- Tytuł:
-
The Pursuit of Tangible Happiness Religion and Politics in a Japanese ‘New, New Religion’
Swoboda ubiegania się o rzeczywiste szczęście: religia i polityka w nowej japońskiej Nowej Religii - Autorzy:
- Shields, James Mark
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/441314.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
- Tematy:
-
Happiness
religion and politics
Japanese new religions
Kōfuku-no-kagaku
2009 election
Kōfuku Jitsugentō
Okawa Ryūhō
New Komeitō
Sōka Gakkai
Nichiren Buddhism
Szczęście
religia i polityka
nowe japońskie religie
Kōfuku-no-Kagaku
wybory 2009
Komeitō
Buddyzm Nichiren - Opis:
-
Religion and politics have long been intertwined in Japan, to the extent that it is often difficult to draw lines of distinction between one realm and the other. The ancient Japanese term for the affairs of the state—matsurigoto 政 (lit., festival doings)—is a classic instance of this, implying as it does “the unity of worship and rule” (saisei itchi 祭政一致). In modern times, the Meiji Restoration of 1868 brought with it a renewed fusion of religion and state, in the guise of State Shinto. Japan’s defeat in 1945, however, saw a turn—both legal and social—towards a Western style “separation of Church and State.” At the same time, the decline of traditional religions led to an explosion of so-called “new religions” (shin shūkyō 新宗教), many of which have made forays into the political realm. The best known—and most controversial—example of a “political” new religion is Sōka Gakkai 創価学会, a lay Buddhist movement originally associated with the Nichiren sect that in the 1960s gave birth to a new political party, Komeitō 公明党 (lit., Clean Government Party), which in the past several decades has emerged as the third most popular party in Japan (as New Komeitō). Since the 1980s, Japan has also seen the emergence of so-called “new, new religions” (shin shin shūkyō 新新宗教), which tend to be more technologically savvy and less socially concerned (and, in the eyes of critics, more akin to “cults” than the earlier new religions). One new, new religion known as Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (lit., Institute for Research in Human Happiness or simply Happy Science), founded in 1986 by Ōkawa Ryūho 大川隆法, has very recently developed its own political party, Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (The Realization of Happiness Party). This article will analyse the political ideals of Kōfuku Jitsugentō in relation to its religious teachings, in an attempt to situate the movement within the broader tradition of religio-political syncretism in Japan. In particular, it will examine the recent “manifesto” of Kōfuku Jitsugentō in relation to those of New Komeitō and “secular” political parties such as the Liberal Democratic Party (Jimintō 自民党) and the Democratic Party (Minshutō 民主党).
W Japonii religia i polityka od dawna są ze sobą związane do tego stopnia, że często trudno oddzielić jedną rzeczywistości od drugiej. Najlepiej udowadnia to klasyczne, starożytne słowo japońskie na oznaczenie spraw państwa — matsurigoto 政 (dosłownie, roboty festiwalu), ponieważ zawiera w sobie „jedność kultu i władzy” (saisei itchi 祭政一致). Czasy przywrócenia epoki Meiji w 1868 roku przyniosły ze sobą odnowione połączenie religii i państwa pod pozorem Państwa Shinto. Natomiast klęska Japonii po 1945 roku wprowadziła znaczne zmiany zarówno prawne, jak i społeczne w kierunku zachodniego stylu rozdziału Kościoła od państwa. Towarzyszył temu stopniowy upadek tradycyjnych religii i wzrost popularności tak zwanych “nowych religii” (shin shūkyō 新宗教), z których wiele spróbowało wejść na arenę polityczną. Najlepszym i najbardziej znanym przykładem takiej politycznej nowej religii jest Sōka Gakkai 創価学会, świecki buddyjski ruch pierwotnie skojarzony z sektą Nichiren, który z kolei w latach sześćdziesiątych przekształcił się w nową partię polityczną Komeitō 公明党 (dosłownie. „Partia Czystej Władzy), będącą w ostatnich latach trzecią najpopularniejszą partią polityczną w Japonii, znaną jako Nowa Komeitō. Od lat osiemdziesiątych powstały również inne tak zwane “nowe, nowe religie” (shin shin shūkyō 新新宗教), które są lepiej zorientowane w technologii, a mniej zainteresowane sprawami społecznymi. W oczach wielu krytyków Nowa Komeitō, w przeciwieństwie do swoich poprzedników, jest jednak partią o charakterze zbliżonym do sekty. Jedna z nowej, nowej religii Kōfuku-no-Kagaku 幸福の科学 (dosłownie „Instytut do Badania nad Szczęściem Człowieka, lub po prostu Szczęśliwa Nauka), założona w 1986 przez Ōkawa Ryūho 大川隆法, została niedawno przekształcona w partię polityczną Kōfuku Jitsugentō 幸福実現党 (czyli Partia Realizacji Szczęścia). Artykuł jest próbą analizy ideałów politycznych Kōfuku Jitsugentō w stosunku do jej nauczania religijnego oraz próbą usytuowania tego ruchu w szerszym kontekście synkretyzmu polityczno-religijnego w Japonii. W szczególności skupia się na ostatnim manifeście Kōfuku Jitsugentō, porównując go do deklaracji innych partii świeckich, takich jak Nowa Komeitō, i innych świeckich partii politycznych, np. Partii Liberalno-Demokratycznej (Jimintō 自民党) i Partii Demokratycznej (Minshutō 民主党). - Źródło:
-
Kultura i Polityka; 2009, 6; 46-65
1899-4466 - Pojawia się w:
- Kultura i Polityka
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł