Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fikcja," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Ich tanzte, um warm zu werden...“ Metafiktionalität in Josephine. Aus der öffentlichen Biografie der Josephine Baker von Dieter Kühn
Autorzy:
Filipowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523657.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
Kinderbook
fiction
biography
media
literature
fikcja
biografia
literatura
Opis:
Analysis of Josephine by Dieter Kühn’s has been based upon the following premises: 1. Biography of Kühn is not a traditional biography, in which the author focuses on presenting authentic episodes from the life of the artist, Josephine Baker. The term contemporary literary biography is more appropriate in the case of Josephine, because it balances between fact and fiction (science and art). The writer therefore gives up chronological presentation of events for the meta-fictional reconstruction of reality. 2. Irony as comic technique (especially ironic comments and questions) is here to surrender criticism of media, entertainment industry, as well as criticism of modern society.
Analiza utworu Josephine pióra Dietera Kühna pozwala na postawienie następujących tez: 1. Biografia Kühna nie jest biografią tradycyjną, w której autor koncentruje się na zaprezentowaniu autentycznych epizodów z życia artystki Josephine Baker. Pojęcie, współczesna biografia literacka' wydaje się tu być terminem bardziej adekwatnym do utworu Kühna, ponieważ balansuje ona pomiędzy faktami a fikcją (wiedza a sztuka). Pisarz rezygnuje tu zatem z chronologicznej prezentacji zdarzeń na rzecz metafikcyjnej rekonstrukcji rzeczywistości. 2. Ironia jako technika komiczna (szczególnie ironiczne komentarze i pytania) ma tu na celu poddanie krytyce mediów, przemysłu rozrywkowego, również krytykę współczesnego społeczeństwa.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 153-168
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIELSTIMMIGE JÜDISCHE ERZÄHLUNGEN IN DER ZEITGENÖSSISCHEN POLNISCHEN LITERATUR
Autorzy:
Trepte, Hans-Christian
Bauer, Iris Tabea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911692.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zagłada Żydów
holokaust
historia
literatura
kultura
tożsamość
analiza
fikcja
narracja
Holocaust
Jews
history
literature
culture
identity
fiction
narrative
Opis:
Zagłada Żydów zajmuje bardzo ważne miejsce w polskiej literaturze powojennej od czasów drugiej wojny światowej aż do współczesności. Autorzy artykułu koncentrują się przede wszystkim na ważnych debatach dotyczących polsko-żydowskiej przeszłości, zwłaszcza czasów okupacji faszystowskiej. W centrum zainteresowania znajdują się wybrane teksty współczesnej literatury polskiej analizowane w szerokim kontekście historycznym, społeczno-politycznym i kulturowym. Rozważono, w jaki sposób przedstawiciele różnych pokoleń podchodzą do tematyki Żydów w Polsce oraz Zagłady. W analizach skoncentrowano się na trzech znaczących dziełach literackich: Chmurdaliach Joanny Bator (2010), Rozwiązłej Jarosława Kamińskiego (2011) i Nocy żywych Żydów Igora Ostachowicza (2012), które prezentują różne podejścia pisarzy do skomplikowanej polsko-żydowskiej przeszłości oraz ilustrują istotne przesunięcia w sposobie jej opisywania. Zauważono zmianę w podejściu do tabuizowanych tematów warunków życiowych w obozach koncentracyjnych (przestępstwa, przemoc seksualna, prostytucja) oraz traktowaniu żydowskości, która staje się ważnym, lecz nie dominującym motywem literackim. W najnowszej literaturze poszukiwanie korzeni oraz tożsamości żydowskiej na podstawie dokumentów czy zdjęć często skutkuje barwnymi rekonstrukcjami polsko-żydowskich losów.
The Representation of the Holocaust in Polish literature can be pursued from World War II up to contemporary narratives. The authors of this text concentrate on important debates in Poland concerning first of all the common as well as separate Polish-Jewish past in history, but mainly in times of the German fascist occupation. Following their literary studies they give a brief survey of the mentioned topic, concentrating mainly on three exemplary Polish books: Joanna Bator Chmurdalia (2010), Jarosław Kamiński Rozwiązła (2011), and Igor Ostachowicz Noc żywych Żydów (2012). The literary analysis of these texts is related to Polish history, culture, and politics, concerning first of all crucial changes in the society and culture. The chosen writers and their works demonstrate different approaches to an uncertain, complicated Polish Jewish past. They illustrate important changes in literature towards documentary and fictional narratives. More and more tabooed topics of the extreme living conditions during the Nazi occupation in and outside of the concentration camps are considered – crime, various forms of sexuality and prostitution. Jewish life stories as well as the holocaust turn meanwhile into ‚normal‘ motives in contemporary Polish narratives. Searching for their own roots, identity and family traces on the basis of documents, reports or photos often results in colourful reconstructions of Polish-Jewish fates, a striking tendency not only in contemporary Polish literature.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 145-168
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wie „vom Blitz getroffen“ poetischer Text entsteht: Heinrich von Kleists „Tagesbegebenheit“
Autorzy:
Babelotzky, Gregor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032424.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Heinrich von Kleist
Berliner Abendblätter
fakt i fikcja
czasopismo
anegdota
fact and fiction
journal
anegdote
Fakt und Fiktion
Zeitschrift
Anekdote
Opis:
Der Aufsatz untersucht einen kurzen Text aus Heinrich von Kleists Zeitschrift Berliner Abendblätter. Seinen Anspielungsreichtum zeigt dieses Stück Prosa erst durch eine detaillierte Untersuchung, die ihn als literarisches Gebilde begreift und damit sowohl den Anspielungsraum seiner Semantik als auch die Beziehungsdichte seiner Syntax entfaltet. Die Zeitungsmeldung entpuppt sich als subversive Anekdote.
Niniejszy artykuł analizuje krótki tekst z periodyku Heinricha von Kleista Berliner Abendblätter. Aluzyjność owego kawałka prozy odkrywa się dopiero poprzez jego szczegółową analizę, która traktuje go jako tekst literacki w celu ukazania nie tylko ogółu aluzyjnej semantyki jak również różnorodności związków składniowych. Omawiany komunikat prasowy okazuje się być subwersywną anegdotą.
This paper deals with a short piece of prose published in Heinrich von Kleist’s journal Berliner Abendblätter. It is only through a detailed literary analysis that the semantic allusions become visible as well as the complex syntactic relations. The newspaper article proves itself to be a rather subversive anecdote.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2016; 11-31
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erinnern und erzählen. Weltgeschichte als familiengeschichte in Michael Köhlmeiers Abendland
Autorzy:
Golec, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084072.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
world history as a family story
reality and fiction
individual memory and collective memory
historia świata jako historia rodzinna
rzeczywistość i fikcja
pamięć zbiorowa i pamięć jednostki
Opis:
The paper takes under scrutiny Michael Köhlmeier’s novel Abendland, which portrays the history of the twentieth century in the form of oral family stories based on the biography of the main protagonist of the work, Carl Jacob Candoris, written down by his godson Sebastian Lukasser. Authentic historical events and actual characters are intermingled with fictitious figures and events. The article poses questions on individual and collective memory as well as the significance of oral history in the life of an individual.
W artykule analizowana jest powieść Michaela Köhlmeiera „Abendland” jako utwór przedstawiający historię XX wieku w formie ustnych historii rodzinnych opartych na biografii głównej postaci Carla Jacoba Candorisa spisanej przez jego chrzestnego syna Sebastiana Lukassera. Autentyczne wydarzenia historyczne i prawdziwe postaci splatają się w powieści z osobami i zdarzeniami fikcjonalnymi. W artykule zadawane są pytania dotyczące pamięci indywidualnej i zbiorowej oraz znaczenia historii przekazywanych ustnie w życiu jednostki.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 4; 492-500
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sich-Erinnern als (Über-)Leben oder Wie sich Biografien in Literatur verwandelten. Zu den ‚Initiationsromanen‘ von Armin Müller, Günter Grass und Wieland Förster
Remembering as (over)life or How biographies turned into literature. To the ‘initiation novels’ by Armin Müller, Günter Grass an Wieland Förster
Autorzy:
Hammer, Klaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Erinnerungsliteratur
Initiationsroman
Autobiografie
Ich-Erzähler
Authentizität und Fiktion
Remembrance literature
initiation novel
autobiography
first-person narrator
authenticity and fiction
literatura wspomnieniowa
powieść inicjacyjna
autobiografia
narrator pierwszoosobowy
autentyczność i fikcja literacka
Opis:
Armin Müllers „Der Puppenkönig und ich“ (1986), Günter Grass’ „Beim Häuten der Zwiebel“ (2006) und Wieland Försters „Tamaschito“ (2017) sind mehr als nur Initiationsgeschichten – oder sollte man einschränkenderweise eher von autobiografischen Aufzeichnungen sprechen? Es sind Abrechnungen mit einer inhumanen Vergangenheit, sie atmen das Credo der Bilanz, einer Rechenschaftslegung, einer harten Selbstbefragung. Erst mit diesen – teils authentischen, teils fiktiven – Bekenntnisbüchern haben die Autoren ein sie quälendes Kapitel ihrer Lebensgeschichte, das zugleich ein unbewältigtes Kapitel der Geschichte der Deutschen ist, niedergeschrieben und sich von einem ihr Leben belastenden Alpdruck befreit. Der Beitrag analysiert diese drei Werke und charakterisiert ihre jugendlichen Protagonisten. In welcher Beziehung steht der Autor zu seinem 16- bzw. 17jährigen Alter Ego in dem jeweiligen Werk? Es wird herausgearbeitet, wie Müller sein Thema – den Verlust der Heimat – mit seines Protagonisten schmerzvoller Verabschiedung der Vergangenheit und dessen zunehmendem Begreifen von realer geschichtlicher Gegenwart verbindet. Für Grass ist dagegen zu konstatieren, dass der geheime Motor für sein Schreiben wohl immer die subjektiv empfundene Schuld – seine einstige Verstricktheit im Nationalsozialismus – gewesen war. Schließlich wird Wieland Försters „Roman einer Gefangenschaft“ als ein an Intensität kaum zu überbietendes Geschehens- und Reflexionskontinuum beschrieben: Das Unmenschliche als Einseitigkeit, als ungeheuerliche Konzentration auf eine Sache, auf einen Gedanken, auf einen Sinn – irgendwie zu überleben.
Utwory Armina Müllera „Der Puppenkönig und ich” (1986; pol. „Lalkarz König i ja. Powrót na Dolny Śląsk”, 2004), Güntera Grassa „Beim Häuten der Zwiebel“ (2006; pol. „Przy obieraniu cebul”i, 2007) oraz Wielanda Förstera „Tamaschito” (2017) nie są jedynie powieściami inicjacyjnymi, lecz rozrachunkiem z odhumanizowaną przeszłością, życiowym bilansem, raportem z własnych przewinień, trudnym odpytywaniem własnej przeszłości. Dopiero wraz z tymi wyznaniami literackimi – częściowo autentycznymi, częściowo fikcyjnymi – ich autorzy opisali bolesny rozdział ich własnej historii, ale także pozostający bez rozrachunku ważny rozdział historii Niemców, by móc wreszcie uporać się z dręczącymi ich wspomnieniami. W artykule poddano analizie te trzy utwory i scharakteryzowano ich młodocianych protagonistów, przy czym szczególnie uwypuklono stosunek każdego z autorów do jego 16- lub 17-letniego Alter Ego. Wykazano, że u Müllera dominujący temat – utrata ojczyzny – połączony jest z bolesnym pożegnaniem z przeszłością oraz z uświadomieniem sobie przez jego bohatera realnej historycznej rzeczywistości. U Grassa natomiast można stwierdzić, że tajemnym motorem jego twórczość było zapewne zawsze subiektywne poczucie winy – jego wcześniejsze uwikłanie w narodowy socjalizm. Wreszcie „powieść o niewoli” Wielanda Förstera można ująć jako nadzwyczaj intensywne kontinuum wydarzeń i refleksji o nieludzkiej jednostronności, jako szczególną koncentrację na jedną rzecz, jedną myśl, jeden sens: by jakoś przeżyć.
Armin Müller’s “Der Puppenkönig und ich” (1986), Günter Grass’ “Beim Häuten der Zwiebel” (2006) and Wieland Förster’s “Tamaschito” (2017) are more than just initiation stories – or should one restictively speak of autobiographical records? They are a form of settling accounts with an inhuman past, of giving account of life, a report of own faults, a hard self-questioning. Only with these – partly authentic, partly fictitious – confessional books have the authors written down a tormenting chapter of their life story, which is at the same time an unresolved chapter in the history of the Germans, and freed themselves from a nightmare which burdens them – their lives. The article analyzes these three works and characterizes their youthful protagonists. How does the author relate to his 16 or 17 year old alter ego in the respective work? It is pointed out how Müller combines his theme – the loss of the homeland – with this of a painful farewell to the past and his protagonist’s increasing understanding of the real historical present. For Grass, on the other hand, it can be said that the secret engine for his writing was probably always the subjectively perceived guilt – is former involvement in National Socialism. Finally, Wieland Förster’s “novel of a captivity” is described as an continuum events and reflection on inhumanity that can hardly be surpassed in intensity; as one-sidedness, as a monstrous concentration on one thing, on one thought, on one sense – somehow to survive.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2019, 28; 101-123
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies