish-German dictionary and of translation solutions in the German translation of the Polish penal code.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 21, 1; 69-84
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy istnieją granice dozwolonej krytyki. O relacji kontratypu określonego w art. 41 ustawy – prawo prasowe z kontratypem zapisanym w art. 213 k.k.
Autorzy:
Kwiatkowska-Serafin, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2204958.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
artistic expression
satire
Polish penal code
press law
defamation
wolność ekspresji artystycznej
satyra
prawo prasowe
zniesławienie
kodeks karny
Opis:
Form of an artistic expression, satire has been present in human’s life for ages. It has many varieties and forms. From the very beginning its practitioners have been subjected to the public authorities restrictions and have been getting into trouble with the ones who became objects of the artist projections. In Polish regulation – law, there is a justification of admissible satire, covered by the article 41 of the press law, witch is an extension to the justification of admissible criticism, covered by the article 213 of the polish penal code. However, there is no such thing as justification of art. due to this fact, the artist may be fully liable both for violation of personal rights and the offence of defamation.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2016, 2(11); 152-163
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przesłuchaniu pokrzywdzonych przestępstwami z art. 197–199 k.k. Studium z zakresu stosowania prawa
About questioning people harmed by offences under art. 197–199 of the Polish Penal Code. Study on application of law
Autorzy:
Tkacz, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686280.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kodeks postępowania karnego
przesłuchanie
ofiara czynności seksualnej
Rzecznik Praw Obywatelskich
skuteczność przepisów prawa
Code of Criminal Procedure
hearing
victim of sexual activity
Ombudsman
effectiveness of legal provisions
Opis:
The subject matter of the considerations is the issue of the application of art. 185c § 2 of the [Polish] penal procedure code, according to which people harmed by offences under art. 197–199 p.c. are interrogated as witnesses at a court session. This provision introduces a special mode of interrogation of a victim witness while conducting proceedings in cases involving sexual offences. The intention of the legislator is to guarantee the victims of these crimes a higher standard of protection. In the course of the conducted analyses, the findings made by the Commissioner for Citizens’ Rights in the course of the proceedings were presented, aiming at determining how the legislator’s objectives are implemented in practice. It has been noticed that often several dozen days pass between the notification of a crime and the questioning of the victim. As a result, the intention of the legislator cannot be implemented. The undertaken analyses were concluded with a theoretical reflection on the effectiveness of legal provisions. In conclusion, it was pointed out that effectiveness requires, in particular, taking into account the relationship between the behavior of recipients and the goals assumed by the legislator.
Przedmiot podjętych rozważań stanowi problematyka stosowania art. 185c § 2 k.p.k., zgodnie z którym osoby pokrzywdzone przestępstwami z art. 197–199 k.k. przesłuchiwane są w charakterze świadków na posiedzeniu sądowym. Przepis ten wprowadza szczególny tryb przesłuchania świadka pokrzywdzonego przy prowadzeniu postępowań w sprawach o przestępstwa seksualne. Intencją prawodawcy jest zagwarantowanie ofiarom tych przestępstw wyższego standardu ochrony. W wyniku analiz przedstawiono ustalenia poczynione przez Rzecznika Praw Obywatelskich w ramach postępowania mającego określić, w jaki sposób cele prawodawcy są realizowane w praktyce. Zauważono, że niejednokrotnie pomiędzy zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa a przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej upływa kilkadziesiąt dni. W następstwie tego intencja prawodawcy nie może zostać zrealizowana. Podjęte analizy zakończone zostały refleksją teoretycznoprawną poświęconą skuteczności przepisów prawa. W konkluzji wskazano, że skuteczność wymaga w szczególności wzięcia pod uwagę relacji zachowań adresatów do założonych przez prawodawcę celów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 85; 91-100
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korupcja w ujęciu historycznym i współczesnym. Pojęcie zachowania korupcyjnego na tle art. 229 k.k.
Corruption in historical and contemporary terms. The concept of corrupt behavior against the background of Article 229 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Dominiuk, Ryszard Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945333.pdf
Data publikacji:
2021-04-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
przestępczość
korupcja
sprzedajność
przekupstwo
zachowanie człowieka
crime
corruption
venality
bribe
human behavior
Opis:
Problematyka zachowań korupcyjnych stanowi wyzwanie naszych czasów. Społeczeństwo jest świadome, że walka z korupcją jest niezwykle trudna, a próba eliminacji tego zjawiska wydaje się niemożliwa do realizacji. Korupcja zyskuje swoich zwolenników poprzez nieprawidłowe postrzeganie realiów otaczającego nas świata. Ograniczenie korupcji to skomplikowany proces sięgający do psychologicznych motywacji i pobudek uczestniczących w tym procederze. Wydaje się, że samo podnoszenie świadomości na temat korupcji to połowa sukcesu, do pełnego sukcesu konieczna jest zmiana postawy człowieka, szczególnie młodego, wobec tego patologicznego zjawiska. Jak wskazują badania istotnym elementem ograniczania korupcji jest podejmowanie działań o charakterze edukacyjnym. Prewencja związana jest także z psychologią zachowań jednostek ludzkich, tym bardziej, iż ten rodzaj przestępstw może być popełniony w układzie bezpośrednim, jak i pośrednim. Człowiek zawsze dąży do odnoszenia sukcesów, korupcja jest tym elementem, który pozornie wydaje się sprzyjającym. Korupcja zaczyna się od przyjmowania drobnych upominków. Uczestnicząc w takim obdarowaniu przestajemy być bezstronnym i obiektywnym. W świetle art. 229 k.k. zachowanie korupcyjne dotyczy podmiotu, który aktywnie przejmuje rolę strony aktywnej. W tym zakresie nieprawidłowo postrzegany jest jako osoba przedsiębiorcza. Mając na uwadze trudności w ustaleniu poszkodowanego w tym układzie podmiot przejmujący aktywną inicjatywę korupcyjną nie przewiduje skutków swojego działania. Swoje działanie uznaje za prawidłowe. Racjonalnie wydaje się, iż sukcesem w walce z korupcją jest powiązanie aspektu prawnego z psychologicznym. Doskonałość w regulacji prawnej winna być uzupełniana stałą analizą psychologiczną zachowań korupcyjnych.
The problematic aspects of corruptive behaviors has proven to be quite a challenge for modern times. Society is mostly aware that the fight against corruption is difficult, and elimination of this phenomenon seems impossible. Corruption spreads its influence due to incorrect perception of surrounding reality. Limiting corruption is complicated process reaching for psychological incentives and motives of people participating in this operation. It is said that just raising awareness about corruption is half of the success, but to achieve full “victory” it is necessary to change the attitude of people, especially youth, on the subject of this pathological phenomenon. As studies show, the essential element on limiting the corruption is to partake the educative actions. Prevention is also connected to psychology of human behavior, all the more, that this type of criminal activity can be commited directly and indirectly. Human always tries to achieve success, and corruption is this element, which on the surface seems beneficial. It starts from receiving small souvenirs. By taking part in such activity people become less neutral and objective. In the light of art. 229 k.k. corruptive behavior affects the subject, which actively takes the role of active party. In this manner such person is perceived as entrepreneurial. Considering the difficulties in determination of victim in such agreement, subject willing to take the active corruptive initiative, does not foresee the consequences of its behavior. It is considered as correct. Rationally speaking realizing the connection between legal and psychological aspect is considered a milestone in the fight against corruption. The perfection in legal regulation should be constantly supplemented with psychological analysis of corruptive behaviors.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 183-198
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 46

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies