Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Patristic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Il mistero dell’incarnazione nel commento al “simbolo apostolico” di san Quodvultdeus di Cartagin
    The mystery of the incarnation in the commentary to the “apostolic symbol” of st. Quodvultdeus of Carthage
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612726.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Quodvultdeus of Carthage
    Apostles’ Creed
    Patristic Homiletics
    Patristic Theology
    Opis:
    The first Commentaries to the “Apostolic Symbol”, written in a quite simple language, spread about the IV century among the Latin Churches, which were accustomed to use professions of faith reproducing the “Roman Symbol”, a model for the textus receptus of the “Symbol” so called “of the Apostles”, an excellent summary of the revealed truths. St. Quodvultdeus of Carthage, in his Sermones de Symbolo, comments the first article of the “Apostolic Symbol” by affirming that it contains the whole faith in the Trinity and the plan of salvation. In commenting the second article, St. Quodvultdeus of Carthage explains how the Incarnate Son is the Messiah announced by the prophets of the Old Testament. Such Incarnation constitutes the second birth of the Word of God after that from the Father without any participation from a mother. He further highlights the great dignity of Mary, playing a quite active role in the work of the Incarnation by giving birth to her Creator. The coming of the Son of God into the world was carried out in a miraculous way, by the work of the Holy Spirit and without the participation of man. For this reason Mary remains virgin and the true Son of God becomes a true man, while still remaining equal to the Father in his divinity. By assuming the human nature in the Incarnation, the Son of God took on Himself all that constitutes a true human being: the soul and the body, already redeemed and sanctified in the very moment of the Incarnation.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 119-130
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il primo Concilio di Costantinopoli (381). Uno schizzo storico e teologico
    First Council of Constantinople (381). A historical and theological sketch
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612380.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    patristic theology
    Ist Council of Constantinople
    pneumatology
    Opis:
    Article briefly discusses the history, or rather “pre-history”, of the First Ecumenical Council of Constantinople (381), highlighting all those people who have made an outstanding contribution to his calling and have an impact on the course of its deliberations, as well as to develop and solemn announcement dogma concerning the deity of the Holy Spirit. Thus, the article focuses on the diplomatic and theological activities of Cappadocian Fathers as such, but primarily focuses on the person of the bishop of Caesarea in Cappadocia – St. Basil the Great.
    Artykuł krótko omawia dzieje, czy raczej „prehistorię”, pierwszego soboru powszechnego w Konstantynopolu z 381 r., uwypuklając te wszystkie postacie, które w sposób szczególny przyczyniły się do jego zwołania i miały wpływ na przebieg jego obrad, a zatem także na wypracowanie i uroczyste ogłoszenie dogmatu dotyczącego bóstwa Ducha Świętego. Tak więc, artykuł skupia się na działalności dyplomatyczno-teologicznej Ojców Kapadockich, a wśród nich przede wszystkim na osobie biskupa Cezarei Kapadockiej – św. Bazylego Wielkiego.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 155-170
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filosofizzazione del cristianesimo
    The Philosophization of Christianity
    Autorzy:
    Magris, Aldo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789218.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Hellenization of Christianity
    Patristic Thought
    Theodicy
    Aristotelian ontology
    Opis:
    Laddove la cultura ellenica nei suoi aspetti più importanti scomparve all’avvento della religione cristiana, solo la filosofia greca sopravvisse, anzi trovò nella nuova situazione culturale forme di sviluppo originali. Perciò noi dovremmo parlare di filosofizzazione, piuttosto che di ellenizzazione del cristianesimo. Inizialmente gli autori cristiani erano avversi alla filosofia, ma poi prevalse la linea di Giustino, di Clemente e di Origine secondo cui essa poteva rappresentare una propedeutica a una comprensione colta della fede: certo non tutta la filosofia greca ma soltanto il filone platonico e aristotelico. Da queste specifiche fonti i Padri della Chiesa trassero concetti e argomentazioni utili per due scopi: il primo, la dimostrazione del libero arbitrio a supporto dell’etica, e della provvidenza divina in funzione della teodicea; il secondo, la critica dei miti e culti pagani e delle contemporanee sette eretiche. In particolare la confutazione del manicheismo impiegò su larga scale le strutture formali dell’ontologia aristotelica. La filosofizzazione divenne parte integrante dell’identità e della visione cristiana del mondo.
    Whereas all major aspects of the Hellenic civilization faded away at the triumph of the Christian religion, only Greek philosophy remained, and found some original developments inside the new cultural environment. Therefore, we should speak rather of philosophization than of hellenization of Christianity. Many earlier Christian authors were indeed hostile towards philosophy, yet Justin’s, Clement’s and Origen’s line prevailed, saying it could provide a propedeutics to the understanding of faith, although not as a whole but specifically in its Platonic and Aristotelian tradition. The Church Fathers gathered from the repertoire of these sources most notions and topics useful for two aims: firstly, the assumption of the free will supporting ethics, and the demonstration of the divine providence as a pivot for theodicy; secondly, the refutation of pagan idolatry and contemporary heresies. Above all, against the Manicheans they made wide use of the key concepts drawn from the Aristotelian ontology. The philosophization has become an integral part of Christian identity and vision.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 915-940
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’ispirazione teo-cristologica dell’antropologia patristica
    Teo-chrystologiczna inspiracja antropologii patrystycznej
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947691.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    antropologia patristica
    cristologia
    creazione dell’essere umano
    patristic anthropology
    christology
    creation of man
    Opis:
    Antropologia patrystyczna wypływa z refleksji nad natchnionymi tekstami Pisma Świętego, które nadają jej szczególną i wyjątkową rangę. Badając Objawienie Boże w kluczu antropologicznym, najstarsi myśliciele chrześcijańscy skupili się przede wszystkim na Księdze Rodzaju i listach Pawłowych, gdyż te właśnie teksty ukazują wyraźnie naturę człowieka i jego transcendentne powołanie, umieszczając je bądź to w szeroko rozumianym tle teologicznym, bądź to na płaszczyźnie chrystologicznej. Elementy określające byt ludzki odnajdujemy głównie w opisie stworzenia. Ponieważ jednak wchodzą one w relację z innymi danymi biblijnymi, opis ten musi pozostawać w łączności z pozostałymi filarami objawienia, a szczególnie z wcieleniem Słowa Bożego, które podnosi ludzką cielesność do godności podłoża (substratu) Osoby Chrystusa, i ze zmartwychwstaniem ciał, które ukazuje materię jak rzeczywistość ściśle należącą do definicji osoby. Ojcowie Kościoła uchwycili tę głęboką spójność i odczytali temat stworzenia człowieka na obraz Boży w kluczu chrystologicznym i eschatologicznym.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 63; 17-34
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eretici ed eresie nel Chronicon di san Girolamo
    Heretics and heresies in the Chronicon of st. Jerome
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613012.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    St. Jerome
    Eusebius of Caesarea
    Ancient Church History (4th century)
    Heresies
    patristic Theology
    Donatism
    Arianism
    Macedonians
    Council of Rimini
    Council of Seleucia
    Pneumatology
    Aëtians and Eunomians
    Audians
    Photinians
    Opis:
    In the translation of the Chronicon of Eusebius of Caesarea, St. Jerome firmly lists all the heretics and the heresies which – with the complicity of struggles for political power – affected Christianity, causing a sort of internal „martyrdom” for those defending faith. Donatists, Arianists, Macedonians, Anomoeans, Aetians, Audians, Photinians: none escapes the translation and judgement of the Great Dalmatian, who sometimes – impelled by the concise writing style of a chronicle – expresses his own judgement on heretics and their supporters with a single harsh qualification, failing to provide wider evaluations. The fights for the truth invested even the Synods of Rimini and Seleucia, but his concise and keen exposition of the events provides to the reader the information on the facts as well as on the political interference of many decisions, which were not prompted by religious motivations. Once again, an overview of the events presented in his Chronicon – through his „translation” and „tradition” – confirms how divisions and problems within the Church in the past centuries were caused by external motives, as well as often spoiled by the political events and took advantage of the frailty of the human nature, rather than aiming at seeking the truth.
    Kontynuując Chronicon Euzebiusza z Cezarei, wśród wielu innych postaci św. Hieronim wymienia także błędnowierców i odszczepieńców IV w. Wskazuje przy tym częstokroć na ich związki z walką polityczną i władzą świecką, która w owym czasie nękała prawowiernych chrześcijan, czyniąc z nich swoistych „męczenników”. Donatyści, arianie, macedonianie (duchobórcy), eunomianie, aecjanie, audianie, fotynianie nie uniknęli surowej oceny wielkiego Ojca Kościoła, który niekiedy – ograniczony swoistym, krótkim stylem samej Kroniki – nawet poprzez jeden jedyny przymiotnik wyraża całą swoją krytykę i dezaprobatę względem błędnowierców oraz tych, którzy ich wspierali i im schlebiali. Nieustanne walki o czystość wiary nie zawsze kończyły się zwycięstwem, jak to widać np. w postanowieniach synodów z Rimini i Seleucji. Niemniej jednak przekaz faktów, dokonany przez Hieronima, pozwala czytelnikowi poznać choćby w zarysie przebieg i cały niesprzyjający kontekst polityczny tych teologicznych sporów. Po raz kolejny lektura faktów i ich kontekstu historyczno-politycznego potwierdza, iż rozłamy i trudności wewnątrz Kościoła pierwszych wieków były spowodowane działaniami zewnętrznymi władz świeckich, wykorzystującymi ludzką słabość spragnioną raczej władzy niż prawdy.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 371-398
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Resistenza e resilienza in Cipriano di Cartagine e Gregorio di Nazianzo
    Autorzy:
    Accorinti, Domenico
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158101.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    odporność
    plaga
    Cyprian z Kartaginy
    Grzegorz z Nazjanzu
    wytrwałość religijna
    wytrwałość
    Biblia
    patrystyka
    eschatologia
    Tomasz z Akwinu
    Tertulian
    Filagriusz
    resilience
    plague
    Cyprian of Carthage
    Gregory of Nazianzus
    endurance
    Bible
    Patristic
    Eschatology
    Saint Thomas Aquinas
    Tertullian
    Philagrius
    Opis:
    Come sottolineano Clemens Sedmak e Małgorzata Bogaczyk-Vormayr nella loro introduzione a Patristik und Resilienz (Berlin 2012), la resilienza umana deve essere intesa come la capacità di cambiare sé stessi in risposta a una crisi, non già di tornare a un punto di partenza (Einleitung, 3). Dopo una parte introduttiva sui diversi significati e aspetti della resilienza, questo articolo discute alcuni testi di Cipriano di Cartagine (De mortalitate, AdDemetrianum, De bono patientiae, De dominica oratione) e Gregorio di Nazianzo (Or. 26, Ep. 223, 30-36, 92) che possono essere di qualche interesse per l’attuale discussione sulla resilienza. Entrambi gli autori, infatti, partendo dalla medesima prospettiva escatologica, sembrano condividere una dinamica nozione di resilienza, che non è una mera sopportazione delle avversità, ma la capacità di trasformare una situazione negativa in unarisorsa esistenziale.  
    As Clemens Sedmak and Małgorzata Bogaczyk-Vormayr point out in their introduction to Patristik und Resilienz (Berlin 2012), human resilience must be understood as the ability to change oneself in response to a crisis, and not to return to a starting point (Einleitung, 3). After an introductory part on the different meanings and aspects of resilience, this paper discusses some texts by Cyprian of Carthage (De mortalitate, Ad Demetrianum, De bono patientiae, De dominica oratione) and Gregory of Nazianzus (Or. 26, Ep. 223, 30-36, 92) that may be of some interest for the current discussion on resilience. Indeed, starting from the same eschatological perspective, both authors seem to share a dynamic notion of resilience, which is not a mere endurance of the adversity, but the ability to transform a negative situation into an existential resource.  
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 83; 109-140
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies