Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Joanna, Grądziel-Wójcik" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Perpetuum mobile, czyli kilka uwag o autotematyzmie
    Literature’s Perpetuum Mobile, or A Few Words on Self-Referentiality
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363550.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Artur Sandauer
    autobiography
    self-referentiality
    modernism
    twentieth-century
    Polish literature
    twentieth-century Polish literature
    Modernizm
    polska literatura XX wieku
    autotematyzm
    autobiografizm
    Opis:
    Artykuł przedstawia w dużym skrócie historię rozumienia pojęcia ‘autotematyzm’, zaproponowanego w połowie ubiegłego wieku przez Artura Sandauera i znacząco ewoluującego w refleksji badawczej w następnych dziesięcioleciach. Problemy definicyjne z autotematyzmem związane były zarówno z jego płynnością terminologiczną, jak i zakresem występowania tego zjawiska, uzależnionego od wpływu zmieniającej się literatury oraz języków jej opisu. Autorka proponuje ujmować rozwój autotematyzmu jako konsekwencję zwrotu lingwistycznego, sytuując go w centrum modernizmu, którego dominanty uwyraźnia, stając się operatywnym narzędziem interpretacji nowoczesności. Jednocześnie zwraca uwagę na wątek uprzywilejowujący podmiotowość w myśleniu o autotematyzmie oraz ścisłe jego powiązanie z autobiografizmem, widoczne w szczególny sposób po przełomie poststrukturalistycznym.
    The article presents a short history of the development of the concept of autotematyzm, a term proposed in the mid twentieth century by Artur Sandauer, referring to a kind of self-referentiality, that evolved considerably in scholarly thought in subsequent decades.  Problems in defining the term relate to both its terminological fluidity and the scope of its use, dependent on the influence of literature as it changed and the languages used to describe and analyze it.  The author proposes to formulate the development of the term as a result of the linguistic turn and thus situates it at the center of modernism, whose dominants it expresses, becoming an operative tool for the interpretation of modernity. At the same time, she directs readers’ attention to the current that privileges subjectivity in the reflection on self-referentiality, and its close connection with autobiography, particularly visible after the post-structuralist rupture.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 2; 108-119
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie się zbudziłem, czyli poranek w bloku według Stanisława Barańczaka
    „Where Did I Wake Up”. Stanisław Barańczak’s Morning in an Apartment Block
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363773.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    poetry of twentith century
    Stanisław Barańczak
    metaphisics
    modernist architecture
    poezja XX wieku
    metafizyka
    architektura modernizmu
    Opis:
    Artykuł stanowi interpretację wiersza Stanisława Barańczaka Gdzie się zbudziłem z tomu Dziennik poranny, przeprowadzoną na tle twórczości poetyckiej autora oraz dotychczasowej refleksji badawczej na ten temat. Bliskie czytanie tekstu, zwłaszcza w jego wymiarze wersyfikacyjno-kompozycyjnym oraz symbolicznym, demaskuje psychologiczny czwarty wymiar architektury modernistycznej, zaś analiza psychosomatycznej i percepcyjnej sytuacji podmiotu umożliwia odpowiedź na tytułowe pytanie wiersza, które wykracza poza społeczno-polityczną prawdę konkretu, stając się pytaniem tożsamościowym, egzystencjalnym i metafizycznym.
    The article is an interpretation of the poem by Stanisław Barańczak, "Where Did I Wake Up" from the "Morning Diary" volume, based on the author's poetry and the research reflection on this subject. A close reading of the text, especially in its versification-compositional and symbolic dimensions, exposes the psychological fourth dimension of modernist architecture, while the analysis of the psychosomatic and perceptual situation of the subject enables the answer to the eponymous question of the poem, which goes beyond the socio-political truth of the concrete, becoming an identity and existential question, and metaphysical.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 1; 60-71
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opis autotematyczny na przykładzie poezji kobiet. Przypadek Joanny Pollakówny
    Autothematic Description in Poetry by Women: The Case of Joanna Pollakówna
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337898.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    autothematic writing
    metapoetry
    poetry by women
    description
    structuralism
    versification
    Joanna Pollakówna
    Wisława Szymborska
    Julia Hartwig
    Bogusława Latawiec
    autotematyzm
    metapoetyckość
    poezja kobiet
    opis
    strukturalizm
    wersyfikacja
    Opis:
    W artykule wyodrębniony zostaje opis autotematyczny jako technika metapoetyckiej refleksji, z jednej strony odniesiona do strukturalistycznej teorii opisu, z drugiej – do praktyki poetyckiej kobiet, w której metarefleksja jest ważnym, ale niedostatecznie omówionym zjawiskiem. Stosowane przez poetki zabiegi autotematyczne nakierowane są często nie tyle na problematyzowanie poetyckiego medium, mającego wywołać Barthes’owski „efekt rzeczywistości”, ile na samopoznanie podmiotu i konstruowanie indywidualnych projektów epistemologicznych. Przykładowo przywołana zostaje poezja Wisławy Szymborskiej, Julii Hartwig, Bogumiły Latawiec i Haliny Poświatowskiej, a osobną interpretację zyskuje wiersz Joanny Pollakówny.
    The article discusses autothematic description as a technique of metapoetic reflection. On the one hand, it is analyzed in the context of the structuralist theory of description and on the other hand, in the context of poetry by women, where meta-reflection is an important but underresearched phenomenon. Many poets use autothematic writing not because they want to problematize the poetic medium, which is to create Barthes’s “reality effect,” but because they want to construct their individual epistemological projects and inform the speaking “I.” I analyze poems by Wisława Szymborska, Julia Hartwig, Bogumiła Latawiec and Halina Poświatowska and interpret a poem by Joanna Pollakówna anew.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 20; 34-49
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znikopis Urszuli Kozioł, czyli arspoetyka jednorazowego użytku
    Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), or: A Disposable Ars Poetica
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365774.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    contemporary women's poetry
    corporeality
    ars poetica
    Urszula Kozioł
    selfreferentiality
    współczesna poezja kobiet
    cielesność
    autotematyzm
    Opis:
    Przedmiotem interpretacji jest Znikopis Urszuli Kozioł, niewielki utwór z tomu Wielka pauza (1996), czytany na tle wiersza Ars poetica i późnej twórczości Urszuli Kozioł. Staje się on formą arspoetyki jednorazowego użytku, pozbawionej swej uniwersalnej i normatywnej roli i ograniczonej swym zasięgiem do danego, właśnie powstającego tekstu, który zyskuje specyficzną, cielesną materialność. „Znikopisanie” zostaje tu sprzężone z efektem biologicznym, jest konsekwencją „ciałoznikania”, nakierowując uwagę na problem psychosomatycznie rozumianej tożsamości rozpraszającego się „ja”, wyrażanej równolegle przez medium ciała i języka.
    The subject of interpretation in this article is Urszula Kozioł’s “Znikopis” (Etch-A-Sketch), a short work from her book Wielka pauza (The Great Pause, 1996), read in the context of the poem “Ars poetica” and Kozioł’s later work. It becomes a form of single-use ars poetica, stripped of its universal and normative role and limited in its range to a particular, newly arising text which acquires a specific, corporeal materiality. The process of “etch-a-sketch” drawing here becomes linked to a biological effect, it is a consequence of “etching the body,” directing attention to the problem of the psychosomatically understood identity of the vanishing self, expressed on parallel tracks by the media of body and language.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2017, 7; 58-71
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ars poetyka
    Ars Poetica
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Kwiatkowska, Agnieszka
    Kraskowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363807.pdf
    Data publikacji:
    2015-07-06
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    modernist poetry
    the writer’s art
    creative writing
    ars poetica
    liryka modernistyczna
    sztuka pisarska
    twórcze pisanie
    ars poetyka
    Opis:
    Hasło „ars poetyka” zawiera definicję i charakterystykę tego nowego terminu, nawiązującego do łac. ars poetica. Proponuje się objąć nim trzy obszary zjawisk literackich i metaliterackich: 1) klasyczne poetyki normatywno-opisowe; 2) wiersze autorefleksyjne poświęcone sztuce poetyckiej; 3) poradniki twórczego pisania i eseistykę poświęconą tajnikom warsztatu pisarskiego.
    The term „ars poetica” can refer both to a relatively new (sub)genre of poetry and to the classical Latin works (often) bearing the title ars poetica. The article proposes to use it to cover three areas of literary and metaliterary work: 1) classical normative-descriptive poetics; 2) self-reflexive poems devoted to the art of poetry; 3) guides to creative writing and essays on secrets of the writer’s craft.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2015, 1; 76-85
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies