Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rzezby" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Digital elevation modelling on cartometric data
    Cyfrowe modelowanie rzeźby z wykorzystaniem danych kartometrycznych
    Autorzy:
    Burshtynska, K.
    Zajac, A.
    Suprun, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/130105.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    dane kartometryczne
    cyfrowe modelowanie rzeźby
    cartometric data
    digital elevation modelling
    Opis:
    Mając dane kartometryczne z wykorzystaniem pakietów oprogramowania 3D Studio Max i Surfer 8 przedstawiono eksperymentalnie otrzymany cyfrowy model rzeźby. W 3D Studio Max model reliefu zbudowano metodą triangulacji (TIN) ze zgładzaniem niejednorodnymi funkcjami B-zespolonymi. W pakiecie oprogramowania Surfer 8 wysokoprecyzyjne odtworzenie modelu można osiągnąć z wykorzystaniem metody Kriginga pod warunkiem prawidłowo ządanych parametrów modelowania.
    Presented research results show us efficiency of proposed method usage for DEM construction with 3DStudio max software. Using ofTIN model as method o f DEM construction in in obtained of input information by level model demands a couple of input data, but allows to reconstruct small elevation details with high accuracy. In Surfer 8 software it is appropriate to use Kriging method for digital modelling, still it is neccssery to assign input modelling parameters correspondingly to the elevation type.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2004, 15; 29-33
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relief evolution of landslide slopes in the Kamienne Mts (Central Sudetes, Poland) - analysis of a high-resolution DEM from airborne LiDAR
    Autorzy:
    Osika, A.
    Wistuba, M.
    Malik, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/100890.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk o Ziemi
    Tematy:
    landsliding
    relief evolution
    Kamienne Mountains
    DEM
    LiDAR
    osuwiska
    ewolucja rzeźby
    Góry Kamienne
    Sudety
    Opis:
    The aim of the study is to reconstruct the development of landslide relief in the Kamienne Mountains (Central Sudetes, SW Poland) based on a DEM from LiDAR data. Analyses of relief and geological maps in ArcGIS 10.5 and of slope cross-sections in Surfer 14 allowed to distinguish different types of landslide relief, developed in latites and trachybasalts lying above claystones and mudstones. The types vary from small, poorly visible landslides to vast landslides with complex relief. They were interpreted as consecutive stages of geomorphic evolution of hillslope-valley topography of the study area. Two main schemes have been established which explain the development of landslide slopes in the Kamienne Mts: (1) upslope, from the base of the slope towards the mountain ridge and (2) downslope, beginning on the top of the mountain ridge. The direction of landslide development depends on the thickness of volcanic rocks in relation to underlying sedimentary rocks. When the latter appear only in the lowest part of the slope, landslides develop upslope. If sedimentary rocks dominate on the slope and volcanic rocks form only its uppermost part, landslides develop downslope. The results show that landsliding leads to significant modifications of relief of the study area, including complete degradation of mountain ridges.
    Źródło:
    Contemporary Trends in Geoscience; 2018, 7, 1; 1-20
    2299-8179
    Pojawia się w:
    Contemporary Trends in Geoscience
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Application of a multibeam echosounder for the digital imaging of the bottom relief of seabeds and rivers
    Zastosowanie echosondy wielowiązkowej do cyfrowego obrazowania rzeźby dna mórz i rzek
    Autorzy:
    Nowak, J.
    Rudowski, S.
    Wróblewski, R.
    Sitkiewicz, P.
    Lisimenka, A.
    Gajewski, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/111395.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Morski w Gdańsku
    Tematy:
    seafloor mapping
    digital terrain model
    remote sensing
    MBES
    kartowanie rzeźby dna
    cyfrowy model terenu
    teledetekcja
    Opis:
    In this paper, the possibilities for detailed digital mapping the bottom relief of seabeds and rivers using a multibeam echosounder are described. The paper is based on the results of many years of experience, with utilitarian and research work carried out by the Maritime Institute in Gdańsk. Selected examples of the digital bottom models of the Baltic Sea and the Vistula River are presented. The obtained results give the full picture of a hitherto unknown bottom relief.
    Opisano możliwości użycia echosondy wielowiązkowej do szczegółowej, cyfrowej rejestracji rzeźby dna mórz i rzek. Podstawę pracy stanowią rezultaty i doświadczenia uzyskane w wyniku wieloletnich badań utylitarnych i badawczych przeprowadzonych przez Instytut Morski w Gdańsku. Zaprezentowano wybrane przykłady cyfrowych modeli dna Morza Bałtyckiego oraz rzeki Wisły. Uzyskane rezultaty dają pełny, do tej pory nieznany, obraz rzeźby dna.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku; 2015, 30, 1; 104-107
    1230-7424
    2450-5536
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The representation of human corporeality in Peter Cavallinis paintings. The synthesis of Roman classicism and Byzantine tradition in depicting a human being
    Wyobrażenie ludzkiej cielesności w malarstwie Piotra Cavalliniego. Synteza rzymskiego klasycyzmu i bizantyńskiej tradycji obrazowania ludzkiej tożsamości
    Autorzy:
    Mazurczak, Urszula Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1890607.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    maniera Greca
    starożytne rzeźby
    ciało
    ludzka cielesność
    indywidualny
    maniera greca
    ancient sculptures
    body
    human corporeality
    individual
    Opis:
    Mistrz Piotr Cavallini (1240/50-1330), rzymianin z urodzenia, wychowania i artystycznej sławy, pracował w swoim mieście rodzinnym oraz w innych centrach kształtujących modele artystyczne początku XIV wieku, np. na dworze Karola II Andegaweńskiego w Neapolu. Pontyfikat papieża Bonifacego VIII i przygotowania Rzymu na Rok Jubileuszowy 1300 stały u się szczególnie istotnym impulsem odnowienia i odrodzenia sztuki w Świętym Mieście. Dzieła Piotra Cavalliniego w Rzymie syntetyzują cechy określane w historii malarstwa jako rzymski klasycyzm inspirowany głównie tradycją rzeźby i reliefu starożytnego Rzymu. Jednak Lorenzo Ghiberti wywyższył malarstwo Piotra pośród ówczesnych malarzy określając je jako maniera greca. Zatem można je porównywać z zachowanymi w tradycji rzymskiej ikonami. Maniera classica i maniera greca stanowią dwa odmienne nurty w formowaniu i ukazywaniu ludzkiej cielesności. Piotr Cavallini nawiązywał do jednej i drugiej tradycji nie kopiując ani jednej ani drugiej. Dostrzegalne są w jego malarstwie dążenia do tego, aby powiększyć przestrzeń i miejsce zdarzeń, aby stworzyć iluzję swobodnego poruszania się postaci w ukazanych zdarzeniach. Wizualizacja materialnej cielesności w naturalnym, materialnym otoczeniu architektonicznego wnętrza lub przestrzeni otwartej jest dowodem pogodzenia przez malarza tradycji łacińskiej, rzymskiej z grecką, bizantyńską. Artysta na modelach bizantynizujących twarzy wypracował iluzje nowej cielesności nasączonej emocjami, indywidualnymi oznakami fizjonomii, cechami wieku temperamentu, zaznaczając wewnętrzne, psychiczne cechy indywidualne ukazywanych postaci. Badacze malarstwa Cavalliniego wskazują na proto-renesansowe cechy, co potwierdza styl malowanej cielesności zarówno w jej materialnym odwzorowaniu, jak i w duchowych oraz psychicznych implikacjach widocznych w malarstwie freskowym, mozaikach i tablicach.
    Peter Cavallini’s painting has been thoroughly studied by distinguished Italian researchers and many world experts on Italian painting. Analyses of this great artist’s style have been conducted in the context of maniera greca, which is obvious taking into consideration time and place of the development of Peter’s painting skills. Almost the same reason, that is the place of birth and the first years of education connected with Rome, became a proof for those researchers who perceived Cavallini’s creative activity as one of the earliest developed ways of the return of Proto-Renaissance to ancient traditions. It is also confirmed by the fact of Cavallini’s cooperation with a sculptor Arnolfo di Cambio and, which has been confirmed as well, by parallel to Giotto’s endeavours to create his figures as sensual, full of internal life people or groups of people arranging authentic events. All the previous research is extremely important in order to ask a question concerning the way of elaboration of a body and human corporeality by Cavallini what makes that his figures are internally filled with life and reveal their emotional and spiritual expression. Cavallini did not imitate the anatomical ideal of a body but he did not copy Byzantine figures, either. His efforts to paint the body and corporeality in its complexity of external connotations as well as internal psychological conditioning, often adequate to a situation, constitute a new pursuit which is a result of a new spirit of an epoch around the year 1300, the time when Cavallini lived, worked and achieved the graetest painting successes. In this approach towards a figure as an individually elaborated corporeality differences between Giotto and Cavallini can be observed in spite of many similar interests like, for example, in drawing three-dimensional spatial illusion, which has meticulously been studied by researchers. Research on the manner of depicting human corporeality in art has basically referred to modern art, however, there are also approaches concerning medieval art (Urszula Mazurczak, Human corporeality in medieval Italian painting, vol. I, Lublin 2012, there extensive discussion of the state of research). Cavallini’s carnality reflects human emotional states which are exposed by means of: eyes, pupils, eyelids, a mouth, lips and, finally, gestures and moulding of the whole body presented in motion. All those factors are matched by clothes whose fabric emphasises the body. In his approach to the matter of the body Cavallini was not a follower of maniera greca, however, he did not stop at ancient sculpture as the external shape of figures. Cavallini ‘fills’ his ancient statues with internal spirit, energy and life.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 29-49
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The cement nude, the (h)ero(tic)ism of the working class – the artistic programme of outdoor sculptures on the Black Sea littoral and the pro-natal, pro-family policies under communism
    Autorzy:
    Nasui, Cosmin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22399317.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    artistic programme
    ideology
    communism
    sculptures
    Black Sea Region
    pronatal policies
    program artystyczny
    ideologia
    komunizm
    rzeźby
    region Morza Czarnego
    polityka pronarodzeniowa
    Opis:
    Controlled eroticization of the proletariat through pro-natal policies was an almost unnoticed facet of the programme of iconographic public works displayed in exceptional locations throughout the newly-built resorts along Romania’s Black Sea shore. Never previously studied on its own merits, this artistic programme of open-air sculptures that begun in the Romanian Popular Republic and continued in the Romanian Socialist Republic needs to be understood and contextualized, by way of interdisciplinary instruments, against a broader post-Eastern approach that goes beyond the established methodologies of art history.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2023, 4(39); 13-32
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the lower Vistula valley development in the light of geomorphological and sedimentological investigations
    Autorzy:
    Kordowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205019.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    ewolucja rzeźby
    formy martwego lodu
    równia zalewowa
    Dolina Dolnej Wisły
    późny glacjał
    holocen
    relief evolution
    dead-ice landforms
    floodplain
    Lower Vistula Valley
    Late Glacial
    Holocene
    Opis:
    Na podstawie szczegółowego kartowania geomorfologicznego i geologicznego przedstawiono uwagi o rozwoju rzeźby doliny dolnej Wisły od schyłku ostatniego glacjału do czasów dzisiejszych. Na podstawie badań sedymentologicznych osadów wysnuto tezę o silnym uwarunkowaniu ich depozycji od starszych założeń doliny widocznych już w sposobie depozycji osadów glacjolimnicznych ze schyłku ostatniego zlodowacenia. Szczególną uwagę zwrócono na rolę brył martwego lodu warunkujących rozwój tarasów fluwioglacjalnych i fluwialnych. Omówiono rozwój sedymentologiczny równiny zalewowej Wisły, będącej morfologicznym efektem coraz silniejszego wpływu człowieka na środowisko naturalne. Wskazano na dużą stabilność koryta Wisły i pewne cechy osadów mogące świadczyć o inicjalnym stadium kształtowania się rzeki typu zbliżonego do anastomozującego.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2009, 25; 21-36
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Museums beyond walls in the context of the third place’s concept
    Muzea poza murami w kontekście koncepcji trzeciego miejsca
    Autorzy:
    Jagodzińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433203.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-16
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Ray Oldenburg
    concept of the third place
    Museum Forum in Kraków
    Sculpture Park at Bródno in Warsaw
    Ethnographic Museum in Kraków
    koncepcja trzeciego miejsca
    Muzeum Forum w Krakowie
    Park Rzeźby na Bródnie w Warszawie
    Muzeum Etnograficzne w Krakowie
    Opis:
    The article focuses on museums’ activity that reaches beyond the walls of their premises in the context of a concept of the so-called third place. The third place – as a gathering place which is neither one’s home, i.e. first place, nor workplace, i.e. second place – was described by an American sociologist Ray Oldenburg in 1999 in his book The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. Three study cases have been used in the article: Museum Forum (project carried out by the National Museum in Kraków), Bródno Sculpture Park (project co-conducted by the Museum of Modern Art in Warsaw), and the method of work implemented by the Ethnographic Museum in Kraków, including in particular the project Dzikie Planty (Wild “Planty” Park). I discuss assumptions the projects have been based on, how they fit in an overall strategy of the museums, and reasons why they have been undertaken. Finally, I wonder whether having been conducted in a fully accessible public space and conducive to users’ interaction make it justified to categorise them as the third places in the meaning given by Oldenburg. Although Oldenburg’s concept has been regarded by museum theorists as not applicable to museums, I have come to the conclusion that projects conducted by museums in a non-committal context of an open space meet the conditions the third places do.
    Tematem artykułu jest działalność muzeów poza murami ich siedzib w kontekście koncepcji tzw. trzeciego miejsca. Trzecie miejsce – jako miejsce spotkań, które znajduje się poza pierwszym miejscem, którym jest dom i drugim, którym jest miejsce pracy – opisał amerykański socjolog Ray Oldenburg w 1999 r., w książce The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. W artykule podstawą dla rozważań są 3 studia przypadków: Muzeum Forum (projekt realizowany przez Muzeum Narodowe w Krakowie), Park Rzeźby na Bródnie (projekt współrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie) oraz metoda pracy Muzeum Etnograficznego w Krakowie ze szczególnym uwzględnieniem projektu Dzikie Planty. Wskazuję założenia tych projektów, ich miejsce w strategiach programowych i powody ich podjęcia przez muzea, a w finale zastanawiam się czy fakt, że są realizowane w przestrzeniach w pełni dostępnych, a ich charakter sprzyja interakcjom pomiędzy użytkownikami, może uzasadniać ich kategoryzację jako trzecich miejsc w rozumieniu Oldenburga. Mimo podnoszonej w literaturze muzeologicznej nieprzystawalności tej koncepcji do muzeów, dochodzę do wniosku, że projekty realizowane przez muzea w niezobowiązującym kontekście otwartej przestrzeni, spełniają warunki stawiane trzecim miejscom.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 123-131
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study of the allegoric cculpture of generosity from the tombstone of Adam Hieronim Seniawski in the Castle Church of the Holy Trinity in Brzeżany
    Badanie alegorycznej rzeźby Szczodrości z nagrobka Adama Hieronima Sieniawskiego w zamkowym Kościele Św. Trójcy w Brzeżanach
    Autorzy:
    Chen, Lesya
    Ohnysta, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24200991.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    castle church
    tombstone of A. Sieniawski
    architectural and sculptural composition
    allegorical
    sculpture of Generosity
    historical and artistic value of sculpture
    restoration methods
    kościół zamkowy
    nagrobek A. Sieniawskiego
    kompozycja architektoniczna i rzeźbiarska
    alegoryczna rzeźba Szczodrości
    wartości
    historyczne i artystyczne rzeźby
    metody renowacji
    Opis:
    Noble tombstones of the Renaissance era were distinguished by lavishly decorated forms and were a direct reflection of the complex processes of artistic style formation in the lands of the former Polish-Lithuanian Commonwealth in the sixteenth and seventeenth centuries and that are now Western Ukrainian territories. The tombstones combined features of the late Italian Renaissance, Dutch Mannerism and local traditions. This paper presents a study of the Renaissance allegorical sculpture of Generosity in the castle Church of the Holy Trinity in the city of Brzeżany (present-day Berezhany in Ukraine), which is an integral element of the architectural and sculptural composition of the pediment finish of the tombstone of A.H. Sieniawski and the work of an outstanding sculptor from the first half of the seventeenth century—Jan Pfister. The sculpture belongs not only to the artistic heritage of Ukraine, but also that of the entire world. Under the influence of mechanical and physical factors, the sculpture suffered significant damage and requires urgent restoration measures. An analysis of its current state is analyzed and priority restoration measures are proposed.
    Szlacheckie nagrobki epoki renesansu odznaczały się bogato zdobionymi formami były bezpośrednim odzwierciedleniem kształtowania się stylów artystycznych na ziemiach należących w XVI i XVII wieku do dawnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a obecnie stanowią terytoria Zachodniej Ukrainy. Nagrobki te łączyły cechy późnego włoskiego renesansu, holenderskiego manieryzmu i lokalnych tradycji. Niniejszy artykuł prezentuje badanie renesansowej rzeźby alegorycznej przedstawiającej Szczodrość, zlokalizowanej w zamkowym Kościele Św. Trójcy w Brzeżanach, która stanowi integralny element architektonicznej i rzeźbiarskiej kompozycji tympanonu nagrobka A.H. Sieniawskiego i dzieło znakomitego rzeźbiarza z pierwszej połowy XVII wieku, Jana Pfistera. Rzeźba ta należy nie tylko do dziedzictwa artystycznego Ukrainy, ale także całego świata. Pod wpływem czynników mechanicznych i fizycznych, rzeźba uległa znacznemu uszkodzeniu i wymaga pilnych działań rewaloryzacyjnych. Przedstawiono analizę jej obecnego stanu i zaproponowano priorytetowe działania naprawcze.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 101--109
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Curatorship praxises towards ‘displaced assets’ in post-1989 museum projects: two exhibitions at Warsaw’s Xawery Dunikowski Museum
    Praktyki kuratorskie wobec „dóbr przemieszczonych” w projektach muzealnych po 1989 roku. Dwie wystawy w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego W Warszawie*
    Autorzy:
    Toniak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432904.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    ‘displaced assets’
    provenance research of museum exhibits
    Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace in Warsaw
    National Museum in Warsaw
    Regained Territories
    Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn
    Dylewo/Döhlau
    „dobra przemieszczone”
    badania proweniencji muzealiów
    Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie
    Muzeum Narodowe w Warszawie
    Ziemie Odzyskane
    Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
    Opis:
    Two exhibitions at the Xawery Dunikowski Museum of Sculpture at the Królikarnia Palace, branch of the National Museum in Warsaw: the ‘Inventorying’ Display-Research Project, which was a kind of a public inventory of the sculpture collection (2012) and the Exhibition ‘The Estate. Sculptures from the collection of the Von Rose family and films and photographs from the archive of Zofia Chomętowska’ (2015) are case studies serving the Author to analyse curatorship practices with respect to the collections whose major part is composed of ‘displaced assets’, first of all from the so-called ‘Regained Territories’. In the words of the Chief Curator at the Królikarnia Museum since 2011 and the Exhibitions’ Curator Agnieszka Tarasiuk: it is a troublesome collection testifying to a difficult heritage and not yielding to conservation. The paper’s methodological basis is the museum exhibits’ provenance research conducted by R. Olkowski, L.M. Kamińska, and M. Romanowska-Zadrożna, while its context is found in the programme assumptions of the Strategy for the Operations and Development of the National Museum in Warsaw 2010–2020 worked out by the former National Museum’s Director Piotr Piotrowski. One of its priorities is to clarify the origins of the collections of unknown provenance, and settling accounts with their former owners. Furthermore, the question related to constructing museum’s genealogy and the memory of history of the period immediately following WWII in the new socio-political situation in Poland after 1989 is posed. The position for dealing with collections’ provenance research introduced by P. Piotrowski was liquidated following the Director’s dismissal in 2012. The paper forms part of a bigger whole.
    Autorka, na przykładzie dwóch wystaw w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie: projektu wystawienniczo-badawczego „Skontrum”, który stanowił rodzaj publicznej inwentaryzacji kolekcji rzeźby (2012) i ekspozycji „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej” (2015) jako case study, analizuje praktyki kuratorskie muzeum wobec zbiorów, których znaczną część stanowią „dobra przemieszczone”, przede wszystkim z tzw. Ziem Odzyskanych. Słowami głównej kuratorki Muzeum w Królikarni od 2011 r. i kuratorki wystaw – Agnieszki Tarasiuk – jest to zbiór kłopotliwy, świadczący o trudnym dziedzictwie i nie poddający się konserwacji. Podstawą metodologiczną artykułu są badania proweniencyjne muzealiów prowadzone przez R. Olkowskiego, L.M. Kamińską i M. Romanowską-Zadrożną, a kontekstem założenia programowe Strategii Działalności i Rozwoju Muzeum Narodowego w Warszawie 2010–2020, przygotowane przez byłego dyrektora MNW Piotra Piotrowskiego. Jednym z jego priorytetów było wyjaśnienie pochodzenia zbiorów o nieznanej proweniencji i rozliczenie się z ich dawnymi właścicielami. Tekst stawia pytanie o konstruowanie genealogii muzeum i pamięci tużpowojennej historii w nowej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce po 1989 roku. Utworzone przez P. Piotrowskiego stanowisko ds. badania proweniencji zbiorów zostało po dymisji dyrektora w 2012 r. zlikwidowane. Artykuł stanowi fragment większej całości.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2020, 61; 208-218
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies