Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pitrus, Andrzej" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Zrozumieć reklamę
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/949177.epub
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Wydawnictwo Rabid
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Kino kultu
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.zip
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.pdf
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.mobi
https://bibliotekanauki.pl/books/1389259.epub
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Wydawnictwo Rabid
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Film - wideo - malarstwo: "The Passions" Billa Violi
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467086.pdf
Data publikacji:
2013-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Film—Video—Arts: Bill Viola’s The Passions The author of the article interprets The Passions cycle by Bill Viola, initiated in 2000 and concluded with a series of exhibitions in 2003 and afterwards. In many projects composing the cycle, though not in all, Viola used film camera only to transfer the recorded material to video later. His inspirations come form medieval and renaissance art which is exemplified through depiction of objects and characters and clear references to the old paintings. The Passions cycle consists of twenty diverse works connected by the theme of human emotions and containing references to traditional painting techniques. The emotions in question are extreme though often remain undefined as if Viola himself contemplated not only the possibility of their representation, allowed for by the painting medium, but also the spectator’s capacity to recognize and experience them. All works follow a similar pattern: the characters are presented in an identical perspective, always against a black background and illuminated in a hyper-real way. The spectator wonders as for the reasons behind the characters‘ unusual reactions but Viola is reluctant to offer hints and in fact does not even encourage speculations. He reaches the very core of representation without the support of an anecdote or a story.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2013, 2(27) dialogi kina (pod gościnną redakcją Alicji Helman); 27-39
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Element animalny”, czyli o zwierzętach w grach wideo…
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692062.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Andrzej Pitrus Uniwersytet JagiellońskiWydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Abstract Animal Factor or Animals in Video Games… The article focuses on the representations of animals in video games. Andrzej Pitrus remarks that while there are many examples of animal characters in games, most of them are only acting subjects “disguised” as animals. Few projects try to reconstruct true identity of animals. Yet, the author of the article critically researches interesting attempts made by studios and game designers. Many of them are in fact art projects, but there are also a few realistic animal characters in mainstream games. Recently they have been becoming more and more sophisticated, thanks to the use of new technologies, e.g. motion capture, which provide tools necessary to adequately represent animal behaviours. Keywords:video games, animal characters, identity, art games, subversion
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2017, 3
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIDEO-DRONE: dźwięk we wczesnych pracach Billa Violi
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636643.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
VIDEO-DRONE: Sound in Bill Viola’s Early WorksMedia art is – in most cases – considered to be a visual form. Yet, even video art, visual by definition, has its roots in sound. Not only some of the most important video artist (including one of the pioneers – Nam June Paik) were influenced by John Cage. Some of them were also trained as musicians, composers or thoereticians of music. Bill Viola, especially in his early works produced back in the seventies, was quite aware that the new form of expression is closer to the tradition of sound and music-making than to the tradition of cinema. He noticed that video recording seems to be an extension of the possibilities of a sound recorder rather than of a film camera. The basic idea was that both video and sound recording devices are able to capture certain continuity, while film camera “deconstructs” reality and creates the impression of movement from 24 stills projected onto a screen in one second.Bill Viola not only commented of the relationship between video and sound in his writings, but also tried to express it in many of his works. It is surprising that most of his early works are quite “sound-aware”. The essay by Andrzej Pitrus is an attempt to interpret some of the works by famous American artist in some of the sound – related contexts. They are e.g.: the problem of representation, ontology, and the influences of Eastern philosophy and aesthetics.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2010, 1(7)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas grać jeszcze raz! O nowych parafilmowych strategiach temporalności gier wideo
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639217.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
gry wideo, czas, temporalność, kino
Opis:
Let’s Play Again. Film-like Temporalities in Video GamesThe author of the article discusses the problem of time and temporality in video games. Andrzej Pitrus compares recent games with cinema. The problem, raised earlier by other academics, needs revisions because of the new technologies, and new strategies in game design. Video games are getting closer to cinema, not only because of constant improvements of IT, but also because studios are looking for new audiences. Both AAA games and independent productions are discussed.
Źródło:
Wielogłos; 2015, 3(25)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mike Leigh po raz pierwszy
Mike Leigh for the First Time
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341206.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Mike Leigh
Artur Piskorz
kino brytyjskie
British cinema
Opis:
Recenzja książki Artura Piskorza Kino organiczne Mike’a Leigh (2016). Jak podkreśla Pitrus, publikacja Piskorza jest pierwszą na polskim rynku pracą poświęconą dokonaniom tego brytyjskiego reżysera. Nie jest to jednak kompletna monografia twórcy, bowiem Piskorz ujmuje dokonania bohatera swojej pracy w sposób aspektowy, chcąc nieco zawęzić perspektywę i uczynić tom łatwiejszym w lekturze, ale także zapewne dążąc do samookreślenia przyjętej perspektywy badawczej. Pitrus zwraca uwagę, że Artur Piskorz jest nie tylko kulturoznawcą spoglądającym na kino, ale także anglistą zainteresowanym kulturą Wielkiej Brytanii, w tym również samym jej językiem, co także znalazło odzwierciedlenie w tej publikacji. Recenzent omawia budowę książki i jej najważniejsze założenia metodologiczne, wskazuje jej ewidentne zalety, ale także pewne braki, zaś w zakończeniu pozwala sobie na sugestię, że z autorem Kina organicznego należy dyskutować i upominać się o uwzględnienie innych perspektyw interpretacyjnych, choć jego publikacji nie można odmówić spójności.
Review of Artur Piskorz’s book Kino organiczne Mike’a Leigh [Mike Leigh’s Organic Cinema] (2016). As Pitrus emphasizes, Piskorz’s publication is the first work on the Polish market devoted to the achievements of this British director. However, this is not a complete monograph on the director, because Piskorz captures the achievements of the protagonist of his work only in a certain aspect, in order to narrow down the perspective and make the volume easier to read, but also probably striving to define the adopted research perspective. Pitrus points out that Artur Piskorz is not only a culture studies specialist looking at the cinema, but also an English philologist interested in the culture of Great Britain, including its language, which is also reflected in this publication. The reviewer discusses the construction of the book and its most important methodological assumptions, indicates its stronger points, but also some shortcomings, and in the end allows himself to suggest that one should question the author of Organic Cinema strategy and demand that he takes into account other interpretative perspectives, although his publication cannot be denied consistency.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 253-257
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tego się nie robi kotu, czyli o ciałach martwych zwierząt w sztuce najnowszej
You can’t do that to a cat, or dead animals in recent art
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692152.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
sztuka współczesna, taksydermia, części ciała, rynek sztuki
contemporary art, taxidermy, body parts, art market
Opis:
The article deals with the subject of art made with body parts of animals. The motive of a dead animal has been present in art since its beginning; in cave paintings and later in Flemish still lives. Yet it is contemporary art that tries to go even further. Instead of representing dead bodies, the artists simply use them. They could be “mere” dead flies, or giant sharks. Andrzej Pitrus discusses taxidermy, which normally is not considered a proper art, but many “real” artists use this technique as well. Some ethical issues are also discussed, because many of the works are nowadays sold for steep prices. Where does the critical art end, and exploitation start? It is hard to answer this question, which nevertheless sould be asked.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawiony tytułu esej o państwie, które odwróciło się od własnych dzieci
An Essay Devoid of a Title, About a Country that Turned its Back on its Children
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340618.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ai Wei Wei
Opis:
Trzęsienie ziemi w Seczuanie (2008) było nie tylko naturalnym kataklizmem, ale również „plamą na honorze” chińskiego rządu, chcącego zmienić wizerunek kraju. Chiny – w przededniu Olimpiady w Pekinie – miały być krajem nowoczesnym, otwartym na świat, dynamicznym i wolnorynkowym. Autor artykułu podejmuje problem ideologicznego uwikłania dyskursu o katastrofie, która nawiedziła jedną z najbiedniejszych prowincji Chin. Interesują go reakcje artystów – bardzo różne, od zdecydowanie krytycznych po jawnie propagandowe. Najbardziej znanym twórcą, który zareagował na kryzys w Seczuanie, był Ai Wei Wei. Początkowo zaangażowany w organizację Olimpiady, szybko stał się wrogiem numer jeden chińskiego reżimu. Ciekawe są jednak również głosy innych artystów. Andrzej Pitrus spogląda na nie w kontekście ustrojowej pseudozmiany, jaka nastąpiła w Chińskiej Republice Ludowej.
The earthquake in Szechuan (2008) was not only a natural disaster, but also a “stain on the honour” of the Chinese government, which desired to change the image of the country. China – on the eve of the Olympic Games in Beijing – was to be a modern country, open to the world and dynamic, with a free market economy. The author of the article addresses the problem of the ideological entanglement of the disaster discourse that hit one of the poorest provinces in China. He is interested in the diverse reactions of artists – both those that are definitely critical and those that are openly part of the propaganda. The most famous artist who reacted to the crisis in Szechuan was Ai Wei Wei. Initially involved in organizing the Olympics, he quickly became the enemy number one of the Chinese regime. However, the voices of other artists are also interesting. Andrzej Pitrus considers them in the context of the systemic pseudo-change that took place in the People’s Republic of China.  
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 217-224
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy to śpiewa Orfeo, czy to drzewa tak szumią?
Is It Orpheus Singing or Is It the Sound of the Trees in the Wind?
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28635734.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Romeo Castellucci
wideo
teatr włoski
video
Italian theatre
Opis:
Artykuł jest poświęcony inscenizacji Orfeusza i Eurydyki Glucka dokonanej przez wybitnego reżysera włoskiego teatru Romea Castellucciego. Andrzej Pitrus dokonuje aspektowej analizy oraz interpretacji utworu, w którym w sposób niezwykle nowatorski i oryginalny wykorzystano medium wideo. Reżyser wprowadził na scenie przekaz na żywo realizowany poza sceną, a nawet budynkiem opery. Nie tylko osiągnął w ten sposób rozszerzenie przestrzeni teatralnej, ale wprowadził poruszający wątek egzystencjalny. Opowieść o mitycznych kochankach została zderzona z losami dwóch współczesnych Eurydyk – młodych kobiet cierpiących na „syndrom zamknięcia”.
The article is devoted to the analysis of the staging of Gluck’s Orpheus and Eurydice made by the famous theatre director Romeo Castellucci. Andrzej Pitrus carries out a multifaceted analysis and interpretation of the play, in which in an extremely innovative and original way the medium of video is used. The director introduced a life transmission of scenes taking place away from the stage or even the building of the opera. Not only did he manage to widen the space of the theatre in this manner, but introduced a moving existential theme. The story of the mythical lovers was confronted with the fate of two contemporary Eurydici – young women suffering from the “locked in syndrome”.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 232-239
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrisa Markera podróże w czasie: o dziwnych losach „La Jetée”
Chris Marker’s Travels in Time: The Curious Fate of “La Jetée”
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222550.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Chris Marker
kino francuskie
kino eksperymentalne
French cinema
experimental cinema
Opis:
Artykuł jest próbą skonfrontowania filmu Chrisa Markera pod tytułem La Jetée (1962) z utworami, które zostały przezeń zainspirowane. Choć eksperyment francuskiego reżysera był przez lata niemal nieznany, dziś stał się natchnieniem dla filmowców, muzyków, a nawet twórców teledysków. Autor stawia tezę, że jest tak dlatego, iż film ten odwraca się od konwencji głównego nurtu, starając się „wynaleźć” kino od nowa. Dlatego też chętnie nawiązują do niego twórcy należący do kolejnych pokoleń rewolucjonistów i eksperymentatorów.
The article is an attempt to confront Chris Marker’s film La Jetée (1962) with works that have been inspired by it. Although the experiment of the French director remained obscure for many years, today it inspires filmmakers, musicians and even the directors of music video clips. The author argues that it is because the film does not fall within the mainstream, but tries to “reinvent” the cinema. That is why artists belonging to new generations of revolutionaries and experimenters like to refer to it in their own work.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 320-326
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieistniejąca historia polskiej awangardy filmowej
A Non-existent History of the Polish Film Avant-Garde
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341026.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Kamila Kuc
polska awangarda filmowa
alternatywna historia kina
kino eksperymentalne
Polish film avant-garde
alternative cinema history
experimental cinema
Opis:
Recenzja książki Kamili Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016), poświęconej początkom polskiej awangardy filmowej. Autorka omawianego tomu proponuje autorską perspektywę, zwracając uwagę na zjawiska do tej pory nieopisane lub ignorowane. Jej refleksja skupia się na relacjach między filmem i innymi obszarami awangardy. Zdaniem Andrzeja Pitrusa książka jest nie tylko wartościowym wypełnieniem luki w piśmiennictwie poświęconym wczesnemu polskiemu kinu eksperymentalnemu, ale także oryginalną propozycją „alternatywnej” historii kina.
The book review of Kamila Kuc Visions of Avant-Garde Film. Polish Cinematic Experiments From Expressionism to Constructivism (2016) is devoted to the beginnings of the Polish film avant-garde. The author of this volume proposes an original perspective, paying attention to phenomena that have not been yet described or that have been so far ignored. Her reflection focuses on the relationship between the film and other areas of the avant-garde. According to Andrzej Pitrus, the book is not only a valuable by filling the gap in the literature devoted to early Polish experimental cinema, but also an original proposal of an “alternative” cinema history.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 307-310
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies