Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "THEATRE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Le masque au théâtre CRICOT1 : du geste pictural au geste « opératoire »
Autorzy:
Bodzińska-Bobkowska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095795.pdf
Data publikacji:
2022-04-04
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
mask
theatre
CRICOT1
Jarema
Kantor
masque
théâtre
Opis:
The aim of this paper is to describe the beginnings, rather unknown, of the CRICOT theatre and to demonstrate the evolution which took place between the first show of CRICOT1 and the last piece performed in 1938. Focusing on the manners of treating the scenic object, the scenography, the costumes and the masks, the paper analyses the transformation of the amateur theatre: artistic, satirical, visual and comic into quasi-professional theatre, carrying an existential message. Message to be developed afterward by the world-famous collective, reformer of the European stages: Tadeusz Kantor’s CRICOT2.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2022, 29; 132-150
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeanne la Folle. Quelques considérations sur le personnage Montherlantien face aux sources historiques
Joanna Szalona. Kilka uwag na temat: Postać w dziele Montherlanta a źródła historyczne
Autorzy:
Stachniak, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954777.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henry de Montherlant
teatr (historia w teatrze)
szaleństwo
theatre (history in theatre)
folly
Opis:
Joanna Szalona, urodzona w Toledo w 1479, a zmarła w Tordesillas w 1555 r., była królową Kastylii i Aragonii, żoną Filipa Pięknego. Jest ona postacią bardzo złożoną i do dziś nieodgadnioną: jedni twierdzą, że była szalona, niezrównoważona psychicznie, drudzy zaś utrzymują, że była ofiarą ambicji politycznych swojego ojca Ferdynanda, potem męża, a następnie syna. Karola V, którzy zależnie od swoich własnych interesów orzekali o jej zdrowiu psychicznym. Postać ta - jej tajemniczość i złożoność - zainspirowała dramatopisarza Henry’ego de Montherlant, który w swojej sztuce pod tytułem Le Cardinal d ’Espagne ukazał ją w jej ostatnim, choć najdłuższym okresie życia - jako wdowę, zrozpaczoną po śmierci swojego męża, Filipa Pięknego. Zarówno wygląd zewnętrzny, jak i zachowanie bohaterki Monlherlanta zgodne są ze świadectwami ówczesnych i współczesnych historyków: P. de Sandovala. L. P. Gacharda, W. T. Walsha oraz J. Brouwera. Niedbały ubiór królowej, odmawianie przyjmowania posiłków, strach przed szpiegami, niechęć do podejmowania decyzji, szczególnie wagi państwowej, czy napady szału ustępujące stanom odrętwienia, obecne są w sztuce francuskiego pisarza, który przyznaje się zresztą do korzystania z przekazów kronikarzy tamtej epoki. Postaci Joanny Szalonej towarzyszy również głębokie poczucie godności królewskiej oraz niechęć do spełniania wszelkich praktyk religijnych. Jednakże podstawą, na której Montherlant zbudował postać Joanny Szalonej, jest niewątpliwie jej niezaspokojona i zazdrosna miłość do Filipa Pięknego: z tą samą pasją, z jaką kochała i zarazem nienawidziła swojego męża za jego życia, tak również opłakiwała go po jego śmierci.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 5; 25-46
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Arabe dans le théâtre d’Henri-René Lenormand : un personnage « exotique » ?
The Arab in the Theater of Henri-René Lenormand - An "Exotic" Character?
Autorzy:
GREGORIO, AMÉLIE
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466132.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Artes Liberales
Tematy:
Henri-René Lenormand
Algeria
French theatre
exoticism
Opis:
Chez Lenormand, la représentation de l’Afrique ne relève en rien de l’engouement passager ou de l’effet de mode. L’Autre, le colonisé, le renvoie presque douloureusement à sa position de Français colonisateur de métropole. Si son regard est fait de distance fascinée, de curiosité, de préjugés et de mauvaise conscience, quelle image son théâtre donne-t-il de l’Arabe, du Touareg ou du métis ? Est-il un personnage « exotique » ? Et surtout, quel sens donner à l’« exotisme » dans l’œuvre de Lenormand, notion qui a nourri d’importants débats littéraires et extralittéraires, et qui fait l’objet d’une réévaluation au XXe siècle ?
Źródło:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies; 2014, 1. Europe - Maghreb: exchanged glances / L'Europe et le Maghreb: les regards croisés; 69-84
2392-0696
Pojawia się w:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le théâtre français de contestation sociale autour de 1900 : l’exemple de Dégénérés ! de Michel Provins
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912411.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michel Provins
théâtre de contestation sociale
mépris
haine
dénigrement
dégénérescence
theatre of social protest
contempt
hatred
denigration
degeneration
Opis:
Dégénérés ! de Michel Provins est une œuvre particulière dans le répertoire du théâtre français de contestation sociale. Inspiré par les traités médicaux sur les cas de « dégénérescence », le dramaturge décide d’y brosser les portraits de bourgeois égoïstes et pervers qui, au lieu de remplir leurs obligations envers la société, s’enlisent dans une vie de débauche. L’écrivain exprime un mépris sincère à l’égard des élites moralement abaissées qui contribuent à la dégradation de toute la nation. Tout d’abord, il fustige les travers des politiciens qui font carrière aux dépens des plus démunis, puis, il dénigre les hommes d’affaires et banquiers qui s’enrichissent outrageusement par la spéculation, et enfin, il s’en prend aux artistes et littérateurs qui propagent des vices dévastateurs pour la santé publique. En dépit de son langage virulent, Provins ne pense pas à se rallier aux anarchistes, il veut bouleverser les consciences afin de régénérer l’humanité.
Degenerates! by Michel Provins is a particular work in the repertoire of the French theatre of social protest. Inspired by the medical treatises on cases of “degeneration”, the playwright decides to paint the portraits of selfish and perverse bourgeois who, instead of fulfilling their obligations to society, get bogged down in a life of debauchery. The writer expresses his sincere contempt for morally bankrupt elites who contribute to the degradation of the whole nation. First of all, he castigates politicians who make a career out of the poor, then he denigrates businessmen and bankers who enrich themselves outrageously by speculation, and finally, he attacks the artists and writers who propagate devastating vices for public health. Despite his virulent language, Provins does not think of allying with the anarchists, he wants to stir the consciences in order to regenerate humanity.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 215-229
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Au carrefour des formes, au carrefour des sens : Comédies en proverbes de Catherine Durand
Autorzy:
Kulesza, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559824.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
comedy
proverb
Catherine Durand
salon
théâtre de société
Opis:
At crossroads between forms and meanings: Comedies of proverbs by Catherine Durand The article describes Comedies of proverbs by Catherine Durand, a set of ten one-act plays constituting one of a few existing examples of the so-called théâtre de société, works rarely written and hardly ever published. The work illustrates a borderline between form and meaning, since it is a salon game, a theatre play published as annexe to the novel by Mme de Murat and an independent form of comedy. Each comedy-proverb illustrates a separate proverb, but mainly they constitute a bitter-sweet reflection on the society.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 50; 285-293
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Inde dans la mise en scène des chefs-d’oeuvre européens d’Ariane Mnouchkine
India in Ariane Mnouchkine’s Staging of European Masterpieces
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648575.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Théâtre du Soleil
Aeschylus
Euripides
William Shakespeare
kathakali
-
Opis:
The text discusses influences and oriental inspirations, mainly Indian and Japanese, present in the staging of Shakespeare’s plays (Richard II, Henry IV, Part I and Twelfth Night), Euripides (Iphigenia at Aulis) i Aeschylus (Oresteia) in the Théâtre du Soleil. Owing to the incorporation of ‘the imagined orient’ in the Shakespearean cycle, Mnouchkine evoked the image of the world immersed in the supernatural. Placing Iphigenia at Aulis before Oresteia, the director created her own tetralogy. Consciously applying staging strategies, she did not use Greek documents but instead combined documentation from Turkey and the Caucasus with oriental traditions such as kathakali and bharata-natyam. Drawing on references which were unknown (or long since forgotten) and never before used, she staged ‘probably the richest and the most satisfactory of all productions of Athenian tragedies’ (Ubersfeld).
-
Źródło:
Collectanea Philologica; 2016, 19; 77-90
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La purification ardente et l’échec. Antonin Artaud lu par Josep Palau i Fabre
Autorzy:
Castella-Martinez, Sergi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874619.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Theatre
cruelty
alchemy
negative poetics
void
debirth
failure and creativity
Théâtre
cruauté
alchimie
poétique négative
vide
dénaissance
échec et créativité
Opis:
Antonin Artaud’s « Théâtre de la cruauté » consists in the extreme display of the conflictive nature of the world. The Catalan poet Josep Palau i Fabre highlighted the poetic and negative dimensions of Artaud’s project and insisted on its failure, addressing its impossible objectivation and its similarity with alchemy. The article aims to identify the central elements of Palau’s interpretation, annihilation and debirth, and to assess their inscription in an experimental poetics proposal inspired by alchemy.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2023, 33; 69-93
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les pieces de George Sand dans les Théâtres de Varsovie au XIXe siecle
The plays of George Sand at Government Theatres of Warsaw in the 19th century
Autorzy:
Bochenek-Franczakowa, Regina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571832.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
George Sand
reception
adaptation
nineteenth-century theatre in Warsaw
Opis:
The article discusses the stagings of George Sand’s plays at Government Theatres of Warsaw in the 19th century (“Mauprat,” “Le marquis de Villemer,” “Académie de l’art poétique,” “Le mariage de Victorine”). The play that achieved the greatest success was “Mauprat,” staged almost continuously at the Teatr Wielki from 1856 to 1878. The success was due to the tastes of the Warsaw audience, sensitive to the achievements of the Romantic theatre and attached to their stage “stars”: in the case of “Mauprat,” the beloved “star” was Jan Królikowski, who frequently appeared as John Mauprat during the 20-year staging period. The article presents the traits of “Mauprat”’s adaptation and translation by Jan Tomasz Seweryn Jasiński (based on the available theatrical copies of the play), as well as theatrical reviews appearing in the press at that time, concerned with all of Sand’s plays which were staged in Warsaw.
Źródło:
Acta Philologica; 2016, 49; 151-161
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Une rhétorique pour faire revivre un monde oublié : de lʼekphrasis à lʼhypotypose dans La Sagouine dʼAntonine Maillet
The Rhetoric which Recreates a Forgotten World: From Ekphrasis to Hypotyposis in La Sagouine by Antonine Maillet
Retoryka, która odtwarza zapomniany świat: od ekfrazy do hypotypozy w La Sagouine Antonine Maillet
Autorzy:
Zacharow, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
retoryka
teatr kanadyjski
Akadianie
Antonine Maillet
rhetoric
canadian theatre
Acadians
Opis:
Sztuka teatralna Antonine Maillet La Sagouine napisana została ponad 200 lat po brutalnym wygnaniu Akadian z Kanady. Bohaterką tego monodramu jest Akadianka nazywana Sagouine, praczka, żona rybaka. Nigdy nie nauczyła się pisać ani czytać. Potrafi natomiast opowiadać, i robi to z dużym wdziękiem. Sztuka pełna jest opisów osób i sytuacji, które silnie działają na wyobraźnię odbiorców przyczyniając się do retorycznego placere. Zabiegi stylistyczne używane przez bohaterkę w celu ożywienia opisów wynikają z kontekstu kulturowego (bohaterka często podkreśla swój brak jakiegokolwiek wykształcenia) oraz określonego widza, a same opisy są przykładem stosowania dwóch figur, ekfrazy i hypotypozy, za pomocą skromnych środków. Tym samym artykuł podkreśla, że hypotypoza nie jest figurą zarezerwowaną dla „wielkich” dzieł klasycznych, ale znaj- duje zastosowanie we współczesnej literaturze, teatrze, czy, jak w przypadku La Sagouine, w audy- cjach radiowych.
The play of Antonine Maillet La Sagouine was written over 200 years after the brutal expulsion of the Akadians from Canada. The heroine of the monodrama is an Akadian called Sagouine, a laundress and a wife of a fisherman. She never learnt to read or write. She can however narrate and does so with a lot of charm. The play is full of descriptions of people and situations, which strongly act on the imagination of the receiver contributing to the rhetorical function of placere. Stylistic treatments used by the heroine to revive descriptions arise from the cultural context (the heroine often emphasizes her lack of any education) and the particular viewer, and the descriptions themselves are an example of the creation of hypotyposis by modest means. Thus the article stresses that hypotyposis is not a figure reserved only for “great” classical works, but is also used in contemporary literature, the theater, or, as in the case of La Sagouine, in radio broadcasting.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 275-286
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pouvoir et magie de la comédie dans L’Illusion comique de Corneille
Autorzy:
Bonolas, Philippe P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973584.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
corneille’s theatre
baroque
comedy
a play within a play.
Opis:
Although Corneille drew fame from his tragedies, he launched his career bywriting comedies. Considered for a long time as less worthy of attention, they have been reconsidered since the end of the nineteenth century and some of them like the Illusion comique have been regularly performed and praised as a good example of French baroque theatre. In Corneille’s time, the success of a play was due to its freshness and modernity exploiting various themes favoured by the Age of Louis XIII. A play within a play was not entirely new, but mingling the intrigue of a tragedy within a more general one of a comedy was uncommon. Introducing the role of a magician, Alcandre, able to play with the dimensions of space and time when the three rules of unity began their magisterial reign, was an audacious expression of creative liberty. Besides, Corneille epitomized the baroque metaphorical vision of the world by insisting on the aspects of its instability, putting its personages in constant psychological and physical motion and metamorphosis, situations leading at times to uncertainty about moral values. But throughout the play, the theatre appears progressively as a metaphorical rationalisation of this instability through the adventurous life of the main hero, Clindor, allowing the author through Alcandre’s voice to advocate the cathartic power of comedy and assert the social importance and legitimate place of the theatre in the 17th century France. After the Illusion comique, the theatre could clearly be perceived as a school of humanism. Key words: Corneille’s theatre, baroque, comedy, a play within a play.
Although Corneille drew fame from his tragedies, he launched his career by writing comedies. Considered for a long time as less worthy of attention, they have been reconsidered since the end of the nineteenth century and some of them like the Illusion comique have been regularly performed and praised as a good example of French baroque theatre. In Corneille’s time, the success of a play was due to its freshness and modernity exploiting various themes favoured by the Age of Louis XIII. A play within a play was not entirely new, but mingling the intrigue of a tragedy within a more general one of a comedy was uncommon. Introducing the role of a magician, Alcandre, able to play with the dimensions of space and time when the three rules of unity began their magisterial reign, was an audacious expression of creative liberty. Besides, Corneille epitomized the baroque metaphorical vision of the world by insisting on the aspects of its instability, putting its personages in constant psychological and physical motion and metamorphosis, situations leading at times to uncertainty about moral values. But throughout the play, the theatre appears progressively as a metaphorical rationalisation of this instability through the adventurous life of the main hero, Clindor, allowing the author through Alcandre’s voice to advocate the cathartic power of comedy and assert the social importance and legitimate place of the theatre in the 17th century France. After the Illusion comique, the theatre could clearly be perceived as a school of humanism.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2009, 4
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’animalité du discours des protagonistes en traduction française et anglaise de la pièce « Le Chien » de Jean-Marc Dalpé
The animality of the protagonists’ discourse in English and French translations of the play "Le Chien" by Jean-Marc Dalpé
Autorzy:
Pałaniuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051444.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Theatre translation
Literary translation
Multilingualism
French-Canadian minorities
Ontario literature
Opis:
The oral character inherent to a theatre and the hybrid or multilingual character of modern French Canadian literature invests it with functions that pertain strictly to the spoken word and that translator must take into account. This paper examines translation strategies proposed and applied in English and Standard-French translations of the play "Le Chien", written by Franco-Ontarian playwright Jean-Marc Dalpé. In the play "Le Chien" the hybrid character of language and abundance of swearwords constitutes a symptom of inability to communicate of protagonists and animality of their discourse. This specificity, crucial in terms of interpretation of the play, is the major obstacle in translator’s work because he needs to target the specific, English and French-speaking audience which is unilingual and doesn’t have the same cultural experience.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2012, 39, 2; 41-56
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’usage visionnaire de l’hypotypose dans les tragédies de Nicolas Caussin
The Visionary Use of Hypotyposis in the Tragedies of Nicolas Caussin
Autorzy:
Chikawa, Tetsuo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683279.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
théâtre des jésuites
Nicolas Caussin
rhétorique
tragédie
rhetoric
Jesuit drama
tragedy
Opis:
The article aims at examining the specific use of the hypotyposis in the five latin tragedies of Nicolas Caussin, a French Jesuit priest of the 17th century. As a professor of rhetoric, he wrote a treaty of rhetoric, Eloquentiae sacrae et humanae parallela, in which are emphasized various techniques of description such as hypotyposis, following the principle of the Society of Jesus whose educational activities relied upon persuasive images. In the tragedies of Caussin, the hypotyposis is privileged to such an extent that it is used to describe not only what will happen later on the stage but also what happens in the spiritual world. The hypotyposis therefore plays an educational role which consists in imagining what lies beyond the visible. And it is the christianized vision of the “theater of the world” that provides the base for this visionary use of hypotyposis: the drama represents in a symbolic way the blindness of humans who are not aware that God observes them.
Il s’agira ici d’examiner la spécificité de l’hypotypose mise en œuvre dans les cinq tragédies latines de Nicolas Caussin, jésuite français du XVIIe siècle. Professeur de rhétorique, il rédigea un traité de rhétorique initulé Eloquentiae sacrae et humanae parallela, dans lequel il accorde une place importante aux techniques visuelles telles que l’hypotypose, selon le principe de la Compagnie de Jésus dont les activités d’enseignement faisaient appel à la puissance persuasive des images. Ainsi dans les tragédies de Caussin, l’hypotypose est privilégiée à tel point qu’elle sert à décrire ce qui se passera plus tard sur la scène, voire ce qui se produit dans le monde spirituel. L’hypotypose joue donc un rôle éducatif qui consiste à faire imaginer aux élèves l’au-delà de ce qui se donne à voir. Et c’est la vision christianisée du « théâtre du monde » qui fonde cet usage visionnaire de l’hypotypose : le théâtre représente de façon symbolique l’aveuglement des hommes qui ignorent être observés par Dieu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 133-145
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intimité de Jean-Victor Pellerin, ou à la recherche du « théâtre du silence »
Intimacy by Jean-Victor Pellerin, or in search of „theatre of the silence”
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483546.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Jean-Victor Pellerin
Gaston Baty
theatre of the silence
soliloquy
loneliness.
Opis:
Jean-Victor Pellerin was a representative author of the „school of silence” or, as some called it, „art of unexpressed”, in which emotions are implied in gestures, fragments of speach, and silence. In his first drama Intimacy (1922) the French playwrighter presents a bourgeois marriage living a monotonous life. The characters discuss trivial things of everyday life, they talk to each other, but there is no communication between them, because each of them is closed in their own world. Nobody is listening one another and words are spoken only in order to fill their existential emptiness. The writer is focused on the dialogue between the characters in the context of what they hide and what they do not want to tell themselves. People who appear to them are not flesh and blood human beings but they are the reflection of their own disturbed personality only. In this manner the writer focuses on the inner life of his solitary, their nostalgia for youth or even their hidden sexual motives. This is why the silence grows into the main element of the drama. Intimacy is one of the finest examples of „intimist aesthectic” developed by the avant-garde theater creator Gaston Baty who rejected the predominance of the word for discovering the mysterious world of the spiritual man.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2017, 7; 114-122
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le théâtre espagnol alternatif : l'avènement d'un lieu de métissages polymorphes et synergiques
Autorzy:
Bottin, Beatrice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605980.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
alternatives Theater in Spanien
Untertitel
Dramaturgie
Inszenierung
alternative Spanish theatre
subtitling
dramaturgy
stage direction
théâtre espagnol alternatif
sous-titrage
dramaturgie
mise en scène
альтернативный испанский театр
субтитры
драматургия
инсценировка
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
Since the beginning of the Twentieth Century, internationallyrenowned stages and festivals have welcomed Spanish playwrights by giving them the recognition they deserved. Not only has the subtitling technique helped to kindle the audience’s curiosity, but it has also significantly influenced and enriched the alternative creations offered by Rodrigo García, Óscar Gómez Mata and Angélica Liddell, in addition to promoting their dissemination. Yet did audiences receive their work in the same way in every country? Did the artists adapt their plays for the countries where they were performed?
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 2
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between peril and salvation: water in Michel de Ghelderode’s theatrical world
Autorzy:
Niedokos, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605535.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Michel de Ghelderode
theatrical plays
motif of water
théâtre
motif de l'eau
Opis:
Der Artikel enthält enthält keine Abstracts in deutscher Sprache.
The article analyses the motif of water in theatrical plays of the Belgian writer Michel de Ghelderode. It is demonstrated that in his dramatic texts the motif/image of water is not merely a background to the plot but carries some important meanings, usually oscillating between threat and salvation. The analyses proposed in the article focus on these two meanings, on the basis of four theatrical plays which most visibly emphasise them, giving water a particular place in the presented world.
Le présent article analyse le motif de l’eau dans l’imaginaire théâtral de Michel de Ghelderode. L’examen montre que chez le dramaturge belge la matière hydrique va au-delà d’un simple décor et devient significative oscillant entre la menace et le salut. Les réflexions sont structurées autour de ces deux pôles et prennent pour cible surtout quatre textes qui l’illustrent de façon la plus pertinente ne fût-ce qu’à cause de l’importance que prend cet élément dans l’histoire.
Том содержит аннотацию только на английском и французском языках.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2018, 42, 3
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies