Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wymiar kary" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Judicial Punishment Decisions Referring to Offences with Identical Statutory Punishments in the Light of Statistical Data
    Autorzy:
    Michalska-Warias, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618535.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    statutory punishment
    judicial punishment
    ustawowy wymiar kary
    sędziowski wymiar kary
    Opis:
    The article is devoted to the analysis of court punishment practice in the case of offences which have the same statutory punishment. Three groups of such offences are selected: offences punished with imprisonment from 2 to 12 years (group I), offences punished with imprisonment from 3 months to 5 years (group II) and offences punished with imprisonment from 1 month to 3 years (group III). Most of the analysed offences belonged to the group of offences against freedom (including sexual freedom) and the other chosen offences were against other socially cherished values were those quite popular in practice (therefore, the statistical data in their cases are quite representative). The analysed year was 2016. The starting hypothesis was that offences which have identical punishments in the Criminal Code (which means that the lawmaker perceives them as socially harmful in a similar way) will not be treated in such a similar way in practice and in all groups there would be offences which would be punished with visibly more severe and lighter punishments. Detailed analysis of statistical data referring to punishments imposed for the discussed offences confirmed the initial hypothesis, showing also the already known fact that courts tend to impose punishments which are closer to the minimum than to the maximum provided by the lawmaker.
    Artykuł zawiera analizę danych statystycznych odnoszących się do wymiaru kary za przestępstwa zagrożone takimi samymi sankcjami. Wybrano trzy grupy takich przestępstw: przestępstwa zagrożone karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności (grupa I), przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (grupa II) oraz przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od miesiąca do 3 lat (grupa III). Większość przestępstw należała do grupy czynów przeciwko wolności (w tym wolności seksualnej), a pozostałe wybrane przestępstwa przeciwko innym dobrom chronionym należały do tych najczęściej występujących w praktyce (dane statystyczne w ich przypadku były zatem wysoce reprezentatywne). Analizie poddano dane za rok 2016. Założenie wyjściowe było takie, że przestępstwa zagrożone identycznymi sankcjami w Kodeksie karnym (co oznacza, że ustawodawca przypisuje im taką samą hipotetyczną społeczną szkodliwość) nie są traktowane w zbliżony sposób w praktyce oraz że we wszystkich badanych grupach wystąpią przestępstwa karane wyraźnie łagodniej i wyraźniej surowiej. Szczegółowa analiza zebranych danych statystycznych potwierdziła tę hipotezę, jak również znany już od dawna fakt, że generalnie sądy mają tendencję do orzekania kar bliżej ich dolnego ustawowego zagrożenia.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Amendment to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) as a determinant of a change in the punishment philosophy?
    Nowelizacja ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) jako determinanta zmiany filozofii karania?
    Autorzy:
    Kania-Chramęga, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38421131.pdf
    Data publikacji:
    2024-07-17
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    judicial sentencing
    general directives of the judicial sentencing
    amendment to the Penal Code
    sądowy wymiar kary
    ogólne dyrektywy wymiaru kary
    nowelizacja Kodeksu Karnego
    Opis:
    The paper aims to determine whether the amendment (editorial and allocative) to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) can be a factor directing towards a pro-repressive modelling of the penal policy. A comparative analysis of the previous and the new (i.e. in force since 1 October 2023) redaction of the general directives of judicial sentencing will serve as a starting point for answering the question whether the courts will be “obliged” to take into account the analyzed regulations “in the spirit” of repressiveness. Giving a negative answer in this respect, the paper will present an attempt to provide the general directives of judicial sentencing with a correct interpretation that de facto abstracts from the distorted intentions of the originators. Further in the paper, attention will also be paid to whether the new wording of Article 53(1) of the Penal Code will be of significance to increasing the practical usefulness of the discussed determinants in the process of judicial sentencing.
    Celem artykułu jest ustalenie, czy zmiana (redakcyjna oraz alokacyjna) ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) może stanowić czynnik ukierunkowujący na prorepresyjnie zorientowane modelowanie polityki karnej. Komparatystyczna analiza poprzednio obowiązującej oraz nowej (tj. obowiązującej od 1 października 2023 r.) redakcji ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary będzie stanowiła punkt wyjścia do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy sądy będą zobligowane do uwzględniania analizowanych regulacji w duchu represyjności. Udzielając odpowiedzi negatywnej w tym zakresie, w artykule przedstawiono próbę nadania ogólnym dyrektywom sądowego wymiaru kary prawidłowej wykładni, de facto abstrahującej od wypaczonych intencji projektodawców. W dalszej części opracowania zwrócono uwagę również na to, czy zmodyfikowane ujęcie art. 53 § 1 k.k. może mieć znaczenie dla zwiększenia praktycznej przydatności omawianych determinantów w procesie sądowego wymiaru kary.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 37-53
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-custodial penalties laid down by statute and determined by court in the light of the amendment to Criminal Code of 13 June 2019
    Autorzy:
    Konarska-Wrzosek, Violetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338616.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-02
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    ustawowy wymiar kary
    sądowy wymiar kary
    zasada nulla poena sine lege certa
    zasada indywidualizacji wymiaru kary
    zasada swobodnego uznania sądu
    kary wolnościowe i ich granice
    dyrektywy ogólne sądowego wymiaru kary
    penalty laid down by statute
    penalty determined by court
    nulla poena sine lege certa principle
    principle of individualised sentencing
    principle of a court’s discretion
    noncustodial penalties and their limits
    general directives on court sentencing
    Opis:
    The article discusses amendments to the General part of the Criminal Code passed on 13 June 2019, concerning penalties laid down by statute and determined by court. In particular, the author analyses the issue of seemingly directive-like changes concerning the imposition of a fine and the penalty of limitation of liberty in the case those penalties co-occur with the penalty of deprivation of liberty, which in fact increase the minimum limits of those penalties for many offences in the field of the whole common and military criminal law. The author examines the provisions added to Article 33 CC: §§ 1a and 2a, and to Article 34 CC: § 1aa, in the context of the nulla poena sine lege certa principle, the principle of individualised sentencing and the principle of a court’s discretion in the process of imposing a penalty or other penal measures. The author also assesses the purposefulness of the introduction of the catalogue of aggravating and extenuating circumstances to the Criminal Code (Article 53 §§ 2a and 2b CC added). She mainly draws attention to difficulties that can occur in a court’s assessment to what extent the occurrence of given extenuating circumstances justifies taking them into account within standard sentencing and when it will give grounds for the application of the institution of extraordinary extenuation of a sentence. The article also presents the amendments to the wording of Article 53 § 1 CC within the scope of general directives on a penalty determined by court, which mainly tend to direct sentencing towards revenge for an offence committed and general prevention. Taking into account individual prevention was pushed to the background, and the objective of preventing a convict from returning to crime was narrowed, while striving to achieve educational objectives in the field of a convict’s attitudes and conduct was totally ignored. The article is strongly critical of the amendments passed. That is why, it is expected they will not enter into force.
    Publikacja dotyczy zmian uregulowań części ogólnej Kodeksu karnego uchwalonej ustawą z 13 czerwca 2019 r. w zakresie ustawowego i sądowego wymiaru kary. W szczególności podjęto w niej kwestię z pozoru dyrektywalnych zmian dotyczących wymiaru kary grzywny i kary ograniczenia wolności, gdy kary te współwystępują w sankcji z karą pozbawienia wolności, które w istocie podwyższają dolne granice tych kar za liczne typy przestępstw w obszarze całego prawa karnego powszechnego i wojskowego. Przeanalizowano postanowienia dodanych do art. 33 k.k.: § 1a i 2a oraz do art. 34 k.k. – § 1aa w kontekście zasady nulla poena sine lege certa, zasady indywidualizacji wymiaru kary i zasady swobodnego uznania sądu przy wymierzaniu kary i innych środków penalnych. Oceniono także celowość wprowadzenia do Kodeksu karnego katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących (dodany art. 53 § 2a i 2b k.k.). Zwrócono przede wszystkim uwagę na mogące pojawiać się trudności przy ocenianiu przez sąd, na ile wystąpienie danych okoliczności łagodzących uzasadnia ich uwzględnienie w ramach tzw. zwyczajnego wymiaru kary, a kiedy upoważniać będzie do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. W artykule zajęto się także zmianami przeprowadzonymi w treści art. 53 § 1 k.k. z zakresie dyrektyw ogólnych sądowego wymiaru kary, które ukierunkowują ten wymiar przede wszystkim na odpłatę za popełnione przestępstwo i prewencję ogólną. Wzgląd na prewencję indywidualną zszedł na plan dalszy, przy czym zawężono jej cele do zapobiegania powrotowi sprawcy do przestępstwa z całkowitym pominięciem starań o osiągnięcie celów wychowawczych w zakresie postaw i zachowania karanej jednostki. Artykuł ma charakter zdecydowanie krytyczny wobec uchwalonych zmian. Dlatego należy oczekiwać, że nie wejdą one w życie.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 2; 55-67
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legislative changes regarding directives on sentencing
    Autorzy:
    Konarska-Wrzosek, Violetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392543.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    amendment to the Criminal Code of 20 February 2015
    penalty imposition
    misdemeanours
    special directives on penalty imposition
    interpretational doubts regarding Article
    37a and 37b CC
    proposals de lege ferenda
    nowelizacja k.k. z 20 lutego 2015 r.
    wymiar kary
    występki
    dyrektywy szczególne wymiaru kary
    wątpliwości wykładnicze przepisów art. 37a i 37b k.k.
    postulaty de lege
    ferenda
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę dogmatycznoprawną nowych uregulowań, wprowadzonych przez nowelę z dnia 20 lutego 2015 r., zawartych w art. 58 § 1, 37a i 37b k.k. Autorka stoi na stanowisku, że przepisy te artykułują dyrektywy szczególne na użytek sądowego wymiaru kary za występki o lekkim, średnim lub poważnym ciężarze gatunkowym, określające ustawowe preferencje w zakresie wyboru rodzaju kary, gdy taki wybór jest przewidziany w sankcji albo możliwości zastosowania wolnościowej kary zamiennej, gdy przestępstwo jest zagrożone sankcją prostą przewidującą tylko karę pozbawienia wolności lub też możliwości orzeczenia kary mieszanej składającej się z krótkiej kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. Autorka w szczególności neguje trafność wykładni przepisu art. 37a k.k., w myśl której przekształca on wszystkie sankcje proste grożące za występki przewidujące karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat w sankcje alternatywne zawierające oprócz tej kary także karę grzywny lub karę ograniczenia wolności. Autorka wskazuje na szereg negatywnych skutków takiej wykładni i przedstawia określone propozycje de lege ferenda zarówno co do modyfikacji treści analizowanych unormowań, jak i zmiany ich usytuowania w Części ogólnej k.k..
    The article is a dogmatic and legal analysis of new regulations introduced by the amendment of 20 February 2015 to Articles 58 § 1, 37a and 37b CC. The author presents the opinion that the regulations articulate special directives on judicial imposition of penalties for petty, medium and high impact misdemeanours stipulating statutory preferences with respect to the choice of a penalty provided that such choice is envisaged in the sanction or it is possible to apply a noncustodial alternative penalty when a crime carries a simple sanction of just imprisonment or a possibility of imposing a mixed penalty composed of short imprisonment and a non-custodial penalty. The author is especially against the interpretation of the provision of Article 37a CC according to which it transforms all simple sanctions for misdemeanours carrying imprisonment not exceeding eight years into alternative sanctions composed of imprisonment and a fine or a non-custodial penalty. The author points out a series of negative results of such interpretation and presents proposals de lege ferenda with regard to modification of the analysed norms as well as a change of their placement in the General Issues chapter of the Criminal Code
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 34-43
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies