Judicial Punishment Decisions Referring to Offences with Identical Statutory Punishments in the Light of Statistical Data

The article is devoted to the analysis of court punishment practice in the case of offences which have the same statutory punishment. Three groups of such offences are selected: offences punished with imprisonment from 2 to 12 years (group I), offences punished with imprisonment from 3 months to 5 years (group II) and offences punished with imprisonment from 1 month to 3 years (group III). Most of the analysed offences belonged to the group of offences against freedom (including sexual freedom) and the other chosen offences were against other socially cherished values were those quite popular in practice (therefore, the statistical data in their cases are quite representative). The analysed year was 2016. The starting hypothesis was that offences which have identical punishments in the Criminal Code (which means that the lawmaker perceives them as socially harmful in a similar way) will not be treated in such a similar way in practice and in all groups there would be offences which would be punished with visibly more severe and lighter punishments. Detailed analysis of statistical data referring to punishments imposed for the discussed offences confirmed the initial hypothesis, showing also the already known fact that courts tend to impose punishments which are closer to the minimum than to the maximum provided by the lawmaker.

Artykuł zawiera analizę danych statystycznych odnoszących się do wymiaru kary za przestępstwa zagrożone takimi samymi sankcjami. Wybrano trzy grupy takich przestępstw: przestępstwa zagrożone karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności (grupa I), przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (grupa II) oraz przestępstwa zagrożone karą pozbawienia wolności od miesiąca do 3 lat (grupa III). Większość przestępstw należała do grupy czynów przeciwko wolności (w tym wolności seksualnej), a pozostałe wybrane przestępstwa przeciwko innym dobrom chronionym należały do tych najczęściej występujących w praktyce (dane statystyczne w ich przypadku były zatem wysoce reprezentatywne). Analizie poddano dane za rok 2016. Założenie wyjściowe było takie, że przestępstwa zagrożone identycznymi sankcjami w Kodeksie karnym (co oznacza, że ustawodawca przypisuje im taką samą hipotetyczną społeczną szkodliwość) nie są traktowane w zbliżony sposób w praktyce oraz że we wszystkich badanych grupach wystąpią przestępstwa karane wyraźnie łagodniej i wyraźniej surowiej. Szczegółowa analiza zebranych danych statystycznych potwierdziła tę hipotezę, jak również znany już od dawna fakt, że generalnie sądy mają tendencję do orzekania kar bliżej ich dolnego ustawowego zagrożenia.