Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Church" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Die Katastrophe der deutschen Kirche als höchste Alarmstufe für die gesamte Weltkirche
The Catastrophe of the German Church as the Highest Level of Alert for the Whole World Church
Autorzy:
Oko, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29752615.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
German Synodal Way
Christianity in Europe
the crisis of the Church
self-destruction of the German Church
necessary reforms in the Catholic Church
Opis:
Cardinal Gerhard Ludwig Müller, the closest associate of Pope Benedict XVI, theologically as if his Alter-Ego, is certainly one of the best experts in the Catholic Church in Germany. And it is he who compares the present condition of this Church to the catastrophe of such a huge and luxurious Titanic, which, however, is slowly sinking, because those responsible turned out to be reckless and did  not predict the worst. Indeed, so far the application of almost all criteria that apply to the evaluation of a religious community has shown that, in fact, since the Second Vatican Council, this Church has been losing its vitality and shrinking. However, the so-called Synodal Way has deteriorated even more dramatically in recent times. Its agenda includes goals and demands that are contrary to both Revelation and the Tradition of the Church, and that are contrary to common sense. These are the goals and demands that  have been made by even extreme left and atheistic ideologues and politicians, and which are now to move to the center and  foundations of church teaching.It seems that just as almost all English bishops in the 16th century succumbed to the state violence of King Henry VIII and betrayed  Christ and the Church, today the vast majority of German clergymen succumb to ideological violence in the area of culture and the state and thus betray their own faith and betray Church and Christ. It seems that many of them are close to the ideas of Georg Wilhelm Hegel, who considered himself wiser and greater than all, also than Christ, and the thought of Friedrich Nietzsche, who wanted to replace the crucified Messiah with Dionysus – a patron of, among other things, debauchery. It seems that many of the faithful and clergy in Germany also want to carry out a sexual revolution in the Church as if the second Reformation, perhaps even more catastrophic than the first. It seems that they are putting gender theory in place of Revelation and Christianity. And gender is, in fact, another neo-Marxist pansexual ideology which elevates eroticism as if it were the most important value, more important  especially than God and one’s own salvation.One has to ask, how could such a great spiritual catastrophe of a Church that was once so numerous, so strong, so faithful and creative? We must ask what to do so that no more Church would destroy itself so that such a spiritual disease would not spread to other Churches. This article tries to answer these fundamental questions. It does so by analyzing the cultural, historical, national, economic, spiritual and religious conditions of German society that led to such an advanced process of self-destruction of the  Church.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 2; 95-111
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liebe aus dem Internet. Tinder-App als Herausforderung für die pastorale Tätigkeit der Kirche
Autorzy:
Gajda, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11377269.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Tinder
dating apps
digital generation
love
pastoral care of the Church
Opis:
The contemporary, expansive development of the Internet and all kinds of mobile tools has changed all areas of human life. Food, health, entertainment, work, social and family ties – all this and many other areas of life are woven into virtual reality. This has also affected the way of getting to know the chosen ones in life. The mobile world has been offering many digital dating tools to seek love of one’s life”. One of them is the “Tinder” mobile application. It is this tool that the article examines, first by analyzing the phenomenon of this invention and its popularity in the context of social sciences, then by discussing it in the perspective of pastoral theology. In the sections of the article, the author presents the following issues: what Tinder consists of; the usage statistics for this tool; the philosophical-sociological background of online-dating; the characteristics of the generation of Tinder users and – finally – the challenges and inspirations Tinder presents to the pastoral care of the Church.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 2; 117-140
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vermittler und Reformer. Zur Rolle Julius Pflugs im konfessionellen Findungsprozess
Mediator and reformer. On the role of Julius Pflug in the process of confessional identification
Mediator i reformator. O roli Juliusa Pfluga w procesie identyfikacji konfesyjnej
Autorzy:
Pilvousek, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595490.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Julius Pflug
reform of the Church
unity
ecumenism
reforma Kościoła
jedność
ekumenizm
Opis:
Julius Pflug (1499–1564) was a diplomat, politician and bishop, and in all this functions he took care of the unity of the Church in his time which he considered as necessary for salvation. His involvement is acclaimed both by Catholics and Protestants. Pflug worked for the reform of the Church but he was against their split. Today he can be numbered among the leading representatives of theology of mediation of 16th century. In his activities he can neither be marked to the general historical schemata nor to the category of social discipline. The present article presents the biography of Pflug and describes his theological program, especially his efforts for the unity and reform of the Church.
Julius Pflug (1499–1564) był dyplomatą, politykiem i biskupem, i we wszystkich tych swoich zadaniach troszczył się o jedność ówczesnego Kościoła, którą uważał za konieczną do zbawienia. Jego zaangażowanie cieszyło się wielkim szacunkiem zarówno u katolików, jak i protestantów. Pflug występował na rzecz reformy Kościoła, ale był przeciwny jego rozdarciu. Współcześnie może zostać zaliczony do czołowych przedstawicieli teologii mediacji XVI w. W jego działaniach nie można zaliczyć go ani do obiegowych schematów historycznych, ani zakwalifikować do kategorii społecznego zdyscyplinowania. Artykuł przedstawia biografię Pfluga i opisuje jego program teologiczny, głównie jego starania o jedność i reformę Kościoła.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 29-47
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kirche in Norwegen in der Politik der Deutschen Besatzungsmacht und Norwegischer Faschisten
The Church in Norway vs. Policy Pursued by German Occupants and Norwegian Fascists
Autorzy:
Gawinecka-Woźniak, Magda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627327.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
World War II
the Nazi German conquest of Norway
the Lutheran Church in Norway
attitude of the German Third Reich and Quisling‘s government toward the Lutheran Church
Opis:
The paper is aimed at presenting policy pursued by German occupants and Norwegian fascists toward the Church in Norway during World War II. Resistance mounted by the Lutheran Church to the Nazis, in Norwegian literature referred to as “kirkekampen“ (struggle waged by the Church), is hardly addressed by Polish authors. The article is nearly completely based on Norwegian literature, and printed sources are used as primary source material. In 1940, after Norway had been invaded, the Norwegians had to face a new (occupation) reality. The authorities of the German Third Reich did not however follow a uniform policy toward the Church in the occupied Europe. In Norway, the Church was state-run, in other words the state was obliged to propagate Lutheran religion and enable Norwegian citizens to follow their religious practices. In 1940, the occupants did not immediately take action against the Church. Furthermore, both the Nazi Germany and the NS assured the invaded about their positive approach to religion. They did not intend to interfere in the matters of the Church as long as the clergy did not oppose the new political situation. Events that took place at the turn of 1940 and 1941 proved that the German Third Reich and the NS planned to connect the Norwegians to gas supply system. Nevertheless, the Church ceased to be loyal toward the occupants when the Norwegian law was being violated by the Nazis. The conflict between the Church and the Nazi authorities started at the end of January and the beginning of February 1941, yet it had its origin in political and religious developments that took place in Norway during the first year of occupation. Massive repressions against the clergy began in 1942, and bishops were the first to suffer from persecution. In February 1942, they were expelled, lost their titles and had to report to the police regularly. Very soon they lost the right to make speeches at gatherings. It is worth mentioning Bishop Beggrav who was interned between 1942 and 1945, i.e. longest of all clergy members. Since temporary expelling of priests from their parishes paralyzed their pastoral activity, in 1943 the Ministry of Church and Education began to send the “non grata“ pastors to isles situated north of Norway. Nevertheless, the internment conditions in which the clergymen lived were much better than the conditions in which Norwegian teachers were being kept. What contributed to such a difference was strong objection stated by the German Third Reich against continuing the conflict with the Church. Just as in the Nazi Germany, Hitler postponed taking final decision about the future of the Norwegian Church and planned to settle the matter after the war. In this way, he prevented Quisling from pursuing his own policy toward the Church.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie polityki okupacyjnych władz niemieckich i norweskich faszystów wobec Kościoła w Norwegii w okresie drugiej wojny światowej. Zagadnienie przeciwstawiania się Kościoła luterańskiego władzom nazistowskim, określane w literaturze norweskiej jako „kirkekampen” (walka Kościoła) jest praktycznie nieobecne w literaturze polskiej. Artykuł oparty jest prawie wyłącznie na literaturze norweskiej a podstawowy materiał źródłowy stanowią źródła drukowane. Po zajęciu Norwegii w 1940 roku Norwegowie stanęli przed problemem jak ustosunkować się do nowej, okupacyjnej rzeczywistości. Władze Trzeciej Rzeszy nie prowadziły jednolitej polityki wobec Kościołów na zajętych i okupowanych terytoriach Europy. Kościół w Norwegii był kościołem państwowym tzn. państwo miało obowiązek wspierać religię luterańską i chronić praktyki religijnej. W 1940 roku władza okupacyjna nie wystąpiła otwarcie przeciwko Kościołowi, a co więcej zarówno Niemcy, jak i członkowie NS zapewniali o pozytywnym stosunku do religii. Nie zamierzano ingerować w sprawy Kościoła tak długo, jak duchowni nie sprzeciwiali się nowej sytuacji politycznej. Wydarzenia, do których doszło na przełomie lat 1940 1941 wyraźnie pokazały do czego zmierzają Niemcy i NS – społeczeństwo norweskie miało zostać znazyfikowane. Lojalność Kościoła wobec władzy okupacyjnej stanęła pod znakiem zapytania w chwili łamania przez nazistów prawa norweskiego. Konflikt między Kościołem a władzą nazistowską zaczął się na przełomie stycznia i lutego 1941 roku, ale jego podstawy leżały w rozwoju politycznym i religijnym Norwegii w pierwszym roku okupacji. Represje wobec duchowieństwa na większą skalę rozpoczęły się na początku 1942 roku, pierwszymi wobec których zastosowano ostrzejsze metody byli biskupi. W lutym 1942 roku zostali zwolnieni, pozbawienie tytułu i nałożono na nich obowiązek meldowania się na policji, wkrótce zabroniono im przemawiać na zgromadzeniach. Najdłużej zatrzymanym wśród wszystkich duchownym był biskup Beggrav, internowany w latach 1942–1945. Ponieważ tymczasowe wygnania kleru z parafii skutecznie paraliżowały działalność duszpasterską, Ministerstwo Kościoła i Edukacji rozpoczęło w 1943 roku zsyłanie niepożądanych pastorów na wysepki na północy Norwegii. Warunki przetrzymywania duchownych były bez porównania lepsze niż na przykład nauczycieli. Przyczyn tej różnicy należy szukać w wyraźnym sprzeciwie Niemiec wobec kontynuowania konfliktu z Kościołem. Podobnie jak w Niemczech, Hitler odłożył ostateczny rozrachunek z Kościołem w Norwegii na okres po zakończeniu wojny i tym samym ograniczył możliwość prowadzenia własnej polityki wobec kościoła przez Quislinga.
Źródło:
Studia Maritima; 2014, 27, 1; 61-86
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Rolle der Tradition in der Kirche: Brennpunkte und Veränderungsperspektiven
Autorzy:
Dzidek, Tadeusz
Kusek, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828618.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Catholic Church
tradition
development
tension
the Second Vatican Council
episcopal conference
synod
infallible teaching
Opis:
The tensions existing in the Church between the preservation of Tradition and its development have always existed. It is difficult to maintain a harmonious balance in this respect. Accentuating fidelity to Tradition means that its development remains in the shadow. And vice versa ‑ focusing on the development process of Tradition, shifts the concern for its integrity. After the Second Vatican Council, the tensions between the Vatican and local churches concerned the synod institution, the episcopate conference and the infallible teaching of the Pope. In the future, these tensions between the preservation of tradition and development will concern celibacy of priests and priesthood of women. There is a space of freedom for new solutions in the Church, but there are also limits that cannot be crossed. No state in the Church, and no more individuals have a monopoly on the truth. It can be discerned in the community in which the Holy Spirit operates.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2018, 6; 87-98
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Überwindung der gesellschaftlichen Exklusion als Verpflichtung für die Soziallehre der Kirche
The Overcoming of the Social Exclusion as an Obligation for the Social Doctrine of the Church
Autorzy:
Wiemeyer, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571545.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Soziale Exklusion
Theologie der Befreiung
Papst Franziskus
Soziallehre der Kirche
Social exclusion
Theology of Liberation
Pope Francis
Social Doctrine of the Church
Opis:
Aufgrund der Erfahrungen in seinem Heimatkontinent Lateinamerika, in dem viele Menschen am Rande der Gesellschaft leben, tritt Papst Franziskus entschieden für die „Ausgeschlossenen“ ein. Diese leben häufig an und von Müllkippen, sind als Staatsbürger nicht registriert, ihre Kinder besuchen keine Schulen etc. Der Beitrag macht deutlich, dass die Soziallehre der Kirche alle Menschen umfassend zu Teilhabern ihrer jeweiligen Gesellschaft in allen Kultursachbereichen (Politik, Wirtschaft, Bildung, Gesundheit) machen will. Vor dem Hintergrund sozialwissenschaftlicher Theorien (Luhmann, Olson) wird er exemplarisch erläutert, dass in westlichen Industriegesellschaften als Großgruppen vor allem Langzeitarbeitslose und Migranten von der vollen Teilhabe an der Gesellschaft ausgeschlossen sind und sich daher die Integrationsanstrengungen vor allem auf diese beiden Personenkreise beziehen muss.
Based on his experiences in his home continent of Latin America, where many people live on the margins of society, Pope Francis resolutely supports the “excluded”. They often live on and from dumps, are not registered as citizens, their children do not attend schools etc. The article makes it clear that the social doctrine of the church wants to make all people comprehensively partakers of their respective societies in all cultural sectors (politics, economy, education, health). Against the background of social science theories (Luhmann, Olson) he is exemplarily explained that in western industrialized societies as large groups especially the longterm unemployed and migrants are excluded from the full participation in society and therefore the integration efforts above all on this must relate to both groups of people.
Źródło:
Polonia Sacra; 2018, 22, 4(53); 45-64
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Was der Geist zu den Gemeinden sagt!“ (Offb 2,29). Auf der Suche nach dem optimalen Synodalen Weg der katholischen Weltkirche
“What the Spirit Says to the Churches!” (Ap 2:29). In Search of the Optimal Synodal Way of the Universal Catholic Church
„Co mówi duch do Kościołów!” (Ap 2,29). W poszukiwaniu optymalnej drogi synodalnej powszechnego Kościoła katolickiego
Autorzy:
Zulehner, Paul M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108701.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synodalność
droga synodalna
Synod Biskupów
proces synodalny
dialog w Kościele
synodality
synodal journey
world synod of bishops
synodal process
dialogue in the Church
Opis:
Hintergrund der Studie ist die von Papst Franziskus einberufene Bischofssynode über die Synodalität der Kirche. Der Papst hat den Wunsch geäußert, dass die Kirche im Allgemeinen synodal und inklusiv sollen wird, das heißt, dass sie auf die Stimme des ganzen Gottesvolkes hört und die Gläubigen in ihre Mission einbezieht. Das Hauptproblem dieser Studie kann also in der Frage ausgedrückt werden: Wie kann der für zwei Jahre geplante synodale Prozess so geleitet werden, dass er für die Erneuerung der Weltkirche optimal ist? Die Beantwortung dieser Frage erforderte zum einen eine Analyse der Lehre von Papst Franziskus und zum anderen eine Analyse des aktuellen Zustands der Kirche im Kontext der heutigen Herausforderungen. Aus der Kombination dieser beiden Prämissen konnten mehrere pastorale Schlussfolgerungen gezogen werden, von denen die wichtigsten sind: die Einbeziehung von Laien in die Entscheidungsprozesse in der Kirche, die Wertschätzung von Frauen in der Kirche und die Übernahme einiger demokratischer Verfahren, die sich in der westlichen Welt seit mehreren Jahrhunderten bewährt haben, in das Leben der Kirche.
Tłem badań jest zwołany przez papieża Franciszka Synod Biskupów na temat synodalności Kościoła. Papież wyraził życzenie, by Kościół w ogóle stał się synodalny oraz inkluzywny, to „”znaczy wsłuchujący się w głos całego ludu Bożego oraz angażujący wiernych do uczestnictwa w swojej misji. Stąd główny problem tego opracowania można wyrazić w pytaniu: jak poprowadzić proces synodalny zaplanowany na dwa lata, aby był on optymalny dla odnowy Kościoła powszechnego? Odpowiedź na to pytanie wymagała analizy nauczania papieża Franciszka z jednej strony oraz analizy aktualnego stanu Kościoła w kontekście teraźniejszych wyzwań. Połączenie tych dwóch przesłanek pozwoliło wysnuć kilka wniosków pastoralnych, z których najważniejsze to: włączenie ludzi świeckich w procesy decyzyjne w Kościele, dowartościowanie kobiet w Kościele oraz włączenie w życie Kościoła niektórych procedur demokratycznych dobrze funkcjonujących w świecie zachodnim od kilku stuleci.
The background to the study is the Synod of Bishops convened by Pope Francis on the synodality of the Church. The Pope has expressed the desire that the Church in general should become synodal and inclusive, that is, that it should listen to the voice of the whole people of God and involve the faithful in its mission. The main problem of this study, then, can be expressed in the question: How can the synodal process, planned for the next two years, be guided in such a way that it is optimal for the renewal of the universal Church? Answering this question required, on the one hand, an analysis of Pope Francis' teaching and, on the other, an analysis of the current state of the Church in the context of today's challenges. From the combination of these two premises, it was possible to draw several pastoral conclusions, the most important of which are: the involvement of lay people in the decision-making processes in the Church, the appreciation of women in the Church, and the adoption in the life of the Church of some democratic procedures that have proven themselves in the Western world for several centuries.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 6; 5-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tu es Petrus. Das Pontifikat Benedikts XVI. (2005-2013).
Tu es Petrus. The Ponitificate of Benedict XVI (2005-2013).
Autorzy:
Kluting, Harm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047850.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ratzinger
Benedict XVI
interreligious dialog
ecumenical dialog
religious freedom
pedophilia in the Church
Vatileaks
Benedykt XVI
dialog międzyreligijny
dialog ekumeniczny
wolność religijna
pedofilia w Kościele
Opis:
Artykuł profesora historii Kościoła, który w wieku 62 lat został w 2011 roku przez kard. Jo- achima Meissnera z Kolonii wyświęcony na kapłana, stanowi podsumowanie doktrynalne i pasto- ralne całego pontyfikatu Benedykta XVI. Autor na początku opisuje swoje pierwsze spotkanie z kard. Josephem Ratzingerem i późniejszą korespondencję z Benedyktem XVI. Następnie z bó- lem ukazuje niezbyt życzliwą atmosferę w Niemczech po wyborze Ratzingera na papieża i w cza- sie jego pontyfikatu, co po 500 latach od wyboru na papieża Niemca powinno być szczególnym powodem do dumy.Analizę nauczania papieskiego zaczyna od krótkiego omówienia trylogii  Jezusa z  Nazaretu, a w dalszej kolejności encyklik Benedykta XVI Deus Caritas est i Spe salvi oraz Caritas in verita- te. Wspomina o 24 podróżach apostolskich Benedykta XVI, które odbył w czasie ośmiu lat  swegopontyfikatu. Przedstawia założenia Roku Pawłowego, Kapłańskiego i Roku Wiary, połączonego ściśle z ideą nowej ewangelizacji, które zostały ogłoszone przez papieża. Do dorobku Benedykta należą też 44 kanonizacje i 105 beatyfikacji. Podkreśla szczególne zasługi papieża w dziedzinie dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego. Ukazuje wkład refleksji papieskiej dla pogłębienia problematyki wolności religijnej. Wspomina też o cieniach tego pontyfikatu, do których zalicza przede wszystkim sprawę pedofilii w Kościele oraz aferę Vatileaks.
The article, written by a professor of Church history, who in 2011 at the age of 62 was ordained to priesthood by Cardinal Joachim Meissner from Cologne, provides a doctrinal and pastoral summary of the entire pontificate of Benedict XVI. The author begins by describing his first encounter with Cardinal Joseph Ratzinger and later correspondence with Benedict XVI. Next, he depicts with pain a not very favorable atmosphere in Germany after Ratzinger was elected pope and during his pontificate, even though the election of a German to the papacy after five hundred years should be a special reason for  pride.The analysis of the Pope's teaching begins with a short discussion of the trilogy "Jesus of Nazareth", followed by a scrutiny of the encyclicals of Benedict XVI "Deus Caritas est", "Spe salvi" and "Caritas in veritate". The author also mentions the 24 apostolic journeys undertaken by Benedict XVI during the eight years of his pontificate. He presents the assumptions of the Year of St. Paul, the Year of the Priesthood and the Year of Faith, all closely connected with the idea of the new evangelization and announced by the Pope. Pope Benedict's achievements include also forty- four canonizations and one hundred and five beatifications. The author strongly emphasizes the Pope's merits in interreligious and ecumenical dialog. He shows the role of papal reflection towards a deeper understanding of religious freedom. The dark pages of this pontificate are mentioned as well, mainly the problem of pedophilia in the Church and the Vatileaks affair.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 125-157
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Die Hilfe, welche die Kirche von der heutigen Welt erfährt” (GS 44) – Chancen und Herausforderungen der Säkularisierung für die katholische Kirche am Beginn des 21. Jahrhunderts
Autorzy:
Kruip, Gerhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041230.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kirche
Säkularisierung
Evangelisierung
Autonomie
Moderne
Lernprozess
Reform der Kirche
Church
Secularization
Evangelization
Autonomy
Modernity
Process of learning
Reform of the church
Kościół
sekularyzacja
ewangelizacja
autonomia
nowożytność
proces uczenia się
reforma Kościoła
Opis:
Po początkowym wyjaśnieniu i problematyzacji pojęcia sekularyzacji, autor przechodzi do różnych przyczyn procesu sekularyzacji, stwierdzając, że jego siła napędowa ma również chrześcijańskie korzenie. Na tej podstawie zostaje w części trzeciej artykułu przedstawiona i uzasadniona postawa, jaką Kościół powinien zająć wobec sekularyzacji, aby zarówno siebie nieustannie nawracać do Ewangelii Chrystusowej, jak też, aby móc ewangelizować również współczesnych ludzi. Jako jeden z najważniejszych punktów określony zostaje respekt wobec autonomii każdego dzisiejszego człowieka, który jest ściśle związany z uznaniem godności każdej istoty ludzkiej. W ramach wniosków zostają w końcowej części określone konsekwencje, które są pomocne w wyjaśnieniu szeregu kontrowersyjnych pytań wewnątrz Kościoła.
After having clarified the concept of secularization and outlined its problems, the author gives an overview of the different causes of secularization and points out that the forces driving the process of secularization have Christian origins. On this basis, in the third part of the article, the author describes and lays the foundation for a new attitude for the Church towards secularization, necessary both for being able to convert herself to the gospel and to evangelize people in the world today. One of the most important parts of this attitude is respect for the autonomy of every human person, intrinsically related to respect for the dignity of every person. The end of the article, looking to the future, points out the consequences of such an attitude towards the discussion of some burning questions in the Church.
Nach einer einführenden Klärung und Problematisierung des Begriffs der Säkularisierung geht der Autor auf die unterschiedlichen Gründe von Säkularisierungsprozessen ein und stellt dabei heraus, dass deren Triebkräfte durchaus auch mit christlichen Werten zu tun haben. Auf dieser Grundlage wird im dritten Teil die Haltung beschrieben und begründet, die die Kirche der Säkularisierung gegenüber einnehmen sollte, und zwar sowohl, um sich selbst immer wieder zur Botschaft Jesu zu bekehren, als auch, um Menschen auch heute evangelisieren zu können. Als einer der wichtigsten Punkte wird dabei der notwendige Respekt vor der Autonomie aller Menschen hervorgehoben, der mit der Anerkennung der Würde eines jeden Menschen auf engste verbunden ist. Im Sinne eines Ausblicks werden am Ende die Konsequenzen aufgezeigt, die sich daraus für die Klärung einiger bisher sehr umstrittener Fragen innerhalb der katholischen Kirche ergeben.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 85-102
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgische Texte zu Ehren der Heiligen Drei Könige (Teil 2)
Liturgical Texts Honoring the Three Holy Kings (Part 2)
Teksty liturgiczne ku czci Świętych Trzech Króli (część 2)
Autorzy:
Puszcz, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035065.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Święci Trzej Królowie
liturgia Kościoła
formularze mszalne
modlitwa za podróżujących i pielgrzymujących
Saint Three Kings
liturgy of the Church
Mass forms
pray for travelers and pilgrims
Opis:
W nawiązaniu do poprzedniego artykułu [66(2019), zeszyt 8] trzeba stwierdzić, że teksty liturgiczne na cześć Świętych Trzech Króli za podróżujących i pielgrzymów wpisują się w ogromny skarbiec modlitw Kościoła przewidzianych dla tego typu liturgii. Wspomniani wyżej Święci, obok św. Jakuba Starszego, św. Rafała Archanioła, św. Juliana, św. Krzysztofa i św. Mikołaja, uważani byli i są za patronów podróżujących i pielgrzymujących. Z tego bogactwa modlitw niewiele tekstów pozostaje w użytku w liturgii posoborowej Kościoła. Zadziwiające jest to, że mszały kolońskie XV i XVI wieku nie zawierają formularzy mszalnych De tribus regibus pro iter agentibus, natomiast praktycznie w całej Europie można je znaleźć w mszałach średniowiecznych. W niniejszym artykule przedstawione zostały kolejne trzy formularze mszalne. Kościół w euchologii tych formularzy wspomina najpierw szczęśliwą podróż mędrców ze Wschodu pod przewodem niezwykłej gwiazdy do nowo narodzonego Mesjasza w celu obdarowania Go niezwykłymi darami, a także drogę powrotną do domu. Następnie prosi dla wiernych pielgrzymujących, za przyczyną tych Świętych, o drogę przebiegającą w pokoju, zdrowiu i pomyślności, a sam Chrystus – prawdziwe Słońce, prawdziwa Gwiazda i prawdziwa Światłość – niech ich prowadzi do upragnionego celu pielgrzymki. Dalej Kościół prosi o Boskiego Towarzysza drogi – Anioła pokoju – dla pielgrzymów, który ma ich strzec przed niebezpieczeństwami duszy i ciała, a także przed atakami szatana, by mogli stać się towarzyszami Ducha Świętego. W końcu Kościół odwołuje się do dziejów Syna Bożego, który przez Ojca został posłany na łono Dziewicy, stał się człowiekiem, cierpiał i umarł, a także do aniołów przy grobie jako świadków Jego zmartwychwstania. Rola aniołów przedłuża się i manifestuje w opiece dniem i nocą nad pielgrzymami – o co także prosi Kościół. Tekst pierwszego czytania stanowi fragment proroctwa Izajasza (Iz 60,1-6), gdzie jest mowa o pielgrzymce narodów z darami do Jerozolimy i do światłości, czyli do Pana. Podobnie fragment Księgi Rodzaju opowiada o podróży Abrahama w towarzystwie anioła do jego nowej ojczyzny (Rdz 24,7). Oba teksty przerzucają most do kolejnych dwóch perykop, w których opisane są: podróż magów z darami ze Wschodu do Betlejem, do Syna Bożego (Mt 2,1-12) oraz nakaz misyjny dla apostołów zakładający zaufanie w Bożą pomoc w drodze (Mt 10,7-8), co jest typowym motywem pielgrzymowania. Źródłami antyfon mszalnych (introitus, graduale, offertorium i communio) są fragmenty biblijne z psalmów i ksiąg, które stanowią czytania mszalne, stąd powtarzające się motywy: prowadzenie przez Boga w drodze, zaufanie Bogu, gwiazda na Wschodzie, podróż magów z darami i adoracja Króla królów. Sekwencja posiada 10 zwrotek i jest tekstem niebiblijnym. Najpierw zgromadzeni są zachęceni do uwielbienia majestatu Bożego, następnie tekst porusza narodzenie Chrystusa i pokłon mędrców z darami, których mistyczne znaczenie jest wyjaśnione (zw. 1-5). W dalszych zwrotkach wspomniane jest przeniesienie relikwii i ich kult w Kolonii (zw. 6-9). Na końcu umieszona została prośba, by Chrystus, za przyczyną mędrców, zaprowadził wiernych do życia wiecznego (zw. 10).
In reference to my previous article (Roczniki Teologiczne, vol. 66, fasc. 8, 2019) it has to be said that liturgical texts honoring the Three Holy Kings as travelers and pilgrims form a part of the immense treasury of prayers of the Church for this type of liturgy. These holy men, alongside St. James the Greater, St. Raphael the Archangel, St. Julian, St. Christopher, and St. Nicholas, have been and still are seen as patrons of travelers and pilgrims. From this wealth of prayers, only a few remain in use in the post-Vatican II liturgy. It is surprising that the Missals of Cologne in the 15th and 16th century did not include the Mass De tribus regibus pro iter agentibus, when it could be found in medieval Missals practically everywhere in Europe. This article presents three more Masses. In its euchologion the Church recalls in the parts of this Mass, first the happy journey of the wise men from the East, guided by the extraordinary star to the newborn Messiah so as to present Him with extraordinary gifts, and it also recalls their return trip home. It then prays for the pilgrim faithful, through the intercession of these Holy Men, for a path that passes along the way of peace, health, and prosperity, and that Jesus Himself—the true Sun, true Star, and true Light—leads them to the yearned-for goal of their pilgrimage. The Church then asks for a divine companion along the way—an angel of peace—for the pilgrims, who will protect them from dangers to soul and body, and also from the onslaughts of Satan, that they may become companions of the Holy Spirit. At the end, the Church refers to the history of the Son of God, who was sent by the Father to the womb of the Virgin, who became Man, suffered and died; and again, to the angels at the grave, witnesses of His resurrection. The role of the angles is prolonged and manifested in their day and night care over pilgrims—for which the Church also prays. The text of the first reading comes from a passage from the prophet Isaiah (Isa 60:1-6) which talks about a pilgrimage of the nations with gifts to Jerusalem and to the light, that is, to the Lord. A similar section in the Book of Genesis tells of the journey of Abraham in the company of an angel to his new homeland (Gen 24:7). Both of these texts create a bridge to the next two pericopes, which describe the journey of the Magi, with their gifts, from the East to Bethlehem, to the Son of God (Matt 2:1-12) and also the missionary command to the apostles place their trust in the help of God along their way (Matt 10:7-8), which is a typical theme in pilgrimages. The sources for the Mass antiphons (introitus, graduale, offertorium i communio) are passages from the Psalms and other Books of the Bible that constitute the readings of the Mass, hence the recurring themes of: being guided by God along one’s pathway, trust in God, the star in the East, the journey of the Magi with gifts, and adoration of the King of kings. The sequence has ten verses and is a non-biblical text. First, those gathered are encouraged to praise the majesty of God, then the text touches on the birth of Christ and the adoration of the wise men with their gifts, the mystical significance of which is explained (verses 1-5). The following verses recall the transfer of their relics and their cult in Cologne (verses 6-9). At the end, there is a supplication that Christ, through the intercession of the wise men, may lead the faithful to eternal life (verse 10).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 75-92
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Katechumenatsmethode in der Vorbereitung auf das Sakrament der Firmung (Katechumenat in engeren und weiteren Sinne nach dem II. Vatikanischen Konzil)
The Use of the Catechumenal Method in Preparation for the Sacrament of Confirmation (the Catechumenate in the Narrow and Broad Sense of the Word after the Second Vatican Council)
Wykorzystanie metody katechumenalnej w przygotowaniu do sakramentu bierzmowania (Katechumenat w węższym i szerszym znaczeniu po Soborze Watykańskim II)
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32068347.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katechumenat
katechumenat chrzcielny
bierzmowanie
włączenie dorosłych do Kościoła
katecheza
parafia
metody formacji
catechumenate
baptismal catechumenate
confirmation
including adults in the Church
catechesis
parish
methods of formation
Opis:
Przygotowanie kandydatów do bierzmowania dla wielu duszpasterzy i katechetów stanowi obecnie poważny problem. Stosowane dotąd metody dalszego i bliższego przygotowania są coraz bardziej mało skuteczne. Odwołując się do nauczania Kościoła od Dyrektorium Ogólnego o katechizacji, adhortacji Pawła VI Evangelii nuntiandi, Katechizmu Kościoła Katolickiego i rytuału Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, autor najpierw charakteryzuje metodę formacji dorosłych do przyjęcia sakramentów inicjacji chrześcijańskiej, a następnie wskazuje na możliwości jej zastosowania w przygotowaniu kandydatów do bierzmowania. Tak jak formacja katechumenów odbywa się w ramach wspólnoty parafialnej, podobnie również w przygotowaniu do bierzmowania powinni być zaangażowani przynajmniej jej przedstawiciele. Formacja dorosłych katechumenów do sakramentów obejmuje ich ewangelizację (kerygma i katecheza), będącą przekazem treści wiary Kościoła i zasad życia moralnego, oraz liczne celebracje liturgiczne, związane z przechodzeniem kandydatów na wyższy stopień przygotowania. Tę metodę można z powodzeniem wykorzystać, przygotowując młodzież do sakramentu bierzmowania. Wzorem takiej formacji kandydatów może być IV rozdział rytuału „Przygotowanie do bierzmowania i Eucharystii dorosłych, którzy przyjęli chrzest jako dzieci, ale nie otrzymali pouczenia w wierze”. Ponieważ kandydaci są już ochrzczeni, w ich przygotowaniu należy ciągle odwoływać się do tego sakramentu. W ten sposób prowadzi się ich do osobistego przyjęcia wiary, w której zostali ochrzczeni, i do nawrócenia potwierdzonego przyjęciem sakramentu pokuty i pojednania. Do sakramentu chrztu nawiązują sprawowane w tym czasie celebracje typowe dla katechumenatu, a zwane traditiones: znaczenie znakiem krzyża na czole, przekazanie Symbolu wiary, Modlitwy Pańskiej i Ewangelii. Nie można jednak stosować obrzędu wybrania (electio) i namaszczenia olejem katechumenów ani egzorcyzmów (zastępują je celebracje pokutne). W zakończeniu autor proponuje następujące celebracje w okresie przygotowania w parafii młodzieży do bierzmowania: obrzęd włączenia kandydatów do grupy formacyjnej przygotowującej do sakramentu bierzmowania we wspólnocie parafialnej i obrzęd przyjęcia prośby o udzielenie sakramentu bierzmowania.
Preparation of the candidates for Confirmation is at present a serious problem for many priests and catechists. The methods of farther and nearer preparation that has been used up till now are getting less and less efficient. Referring to the teaching of the Church the author first characterizes the method of formation of adults for receiving sacraments of Christian initiation, and then points to the possibilities of using it in preparing candidates for Confirmation. Formation of catechumens is done in the parish community and in a similar way, in preparation for Confirmation at least its representatives should be involved. Formation of adult catechumens in preparation for sacraments comprises their evangelization (kerygma and catechesis), that is transmission of the contents of the Church’s faith and principles of moral life, as well as numerous liturgical celebrations connected with the candidates passing to a higher level of preparation. This method may be successfully used in preparing young people for the Sacrament of Confirmation. Chapter IV of the ritual “Preparation for Confirmation and the Eucharist of adults who received Baptism as children, but did not receive the teaching in the faith” may be a model for such formation. Since the candidates are already baptized, this sacrament should be constantly referred to. In this way they are conducted to personal acceptance of the faith in which they were baptized, and to conversion confirmed by accepting the Sacrament of Penance and Reconciliation.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 21-30
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die große Krise nach dem großen Aufbruch. Gedanken anlässlich des 50. Jahrestages der Beendigung des Zweiten Vatikanischen Konzils
The Great Crisis After the Great Awakening: Thoughts on the 50th Anniversary of the End of the Second Vatican Council
Autorzy:
Hartmann, Peter Claus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571189.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
II. Vatikanisches Konzil
Benedikt XVI
die katholische Kirche in Deutschland
Rückgang des sonntäglichen Messbesuchs
Kirchenaustritte bei den Protestanten
Gründe des Glaubensschwundes
II. Vatican Council
Benedict XVI
the Catholic Church in Germany
decline in Sunday mass participation
leaving the Protestant Church
reasons of faith fading
Opis:
Die katholische Kirche hat in Deutschland nach dem Konzil eine Krise erlebt. Aber der Verlust von Gläubigen ist in den zeitgeistangepassten evangelischen Kirchen Deutschlands noch wesentlich dramatischer. Deshalb kann die Krise der katholischen Kirche (viele Austritte, starker Rückgang des Messbesuchs und der Priesterweihen) nicht an der mangelnden Anpassung an den Zeitgeist liegen, wie viele progressive Katholiken behaupten. Es werden Fehlentwicklungen (in der Theologie, dem Religionsunterricht, in der Messfeier u.a.) in der deutschen Kirche und mögliche Verbesserungen analysiert.
The Catholic Church in Germany has experienced a crisis after the Second Vatican Council. The crisis affected especially the priests, who in a great number left their ministry. Even though the Protestant churches in Germany But lost their believers even more dramatically, one might see the influence of Protestantism in Germany on the Catholic Church. The author of the article shows the negative consequences of the adjustment of the Church to the “spirit of the time”. There are among them: an insufficient religious education; not adequate preparation for the Holy Communion; the emphasis on the social event in the Holy Mass at the cost of its sacred and transcendent dimension. The Sunday obligation is also analyzed. The article presents a point of view of a historian of the church and not of the pastoral theologian. This explains the methodological key used in the article.
Źródło:
Polonia Sacra; 2016, 20, 2(43); 93-109
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preußen und die pommersche Kirche – nicht nur historische Reminiszenzen
Prussia and the Evangelical Church in Pomerania – Reminiscences … not Necessarily Historical
Prusy i Kościół ewangelicki na Pomorzu – reminis¬cencje nie tylko historyczne
Autorzy:
Ehricht, Christoph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425375.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Prussia
Pomerania
Protestant Church in Prussia
Church of the Prussian Union
Prusy
Pomorze
Kościół ewangelicki w Prusach
Ewangelicki Kościół unijny
Opis:
The article describes a vast area of relations between the Prussian state and the Evangelist Church focusing on the theme from various perspectives: theological, historical as well as political. Problems are placed within the context of establishing a new ecclesiastic body, i.e. the Evangelical Church in Northern Germany. The author has presented insights into the church fusion also from his own professional development. He commenced his carrier as a lecturer in the Church history at the University of Greifswald, continued as a Pastor in the East Germany Evangelical Church of Pomerania and then held a position of the Senior Counsellor in the administration structures of the Consitorium Office in the Evangelical Church, Kiel. Particular object of his reflections is the influence of the Prussian tradition of tolerance and a quasi-episcopal function of a ruler of the Prussian state, i.e. the King over the church structure. Traces of this influence are still vital in the present pastoral and church service ministry.
Artykuł omawia szerokie pole relacji pomiędzy pruskim państwem a kościołem ewangelickim, ukazując zagadnienie z różnych perspektyw: teologicznej, historycznej i politycznej. Problem zostaje ukazany w kontekście powołanie do życia nowego organizmu eklezjalnego – Kościoła ewangelickiego północnych Niemiec. Autor ukazuje proces fuzji kościelnej również z perspektywy własnego rozwoju zawodowego: od wykładowcy historii Kościoła w uniwersytecie w Greifswaldzie poprzez sprawowanie urzędu pastorskiego w enerdowskim Kościele Ewangelickim Pomorza, aż po sprawowanie funkcji nadradcy kościelnego w strukturze administracyjnej w biurze Konsystorza w Kilonii. Szczególnym przedmiotem refleksji jest wpływ tradycji pruskiej tolerancji, jak też quasi-episkopalnej funkcji władcy państwa pruskiego – króla nad strukturą kościelną. Ślady owego oddziaływania żywe są we współczesnej służbie pastoralnej i nabożeństwowej.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2014, 8; 178-193
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Einfluss der Soziallehre der Kirche auf die europäische Kultur und Gesellschaft
The influence of the social teaching of the Church on the European culture and society
Autorzy:
Štuhec, Ivan Janez
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559106.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Soziallehre der Kirche
Ideologien
Katholische Aktion
Enzykliken
moderne Kultur
Zivilisation der Liebe
Religionsfreiheit
Staat
Politik
dritter Weg
social teaching of the Church
ideologies
Catholic action
encyclicals
modern culture
civilisation of love
freedom of religion
state
politics
third path
Opis:
In vorliegender Studie ist die Entwicklung der Soziallehre der Kirche von Rerum Novarum an im Schlüssel der Reaktionsfähigkeit oder Reaktionsunfähigkeit der Kirche auf die gesellschaftlichen Veränderungen und in Hinblick auf die Entwicklung dieser Lehre von der ideologischen Konfrontation mit den modernen Ideologien zu den letzten Enzykliken, die in den Vordergrund die Zivilisation der Liebe und Barmherzigkeit stellen, als spezifisches christliches gesellschaftliches Paradigma ohne Ambition, dass die Kirche an der Macht partizipieren würde, vorgestellt. Auf jeden Fall beeinflusst die Soziallehre mit ihren Grundprinzipien in allen Zeiträumen die Entwicklung der europäischen Kultur und ihrer Rechtsordnung. Akzentverlagerung von der Alternative zu den bestehenden Gesellschaftssystemen auf die ethische Rolle der Soziallehre der Kirche stärkt zunehmend die Bestrebung für die Durchsetzung der Religionsfreiheit als ein grundlegendes Menschenrecht. Und gleichzeitig eine klare Unterscheidung zwischen der Mission der religiösen und politischen Institutionen sowie der zentralen Rolle des Staatsbürgers und Gläubigers in einer demokratischen und pluralistischen Gesellschaft.
The article presents the development of the social teaching of the Church from Rerum novarum onwards from the view of responsiveness or non- responsiveness to the social changes and regarding the development of the teaching from ideological confrontation with modern ideologies to the last encyclicals which put emphasis on the civilization of love and charity as a specific social paradigm without the ambition that the Church would be in power. In any case, in all periods, the social teaching with its basic principles has influenced the development of the European culture and its legal order. The shift of focus from the alternative to the existent social systems to the ethical role of the social teaching of the Church has strengthened the endeavours to establish religious freedom as a basic human right. And at the same time, the clear differentiation between the mission of religious and political institutions and the central role of a citizen and believer in a democratic and pluralist society.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 239-259
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unterwegs zu heiligen Orten – alte und neue Wallfahrtskritik im Christentum als Inspiration für die Pilgerpastoral
On the Way to Holy Places – Old and New Criticism of Pilgrimage in the Christian Tradition as Inspiration for the Pastoral Accompaniment of Pilgrims
W drodze do miejsc świętych – dawna i współczesna krytyka pielgrzymowania w chrześcijańskiej tradycji jako inspiracja dla duszpasterstwa pielgrzymkowego
Autorzy:
Hastetter, Michaela C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953991.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Pilgerfahrt
Pilger
Kritik der Pilgerfahrt
Kirchenväter
Katechismus der Katholischen Kirche
Seelsorge
Geistigkeit
Ökumenismus
pilgrimage
pilgrims
criticism of pilgrimage
church fathers
Catechism of the Catholic Church
pastoral accompaniment
spirituality
ecumenism
monotheistic religions
pielgrzym
krytyka pielgrzymki
ojcowie Kościoła
Katechizm Kościoła katolickiego
duszpasterstwo
duchowość
ekumenizm
Opis:
Angesichts der Pilgerschaft als religiösem Phänomen in den drei große monotheistischen Religionen geht die Autorin der Pilgerkritik in den Schriften der frühen Kirchenväter nach. Die dort nachweisliche Verschiebung von der äußeren zur inneren Wallfahrt lässt sich heute wieder im Katechismus der Katholischen Kirche feststellen. Von dort aus werden Konsequenzen für die pastorale Begleitung von Pilgern diskutiert hinsichtlich der Wallfahrtsmotivation, dem heiligen Ort, den Überschritt von der äußeren zur inneren Wallfahrt wie auch ökumenischen Aspekten.
According to the religious phenomenon of pilgrimage in the monotheistic religions the author references to the criticism of pilgrimage in the early church fathers. Their shifting of the focal point from the extern to an interior pilgrimage can also be considered today in the Catechism of the Catholic Church. From there consequences concerning the motivation to Christian pilgrimage, the locus sacer, the transitus from extern to interior pilgrimage as well as ecumenical aspects are discussed for the pastoral accompaniment of pilgrims.
Autorka prezentuje krytykę zjawiska pielgrzymowania w monoteistycznych religiach podejmowaną przez wczesnych ojców Kościoła. Jej wielostronne podejście do centralnego zagadnienia, obejmujące zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne aspekty problemu, poddano refleksji w świetle Katechizmu Kościoła katolickiego. Wychodząc od kwestii motywacji pielgrzymowania, zagadnień odnoszących się do miejsc świętych jako celu pielgrzymowania, zjawiska ewoluowania świadomości pielgrzymów (od pielgrzymowania fizycznego ku duchowemu), jak też aspektów ekumenicznych, artykuł omawia problemy duszpasterstwa pielgrzymkowego.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 39-68
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies