Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "szkielet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Morphology and merom gradients in the Ordovician receptacilitid Fisherites reticulatus
Autorzy:
Finney, S C
Fisher, D.C.
Nitecki, M.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23152.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
meromy
Ameryka Polnocna
ordowik
skamienialosci
morfologia
receptaculity
Fisherites reticulatus
szkielet
paleontologia
Opis:
The Middle to Late Ordovician receptaculitid Fisherites reticulatus (Owen 1844) is the most abundant and widespread receptaculitid known, and yet existing descriptions of its morphology do not reach the level of detail achieved in recent studies of other receptaculitid taxa. We present a redescription of the morphology of individual meroms and of the entire thallus, focusing on gradients in merom number and shape. We document positional information not with distance or angular measurements, but in terms of units of organization of the thallus itself, the number of merom sites from a reference pole. Although more labor intensive, this more accurately portrays thallus symmetry and yields a characterization of form that more directly reflects the developmental program of the organism.
Receptaculit Fisherites reticulatus (Owen 1844) jest najpospolitszym przedstawicielem tej grupy skamieniałości w środkowym i późnym ordowiku Ameryki Płn. Liczne znaleziska ośrodek jego szkieletów pozwalają na szczegółowe odtworzenie przebiegu wzrostu i ułożenia poszczególnych elementów szkieletowych (meromów).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 3-4; 233-272
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of an optical system for bending and torsional analyses of open cold-formed profiles
Zastosowanie systemu optycznego do analizy giętno-skrętnej otwartych profili zimnogiętych
Autorzy:
Kosiń, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067622.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
Aramis
light steel skeleton
thin-walled elements
lekki szkielet stalowy
elementy cienkościenne
Opis:
The paper presents the application of the Aramis optical system for determining the bending and torsional rigidity of cold-formed C profiles. Cold-formed thin-walled beams have many advantages that are technically important. The subject of the experimental research were thin-walled cold-formed beams loaded with a concentrated force in 1/3 of the beam span. The paper presents an example of using this system as an auxiliary tool for testing the free torsion of unstiffened and stiffened C-elements. The presented results are part of the research on the impact and effectiveness of the use of longitudinal bracing made in 3D printing technology.
W pracy przedstawiono zastosowanie systemu optycznego Aramis w celu określenia sztywności giętno - skrętnej zimnogiętych profili ceowych. Belki cienkościenne kształtowane na zimno charakteryzują się wieloma zaletami ważnymi z inżynierskiego punktu widzenia. Przedmiotem badań doświadczalnych były belki cienkościenne kształtowane na zimno obciążone siłą skupioną w 1/3 rozpiętości belki. W pracy przedstawiono przykład wykorzystania tego systemu jako narzędzia pomocniczego do badań nieswobodnego skręcania nieusztywnionych i usztywnionych elementów ceowych. Prezentowane wyniki stanowią część badań nad wpływem i skutecznością zastosowania usztywnienia podłużnego wykonanego w technologii druku 3D.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2020, 26 (176); 83-88
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobile Robot Simulation Framework
Szkielet oprogramowania do symulacji robota mobilnego
Autorzy:
Ciurej, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/274711.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:
mobile robotics
trajectory
simulation
agent based
programming framework
robotyka mobilna
symulacja
szkielet oprogramowania
Opis:
This paper presents a programming framework for simulation of the mobile robot. Model of Khepera III robot with IR proximity sensors was considered as a base model for tests of proposed system. Architecture of designed software was presented with the use of UML class diagram.
W artykule zaprezentowano szkielet oprogramowania do symulacji kołowego robota mobilnego. Jako przykład rzeczywistego robota przedstawiono robot Khepera III z czujnikami IR do wykrywania i omijania przeszkód. Zaprezentowany szkielet jest niezależny od fizycznej reprezentacji robota mobilnego.
Źródło:
Pomiary Automatyka Robotyka; 2019, 23, 4; 25-30
1427-9126
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gardineria - a scleractinian living fossil
Gardineria - zyjaca skamienialosc wsrod koralowcow szesciopromiennych
Autorzy:
Stolarski, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21007.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Zardinophyllum zardini
mezozoik
trias
paleozoik
protoheterastreidy
skamienialosci
rugozy
Gardineria
szkielet
mikrostruktura
koralowce szesciopromienne
paleontologia
Opis:
The basic architecture (Bauplan) and microstructure of the skeleton of Recent Gardineria are noticeably different from those of most other modern scleractinians. The wall of the Gardineria skeleton is entirely epithecate (non-trabecular), while in the majority of modern Scleractinia the epitheca is either absent or added to the main wall which usually is of trabecular nature. These different patterns of theca formation reflect significant anatomical differences in the peripheral parts of the polyp. The Bauplan of Gardineria pattern, exceptional in the modern scleractinian fauna, was widespread among early Mesozoic corals, particularly among the Triassic protoheterastraeids. Similar skeletons also occur in some late Palaeozoic rugosans (e.g., polycoeliids). Zardinophyllum zardini, an aberrant Triassic scleractinian coral, with a supposed rugosan septal insertion, supports the hypothesis of the rugosan origin of the Scleractinia
Podstawowy plan budowy (Bauplan) i mikrostruktura szkieletu przedstawicieli współczesnego rodzaju Gardineria różni się zasadniczo nie tylko od Flabellidae do których rodzaj ten był zaliczany, ale od większości współczesnych Scleractinia. Gardineria ma wyłącznie epitekalną (nietrabekularną) ścianę, gdy u większości współczesnych koralowców sześciopromiennych epiteka nie występuje, albo rozwinięta jest obok podstawowej ściany, która ma budowę trabekularną. Różnice w budowie ściany u tych korali odzwierciedlają odmienną budowę brzeżnej, szkieletotwórczej części polipów. Koralowce wczesnomezozoiczne, w szczególności triasowe protoheterastreidy, powszechnie tworzyły szkielety o planie budowy podobnym do występującego u Gardineria. Rodzaj ten uznany został za formę reliktową uważanej za wymarłą nadrodziny Volzeioidea. Linię rozwojową Gardineria (Gardineriidae fam. n.) reprezentują w stanie kopalnym: wczesnokredowy rodzaj Adkinsella, wczesnojurajski Rodinosmilia, a być może również środkowojurajski Kraterostrobilos. Szkielety o podobnej budowie tworzyły również niektóre późnopaleozoiczne rugozy, m.in. z rodziny Polycoeliidae. Znalezisko triasowego Zardinophyllum zardini, uważanego za aberantnego koralowca sześciopromiennego, o podobnym planie budowy co Gardineria, jednak o przypuszczalnie seryjnym (a nie cyklicznym jak u Scleractinia) sposobie przyrastania septów, przemawia za hipotezą o rugozowych korzeniach Scleractinia.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 4; 339-367
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ultrastructure of some Ordovician graptoloid prosiculae
Autorzy:
Bates, D E B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22160.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
szkielet promienisty
ordowik
skamienialosci
graptolity
paleontologia
formacje skalne
rabdozomy
ultrastruktura
wapienie
Geniculograptus typicalis
prosicule
Opis:
The graptoloid prosicula (conus and cauda) forms the first part of the growing colony, and was probably secreted during a single continuous episode of growth. The wall is composed of a central unit of criss-cross fibrils (fusellar fabric), interlaced with parallel fibrils whose grouping appears as the spiral line (spiral line fabric). The conus is lined with a granular or felted sheet (sheet fabric). The diaphragm, at the apex of the conus, appears to be formed of fusellar fabric. The cauda is formed of fusellar and spiral fabrics with a central cavity apparently not open to the conus interior. An outer layer (diamond, mesh fabric) of fibrils forming a diamond mesh covers both conus and cauda, and is itself overlain by longitudinal rods. The apex of the cauda is formed of a second domed diaphragm of criss-cross fibrils, covered by a sheet fabric. The nema is extended distally as a series of finger-shaped increments, overlain by bandages. An outermost layer of clustered fibrils (stellate fabric) is occasionally present, lying on, or formed by a modification of, the diamond mesh fibrils of the conus.
Prosicula graptolitów jest najwcześniej tworzoną częscią rabdozomu i była najprawdopodobniej budowana przez pierwszego zooida tuż po jego metamorfozie ze swobodnie żyjącej larwy. Przedmiotem niniejszej pracy jest ultrastruktura prosicul z późnoordowickiego wapienia Viola Springs. Prosicule z tej formacji skalnej zapewne należą do dwuseryjnych grapiolitów, których najpospolitszym występującym tam gatunkiem jest Geniulograptus typicalis. Na przełamach ścianek prosiculi obserwowanych w skaningowym mikroskopie elektronowym ukazuje się ich trójwarstwowa budowa, z wysciółką wewnątrz o nieregularnie orientowanych włóknach, środkową ścianą z wplecionymi włóknami tworzącymi linię spiralną oraz zewnętrzną warstwą o włóknach krzyżujących się w rombowy splot. Środkowa warstwa ściany tworzona była zapewne w jednorazowym akcie sekrecji ale jej struktura nie różni się istotnie od fuzellarnych elementów rabdozomu. Nema powstawała jako seria palcowatych przyrostów okrytych przez bandaże; jej wnętrze jest lite, nie pozostawia miejsca na jakiekolwiek miękkie tkanki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 1; 39-57
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Muscle Forces and Joint Reaction in Lower Limbs During the Take-Off from the Springboard
Autorzy:
Dziewiecki, K.
Mazur, Z.
Blajer, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/386808.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
szkielet
symulacja
siła mięśniowa
musculoskeletal human models
inverse dynamics simulation
muscle forces
joint reactions
Opis:
Computer simulation methods, based on the biomechanical models of human body and its motion apparatus, are commonly used for the assessment of muscle forces, joint reactions, and some external loads on the human body during its various activities. In this paper a planar musculoskeletal model of human body is presented, followed by its application to the inverse simulation study of a gymnast movement during the take)off from the springboard when performing the handspring somersault vault on the table. Using the kinematic da) ta of the movement, captured from optoelectronic photogrammetry, both the internal loads (muscle forces and joint reactions) in the gym) nast’s lower limbs and the external reactions from the springboard were evaluated. The calculated vertical reactions from the springboard were then compared to the values assessed using the captured board displacements and its measured elastic behaviors.
Źródło:
Acta Mechanica et Automatica; 2012, 6, 4; 11-14
1898-4088
2300-5319
Pojawia się w:
Acta Mechanica et Automatica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The squamation of “Ctenacanthus” costellatus (Chondrichthyes: Ctenacanthiformes) from the Carboniferous of Lublin area, south-eastern Poland
Autorzy:
Ginter, Michał
Skompski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138805.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ctenacanthiformes
sharks
dermal skeleton
Viséan
Lublin Coal Basin
rekiny
szkielet skórny
wizen
Lubelskie Zagłębie Węglowe
Opis:
A sample of late Viséan limestone from the Włodawa IG-4 borehole, east of Lublin, Poland, yielded a piece of a tooth and a few hundred well-preserved scales comparable to those of “Ctenacanthus” costellatus Traquair, 1884 from Glencartholm, Scotland, UK. Most of the scales are typical compound body scales of the ctenacanthid type. Their crowns are composed of several separate odontodes whose distal ends are turned backwards and bases are characterised by concave undersides. In the material, there are also sparse scales with similar crowns but with flat or convex bulbous bases, as well as ornamented plates and single, star-like denticles, probably from the head region. The taxonomic status of “Ctenacanthus” costellatus was analysed and a new generic name for that species, viz. Glencartius gen. nov., is proposed.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 4; 571-582
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ] from the Late Cretaceous of Mongolia: anatomy and relationships
Anatomia i pokrewienstwa poznokredowego krokodyla z Mongolii Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ]
Autorzy:
Osmolska, H
Hua, S
Buffetaut, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20005.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Gobiosuchus kielanae
Mongolia
kreda
szkielet
paleontologia
czaszki
Protosuchia
morfologia zwierzat
krokodyle
anatomia zwierzat
Opis:
The original description (Osmólska 1972) of the skull, postcranial skeleton, and armour of a protosuchian, Gobiosuchus kielanae (Gobiosuchidae Osmólska), is supplemented and revised on the basis of additional specimens from the type locality and horizon (Bayn Dzak, ?early Campanian Djadokhta Formation). It is suggested that Gobiosuchus kielanae was an entirely terrestrial and probably insectivorous animal. Assignment of Gobiosuchus to Protosuchia is supported by the following characters: basisphenoid larger than basioccipital; extensive ventral contact between quadrate and basisphenoid; pneumatic pterygoid; quadrate condyles only slightly protouding beyond posterior margin of braincase, and lack of retroarticular process. Gobiosuchus differs from other protosuchians in the following features: snout wider than high; palatal processes of premaxillae contacting along their entire length; closed supratemporal and mandibular fenesftae; basioccipital extending dorsally onto occiput and separating on each side ventromedial part of quadrate from contact with otoccipital; posterolateral process of squamosal extended far behind mandibular articulation; presence of cranioquadrate passage; descending process of prefrontal contacting palate; armour of sutured osteoderms encasing at least some of long limb bones; presence of peculiar accessory osteoderms in regions of articulation of limbs with girdles, and more than two longitudinal rows of dorsal osteoderms.
Praca zawiera opis czaszki i szkieletu pozaczaszkowego prymitywnego krokodyla, Gobiosuchus kielanae Osmólska, 1972, żyjącego pod koniec okesu kredowego, w kampanie, na terenie dzisiejszej pustyni Gobi w Mongolii. Był to bardzo mały (ok. 60 cm długi), długonogi krokodyl, o długiej, smukłej szyi, całkowicie okryty pancerzem z połączonych ze sobą skostnień skórnych. Małe rozmiary oraz małe, ostre zęby wskazują, że jego pożywieniem mogły być owady i inne drobne bezkręgowce, a także małe kręgowce - jaszczurki i ssaki. Szczegółowa analiza anatomiczna wykazała obecność u G. kielanae cech synapomorficznych Protosuchia, co potwierdza wcześniejsze, tymczasowe zaliczenie rodzaju Gobiosuchus (Osmólska 1972) do tej najprymitywniejszej grupy krokodyli. W budowie czaszki Gobiosachus są też bardzo liczne cechy autapomorficzne, różniące go od wszystkich innych krokodyli, a także kilka cech charakteryzujących bardziej zaawansowane krokodyle z grupy Mesoeucrocodylia. Wobec przeważającej ilości cech charakterstycznych dla Protosuchia, cechy te uznano za konwergencje. G. kielanae jest najkompletniej zachowanym z dotychczas poznanych przedstawicieli Protosuchia. Jest również stratygraficznie najmłodszym znanym przedstawicielem tej słabo poznanej i nielicznej grupy prymitywnych krokodyli, gdyż większość jej przedstawicieli żyła podczas okresu jurajskiego, tylko nieliczne gatunki znane są z osadów wczesnej części okresu kredowego.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 257-289
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Caradoc and early Ludlow Radiolaria from Baltic erratic boulders
Autorzy:
Gorka, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20279.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
karadok
sylur
Baltyk
ordowik
skamienialosci
ludlow
glazy narzutowe
wapien baltycki
szkielet
paleontologia
Radiolaria
mikroorganizmy kopalne
Opis:
Glacial erratic boulders of the Ostseekalk type, late Caradoc in age, contain spumellarian radiolarians with their skeleton substituted by iron minerals secondarily oxidized to goethite. Species of both the Inaniguttidae, characterized by the presence of a small spherical central shell, and Entactiniidae, with a transverse central bar, have been identified. A similar radiolarian assemblage, but with original siliceous skeletons preserved, has been identified in a graptolitic lirnestone boulder, early Ludlow in age.
Opracowano Radiolaria (Polycystina) z ordowickich i sylurskich głazów narzutowych regionu bałtyckiego. Ordowickie głazy narzutowe, to tak zwany "wapień bałtycki", którego wiek określa się na późny karadok. Zawarte w nich szkielety Radiolaria są zlimonityzowane lub spirytyzowane, co jest częstym zjawiskiem w przypadku tej grupy mikroorganizmów kopalnych. Przedstawiono historię badań nad skamieniałościami zawartymi w wapieniu bałtyckim ze szczególnym uwzględnieniem prac polskich autorów oraz nad Radiolariami z ordowickich i sylurskich osadów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 169-179
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolutionary trends in the epithecate scleractinian corals
Autorzy:
Roniewicz, E
Stolarski, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22890.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fald brzezny
Scleractinia
trias
skamienialosci
epiteka
skleraktinia
ewolucja
polipy
morfologia
korale
paleontologia
mikrostruktura
szkielet
ontogeneza
Opis:
Adult stages of wall ontogeny of fossil and Recent scleractinians show that epitheca was the prevailing type of wall in Triassic and Jurassic corals. Since the Late Cretaceous the frequency of epithecal walls during adult stages has decreased. In the ontogeny of Recent epithecate corals, epitheca either persists from the protocorallite to the adult stage, or is replaced in post-initial stages by trabecular walls that are often accompanied by extra-calicular skeletal elements. The former condition means that the polyp initially lacks the edge zone, the latter condition means that the edge zone develops later in coral ontogeny. Five principal patterns in wall ontogeny of fossil and Recent Scleractinia are distinguished and provide the framework for discrimination of the four main stages (grades) of evolutionary development of the edge-zone. The trend of increasing the edge-zone and reduction of the epitheca is particularly well represented in the history of caryophylliine corals. We suggest that development of the edge-zone is an evolutionary response to changing environment, mainly to increasing bioerosion in the Mesozoic shallow-water environments. A glossary is given of microstructural and skeletal terms used in this paper.
Zmiany w budowie ściany szkieletu Scleractinia, jakie obserwować można od triasu do dziś (Fig. 1-14), są wyrazem modyfikacji anatomicznych w budowie dystalnej części ich polipów. Pierwotnym typem ściany u skleraktinii, który występował niemal u wszystkich osobnicznych i faceloidalnych korali triasowych byla epiteka tworząca zewnętrzną część szkieletu (Fig. 1A, 6). Ciało polipa nie wykraczało poza granice epiteki, co w przypadku wielu rodzajów oznaczało, że zawarte ono było w obrębie niewielkiej przestrzeni wewnątrzkielichowej. Epiteka powstaje w bruździe epitekalnej dystalnego zafałdowania ścianki polipa, które można uwazać za zaczątkowy fałd brzeżny. Epiteka odróżnia się od innych ścian korali (1) miejscem tworzenia, (2) mikrostrukturą i (3) morfologią. Obecność epiteki u korali kopalnych i dzisiejszych stwierdza się na podstawie włóknistej (nietrabekularnej) struktury o wzroście dośrodkowym, lub morfologii jej zewnętrznej powierzchi pokrytej liniami przyrostowymi (Fig. 2-12). W ewolucji Scleractinia widoczny jest trend do otaczania szkieletu faldem ciała miękkiego, tzw. fałdem brzeznym (edge-zone), czego efektem jest redukcja, a następnie eliminacja pierwotnej ściany epitekalnej. Epiteka jest zastępowana przez ściany trabekularne, którym towarzyszą pozakielichowe złogi szkieletowe (np. tynk ścienny = tectura, patrz Fig. 1B i 4), bądź wchodzi w skład ścian złożonych, np. jako ściany epitekalno-paratekalne, epitekalno-septotekalne (Fig. 3, 11). Wydzielono pięć podstawowych modeli ontogenezy szkeletu kopalnych i współczesnych skleraktinii i rozpatrzono na ich tle gradacje w rozwoju fałdu brzeżnego (Fig. 15). Wyróżniono cztery stopnie w rozwoju fałdu brzeżnego: (I) preformacja fałdu brzeżnego w postaci dystalnego fałdu ściany; (II) uformowanie się fałdu brzeżnego o zmiennym zasięgu i braku/ograniczonej zdolności do tworzenia pozaściennych złogów szkieletowych; (III) pokrycie szkieletu przez fałd brzeżny posiadający zdolność wytwarzania tynku ściennego; (IV) redukcja zasięgu fałdu brzeżnego do strefy dystalnej szkieletu, z zachowaniem zdolności do wytwarzania tynku ściennego. Przemiany związane z wykształceniem się fałdu brzeżnego, a następnie jego rolę w tworzeniu szkieletu widać najpełniej w ewolucji Caryophylliina: od wyłącznie epitekalnych Volzeioidea (trias-dziś) do posiadających szkielet całkowicie otoczony fałdem ciała miękkiego Turbinoliidae (kreda-dziś). Rozwój fałdu brzeżnego mógł stanowić ewolucyjną odpowiedź korali na zmieniaące się warunki środowiska, głównie na nasilenie bioerozji w mezozoicznych środowiskach płytkowodnych. Dziś korale o wyłącznie epitekalnych ścianach występują jedynie w wodach głębokich bądź w środowiskach kryptycznych (np. Gardineria i niektóre Guyniidae).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 131-166
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modeling an embankment with a natural slope
Modelowanie nasypów o naturalnym nachyleniu
Autorzy:
Koźniewski, E.
Koźniewski, M.
Orłowski, M.
Owerczuk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119173.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
straight skeleton
circular cone
parabola
hyperbola
medial axis
okrągły stożek
prosty szkielet
hiperbola
środkowa oś
Opis:
The paper presents a geometric characterization of models of embankments with a natural slope and discusses the relationship of these models with roof skeletons (straight skeletons), Voronoi diagrams for polygons (medial axis) and offset curves. Authors show AutoCAD commands, which can be used to generate geometric models of the embankments of any base.
W pracy przedstawiono geometryczną charakteryzację modeli nasypów o naturalnym kącie nachylenia powierzchni stokowej tworzącej nasyp. Wskazano na ich powiązanie ze szkieletami dachów (prostymi szkieletami) i diagramami Voronoi dla wielokątów. Pokazano za pomocą jakich poleceń programu AutoCAD można realizować geometryczne modele nasypów o dowolnej podstawie.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2013, 25; 49-56
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Numerical analysis of the stability of a two-story building made using a light steel skeleton frame
Numeryczna analiza stateczności dwukondygnacyjnego budynku wykonanego w technologii lekkiego szkieletu stalowego
Autorzy:
Kosiń, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067718.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
light steel skeleton
FEM (finite element method)
thin-walled elements
lekki szkielet stalowy
numeryka
elementy cienkościenne
Opis:
The article presents a numerical analysis of a single-family house made using the technique of a light steel skeleton frame. Numerical models were prepared for the adopted building, which was subjected to stability analysis using the Robot Structural program. The analysed construction lists possible loads that occur in accordance with applicable standards. In addition, a bending - torsional analysis was performed for the separated part of the external partition. This analysis was performed in the Ansys 18.1.1 Academic Research program. Based on the results obtained, the impact of the considered models on the stability of the building body and the torsion angle of selected elements of the vertical partition were assessed.
Przedstawiono numeryczną analizę budynku jednorodzinnego wykonanego w technologii lekkiego szkieletu stalowego. Dla przyjętego budynku sporządzono modele numeryczne, który poddano analizie stateczności za pomocą programu Robot Structural. W analizowanej konstrukcji zestawiono możliwe do wystąpienia obciążenia zgodnie z obowiązującymi normami. Dodatkowo dokonano analizy giętno-skrętnej dla wyodrębnionej części przegrody zewnętrznej. Analiza ta została wykonana w programie Ansys 18.1.1 Academic Research. Na podstawie uzyskanych wyników oceniono wpływ rozpatrywanych modeli na stateczność bryły budynku, jak również kąta skręcania wybranych elementów przegrody pionowej.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 92-98
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An automatic segmentation method for scanned images of wheat root systems with dark discolourations
Autorzy:
Gocławski, J.
Sekulska-Nalewajko, J.
Gajewska, E.
Wielanek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/930018.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
system korzeniowy
segmentacja
szkielet
klasteryzacja
root system image
segmentation
skeleton
root discolourations
fuzzy c-means clustering
Opis:
The analysis of plant root system images plays an important role in the diagnosis of plant health state, the detection of possible diseases and growth distortions. This paper describes an initial stage of automatic analysis-the segmentation method for scanned images of Ni-treated wheat roots from hydroponic culture. The main roots of a wheat fibrous system are placed separately in the scanner view area on a high chroma background (blue or red). The first stage of the method includes the transformation of a scanned RGB image into the HCI (Hue-Chroma-Intensity) colour space and then local thresholding of the chroma component to extract a binary root image. Possible chromatic discolourations, different from background colour, are added to the roots from blue or red chroma subcomponent images after thresholding. At the second stage, dark discolourations are extracted by local fuzzy c-means clustering of an HCI intensity image within the binary root mask. Fuzzy clustering is applied in local windows around the series of sample points on roots medial axes (skeleton). The performance of the proposed method is compared with hand-labelled segmentation for a series of several root systems.
Źródło:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2009, 19, 4; 679-689
1641-876X
2083-8492
Pojawia się w:
International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A proposal for descriptive geometry term papers
Propozycja pracy semestralnej z geometrii wykreślnej
Autorzy:
Koźniewski, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/118808.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
skeleton of roof
straight skeleton
circular cone
parabola
hyperbola
Voronoi diagram
medial axis
offset curve
friction angle
embankment
Dandelin’s theorem
szkielet dachu
prosty szkielet
okrągły stożek
hiperbola
diagram Woronoja
środkowa oś
krzywa offset
kąt tarcia
wał
Opis:
Designing roofs and embankments proves to be a good topic for a term paper for students of Descriptive Geometry. It is an excellent opportunity for actual application of the Monge method (2D structures) in 3D modelling using CAD software and also physical creation of a model of a roof (using paper) and embankment (using powders). The present paper includes an interesting proposal of conducting a project which could verify the theorem in practice as early as at the beginning of one’s technical course at university.
Kształtowanie dachów oraz nasypów okazuje się być dobrym tematem na prace semestralne dla studentów w ramach przedmiotu geometria wykreślna. Stwarza znakomitą okazję do realnego zastosowania w praktyce metody Monge’a (konstrukcje 2D) i modelowania 3D za pomocą programu CAD, a także wykreowania fizycznego modelu dachu (konstrukcja z papieru) i nasypu (model utworzony z materiału sypkiego). Praca zawiera propozycję zrealizowania ambitnego projektu z zakresu weryfikacji teorii w praktyce już na początku studiów technicznych.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2014, 26; 33-40
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The skull of Velociraptor [Theropoda] from the Late Cretaceous of Mongolia
Czaszka drapieznego dinozaura Velociraptor mongoliensis z poznej kredy Mongolii
Autorzy:
Barsbold, R
Osmolska, H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21498.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Velociraptor mongoliensis
czaszki
analiza anatomiczna
Deinonychus antirrhopus
Mongolia
kreda
zuchwa
dinozaury
paleontologia
szkielet
Dromaeosauridae
dromeozaurydy
Opis:
The well preserved material of the Late Cretaceous dromaeosaurid, Velociraptor mongoliensis, has allowed us to supplement earlier descriptions of the skull in this species. The skull of V. mongoliensis is similar to that of Deinonychus antirrhopus, but differs from the latter by: (1) laterally convex supratemporal arcade resulting in short, rounded supratemporal fenestra; (2) depressed nasal; (3) longer maxillary process of premaxilla; (4) lack of separate prefrontal, and (5) convex ventral border of the dentary. These differences, especially that in the structure of the temporal region, support generic distinction of Deinonychus and Velociraptor. Skulls of other dromaeosaurids are compared.
W pracy opisano czaszkę i żuchwę niewielkiego, mierzącego około 2 m długości, drapieżnego dinozaura z rodziny Dromaeosauridae, Velociraptor mongoliensis Osborn, 1924, oraz przedstawiono rozprzestrzenienie geograficzne i stratygraficzne tej rodziny. Badany materiał pochodzi z osadów kampanu (górna kreda) pustyni Gobi (Mongolia) i został zebrany przez mongolskie, polsko-mongolskie, radziecko-mongolskie i japońsko-mongolskie ekspedycje paleontologiczne w latach 1970-1997. Dromeozaurydy żyły w okresie kredowym w Ameryce Północnej i Azji Środkowej. Z sześciu do ośmiu monotypowych rodzajów zaliczanych do tej rodziny, tylko mongolski Velociraptor jest reprezentowany przez dość liczne i kompletne szkielety, pozostałe rodzaje oparte są na pojedynczych i bardzo fragmentarycznych szczątkach, zaś czaszki (znacznie mniej kompletne) znane są tylko u dwóch północnoamerykariskich rodzajów Deinonychus i Dromaeosaurus. Przeprowadzona w pracy analiza anatomiczna kilku czaszek V. mongoliensis i porównanie ich z czaszką wczesnokredowego Deinonychus antirrhopus Ostrom, 1969 wykazały, że nie ma dostatecznych podstaw do uznania nazwy rodzajowej Deinonychus za młodszy synonim nazwy Velociraptor, co było sugerowane przez niektórych badaczy (Paul 1988). Potwierdzono, że oba te rodzaje są ze sobą bliżej spokrewnione niż z innymi przedstawicielami dromeozaurydów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 189-219
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies