Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sub-irrigation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Measures for soil water control in Poland
Sposoby regulowania stosunków wodnych w glebach w Polsce
Autorzy:
Pierzgalski, E.
Jeznach, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293328.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
gospodarowanie wodą
nawodnienia
odwodnienia
woda w glebie
zasoby wodne
drainage
irrigation
soil water retention
sub-irrigation
water management
water resources
Opis:
Polish water resources depend on precipitations, which are variable in time and space. In dry years the water balance is negative in central parts of Poland but sudden thaws and downfalls may result in periodical water excess and dangerous floods almost in the entire country. The retention capacity of artificial reservoirs in Poland permits to store only 6% of the average annual runoff, which is commonly considered insufficient. Another method to increase retention is soil water control. About fifty percent of soils in Poland consist of light and very light sandy soils with low water capacity. Loams and organogenic soils cover approximately 25% and 8.5% area of the country, respectively. Almost half of agricultural lands (48%) have relatively good water conditions, but the rest requires soil water control measures. An increase of the soil water content could be achieved by changes of soil properties, water table control and soil water management. Modernization and reconstruction of drainage and irrigation systems, which were built mainly in the period 1960-1980, is needed.
W pracy scharakteryzowano główne problemy związane z zasobami wodnymi w Polsce oraz koniecznością regulacji stosunków wodnych na obszarach rolniczych i leśnych. Problemy ilościowe gospodarki wodnej w Polsce, związane z występowaniem trwałych lub okresowych deficytów względnie nadmiarów wody, są skutkiem zmienności czasowo-przestrzennej opadów atmosferycznych oraz stanu infrastruktury wodnej. Opady charakteryzują się dużą zmiennością zarówno w okresach wieloletnich, jak i w ciągu roku. Sumy średnich opadów rocznych w latach mokrych mogą być ponad 2-krotnie większe od opadów w latach suchych. Częstym zjawiskiem jest występowanie susz, powodujących klęski nieurodzaju, wzrost zagrożenia pożarowego lasów, wysychanie studni itp. Zróżnicowanie przestrzenne opadów natomiast sprawia, że w centralnej części Polski bilans wodny, zwłaszcza w latach suchszych, jest ujemny. Z drugiej zaś strony gwałtowne roztopy i zjawiska ekstremalne w postaci opadów nawalnych powodują okresowe nadmiary wód i powodzie. Z tych niekorzystnych zjawisk wynikają podstawowe zadania gospodarki wodnej na terenach niezurbanizowanych, do których należą: zapewnienie zaopatrzenia w wodę ludności i poszczególnych gałęzi gospodarki narodowej, ochrona przed powodzią, regulacja stosunków wodnych na obszarach użytkowanych rolniczo, zapewnienie trwałości ekosystemów przyrodniczych, w tym lasów. Wyrównanie okresowych braków lub nadmiarów wody osiąga się w różny sposób, generalnie poprzez zmagazynowanie wody w zbiornikach powierzchniowych naturalnych i sztucznych, a także w glebie i w podziemnych warstwach wodonośnych. Pojemność retencyjna sztucznych zbiorników wodnych w Polsce umożliwia zmagazynowanie jedynie 6% średniego rocznego odpływu i jest powszechnie uznawana za niewystarczającą. Obieg wody w zlewniach, zdolności produkcyjne gleb, a także szkody erozyjne zależą w dużej mierze od urządzeń melioracji szczegółowych. Obecnie ponad 20% wykonanych urządzeń w okresie powojennym uległo dekapitalizacji i przy obecnym poziomie inwestycji w najbliższych 10 latach osiągnie wielkość około 30%. Oznacza to znaczne ograniczenie wykorzystania potencjalnych zdolności produkcyjnych gleb oraz powiększanie strat w okresach ekstremalnych, zarówno susz, jak i powodzi. Jest to jedno z większych zagrożeń racjonalnej gospodarki wodnej na obszarach rolnych i leśnych. W dużym stopniu, zarówno na terenach rolniczych, jak i leśnych, są one zużyte i wymagają odbudowy, a najczęściej modernizacji. W pracy podkreślono konieczność uwzględniania wymogów ochrony zasobów wodnych i pozostałych elementów środowiska i to zarówno w fazie projektowania urządzeń melioracyjnych, jak i ich eksploatacji.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2006, 10; 79-89
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drip vs pivot – An economic comparison of irrigation systems based on the whole-farm budget model of sugarcane crops
Nawadnianie kroplowe a deszczowanie w uprawie trzciny cukrowej – porównanie efektywności systemów nawadniania na przykładzie modelu budżetu całościowego gospodarstwa rolnego
Autorzy:
Ariel, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338281.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
center pivot
economic factors
irrigation systems
sub surface drip irrigation
sugarcane crop
czynniki ekonomiczne
deszczownie ruchome
nawadnianie deszczowniane
podpowierzchniowe nawadnianie kroplowe
systemy nawadniania
uprawa trzciny cukrowej
Opis:
This article focuses on the financial and economic aspects of irrigation systems for sugarcane, taking the whole-farm budgeting approach. The irrigation system is a staple element in the cost of developing sugarcane farms; therefore, to achieve maximum profitability, selecting the right irrigation system is crucial. In the financial model, the author considers most of the components required in the investment and operation costs. Since both Center Pivot and subsurface drip irrigation have become the preferred methods for new sugarcane green field plantations, it is the aim of this article to assess the economic aspects of Center Pivot and subsurface drip irrigation in sugarcane production. This may give investors and economists a better perspective on the segment which is considered the most costly investment when developing a new sugarcane farm. The study will highlight which factors have the greatest influence on profitability, enabling producers to make the right decision, not only regarding the agronomic factors, but also the type of irrigation method required to achieve maximum return. The results show that while using subsurface drip irrigation, yields must be at least 12–14% higher than center pivot in order to justify the higher investment involved in the first method. Both Center Pivot and drip systems, require a minimum yield of 110–125 t•ha-1 and 40 $•t-1 justify the investment in advanced irrigation technology for sugarcane.
Artykuł dotyczy finansowych i ekonomicznych aspektów wprowadzenia systemów nawadniania w uprawie trzciny cukrowej. System nawadniania jest podstawowym elementem kosztów w procesie rozwoju gospodarstw zajmujących się uprawą trzciny cukrowej. Dlatego też wybór odpowiedniego systemu nawadniania ma kluczowe znaczenie ze względu na maksymalizację zysku. W przyjętym modelu finansowym autor uwzględnił większość elementów związanych z kosztami inwestycji i kosztami operacyjnymi. Ponieważ zarówno nawadnianie za pomocą deszczowni ruchomych, jak i nawadnianie podpowierzchniowe kroplowe należą do preferowanych sposobów irygacji stosowanych na nowo powstałych plantacjach trzciny cukrowej, za cel artykułu przyjęto ich porównanie pod względem ekonomicznym. Pozwoli to inwestorom i ekonomistom na lepszą ocenę tego najbardziej kosztownego elementu inwestycji związanych z rozwojem gospodarstwa uprawiającego trzcinę cukrową. Wyniki badań wskazują, które czynniki mają największy wpływ na rentowność, umożliwiając producentom podjęcie właściwej decyzji nie tylko na podstawie czynników agrotechnicznych, ale również wybrać taki sposób nawadniania, który pozwoli na osiągnięcie maksymalnego zysku. Zgodnie z wynikami badań wyższy koszt inwestycji związany ze stosowaniem podpowierzchniowego nawadniania kroplowego jest uzasadniony tylko, gdy plon jest przynajmniej 12–14% większy niż w warunkach stosowania nawadniania deszczownianego. W przypadku obu systemów nawadniania minimalne plony trzciny cukrowej musiałyby wynosić 110–125 t•ha-1 i 40 $•t-1, żeby było uzasadnione wprowadzenie zaawansowanych technologii irygacyjnych w jej uprawie.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2016, 16, 4; 5-16
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies