Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "autobiography" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nachgetragene Biografien. Auf der Spurensuche nach Helga M. Novaks Wurzeln
Supplemented biographies. In search of Helga M. Novak’s roots
Autorzy:
Kamińska-Ossowska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1334828.pdf
Data publikacji:
2017-02-26
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Autobiografie
Familienforschung
Identität
autobiography
family studies
identity
Opis:
Der Beitrag unternimmt den Versuch, die Wissenslücken in Bezug auf die Wurzeln der Schriftstellerin Helga M. Novak zu füllen. Ihre autobiografischen Romane (Die Eisheiligen 1979, Vogel federlos 1982, Im Schwanenhals 2013) schrieb sie, der journalistischen Arbeitsweise gemäß, unter Berücksichtigung eigener Erinnerungen und Gespräche mit Verwandten der Adoptiveltern, von Recherchen auf den Standesämtern in Berlin und Dessau, doch das Gefühl, nirgendwo richtig verwurzelt und willkommen zu sein, schien sie immer zu begleiten. Dieser Beitrag präsentiert die Ergebnisse der nachgetragenen Spurensuche und will das in den Romanen Dargestellte mit Verifizierbarem (Dokumente aus dem Deutschen Literaturarchiv in Marbach, dem Staatsarchiv in Szczecin) vergleichen.
The paper’s aim is to fill in knowledge gaps concerning the roots of the writer Helga M. Novak. She wrote her autobiographic novels (Die Eisheiligen 1979, Vogel federlos 1982, Im Schwanenhals 2013) according to a journalist’s working method, taking into consideration her own memories, conversations with the relatives of her adoptive parents, research in registry offices in Berlin and Dessau. Yet the feeling of having no proper roots and not really being welcome anywhere always seemed to be present in her life. The paper provides the outcome of an additional search for information and presents the verifiable information (documents of the German Literary Archives in Marbach, of the National Archives in Szczecin) against the background of the information depicted in the novels.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2017, 36; 119-133
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erlebtes – Verschwiegenes. Vicki Baum im Spiegel ihrer Autobiographie Es war alles ganz anders
Autorzy:
Sochal, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826365.pdf
Data publikacji:
2019-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
biography
autobiography
Vicky Baum
emigration
works
journeys
Opis:
The article contains the comparison between the biography and autobio-graphy of the writer, Vicki Baum as the icon of success. Vicki Baum (1888-1960) was one of the most famous writers in the 1930, and once described as German Colette. Baum’s career stages have been outlined here – being a professional harpist, an aspiring writer, an Ullstein publishing editor, the bestselling author in Germany, her huge success and its consequences i.e. film adaptation of the novel in America and her career in the US as a screen writer for the biggest film production companies in Hollywood. In her autobiography, Baum poses to be optimistic. However, between the lines of her text the longing for the unattainable can be seen as the author realized that many of her novels were regarded as popular literature.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2016, 10; 291-304
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jedem seine Geschichte“ – Reflexionen zu Storytelling und Kreativem-Autobiographischem-Literarischem Schreiben „Each his story“
Autorzy:
Wolting, Stephan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912009.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
storytelling
narration
autobiography
didactics
creative writing
inter-/transcultural development
Opis:
The aim of the text is to discuss some issues related to the academic principles ofautobiographical writing and practical workshops aiming to improve intercultural, trans- and cross-cultural competences. We have to keep in mind that the significance of terms as narration, telling, storytelling particularly with regard to different academic contexts is growing. The study is based on different tried and tested writing exercises, on writing plays as flash-fiction, writing based on a model, so as to motivate and inspire the students, to produce their own creative, autobiographical and, in a broader sense, “literary works” and to take this into account for foreign language teaching
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2019, 46, 1; 237-253
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bitte betrachten sie mich als einen Traum.“ Sprache und Identität in Hamid Sadrs „Gesprächszettel an Dora“
“BITTE BETRACHTEN SIE MICH ALS EINEN TRAUM“. LANGUAGE AND IDENTITY IN HAMID SADRS GESPRÄCHSZETTEL AN DORA
Autorzy:
Peter Clar, Peter Clar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910312.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jacques Derrida
Jacques Lacan
Paul de Man
deconstruction
autobiography
prosopopoeia
Opis:
Wie Jacques Derrida u. a. in Die Einsprachigkeit des Anderen oder Die ursprüngliche Prothese zeigt, ist jeder Mensch immer schon mehrsprachig. Wenn wir diesen Zustand der Nicht-Einsprachigkeit als ein allgemein-menschliches Phänomen begreifen, und dazu eignet sich die sogenannte exophone Literatur besonders, dann hilft uns das zu verstehen, dass das Fremd-Sein eines/einer Fremden zu befragen immer zugleich bedeutet, auch unser eigenes Fremd-Sein zu befragen, dann wird die Frage nach dem Fremden zur Frage der eigenen Identität. Um dies zu zeigen, lese ich Hamid Sadrs Gesprächszettel an Dora (1994) parallel zu und mit Derridas Konzept von Ein- und Mehrsprachigkeit. In dem ‚Roman‘ erfindet der Erzähler entlang von Egodokumenten seine Wahrheit über Franz Kafkas Sterben und widerspricht damit vielen Wissenschaftler- und Biograph_innen, die den Tod Kafkas als Konsequenz seines Dichterseins, seiner Zerrissenheit etc. interpretiert haben. Was uns die Dichterfigur entfremdet, ist dabei die Sprache selbst und zwar gerade die anscheinend authentischen Berichte, die, in Kombination mit den unzuverlässigen Erzählerstimmen die Konstruktion der Figur Kafka offenlegen. Der Kafka des Textes – der als K., als Kafka, als kavka auftritt, der im Erzählen als Kafka gesetzt, erschrieben wird, und zwar in jenen Worten, die die seinen sind, die ihm also vermeintlich vorangehen und doch, zugleich, folgen, sich (auch) als Nach-Schreiben entpuppen – wird wieder aufgelöst, wird fremd. Die Verwirrung der Grenzen von Ursache und Wirkung, Vorher und Nachher, Realität und Fiktion, das Sein zwischen Leben und Tod lässt die Kafka/K.-Figur zum Wanderer, zur Figur des Sowohl-alsauch werden. Das Fremd-Sein Kafkas, die Exilsituation in der Abgeschiedenheit des Sanatoriums sind dabei nicht allein Parabeln auf die Situation exiliert Lebender, wie Sadrs persönliche Lebenssituation nahelegte, sie sind darüber hinaus eine Metapher für menschliche Identitätsfindung generell.
According to Derridas Monolingualism of the Other, Or, The Prosthesis of Origin every person is always multilingual. If we understand this state of non-monolingualism as a general human phenomenon, which the so called ‘exophone literature’ particulary helps us to do, then we understand that to question a stranger’s alienation always means to question our own alienation at the same time. Thus the question of the stranger becomes the question of one‘s own identity. In my article, I analyze this phenomenon by combining Hamid Sadr’s ‘novel’ Gesprächzettel an Dora (1994) and Jacques Derrida’s concept of mono- and multilingualism. In Hamid Sadr’s text the narrator uses egodocuments to invent a truth about Franz Kafka’s death which opposes many literary scholars and biographers who have interpreted Kafka’s death as a consequence of his existence as a poet, his diremption etc. What alienates the literary figure named Kafka from us is the language itself, and first of all the combination of allegedly ‘authentic’ documents with the unreliable narrative voices, thus revealing the constructiveness of ‘Kafka’. The main character Kafka – who within the text is named K., Kafka, kavka and who is introduced into the text by using his ‘own’ words, that supposedly precede him and yet, at the same time, succeed him – is deconstructed. Borders between cause and effect, before and after, reality and fiction, life and death become obsolete thus turning the Kafka/K. figure into a wanderer, a figure of ‘both-and’. Kafka’s situation as a stranger, as a kind of exile in the remoteness of the sanatorium, is not alone a parable on the situation of an exile, as Sadr’s personal life may indicate. Moreover, as I will show, it is a metaphor for human identity in general.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 129-138
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Schaffen von Gerold Tietz – literarisches Engagement eines vertriebenen sudetendeutschen
Literary work by Gerold Tietz – Literary Engagement of an expelled German
Autorzy:
Kubica, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036133.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Sudeten Germans
the Second World War
Czech-German relations
expulsion
autobiography
Opis:
Gerold Tietz was born in 1941 in Horka (north Bohemia) in a family of Sudeten Germans. Germans lived in this village together with Czechs, Roma people and Jews. The family also involved Czech relatives and many of German relatives spoke good Czech and kept relations with Czech cultural groups. After the war Gerold Tietz and his family were expelled to Swabia. He studied history, French and political science. From 1969 the graduated historian lived in Esslingen where he taught in the grammar school for thirty years. In the autobiographically oriented novels Böhmische Fuge (1997), Böhmisches Richtfest (2007) and in Böhmische Grätschen (2009) Tietz tried to depict official social-political events connected with famous political and cultural figures as well as the stories of ordinary days of “small people” who had to face the consequences of historic changes which influenced their lives. The paper analyses the conditions of Czech and German coexistence and confronts the authentic historic context. Nevertheless, negative features of these ethnic groups are not overlooked and the positive ones are presented as a positive contribution to the current European multiculturalism.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2020, 15; 31-43
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die DDR in einer Autobiographie. Zu Werner Heiduczeks Die Schatten meiner Toten
GDR in an autobiography. The text of the Werner Heiduczek’s ‘Shadows of my dead’
NRD w pewnej autobiografii. O tekście Wernera Heiduczka „Cienie moich umarłych”
Autorzy:
Jaśkiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451164.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Heiduczek
Niemcy
autobiografia
historia
przełom 1989
East Germany
autobiography
history
reunification in 1990
Opis:
Artykuł Die DDR in einer Autobiographie. Zu Werner Heiduczeks „Die Schatten meiner Toten” [NRD w pewnej autobiografii. O tekście Wernera Heiduczka „Cienie moich zmarłych”] jest wynikiem badań prowadzonych przez autora nad obrazem NRD w literaturze dokumentu osobistego (autobiografii) pisarzy z NRD po zjednoczeniu Niemiec w roku 1990. Prezentowany tekst jest analizą autobiografii niemieckiego pisarza Wernera Heiduczka „Die Schatten meiner Toten”, opublikowanej w Lipsku, w roku 2005. Właściwą analizę poprzedzają krótki portret pisarza oraz przyczynek o autobiografii jako gatunku literackim i jego roli w odniesieniu do tekstu Heiduczka. Analiza skupia się na skomplikowanym stosunku pisarza do NRD, jego ocenie najważniejszych wydarzeń w NRD: powstaniu 17.06.1953 oraz przełomu roku 1989, zachowaniu wobec wydarzeń wokół W. Biermanna w 1976 roku oraz własnym miejscu w społeczeństwie i polityce jak również życiu osobistym.
The paper Die DDR in einer Autobiographie. Zu Werner Heiduczeks ‘Die Schatten meiner Toten’ [GDR in an autobiography. The text of the Werner Heiduczek’s ‘Shadows of my dead’] is the result of research conducted by the author over the image of the GDR in the literature of personal documents (autobiography) writers from East Germany after reunification in 1990. The present text is an analysis of the autobiography of a German writer Werner Heiduczek ‘Die Schatten meiner Toten’, published in Leipzig in 2005. The analysis is preceded by a brief portrait of the writer and the contribution of autobiography as a literary genre and its role in relation to the text of Heiduczek. The analysis focuses on the complex relationship of the writer to the GDR, his assessment of the most important events in the GDR: uprising of 17th June 1953 and turn of 1989, keeping the events around W. Biermann in 1976 and its own place in society and politics as well as personal life.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 344-363
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ichaussage und Autobiographie im englischen Mittelalter: Zwischen Konvention und Individualität
Self-Description and Autobiography in Medieval England
Autorzy:
Sauer, Hans
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231480.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
autobiography
mentioning one’s name
Old English
Middle English and medieval Latin literature
“Deor”
Chaucer
Hoccleve
Margery Kempe
Opis:
This article deals with autobiographical remarks and autobiographies written in medieval England, either by English authors or by authors who came to England (mainly from France), as well as by authors that were born in England but moved (or had to move) abroad (mainly to France). The survey is broad in that it takes not only Old and Middle English texts into account, but also relevant Latin texts. A wide range of material exists, from passages where authors simply mention their name to fully-fledged autobiographies, such as the Book of Margery Kempe, which is often regarded as the first genuine English autobiography. In another respect, my scope is narrower than that of some previous critics (especially Brandl and Misch): autobiographies by clearly fictitious characters such as Beowulf or the speakers in many of the Old English elegies are excluded. However, the borderline between the genuine and the fictitious is not always easy to draw. Therefore, I also briefly discuss the Old English elegy “Deor”, where the speaker mentions his name (Deor), but is nevertheless probably a fictitious character. It is also not always easy to decide where the autobiography describes real events and where the speaker uses or at least seems to use topoi, conventionalized images; but even a conventionalized image can express real events. There are several cases where the speaker describes himself as an old man, who repents the luxurious and sinful life which he led in his youth. Due to these and similar problems, scholars have not been able to identify some authors or characters, even if their names are mentioned. This applies to the Old English poet Cynewulf or to Nicholas of Guildford, who is referred to as a wise man at the end of the Early Middle English poem “Owl and Nightingale.” Chaucer is the only author who describes himself with a bit of clear self-irony – this confirms Chaucer’s exceptional status among the medieval English poets.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 10; 207-222
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bromberg in den Werken deutschsprachiger Schriftsteller. Autobiographische Reflexionen über die Stadt
Autorzy:
Nowikiewicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032839.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Autobiografia
osobista topografia
pruscy urzędnicy
obraz miasta
autobiography
personal topography
Prussian official
cityscape
Autobiographie
persönliche Topographie
preußische Beamte
Stadtbild
Opis:
Der Artikel stellt vier ausgewählte deutsche Autoren und anhand ihrer autobiographischen Prosa die Rolle der Stadt in der persönlichen Topographie der Schriftsteller dar. Was sie verbindet, sind Bromberg als ihr Wohnort und die Verknüpfung mit dem Schicksal der preußischen Beamtenfamilien. Ihre Autobiographien dienen hier nur als Vorwand und Mittel zur Stadtbildanalyse.
Artykuł przedstawia czterech wybranych niemieckich autorów, a na podstawie ich prozy autobiograficznej rolę Bydgoszczy w osobistej topografii pisarzy. Łącznikiem między nimi jest Bydgoszcz jako miejsce pewnego etapu życiowego oraz fakt pochodzenia z rodzin urzędniczych. Ich autobiografie są pretekstem do analizy wizerunku miasta.
The article depicts four selected German authors and shows by their autobiographical prose the role of the city in the author’s personal topographies. Their connection is Bromberg as their place of living and their linking to the faith of Prussian civil servant families. Their autobiographies are only a pretext and vehicle for the analysis of the image of Bromberg.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 119-141
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwischen Phantasie und Realismus. Einige Bemerkungen zum Dichterleben von Heinz Piontek
Autorzy:
Jarosz-Sienkiewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559818.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Dichterleben
Heinz Piontek
Autobiography
Phantasy
Reality
Nature
City
Munich
Dissingen/Dillingen
Truth
Memory
Experience
Detail
Poetry
Novel
Lyric
Prose
Essayistic
Opis:
Between phantasy and reality. Some comments to Dichterleben written by Heinz Piontek The novel by Heinz Piontek Dichterleben is not an autobiographical novel. Nonetheless the article tries to find correlations between statements stated by the novels character Reichsfelder and the opinions of Piontek, written by himself in his essays and interviews. The article also highlights the tendency Pioteks to “reproduce” the belonging to literary prose or lyric texts, motives and “linguistic pictures” in Dichterleben and to process them. Above that the article shows how close the phantasy and reality are connected together. It is also an attempt to show which component of the novel is most important.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 50; 415-431
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Kunst als Refugium der Selbstrettung und Selbstfindung. Das Lesen und Verstehen von Charlottes Salomon autobiographischen Werk Leben? oder Theater?
Art as a refugium of self-rescue and self-finding. Reading and understanding of Charlotte Salomon´s autobiographical work Life? or Theatre?
Sztuka jako refugium ocalenia i odnalezienia samego siebie. Czytanie i rozumienie autobiograficznego dzieła Charlotte Salomon Życie? czy teatr?
Autorzy:
Wawrzynek, Karin Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20666127.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Charlotte Salomon
Niemcy
sztuka
gwasze
czytanie
autobiografia
Życie? czy teatr?
modernizm
Holokaust
Germany
art
gouaches
reading
autobiography
“Life? or theater?”
modernism
Holocaust
Opis:
Celem poniższego artykułu jest zaprezentowanie sposobu w jaki sztuka może posłużyć jako skuteczny środek do przezwyciężenia, odnalezienia i ocalenia samego siebie, by nie ulec zapomnieniu. Sztuka potrafi tworzyć swoisty dystans, chroniący nas przed brutalnością i surowością rzeczywistości wczasach w których nam dano żyć. Arcydzieło autobiograficzno-historyczne Życie? czy teatr? Śpiewogra pochodzącej z asymilowanej rodziny żydowskiej Charlotte Salomon, składa się z 1325 zamalowanych kartek, z których 769 są treści biograficznej. Dzieło, którego struktura przypomina sztukę teatralną w formie scenorysu w słowie i obrazie, opisuje krótkie życie autorki: jej dzieciństwo, młodość w Republice Weimarskiej, jej doświadczenia antysemityzmu w Akademii Sztuk Pięknych i machinę reżimu nazistowskiego. W latach 1940 do 1942, na przestrzeni 18 miesięcy, Charlotte Salomon stworzyła serię obrazów, które odzwierciedlają faktyczne szczegóły z jej historii rodzinnej, dzieciństwa, młodości i życia na wygnaniu z aktualnymi wydarzeniami historycznymi, których jest świadkiem. W ten sposób autorka pokazuje obie strony: tragiczną historię rodzinną i historię aktualnych wydarzeń historycznych II wojny światowej, których jest świadkiem. Salomon łączy w swojej pracy w ekspresjonistyczny i modernistyczny sposób barwę, literaturę i muzykę, tworząc dzieło multimedialne. Używa takich technik malarskich jak van Gogh, Chagall, Munch czy Nolde, które służą wizualizacji. Obrazy o charakterze komiksu opatrzone są niejednokrotnie fragmentami muzycznymi od muzyki klasycznej do nowoczesnej. Jej dramat składa się z trzech części: z prologu, części głównej i epilogu. Jej kompleksowe i wielowarstwowe dzieło jest niczym syntetyczny, szczegółowy opis życia, niespełnionej miłości, cierpienia i śmierci. Stworzone by przetrwać. Tą intencję potwierdza także postscriptum utrwalone na ostatnim gwaszu na jej plecach: „Życie? czy teatr?”
The aim of this article is to show, in which way art can be used as an instrument, of self-conquest, self-finding and self-rescue as not to be forgotten by creating the appropriate distance, saving us from brutality and severity of reality and given times in which we live. The example of the Jewish artist Charlotte Salomon of approximately 1325 painted sheets, from which 769 represent her biographic-historical masterpiece Life? or Theatre? A song play. It illustrates like a play in the form of a storyboard in word and picture her quite short life, her childhood and adolescence in the times of Weimar Republic, her antisemitic experiences at the Academy of Art, the machinery of the Nazi regime. She created her series of paintings over the duration of approximately eighteen months between 1940 and 1942. Salomon intertwined factual details from the memory of her childhood and adolescence and exile life. It is a reenactment, a conflation that raises compelling questions about the formation and operation of memory, showing both sides: the traumatic memory of the tragic family history and the present historical events of the Second World War, which she experienced and witnessed by herself. Charlotte Salomon created a multimedia work by combining colour, literature and music in an expressionistic way, using techniques from painters like van Gogh, Chagall, Munch and Nolde, to visualize in form of comics and musical settings, consisting of the chosen palette of music pieces from classical music to modern pop songs. Her complex drama is divided into three parts in a prologue; a main part and an epilogue like a theatre play. Her work is nothing else as a synthetic depiction of life and unfulfilled love, suffering and death, created to survive. This intention of Charlotte Salomon confirms especially her own words, of the last gouache from the postscript on her back: Life? or Theatre?
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum; 2022, 2, 35; 133-152
0860-7435
2450-1336
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alfred Nossigs Dramen. Identitätsprojektionen und biographische Bezüge
Autorzy:
Kotelnicka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032676.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Alfred Nossig
analiza dramatu
tożsamość
autobiografia
Lwów
getto warszawskie
drama analysis
identity
autobiography
Lviv
Warsaw Ghetto
Dramenanalyse
Identität
Autobiographie
Lemberg
Warschauer Ghetto
Opis:
Der vielseitig begabte, heute vergessene Lemberger Jude Alfred Nossig (1864-1943) hinterließ literarische Texte in Polnisch und Deutsch. Der Aufsatz analysiert drei seiner Dramen im Hinblick auf die Identitätsproblematik und biographische Fragen in Nossigs kompliziertem Leben, dem ein im Warschauer Ghetto von jüdischen Kämpfern vollstrecktes Todesurteil ein Ende setzte.
Wszechstronnie uzdolniony, dzisiaj zapomniany lwowski Żyd Alfred Nossig (1864-1943) zostawił po sobie teksty literackie w języku polskim i niemieckim. Artykuł analizuje trzy spośród jego dramatów pod kątem problematyki tożsamościowej i odniesień biograficznych do skomplikowanych losów ich autora, zastrzelonego w getcie warszawskim przez żydowskich bojowców.  
The multitalented, today forgotten, Lemberger Jew Alfred Nossig (1864-1943) left literary texts in Polish and German. This paper analyses three of his dramas from the point of view of the identity-problems and the biographic items in Nossig’s complicated life, ended with an execution by the Jewish fighters in the ghetto of Warsaw.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 125-152
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manès Sperbers Weg aus dem „Städtel“ in das Kampfgetümmel der „Weltrevolution“
Autorzy:
Światłowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032680.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Autobiografia
Manès Sperber
marksizm
żydowscy intelektualiści
Europa Wschodnia
rewolucja światowa
Autobiography
Marxism
East Europe
Jewish intellectuals
world revolution
Autobiographie
Marxismus
jüdische Intellektuelle
Osteuropa
Weltrevolution
Opis:
Im Mittelpunkt der Analyse steht All das Vergangene, die dreibändige Autobiographie Manès Sperbers (1905-1984). Die in ihr beschriebene Entwicklung von der frommen Gesinnung der frühen Lebensjahre zum revolutionären Marxisten (Kommunisten) ist exemplarisch gewesen. Den Verlockungen der marxistischen Ideologie sind zahlreiche Intellektuelle aus aller Herren Ländern erlegen. In besonderer Weise galt das für jüdische Intellektuelle aus Europas Osten, aus den osteuropäischen „Städtels“. Das ist allgemein bekannt. Weniger bekannt sind psychologische und soziologische Voraussetzungen sowie Motivierungen ihrer weltanschaulichen Entscheidungen. Sie sind es aber, die erkennen lassen, warum die Idee der „Weltrevolution“ gerade in dieser Lebenssphäre besonders tiefe Wurzeln schlug. Im Zusammenhang mit der hier umrissenen Problematik besitzen Sperbers Lebenserinnerungen einen unschätzbaren Erkenntniswert. Im ersten Jahrzehnt des vergangenen Jahrhunderts setzt Sperbers Lebensbericht ein, mit dem Ende des Zweiten Weltkrieges klingt er aus, umfasst also vier blutigste, insoweit höchst denkwürdige Dekaden der modernen Geschichte.
Przedmiotem analizy jest trzytomowa autobiografia Manèsa Sperbera (1905-1984) All das Vergangene… (Wszystko, co minione). Opisana w niej przemiana pobożnego chłopca z wschodniogalicyjskiego miasteczka w rewolucyjnego marksistę i komunistę ma egzemplaryczne znaczenie. Sile oddziaływania marksistowskiej ideologii ulegli liczni intelektualiści wielu krajów. Stwierdzenie powyższe dotyczy szczególnie żydowskich intelektualistów pochodzących ze wschodniej Europy. Fakt to ogólnie znany. Mniej znane są psychologiczne i społeczne motywacje podejmowanych przez nich światopoglądowych decyzji. A przecież dopiero one pozwalają zrozumieć, dlaczego idea „światowej rewolucji“ zapuściła najgłębsze korzenie w tej socjalnej sferze. W kontekście zarysowanej tu problematyki wspomnienia Sperbera posiadają ogromny walor poznawczy. Początek narracji przypada na pierwsze dziesięciolecie minionego stulecia, urywa się ona wraz z końcem II Wojny Światowej. Obejmuje zatem ona cztery najbardziej dramatyczne dekady historii współczesnej.
The subject of the analysis is a three-volume-autobiography by Manès Sperber (1905-1984) All das Vergangene… (All that is gone…). The transformation of a pious boy of an eastern Galician village into a revolutionary Marxist and communist has an exemplary importance. Many intellectuals from various countries were in thrall to the power of the Marxian ideology. The foregoing statement refers especially to the Jewish intellectuals from the Eastern Europe, which is a commonly known issue. What is less known, are the psychological and social motives of their worldview driven decisions. And it is only them that allow to understand why the idea of a „world revolution“ puts down its deepest roots in this social sphere. In the context of the problems depicted here, Sperber’s memories have immense cognitive value.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 153-175
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sten Nadolny und die Kunst der Lebensbeschreibung
Sten Nadolny and the art of life writing
Sten Nadolny i sztuka opowiadania życia
Autorzy:
Lasse, Bastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035359.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Selim oder Die Gabe der Rede
autofikcja
teoria autobiografii
tożsamość
bycie innym
Sten Nadolny
autofiction
theory of autobiography
identity, alterity
Autofiktion
Autobiographietheorie
Identität
Alterität
Opis:
Im Autobiographiediskurs spielen Romane bisher keine nennenswerte Rolle als theoretische Impulsgeber. Der vorliegende Beitrag zeigt, dass STEN NADOLNYS Selim oder Die Gabe der Rede eine autofiktionale Situation im inneren der diegetischen Welt erzeugt und sich damit für die Reflexion autobiographietheoretischer Problemkontexte eignet. Mit Rekurs auf Kristevas Überlegungen zur Selbst-Fremdheit werden die ‚autofiktionalen‘ Schreibakte vorgeführt, die das Individuum auch vom Fremden her erschreiben. Als dezentrierte Selbstlebensbeschreibung überschreitet NADOLNYS Roman damit gängige Formen der Autofiktion.
W rozważaniach nad autobiografią gatunek powieściowy odgrywał do niedawna mało istotną rolę jako przedmiot badań. Artykuł pokazuje, że powieść STENA NADOLNEGO Selim oder Die Gabe der Rede tworzy w świecie przedstawionym sytuację autofikcjonalną. Tym samym można ten utwór poddać teoretycznej refleksji w odniesieniu do autobiografii. W kontekście rozważań Julii Kristevy na temat obcości podmiotu wobec samego siebie, przedstawione zostają autofikcjonalne strategie pisarskie, które wywodzą autobiografię od ‚obcego’. Powieść NADOLNEGO – można ją nazwać ‚zdezorientowanym’ opisem samego siebie – przekracza wobec tego tradycyjne formy autofikcji.
Discourse concerning autobiography does not usually include novels as material for theoretical study. This article demonstrates how STEN NADOLNY’S novel Selim oder Die Gabe der Rede creates an autofictional situation within a diegetic world; therefore it may be a subject of reflection on theoretical problems associated with autobiography. In the context of Julia Kristeva’s deliberations on self-alienation, the Author discusses ‘autofictional’ acts of writing that describe the self through the ‘other’. As decentered life-writing, NADOLNY’S novel transcends common forms of autofiction.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2021; 93-110
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ich vergleiche, also bin ich“ – Zur Funktion der Metapher in Hans Magnus Enzensbergers Der Untergang der Titanic
Autorzy:
Haase, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032893.pdf
Data publikacji:
2007-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Hans Magnus Enzensberger
Der Untergang der Titanic
brak sensu
autobiografia
metafora
Osipa Mandelsztam
Gespräch über Dante
no sense
autobiography
metaphor
Ossip Mandelstam
Abwesenheit von Sinn
Autobiographie
Metapher
Gespräch über Dant
Opis:
Bei der Lektüre von Enzensbergers Poem stellt sich zwangsläufig die Frage nach dem Verhältnis von Schrift und Leben. Suggeriert die Indetermination der Metaphern eine Abwesenheit von Sinn, so verweisen die dem Text zugrundeliegenden autobiographischen Reminiszenzen auf eine Verbindlichkeit von Bedeutung. Der Autor des vorliegenden Aufsatzes versucht beide Momente zusammenzudenken, indem er die Metapher als primär anthropologische Kategorie versteht, welche ästhetische Distanz und existenzielles Betroffensein in einen polaren Zusammenhang stellt. Ausgangspunkt der Überlegungen ist hierbei eine bislang von der Forschung nicht berücksichtigte Quelle Enzensbergers: Ossip Mandelstams Essay Gespräch über Dante (1994a).
Podczas lektury poematu Enzensbergera nieuchronnie narzuca się pytanie o wzajemny stosunek literatury i życia. O ile indeterminacja metafor jest sugestią nieobecności sensu, to leżące u podstaw tekstu autobiograficzne reminiscencje wskazują na zobowiązania znaczeniowe. Autor przedłożonego opracowania podjął próbę mentalnego połączenia obydwu elementów, uznając metaforę pierwotnie za antropologiczną kategorię, która polaryzuje estetyczny dystans oraz egzystencjalny udział. Punktem wyjścia do tych przemyśleń jest nieuwzględniane dotychczas przez badaczy źródło, z którego czerpie Enzensberger: esej Osipa Mandelsztama Rozmowa z Dantem (1994a).
Enzensberger’s poem inevitably poses questions about the relationship between literature and life. While the ambiguity of the metaphors suggests an absence of meaning, the autobiographical allusions underlying this text point to the necessity of meaning. This essay approaches these aspects of the text as a unity by positing metaphor as a primarily anthropological category that puts aesthetic distance und existential involvement in a polar connection. The starting point of this interpretation is one of Enzensberger’s sources that was previously not taken into account: Ossip Mandelstam’s essay Conversation about Dante (1994a).
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 163-183
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuren eines Vielvölkerstädtchens. Das polnischukrainisch-jüdische Zolkiew der Salcia Landmann ("Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien")
Autorzy:
Chylewska-Tölle, Aleksandra
Tölle, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032663.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
„Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien”
Salcia Landmann
autobiografia
Żydyi galicyjscy
judaistyka
Żółkiew
literatura wspomnieniowa
galicyjskie miasteczko
autobiography
Galician Jews
jewish studies
literary memoirs
Galician town
Autobiographie
Ostjuden
Judaistik
Zolkiew
Erinnerungsliteratur
galizisches Städtchen
Opis:
Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien der SALCIA LANDMANN gehört zum autobiographischen Schrifttum der in den Westen gegangenen Ostjuden. In ihnen lässt die renommierte Judaistin, die ihr Wirken insbesondere der versunkenen Sprache und Kultur des Ostjudentums gewidmet hat, ihre Geburtsstadt Zolkiew als auf überlieferten Erinnerungen und Recherchen beruhendes literarisches Konstrukt entstehen. Die Analyse des Werkes bringt zum einen typische Merkmale der ostjüdischen Erinnerungsliteratur zum Vorschein und gewährt zum anderen Einblicke in den das spätere publizistische Anliegen der Autorin nachhaltig prägenden Einfluss des jüdischen Alltagslebens in einem galizischen Vielvölkerstädtchen.
Tekst Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien autorstwa SALCII LANDMANN jest przykładem prozy autobiograficznej Żydów galicyjskich, którzy wyemigrowali na Zachód. Znana judaistka, która poprzez swoją twórczość przyczyniła się do popularyzacji wymarłego języka i kultury ludności żydowskiej z dawnej Galicji, w oparciu o wspomnienia i własne poszukiwania konstruuje swoje miasto rodzinne Żółkiew. Analiza tekstu ukazuje typowe dla wschodnio żydowskiej literatury wspomnieniowej elementy i ukazuje wpływ, jaki na późniejszą publicystyczną twórczość autorki miało życie codzienne Żydów w tym wielonarodowym, galicyjskim miasteczku.  
Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien by SALCIA LANDMANN is part of the autobiographic literature of the Eastern Jews who immigrated to the West. In this series of pictures the renowned expert in Jewish studies, who dedicated her work to the sunken language and culture of the Eastern Jewry, literarily constructs her birth city on the basis of transmitted memories and her own research. The analysis of this work reveals typical features of the Eastern Jewish memory literature and allows insights into the Jewish everyday life in the Galician multiethnic town, which proved to be formative for the author’s later writings.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 33-55
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies