Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish composers" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Kompozytorzy polscy 1918-2000 – kontynuacja
Polish composers 1918-2000 – continuation
Autorzy:
Podhajski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496099.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
XX century
Polish history
Polish Culture
Polish Music
Polish Composers
Opis:
The author discusses his inspirations and premises behind Polish Composers 1918-2000, which appeared in print in 2005, jointly published by the Warsaw and Gdańsk Academies of Music. It consists of two volumes – Essays and Biographical Entries. The former presents a wide panorama of social, political and cultural phenomena, which influenced the development of Polish music in the 20th century. The second volume consists of around 1300 biographical entries. This paper contains remarks about the contents planned for the English version of the book. Two complementary sources of inspiration determined the book’s coming into being. The first, a belief that the accomplishments of Polish composers of the 20th century are just as outstanding as they are little-known. The second inspiration comes from an observation that the list of the finest musical compositions of the 20th century (289 items), compiled in 1992 by Leo Gerhartz from the European Radio Union, ranks Polish music as no. 12. It is represented by 10 compositions by 4 composers: Witold Lutosławski (5 compositions), Karol Szymanowski (2 compositions), Krzysztof Penderecki (2 compositions), and Ignacy Jan Paderewski (1 composition). At the outset of the research, two seemingly simple but essential questions had to be answered. The first one being who do we call a composer, and the other, who do we consider to be a Polish composer. In the author’s view, a composer is a person who has composed at least one musical composition, a piece which became known as an artistic fact. Here, “become known” means primarily a public performance of a piece. The author’s attention focused on the lives and works of the so-called classical composers. While searching for an answer to the question as to who can be considered a Polish composer, the author analyses statements made by outstanding Polish researchers. He shares their view that ‘Polishness’ should not be determined by nationality or language, but by participation in Polish culture, and an affiliation to it. The last part of the paper concerns the structure and contents of the English version of the book. It will be published jointly by the John Paul II Catholic University of Lublin and Stanisław Moniuszko Academy of Music in Gdańsk. The book will not be a simple and direct translation of the Polish version. The contents of the Essays volume will be different, and the Biographical Entries volume will include, first of all, the following entries: winners of Polish and international composition competitions, composers who have rendered great services to Polish musical culture, priests-composers or other persons, whose creative activities are closely linked to the music of the Catholic Church, and representatives of the younger generation of composers, who have become known after the year 2000. The goal of the planned book is an attempt at proving the thesis that the contribution of Polish composers to the European cultural achievements, their outstanding accomplishments in the area of culture, are of the highest value.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 30; 283-293
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Music – Polish Composers. 1918-2010, red. M. Podhajski, Akademia Muzyczna im. S. Moniuszki, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Gdańsk-Lublin 2013
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943996.pdf
Data publikacji:
2015-08-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 3; 241-244
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinga Kiwała, Pokolenie Stalowej Woli. Eugeniusz Knapik, Andrzej Krzanowski, Aleksander Lasoń. Studia estetyczne, Kraków 2019 Akademia Muzyczna w Krakowie, ss. 449. ISBN 978-83-62743-87-2
Autorzy:
Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408597.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stalowa Wola
muzyka polska
kompozytorzy polscy
Polish music
Polish composers
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 4; 170-173
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fazy twórczości Henryka Hubertusa Jabłońskiego — propozycja klasyfikacji
Creative Phases of Henryk Hubertus Jabłoński — classifi cation proposal
Autorzy:
Szemiel, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521875.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
20th century
Polish composers
Henryk Hubertus Jabłoński
periodization works
stylistics
Opis:
The article is an attempt to divide Jabłoński’s output into phases according to Mieczysław Tomaszewski’s concept. In line with the assumptions of this concept, in the composer’s biography there are turning points and a return that defi ne his creative path. General characteristics of Jabłoński’s creative path can be divided into three phases. Stylistic caesurae of the phases become essential in pointing out the pivotal moments that defi ne the course of evolution of Jabłoński’s oeuvre. The path leads from the infl uence of neoclassical aesthetics in his early works, through the experience of aleatoric and sonoristic techniques of controlling the musical material, up to simplifi ed textures and stylistic features revolving around the sérénité climate. In the phases of the evolution of Jabłoński’s output presented here, specifi c features of his musical language are pointed out. These are connected with his individualistic approach to the issue of tonality. The composer developed and enriched his musical language, but only with such elements of new techniques that did not disturb the creative path he had taken earlier. His attempts to merge traditional forms with 20th-century compositional techniques only served the purpose of fi nding new timbres and sound qualities. The author of the article emphasises the importance of the melodic element in Jabłoński’s works, where expressivity and emotion are anchored in the expression of the romantic spirit of beauty.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2012, 2; 173-183
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Palester i Polskie Wydawnictwo Muzyczne: korespondencja w trzech odsłonach
Roman Palester and PWM Edition: Correspondence in Three Stages
Autorzy:
Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328343.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Roman Palester
Polskie Wydawnictwo Muzyczne
korespondencja kompozytorów polskich
PWM Edition
Polish composers’ correspondence
Opis:
Kontakty Romana Palestra z Polskim Wydawnictwem Muzycznym możliwe są do odtworzenia dzięki korespondencji zachowanej w spuściźnie kompozytora, zdeponowanej w Archiwum Kompozytorów Polskich Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Są to przede wszystkim listy od przedstawicieli wydawnictwa do kompozytora, a w niektórych przypadkach także zachowane przez twórcę kopie lub brudnopisy listów własnych. Korespondencja ta dzieli się na trzy części, obrazujące losy kontaktów twórcy z jego polskim wydawcą w kontekście zmieniających się warunków politycznych: 1) do ogłoszenia informacji o emigracji kompozytora, 2) w okresie tzw. odwilży popaździernikowej; oraz 3) w ostatnich latach życia twórcy – po zniesieniu zapisu cenzury na jego nazwisko. Artykuł przybliża zarówno obraz zachowanej korespondencji, jak i najważniejsze wątki relacji między Romanem Palestrem a Polskim Wydawnictwem Muzycznym w okresie od 1947 do śmierci kompozytora, z uwzględnieniem sytuacji politycznej w kraju.
Roman Palester’s contacts with PWM Edition can be reconstructed based on correspondence which has survived as part of the composer’s legacy deposited at the Archives of Polish Composers, kept at the University of Warsaw Library. These are mostly letters from representatives of the publisher to the composer, and in some cases also copies or rough drafts of the composer’s own letters, which he preserved. This correspondence can be divided into three stages, which reflect the artist’s contacts with the Polish publisher in the context of changing political circumstances: 1) before his emigration was announced; 2) during the so-called political thaw following the Polish October (of 1956), and 3) in the last years of his life, when censorship of his name and works had been lifted. My paper discusses both the surviving correspondence and the main aspects of relations between Roman Palester and PWM Edition between 1947 and the composer’s death, in the context of the political situation in Poland.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 128-138
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość fortepianowa kompozytorów polskich w latach 2000-2017 na przykładzie wybranych utworów
Piano Works of Polish Composers in the Years 2000-2017 at the Example of Selected Works
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494878.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
fortepian
generacja
muzyka fortepianowa
postmodernizm
styl
technika kompozytorska
composer technique
generation
piano
piano music
postmodernism
style
Opis:
Artykuł dotyczy polskiej muzyki fortepianowej w latach 2000-2017. W XXI wieku nastąpił wzrost zainteresowania twórców fortepianem. Wśród kilkuset napisanych utworów można wyróżnić gatunki i formy tradycyjne (jak mazurek, toccata, sonata, wariacje, preludium, etiuda, nokturn), jak i o innej formie i tytule. Utwory te można ułożyć w cztery grupy: nurt postmodernistyczny, nurt modernistyczny, nurt neomodernistyczny, nurt antymodernistyczny oraz ujęcia hybrydowe, czyli takie, w których kompozytorzy stosują dwudziestowieczne i dawniejsze (romantyczne) środki techniki kompozytorskiej. Do analiz wybrano utwory przedstawicieli nurtów: postmodernizm: Krzysztof Baculewski i Andrzej Dziadek, neomodernizm: Paweł Kwapiński, antymodernizm: Paweł Michał Chmielnicki, Tomasz Kamieniak, ujęcia hybrydowe: Maciej Zieliński i Piotr Gryska. Tematyka nie doczekała się dotychczas naukowego opracowania.
The article deals with Polish piano music composed in the years 2000-2017. In the 21st century, there was an increasing interest of musicians in the piano. Among the hundreds of works written at that time, we can distinguish genres and traditional forms (such as mazurka, toccata, sonata, variations, preludes, etude, nocturnes), as well as other forms and titles. These compositions can be divided into four groups: postmodern current, modernist current, neomodernist current, antimodern current, and hybrid approaches, in which composers use both the twentieth century and former (romantic) compositional techniques. Postmodernism: Krzysztof Baculewski and Andrzej Dziadek, neomodernist current: Paweł Kwapiński, antimodern current: Paweł Michał Chmielnicki, Tomasz Kamieniak, hybrid approaches: Maciej Zieliński and Piotr Gryska. The subject has not yet been elaborated scientifically.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 1; 181-198
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katalog Rękopisów Biblioteki Narodowej, t. 24, Archiwum Zygmunta Mycielskiego, cz. 1–2, opr. Michał Klubiński, Warszawa 2017, 2022
Autorzy:
Bolesławska-Lewandowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24298375.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zygmunt Mycielski
Archiwum Zygmunta Mycielskiego
archiwa kompozytorów polskich
Zygmunt Mycielski’s archive
archives of Polish composers
Opis:
Recenzja dwóch tomów katalogu Archiwum Zygmunta Mycielskiego, opublikowanych jako 24 tom „Katalogu rękopisów Biblioteki Narodowej”, cz. 1 i 2. Oba tomy opracował Michał Klubiński. Część 1 obejmuje zbiór archiwaliów przekazanych Bibliotece Narodowej przez Barbarę i Jana Stęszewskich, depozytariuszy spuścizny kompozytora. Część 2 opisuje materiały odnalezione niespodziewanie w dawnym mieszkaniu Zygmunta Mycielskiego jesienią 2019 roku i przekazane do Biblioteki Narodowej przez bratanicę kompozytora Zofię Mycielską-Golik. Katalog jest bezcennym narzędziem do badań nad obszerną kompozytorską i piśmienniczą spuścizną Zygmunta Mycielskiego. 
The review of two volumes of the catalogue of Zygmunt Mycielski's archive, published as vol. 24 of the 'Catalogue of manuscripts of the National Library', parts 1 and 2. Both volumes were edited by Michał Klubiński. Part 1 covers a collection of archival material donated to the National Library by Barbara and Jan Stęszewski, depositaries of the composer's legacy. Part 2 describes materials found unexpectedly in Zygmunt Mycielski's former flat in autumn 2019 and donated to the National Library by the composer's niece Zofia Mycielska-Golik. The catalogue is an invaluable tool for researching the extensive compositional and writing legacy of Zygmunt Mycielski.  
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 4; 139-145
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeżycie estetyczne jako warunek nadawania znaczeń muzyce kompozytorów młodopolskich przez dzieci
Aesthetic experience as a condition for giving meaning to the music of 20th-century Polish composers by children
Autorzy:
Majzner, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931492.pdf
Data publikacji:
2020-11-04
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
percepcja muzyki
dziecko
Mieczysław Karłowicz
Ludomir Różycki
Grzegorz Fitelberg
music perception
child
Opis:
W opracowaniu autor podejmuje próbę rekonstrukcji teoretycznych zagadnień związanych ze słuchaniem muzyki klasycznej jako formą aktywności muzycznej dziecka i w tym kontekście przedstawia wyniki badań nad percepcją muzyki Mieczysława Karłowicza, Ludomira Różyckiego i Grzegorza Fitelberga. Poddaje analizie wypowiedzi dzieci inspirowane wybranymi utworami. W artykule autor uzasadnia tezę głoszącą, że fakt obecności dzieła muzycznego stwarza potencjalną możliwość oddziaływania, ale dopiero zaangażowane słyszenie, widzenie i rozumienie tego dzieła przez dziecko powoduje zaistnienie przeżycia estetycznego.
In the study, the author attempts to reconstruct theoretical issues related to listening to classical music as a form of the child's music activity, and in this context presents the results of the research on the perception of music by Mieczysław Karłowicz, Ludomir Różycki and Grzegorz Fitelberg. The paper analyzes children's statements inspired by selected works. Furthermore, in the article, the author attempts to substantiate the thesis saying that the fact of the presence of a musical work creates a potential possibility of impact, but only the engaged hearing, seeing and understanding of this work by the child causes an aesthetic experience.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2020, 594(9); 60-71
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symphony No. 7 by Krzysztof Meyer - strategy of building the form, expressivity of the work
Autorzy:
Podhajski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780247.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
20th century
Polish composers
Krzysztof Meyer
Symphony no. 7
form and expressivity of the work
Opis:
The article brings closer the formal and expressive properties of the 7th Symphony by Krzysztof Meyer, composed in the years 2002/2003. Meyer distinguishes several specific features that should be taken into consideration during the process of composing.1 These include: the capacity to adapt, the limitation of soundinformation transferred onto the listener, and a division of the form into integrant phases. The capacity to ‘adapt’ occurs through opposing emotional states connected with the reception of music: remembering, familiarising, and becoming used to a certain property of the musical progress - surprise that emerges with the appearance of a change. The surprise effect is a strong reaction, and one that is sought after for the purpose of maintaining a high level of the listener’s engagement in the reception process of music. The need to ‘limit the sound-information’ that the composer transfers onto the listener allows the latter to take note of it and remember it. An information overload leads to a sense of disorientation, being lost, and consequently discouragement from active listening. Finally, ‘the significance of the structural elements of the form’ is considered. In his conclusion, Meyer presents a model of musical form as a progress based on phases unfolding in time. The composer outlines the following phases: the initial phase, the essential phase, the transitional phase, the phase of particular importance, and the final phase. However, he warns against literal and orthodox understanding of his concept. ‘Meyer’s fundamental aim is ‘to lead’ the listener and not to overstretch their perceptive capabilities. A ‘planned spontaneity’ is the purpose’.2 ‘All the symphonies by Meyer, both early and recent, were shaped in the same manner. The process is at the forefront: build-up, development, clashing collisions, conflict of contrasting elements’.3 The 7th Symphony is also built according to similar constructional principles. What distinguishes it from the earlier works in this genre is connected with the expressivity of the work. The composer notes: ‘The symphony evolves according to musical laws par excellence, but not without admitting some thoughts about myself in metaphorical categories, because, after all, the subtitle ‘Sinfonia del tempo che passa’ - Symphony of the Passing Time - was not chosen accidentally’.4 Thus it is a tale about one of the most fundamental existential experiences of every human being: the passing. This is suggested by the emotional aura of the music, the subtitle that the work was given, and references to emphatic rhetoricalmusical figures known from the Baroque period. As Thomas Wesselman wrote: ‘The subtitle Symphony of the Passing Time clearly invites the assigning of a retrospective character to this opus no. 97’.5 ‘It is true that the composer has never commented on the subject, but the justification of the suspicion seems to be confirmed by the expressivity of the final movement (molto lento), which, in a way, is a statement filled with peace and tranquillity made by a human being with years of experience behind him. In any case, it suffices to compare this symphony with its two predecessors, i.e. the 5th, full of energy and scored for strings, and the dramatic 6th written as a reaction to the introduction of the martial law in Poland; one has a sensation that a moment of reflection (pondering over life’s end?) plays a special role in the 7th'.6
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2011, 10; 155-174
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria felicitas w świetle twórczości polskich kompozytorek
Autorzy:
Fabiańska-Jelińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514932.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:
polskie kompozytorki
muzyka
nierówność płci
historia muzyki
biografia
Polish composers
music
gender inequality
history of music
biography
Opis:
Category of felicitas in the light of Polish composers
Źródło:
Amor Fati; 2015, 1; 171-184
2449-7819
Pojawia się w:
Amor Fati
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Zaremba (1833–1902) – zapomniany polski kompozytor z Podola i jego zbiór pt. Mały Paderewski
Władysław Zaremba (1833–1902) – a forgotten Polish composer from Podolia and his collection titled Little Paderewski
Владислав Заремба (1833–1902) – забутий польський композитор з Поділля та його збірка „Маленький Падеревський”
Autorzy:
KRULIKOVSKA, Tetyana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453972.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Władysław Zaremba,
polscy kompozytorzy Podola,
dydaktyka muzyki fortepianowej.
Владислав Заремба,
польські композитори Поділля,
фортепіанна педагогіка.
Polish composers from Podolia,
piano music didactics.
Opis:
The paper gives rise to further research on the legacy of the Polish composer from Podolia, Władysław Zaremba, whose creativity has not been studied in detail in musicological terms so far. The main aim of the paper is to raise the subject and to present his collection of tunes for piano Little Paderewski. This work was published in Leon Idzikowski publishing house in Kiev in 1911. It is a patchwork of easy tunes for didactic purposes, based on Polish national, folk and church songs as well as on passages from operas and Polish composers’ songs (i.a. by Moniuszko, Ogiński, Noskowski, Wieniawski, Żeleński and Paderewski). The collection in question constitutes a kind of summary of the pedagogical activity which the composer performed for many years. On account of its undeniable artistic and didactic values, it deserves a greater attention in the contemporary instrumental didactics.
Стаття є внеском у подальше вивчення спадщини польського композитора з Поділля Владислава Заремба, творчість якого ще детально не досліджена в музикознавстві. Основна мета роботи – окреслити проблему та представити збірку фортепіанних творів композитора „Маленький Падеревський”. Збірка була надрукована у видавництві Леона Ідзіковського в Києві в 1911 р. Це – ряд легких дидактичних творів, заснованих на польських національних, народних та церковних піснях, а також фрагментах з опер та пісень польських композиторів (зокрема, Монюшка, Огіньського, Носковського, Венявського, Зеленського і Падеревського). Представлена збірка є своєрідним підсумком багаторічної педагогічної діяльності композитора. Завдяки безперечним художнім та дидактичним цінностям вона заслуговує на більший інтерес у сучасній інструментальній педагогіці.
Artykuł stanowi przyczynek do dalszych badań nad spuścizną polskiego kompozytora z Podola Władysława Zaremby, którego twórczość dotychczas nie została szczegółowo opracowana muzykologicznie. Głównym celem niniejszej pracy jest zasygnalizowanie problemu oraz przedstawienie zbioru utworów na fortepian autorstwa W. Zaremby pt. Mały Paderewski. Dzieło to zostało wydane w oficynie Leona Idzikowskiego w Kijowie w roku 1911. Jest mozaiką łatwych utworów o założeniu dydaktycznym, opartych na polskich pieśniach narodowych, ludowych, kościelnych, a także na fragmentach oper i pieśniach kompozytorów polskich (m.in. Moniuszki, Ogińskiego, Noskowskiego, Wieniawskiego, Żeleńskiego i Paderewskiego). Omawiany zbiór stanowi rodzaj podsumowania wieloletniej działalności pedagogicznej kompozytora. Ze względu na niezaprzeczalne wa- lory artystyczne oraz dydaktyczne zasługuje na większe zainteresowanie we współczesnej dydak- tyce instrumentalnej.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2018, 13; 223-241
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie w problematykę techniki gry i środków techniki kompozytorskiej w etiudach fortepianowych kompozytorów polskich w latach 1916-2006
An introduction to the problems of performance technique and compositional devices in piano etudes by polish composers (1916-2006)
Autorzy:
Łukaszewski, Marcin Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495574.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Diadochokinesis
Etude
Figuration
Piano
minimal music
neo-classicism
composing technique
Opis:
The article covers the years 1916 to 2006, i.e. from Karol Szymanowski’s Twelve Etudes Op. 33 (1916) to Krzysztof Baculewski’s Twelve Etudes (2006). During the period under examination piano etudes were written by many Polish composers. Those by Szymanowski, Witold Lutosławski, Andrzej Panufnik, Grażyna Bacewicz and Bolesław Woytowicz are considered to be most representative. In the twentieth century and at the beginning of the twenty first century, the etude has not been an anachronic genre, as evidenced by the constant flow of new works penned by composers. These include both works in which the organization of the musical material draws on tradition and those which explore the techniques of twentieth century-music. The neo-classical trend exerted a far-reaching influence on the character and stylistic features of Polish piano etudes of the first half of the twentieth century. Works by Lutosławski, Bacewicz, Woytowicz, Szeligowski, and to some extent by Panufnik can serve as examples. The etudes by Lutosławski and Bacewicz are beyond doubt of the most outstanding artistic merit. They are part of the concert repertoire and are among the most frequently performed Polish 20th-century etudes. The etudes of Norbert Mateusz Kuźnik, Andrzej Hundziak and Franciszek Woźniak employ the techniques typical of new music, such as a new type of notation, and therefore belong to the avantgarde and post-avantgarde group. Post-modernist Two Etudes by Paweł Szymański also belongs to this group. The work is a good example of ‘sur-conventionality’, a style that is characteristic of Szymański’s music. The etudes by Polish composers, particularly contemporary ones, are used all too rarely as instruction pieces in Polish music schools. They are also rarely included in recital programmes. The reasons should be looked for in the lack of adequate preparation of both the students and teachers, as well as in an insufficient knowledge and understanding of 20th-century music. All this results in a reluctance to explore this part of the Polish musical heritage.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 233-247
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Wallek-Walewski i jego twórczość religijna na chór mieszany
Autorzy:
Kałamarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668817.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bolesław Wallek-Walewski
songs for mixed choir
music in Cracow
Polish composers
religious music
utwory na chór mieszany
muzyka w Krakowie
kompozytorzy polscy
muzyka religijna
Opis:
Boleslaw Wallek-Walewski, an outstanding musician of the pre-war Kraków, extremely active organizer of musical events, the creator of the Kraków Opera Society (1915), distinguished educator, director of the Conservatory of the Music Society in Kraków, conductor, accompanist and a composer whose works were often played in the pre-war period – is now an almost completely forgotten figure. He was most successful in his work with male choirs and he created repertoire for them, which was later performed by him and the choirs. Author of operas, oratorios, symphonic works and compositions for mixed choirs. The 70th anniversary of his death, which is celebrated this year, is an opportunity to bring this area of his professional activity to our attention as it can be helpful in working with the kind of choir which is most common today.
Wybitny muzyk przedwojennego Krakowa, Bolesław Wallek-Walewski, niezwykle prężny animator życia muzycznego, twórca Krakowskiego Towarzystwa Operowego (1915), zasłużony pedagog, dyrektor Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie, dyrygent i akompaniator, kompozytor, którego utwory były przed wojną często wykonywane – jest dziś postacią niemal zapomnianą. Największe sukcesy odnosił w pracy z chórami męskimi, dla nich tworzył repertuar, z którym występował. Twórca oper, oratorium, utworów symfonicznych, komponował także na chór mieszany. Obchodzona w tym roku 70. rocznica jego śmierci jest okazją, by przypomnieć ten dział jego twórczości, który może być przydatny w pracy z rodzajem chórów dziś przeważającym.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władysław Żeleński w Pradze
Władysław Żeleński in Prague
Autorzy:
JACZYŃSKI, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454022.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka polska przełomu XIX/XX wieku
twórczość kompozytorów polskich
krytyka muzyczna
Polish music on the turn of 19th/20th century
output of Polish composers
musical critique
Opis:
Artykuł szczegółowo omawia praski okres działalności Władysława Żeleńskiego, jednego z najważniejszych polskich kompozytorów i pedagogów muzycznych drugiej połowy XIX i początku XX w. Autor wyjaśnia m.in. powody wyjazdu Żeleńskiego do Pragi w roku 1859, jak również koncentruje się na jego muzycznej edukacji w tym mieście. Czytelnik zaznajomić się może z kulisami studiów doktorskich Żeleńskiego na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola, jak i jego działalnością w praskim ruchu studenckim. Nadto w porządku chronologicznym przedstawione zostały wszystkie dostępne wzmianki dotyczące działalności twórczej Żeleńskiego w tym okresie – tak powstałych dzieł, jak i koncertów, podczas których były one wykonywane. Przywołane zostają również praskie wydania kompozycji Żeleńskiego oraz głos polskiej fachowej prasy muzycznej, szczególnie relacje korespondentów ze stolicy Czech, m.in. Franciszka Stevicha, a także recenzje utworów Żeleńskiego pióra Józefa Sikorskiego. Na zakończenie poruszona zostaje kwestia obecności Żeleńskiego w czeskim życiu muzycznym już po wyjeździe kompozytora z Pragi, co miało miejsce w roku 1866.
The article extensively discusses the Prague period of the artistic creation of Władysław Żeleński, one of the most important Polish composers and musical educationists of the second half of 19th and the beginning of the 20th century. The author explains, among others, the reasons of Żeleński’s departure for Prague in 1859, and also focuses on his musical education in this city. Readers can have a look behind the scenes of Żeleński’s doctoral studies at the faculty of philosophy at Charles University as well as get to know his activity in Prague student movement. Moreover, the author presents in chronological order all the available mentions concerning creational activity of Żeleński in that period – his works as well as concerts, where the works were performed. There are also recalled Prague publications of Żeleński’s compositions and the voice of Polish professional musical press, especially the reports of correspondents from Prague, among others Franciszek Stevich, and the reviews of Żeleński’s works by Józef Sikorski. Finally, the author raises the issue of Żeleński’s presence in Czech musical life already after his departure from Prague, which took place in 1866.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 63-77
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza – poszukiwanie oryginalnego brzmienia
Andrzej Nikodemowicz Piano Concerto no. 2 – Search for the Original Sound
Autorzy:
Nidecka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453986.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Andrzej Nikodemowicz,
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza,
polska twórczość kompozytorska pierwszej dekady XXI w., liryzm
ekspresja
Andrzej Nikodemowicz' Piano Concerto no.2,
Polish composers’ works in the first decade of the 21st century,
lyricism
expression
Opis:
The piano concertos by the Polish composer Andrzej Nikodemowicz (1925–2017) belong to the late and mature period of his creativity. The Piano Concerto no. 2 discussed in this article was composed in 2002 and is in fact the first autonomous concerto composed for the piano by this artist, as his Piano Concerto no.1 (1994) is a modification of his own Violin Concerto written in 1973. The piece was being conceived with a sense of stability and full creative freedom. Living in Poland, in Lublin since 1980, the composer no longer felt the psychological pressure that he had been experiencing during his stay in Lviv. Due to the regime ruling there, most of the works created in Lviv had no chance of being performed. As far as the structure is considered, in the Piano Concerto No. 2, the composer abandoned the classical three-movement structure and the symmetrical arrangement, which he had favoured in many of his compositions, in favour of the constrasting parts form. The Piano Concerto No. 2 makes apparent the overlapping of two trends connected with the rules of shaping musical material. One of them is a tradition with neo-romantic roots, expressive and lyrical, but undergoing a significant transformation of its own vision, the other uses the energy of the rhythm and the percussive properties of the piano. The composer uses a strongly dissonant 12-tone sound material and complex rhythmic divisions, complementary rhythms, thus creating a dense sound structure. Ultimately, they contain a recognizable stylistic idiom, the essence of which is lyricism and expression. It is the result of a permanent variability and diversity and the application of development at the microform stage. The major aim of the compositional technique is to achieve a sublime sound. The development factor is one of the main features of Andrzej Nikodemowicz’ style.
Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925–2017) należą do późnego, dojrzałego okresu jego twórczości. Omówiony w niniejszym artykule II Koncert fortepianowy powstał w roku 2002 i jest de facto pierwszym autonomicznym koncertem skomponowanym na fortepian przez tego twórcę, ponieważ jego I Koncert fortepianowy (1994) jest przeróbką własnego Koncertu skrzypcowego z roku 1973. Utwór rodził się w poczuciu stabilizacji i pełnej wolności twórczej. Kompo- zytor, mieszkając od 1980 roku w Polsce, w Lublinie, nie odczuwał już presji psychicznej, która towa- rzyszyła mu wcześniej, kiedy przebywał we Lwowie. Ze względu na panujący tam system polityczny większość dzieł, jakie powstały we Lwowie, nie miała żadnych szans na wykonanie. W zakresie formalnym w II Koncercie fortepianowym kompozytor zrezygnował z klasycznej formy trzyczęściowej i preferowanego w wielu swoich kompozycjach układu symetrycznego na rzecz formy szeregowej. II Koncert fortepianowy uwidacznia nakładanie się dwóch tendencji związanych z zasadą kształtowania materiału muzycznego. Jedną z nich jest tradycja o korzeniach neoromantycznych, ekspresywno-liryczna, ale poddana znacznej transformacji własnej wizji, druga wykorzystuje energetykę rytmu i perkusyjne walory fortepianu. Kompozytor operuje silnie dysonującym 12-tonowym materiałem dźwiękowym oraz skomplikowanymi podziałami rytmicznymi, rytmami uzupełniającymi, tworzącymi gęstą strukturę dźwiękową. Ostatecznie zawierają one rozpoznawalny idiom stylistyczny, którego istotą jest liryzm i ekspresja. Jest on wynikiem permanentnej zmienności i różnorodności oraz zastosowania rozwoju na etapie mikroformy. Celem nadrzędnym techniki kompozytorskiej jest uzyskanie wysublimowanego brzmienia. Czynnik rozwojowy jest jedną z głównych cech stylu Andrzeja Nikodemowicza.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 83-100
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies