Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przestrzeń" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Wytwarzanie przestrzeni. Twórczość Piotra Pazińskiego a praktyki codzienności
Opening Up Space. Everyday Life Practices and the Work of Piotr Paziński
Autorzy:
Rosiński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363763.pdf
Data publikacji:
2015-07-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
subjectivised space
performativity
causality
Piotr Paziński
space
przestrzeń upodmiotowiona
przestrzeń
performatywność
sprawczość
Opis:
Tekst poświęcony twórczości prozatorskiej Piotra Pazińskiego w centrum rozważań umiejscawia performatywną działalność bohaterów, którzy zyskują zdolność wytwarzania przestrzennych sensów, sytuujących się na przecięciu historycznych zaszłości i indywidualnego doświadczenia. Sprawczość postaci zostaje sprzęgnięta z praktykami codzienności w ujęciu Michela de Certeau. Współdziałania bohaterów i przestrzeni rozszerzają kategorię zwrotu performatywnego na sprawczość nie tylko ludzi, lecz także przestrzeni geometrycznej, która – upodmiotowiona – staje się aktywnym uczestnikiem kreowania znaczeń.
The text, concerned with the prose work of Piotr Paziński, focuses on the performative activities of his characters, who acquire the ability to create spatial meanings, situated at the intersection of historical events and individual experience. The causality of character becomes joined with everyday life practices as theorized by Michel de Certeau. The interactivity of characters and space expands the category of the performative turn to include not only the causality of people, but also geometric space, which  – acquiring subjectivity – becomes an active participant in the creation of meanings.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 1; 52-59
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przestrzeń się na czas obraca…” – nowe środki komunikacji a obecność kategorii nie-miejsca
“Space Hinges on Time…”: New Modes of Transportation and Non-Places in Travel Writing
Autorzy:
Dworak, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365091.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
travel writing
non-place
space
train travel
time
place
romanticism
podróżopisarstwo
nie-miejsce
przestrzeń
kolej żelazna
czas
miejsce
romantyzm
Opis:
Przedmiotem artykułu jest próba opisania, w jaki sposób w dziewiętnastowiecznych relacjach podróżopisarskich został odzwierciedlony problem szybkiego rozwoju środków transportu i nowych możliwości, które zrodziły się przed podróżopisarzami. Wyróżnione zostały trzy charakterystyczne sposoby opisu: dostrzeganie zaniku przestrzeni, zastępowanie przestrzeni czasem bądź kalejdoskopowe opisywanie wrażeń z podróży. W pracy dostrzeżone zostało również to, że mówiąc o doświadczeniach romantycznych podróżopisarzy, można posługiwać się stworzoną przez Marca Augégo kategorią „nie-miejsca”.
This article attempts to describe how nineteenth-century travel texts reflected the rapid expansion of transportation modes and new travel resources suddenly available to travel writers. Three characteristic descriptive modes are outlined: the disappearance of space, time’s tendency to supersede space, and kaleidoscopic descriptions of travel impressions. The article also discusses how we might apply Marc Augé’s category of the “non-place” to the experiences of romantic travel writers.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 114-127
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń w architekturze baroku rzymskiego
Space in the baroque Roman architecture
Autorzy:
Dziubecki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366577.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
barok
architektura
Bernini
Borromini
Rainaldi
Guarini
baroque
architecture
Opis:
Analizy stylistyczne nie zawsze spełniają swoją rolę, jednak pozostaje kwestia rozpoznania charakterystycznych cech formalnych oraz ich determinant historycznych w badaniach nad dawną sztuką, w tym architekturą. Jedną z najważniejszych cech architektury sakralnej w siedemnastowiecznym Rzymie pozostaje specyficzny sposób kształtowania przestrzeni. Analizy porównawcze kilku dzieł takich, jak kościoły Maderny, Borrominiego, Berniniego czy Rainaldiego i Guariniego, na tle określonych zjawisk ówczesnej kultury, pozwalają dostrzec ich architekturę w kontekście procesów twórczych występujących w kulturze epoki, których wspólnym mianownikiem jest fascynacja kwestią nieskończoności i względności postrzegania przestrzeni otaczającej „człowieka baroku".
Analyses of style not always fulfill their role, however there is a question of describing characteristic features of forms and their historical determinants in researches on early moder art, including architecture.One of the most important feature of the ecclesiastical architecture in Rome of the seventeenth century is the way of creating space. Comparative studies of selected buildings like churches by Maderno, Borromini, Bernini, Rainaldi and Guarini, enable to perceive their architecture in the context of the processes occured in the culture of the epoch and see the common denominator which was the fascination of the question of infinity and relativity of perception of space by the „Man of baroque".
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2014, 59, 1; 5-27
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekazy medialne jako nośnik pamięci kulturowej
Media message as a carrier of cultural memory
Autorzy:
Ogonowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1335961.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie
Tematy:
przekaz medialny
pamięć kulturowa
przestrzeń medialna
kategorie wzorcotwórcze
Opis:
Przedmiotem artykułu były wybrane aspekty współczesnej rzeczywistości socjokulturowej, np. rola nowych mediów w procesach komunikacji społecznej i socjalizacji, związki człowieka z nowymi technologiami, a także stosunek jednostki do ciała i cielesności, do prywatności i intymności. Osobne miejsce zostało poświęcone przemianom instytucji kultury w obliczu nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Wszystkie te procesy są znakami naszych czasów, które z kolei są utrwalane w przekazach medialnych, a te stanowią istotny element pamięci komunikatywnej i kulturowej.
The paper presents selected aspects of contemporary social and cultural reality, e.g. the role of new media in the processes of social communication and socialization, the relationships of man to new technologies and the attitude of individuals to body and corporeality, to privacy and intimacy. Moreover, the paper discusses the transformation of cultural institutions as the reaction to new information and communication technologies. All such processes are the sign of our times, which are preserved in media messages that constitute a significant element of the communicative and cultural memory.
Źródło:
Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie; 2013, 28; 30-43
2300-6285
Pojawia się w:
Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto jako wytwór „kultur gustu”
City as a product of “taste cultures”
Autorzy:
Gzell, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366538.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
urbanistyka
przestrzeń miejska
kultury gustu
urban planning
city space
taste cultures
Opis:
Poszukiwanie odpowiedzi na pytania, czy miasto jest obecnie bardziej publiczne czy prywatne i co to oznacza oraz jakie być powinno, staje się aktualnie główną osią dyskusji o mieście. W dyskusji tej nie może brakować ani urbanistów, ani architektów, z których wielu traktuje miasto jako przedmiot ulegający jedynie technicznemu ulepszaniu (co ma wystarczyć mieszkańcom) albo jako przedmiot sztuki, któremu wystarczy nadać bardziej interesującą formę, aby spełnić swoją powinność wobec niego. Tymczasem żadne z tych podejść nie zadowala buntujących się miast. Ich mieszkańcy odrzucają (na co są liczne dowody) status biernego obserwatora tego co im, rękami architektów i urbanistów, dają miejskie władze i inwestorzy. Chcą realnego uczestnictwa, a ponieważ żyją w ramach pewnych kultur, chcą aby miały one swoje miejsce i odzwierciedlenie w przestrzeni miast.
The search for answers to the question whether the city is now more public or more private and what this indicates, and which it ought be, has become the main axis of the current debate about the city. This debate must not proceed without the involvement of urban planners or architects, many of whom treat the city as being the object of merely technological improvement (which the inhabitants should find sufficient) or as a product of artistic creation, and once you have given it an interesting form you have no other obligations to it. Yet none of these approaches satisfies the rebelling cities. Their inhabitants, as ample evidence shows, reject the status of passive onlookers on what they are given, with the hands of architects and urban planners, by the city authorities and developers. What they want is genuine involvement, and because they function within certain cultures, they want them to play a role in the process and be reflected in the city space. The multitude of taste cultures as understood in the colloquial sense that keep emerging in a city can lead to chaos which is impossible to control. There is, however, such a thing as chaos management, having its origin in the conceptions of temporary use of city space.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 3; 113-121
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geokultura(?)
Geoculture(?)
Autorzy:
Rosiński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363581.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geopoetics
space in literary studies
causality of space
the spatial turn
Elżbieta Rybicka
sprawczość przestrzeni
zwrot przestrzenny
geopoetyka
przestrzeń w badaniach literackich
Opis:
Recenzja śledzi najnowsze losy terminu geopoetyka. Celem artykułu jest usytuowanie koncepcji badawczej Elżbiety Rybickiej na tle dotychczasowych badań zajmujących się przestrzenią. Wykorzystując zaproponowane przez badaczkę odsłony geopoetyki, teoria zostaje rozbita na aspekt poetologiczny, geograficzny, antropologiczny oraz performatywny. Geopoetyka zostaje zestawiona z rozważaniami przestrzennymi Petera Sloterdijka (przestrzeń rozrastająca się) i „kulturą obecności” Hansa Ulricha Gumbrechta, co pozwala rozszerzyć rozważania przestrzenne o ujęcie humanistyki nieantropocentrycznej.
This review traces the recent vicissitudes of the term “geopoetics.” The purpose of the article is to situate the scholarly concept developed by Elżbieta Rybicka in the context of previous studies of space. Using her proposed framework of geopoetics, theoretical work on space is broken down into its poetological, geographical, anthropological, and performative aspects. Geopoetics becomes juxtaposed with the spatial thought of Peter Sloterdijk (proliferating space) and Hans Ulrich Gumbrecht’s “culture of space,” allowing reflection on space to be expanded to include a non-anthropocentric interpretation of the humanities.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 2; 130-137
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“In our region…”, or Haupt’s “Letychiv district”
„U nas…”, czyli o „powiecie latyczowskim” Haupta
Autorzy:
Sucharski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312327.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Haupt
space of inspiration
native region
przestrzeń inspiracji
mała ojczyzna
Opis:
W artykule podejmuję refleksję nad przestrzeniami inspiracji, „praiłami” twórczości Zygmunta Haupta. Dostrzegam specyficzną, „zaimkową” orientację przestrzenną w jego tekstach, wykorzystywanie przez pisarza wyrażenia przyimkowego „u nas”, kontrastowych zestawień „tam” – „tu” i szukam odpowiedzi, jaką przestrzeń „ukrywały” owe zaimki. Odrzucam prostą tezę, iż była to Ukraina, ponieważ świat przedstawiony w tekstach Haupta obejmuje tylko jej zachodni skrawek. Pisarz z jednej strony poetyzował przestrzeń „swojego kraju”, z drugiej zaś wpisywał ją, często nieprecyzyjnie, w geograficzny konkret. Najlepszym określeniem owej przestrzeni, które rozrosło się do metafory „miejsc pochodzenia”, wydaje się „powiat latyczowski”, gdzie natchnień mogą szukać twórcy oderwani od swoich „praiłów”. Zmienne granice owego „powiatu” wytycza za każdym razem tylko wyobraźnia konkretnego artysty.
In the article, I reflect on the spaces of inspiration, the “praił” [primordial clay] of Zygmunt Haupt’s works. I examine a unique “pronominal” spatial orientation found in his texts, his use of the prepositional phrase “u nas” [in our region], and the juxtapositions of “tam” [there] and “tu” [here], trying to establish what spaces are “hidden” behind these pronouns. I do not think that it was Ukraine, because Haupt’s texts present only its western part. On the one hand, the writer poeticized the space of “his land” and, on the other hand, he rooted it, often imprecisely, in geography. The best concretization of this space seems to be the “Letychiv district,” which transformed into a metaphor of a “place of origin,” where artists who are detached from their “praił” can look for inspiration. The changing borders of this “district” are determined only by the artist’s imagination.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 32; 154-173 (eng); 148-165 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BEZPIECZEŃSTWO PUBLICZNE NA PRZEŁOMIE XX I XXI WIEKU: SEKURYTYZACJA, PRZESTRZEŃ, TOŻSAMOŚĆ
PUBLIC SECURITY AT THE TURN OF XX AND XXI CENTURY: SECURITIZATION, SPACE, IDENTITY
Autorzy:
Gąsior-Niemiec, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366640.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2012, 9; 120-138
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od opisu do opsis
From Description to Opsis
Autorzy:
Karasińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1288927.pdf
Data publikacji:
2020-10-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
drama
theater
description
stage directions
main text
space
music score
staging
dramat
teatr
opis
didaskalia
tekst główny
przestrzeń
partytura
inscenizacja
Opis:
Kompozycyjna kategoria opisu i szerzej rozumianej opisowości w dramacie pozostawała zawsze na marginesie dyskursu teoretycznoliterackiego. Tymczasem przejawiające się w nim modele deskrypcji, w związku z jego docelowym scenicznym przeznaczeniem, nie tylko wykazują się bogactwem artykulacji, ale także stanowią element sine qua non konstytuowania rzeczywistości przedstawionej. Obejmuje ona trzy modele przestrzenne: przestrzeń sceniczną, przysceniczną (przyległą) i relacjonowaną. Najbardziej typowa dla dramatu okazuje się forma opisu bezpośredniego zawarta bądź w didaskaliach, bądź w tekście głównym. Istotną rolę w kreowaniu prezentowanego świata odgrywa jednak także zawarty w wypowiedziach postaci, rozproszony opis pośredni (quasi-opis) czy ponadjęzykowa już opisowość realizowana z wyłączeniem semantyki słowa.
The compositional category of description and more broadly understood descriptiveness in drama has always been marginalized in the theatrical-literary discourse. However, the models of description appearing in it, due to its stage purpose, are characterized by not only the richness of articulation, but also constitute an element sine qua non in creating the presented reality. It includes three spatial models: space shown on stage, adjacent space (by the stage), narrated space. Direct description proves to be the most typical for drama, which occurs either in stage directions, or in the main text. However, the dispersed quasi-description contained in the dialogues or the sub-linguistic descriptiveness realized excluding the semantics of a word.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 20; 6-17
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń w wypowiedziach dzieci niewidomych w wieku wczesnoszkolnym
Space in the statements of blind children at early school age
Autorzy:
Miler-Zdanowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371336.pdf
Data publikacji:
2018-10-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
space
special relations
spatial orientation
visual disability
description of space
Opis:
People with visual disabilities acquire knowledge about the surrounding space using other strategies than sighted people. The final stage of gathering this information is independent movement in space as well as the ability to describe it.The aim of the article is to present ways of experiencing space by blind people and strategies to build mental maps in their minds and to present knowledge about space by creating a description of it.The article also presents the results of research on the description of space by blind children in early school age.
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2018, 20; 251-269
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profil użytkownika mediów społecznościowych – osobisty newsroom 2.0?
User’s profile in social media – personal newsroom 2.0?
Autorzy:
Nożewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1289719.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
newsroom
social media
users profi les
personalization
information space
media społecznościowe
profi l użytkownika
personalizacja
przestrzeń informacyjna
Opis:
The article presents the similarities between user profile and traditional newsroom in social media. Users are able to distribute and specify which materials will be a part of information flow. Personalization of their own accounts allows users for shaping internal information space and external sphere of disseminated news. Users and media companies participate in the same stages of news creationand use similar tools offered by social networking sites for messages distribution.
Artykuł prezentuje podobieństwa między profilem użytkownika a tradycyjnymi redakcjami w mediach społecznościowych. Użytkownicy dystrybuują i określają, jakie materiały znajdą się w obiegu informacyjnym. Personalizacja własnego profi lu pozwala zarówno na indywidualne kształtowanie wewnętrznej przestrzeni informacyjnej, jak i samych przekazów. Użytkownicy i przedsiębiorstwa medialne uczestniczą w tych samych etapach tworzenia informacji oraz wykorzystują te same narzędzia oferowane przez serwisy społecznościowe w celu dystrybucji przekazów.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2015, 4 (63); 35-48
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń emblematyczna
Emblematic Space
Autorzy:
Kubikowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47233177.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
performatyka
emblemat a teatr
teatr społeczny
teoria emblematu
performance theory
theater emblematics
social theater
emblem theory
Opis:
W artykule autor śledzi związki sztuki teatru ze sztuką emblematu. Wychodząc od dzieł Albrechta Schönego i posiłkując się współczesną teorią emblematu, stawia tezę, że obydwie sztuki wykorzystują zjawisko performansu, z którym wiążą się nierozerwalnie. Strukturę emblematyczną można odnaleźć zarówno w trwałych zaczątkach teatralnego performansu (dramat lub scenariusz), jak i w jego pozostałościach (dokumenty dzieła). Emblemat stanowi więc ostateczne medium oddziaływania teatru na najdalszy społeczny dystans, kiedy zanikł wszelki żywy kontakt odbiorców ze zjawiskiem. Teatr szczególnie nastawiony na społeczną misję, najchętniej sięga do środków sztuki emblematu. Tytułowa „przestrzeń emblematyczna” – to abstrakcyjna kategorialna przestrzeń, którą ustanawia i w której zachodzi performans życiowy, społeczny czy sceniczny. Otwiera się ona w powszechnej świadomości jako jego „scena”. W teatrze takie przestrzenie powołuje się programowo; w życiu powszednim tworzą się one samorzutnie, jako emanacje zbiorowych oczekiwań lub nadziei, albo poprzez działania jednostek.
In this paper, the author traces the connections between the art of the theater and the art of the emblem. Revisiting the work of Albrecht Schöne and referring to the present theories of the emblem, the author claims that both art forms employ performance, which inseparably connects them. Emblematic structures can be found both in the beginnings of a theatrical performance (the play or the script) and in its remains (the documentation of the performance). The emblem is therefore the ultimate medium of the theater’s influence and transmission at the longest social distance, when any direct link of the audience with the original performance has already vanished. We can observe that theater more oriented towards social impact tends to utilize emblematics all the more willingly. Finally, the author introduces the notion of the “emblematic space”: an abstract categorial space, which is constituted and transformed through performance, containing it as its “stage.” Theater’s task is creating such spaces; in everyday social life, they arise spontaneously as emanations of the collective hopes or expectations; they are also set up by individual efforts. (Trans. T. Kubikowski)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 4; 7-38
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robustness of Multimodal Transportation Networks
Model oceny odporności multimodalnych sieci transportowych
Autorzy:
Bocewicz, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366114.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Polskie Naukowo-Techniczne Towarzystwo Eksploatacyjne PAN
Tematy:
sieci multimodalne
systemy transportowe
harmonogramowanie cykliczne
odporność na zakłócenia
procesy multimodalne
przestrzeń stanów
cykliczne przebiegi ustalone
multimodal networks
transportation systems
cyclic scheduling
robustness
multimodal processes
state space
cyclic steady state
Opis:
Dynamiczny rozwój infrastruktury komunikacji miejskiej obejmującej linie autobusowe, trolejbusowe, tramwajowe, linie metra, kolei podmiejskiej, itp. składające się na tzw. Multimodalne Sieci Transportowe (MST) rodzi wiele nowych problemów. Wśród ważniejszych z nich warto wymienić problemy planowania obsługi ruchu pasażerskiego w sytuacjach związanych z awariami elementów infrastruktury, wypadkami losowymi czy też z obsługą imprez masowych. Wiadomo, że istnienie rozwiązań dopuszczalnych gwarantujących zakładaną przepustowość infrastruktury warunkuje tzw. odporność MST na ww. zakłócenia. W tym kontekście, niniejsza praca przedstawia pewien deterministyczny model multimodalnej sieci transportowej złożonej z połączonych stacjami przesiadkowymi, linii komunikacji miejskiej. Składające się na sieć, pracujące w zamkniętych cyklach, linie komunikacji miejskiej pozwalają obsłuchiwać ruch pasażerski na wybranych kierunkach np. północ-południe. Obsługiwane strumienie pasażerów modelowane są jako tzw. multimodalne procesy transportowe. Wprowadzone miary odporności MST, umożliwiające ocenę rozważanych wariantów infrastruktury, pozwalają na wyznaczenie warunków spełnienie, których gwarantuje dopuszczalną jakość obsługi ruchu pasażerskiego. Umożliwiają, zatem zarówno planowanie obsługi pasażerów na wybranych trasach, jak i kształtowanie struktury rozbudowywanej i/lub modernizowanej sieci komunikacji miejskiej.
This paper describes a declarative approach to modeling a multimodal transportation network (MTN) composed of multiple connecting transport modes, such as bus, tram, light rail, subway and commuter rail, where within each mode, service is provided on separate lines or routes. The considered model of a network of multimodal transportation processes (MTPN) provides a framework to address the needs for transportation networks robustness while taking into account their capacity and demand requirements. Therefore the work focuses on evaluation of the network robustness allowing distinguished multimodal processes to continue in order to accomplish trips following an assumed set of multimodal chains connecting transport modes between origins and destinations. Consequently, a solution to the problem of prototyping robust transits on a given multimodal network is implemented and tested. The conditions that guarantee the network robustness, taking into account disruptions of supply and demand as well as operational control, are provided. The aim of investigations is to provide a tool for evaluating the robustness of a network of multimodal transportation processes as well as different travel modes through a transportation network.
Źródło:
Eksploatacja i Niezawodność; 2014, 16, 2; 259-269
1507-2711
Pojawia się w:
Eksploatacja i Niezawodność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń awangardy – nowa grawitacja
The Space of the Avangarde
Autorzy:
Kwiatkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366512.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
teoria przestrzeni
architektura XX w.
urbanistyka współczesna
konstruktywizm
suprematyzm
awangarda rosyjska lat 20. XX wieku
theory of space
20th century architecture
contemporary urban planning
constructivism
suprematism
Russian avant-garde of the 1920s
Opis:
Przestrzeń awangardy to synonim idei Nowej Sztuki, sztuki przełomu jaki dokonał się w sztukach wizualnych w pierwszych dekadach XX wieku w Rosji, a później w ZSRR. Jej przedstawiciele zdeterminowani zmianami, jakie przyniosły nowe wynalazki techniczne zwłaszcza w sferze urbanizacji bardzo wierzyli, podobnie jak włoscy futuryści, że to właśnie oni staną się liderami zmian społecznych, nowego postrzegania i kształtowania kultury. Wierzyli w nowe społeczeństwo, które rozerwie wielowiekową strukturę klasową, kiedy jej miejsce zajmie dynamizm i kreatywność w służbie rozwiązań utylitarnych i egalitarnych. Wierzyli w swoją misję, prometeizm nowego, lepszego świata, gdy nastąpi wyzwolenie człowieczeństwa od wszelkich zależności. Takie nastroje społeczne dojrzewały w całej Europie, ale szczególnie silnie obecne były w społeczeństwie rosyjskim już w ostatnich dwudziestu latach przed wybuchem I wojny światowej i można powiedzieć, że wręcz ją poprzedzały. Dlatego też następstwo wydarzeń dawało przedstawicielom Nowej Sztuki wręcz przeświadczenie o swoim profetycznym przesłaniu wolności. Późniejsza rzeczywistość, nadejście epoki totalitarnej, dopisały niestety jakże gorzki epilog dla całej formacji niemal wszystkich wielkich artystów awangardy, ale pomimo ich odrzucenia i niejednokrotnie przedwczesnej śmierci pozostała ich twórczość, przesycona entuzjazmem dla nowej grawitacji – wiary w wielkość człowieczeństwa – w nową, uniwersalną ideę.
The avant-garde is synonymous with the concept of New Art, the breakthrough in art which took place in the visual arts during the first decades of the 20th century in Russia and then in the USSR. Its representatives, determined by the changes brought about by new technical inventions, especially in the sphere of urbanization, were convinced, like the Italian futurists, that they would be at the foreground of social change, new perceptions and shaping of culture. They believed in the new society which would rend apart the class structure of previous ages when its place would be taken by dynamism and creativity in the service of utilitarian and egalitarian solutions. They believed in their mission, the Promethean idea of a new better world, when mankind would be liberated from all subjection. This social mood was developing in the whole of Europe, but was particularly strong in Russian society in the last twenty years before World War I. In fact, one could say it was a prelude to the war. From this sequence of events came the conviction held by representatives of New Art about their prophetic message of freedom. The actual reality, the advance of totalitarianism, was a bitter epilogue for the whole formation, for almost all the great artists of the avant-garde. Nevertheless, though rejected and often dying before their time, their works remained, suffused with enthusiasm for the new gravitation – belief in the greatness of mankind – in the new, universal idea.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2015, 60, 3; 5-30
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Border, contour, fragment – Haupt’s strolls between the world, the other, utopia and text
Granica, kontur, fragment – Haupta wędrówki pomiędzy światem, innym, utopią i tekstem
Autorzy:
Niewiadomski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312312.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
border
frontier
fragment
space
geopoetics
textual delimitation
Zygmunt Haupt
modernity
granica
pogranicze
przestrzeń
geopoetyka
delimitacja tekstowa
twórczość Zygmunta Haupta
nowoczesność
Opis:
Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że granica i graniczność to doświadczenie źródłowe i zarazem kategoria dobrze opisująca strategię twórczą Haupta. W twórczości tego autora kategoria granicy pojawia się w wersji linii oznaczającej wyrazistą delimitację i w postaci strefy przejściowej pomiędzy różnymi obszarami. Geograficzno-polityczne pojęcie granicy Haupt przekłada na język aksjologii, epistemologii, doświadczenia międzyludzkiego i techniki pisarskiej. Fascynacja granicą jest wyrazem poszukiwania dogodnego miejsca umożliwiającego postrzeganie świata i tekstu jako skomplikowanego porządku sytuującego się na biegunie przeciwnym wobec niezróżnicowanego chaosu rzeczywistości nowoczesnej.
The paper discusses the claim that borders and frontiers are a source of experience, and at the same time a category which describes Haupt’s prose well. In his works, the border category appears in the form of a line marking clear delimitation, and in the form of a buffer zone between different areas. Haupt translates the geographical-political notion of a border into axiology, epistemology, interpersonal experience and writing techniques. His fascination with borders expresses seeking a convenient place which would allow one to perceive the world and text as a complex order situated on the opposite pole to the undifferentiated chaos of the modern reality.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 6-21 (eng); 6-23 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies