Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anthropology;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Was ist der Mensch? Die zentrale philosophische Frage als Voraussetzung der naturwissenschaftlich orientierten ärztlichen Ausbildung
What is human being? the essential philosophical question as a supplementation of the natural scientifical medical education
Autorzy:
BOHRER, Thomas
LINK, Pierre-Carl
SCHMIDT, Michael
KÖNIGSHAUSEN, Johann-Heinrich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033993.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
"philosophy
Anthropology"
Opis:
The work of a physician is based on two pillars: scientific knowledge and technical expertise being one of them, the humanities, ethics and philosophy the other. The former is taught at medical school, the latter is often neglected. Of fundamental importance are the classical philosophical questions about what is life and what is human being. Those cannot be answered by a natural scientific approach alone. For this reason and in view of the preponderance of technology in the daily routine in clinics, many medical students and physicians would like to be offered an optional subject which focuses on those philosophical problems: a training in anthropology and philosophy, called Philosophicum. To meet this demand, the University Hospital of Würzburg has been offering a Philosophicum ever since 2010 (www.philosophicum.ukw.de).
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2016, 27, 106; 47-50
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der erlöste Mensch. Zum 5. Band „Gesammelte Schriften” von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI
Autorzy:
Müller, Gerhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158482.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ratzinger
anthropology
antropologia
Opis:
Machen wir ein Experiment. Ein Mensch leidet unter schlimmen Zahnschmerzen. Man versucht es mit kalten Umschlägen – ohne Erfolg. Dann kommen der heiße Tee und starke Tabletten, doch es hilft nichts. Am Ende bleibt nur Spezialist. Der Zahnarzt muss den Schmerzen auf den Grund gehen. Die Diagnose lautet: der Zahn ist an der Wurzel vereitert. Als Therapie bleibt die radikale Lösung, um den armen Patienten von seinen Qualen zu erlösen.
Let's do an experiment. A person suffers from severe toothache. You try it with cold compresses - without success. Then comes the hot tea and strong pills, but it doesn't help. In the end, only specialist remains. The dentist has to get to the bottom of the pain. The diagnosis is: the tooth has abscessed at the root. As therapy, the radical solution remains to put the poor patient out of his ordeal.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 7-11
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traumräume und Raumträume. Die traumhafte Wirklichkeit in den Romanen Der Mond und das Mädchen von Martin Mosebach (2007) und Diskrete Momente von Sigrid Behrens (2007)
Autorzy:
Dylewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076901.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dreams
space
oneiric world
literary anthropology
Opis:
Space in dreams and dreams about space. Oneiric reality in Martin Mosebach’s novels Der Mond und das Mädchen (2007) and Sigrid Behrens’ Diskrete Momente (2007). Dreams and space are the two phenomena that play a crucial part in the construction of Martin Mosebach’s (2007) and Sigrid Behrens’ (2007) novels. The comparative analysis of these literary texts will present the literary creation of the oneiric worlds and their most important features in both novels. This article will emphasise two main problematic areas: the analysis of dreams from the perspective of anthropologic discourse and the analysis of dreams as an individualistic literary space created by the author. In the conducted analysis the relationship between the particular spaces of dreams and the dreaming protagonists will also be accentuated.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2016, 4; 482-499
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ist das denn auch noch Sprache?“ ̶ Visualität als Entgrenzung der Begriffssprache in Thomas Bernhards Roman Frost
“Can It Still Be Described as Language?”: Visuality as a Surpassing of the Boundaries of Language in Thomas Bernhard’s Novel Frost
Autorzy:
Sommerfeld, Beate
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775455.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Thomas Bernhard
Mróz
antropologia
obrazy wewnętrzne
wizualność
Frost
anthropology
inner images
visuality
Opis:
„Czy jest to jeszcze język?” – wizualność jako wykraczanie poza ramy języka pojęć w powieści Thomasa Bernharda Mróz Artykuł analizuje delimitacje języka w powieści Mróz Thomasa Bernharda. Jego bohater, malarz Strauch, porzucił sztukę i oddaje się fantazjom i marzeniom. W literackich inscenizacjach tej imaginatywnej produkcji obrazów rozwijana jest antropologia wewnętrznych obrazów, które sprzeciwiają się logicznemu porządkowi języka pojęciowego. Bernhard przedstawia koncepcję wizjonerstwa, która kwestionuje wyłączną słuszność kategoryzacji pojęciowej i daje pod rozwagę możliwość specyficznego poznania wizualnego. Powstają obrazy czystej wizualności, które wymykają się komunikacji językowej i przypominają o bezsłownym doświadczeniu wizualnym. Strategie wizualizacji Bernharda są przedstawiane i uwidocznione w ich dyskursywnych powiązaniach z pytaniami antropologicznymi.   Der Beitrag geht den Entgrenzungen der Sprache nach, die in Bernhards Roman Frost metapoetisch zur Disposition gestellt und performativ eingelöst werden. Dessen Protagonist, der Maler Strauch, hat der Ausübung seiner Kunst entsagt und gibt sich seinen Phantasien und Traumvisionen hin. In den literarischen Inszenierungen dieser inneren Bildproduktion wird ein Konzept der visionären Schau entfaltet, welches die alleinige Geltung begrifflicher Kategorisierungen infrage stellt und auf die Brückenlosigkeit zwischen wortlosem Bilderlebnis und Sprache verweist. Die aus der Handlung herausgesprengten Tableaus einer von Begriffslogik entbundenen, opaken Visualität zersetzen den Logos der Wissenschaftssprache und werden von dieser mit dem Stigma der Verrücktheit belegt. Bernhards Visualisierungsstrategien werden auf rhetorischer und synästhetischer Ebene nachvollzogen und dabei in ihren diskursiven Verflechtungen mit anthropologischen Fragestellungen sichtbar gemacht. So wird ein diskursiver Bezug zur Psychopathologie angedeutet, indem die psychopathologischen Anteile einer radikal künstlerischen Existenz herausgestellt werden, die als kommunikative Lähmung in der rational verfassten Welt entworfen wird. Zudem unterhalten die Visionen eine untergründige Beziehung zu menschheitsgeschichtlich früheren Zuständen des Bewusstseins, die als phylogenetische Relikte weiterhin präsent sind und eine tiefere Wirklichkeitsschicht erlebbar machen, die jenseits von Sprache liegt.
This article explores the delimitation of language in Thomas Bernhardʼs novel Frost. The protagonist, the painter Strauch, has given up his art and is indulging himself in his fantasies and dreams. The literary presentations of this imaginative production unfold as an anthropology of inner images which are set against the logical order of language. Bernhard develops a concept of the visionary which questions the sole validity of notional categorisations, and discusses the possibility of specific visual cognition. There emerge tableaus of pure visuality which are beyond verbal communication and are reminiscent of wordless visual experiences. Bernhard’s strategies of visualisation are presented and revealed in their discursive interrelationship with anthropological questions.
Der Beitrag geht den Entgrenzungen der Sprache nach, die in Bernhards Roman Frost metapoetisch zur Disposition gestellt und performativ eingelöst werden. Dessen Protagonist, der Maler Strauch, hat der Ausübung seiner Kunst entsagt und gibt sich seinen Phantasien und Traumvisionen hin. In den literarischen Inszenierungen dieser inneren Bildproduktion wird ein Konzept der visionären Schau entfaltet, welches die alleinige Geltung begrifflicher Kategorisierungen infrage stellt und auf die Brückenlosigkeit zwischen wortlosem Bilderlebnis und Sprache verweist. Die aus der Handlung herausgesprengten Tableaus einer von Begriffslogik entbundenen, opaken Visualität zersetzen den Logos der Wissenschaftssprache und werden von dieser mit dem Stigma der Verrücktheit belegt. Bernhards Visualisierungsstrategien werden auf rhetorischer und synästhetischer Ebene nachvollzogen und dabei in ihren diskursiven Verflechtungen mit anthropologischen Fragestellungen sichtbar gemacht. So wird ein diskursiver Bezug zur Psychopathologie angedeutet, indem die psychopathologischen Anteile einer radikal künstlerischen Existenz herausgestellt werden, die als kommunikative Lähmung in der rational verfassten Welt entworfen wird. Zudem unterhalten die Visionen eine untergründige Beziehung zu menschheitsgeschichtlich früheren Zuständen des Bewusstseins, die als phylogenetische Relikte weiterhin präsent sind und eine tiefere Wirklichkeitsschicht erlebbar machen, die jenseits von Sprache liegt.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 83-95
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martin Kessels aphoristische Anthropologie im Kontext von Roman und Essay
Autorzy:
Spicker, Friedemann
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032552.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Martin Kessel
aforyzm
gatunek literacki
antropologia
aphorism
literary genre
anthropology
Aphorismus
Gattungstheorie
Anthropologie
Opis:
Der Aufsatz ist an der Nahtstelle von monographischem Thema und gattungstheoretischem Problem angesiedelt. Er stellt den Aphoristiker Martin Kessel (1901-1990) vor, indem er sich vornehmlich dessen Aphorismen im Kontext seines Romans Herrn Brechers Fiasko (1932) sowie seinen Essays widmet und ihre Umgestaltung in den Aphorismen (1948) bzw. der Gegengabe von 1960 untersucht. Auf der Grundlage von Denkbildern wie dem Gespenst oder dem Teufel werden Grundzüge der Anthropologie des Autors entwickelt. Mit den Stichworten Kontext und Anthropologie greift der Beitrag aktuelle Fragestellungen der Gattungsforschung exemplarisch auf und entwickelt sie fort.
Artykuł ma charakter monograficzny z uwzględnieniem problematyki genologicznej z zakresu teorii aforyzmu literackiego. Prezentuje on twórczość aforystyczną Martina Kessela (1901-1990) w kontekście jego prozy powieściowej i eseistycznej, w tym jego powieści Herrn Brechers Fiasko i tomów Aphorismen i Gegengabe. Autor skupia się na opisie ewolucji myślowych konstruktów werbalno-obrazowych, na których opiera się antropologia Kessela. Przy pomocy pojęć kontekst i antropologia nawiązuje autor do aktualnej debaty teoretyków aforyzmu o granicach gatunku, ilustrując swe tezy przykładami z twórczości Kessela.
The essay deals with the monographic topic as well as theoretical questions of the genre. It presents Martin Kessel (1901-1990) mainly by analysing his aphorisms in his novel Herrn Brechers Fiasko and in his essays. It addresses the transformation/rearrangement of those aphorisms in Kessel’s books Aphorisms (1948) and Gegengabe (1960) respectively. Motifs like the ghost and the devil form the foundations of the author’s anthropology. Context and anthropology are two key issues in the current research on the genre and the author provides deeper insight into these topics.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2013; 197-220
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die schönen Künste als ‚Gesundheitsmittel‘ oder tödliches Gift. Empfindungsästhetik und Theaterkritik bei Sulzer und Rousseau
The Fine Arts as ‘Health Agent’ or Deadly Poison. Aesthetics of Sensations and Theatre Criticism
Autorzy:
Düwell, Susanne
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159848.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Empfindungsästhetik
Wirkungsästhetik
Theaterkritik
Leidenschaft
Anthropologie
Affekt
dunkle Vorstellungen
aesthetics of sensation
theatre criticism
passion
anthropology
affect
dark/confused ideas
Opis:
Der Beitrag untersucht die Verbindung von wirkungsasthetischen und theaterkritischen Diskursen. Begriffe wie Illusion oder Leidenschaft beschreiben in der zweiten Halfte des 18. Jahrhunderts sowohl Wirkungsziele einer anthropologischen Asthetik als auch Effekte, die als psychisch und sozial gefahrdend qualifiziert werden. Im Fokus steht die Thematisierung affektiver Wirkungen des Theaters bzw. der Kunst allgemein in ihrem heilsamen Potential durch Johann Georg Sulzer sowie die Theaterkritik Jean-Jacques Rousseaus, gegen die sich Sulzer dezidiert wendet. Ausgehend vom Konzept der ‚dunklen Vorstellungen‘ postuliert Sulzer, dass nur starke Empfindungen, nicht aber die Vernunft den Menschen sittlich und seelisch beeinflussen konnen. Vielmehr liefern extreme oder pathologische seelische Zustande ein Modell fur Kunstproduktion und -wirkung.
The article examines the connection between discourses of sensation aesthetics and theatre criticism. In the second half of the 18th century, such concepts as illusion or passion address both the effects of anthropological aesthetics and effects qualified as psychologically and socially endangering. The focus is on Johann Georg Sulzer’s thematization of the affective effects of theatre and art in general in their healing potential, as well as on Jean-Jacques Rousseau’s theatre criticism, which Sulzer resolutely opposes. Based on the concept of ‘dark ideas’, Sulzer postulates that only strong sensations, not reason, can influence people morally and psychologically. Extreme or pathological mental states provide Sulzer with a model for art production and effect.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2021, 44; 9-23
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MUSIK – HUMANITÄT – ERZIEHUNG KARL HEINRICH EHRENFORTH ALS PÄDAGOGE, WISSENSCHAFTLER, THEOLOGE UND VERBANDSPOLITIKER
MUSIC – HUMANITY – EDUCATION KARL HEINRICH EHRENFORTH AS PEDAGOGUE, SCHOLAR, THEOLOGIAN AND AGENT OF ASSOCIATION POLITICS
Autorzy:
Gruhn, Wilfried
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566409.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Hermeneutik
Horizontverschmelzung
Kulturanthropologie
Phänomenologie
dialogisches Verstehen
Lebensweltorientierung
didaktische Interpretation von Musik
hermeneutics
horizon mergence
cultural anthropology
phenomenology
dialogic understanding
life-world philosophy
didactic interpretation of music
Opis:
The main scientific and educational characteristics of Karl Heinrich Ehrenforth will be demonstrated based on his writings and political activities. Therefore, the article focuses on his philosophical foundation in cultural anthropology and phenomenology of life-world (lebensweltliche Phänomenologie). As a scholar and pedagogue he was always dedicated to the human (pupil) as well as the music. His thinking centered around the self-conception of music education based upon a bearing consensus about the fundamentals of cultural values in society. This attitude will be demonstrated by means of a brief analysis of his most influential publications such as the introduction and philosophical justification of the hermeneutic philosophy of understanding (Verstehen und Auslegen, 1971) and his seminal history book on music education (Geschichte der musikalischen Bildung, 2005) among others, and will be confirmed by his political involvement as president of the German Association of School Music (VDS) and his rootedness in Christian ethics. By this means, Ehrenforth appears as a scholar and educator who was grounded in humanistic intellectual history and became deeply influential on the after-war generation.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2017, 6; 287-294
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der „Fall“ Adams in der koptischen Adam-Apokalypse. Ein Substrat aus Ezechiel (Kapitel 28) in einem gnostischen Text?
Adam’s Fall in the Coptic Apocalypse of Adam. Is a passage from Ezekiel (chapter 28) the foundation of a Gnostic text?
Autorzy:
Fuchs, Gisela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494574.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Nag-Hammadi-Text
Sündenfall
gnostische Anthropologie
Demiurg
Adam und Urmensch
Gnosis
Altes Testament
the Fall of Man
gnostic anthropology
the Demiurge
Adam and first man
Gnosis and Old Testament
Opis:
Am Beispiel eines Textausschnittes aus der Nag-Hammadi-Schrift „Apokalypse Adams“ (NHC V,5, p. 64ff.) will die Untersuchung dazu beitragen, das Proprium gnostischer Auslegung von alttestamentlicher Überlieferung zu beleuchten: Die biblische Erzählung vom „Fall Adams und Evas“ ist für Gnostiker von größtem Interesse, da in ihr die zentrale Frage nach Ursprung und Wesen des Menschen thematisiert wird. Die koptische Adam-Apokalypse, die eine sehr komplexe Text- und Überlieferungsgeschichte aufweist, übernimmt zwar Grundzüge der Paradiesgeschichte (Erschaffung von Adam und Eva aus Erde, Begehren, Erkenntnis, Auftritt des Schöpfergottes, Sterblichkeit), aber in typisch gnostisch-polemischer Umdeutung des urgeschichtlichen Geschehens (schicksalhafter Verlauf, kein „Sündenfall“, vernichtendes Eingreifen des „bösen“ Demiurgen, Entlastung des Menschen). Entscheidend geprägt wird der Verlauf jedoch durch ein Gerüst verschiedener Motive, die sich nicht aus der Genesis-Überlieferung ableiten lassen: Der Protagonist ist ein quasi-göttliches, vollkommenes Wesen, dessen Hochmut den tödlichen Angriff durch den zornigen Gott hervorruft, und das Drama endet mit der Strafe in der „Finsternis“. Bei der Suche nach der „Vorlage“ bietet sich Ez 28 an, ein Text, dessen Affinität zur Genesiserzählung bekannt ist. Der Vergleich zwischen dem „Fall“ des gnostischen Adam und der Klage des Propheten über den „Sturz des Mächtigen“ zeigt, daß die urgeschichtliche Rezeption in ApcAd von Ez 28,11-19LXX abhängig ist. Als Ergebnis der Untersuchung kann festgehalten werden: Ez 28 ist die Grundlage, der Basistext und das mythologische Substrat für die Geschichte von Herkunft und Fall des Menschen in der Adam-Apokalypse
Studium ma na celu ukazanie cech charakterystycznych gnostyckiej interpretacji przekazów starotestamentowych na podstawie o fragmentów Apokalipsy Adama z pism z Nag Hammadi (NHC V,5, 64nn). Opowiadanie biblijne o „upadku Adama i Ewy” miało zasadnicze znaczenie dla gnostyków, gdyż odnosi się ono do centralnej kwestii pochodzenia i istoty ludzi. Koptyjska Apokalipsa Adama, która ma bardzo skomplikowaną historię powstania i przekazu tekstowego, przejmuje z opowiadania o Edenie zasadnicze wątki (stworzenie ludzi z ziemi, pożądanie, poznanie, wkroczenia Boga-Stworzyciela, śmiertelność), przekształcając je w typowy gnostycko-polemiczny sposób (nieuchronność zdarzeń, brak „upadku w grzech”, niszcząca ingerencja „złego” demiurga, uwolnienie ludzi). Przebieg prahistorii naznaczają motywy, których nie da się wyprowadzić z przekazu Księgi Rodzaju. Protagonista jest bowiem quasi-boską, doskonałą istotą, której pycha wywołuje śmiertelną interwencję gniewnego Boga, a dramat kończy się karą w „ciemności”. Źródłem jest z pewnością Ez 28, którego związek z opowiadaniem Rdz został już dawno zauważony. Porównanie „upadku” gnostyckiego Adama ze skargą proroka na „strącenie władców” pokazuje, że recepcja prahistorii w Apokalipsie Adama jest zależna od Ez 28,11-19LXX. To prowadzi do wniosku: Ez 28 jest podstawą, tekstem bazowym i mitologicznym substratem historii o pochodzeniu i upadku ludzi w Apokalipsie Adama.
The discussion uses an extract from the Nag Hammadi „Apocalypse of Adam“ (NHC V,5) to throw light on the distinctive features of Old Testament interpretation in Gnostic writings. The biblical narrative describing „Adam and Eve´s Fall“ fascinated the Gnostics, because it dealt with the central questions of man´s origin and nature. The Coptic Apocalypse of Adam, which shows evidence of a complex textual history, borrows fundamental aspects of the paradise story (such as the creation of Adam and Eve from the soil, desire, knowledge, the entrance of the creator, and mortality), but subjects them to a polemical reinterpretation characteristic of Gnostic writing in general (in this case with a denouement dictated by fate, the denial of „the Fall of Man“, a destructive intervention by the „evil“ Demiurge, and an exoneration of the humans). The story, however, is structured around motifs that are absent from Genesis: The protagonist is a more or less divine, perfect being, whose pride provokes the deadly attack by the angry god, and the drama ends with punishment in „darkness“. A prime candidate for an underlying text is Ezekiel 28, which is well known to have much in common with the account in Genesis. A comparison of the Gnostic version of Adam´s „Fall“ with the prophet´s lament on the „downfall of the mighty ruler“ shows that the representation of man´s beginnings in ApcAd owes a lot to Ezekiel 28:11-19 (LXX). The discussion comes to the conclusion: Ezekiel 28 is the mythological foundation on which the story of man`s origin and Fall in the Apocalypse of Adam is based
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 1; 5-36
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Theologe im Dialog mit der säkularisierten Öffentlichkeit in Slowenien
A theologian in dialogue within the seculariyed public arena in Slovenia
Teolog w dialogu z zsekularyzowaną przestrzenią publiczną w Słowenii
Autorzy:
Globokar, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sekularyzacja
dialog
komitet etyczny
edukacja
racjonalna argumentacja
źródła teologii moralnej
antropologia chrześcijańska
przestrzeń publiczna
secularization
dialogue
bopethics comitee
education
rational argumentation
sources of moral theology
Christian anthropology
public arena
Opis:
The democratic Constitution of the Republic of Slovenia stipulates a strict separation of church and state. After the independence in 1991, a strong process of secularization is noticed. The number of people who declared themselves Catholic declined drastically in the last two decades. Some reasons both from inside the Church and outside of it are analysed in the first part of the paper. In the second part, the author presents from his personal perspectivesome ways to contribute as a theologian to the public ethical discourse in the secularized society. He emphasizes the need for the argumentative and understandable statements. Theological vocabulary should be translated to the language that today’s people could understand. Last the author presents his work as a theologian at the State University, in the National Bioethics Committee and in the field of education. Theological ethics is a bridge between the rich moral tradition of the church and the contemporary secular society. The theologian needs to be both humble and conscious of our social determinism, but also courageous to propose some alternative solutions in collaborating with other social agents for the common good in society. Christian anthropology is an inexhaustible source of inspiration for building a better world for everyone.
Demokratyczna konstytucja Republiki Słowenii określa ścisły rozdział Kościoła i państwa. Po uzyskaniu przez Słowenię niepodległości w 1991 r. można zaobserwować silny proces sekularyzacji. Liczba ludzi, którzy deklarują swój katolicyzm, spadła drastycznie w ostatnich dwóch dekadach. W pierwszym punkcie niniejszego tekstu autor analizuje niektóre przyczyny tego stanu, znajdujące się zarówno po stronie Kościoła, jak i poza nim. W kolejnym punkcie autor prezentuje z perspektywy własnych doświadczeń niektóre elementy wkładu teologa do publicznej debaty etycznej w zsekularyzowanym społeczeństwie. Podkreśla przy tym konieczność zrozumiałych i uzasadnionych stanowisk. Słownictwoużywane w teologii powinno zostać przetłumaczone na język zrozumiały dla ludzi współcześnie żyjących. Na końcu autor prezentuje swoją działalność jako teologa na państwowym uniwersytecie, w narodowym komitecie bioetycznym i w obszarze edukacji. Etyka teologiczna jest pomostem między bogatą tradycją moralną Kościoła i współczesnym, zsekularyzowanym społeczeństwem. Teologowie powinni być pokorni i świadomi swojej misji społecznej, ale także odważni w proponowaniu alternatywnych rozwiązań we współpracy z innymi działaczami społecznymi na rzecz dobra wspólnego w społeczeństwie. Antropologia chrześcijańska jest niewyczerpanym źródłem inspiracji dla budowy lepszego światadla wszystkich.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 31-41
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Logik der Sünde und das Sakrament der Beichte
Logika grzechu a sakrament spowiedzi
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920328.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
sin
denial of sin
excommunication
penance
reconciliation
confession
history of confession
Celtic (Irish-Scottish) monks
anthropology
Church
grzech
negacja grzechu
ekskomunika
pokuta
pojednanie
spowiedź
historia spowiedzi
iroszkoccy mnisi
antropologia
Kościół
Opis:
Moral and theological reflection on sin is based on an anthropology that presupposes human weakness. Although this assumption has met with criticism that even led to the denial of sin, a universal view on anthropology leaves no doubt about human error or guilt. A constructive approach to the logic of sin has encouraged many believers to receive the sacrament of confession that has taken various forms over the centuries. The first indications of a positive experience of sin can already be found in the Old Testament, and in particular in the saving work of Jesus Christ. The early Church faced the difficulty of assessing the genuineness of conversion in cases when sins were repeated. At the same time, the faithful were motivated to a profound change by means of excommunication, penance and reconciliation. Initially, this was only possible once in a lifetime, which made some of the faithful do penance just before death. It was not until the 6th century that the Celtic monks introduced the custom of repeated confession as a practice of the spiritual life. Subsequent Councils sanctioned the role of repeated confession in the Church. Immediately after the Second Vatican Council, however, it was noticed that in the countries of Western Europe from the 1970s onwards confession was less and less frequent, until finally the practice almost disappeared. These events and an analysis of the historical development of confession allow us to draw three conclusions. Firstly, man should confront the fact of his personal sin. Secondly, in this confrontation the community of the Church comes to his aid. Thirdly, the believer discovers the mystery of his conversion in the encounter with the forgiving God in confession as an ever-present aporia of the dialectical experience of sinfulness and holiness.
Moralnoteologiczna refleksja nad grzechem opiera się na antropologii, która zakłada ludzką słabość. Chociaż to założenie spotkało się z krytyką, aż po negowanie grzechu, to uniwersalne spojrzenie na antropologię nie pozostawia wątpliwości o ludzkim błędzie czy winie. Konstruktywne spojrzenie na logikę grzechu prowadziło wielu wierzących do sakramentu spowiedzi, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy. Pierwsze przesłanki związane z pozytywnym przeżywaniem grzechu znajdujemy już w Starym Testamencie, a w szczególności w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa. W pierwotnym Kościele mierzono się z trudnością oceny prawdziwości nawrócenia przy ciągle powtarzających się grzechach. Jednocześnie wiernych motywowano do głębokiej przemiany ekskomuniką, pokutą i rekoncyliacją. Początkowo było to możliwe tylko raz w życiu, co prowadziło do sięgania po pokutę tuż przed śmiercią. Dopiero w VI wieku iroszkoccy mnisi wprowadzili zwyczaj powtarzalnej spowiedzi jako praktyki życia duchowego. Kolejne postanowienia soborów usankcjonowały w Kościele rolę powtarzalnej spowiedzi. Bezpośrednio po Soborze Watykańskim II dostrzeżono jednak, że w krajach Europy Zachodniej od lat 70. XX wieku spowiadano się coraz rzadziej, aż w końcu zupełnie zdystansowano się do tego sakramentu. Wydarzenia te oraz analiza historycznego rozwoju spowiedzi pozwalają wyciągnąć trzy wnioski. Po pierwsze, człowiek powinien skonfrontować się z faktem osobistego grzechu. Po drugie, w tej konfrontacji przychodzi z pomocą wspólnota Kościoła. Po trzecie, wierzący odkrywa tajemnicę swojego nawrócenia w spotkaniu z przebaczającym Bogiem w spowiedzi jako ciągle istniejącej aporii dialektycznego doświadczenia grzeszności i świętości.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 207-226
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die leibliche Differenz und Steins Geschlechter-Anthropologie
Autorzy:
Beckmann-Zöller, Beate
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007420.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
płeć
ciało
antropologia
płeć biologiczna/płeć społeczno-kulturowa
obowiązkowa heteroseksualność
odkupienie, komplementarne dopełnienie
normatywność dualizmu płciowego
formy życia i miłości
gender
body
anthropology, sex/gender
compulsory heterosexuality
redemption
complementary completion
two-gender-normativity
forms of live and love
Opis:
Edith Stein reflected the sex-gender-problem early in the 1920s and found a ballance between biological, psychological and sociological influences on the person. The meaning of the difference between the sexes is giving live, but the biological state - from a Christian perspective - does not compulsorily lead a woman to become a mother and a man to become a father. In the redemptional order established by Jesus Christ there is the possibility to stay celebate and overcome the natural border between the sexes in developping character traits as a woman that were formerly associated with men and vice versa. The live forms of marriage and celebacy are equally valuable. That leaves an open space in the discussion of compulsory heterosexuality, so that one does not have to devaluate two-gender-normativity nor does one have to automatically follow biological presuppositions.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 120-141
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gnothi sautón oder die Literatur und Menschenkenntnis im 18. Jahrhundert. Gewählte Aspekte
Gnothi sautón albo literatura i poznanie człowieka w XVIII wieku. Wybrane aspekty
Autorzy:
Grzesiuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933647.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura
antropologia i filozofia popularna XVIII wieku
tragedia mieszczańska
teoria powieści
Alexander Gottlieb Baumgarten
Friedrich von Blankenburg
Johann Jakob Engel
Christian Garve
Gotthold Ephraim Lessing
Christian Thomasius
Christian Wolff
literature
anthropology and popular philosophy of the 18th Century
bourgeois tragedy
narrative theory
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą ukazania realizacji postulatu filozofii XVIII wieku dążenia do poznania całego człowieka i ciągle aktualnego postulatu poznania samego siebie z punktu widzenia antropologii literackiej. Dyskurs filozoficzny między racjonalizmem i sensualizmem, z którego wyodrębnia się (jeszcze filozoficzna) estetyka jako nauka poznania za pomocą niższych władz poznawczych człowieka, czyli poznania zmysłowego, znajduje odzwierciedlenie w tekstach teoretycznych dotyczących dramatu i powieści. Poznanie innego człowieka i poznanie samego siebie staje się podstawą tragedii mieszczańskiej (bürgerliches Trauerspiel), przy czym autorka wskazuje na nieadekwatność tego terminu, który polega na błędnym rozumieniu pojęcia bürgerlich, które pierwotnie oznaczało tyle, co „privat”, i na utożsamieniu go z warstwą społeczną Bürgertum, co było wynikiem nałożenia współczesnego rozumienia na pojęcie XVIII wieku, a co stanowi zbyt daleko idące uproszczenie. W przypadku tragedii autorka omawia pokrótce postać księcia Gonzagi, którą Gotthold Ephraim Lessing skonstruował na tle tradycji gatunku Fürstenspiegel, natomiast w odniesieniu do powieści pierwsze niemieckie teksty teoretyczne tego gatunku autorstwa Friedricha von Blankenburga i Johanna Jakoba Engela. Konsekwencją skupienia się na człowieku jest rezygnacja z takiego typu literatury, który przedstawia jedynie heroiczne wzorce cnót, na korzyść psychologicznie pogłębionych charakterów. Literatura zaczyna odkrywać najbardziej mroczne zakątki duszy ludzkiej.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 91-113
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies