Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Dandys, esthètes et névropathes: Drogués dart dans le sillage de Baudelaire (1880-1900)
Dandies, beauty seekers and art maniacs : Art addiction in the post-Baudelairian generation (1880-1900)
Autorzy:
Daouda, Marie Kawthar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627877.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
The late-nineteenth century dandy is, by his own avowal, a cliché blending different influences, amongst which Baudelaire might be seen as a determinant character in building up the aesthete’s identity. As a means of healing or of self-destruction, drugs appear not only as another accessory in the dandy's panoply, but as a path to reach the hidden side of the self. Through painting as much as through writing, artists such as Jean Lorrain and Jeanne Jacquemin struggle to define the dreams and nightmares they fear and yearn for and, above all, yearn to draw the picture of what they fail to know in themselves. Moreover, through the Idealist and Symbolist movements, this addictive artistic struggle to define the unknown tries to give shape, through a renewed language, to shapeless and immaterial thoughts and fantasies, thus announcing the experimental creativity of Surrealism.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2015, 7; 25-43
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre l’art de l’invisibilité et l’art de la démesure : Marcel Proust caricaturé par Jean Cocteau
Between the art of invisibility and the art of exaggeration: Marcel Proust caricatured by Jean Cocteau
Autorzy:
Thiel-Jańczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038055.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Proust
Cocteau
visibilité
démesure
caricature
visibility
exaggeration
Opis:
Partant d’un dessin de Marcel Proust par Jean Cocteau conçu en 1922 ainsi que d’un essai biographique de Claude Arnaud publié en 2013, l’auteur de l’article présente la relation entre les deux écrivains en référence à la problématique de leur « visibilité » (Nathalie Heinich). Dans ce contexte-là, le dessin de Cocteau, restant en accord avec le caractère démesuré de Marcel Proust, peut être aujourd’hui considéré comme une représentation caricaturale de l’auteur de la Recherche qui démythifie une image de Proust-écrivain invisible créée par la vulgate structuraliste. Aussi, dans le contexte médiatique et théorique contemporain, la représentation visuelle de Proust par Cocteau peut s'avérer utile pour la réflexion à propos de la « conduite » non-narrative de Proust qui, à côté de son activité discursive, définit la « posture » (Jérôme Meizoz) de l’auteur de la Recherche dans le champ littéraire français.
The paper discusses the relationship between Marcel Proust and Jean Cocteau in connection with the problem of their “visibility” (Nathalie Heinich) based on Jean Cocteau’s portrait (1922) of Marcel Proust and Claude Arnaud’s biographical essay (2013). In this context, Cocteau’s drawing, which conveys Marcel Proust’s extravagant character, could nowadays be considered not only a caricatural representation of the author of In Search of Lost Time, but also a demythologizing one, especially in contrast to the image of invisible Proust created by structuralist interpretations. Also, in the mediatic and theoretical contemporary context, Cocteau’s visual representation of Proust could be used to reflect on Proust ’s action (conduite) which, combined with his narrative discourse, defines the “posture” (Jérôme Meizoz) of the author of In Search… within the literary field.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2020, 10; 185-196
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybridité artistique et hybridité identitaire dans Tels des astres éteints (2008) de Léonora Miano
Artistic hybridity and identity hybridity in Tels des astres éteints (2008) writing by Leonora Miano
Autorzy:
Kana Nguetse, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483642.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
artistic hybrydity
identity hybridity
art of music
literary art
poetic hybrid
Opis:
If there is an aesthetic that characterizes the novel Tels des astres éteints writing by Leonora Miano, it is the combination of literary art and the art of music. This artistic hybridity that starts from paratexts transforms the novel into iso-epistemic space and into an archive of memory discography. For this poetic hybrid, the author expands the fields of observation and intensifies cognitive quest (Krysinski, 2004). It is also a scriptural technical mobilized to translate and defend the identity hybridity.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2016, 6; 147-156
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le respect de la nature et l’art dans les rites amérindiens d’après quelques essais de J.M.G. Le Clézio
Autorzy:
Nielipowicz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700849.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
J.M.G. Le Clézio’s passion for Amerindians, closely reflecting his interest in mysticism, is expressed in many of his texts: essays, translations and fictional texts. Their culture is often contrasted with materialism, characteristic of the culture of the Western civilization. This opposition relates to all areas of life and especially to the relation of man to the earth, which can be seen, among others, in the process of creating art. The indigenous art of American Indians, natural and associated with rituals, becomes a magical practice, holy and haunted by ghosts. Through analysing his essays, the article attemps to answer the question of the relationship that Le Clézio sees in the Amerindian’s respect for the forces of nature and the artistic expression: drawing, painting, singing and ritualistic dancing. It also considers the consequences of the presence of nature in the world of American Indian rituals. Key words: rituals, art, Amerindians, nature, holiness, faith
Źródło:
Romanica Silesiana; 2014, 9
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le dandy, maître de l’art de plaire en déplaisant
The dandy, master of the art of pleasing by displeasing
Autorzy:
Kociubińska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368353.pdf
Data publikacji:
2021-02-15
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dandyism
stereotype
art
master
provocation
elegance
insolence
Opis:
According to Jules Barbey d’Aurevilly, the obligation of every dandy is to become a true master in the art of pleasing by displeasing. His words, his tricks, his intrigues will give birth to the stereotype of the dandy conveyed by his contemporaries throughout the 19th century. By referring to the critical texts of the time and modern critical texts, we will attempt to review the main roles of a dandy: a master of elegance, idle master, misogynist master, impassive master, and finally, insolent master. The paper aims to prove that hidden behind the mask of the original eccentric is a rebel protecting his individuality against the surrounding mediocrity.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2019, 16, 2; 115-123
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imitation et Invention dans "L’Académie de l’art poétique" de Pierre de Deimier
Imitation and invention in the "Académie de l’art poétique" of Pierre de Deimier
Autorzy:
Pawłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571890.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
imitation
invention
Académie de l’Art poétique
Pierre de Deimier
imitation, invention, Académie de l’Art poétique, Pierre de Deimier
Opis:
Pierre de Deimier’s “Académie de l’art poétique” is a treaty written at the time of transition between Renaissance and Classical aesthetics. Consequently, Deimier, who continues to respect the regularisation of French poetry, is much more liberal in the applications of the rules of literature than his successors. Contrary to his predecessors, he acknowledges the primacy of invention over imitation, and distinguishes between free and close imitation. Only free imitation is acceptable.
Źródło:
Acta Philologica; 2016, 49; 113-121
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La notion de mépris dans la critique d’art de Baudelaire et de Mirbeau
Autorzy:
Staroń, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912412.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mirbeau
Baudelaire
mépris
critique artistique
contempt
art criticism
Opis:
Le XIXe siècle voit apparaître une nouvelle vision de l’artiste. Face à une société bourgeoise et matérialiste, il s’érige en chantre d’un art hautain et désintéressé. Un tel écart entre l’artiste et le public doit produire des tensions et fait naître, des deux côtés, le sentiment d’incompréhension qui souvent dégénère en mépris. Charles Baudelaire contribue beaucoup à cette conception de l’art, où la notion de mépris revient souvent : le mépris envers le public bourgeois, l’artiste embourgeoisé, le critique d’art borné – mais aussi, le mépris du profanum uulgus dirigé contre l’artiste. Trois décennies plus tard, Octave Mirbeau fait appel à cette même notion pour construire son modèle des relations entre artiste et public, modèle bien proche de celui de Baudelaire. Notre objectif est donc double : analyser le concept du mépris chez les deux artistes, et relever les nombreuses affinités qui existent au niveau thématique, stylistique et rhétorique dans leurs écrits sur l’art.
The nineteenth century sees a new vision of the artist. Faced with a bourgeois and materialistic society, he stands as a cantor of a haughty and disinterested art. Such a gap between the artist and the public must produce tension and give rise on both sides to the feeling of incomprehension which often degenerates into contempt. Charles Baudelaire contributes a lot to this conception of art, where the notion of contempt often comes up: contempt for the bourgeois public, the gentrified artist, the narrow-minded art critic – but also, the scorn of the profanum uulgus directed against the artist. Three decades later, Octave Mirbeau uses this same notion to build his model of artist – public relations, a model very similar to that of Baudelaire. Our objective is therefore twofold: to analyze the concept of contempt for both artists, and to identify many affinities that exist at the thematic, stylistic and rhetorical level in their writings on art.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 199-213
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alice Zeniter ou l’art du renouveau
Alice Zeniter or The Art of renewal
Autorzy:
Pawlicki, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048392.pdf
Data publikacji:
2018-11-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alice Zeniter
postmemory
archaeological novel
Algerian War
harki
Opis:
L’Art de perdre (Flammarion, 2017) is the fifth and latest novel of Alice Zeniter, French novelist and dramatist. She published her first novel at the age of sixteen. In this paper I will present L’Art de perdre as a novel related to the common history of France and Algeria. My main goal is to analyze the issues of memory according to the concepts of postmemory by Marianne Hirsch and archaeological novel by Dominique Viart. The article aims also at following a comparative study of L’Art de perdre and previous novels by Alice Zeniter: Jusque dans nos bras and Juste avant l’Oubli.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2018, 45, 3; 109-118
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DE PARASITES SOCIAUX AU FAMEUX SAPEUR La désobéissance civile de l’art
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487688.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
FUNKCJA SZTUKI PASOŻYTNICTWO SPOŁECZNE NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE
ANARCHIZM
ALIENACJA DEZALIENACJA SZTUKI
FUNCTION OF ART
SOCIAL PARASITISM
CIVIL DISOBEDIENCE ANARCHISM
ALIENATION / DE-ALIENATION OF ART
Opis:
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI W eseju zderzają się dwie płaszczyzny rozważań: jedna dotyczy praktyk artystycznych zwanych „pasożytniczymi” w sztuce ostatnich lat (temat sympozjum w Amiens w roku 2006), druga – dezalienacyjnej funkcji sztuki, w sensie, w jakim postrzega ją i praktykuje Laurent Marissal, którego książka (Pinxit. Malarstwo 1997–2003, Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) jest tutaj przedmiotem rozważań. Ich celem jest powiązanie zagadnień, jakie wyłaniają się z tego zderzenia, z historią polityczną i intelektualną po to, by lepiej uchwycić ich sens i aktualność. W pierwszej części eseju pojęcie pasożytnictwa interpretowane jest przez pryzmat złowieszczych, a czasem zbrodniczych następstw koncepcji „pasożyta społecznego” u nazistów i w krajach bloku radzieckiego; skonfrontowana jest ona z odniesieniami do pasożytnictwa w ekonomii politycznej (Adam Smith, Karol Marks, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). Okazuje się wtedy, że „pasożyt społeczny” nie jest pojęciem, ale niespójnym zbiorem przeciwstawnych sensów, które zależą od ideologicznego punku widzenia. W drugiej części, wychodząc od społeczno-ekonomicznego kontekstu pracy artysty, a także od politycznych implikacji posługiwania się terminem „pasożyt” w kontekście sztuki, analiza praktyki artystycznej Laurent Marissala, prowadzi do historycznej rekonstrukcji pojęcia alienacji oraz sposobów filozoficznego pojmowania sztuki jako doświadczenia dezalienującego. Łączy się w tej rekonstrukcji kilka tradycji filozoficznych: pisarze Oświecenia (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Friedrich Schiller), filozofowie anarchizmu (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Michał Bakunin, Lew Tołstoj), ale także, w nieco bardziej zaskakujący sposób, Karol Marks i Umberto Eco, którego teoria otwartego dzieła jest w istocie odpowiedzią na kwestię alienacji w sensie, w jakim zdefiniował ją Marks. Zagadnienia wyłaniające się z tych analiz łączą konsekwencje zarówno estetyczne, jak i polityczne: nieposłuszeństwo obywatelskie (kiedy wolność wypowiedzi prowadzi artystów na skraj legalności: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, Clido Mereiles, itd.), dezalienacyjna funkcja sztuki (edukacja estetyczna według modelu Schillera czy akcja polityczna – w tym również w sztuce – według teorii Marksa?), koncepcja czasu w doświadczeniu alienacji, zwłaszcza w przypadku artystów, których praca zarobkowa nie pokrywa się z działalnością artystyczną (pisał o tym między innymi Witold Gombrowicz), a wreszcie teoria własności (oparta na użytkowaniu czy na posiadanie?, niedająca się wyalienować własność ufundowana na prawie autora do swojego dzieła czy na nieograniczonym prawie do posiadania?). Francuski termin „jouissance”, mający zarówno sens prawny, jak i egzystencjalny, oznaczający zarazem „prawo do użytkowania” i „przyjemność”, a nawet „orgazm”, jest przedmiotem pasjonującej analizy Diderota w Encyklopedii. W roku 1997 Laurent Marissal zostaje zatrudniony jako członek personelu pilnującego kolekcję obrazów w Muzeum Gustawa Moreau; sytuacja typowa dla młodych artystów, bo Marissal właśnie otrzymał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. W takim właśnie kontekście opracowuje swoją koncepcję i praktykę sztuki jako sposobu na odzyskiwanie czasu swojej egzystencji sprzedanego pracodawcy, a instrumentem tej praktyki czyni związek zawodowy. W roku 2003 podaje się do dymisji, a w 2005 publikuje Pinxit. Malarstwo 1997–2003, jako dokument, opowieść i wyraz doświadczenia artystycznego, w którym sztuka i praca zrosły się na dobre z życiem.
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE In the essay, there are two planes which collide: one concerning artistic practice of recent years considered as ‘parasitic’ in art (see: the symposium in Amiens in 2006), the second – de-alienating function of art as interpreted by Laurent Marissal, whose book (‘Pinxit: Painting from 1997 to 2003’ Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) is under consideration here. Their aim is to link the issues which emerge from the clash with political and intellectual history in order to bet-ter grasp their meaning and relevance. In the first part of the essay, the notion of parasitism is interpreted through the prism of sinister, sometimes murderous consequences of ‘social parasite’ – the ideas by the Nazis and the Soviets. It is confronted with references to parasitism in political economy (Adam Smith, Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). It turns out then that ‘social parasite’ is not a idea, but an inconsistent set of contradictory meanings, which depend on the ideological point of view. In the second part, starting from the socio-economic context of the artist’s work, as well as the political implications of the use of the term ‘parasite’ in the context of art, the analysis of the artistic practice by Laurent Marissal leads to the historical reconstruction of the concept of alien-ation and ways of philosophical understanding of art as de-alienating experience. The recon-struction combines several philosophical traditions, including the following traditions: the writ-ers of the Enlightenment (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Frie-drich Schiller), the philosophers of anarchism (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Mikhail Bakounine, Leo Tolstoy), but also in a bit more surprising way, Karl Marx and Umberto Eco, whose theory of open work is in fact the answer to the question of alienation in the sense de-fined by Marx. Issues emerging from these analyzes combine both aesthetic and political consequences: civil disobedience (when freedom of speech leads artists to the edge of legality: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, clido Mereiles, etc.), de-alienation of the function of art (aesthetic education by Schiller and/or political action – including in art – according to Marx’s theory?), the concept of time in the experience of alienation, especially in the case of artists whose paid work does not coincide with artistic activities (Witold Gom-browicz and other writer wrote about this problem), and finally the theory of property (based on the use or the possession ?, not-be-alienated property based on the right of the artist or to the unlimited right to own?). French term ‘jouissance’, having both the sense of the legal and exis-tential, meaning both ‘right to use’ and ‘pleasure’ and even ‘orgasm’, is the subject of a fascinat-ing analysis by Diderot in ‘Encyclopedia’. In 1997, Laurent Marissal was employed as a staff member to watch the collection of paintings at the Museum of Gustav Moreau; a situation typical for young artists, because Marissal just graduated from the Academy of Fine Arts in Paris. It is in this context he developed his idea and practice of art as a way of recovering the time sold to his employer, and he used unions as the instrument of that practice. In 2003, he resigned, and in 2005, he publishes ‘Pinxit: Paintings from 1997 to 2003’, as the document – story and expression of artistic experience, where art and work merge with life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 48-83
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Écrire son corps – La Démangeaison de Lorette Nobécourt versus body art
To write a body – Lorette Nobecourt’s La Démageaison versus body art
Autorzy:
Kotowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627863.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
A surface of a human skin determines a border between outer and inner sphere. Tightness of this division, however, is a subject to permanent perturbation. It makes human skin a fascinating mean of communication. The visual arts (ex. body art) and literature derive from that potential. In that context, human skin appears as a place where Julia Kristeva’s distinction between « symbolic » and « semiotic » diffuses. A body becomes a corps parlant (speaking body). This process of body writing is analyzed by a collation of Lorette Nobécourt’s book La Démangeaison (Itching) and some body art’s enterprises.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2014, 6; 241-252
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’ Art rhétorique d’Aristote, une œuvre pour notre temps ?
The Art of Rhetoric by Aristotle, a work for our time?
Autorzy:
Motte, André
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938416.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
rhetoric
politics
contemporary relevance of Aristotle
Opis:
Having discussed some political and philosophical stakes of the Greeks’ invention of the rhetorical art, the present research aims to show the great originality of Aristotle’s treatise in comparison to his precursors. Subsequently, the article illustrates the amazing scientific relevance of Aristotle’s work for the French -speaking world in the past half a century. Finally, the paper poses the question whether its underlying concepts can nowadays be of any significance from a practical point of view.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2012, 3, 1; 13-30
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art et ‘race’. Les gravures des ‘peuples primitifs’ à l’Exposition universelle de Paris de 1878
Art and ‘Race’. The Engravings of ‘Primitive People’ at the 1878 Paris World’s Fair
Autorzy:
Cataldi, Maddalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450179.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
Arthur Bordier
1878 Paris World’s Fair
rock art
race
colonialism
popular sciences
anthropology
prehistory
science museums
Opis:
Based on a case study, this paper aims to examine the scientific, industrial and political interests that intertwine at the 1878 Paris World’s Fair. We will focus on a graphic composition that was elaborated from various copies of rock art presented in several pavilions of the Exhibition and published by a science magazine. This figure was composed to compare the artistic capacities of European prehistoric and African contemporary primitives, all belonging, in the dis- course of the French anthropologists, to the same race. The article considers the construction of anthropology in public space as a science claiming to be capable of analysing racial relationships in their environment and therefore capable of scientifically directing the French colonial project.
Źródło:
Organon; 2018, 50; 67-100
0078-6500
Pojawia się w:
Organon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La révolution et l’art. George Sand et Richard Wagner face au Printemps des peuples
Revolution and art. George Sand and Richard Wagner toward the Springtime of the Peoples
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627990.pdf
Data publikacji:
2018-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
This article shows two opposite reactions to the revolutionary events of 1848‐1849. For George Sand June Days meant the end of dreams of the social revolution whereas for Richard Wagner, who was a participant of the Dresden Revolution of 1849, they became the direct inspiration to outline the utopian project of the art revolution. The rejection of the idea of revolution inclines George Sand to the concept of evolution which would lead to the social republic in the future. Richard Wagner, by contrast, in his essay ‘Art and Revolution’ supports the idea of the revolution based on art. This turnaround, which in fact is evolutionary, shall lead to the political and esthetic development as well as to the inception of the ‘artistic humanity’.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2018, 15; 139-153
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Georges Bataille : art, origine et transgression dans les peintures de Lascaux
Autorzy:
Gabrysiak, Diane
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700601.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
In 1955 Georges Bataille published two books on art : Manet located the origin of modernism in Manet’s work, while the other, Lascaux ou la naissance de l’art, located the birth of humanity in the cave paintings of Lascaux, the first known example of prehistoric cave painting. Discovered in 1940, the cave came to represent, for many intellectuals of the post-war years, the origin of humanity as well as the origin of art. This article problematizes the notion of transgression in its relation to aesthetics and aesthetic creation in Bataille’s writings on Lascaux, exploring his developments on alteration, transfiguration, uselesness and “the inform”. For Bataille, the paintings in the cave became the symbol of the origin of art as the origin of transgression, as well as the idea of the origin as transgression itself. Key words: Georges Bataille, Lascaux, transgression, cave painting, art, alteration.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2010, 5
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les Âmes fortes de Jean Giono ou l’art de la transgression
Autorzy:
Pilorget, Jean-Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700599.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
Transgression is everywhere in Les Âmes fortes. It is present in the form of the narrative in which two opposite versions of events question the very notion of truth and well-established moral norms of judgement. As the novel of the impossible truth, Les Âmes fortes highlights the power of fiction, of lies, and of manipulation. Moral virtues are inverted in two opposite versions of the events: when generosity is increasingly showed, does it become a mark of ferocity and pride, a means of domination, or an aspect of the superior art of loosing? The Biblical values are constantly profaned in this complex novel: numerous Biblical references are quoted only to be perverted immediately afterwards. For example, in one of the two versions of her own story, one of the protagonists, Therese, manages to reach sanctity in evil, which enables her to assert her absolute domination - the main feature of the strong souls, the “âmes fortes”. Key words: Transgression, profanation, manipulation, perversion, illusion.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2010, 5
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies