Temat: teologia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „L’uomo tra Dio e il mondo” – la teologia della secolarizzazione e del mondo secondo Friedrich Gogarten
„The man between God and the world” – the theology of secularization and the world according to Friedrich Gogarten
„Człowiek między Bogiem a światem” – teologia sekularyzacji i świata według Friedricha Gogartena
Autorzy:: Pastorczyk, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1386678.pdf
Data publikacji:: 2020-05-28
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: Friedrich Gogarten
teologia sekularyzacji
teologia świata
theology of secularization
theology of the world
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie teologii sekularyzacji i świata w ujęciu Friedricha Gogartena. Niezbędną pomoc w prezentacji myśli tegoż autora stanowi sentencja: „Człowiek między Bogiem a światem”, będąca jednocześnie tytułem jednego z jego najważniejszych dzieł. Zgodnie z myślą Gogartena, w życie człowieka wpisane jest ciągłe napięcie pomiędzy bezpośrednią i dynamiczną relacją z Bogiem a wynikającą z niej etyczną odpowiedzialnością za świat, w którym żyje. Z jednej strony spotkanie z Bogiem inspiruje człowieka do pozytywnej odpowiedzi na problematyczne pytania świata, jednakże z drugiej – przypomina mu o wynikającej z synostwa Bożego jego wolności od świata. W związku z tym, jedynym kluczem hermeneutycznym do zrozumienia życia między Bogiem a światem jest Jezus Chrystus.
The purpose of this article is to present theology of secularization and the world in the view of Friedrich Gogarten. An indispensable help in presenting our author’s thoughts is the sentence: „Man between God and the world”, which is also the title of one of his most important works. According to Gogarten’s thought, a constant tension between direct and dynamic relationship with God and the resulting ethical responsibility for the world in which he lives is inscribed in human life. On the one hand, the meeting with God inspires man to a positive response to the world’s problematic questions, but on the other hand, it reminds him of his freedom from the world resulting from God’s sonship. In this regard, Jesus Christ is the only hermeneutical key to understanding life between God and the world.
Źródło:: Sympozjum; 2020, 1(38); 157-170
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Sulle palme ti ho scolpito…”... L’uso di Isaia 49,16a nel 2 Baruch 4,2
“I have graven you on the palms of my hands…” The Use of Isa 49:16a in 2 Baruch 4:2
Autorzy:: Pudełko, Jolanta Judyta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1051491.pdf
Data publikacji:: 2015-11-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: teologia biblijna
Księga Izajasza
Druga Księga Barucha
tatuaż
Opis:: The interpretation of the biblical books started already in the Bible itself, in which one can easily notice the plethora of quotations, allusions to and echoes of other biblical texts. This study analyzes the quotation of Isaiah 49:16a found in the apocryphal Syriac Apocalypse of Baruch. By analyzing the immediate context of this verse in the Book of Isaiah, its form and historical background, the meaning of the text within its original context is reveled. Then a similar analysis applies to the form and the historical context of this verse within its new context, namely in 2 Baruch 4:2. The confrontation yields a significant number of possible interpretations and applications of this Isaianic text within its new context.
Źródło:: The Biblical Annals; 2014, 4, 2; 313-329
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Giovanni Duns Scoto: Un Teologo Incompreso, un Santo da Riscoprire
John Duns Scotus: A Misunderstood Theologian, a Saint to Be Rediscovered
Jan Duns Szkot: niezrozumiany teolog, wciąż nieodkryty święty
Autorzy:: Panaro, Antonio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1706308.pdf
Data publikacji:: 2021-02-26
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: teologia
świętość
doktryna
rozum
wiara
theology
holiness
doctrine
reason
faith
Opis:: Nell’approccio al pensiero di Giovanni Duns Scoto, ci si imbatte in maniera inevitabile con la luminosa testimonianza di vita di un grande santo. Si ha a che fare con “un insieme inseparabile di filosofia, teologia e spiritualità”. Giovanni Duns Scoto, filosofo e teologo del XIII secolo è un autore controverso e originale. Le sue opere in passato hanno avuto più critici e oppositori che sostenitori e discepoli. È un pensatore più moderno di quanto ci si possa immaginare. Non è per niente uno fra i tanti teologi e filosofi del passato, né i suoi scritti servono solo ad impolverare le nostre biblioteche. „Non è un fossile da ammirare, ma è un Maestro vivo e palpitante, pieno di ardore e di preziose intuizioni” di grande attualità. Questo francescano di origine scozzese, nato tra il 1265/66 e morto a Colonia l’8 novembre del 1308 lontano dalla sua patria, è un teologo ed un santo di grande spessore che solo oggi forse possiamo iniziare ad apprezzare.
Badając myśl Jana Dunsa Szkota, nieuchronnie napotyka się na świetlane świadectwo życia tego wielkiego świętego. Mamy tu do czynienia z „nierozerwalną całością filozofii, teologii i duchowości”. Jan Duns Szkot, filozof i teolog żyjący w XIII wieku, jest autorem kontrowersyjnym i oryginalnym. Jego twórczość w przeszłości miała więcej krytyków i przeciwników niż zwolenników i uczniów. Nie jest on bynajmniej jednym z wielu teologów i filozofów przeszłości, a jego pisma nie służą jedynie do zbierania kurzu w naszych bibliotekach. „Nie jest on skamieliną, którą można podziwiać, ale jest żywym i zachwycającym Mistrzem, pełnym zapału i cennych spostrzeżeń” o wielkiej aktualności. Jego myśl jest bardziej nowoczesna, niż można by przypuszczać. Ten franciszkanin szkockiego pochodzenia, który urodził się w 1265 lub 1266 r., a zmarł 8 listopada 1308 r. w Kolonii, daleko od swojej ojczyzny, jest teologiem i świętym o wielkiej głębi, którą być może dopiero dzisiaj zaczynamy dostrzegać.
In approaching the thought of John Duns Scotus, one inevitably encounters the luminous life testimony of a great saint. One is dealing with “an inseparable whole of philosophy, theology and spirituality.” John Duns Scotus, 13th century philosopher and theologian, is a controversial and original author. His works in the past have had more critics and opponents than supporters and disciples. He is a more modern thinker than one might imagine. He is by no means one of the many theologians and philosophers of the past, nor are his writings just gathering dust in our libraries. “He is not a fossil to be admired, but a living and throbbing Master, full of ardour and valuable insights” of great relevance. This Scottish-born Franciscan, born between 1265/66 and died in Cologne on the 8th November 1308, far from his homeland, is a theologian and a saint of great depth that we can perhaps only begin to appreciate today.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 43-64
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: La pastorale della salute nell'Europa che cambia: L'Esperienza Italiana
Pastoral care in the health service in changing Europe: the italian experience
Autorzy:: Trębski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2010377.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: teologia pastorale della salute
pastorale sanitaria
modelli pastorali
cappellanie
ospedaliere
teologia pastoralna zdrowia
duszpasterstwo w „świecie służby zdrowia"
modele duszpasterskie
kapelanie szpitalne
Opis:: Teologia pastoralna służby zdrowia często nie znajduje jeszcze należnego jej miejsca wśrόd działόw teologii pastoralnej, gdyż w powszechnym mniemaniu zajmuje siȩ wąskim i wyspecjalizowanym wycinkiem pracy duszpasterskiej. We wspόłczesnej Europie, wystawionej na fale migracyjne, niosące z sobą rόżnorodne wpływy kulturowe, instytucje lecznicze, stają się „skrzyżowaniem kultur”, gdzie spotkają siȩ rόżnorodne tendencje światopoglądowe i religijne. Choroba dotyka ludzi wszystkich wyznań i wywiera wpływ na ich rodziny i cały kontekst socjalny, w ktόrym żyją, dlatego „świat służby zdrowia” staje siȩ coraz bardziej ważnym obszarem ewangelizacji i konfrontacji z wiarą. Konfrontacja z cierpieniem i kruchością życia rodzi głębokie pytania egzystencjalne dotyczące sensu i celu życia. Moment choroby jest swoistym „locus theologicus”: bodźcem sprzyjającym odczytaniu na nowo historii własnego życia w świetle nowych, w tym duchowych wartości, ktόre bolesna sytuacja wydobywa na powierzchnię egzystencji. W tych momentach obecność duszpasterza może być wezwaniem do głębszej refleksji o wartościach, sensie i celu życia; zaproszeniem do duchowych poszukiwań i wzrostu w wierze. Kościόł stara się wyjść naprzeciw nowym wyzwaniom, proponując modele opieki duszpasterskiej w kontekście służby zdrowia. Artykuł ukazuje funkcjonowanie sprawdzonych modeli, takich jak „kapelania szpitalna” i „szpitalna rada pastoralna”, ktόre od lat istnieją na terenie Włoch. Ich zadaniem jest ewangelizacja i promocja posługi duszpasterskiej oraz wspόłpraca z laikami zaangażowanymi zawodowo w tym środowisku. Opisuje metodologie pracy oraz wskazuje na specyficzne priorytety duszpasterstwa w środowisku służby zdrowa, podkreślając, że za poszukiwaniem zdrowia często kryje się pragnienie pełni życia: pragnienie wiecznego zbawienia.
Pastoral Theology of health care does not often have its rightful place among pastoral theology, because the common perception is narrow and specialized slice of pastoral work. In Europe, influenced by migration, with its different cultural influences, medical institutions become “crossroads of cultures” on which meet various world views and religious tendencies. The disease affects people of all faiths and affects their families and the social context in which they live, because “the world health” is becoming increasingly important area of evangelization and confrontation with faith. The confrontation with suffering and fragility of life raises profound existential questions about the meaning and purpose of life. The moment of the disease becomes a kind of “locus theologicus”: a stimulus favorable reading anew the history of his own life in the light of new values, including spiritual ones, that painful situation brings to the surface of existence. In these moments the presence of a priest can be a call to a deeper reflection about values, meaning and purpose of life; an invitation to spiritual exploration and growth in the faith. The Church is trying to meet the new challenges by offering models of pastoral care in the context of health care. The article shows the functioning of the tested models, such as the “hospital chaplaincy” and “hospital pastoral council”, which years are in Italy. Their task is evangelization and the promotion of pastoral ministry and cooperation between the laity involved professionally in this environment. Describes work methodologies and indicates the specific priorities of pastoral care in environment of health, stressing that the search for health, often hidden desire for the fullness of life: the desire of eternal salvation.
Źródło:: Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 1; 205-222
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:: Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Prospettiva cristocentrica della creazione nel Nuovo Testamento
The Christocentric Perspective of Creation in the New Testament
Autorzy:: Siwecki, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19944792.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:: Jezus Chrystus
Nowy Testament
teologia stworzenia
Jesus Christ
New Testament
theology of creation
Opis:: Nauczanie Nowego Testamentu w zakresie teologii stworzenia koncentruje się na wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Pisma Nowego Testamentu ukazują „Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego jeszcze nie ma” (Rz 4,17). Przesłanie Nowego Testamentu przedstawia zbawcze działanie Boga w Jezusie Chrystusie, także w kontekście teologii stworzenia. Wzajemna korelacja stworzenia i historii zbawienia jest niezbędna dla zrozumienia przesłania teologii stworzenia, które w rzeczywistości osadza się na zapowiedzi odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, refleksja nad stworzeniem wypływa z refleksji nad zbawieniem, które jest nierozerwalnie związane z wydarzeniem Chrystusa. Uznanie Chrystusa za jedyny „początek i koniec” wszystkich rzeczy, kieruje nasze spojrzenie w kierunku obietnicy odkupienia stworzenia od wszelkich przejawów zła, które dotyka je obecnie. Jest jednocześnie zaproszeniem do odrzucenia wszelkiego dualizmu. Nie można zatem „odrywać” od siebie porządku „natury” oraz „łaski i prawdy”, z drugiej zaś strony, nie oznacza to wszystko prostej identyfikacji tych dwóch porządków.
New Testament teaching on the theology of creation underlines the event of Jesus Christ. The New Testament Scriptures describe "God who gives life to the dead and calls into being things that were not" (Rom 4:17). The New Testament message presents God's saving action in Jesus Christ, also in the context of the theology of creation. The inter-correlation of creation and salvation history is essential to understanding the message of creation theology, which is actually based on the announcement of the redemption accomplished by Jesus Christ. In other words, reflection on creation flows from reflection on salvation, which is inseparable from the Christ event. Recognizing Christ as the only "beginning and end" of all things directs our gaze toward the promise to redeem creation from all dimensions of evil that affects it today. It is at the same time an invitation to reject all duality. Therefore, one cannot "separate" the order of "nature" and "grace and truth" from each other, however, this does not mean a simple identification of these two orders.
Źródło:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 159-176
0208-7626
Pojawia się w:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: La synaxis liturgica nella coscienza della Chiesa primitiva sulla base della rilettura di Ioannis Zizioulas
Liturgiczna synaksa w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Ioannisa Zizioulasa
The liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of Ioannis Zizioulas
Autorzy:: Pastorczyk, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/554037.pdf
Data publikacji:: 2019-06-28
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: Ioannis Zizioulas
liturgiczna synaksa
teologia prawosławna
Kościół pierwotny
liturgical syntax
Orthodox theology
early Church
Opis:: Przedmiot naszej pracy stanowi zbadanie pojęcia liturgicznej synaksy w świadomości pierwotnego Kościoła na podstawie relektury Pisma i Tradycji dokonanej przez Ioannisa Zizioulasa. W odniesieniu do Pisma, nasze badanie będzie opierało się przede wszystkim na relekturze Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian. Interpretacja biblijnych treści w optyce naszego autora pozwoli nam na wyróżnienie dwóch podstawowych aspektów starożytnej wspólnoty eucharystycznej (geograficznego i eschatologicznego), kształtujących eklezjologiczno-eucharystyczne pojęcie liturgicznej synaksy pierwszych wieków chrześcijaństwa. W patrystyce, zgodnie ze wskazówkami Zizioulasa, wymiarów liturgicznej synaksy Kościoła pierwotnego poszukiwać będziemy u Ignacego z Antiochii w jego zbudowanym na osobie biskupa eucharystycznym modelu Kościoła, u Justyna Męczennika, naocznego świadka eucharystycznej wspólnoty drugiego wieku, a także u Maksyma Wyznawcy, prezentującego ikoniczną perspektywę życia wspólnoty liturgicznej.
The subject of our work is to examine the concept of liturgical syntax in the consciousness of early Church based on the relecture of the Scripture and Tradition by Ioannis Zizioulas. With regard to the Scriptures, our study will be based primarily on the relecture of the First Letter of Saint Paul to the Corinthians. The interpretation of biblical content in the author’s optics will allow us to distinguish two basic aspects of the ancient Eucharistic community (geographical and eschatological), shaping the ecclesiological-eucharistic concept of the liturgical syntax in the first centuries of Christianity. In the patristic, according to Zizioulas’research, the liturgical dimensions of the syntax of early Church will be sought by Ignatius of Antioch in his Episcopal Bishop model of the Church, with Justin Martyr, an eyewitness of the Eucharistic community of the second century, and Maximus the Confessor, presenting the iconic perspective of living liturgical community.
Źródło:: Sympozjum; 2019, 1(36); 205-224
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Iconicità della Chiesa nell’Eucaristia secondo Ioannis Zizioulas
Ikoniczność Kościoła w Eucharystii według Ioannisa Zizioulasa
Iconicity of the Church in the Eucharist according to Ioannis Zizioulas
Autorzy:: Pastorczyk, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553944.pdf
Data publikacji:: 2018-05-31
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: Ioannis Zizioulas
teologia prawosławna
symbolizm typologiczny
ikoniczność
Kościół
Eucharystia
Orthodox theology
Typological symbolism
Iconicity
Church
Eucharist
Opis:: Naszą pracę poświęcamy pogłębieniu ikonicznego wymiaru Kościoła w Eucharystii, który jeszcze dzisiaj pozostaje zapomniany, a w konsekwencji – utracony. Z powodu kontrowersji ikonoklastycznej ojcowie zgromadzeni na II Soborze w Nicei (787) skoncentrowali swoją uwagę na koncepcji ikony, świętego obrazu i uznali jego doktrynalną zgodność. Dla nas właśnie takie rozwiązanie powyższej kwestii stanie się punktem wyjścia dla prezentacji Ioannisa Zizioulasa. Nasz teolog, biorąc pod uwagę argumentację soborową, przedstawi rozumienie idei ikony w kluczu eucharystycznym. W konsekwencji wraz z nim będziemy mówić o liturgicznej manifestacji prawdy (eschaton). Żyć ikonicznie podczas Eucharystii oznacza żyć symbolicznie oraz ukazywać w ten sposób żywą obecność osoby, która jest prawdziwa i ontologiczna. Zizioulas życzy nam, byśmy rozpoznali wymiar pneumatologiczny i eschatologiczny Kościoła, skarb, który jeszcze dla wielu pozostaje utracony, jednakże jest podstawowym elementem ku temu, aby na nowo, jak wskazuje teologia prawosławna, „znaleźć się na złotym placu Jeruzalem niebieskiego, ubranym w złote światło”.
We dedicate our work to deepen the Iconic aspect of the Church in the Eucharist which even today is forgotten and for this, always missing. Because of the Iconoclastic controversy, the fathers of the Nicene Council II (787) have put in relief the concept of the Icon as sacred image and have recognized its doctrinal legitimacy. For us, such resolution of problem will become the starting point for the presentation of the Ioannis Zizioulas. Our theologian, keeping in mind the conciliar argumentations, will present the concept of the Icon through the Eucharistic. As a consequence, we, together with him, will speak of the liturgical manifestation of the Truth (eschaton). To live iconomically during the Eucharist means to live symbolically and to present in such a way the live presence of the person who is true and ontological. Zizioulas wishes that we recognize the pneumetological and eschatological dimensions of the Church, the treasure, still missing for many and, all the way, the fundamental element that can, as the orthodox theology indicates us, again, „to find oneself in the square of the heavenly Jerusalem, dressed in golden light”.
Źródło:: Sympozjum; 2018, 1(34); 225-239
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Teomaterialismo della liturgia e la divinizazione della persona umana secondo Pavel Evdokimov
Theomaterialism of the Liturgy and the Divinizazione of the Human Person according to Pavel Evdokimov
Teomaterializm liturgii i przebóstwienie ludzkiej osoby według Pawła Ewdokimowa
Autorzy:: Kimsza, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036816.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: duchowość wschodnia
teologia liturgii
duchowość liturgii
liturgia bizantyjska
teomaterializm
Eastern spirituality
liturgical theology
liturgical spirituality
Byzantine liturgy
theomaterialism
Opis:: Artykuł prezentuje osobę i myśl jednego z współczesnych teologów prawosławnych Pawła N. Ewdokimowa. Autor skoncentrował się na jego teologii przebóstwienia ze szczególnym uwzględnieniem liturgii, prezentowanej przez Ewdokimowa jako swoisty „teomaterializm”, tzn. w słowach, gestach i przestrzeni liturgii jest „namacalny Bóg”, który pozwala wierzącemu Siebie rozpoznać, doświadczyć, wejść w intymną relację, zakosztować nieba na ziemi i przejść drogę Boskiego upodabniania się.
This article presents the person and thought of one of today's orthodox theologians, Paweł N. Evdokimov. The author concentrated on his theology of divinisation with particular emphasis on the liturgy, presented by Evdokimov as a specific “theomaterialism”, ie in the words, gestures, and space of the liturgy tangible God allowing believers to recognize, experience, enter into intimate relationships, taste the sky on earth and to go the way of the Divine likeness.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 51-62
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Gli aspetti teologici della poesia di Giovanni Scoto Eriugena
The poetry of John Scotus Eriugena and its theological aspects
Teologiczne aspekty poezji Jana Szkota Eriugeny
Autorzy:: Colnago, Filippo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/503203.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: Giovanni Scoto Eriugena
poesia medievale
teologia medievale
filosofia medievale
Pseudo-Dionigi
Massimo il Confessore
John Scotus Eriugena
Medieval Poetry
Medieval Theology
Medieval Philosophy
Pseudo--Dionysius
Maximus the Confessor
Jan Szkot Eriugena
poezja średniowieczna
teologia średniowieczna
filozofia średniowieczna
Pseudo-Dionizy
Maksym Wyznawca
Opis:: The poetic works of John Scotus Eriugena, dating about from 855 to 877, is one of the lesser known works of the Irish philosopher and theologian, renowned for his treatises De divina praedestinatione and Periphyseon or De divisione naturae and for his Latin translations of Greek patristic works (Pseudo-Dionysius, Maximus the Confessor and Gregory of Nyssa). In this article, after the presentation of some synthetic elements on the figure of John Scotus and his poetic corpus, the major theological aspects of Eriugena’s poems are analysed. From the poetry, often not easy to interpret, the theological depth of John Scotus comes to light. In fact, beyond a concrete occasion, usually liturgical, which originates them, the carmina develop an articulated meditation on themes such as the relationship between the divine Persons in the Trinity, the creation of the world and of man, the incarnation, death on the cross, descent into hell and resurrection of Christ as the fulfillment of the Son’s inhumanatio for the resulting human théosis, the ascensus of the soul toward God and eschatology. The poetry is thus for John Scotus a special way of doing theology, versifying his rich and complex view about God and man.
La produzione poetica di Giovanni Scoto Eriugena, databile tra l’855 e l’877 circa, è uno dei lavori meno conosciuti del filosofo e teologo irlandese, noto soprattutto per i trattati De divina praedestinatione e Periphyseon o De divisione naturae e per le traduzioni in latino di opere della patristica greca (Pseudo-Dionigi, Massimo il Confessore e Gregorio di Nissa). Nel presente articolo, dopo la presentazione di alcuni elementi sintetici sulla figura di Giovanni Scoto e sul suo corpus poetico, si analizzano i principali aspetti teologici dei carmi eriugeniani. Dai componimenti, spesso di non facile interpretazione, emerge la profondità teologica di Giovanni Scoto. In effetti, al di là dell’occasione concreta, normalmente liturgica, che li origina, essi sviluppano un’articolata meditazione su tematiche quali la relazione intratrinitaria tra le Persone divine, la creazione del mondo e dell’uomo, l’incarnazione, morte in croce, discesa agli inferi e resurrezione di Cristo lette quali compimento dell’inhumanatio del Figlio per la conseguente théosis dell’uomo, l’ascensus dell’anima verso Dio e l’escatologia. La composizione poetica si rivela dunque per Giovanni Scoto un modo speciale di fare teologia, mettendo in versi la sua ricca e complessa visione su Dio e sull’uomo.
Poezja Jana Skota Eriugeny, pochodząca z lat około 855–877, jest najmniej znaną częścią twórczości irlandzkiego filozofa i teologa, który zasłynął głównie traktatami De divina praedestinatione i Periphyseon, czyli De divisione naturae, oraz tłumaczeniami na łacinę dzieł greckich Ojców Kościoła (Pseudo-Dionizego, Maksyma Wyznawcy i Grzegorza z Nyssy). W niniejszym artykule, po przedstawieniu niektórych syntetycznych informacji na temat osoby Jana Skota i jego poetyckiej twórczości, poddano analizie najważniejsze aspekty teologiczne jego pieśni. Z tychże utworów, nie zawsze łatwych do zinterpretowania, wyłania się głębia teologiczna Jana Skota. I rzeczywiście, pomijając konkretny kontekst, z reguły liturgiczny, który był inspiracją do ich napisania, poezje Eriugeny stanowią rozbudowaną medytację nad rozmaitymi tematami, jakimi były np.: związek międzytrynitarny między Boskimi Osobami, problem stworzenia świata i człowieka, Wcielenie Syna Bożego, Jego śmierć na krzyżu, wstąpienie do piekieł, Zmartwychwstanie, czyli te wszystkie wydarzenia, w których wypełniała się inhumanatio Syna Bożego i w konsekwencji théosis człowieka, ascenus duszy do Boga i eschatologia. Twórczość poetycka Jana Skota jawi się więc jako szczególny sposób uprawiania teologii, potrafił bowiem wpleść w poetyckie wersy swoją bogatą i złożoną wizję Boga i człowieka.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 1; 143-170
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Perché quei dodici spiriti sapienti nel IV cielo di Dante? Un inno alla cultura
Why these twelve wise souls in Dante’s fourth heaven? A hymn to culture
Dlaczego tych dwanaście mądrych dusz w IV niebie Dantego? Hymn na cześć kultury
Autorzy:: Sodi, Manlio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407970.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Boska Komedia
Dante Alighieri
filozofia i teologia
historia
Tomasz z Akwinu
Divine Comedy
philosophy and theology
history
Thomas Aquinas
Opis:: Osiemsetna rocznica śmierci Wielkiego Poety leży u początków tego studium, które przedstawia dusze dwunastu uczonych uwiecznionych przez Dantego w czwartym niebie. Zbliżając się do takich osobistości, zauważamy różnorodne formy kultury, które naznaczyły historię i nadal rozświetlają ją mądrością ich dzieł. Z tego spostrzeżenia wypływa hymn na cześć kultury, która jaśnieje również w poezji Dantego.
The eight-hundredth anniversary of the Great Poet's death is the occasion of this study, which presents the souls of the twelve scholars immortalised by Dante in the fourth heaven. Approaching such personalities, we note the diverse cultural forms that have marked history and continue to illuminate it with the wisdom of their works. From this insight springs a hymn in honour of the culture that also shines brightly in Dante's poetry.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 74-83
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Riforma dei processi di nullità del matrimonio: una riforma teologica?
Reform of marriage annulment processes: is it a theological reform?
Reforma procesów nieważności małżeństwa: reforma teologiczna?
Autorzy:: Nanni, Gabriele
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1706710.pdf
Data publikacji:: 2021-07-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: marriage
nullity
trial
faith
abortion
extramarital
failure
divorce
theology
ecclesiology
wiara
niepowodzenie
rozwód
teologia
eklezjologia
małżeństwo
stwierdzenie nieważności
akt pozamałżeński
Opis:: The article is a legal and theological analysis of Pope Francis “Mitis Iudex Dominus Jesus” document reforming the canons of the Code of Canon Law on marriage annulment cases (September 8, 2015). He shows its advantages and positive effects for a more efficient process of declaring marriage annulment, and draws attention to its theological and ecclesial novelty that raises questions. These questions require answers from the Church, bishops and theologians collaborating with the Pope.
Artykuł jest prawną i teologiczną analizą dokumentu Mitis Iudex Dominus Jesus papieża Fransiszka reformującego kanony Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczące spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa (8 września 2015 roku). Ukazuje jego zalety i pozytywne skutki dla bardziej sprawnego prowadzenia procesu o orzeczenie nieważności małżeństwa oraz zwraca uwagę na rodzącą pytania jego nowość teologiczną i eklezjalną. Pytania te domagają się odpowiedzi ze strony Kościoła, biskupów i teologów współdziałających z papieżem.
L'articolo è un'analisi giuridica e teologica del documento Mitis Iudex Dominus Jesus di Papa Francesco che riforma i canoni del Codice di Diritto Canonico sui casi di nullità del matrimonio (8 settembre 2015). Ne mostra i vantaggi e gli effetti positivi per lo svolgimento più efficiente della procedura di nullità del matrimonio, e richiama l'attenzione sulla sua novità teologica ed ecclesiale che solleva interrogativi. Queste domande richiedono risposte da parte della Chiesa, dei vescovi e dei teologi che collaborano con il Papa.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 5; 143-150
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: L'uomo come dono per l'altro nel pensiero di Tadeusz Styczeń
Człowiek jako dar dla drugiego w myśli Tadeusza Stycznia
The man as the gift for second in the thought of Tadeusz Styczeń
Autorzy:: Koziej, Bartłomiej Wiktor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448524.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: gift
theology of the body
body
human being
person
communication
love
dar
teologia ciała
ciało
człowiek
osoba
komunikacja
miłość
Opis:: The main goal of this article is to present the thought of Tadeusz Styczeń, a Polish ethicist and theologian, on love among human beings. The attention is focused on the dimension of love between a man and a woman as a sincere gift of oneself to a beloved person by showing the relationship between 'me' of the person who loves, and 'you' of the person who is loved. Moreover, the article attempts to present love between a man and a woman as affirmation of the person one loves, as expressed in the statement: `It is so good you exist!'. The role and meaning of the human body is also discussed as it is the language in which a person can express his/her dedication to the loved one to the fullest. In this context, the relationship between 'me' and the body of the person who loves is also found significant. The special care is also given to the meaning of the sign of the body, which Styczeń presents as an image of the human 'me'. In this context, the uniqueness of human existence is portrayed against the created world. It was pointed out that the individual 'me' expresses itself the most effectively by action, which becomes a method for looking into a human soul. This action is possible thanks to the human body, which evolves into the language of interpersonal communication. And finally, it is shown how important is the part which a human face plays in this process of communication.
Podstawowym celem artykułu jest omówienie i ukazanie myśli polskiego etyka i teologa Tadeusza Stycznia dotyczącej miłości ludzkiej. W sposób szczególny starano się zwrócić uwagę na wymiar miłości jako bezinteresownego daru pomiędzy kochającymi się: mężczyzną i kobietą, ukazując relację pomiędzy „ja” osoby kochanej i „ty” osoby kochającej. Podjęto również próbę ukazania miłości ludzkiej jako afirmacji drugiej osoby, wyrażającej się w sformułowaniu „Jak dobrze, że jesteś!”. Przedstawiono także rolę i znaczenie ciała ludzkiego jako języka, w którym człowiek najpełniej wyraża dar z siebie dla drugiej osoby. Istotne w tym kontekście stało się też przedstawienie relacji między „ja” osoby i swoim ciałem. Wyszczególniono znaczenie znaku ciała, które Styczeń przedstawia jako obraz ludzkiego ja. W tym kontekście przedstawiono wyjątkowość ludzkiej egzystencji na tle świata stworzonego, podkreślając, że „ja” osoby ludzkiej najlepiej wyraża się poprzez działanie, które staje się metodą, aby wejrzeć do wnętrza ludzkiego. Działanie to jest zaś możliwe dzięki ludzkiemu ciału, które staje się językiem komunikacji międzyosobowej. W końcu ukazano, jaką rolę w tym komunikowaniu się odgrywa ludzkie oblicze.
Źródło:: Studia nad Rodziną; 2015, 37; 89-119
1429-2416
Pojawia się w:: Studia nad Rodziną
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Interpretazioni di Gaudium et spes e recezione di Humanae vitae
Interpretacje Gaudium et spes i recepcja Humanae vitae
Autorzy:: Melina, Livio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047457.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: personalizm
naturalizm
„zmiana paradygmatu”
teologia ciała
dobra małżeństwa
odpowiedzialne rodzicielstwo
duszpasterstwo małżonków
neognostycyzm
personalismo
naturalismo
cambio di paradigma
teologia del corpo
beni del matrimonio
paternità responsabile
pastorale coniugale
neo-gnosticismo
personalism
naturalism
„paradigm shift”
theology of the body
the
goods of marriage
responsible parenthood
spouses’ pastoral care
neognosticism
Opis:: The conflict of interpretations on Pope Paul VI’s encyclical Humanae vitae in his relationship with the pastoral constitution Gaudium et spes of the Vatican Council II was rekindled with the triggering of the idea that Amoris laetitia represents a “paradigm shift” for the pastoral. The essay explores the contents of the theological debate around four themes: anthropology (which personalism?), the theology of marriage (what love?), morality (what conscience?), ecclesial practice (which pastoral care?).It results that there is the truth of the incarnation against a neo-gnostic drift in the interpretation of Humanae vitae, which unhinges love from the body, the person from nature, marriage from procreation and which ends up abandoning the doctrine of Church for the conveniences of an ambiguous primacy of pastoral care.
Konflikt interpretacji encykliki Humanae vitae papieża Pawła VI w jej związku z Konstytucją duszpasterską Gaudium et spes II Soboru Watykańskiego został otwarty na nowo wraz z narodzinami idei, jakoby Amoris laetitia przedstawiała „zmianę paradygmatu” dla duszpasterstwa. Artykuł przedstawia analizę na temat treści debaty teologicznej wokół czterech tematów: antropologii (jaki personalizm?), teologii małżeństwa (jaka miłość?), moralności (jakie sumienie?), praktyki eklezjalnej (jakie duszpasterstwo?).Wynika z tego, że w interpretacji Humanae vitae wchodzi w grę ostatecznie prawda o Wcieleniu przeciwko dryfowi neognostyckiemu, który oddziela miłość od ciała, osobę od natury, małżeństwo od prokreacji i który kończy się porzuceniem doktryny Kościoła na rzecz przekonań o dwuznacznym prymacie duszpasterstwa.
Il conflitto delle interpretazioni sull’enciclica Humanae vitae di Papa Paolo VI nel suo rapporto con la costituzione pastorale Gaudium et spes del Concilio Vaticano II, si è riacceso con l’innesco dell’idea che Amoris laetitia rappresenti un “cambio di paradigma” per la pastorale. Il saggio esplora i contenuti del dibattito teologico intorno a quattro tematiche: l’antropologia (quale personalismo?), la teologia del matrimonio (quale amore?), la morale (quale coscienza?), la prassi ecclesiale (quale pastorale?). Ne risulta che nell’interpretazione di Humanae vitae è in gioco ultimamente la verità dell’incarnazione contro una deriva neo-gnostica, che scardina l’amore dalla carne, la persona dalla natura, il matrimonio dalla procreazione e che fi nisce per abbandonare la dottrina della Chiesa alle convenienze di un ambiguo primato della pastorale.
Źródło:: Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 67-81
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Teologia nel rito dell’ordinazione presbiterale nel Pontificale Romanum dell’1968
The Theology in the Rite of Ordination to the Presbyterate after the Vaticanum II
Autorzy:: Skóra, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038015.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: theology
Rite of Ordination to the Presbyterate
Roman Pontifical
biblical topics
ecclesiology
Second Vatican Council
teologia
święcenia prezbiteratu
Pontyfikał Rzymski
tematy biblijne
eklezjologia
Sbór Watykański II
Opis:: Niniejszy artykuł stanowi analizę teologiczną obrzędów święceń prezbiteratu z Pontyfikału Rzymskiego z 1968 r. Badania skoncentrowały się najpierw na wskazaniu tematów biblijnych obecnych w proponowanych przez Pontyfikał czytań obrzędowych. Następnie analiza skupiła się na głównych elementach teologicznych obecnych w euchologii obrzędów święceń. W ostatniej części ukazana została wymowa teologiczna najważniejszych gestów związanych z udzielaniem sakramentu święceń w stopniu prezbitera. Przeprowadzone studium ukazuje bogactwo teologiczne zawarte w pierwszej posoborowej księdze liturgicznej, która poddana późniejszej redakcji, stała się podstawą współczesnych obrzędów święceń, a przez to również postrzegania teologii kapłaństwa. Jedną z charakterystycznych cech posoborowej redakcji jest szczególne dowartościowanie w nich elementów eklezjologicznych.
The paper consists of an analysis of the Rite of Ordination to the Presbyterate in the Roman Pontifical after the Second Vatican Council. Firstly, the researched focused on the biblical topics in the lectures prescribed for the celebration. Secondly the analysis concerned the main theological elements incorporated in the euchology of the rite of ordination. In the last part of the paper the author tried to show the theological meaning of some liturgical gestures connected with the Rite of Ordination to the Presbyterate. The study shows the richness of theology of the elaborated rite. One of the most important characteristics of the post-conciliar redaction is the appreciation of the ecclesiological elements of the rite.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 127-143
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Da Rio de Janeiro a Medellin: la nascita della teologia post-conciliare latinoamericana
Autorzy:: Campagnaro, Matteo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2007460.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:: teologia latynoamerykańska
metoda teologiczna
Jan XXIII
Sobór Watykański II
Paweł VI
wyzwolenie
ubodzy
Latin American theology
theological method
John XXIII
Vatican Council II
Paul VI
liberation
poors
Opis:: In recent decades, from a theological point of view, the Church in Latin America has gone from being a "receiving" church to being a "protagonist" church. This happened thanks to the dynamic development of a new way of practicing theology. Latin American post-Conciliar theology presents a new existential, kerygmatic and methodological approach based on a wise balance (hermeneutic circle) between orthopraxis and orthodoxy. The article presents and attempts to critically analyze the most important events of the period from the first Latin American Episcopal Conference in Rio de Janeiro in 1955 to the second in Medellin in 1968, which laid the foundations for the birth of post-Conciliar Latin America theology: the rise of CELAM, the choice of John XXIII, the Cuban Revolution and the Vatican Council II and especially the Constitution Gaudium et Spes, which introduces a new theological paradigm that recognizes the historical realities of pluralism of nations and cultures, as well as social, political and economic structures. Undoubtedly, the election of Cardinal Bergoglio as Pope is a "sign of the times" that makes the richness and freshness of Latin American theological reflection powerfully join the world theological discourse.
Źródło:: Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 26-44
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:: Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "teologia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język