Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Франция" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wybrane aspekty stosunków chińsko-francuskich w XXI wieku
Selected Aspects of Chinese-French Relations in the 21st Century
Китайско-французские отношения как элемент европейской политики Пекина в XXI веке
Autorzy:
Mruk, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930241.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
China
France
economy
cooperation
21st century
Китай
Франция
экономика
сотрудничество
21 век
Opis:
The relationship of the People’s Republic of China with the French Republic was initiated in 1964 and has been constantly evolving since then. The 21st century and the changes taking place in the international system have contributed to the growth of China’s position in the international arena as a superpower, while France has been trying to maintain its dominant position in the European Union for two decades. Both countries have a lot in common and divide. The element that binds both countries together is their status in the UN Security Council, their ambivalent attitude to the superpower status of the United States, and the mutual willingness to expand economic cooperation. Among the factors that differ Beijing and Paris, there are rivalries in Africa and the approach to human rights. This does not change the fact that France is one of the main directions of China’s European policy and makes it one of Beijing’s most important political and economic partners. The international situation that both the Chinese and French governments have to face may contribute to a change in bilateral relations in the near future and the need for both sides to look for another partner in the region - in Europe through China and in Asia through France. This article aims to highlight the most important aspects of Sino-French relations in the 21st century, with particular emphasis on political and economic cooperation, especially in the context of the coronavirus pandemic. Outlining these aspects in the relations between China and France determines the construction of the article, which consists of three main parts corresponding to the relevant issues. The aim of this article is also to answer a number of research questions, such as: what were the most important controversial issues in Sino-French relations? Has the title of the most important politicians at the head of China and France influenced bilateral relations? Do relations with France’s changing relations affect the international position of the PRC? Among the research materials used in this article, Polish, English and French-language literature can be mentioned, because access to Chinese materials is extremely difficult, including their translation into other languages. A number of research methods have been used to analyze this research problem, including historical analysis and description or decision method.
Отношения Китайской Народной Республики с Французской Республикой берут свое начало с 1964 года и с тех пор постоянно развиваются. ХХI век и изменения в международной системе способствовали росту позиции Китая на международной арене как сверхдержавы, в то время как Франция пытается сохранить свое доминирующее положение в Европейском Союзе в течение двух десятилетий. Обе страны имеют много общего, как и различий. Элементом, связывающим обе страны, является их статус в Совете Безопасности ООН, их двойственное отношение к сверхдержаве - Соединенным Штатам Америки - и взаимная готовность расширять экономическое сотрудничество. Факторы, которые отличают Пекин от Парижа, это соперничество в Африке и подход к правам человека. Тем не менее это не меняет того факта, что Франция является одним из основных направлений европейской политики Китая и одним из важнейших политических и экономических партнеров Пекина. Международная ситуация, с которой сталкиваются правительства Китая и Франции, может способствовать изменению двусторонних отношений в ближайшем будущем, а также тому, что обеим сторонам придется искать другого партнера в регионе - в Европе через Китай и в Азии через Францию.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 4(27); 77-94
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ampurdán (1659–1690) – studium strategii obronnej Hiszpanii względem Francji w epoce Ludwika XIV
Ampurdán (1659–1690) – A Study of the Defense Strategy of Spain against France in the Times of Louis XIV
Эмпорда (1659–1690) – исследование стратегии обороны Испании против Франции в эпоху Людовика XIV
Autorzy:
de la Fuente de Pablo, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916674.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Ampurdán
Francja
Hiszpania
strategia
fortyfikacje
France
Spain
strategy
fortifications
Эмпорда
Франция
Испания
стратегия
фортификационные сооружения
Opis:
Głównym celem tej pracy jest przedstawienie problemu strategicznego, jakim było stworzenie nowego systemu obrony, chroniącego główny szlak prowadzący z Francji do Hiszpanii, oraz ukazanie, że decyzje dotyczące strategii obronnej, podejmowane w danym kraju, nie zawsze są efektem wyboru najbardziej logicznego rozwiązania, lecz w wielu przypadkach są uzależnione od konfliktów wewnętrznych oraz cech charakteryzujących dany łańcuch dowodzenia. Niesnaski pomiędzy osobami, które zajmują poszczególne stopnie w hierarchii wojskowej, oraz ciągłe zmiany na stanowiskach dowódczych, wynikające z napływu nowych oficerów, stanowią dodatkowy czynnik, który utrudnia podejmowanie takich decyzji. Brak jasnych kryteriów dotyczących strategii oraz kontynuacji przyjętej linii działania prowadzi do poszukiwania alternatywnych rozwiązań tego samego problemu. W efekcie problem ten pozostaje nierozwiązany. Niniejszy artykuł pozwala zobaczyć, iż brak inicjatywy w omawianym okresie doprowadził do sytuacji, w której podczas czterech konfliktów, do jakich doszło w tym czasie między Hiszpanią a Francją (wojna dewolucyjna, 1667–1668; wojną Francji z koalicją, 1673–1678; reuniony, 1683–1684 oraz wojna Francji z Ligą Augsburską 1689–1697) wojska francuskie najechały Hiszpanię, przekraczając niebronioną granicę w Ampurdán.
The main aim of this work is to present the strategic problem of creating a new defense system, protecting the main route from France to Spain, and pointing out that that decisions on defense strategy made in a given country are not always the result of choosing the most logical solution but in many cases depend on internal conflicts and the characteristics of the chain of command. Disagreements between people who occupy different ranks in the military hierarchy and the constant changes in command posts, resulting from the influx of new officers, are an additional factor that makes such decisions difficult. The lack of clear criteria for strategy and continuation of the adopted line of action leads to the search for alternative solutions to the same problem. As a result, the problem remains unresolved. This article allows us to see how a lack of initiative during the period in question led to a situation where during the four conflicts that took place between Spain and France at that time (the War of Devolution, 1667–1668; the Franco-Dutch War, 1673–1678; the War of the Reunions, 1683–1684 and the War of the League of Augsburg, 1689–1697), the French troops invaded Spain crossing the undefended border at Ampurdán.
Основная цель этой работы–представить стратегическую проблему создания новой системы обороны, защищающей основной маршрут, ведущий из Франции в Испанию, и показать, что решения относительно стратегии обороны, принятые в данной стране, не всегда являются результатом логического выбора, а во многих случаях даже зависят от внутренних конфликтов и характеристик конкретной цепочки командования. Разногласия между людьми, занимающими различные должности в военной иерархии, а также постоянные изменения на руководящих постах в результате притока новых офицеров являются дополнительным фактором, усложняющих принятие таких решений. Отсутствие четких критериев относительно стратегии и продолжения принятой линии поведения приводит к поиску альтернативных решений той же проблемы, в результате чего она остается нерешенной. Данная статья позволяет увидеть, что отсутствие инициативы в рассматриваемый период привело к ситуации, когда во время четырех конфликтов, имевших место в то время между Испанией и Францией (война за передачу полномочий, 1667–1668 гг.; война между Францией и коалицией, 1673–1678 гг.; война воссоединения, 1683–1684 гг. и война Франции с Аугсбургской лигой 1689–1697 гг.), французские войска вторглись в Испанию, перейдя незащищенную границу в Эмпорде.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 10-41
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgłaszanie kandydatów we francuskich wyborach prezydenckich okresu V Republiki jako forma racjonalizacji procesu elekcyjnego
Submission of candidates in the French presidential elections of the Fifth Republic period as a form of rationalisation of the electoral process
Выдвижение кандидатов на президентских выборах во Франции периода Пятой республики как форма рационализации избирательного процесса
Висування кандидатів на президентських виборах у Франції періоду П’ятої республіки як форма раціоналізації виборчого процесу
Autorzy:
Jakubiak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33517853.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
президентські вибори
кандидати
висування
Франція
П’ята республіка
президентские выборы
кандидаты
выдвижение кандидатуры
Франция
Пятая республика
wybory prezydenckie
kandydaci
nominacje
Francja
V Republika
presidential elections
candidates
nominations
France
Fifth Republic
Opis:
Artykuł dotyczy procesu wyłaniania kandydatów we francuskich wyborach na urząd prezydenta Republiki. Autor omawia mechanizm nominacji przez co najmniej pięciuset funkcjonariuszy publicznych różnych szczebli (członków parlamentu, członków rad regionalnych i departamentalnych, merów etc.). Przedmiotem opracowania są także zmiany legislacyjne dokonywane w tym zakresie po 1958 r., a więc w całym okresie funkcjonowania urządzeń ustrojowych V Republiki. Szczególną uwagę poświęcono następstwom tej specyficznej procedury, w tym również problemom, które może ona generować w praktyce politycznej. Zasygnalizowane zostały także wątpliwości co do spójności tych rozwiązań z konstrukcją powszechnych wyborów prezydenckich. Z uwagi na te zastrzeżenia w ostatnich latach zgłaszane były propozycje kolejnych zmian legislacyjnych w tym obszarze.
Стаття присвячена процесу відбору кандидатів на виборах Президента Республіки у Франції. Автор розглядає механізм висування кандидатів щонайменше п’ятьма сотнями державних службовців різних рівнів (депутатами парламенту, членами регіональних і департаментських рад, мерами міст тощо). Предметом дослідження є також законодавчі зміни, внесені у цій сфері після 1958 року, тобто протягом усього періоду функціонування політичного апарату П’ятої республіки. Особлива увага приділяється наслідкам цієї специфічної процедури, в тому числі проблемам, які вона може породжувати в політичній практиці. Також висловлюються сумніви щодо узгодженості цих рішень з конструкцією всезагальних президентських виборів. З огляду на ці застереження, в останні роки були запропоновані подальші законодавчі зміни в цій сфері.
В статье рассматривается процесс выдвижения кандидатов на французских выборах на пост президента Республики. Автор рассматривает механизм выдвижения как минимум пятьюстами государственных служащих различного уровня (членов парламента, членов региональных и департаментских советов, мэров городов и т.д.). Предметом исследования являются также законодательные изменения, внесенные в этой области после 1958 года, т.е. за весь период функционирования конституционных механизмов Пятой республики. Особое внимание уделяется последствиям этой специфической процедуры, в том числе проблемам, которые она может породить в политической практике. Высказываются также сомнения в согласованности этих решений с конструкцией всеобщих президентских выборов. С учетом этих оговорок в последние годы предлагаются дальнейшие законодательные изменения в этой области.
The article concerns the process of selecting candidates in French elections for the office of President of the Republic. The author discusses the mechanism of nomination by at least five hundred public officials at various levels (members of parliament, members of regional and departmental councils, maires, etc.). The subject of the study are also the legislative changes made in this regard after 1958, i.e. throughout the functioning of the political apparatus of the Fifth Republic. Particular attention is given to the implications of this specific procedure, including the problems it can generate in political practice. Doubts have also been raised as to the consistency of these solutions with the design of general presidential elections. In view of these reservations, further legislative changes in this area have been proposed in recent years.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 71-86
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies