Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "recepcja Antyku" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Carthage Imagined. From Giovanni Pastrone’s Cabiria (1914) to Game of Thrones (2012)
Kartagina wyobrażona. Od "Cabirii" Giovanniego Pastrone (1914) do "Gry o tron" (2012)
Autorzy:
Gorzelany, Dorota
Matusiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648598.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Kartagina
historiofotia
recepcja antyku
‘Cabiria’
‘Gra o tron’
J.M.W. Turner
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie historiofotycznego obrazu wyobrażonego Kartaginy i Kartagińczyków oraz pokazanie, w jaki sposób wymyślone historie bazują na wizerunku antyku istniejącym w zbiorowej świadomości, jakie motywy były inspiracją dla twórców filmu i serialu (motywy historyczne, ale i ważne dla tła np. architektura – w ‘Cabirii’ punicka świątynia Molocha i wszechobecne egipskie zapożyczenia, w ‘Grze o tron’ XIX-wieczne obrazy J.M.W. Turnera), w jaki sposób za pomocą kodu antycznego mówiono o współczesnej ‘Cabirii’ polityce (starcia pacyfistów z nacjonalistami nawołującymi do podboju Afryki), czy wniósł coś do filmu D’Annunzianizm i jak ‘Cabiria’ wpisywała się w nurt historyczno-romański. Szczegółowa analiza dokonana została na dwóch poziomach – filologicznym oraz archeologicznym (obejmującym elementy architektoniczne budujące strukturę urbanistyczną, dekorację rzeźbiarską, wyposażenie wnętrz i przedmioty użytkowe oraz części stroju).
The purpose of this paper is to present the historiophotic image of Carthage and Carthaginians and also to demonstrate what made-up stories take from the image of antiquity present in our collective consciousness, what motifs were an inspiration for the creators of both the film and the TV series (hictorical motifs but also architecture – very important for the background, e.g. Punic temple of Moloch in Cabiria or frequent Egyptian borrowings – and 19th century paintings by J.M.W. Turner), how ancient code was used to discuss politics of the day (in Cabiria, the fights between pacifists and nationalists calling for the conquest of Africa), whether D’Annunzianism had any impact on the film and how Cabiria fits into the historical-Roman trend. Antiquity presented and imagined as above were analysed on two levels – philological and archaeological (including architectural elements building up urban structures, decorative sculptures, interior decoration, everyday objects and clothing).
Źródło:
Collectanea Philologica; 2016, 19; 117-128
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reception of the Ancient Symbolism of Hannibal’s Dream Based on the Example of Jan Miel’s Painting ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’
Recepcja antycznej symboliki snu Hannibala na przykładzie dzieła malarskiego Jana Miela ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’
Autorzy:
Wolny, Miron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374176.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Reception of Antiquity
paintings
Jan Miel
Hannibal’s dream
Sylius Italicus
ancient literature
recepcja antyku
malarstwo
sen Hannibala
Syliusz Italikus
literatura antyczna
Opis:
The submitted work is an attempt to interpret the combination of Hannibal’s dream symbolism derived from ancient literary sources with the image depicted in the painting ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’ by Jan Miel, placed in Sala del Consiglio of the Turin Palazzo Reale. These considerations are consistent with the problems of the reception of the ancient motif, creatively used by Christian tradition. The author of the article points out that the individual elements of the painting consist in a coherent entirety and aim at communicating a specific message to the recipient. The motto of the work, ‘Genius quo ducit eundum’, aimed at communicating the work of the divine will, serves this purpose in particular. The author of the article points out that an important role in distributing the story of Hannibal’s dream must have been played by the poem by Silius Italicus, depicting a mature composition of the motifs of ancient literature. The author also wonders for what reason Hannibal became the hero of the work, coming to the conclusion that the Carthaginian included in the Baroque painting is a clear symbol – an opponent of pagan Rome. A hero who opposed the corruption of Rome. Although Livy referred to Hannibal as an unfaithful man, he had never broken his oath to high gods – for he had never become a friend of the Romans. Thus Hannibal becomes a symbol of the lack of consent to acceptance of evil. His determination expressed in Jan Miel’s work appears as an inspiring and necessary component for Europe.
Zamierzeniem autora przedłożonej pracy jest zbadanie recepcji antycznego motywu snu Hannibala, zobrazowanego przez Jana Miela w pracy malarskiej ‘Il Sonno di Annibale fra gl’Iberi’, umieszczonej w ‘Sala del Consiglio’ Turyńskiego Palazzo Reale. Wykorzystując przykład tej pracy plastycznej, autor przygląda się problemowi snów w świecie antycznym. Wskazując na ich profetyczne znaczenie, usiłuje powiązać atrakcyjność tego motywu z kulturowymi pryncypiami epoki nowożytnej. Zstąpienie boskiego posłańca, który komunikuje wolę boską budzącemu się Hannibalowi było ważnym elementem konceptualizacji dzieła malarskiego, mającego za zadanie przekazać konkretny komunikat odbiorcy. Celowi temu służyła podpowiedź w formie motta dzieła: ‘Genius quo ducit eundum’, mającego zakomunikować o działaniu woli boskiej. Autor artykułu zwraca uwagę, że istotną rolę w dystrybuowaniu wątku snu Hannibala musiał odegrać poemat Syliusza Italikusa, przedstawiający dojrzałą kompozycję motywów literatury antycznej. Autor zastanawia się również z jakiego powodu bohaterem pracy został Hannibal, dochodząc w efekcie do wniosku, że Kartagińczyk ujęty w barokowym dziele to pewien czytelny symbol – antagonista pogańskiego Rzymu, z chrześcijańskiej perspektywy, będącego substytutem zła. Pomimo, że Liwiusz określał Hannibala jako człowieka wiarołomnego, ten w istocie nigdy nie złamał danej swoim bogom przysięgi – nigdy bowiem nie stał się przyjacielem Rzymian. Tym samym Hannibal staje się symbolem braku przyzwolenia na akceptację zła. Jego determinacja wyrażona poprzez dzieło Jana Miela jawi się zatem jako czynnik inspirujący i potrzebny Europie.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 11-33
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies