Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "postmodernism," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
    HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER)
    Autorzy:
    Bigun, Borys
    Martin, Erik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911953.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Heterotopie
    Utopie
    Topos
    künstlerischer Raum
    Postmoderne
    heterotopia
    utopia
    topos
    artistic space
    postmodernism
    Opis:
    Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIEN IN DER UKRAINISCHEN GEGENWARTSPROSA (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER).„PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 45-53. ISSN 1733-165X. Der Begriff der „Heterotopie“, der von Michel Foucault in seinem Aufsatz „Andere Räume“ entworfen wurde, gehört zu den am häufigsten verwendeten Konzepten der aktuellen Raumwissenschaften. Literarisch-künstlerische Heterotopien fixieren eine Destruktion des homogenen sozialen Raumes, in deren Verlauf das Utopische und das Real-Pragmatische, die bis dahin eine Einheit bildeten, unter dem Druck der ehemals repressierten oder verdrängten, nun aber ihren Eingang in die Kultur wieder findenden Ideen als zwei konträre Prinzipien auftreten. Im Beitrag wird am Beispiel einiger repräsentativer Werke von Jurij Andruchovyč, Serhij Žadan und Vjačeslav Šnajder der Semantik und den Funktionen der Heterotopien im Kontext der literarischen Kartierung des Raums der postsowjetischen Ukraine nachgegangen.
    Borys Bigun, Erik Martin, HETEROTOPIA IN THE UKRAINIAN CONTEMPORARY PROSE (JURIJ ANDRUCHOVYČ, SERHIJ ŽADAN UND VJAČESLAV ŠNAJDER). “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 45-53. ISSN 1733-165X. The concept of “heterotopia”, developed by Michel Foucault in his work “Of Other Spaces”, is one of the most frequently used notions in contemporary spatial studies. Literary and artistic heterotopias capture the destruction of a homogeneous social space, during which utopian and real-pragmatic principles that used to constitute one unified whole start to function as elements confronting each other under the pressure of previously repressed or played down and currently re-actualized ideas pertaining to a certain culture. Basing on the representative works by Yuriy Andrukhovych, Serhiy Zhadan and VyacheslavShnaider, the paper analyzes the semantics and functions of heterotopias in the context of literary mapping of post-Soviet Ukraine.
    Źródło:
    Porównania; 2019, 24, 1; 45-53
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inkulturation und Charisma. Überlegungen zur Einheit in der Verschiedenheit
    Inculturation and Charisma. Reflections on Unity in Diversity
    Inkulturacja i charyzma. Rozważania o jedności w różnorodności
    Autorzy:
    Kaplánek, Michal
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035149.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    inkulturacja
    działalność misyjna
    charyzmat
    nowoczesność
    postmodernizm
    inculturation
    missionary activity
    charism
    modernity
    postmodernism
    Opis:
    Punktem wyjścia rozważań autora, czeskiego salezjanina, jest wcielone działanie Boga, które wywarło wpływ na historię narodu żydowskiego. Chrześcijaństwo zostało „wszczepione” społeczno-kulturowo w hellenizowany judaizm. Wszystkie trzy fale misji w historii chrześcijaństwa naznaczone były także różnorodnym dostosowaniem doktryny i praktyki wiary do obecnych form myślenia. W teologii XX wieku do tej adaptacji użyto terminu „inkulturacja”. Inkulturacja jest rozumiana jako wyraz zasady wcielenia w działaniu Boga. Ten sam Syn Boży, urodzony w konkretnych okolicznościach społeczno-kulturowych, stanowi też fundament wiary chrześcijan wszystkich ludów i narodów, w tym także tak zwanych młodych Kościołów. Autor rozszerza jednak ważność wcielenia daleko poza granice misji ad gentes. W tym artykule wyjaśnia znaczenie inkulturacji dla nowoczesności i postmodernizmu, a także opowiada się za uwzględnianiem zasady inkulturacji w rozpowszechnianiu już sprawdzonych i poszukiwaniu nowych duchowych dróg (sposobów życia) ze społeczno-kulturowego środowiska założyciela (zakonu lub wspólnoty życia) do innych krajów i na inne kontynenty. Inkulturation und Charisma. Überlegungen zur Einheit in der Verschiedenheit Der Ausgangspunkt der Überlegungen des Verfassers, eines tschechischen Salesianers, ist die inkarnatorische Handlungsweise Gottes, die sich in der Geschichte des jüdischen Volks auswirkte. Das Christentum wurde soziokulturell auf das hellenisierte Judentum „eingepflanzt“. Auch alle drei Missionswellen in der Geschichte des Christentums wurde durch die mannigfaltige Anpassung der Glaubenslehre und -praxis auf die aktuellen Denkformen gekennzeichnet. In der Theologie des 20. Jahrhunderts wurde dann für diese Anpassung der Begriff „Inkulturation“ gewendet. Die Inkulturation wird als ein Ausdruck des Inkarnationsprinzips der Handlung Gottes verstanden. Derselbe Gottessohn, der in die konkreten soziokulturellen Umstände hineingeboren ist, der stellt auch den Fundament Glaubens der Christen aller Völker und Nationen dar, einschließlich der sog. „jungen Kirchen“. Der Verfasser erweitert aber die Geltung der Inkarnation über die Grenze der Missionen ad gentes weit hinaus. Er erklärt in diesem Artikel die Bedeutung der Inkulturation an die Moderne und Postmoderne und plädiert auch für die Wahrnehmung des Inkulturationsprinzips auch bei der Verbreitung der schon bewährten sowie der neuen spirituellen Wege (der Lebensweisen) aus dem soziokulturellen Milieu des Gründers/der Gründerin in andere Länder und Kontinente.
    The author’s, a Czech Salesian opening concept is the original effect of the God’s incarnation which had an impact on the history of Jewish nation. Christianity was injected into the specific socio-cultural stream of Hellenistic (Greek), Jewish thought. All three missionary actions were marked by being imbued with the current forms of thought and custom. In the 20th century this form of adaptation is called inculturation. This is to say that the Son of God was born into a specific socio-economic environment and not some abstract reality. This is the foundation of Christian faith in all cultures and movements known as “Young Churches.” The author, however expands this view of missionary concepts wider than that in Ad Gentes. In his article he explains the meaning of inculturation for the current and post-modern scenes. He also supports the concept for the sake of finding new “ways of life” deriving from the original idea to be applicable in other countries and continents.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 6; 5-18
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die Shoah
    Benjamin Stein’s Novel The Canvas: The Return of Jewish Religiosity under the Shadow of the Uncertain Memory of the Shoah
    Autorzy:
    Sader, Fabian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791183.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Benjamin Stein
    pamięć zbiorowa o Szoah
    religijność żydowska
    postmodernizm
    culture of memory
    collective memory of the Shoah
    Jewish religiousness
    postmodernism
    Opis:
    Powieść Die Leinwand Benjamina Steina: Powrót religijności żydowskiej pod znakiem niepewnej pamięci o ZagładziePowieść Die Leinwand Benjamina Steina fikcjonalizuje skandal wokół literackiego fałszerstwa autorstwa Binjamina Wilkomirskiego, którego tekst, ogłoszony jako świadectwo Szoah, okazał się być fikcyjną opowieścią. Die Leinwand w prowokacyjny sposób problematyzuje wiarygodność wspomnień i pyta o granice między autobiografią a fikcją. W artykule podkreślono, że te strategie estetyczne powinny być interpretowane w kontekście odchodzenia ostatnich świadków i wynikającej z tego faktu konieczności mediatyzacji pamięci o Zagładzie. W świetle tych zmian w powieści następuje powrót do religijnego aspektu tożsamości żydowskiej. Krytyczny potencjał powieści, ze zwrotem ku dyskursowi pamięci, stanowi przede wszystkim refleksja literacka dotycząca teorii postmodernistycznych. Benjamin Steins Die Leinwand: Rückkehr jüdischer Religiosität im Zeichen einer prekär gewordenen Erinnerung an die ShoahBenjamin Steins Roman Die Leinwand fiktionalisiert den Fälschungsskandal um Binjamin Wilkomirski, dessen als Zeugnis der Shoah ausgewiesener Text sich als fiktive Erzählung entpuppte. Die Leinwand problematisiert dabei provokativ die Zuverlässigkeit von Erinnerungen und hinterfragt die Grenze zwischen Autobiographie und Fiktion. Der Aufsatz argumentiert, dass diese ästhetischen Strategien vor dem Hintergrund des Sterbens der letzten ZeugInnen sowie einer dadurch notwendigerweise mediatisierten Erinnerung an die Shoah interpretiert werden müssen. Im Zeichen dieser Entwicklungen findet im Roman eine Hinwendung zum religiösen Aspekt jüdischer Identität statt. Ihr kritisches Potential mit Blick auf den Erinnerungsdiskurs entwickelt Die Leinwand dabei vor allem durch die literarische Reflexion postmoderner Theoriebildungen.
    Benjamin Stein’s novel The Canvas fictionalises the literary scandal around Binjamin Wilkomirski, whose supposed testimony of the Shoah proved to be fiction. The Canvas thereby provocatively questions the reliability of memories, as well as the differences between autobiographies and fiction in general. This paper argues that those aesthetic strategies have to be interpreted in the context of the passing of the last witnesses and thus of the necessary medialisation of the memory of the Shoah. In the light of those transformations, it is the religious aspect of Jewish identity which is foregrounded in the novel. The Canvas’s critical view of the cultural memory discourse is based in particular on a literary reflection of postmodern theorising.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 61-79
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Totgesagte leben länger
    Autorzy:
    Kuciński, Andrzej Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040875.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo naturalne
    teologia moralna
    autonomia
    natura
    ponowoczesność
    Sobór Watykański II
    Naturrecht
    Moraltheologie
    Autonomie
    Natur
    Postmoderne
    II. Vatikanum
    natural law
    moral theology
    autonomy
    nature
    postmodernism
    Vatican II
    Opis:
    Das Naturrecht scheint für viele Ethiker als Modell der Normbegründung nicht mehr aktuell zu sein. Gleichzeitig ist die Moraltheologie nach dem II. Vatikanum um eine Erneuerung bemüht, die sich einerseits von einem radikalen Autonomiedenken distanziert, andererseits bestimmte Engführungen der Vergangenheit überwindet. Dies geschieht im Rahmen eines kulturellen Umbruchs zwischen Moderne und Postmoderne, bei dem universalistische ethische Konzepte ohnehin kritisch angesehen werden. Dennoch verlangen die sich mehrenden ethischen Herausforderungen der Gegenwart, allem voran die im bioethischen Bereich, nach allgemeingültigen Lösungen in der globalisierten Welt. In diesem Kontext kann und soll das Naturrechtsdenken wieder gebraucht werden. Allerdings müsste es entsprechend präsentiert werden. Eine ethische Verständigung über Kultur- und Zeitgrenzen hinaus ist möglich, erfordert allerdings eine Einigung bzgl. der Verbindlichkeit der menschlichen Natur.
    THERE’S LIFE IN THE OLD DOG YET. PERSPECTIVES FOR NATURAL LAW THINKING IN FUTURE MORAL THEOLOGY   For many ethicists, natural law no longer seems to be relevant as a model for the motivation of norms. At the same time, moral theology after Vatican II is striving for a renewal which, on the one hand, distances itself from radical autonomous thinking and, on the other hand, overcomes certain narrownesses of the past. It happens in the context of a cultural upheaval between modernity and postmodernity, in which universalistic ethical concepts are regarded critically anyway. Nevertheless, the increasing ethical challenges of the present, especially those in the bioethical field, call for universally valid solutions in the globalized world. In this context, natural law thinking can and should be used again. However, it would have to be suitably presented. An ethical understanding beyond cultural and temporal boundaries is possible, but requires an agreement on the binding character of human nature.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 107-121
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies