Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rose black spot" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Occurrence and Harmfulness of Fungal Diseases on Rose Bushes Cultivated in Kraków. Part II. Black Spot (Diplocarpon rosae) Infection
Występowanie i szkodliwość chorób grzybowych na krzewach róż uprawianych na terenie Krakowa. Cz. II. Porażenie przez czarną plamistość (Diplocarpon rosae)
Autorzy:
Dłużniewska, J.
Nadolnik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389534.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
róże
czarna plamistość
zieleń miejska
zanieczyszczenie powietrza
roses
rose black spot
city green areas
air pollution
Opis:
The aim of the paper was to determine the occurrence of black spot on rose bushes growing in convent gardens and in a Kraków park. The research was conducted in 2002-2004. In the selected points black spot posed the gravest hazard in 2002. In all years of the research rosę in the Carmelite convent garden and in Polish Aviators' Park were most strongly infected by Diplocarpon rosae. The diseases were the least intensified in the St. Bernard monastery garden and in Cistercians' garden, except the year 2002.
Celem pracy było określenie występowania czarnej plamistości na skwerach różanych położonych w trzech ogrodach przyklasztomych i jednym parku Krakowa. Badania prowadzono w latach 2002-2004. W wybranych punktach największe zagrożenie czarna plamistość stanowiła w 2002 r. We wszystkich latach badań najbardziej opanowane przez D. rosae były róże w ogrodzie Karmelitanek i Parku Lotników Polskich. Natomiast w najmniejszym nasileniu choroby obserwowano w ogrodach Bernardynów i z wyjątkiem 2002 r. u Cystersów.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 7; 733-738
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of chemical compounds on germination and development of Diplocarpon rosae
Autorzy:
Wojdyla, A T
Lys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66206.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
fungicide
black spot
rose
plant protection
effectiveness
treatment
development
chemical compound
disease symptom
Diplocarpon rosae
germination
Opis:
Efficacy of azoxystrobin, dichlofluanid, imazalil, kresoxim-methyl, propiconazole and triforine (standard) in the control of Diplocarpon rosae was evaluated in the years 1997-1999. The compounds were applied as a plant spray. First treatment of plants was performed when first disease symptoms occurred on leaves and spraying was repeated 9 times at weekly intervals. In the autumn of 1999 plants not previously treated with fungicides and showing visible disease symptoms were spraye and after one, 7 and 14 days diseased leaves were sampled. Spores from leaves were transferred onto Petri dishes with potato-dextrose agar. Number of germinating spores was counted after 24 h incubation (4 Petri dishes for each compounds). After 9-weeks protection of rose shrubs with the tested compounds the spread of mycelium on new leaves was strongly inhibited. Only bupirimate at concentration 0,05% gave very poor control of D. rosae. All other tested compounds were better or as good as triforine. Reduction of concentrations used resulted in lower effectiveness. After 1, 7 or 14 days from the last spraying of plants with dichlofluanid, kresoxim-methyl and triforine germination of fungus spores was below 9% except kresoxim-methyl at concentration 0.01% after 14 days ( 12.5%).
W latach 1997-1998 oceniano wpływ azoksystrobiny, bupirimatu, dichlofluanidu, imazalilu, krezoksymu-metylowego, propikonazolu oraz triforyny (standard) na rozwój D. rosae. Doświadczenia prowadzono na różach odmiany Madelon, uprawianych w polu. Krzewy opryskiwano 9-krotnie, w odstępach 7-dniowych. Po 3, 6 oraz 9 zabiegach przeprowadzono ocenę skuteczności badanych związków. Jesienią 1999 roku krzewy róż z objawami choroby opryskano, a po 1, 7 oraz 14 dniach od wykonania zabiegu pobierano zarodniki i na pożywce ziemniaczano-glukozowej oceniano ich kiełkowanie. Za wyjątkiem bupirimatu w stężeniu 0,05% wszystkie z badanych fungicydów wykazywały doskonałą skuteczność w zwalczaniu wymienionego patogena. Dichlofluanid 0,125%, imazalil, krezoksym-metylowy 0.01%, propikonazol 0,0125% zdecydowanie przewyższały swoją skutecznością pozostałe badane związki. Stwierdzono istotny wpływ stężenia stosowanych fungicydów na ich skuteczność. Obniżenie stężenia badanych związków wiązało się ze spadkiem ich skuteczności. Dichlofluanid w stężeniu 0,075% i 0,125% oraz krezoksym-metylowy 0,005% i 0,01% hamowały kiełkowanie zarodników D. rosae o około 90-100%. Stwierdzono również, że w miarę upływu czasu od wykonania opryskiwania spadała skuteczność badanych związków w ograniczaniu kiełkowania zarodników D. rosae.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies