Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Dyskurs"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Skrótowce w polskim i francuskim dyskursie prasowym
Autorzy:
Lajus, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607954.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
press discourse
word-formation
acronyms
discours de la presse
la néologie lexicale
sigles
dyskurs prasowy
słowotwórstwo
skrótowce
Opis:
The purpose of the article is to describe the functioning of acronyms in Polish and French press texts. The acronyms present in both Polish and French press discourse are generally used differently as disparate semantic categories. Even though the organizational acronyms dominate the discourses, in the French texts other categories are also visible. The theories and methods of word-formation of both languages were used in the work. Using acronyms is obviously symptomatic for linguistic tendencies to economize on means of expression, however, a study of their discursive usage allows to differentiate lexical acronyms with a meaning different than that of the full name. Moreover, acronyms also function as stylistic devices equivalent to euphemism or hyperbole.
L’objectif de cet article est de décrire le fonctionnement des sigles en français et en polonais. Bien qu’ils soient présents dans les deux langues, les sigles dans les deux langues ne recouvrent pas les mêmes catégories sémantiques. Dans son étude, l’auteur fait référence aux outils méthodologiques de la néologie lexicale contemporaine. Le procédé de siglaison répond certes au souci d’économie dans le langage, toutefois une étude des emplois des sigles dans le discours de la presse permet de dégager leurs autres fonctions. Ainsi, certains sigles, par glissement de sens, manifestent une autonomie sémantique par rapport à leur source. D’autres se prêtent à des emplois figuratifs, euphémiques ou hyperboliques et sont sujets à des polémiques.
Celem artykułu jest ukazanie, że zarówno francuski, jak i polski dyskurs prasowy charakteryzują się użyciem skrótowców, jednak te ostatnie różnią się pod względem kategorii semantycznych.Chociaż w obu dyskursach dominują skrótowce od nazw organizacji, to w tekstach francuskich są obecne także akronimy innych kategorii. W pracy zostały wykorzystane teorie i metody słowotwórstwaobu języków. Stosowanie form abrewiacyjnych jest przejawem tendencji języka do ekonomiczności, ale obserwacja ich funkcjonowania w tekstach prasowych pozwala wyodrębnić także inne efekty stylistyczne i pragmatyczne. Można wyróżnić skrótowce  zleksykalizowane o znaczeniu innym od znaczenia ich rozwinięcia. Niektóre z nich służą za eufemizmy, inne wpływają na hiperbolizację wypowiedzi lub stają się przedmiotem polemiki.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le rôle des connecteurs argumentatifs dans le discours juridictionnel
The Role of Argumentative Connectors in Judicial Justification Discourse
Autorzy:
Dolata-Zaród, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804847.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konektory; argumentacja; dyskurs; tekst
connectors; argumentation; discourse; text
Opis:
Rola konektorów argumentacyjnych w dyskursie orzeczniczym Przedmiotem artykułu jest próba przedstawienia konektorów argumentacyjnych w języku specjalistycznym na przykładzie francuskiego języka prawniczego. Wychodząc z założenia, że konektory stanowią integralną część struktury każdego orzeczenia sądowego, przedstawimy cechy charakterystyczne wyroków wydawanych przez francuski Sąd Kasacyjny. Spróbujemy pokazać jaka jest ich rola i na czym polega funkcja w tym szczególnym gatunku tekstu.
The intention of this article is to demonstrate argumentative connectors in language for specific purposes, on the basis of French legal language.  Assuming that connectors comprise an integral part of every judicial decision structure, our intention is to demonstrate some characteristic features of adjudications  given by French court of cassation.  We will intend to show their role and function in this distinctive kind of text.
Le rôle des connecteurs argumentatifs dans le discours juridictionnel Notre objectif est de réfléchir sur le rôle des connecteurs argumentatifs dans la création d’un texte cohérent du discours juridictionnel. Nous partons de l’idée que les connecteurs font intégralement partie de la structure logique de la décision. C’est pourquoi nous allons présenter la macrostructure des arrêts rendus par la Cour de cassation française. Nous allons tenter de montrer comment l’utilisation des connecteurs participe d’une stratégie générale de construction d’un ethos rationnel et logique pour essayer de mettre en relief la présence des connecteurs argumentatifs dans les jugements de la Cour de cassation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 8; 133-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le discours sur la mélancolie et ses paradoxes à la fin de la Renaissance : Pardoux, Napier et Burton
Dyskurs o melancholii i jego paradoksy pod koniec Odrodzenia: Pardoux, Napier et Burton
Autorzy:
Pittion, Jean-Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322550.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Artykuł przedstawia epistemologiczne paradoksy melancholii, które były widoczne w dyskursie medycznym pod koniec Odrodzenia w utworach trzech autorów, Bartholomégo Pardoux, Richarda Napiera i Roberta Burtona. Wszelkie choroby duszy interpretowano bowiem w tamtym okresie już to z perspektywy zjawisk nadprzyrodzonych, już to z perspektywy samego ciała. — Pardoux, francuski lekarz, który praktykował we Francji w pierwszej połowie XVII wieku, postrzegał melancholię jako chorobę psychiczną. Tymczasem, w swoim traktacie na temat dolegliwości duszy zdecydowanie odmawia on wszelkich wyjaśnień naukowych na temat tej choroby, pozostawiając tym samym pole do popisu teologom, zwolennikom egzorcyzmów, którzy etiologii choroby zdecydowanie upatrywali w demonie. Angielski lekarz Richard Napier, wierny zasadom Kościoła anglikańskiego, był zwolennikiem metody eklektycznej: wiedzy uniwersateckiej i popularnej, a także leczenia według reguł farmakopei chemicznej, nie wykluczając przy tym astrologii. Wreszcie Burton, autor Anatomii Melancholii, nigdy nie praktykował medycyny, jego wiedza o tej choroby była wyłącznie książkowa. W kolejnych wydaniach swojego dzieła rozwijał literackie dygresje na temat melancholii erotycznej i religijnej, czyniąc z tej części traktatu terapię na czyhającą na niego chorobę duszy.
The article presents the epistemological paradoxes of melancholy, which were evident in the medical discourse at the end of the Renaissance in the works of three authors, Bartholomée Pardoux, Richard Napier and Robert Burton. Any disease of the soul were interpreted at the time as the supernatural, or from the perspective of the body. Bartholomée Pardoux, French physician, who practiced in France in the first half of the sixteenth century, perceived melancholy as a mental illness. In his treatise on the diseases of the soul (1639), he strongly denies any scientific explanations about the disease, leaving scope for the theologians and exorcism supporters, who have seen etiology definitely in the demon. English physician Richard Napier (1559-1634), follower of Anglicanism, was a supporter of the eclectic method: university and popular knowledge, treatment according to the rules of Galen’s pharmacopoeia, and new chemistry, not excluding the astrology. Robert Burton, commonly known as the author of Anatomy of Melancholy, never practiced medicine and his knowledge about the disease was only from the books. In the next editions of his work, he developed quotations from literature on erotic and religious melancholy. This part of book have become, in the case of Burton’s therapy for potentially lurking on him melancholy.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2012, 007; 49-59
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA NOMINALISATION DANS LA LANGUE DU DROIT
NOMINALIZACJA W JĘZYKU PRAWA
NOMINALISATION IN LEGAL LANGUAGE
Autorzy:
DOLATA-ZARÓD, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920282.pdf
Data publikacji:
2011-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nominalisation
langue du droit
discours juridique
język prawny
nominalizacja
dyskurs prawniczy
nominalization
legal language
legal discourse
Opis:
Le discours juridique est à la fois un mélange d'histoire, de tradition, de règles et deformes. La transcription dans la pratique juridique est influencée par le respect des règles d'écriture et des usages acquis. Cela conduit à opacifier l'application des règles en matière de droit non seulement pour le profane, mais également pour la communauté juridique elle-même.La langue juridique présente des structures syntaxiques préférentielles, des marques d’énonciation qui sont des traits morphosyntaxiques à effets sémantiques. La présente communication se propose d’analyser la nominalisation dans cette langue dans un double but : d’une part, pour relever les particularités de la nominalisation des textes normatifs et, d’autre part, pour mettre en évidence à quoi correspond cette construction sur le plan des significations et en quoi elle sert les intérêts de ceux qui l'emploient de préférence à toute autre.
Legal discourse is a combination of history, tradition, rules and forms. There are specificsyntactic structures and other features typical of legal discourse and having mortho-syntacticfeatures affecting the semantic content of messages. The rules of construction (or in other wordsinterpretation) of legal texts are often unclear and ambiguous for both lay persons and lawyers. The author focuses her attention on nominalisations in the langauge of statutory instruments. Theanalysis aims at showing typical features of nominalised structures in statutory instruments and the purpose of applying them.
Dyskurs prawniczy jest połączeniem historii, tradycji, reguł i form. Transkrypcja w praktyce prawnej uwarunkowana jest regułami pisania i odpowiednim wykorzystaniem wiedzy. Prowadzi to do nieprzejrzystości w stosowaniu reguł prawa nie tylko dla laika, lecz także dla środowiska prawniczego. Język prawa zawiera bowiem szczególne struktury syntaktyczne, jak również cechy wypowiadania, które są cechami morfo-syntaktycznymi ze skutkami semantycznymi. W niniejszym artykule spróbuję przedstawić analizę nominalizacji w języku prawa. Uczynię to w dwóch celach: po pierwsze, aby wyłonić właściwości nominalizacji tekstów normatywnych, a po drugie, aby zobaczyć jak konstrukcja taka wyraża się na planie znaczeniowym i czemu służy tym, którzy używają ją częściej niż inne inne środki.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2011, 8, 1; 19-26
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’isotopie de connaissance dans les Pensées de Blaise Pascal : approche microsémantique et textuelle
Izotopia poznania w Myślach Blaise’a Pascala: ujęcie mikrosemantyczne i tekstowe
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119976.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
izotopia
tekst
sem
dyskurs
poznanie
isotopy
text
seme
discourse
knowledge
Opis:
Choć analizy tematyczne utworów literackich stanowią jedno z najbardziej tradycyjnych podejść do badania treści w tekście, rzadko się zdarza, by korzystały one z metodologii wypracowanej w nurcie semantyki językoznawczej, która pozwala na systematyczne – a nie tylko intuicyjne – prześledzenie analizowanego zjawiska z poziomu treści. Niniejszy artykuł proponuje próbę takiego właśnie podejścia do tekstu literacko-filozoficznego, jakim są Myśli B. Pascala, skupiając się na jednym tylko wątku tematycznym (poznanie) i odwołując się do osiągnięć teoretycznych i metodologicznych wypracowanych w ramach semantyki interpretacyjnej F. Rastiera. Oparta na koncepcie izotopii dyskursywnej (związanej z badaniem sensu na poziomie mikrosemantycznym) analiza mikrostruktury semicznej jednostek leksykalnych aktualizowanych w dyskursie pozwala na odkrycie i metodyczny opis tworzenia się sensu w tekście, z uwzględnieniem nietypowych relacji semantycznych, obecnych zarówno na poziomie leksykalnym (synonimia, antonimia), jak i tekstowym (specyficzne związki miedzy izotopiami). Przeprowadzone w artykule analizy dotyczą tworzenia się izotopii poznania w tekście Pascala oraz jej związków z innymi wątkami tematycznymi (izotopiami), takimi jak niewiedza, szczęście, wiara i miłość.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 107-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelques réflexions autour des formes hybrides dans la presse française contemporaine
Kilka refleksji na temat form hybrydalnych we współczesnej prasie francuskiej
Autorzy:
Komur, Greta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954326.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs
mowa zależna
mowa niezależna
struktury pośrednie
reported speech
mixed structure
reported speech with textual islet
Opis:
W artykule przedstawiono jedno ze zjawisk językowych występujących we współczesnych francuskich tekstach prasowych. Wśród struktur gramatycznych mowy zależnej i niezależnej możemy zaobserwować konstrukcje opisywane od dawna w gramatykach francuskich, jak i w innych źródłach teoretycznych. Badania na podstawie korpusu z prasy pokazały jednak, że oprócz struktur „klasycznych” istnieje duża różnorodność form mowy zależnej i niezależnej. Oznacza to, że w tzw. tekstach autentycznych, takich jak na przykład teksty dziennikarskie, odnaleźć można całą serię struktur przytoczenia wypowiedzi osoby trzeciej. W artykule nazwano je „strukturami pośrednimi”, w tym samym wypowiedzeniu dzielą one bowiem charakterystyki mowy zależnej i mowy niezależnej. Istnienie tych struktur powoduje, zdaniem autorki, niemożliwość przeprowadzenia ścisłego podziału między dwoma formami wypowiedzi tradycyjnie przeciwstawnymi – między mową zależną i niezależną.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 131-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La relation de contradiction à l’échelle de la microstructure sémique: l’exemple du SN → nom + SPrép (sans + nom)
Relacja sprzeczności na poziomie mikrostruktury semicznej
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954151.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paradoks
sprzeczność
sem
negacja
neutralizacja
dyskurs
paradox
contradiction
seme
negation
neutralization
discourse
Opis:
Na podstawie klasycznej definicji paradoksu (opinia przeciwna opinii ogólnie przyjętej) można wyróżnić dwie główne charakterystyki tego zjawiska: opinię społeczną jako normę, do której odwołuje się odbiorca (czynnik pragmatyczny), oraz swoistą relację sprzeczności między elementami, które ją tworzą (czynnik semantyczny). Ta ostatnia pozwala się zanalizować jako opozycja semiczna, powstała na osi syntagmatycznej dyskursu, np. w niektórych wyrażeniach zawierających przyimek bez („profesor bez uczniów”, „opera bez muzyki”, itp). W świetle semantyki interpretacyjnej F. Rastiera (która wpisuje się częściowo w linię semantyki strukturalnej wywodzącej się od A.J. Greimasa) relację sprzeczności obecną w tego typu syntagmach paradoksalnych można przedstawić jako wynikającą z aktualizacji dwóch sprzecznych semów (inherentnych lub aferentnych), które dyskurs przedstawia jako całkowicie kompatybilne (izotopiczne). Tak zaktualizowany paradoks może jednak ulec neutralizacji w szerszym kontekście dyskursu, nie tracąc mimo to swojego charakteru (napięcia opartego na opozycji semicznej) na poziomie semantycznym.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 145-167
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoxe et figures apparentées : quelques observations sur le critère sémantique dans les inventaires rhétoriques
Paradoks i figury pokrewne: kilka uwag na temat kryterium semantycznego w klasyfikacjach retorycznych
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119971.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
paradoks
dyskurs
figura retoryczna
semantyka
paradox
discourse
rhetorical figure
semantics
Opis:
Tradycyjne klasyfikacje zabiegów retorycznych uwzględniają paradoks jako figurę polegającą na połączeniu przeciwieństw w celu zwrócenia uwagi na głębszy, prawdziwy sens wypowiedzenia, nie opisują jednak metodycznie jego mechanizmów semantycznych. Podobnie rzecz ma się z innymi figurami, z których niektóre (jak antanaklaza, antyteza, przeciwieństwo, kontrast, ironia, oksymoron, paradiastola i paronomazja) są intuicyjnie kojarzone z paradoksem ze względu na pewne podobieństwa, oparte głównie na obecności wyraźnych opozycji na poziomie sensu lub, rzadziej, wyrażenia. Różnią się one jednak znacznie na płaszczyźnie morfologiczno-składniowej, która wydaje się podstawowym punktem odniesienia w klasyfikacjach figur retorycznych, podczas gdy kryterium semantyczne, wykazujące w większości przypadków częściową lub całkowitą identyczność mechanizmów, według których działają te figury, zostaje najczęściej pomijane. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie funkcjonowania paradoksu i figur mu „pokrewnych” w świetle ich wzajemnych związków semantycznych, co pozwala na wyodrębnienie przy pomocy metodologii językoznawczej nowych kategorii klasyfikacji i może stać się punktem wyjścia do bardziej systematycznej hierarchizacji powszechnie znanych figur retorycznych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 83-106
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le développement des capacités discursives dans l’acquisition de la langue maternelle : le cas du discours descriptif
Rozwój zdolności dyskursywnych w akwizycji języka ojczystego: przypadek dyskursu deskryptywnego
Autorzy:
Watorek, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954328.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs
opis przestrzeni
przestrzeń
akwizycja języka ojczystego
discourse
spatial description
space
L1 acquisition
Opis:
Artykuł prezentuje częściowe wyniki badań wchodzących w skład projektu „Budowa dyskursu przez uczących się języka, dorosłych i dzieci”, koordynowanego przez autorkę tekstu. W studium starano się ona pokazać, jak dzieci 4-, 7- i 10-letnie, których językiem ojczystym jest język francuski, rozwijają stopniowo zdolność budowy spójnego dyskursu. Na podstawie typu dyskursu, który jak dotąd jest stosunkowo rzadko analizowany w badaniach nad akwizycją języka ojczystego – a chodzi tu o opis przestrzeni – autorka pokazuje, w jaki sposób dzieci stopniowo budują dyskurs jednocześnie na poziomie struktury syntaktycznej wypowiedzeń, na poziomie konceptualnego wyobrażenia opisywanej przestrzeni oraz na poziomie realizacji złożonego zadania językowego. W konkluzji autorka dowodzi, że kompetencja dyskursywna nie jest całkowicie nabyta przed 10 rokiem życia oraz że stosunkowo niski poziom spójności tekstu oraz słaba organizacja konceptualna opisywanej przestrzeni są pochodną niskiej jeszcze zdolności rozwiązywania kompleksowych zadań językowych, innymi słowy: wynikają one z nie do końca rozwiniętej jeszcze zdolności budowania koherentnego i spójnego dyskursu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 147-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Langues spécialisées ou langues discursives – question terminologique ou choix épistémologique ?
Special Languages or Discourse Languages: Terminology Problem or Epistemology Choice?
Języki specjalistyczne czy języki dyskursywne – kwestia terminologii czy wybór epistemologiczny?
Autorzy:
Grzmil-Tylutki, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886459.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
język specjalistyczny
dyskurs
język dyskursywny
terminologia
special language
discourse
discourse language
terminology
Opis:
W artykule jest rozważana możliwość zastąpienia terminu „języki specjalistyczne” przez termin „języki dyskursywne”. Autorka szuka minusów po jednej stronie i plusów po drugiej. Dyskusja teoretyczna poparta jest analizą kilku wybranych języków dyskursywnych, tak na poziomie inter-, jak i intralingwalnym. Ilustracje te mają być argumentem na rzecz wyboru proponowanego terminu.
The main object of this article is to discuss the epistemological difference between two terms: special languages and discourse languages. There seems to be an area of conflict between discoursive point of view and the terminological one. The author attempts to find the advantages on the former and the disadvantages on the latter. The analysis of some discourse languages, at both an inter- and intra-lingual levels, supports the theoretical perspective.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 8; 27-47
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La polyfonctionnalite des connecteurs : la relation de contraste dans les textes juridiques comparables relatifs au domaine de la boulangerie-pâtisserie
Multifunctionality of Connectors: The Relation of Contrast in Texts Comparables on the Example of Bakery-Confectionery Discourse
Autorzy:
Dolata-Zaród, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798535.pdf
Data publikacji:
2019-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konektory; relacje; kontrast; dyskurs
connectors; relations; contrast; discourse
Opis:
WIELOFUNKCYJNOŚĆ KONEKTORÓW: RELACJA KONTRASTU W PORÓWNYWALNYCH TEKSTACH PRAWNICZYCH NA PRZYKŁADZIE DYSKURSU PIEKARSTWA-CUKIERNICTWA Celem niniejszej analizy jest sprawdzenie, w jaki sposób konektory przyczyniają się do powstawania relacji kontrastu w tekstach dotyczących jednej z dziedzin rękodzieła to jest piekarstwa-cukiernictwa. Zbadamy cechy charakterystyczne wybranych konektorów i porównamy te mechanizmy w tekstach francuskich i polskich. Pierwsza część pracy zawiera krótki przegląd dotychczasowych badań nad konektorami w literaturze francuskiej i polskiej. W części drugiej przedstawimy korpus porównywalny obejmujący oryginalne teksty francuskie i polskie: zbiorowe układy pracy i statuty z dziedziny piekarstwa-cukiernictwa. W ostatniej, trzeciej, części pracy przeprowadzimy analizę porównawczą wybranych konektorów tworzących relację kontrastu (francuskie mais i polskie ale). La polyfonctionnalite des connecteurs : la relation de contraste dans les textes juridiques comparables relatifs au domaine de la boulangerie-pâtisserie L’objectif de cette analyse est d’observer comment les connecteurs  participent  à la relation de contraste dans les textes relatifs au domaine de la boulangerie-pâtisserie, en d’autres termes, d’examiner ce que leurs caractéristiques intrinsèques confèrent à la création de ces types de relations et de comparer ces phénomènes dans les documents français et polonais. Premièrement, nous allons décrire brièvement l’état des recherches sur les connecteurs dans la littérature française et polonaise. Deuxièmement, nous allons nous pencher sur notre corpus comparable constitué de textes originaux français et polonais : les conventions collectives et les statuts. Puis, nous allons mener l’analyse comparative des connecteurs choisi concernant de la relation de contraste (français mais et polonais ale).
The aim of the analysis is to investigate how connectors contribute to the relations of contrast in the texts concerning one of the fields of handicraft, i.e. baking and confectionery. We will examine the characteristic features of selected connectors and compare these mechanisms in French and Polish texts. The first part of the study contains a short overview of the current research on connectors in French and Polish literature. In the second part, we present a comparable corpus including original French and Polish texts: collective labour agreements and statutes in the field of baking-confectionery.  In the final, third part of the article, we conduct a comparative analysis of selected connectors showing the relation of contrast (French mais and Polish ale).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 8; 155-169
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les compétences discursives dans la formation de termes composés – une contribution à la traduction spécialisée
Discursive Competences in the Process of Compound Nouns Formation – a Contribution to Specialist Translations
Kompetencje dyskursywne w tworzeniu terminów złożonych – przyczynek do tłumaczeń specjalistycznych
Autorzy:
Śliwa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933738.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
terminologia
słowotwórstwo
złożenia
dyskurs
metafory
terminology
word formation
compound nouns
discourse
metaphors
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję nazwotwórczą tworzenia terminów złożonych (wyrazów w kontekście specjalizacji zawodowej), gdzie złożenia są badane na poziomie dyskursu a nie systemu języka. Omówione są pokrótce złożenia francuskie i polskie (np. société conjugale – małżeńska wspólność majątkowa bien commun – dobro wspólne; Hodegetria lub Hodigitria, opinion publique – opinia publiczna; angioplastie – plastyka naczyniowa lub angioplastyka). Wskazują one, że w tłumaczeniach terminów złożonych należy brać pod uwagę nie tylko kalki (odwzorowywanie struktury formalnej), lecz nade wszystko kontekst dyskursu specjalistycznego i znajomość terminologii języka docelowego.
This article presents the conception of compound nouns formation (it means nouns in the context of professional specialization). The assumptions are studied on a level of discourse but not on a level of language system. The following Polish and French assumptions are discussed briefly (e.g. société conjugale – małżeńska wspólność majątkowa bien commun – dobro wspólne; Hodegetria lub Hodigitria; opinion publique – opinia publiczna; angioplastie – plastyka naczyniowa lub angioplastyka). These examples show that in translations of compound nouns it is necessary to take into consideration not only loan translations (calques of formal structure) but above all the context of the specialist discourse as well as the terminology of the target language.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 6; 97-108
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notes sur le fonctionnement de l’ironie dans le discours dialogal
Kilka uwag na temat funkcjonowania ironii w dyskursie dialogalnym
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954323.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ironia
dyskurs dialogalny
antyfraza
interakcja
interwencja
nawiązanie ironiczne
diafonia
polifonia
pragmatyczny
FTA (Face Threatening Act)
twarz
odkodowanie
irony
dialogal discourse
antiphrasis
interaction
intervention
ironic reference
diaphone
polyphone
pragmatic
face
decoding
Opis:
Zjawisko ironii (rozumiane jako oparta na antyfrazie symulacja o charakterze dewaloryzującym, adresowana do odbiorcy w celu wyszydzenia pewnej ofiary) wielokrotnie analizowane pod kątem natury swego mechanizmu (ironia jako trop, jako przytoczenie, itp.), zasługuje na uwagę również z punktu widzenia swojego funkcjonowania w dyskursie. Ironia może występować nie tylko w dyskursie monologalnym (wypowiedzi jednego podmiotu mówiącego), ale także w dyskursie dialogalnym (tworzonym przez co najmniej dwa podmioty), gdzie powinna być rozumiana nie jako figura retoryczna wpleciona w dialog, lecz jako jego integralna część, ściśle wynikająca z kontekstu i wywierająca wpływ na dalszy jego rozwój. Z punktu widzenia struktury dialogu, ironia występuje na poziomie interwencji (w znaczeniu określonym przez model interakcji werbalnych jako podstawowa jednostka monologalna), zajmując w niej bądź pozycję centralną z uwagi na swoją moc illokucyjną (kpina), bądź poboczną (efekty perlokucyjne). Ironia pozwala również na zastosowanie takich zabiegów jak diafonia (odwołanie do wypowiedzi współrozmówcy) i polifonia (odwołanie do wypowiedzi jakiegokolwiek innego podmiotu) czy grę na izotopii (tworzenie fałszywej izotopii). Rozpatrywana w perspektywie pragmatycznej, ironia jawi się jako swoisty akt mowy oraz wpisuje się w teorię grzeczności (E. Goffman, P. Brown i S. Levinson) jako FTA (Face Threatening Act, akt zagrażający „twarzy” rozmówcy). Z jednej strony jej funkcjonowanie w dialogu jest poddane rozmaitym ograniczeniom (np. tempo dialogu utrudniające jej natychmiastową interpretację przez współrozmówcę), z drugiej otwiera nowe możliwości (np. tworzenie koalicji między partnerami polilogu). Wszystko to pozwala na ujęcie ironii jako zjawiska wzmagającego dynamiczność i wielopoziomowość dyskursu dialogowego, nie tylko ze względu na swój charakter ludyczny, ale i poprzez oddziaływanie na jego przebieg i formę.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 73-104
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transgressions discursives : construction d’identités et de savoir-faire sociaux en classe de L2
Discursive Transgressions: Construing the Identity and Social Skills in the Foreign Language Classroom
Dyskursywne transgresje: konstruowanie tożsamości i umiejętności społecznych w klasie języka obcego
Autorzy:
Piotrowski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886529.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akwizycja
język obcy
dyskurs edukacyjny
tożsamość
umiejętności społeczne
acquisition
foreign language
classroom discourse
identity
social skills
Opis:
Komunikacja w warunkach formalnych jest typem specyficznego dyskursu instytucjonalnego, którego jedną z ważniejszych cech jest asymetryczny podział ról i miejsc interakcyjnych. Obserwacje mikrosekwencji komunikacyjnych w klasie języka obcego (JO) pokazują jednak, że interlokutorzy zajmujący hierarchicznie niższą pozycję (uczący się) podejmują próby zakwestionowania owego porządku poprzez wyjście poza strukturę IRE (initiation – reaction – evaluation). Na wybranych przykładach z zebranego in vivo w kilku polskich szkołach średnich korpusu lekcji JO (język francuski jako język obcy) pokazujemy owe zachowania komunikacyjne, które określamy tutaj mianem dyskursywnych transgresji, i analizujemy je pod kątem ich potencjalnego wpływu na proces akwizycji języka obcego.
Communication under formal conditions is a type of a peculiar institutional discourse; one of its most important features is an asymmetric division of roles and interactive places. However, observations of communication micro-sequences in a foreign language group show that interlocutors having a hierarchically lower position (learners) make attempts to question the order by going out of the IRE structure (initiation – reaction – evaluation). On examples selected from a corpus of foreign language classes collected in several Polish schools (French as a foreign language) communication behaviors are shown that are defined here as discursive transgressions, and we analyze them with respect to their possible effect on the process of a foreign language acquisition.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 10; 139-151
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Noms composés et autres phrasèmes : fonctionnement discursif dans le domaine spécialisé du sport
Compound Nouns and Other Phrasemes: Discursive Functioning in the Specialised Field of Sport
Wyrazy złożone i inne frazemy: dyskurs w specjalistycznej dziedzinie sportu
Autorzy:
Gomez Fernandez, Araceli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872686.pdf
Data publikacji:
2021-10-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wyraz złożony
fraza
język sportu
język specjalistyczny
leksykologia wyjaśniająca i kombinatoryczna
compound noun
phraseme
language of sport
specialised language
Explanatory Combinatorial Lexicology
Opis:
Dans cet article nous nous sommes penchés sur l’étude de mots composés et des phrasèmes en français et en espagnol dans le domaine du sport. Les études faites sur ce domaine relèvent plutôt du domaine spécifique de pratiques sportives comme le football. Mais le monde du sport est touché par d’autres disciplines (sports collectifs, individuels, de groupe) où s’imposent, à son tour, des termes nouveaux. Notre analyse a été effectué dans une perspective lexicologique, suivant les principes de la Lexicologie Explicative et Combinatoire (Mel’čuk et al. 1995), et à partir d’un corpus parallèle français-espagnol. Il provient de magazines de sport et porte sur plusieurs disciplines et domaines tels que la nutrition, la santé ou les exercices d’entraînement. Nous analysons les composés et les phrasèmes les plus représentatifs et fournissons les paraphrases auxquelles ils sont associés, et qui figurent dans les magazines. Le résultat de cette analyse nous amène à dévoiler la frontière parmi les composés et les phrasèmes.
Artykuł koncentruje się na badaniu wyrazów złożonych i frazemów w języku francuskim i hiszpańskim w dziedzinie sportu. Przeprowadzone analizy wpisują się w konkretną dziedzinę rozgrywek sportowych, takich jak piłka nożna. Nasz ogląd został przeprowadzony z perspektywy leksykalnej, zgodnie z zasadami leksykologii objaśniającej i kombinatorycznej (Mel’čuk et al. 1995), z wykorzystaniem równoległego korpusu francusko-hiszpańskiego. Analizie poddano najbardziej reprezentatywne związki i frazemy. Wyniki tych badań prowadzą do ujawnienia granicy między wyrazami złożonymi a frazemami.   Dans cet article nous nous sommes penchés sur l’étude de mots composés et des phrasèmes en français et en espagnol dans le domaine du sport. Les études faites sur ce domaine relèvent plutôt du domaine spécifique de pratiques sportives comme le football. Mais le monde du sport est touché par d’autres disciplines (sports collectifs, individuels, de groupe) où s’imposent, à son tour, des termes nouveaux. Notre analyse a été effectué dans une perspective lexicologique, suivant les principes de la Lexicologie Explicative et Combinatoire (Mel’čuk et al. 1995), et à partir d’un corpus parallèle français-espagnol. Il provient de magazines de sport et porte sur plusieurs disciplines et domaines tels que la nutrition, la santé ou les exercices d’entraînement. Nous analysons les composés et les phrasèmes les plus représentatifs et fournissons les paraphrases auxquelles ils sont associés, et qui figurent dans les magazines. Le résultat de cette analyse nous amène à dévoiler la frontière parmi les composés et les phrasèmes.
This paper focuses on the study of compound words and phrasemes in French and Spanish in the field of sport. The studies carried out in this field tend to fall within the field of specific sports practices, such as football. But the world of sport is concerned with other disciplines (team, individual, group sports) where new terms are asserted in turn. Our analysis was carried out from a lexical point of view, following the principles of Explanatory and Combinatory Lexicology (Mel’čuk et al., Introduction), and from a parallel French-Spanish corpus. It comes from sports magazines and covers several disciplines and areas such as nutrition, health and training exercises. We analyse the most representative compounds and phrasemes, and provide the paraphrases with which they are associated, and which appear in the magazines. The result of this analysis reveals the limit between compounds and phrasemes.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 8; 39-55
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies