Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "post-apocalyptic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Victim-Warriors and Restorers—Heroines in the Post-Apocalyptic World of Mad Max: Fury Road
    Autorzy:
    Reglińska-Jemioł, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032754.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    post-apocalyptic utopia
    Mad Max saga
    feminism
    Opis:
    The article discusses the evolving image of female characters in the Mad Max saga directed by George Miller, focusing on Furiosa’s rebellion in the last film—Mad Max: Fury Road. Interestingly, studying Miller’s post-apocalyptic action films, we can observe the evolution of this post-apocalyptic vision from the male-dominated world with civilization collapsing into chaotic violence visualized in the previous series to a more hopeful future created by women in the last part of the saga: Mad Max: Fury Road (2015). We observe female heroes: the vengeful Furiosa, the protector of oppressed girls and sex slaves, the women of the separatist clan, and the wives of the warlord, who bring down the tyranny and create a new “green place.” It is worth emphasizing that the plot casts female solidarity in the central heroic role. In fact, the Mad Max saga emerges as a piece of socially engaged cinema preoccupied with the cultural context of gender discourse. Noticeably, media commentators, scholars and activists have suggested that Fury Road is a feminist film.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 106-118
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The The rhetoric of ecology in the post-apocalyptic cinematic landscape
    Autorzy:
    Stefanopoulou, Evdokia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195842.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    filmy postapokaliptyczne
    krajobraz filmowy
    retoryczna środowiskowość
    I Am Legend
    Mad Max: Fury Road
    post-apocalyptic films
    cinematic landscape
    rhetorical enviromentality
    Opis:
    Contemporary post-apocalyptic films portray a world ravaged by ecological catastrophes, and humanity on the brink of extinction. Such films echo the urgent environmental discourses of the Anthropocene, while offering instances of a post-anthropocentric perspective and the new subject-formations it engenders. The article argues that the central rhetorical device that generates an ecocritical perspective in such films is the post-apocalyptic landscape. Cinematic space shapes the meaning of all films, and this is even more emphatic when setting is transformed into landscape (Lefebvre 2006). What is more, in the post-apocalyptic films, the landscape becomes the main site of the films’ “rhetorical enviromentality” (McMurry 2017). The article examines the post-apocalyptic landscape in I Am Legend (2007) and Mad Max: Fury Road (2015) and how it articulates the entangled relation between humans and the collapsing world that surrounds them. Using Rosi Braidotti’s (2013) post-human theory, I contend that these cinematic landscapes hint at an “eco-philosophy of multiple belongings” (Braidotti 2013, 49) and enact “a process of redefining one’s sense of attachment and connection to a shared world” (Braidotti 2013, 2019). Ultimately, I conclude that the affective appeal of these landscapes implicates the viewer in post-anthropocentric perspectives, thus prompting new modes of environmental consciousness.
    Współczesne filmy postapokaliptyczne przedstawiają ludzkość na krawędzi wymarcia i świat zdewastowany przez katastrofy ekologiczne. Takie filmy odzwierciedlają naglące dyskursy antropocenu, jednocześnie oferując przykłady postantropocentrycznej perspektywy i nowych form podmiotowych, do których ta perspektywa prowadzi. Niniejszy tekst dowodzi, że podstawowym środkiem retorycznym generującym w takich filmach perspektywę ekokrytyczną jest krajobraz postapokaliptyczny. Pokazana w kinie przestrzeń kształtuje znaczenie wszystkich filmów, a w szczególności tych, w których sceneria zostaje przekształcona w krajobraz (Lefebvre 2006). Co więcej, w filmach postapokaliptycznych krajobraz staje się głównym miejscem „retorycznego środowiska” filmów (McMurry 2017). Artykuł analizuje postapokaliptyczny krajobraz w I Am Legend (2007) i Mad Max: Fury Road (2015) oraz splątaną relację między ludźmi a rozpadającym się światem, który ich otacza. Posługując się teorią posthumanistyczną Rosi Braidotti (2013), autorka argumentuje, że omawiane w artykule filmowe krajobrazy nawiązują do „eko-filozofii wielorakich przynależności” (Braidotti 2013, 49) i niosą ze sobą „proces redefiniowania poczucia przywiązania i połączenia ze wspólnym światem” (Braidotti 2013, 2019). Ostatecznie dochodzi do wniosku, że afektywny urok tych krajobrazów skłania widza do przyjęcia perspektywy postantropocentrycznej, pobudzając w ten sposób nowe wymiary świadomości dotyczącej środowiska.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 38-54
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Global contents but nationalistic themes: Bong Joon-ho’s “Snowpiercer”
    Nacjonalistyczne podejście do globalnej problematyki ukazane w filmie „Snowpiercer: Arka Przyszłości” w reżyserii Bong Joon-ho
    Autorzy:
    Kim, Mansu
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28682865.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    binary opposition
    post-apocalyptic film
    ‘Spell of Plato’
    hierarchy
    film conventions
    opozycja binarna
    film postapokaliptyczny
    ‘czar (zaklęcie) Platona’
    hierarchia
    konwencje filmowe
    Opis:
    Bong Joon-ho’s film, Snowpiercer (2013) is based on a French graphic novel which deals with the people who got on a train that ran continuously around the world in the coming ice ages. At first, the passengers of the train were restricted to the upper classes, but some lower class people happened to get on the train abruptly. It seems to be inevitable to start to struggle between the two classes. In this regards, the theme of this film is focused on the environmental disaster and social stratification. The ruling classes on this train emphasize the order and control. They justify their domination and oppression over the lower classes, assuming that the cause of the disaster lies in the discrepancy which comes from the uncontrolled populations and productions. They use ‘the Spell of Plato’ to prove their logic. According to their logic, the hierarchy must be divided into two (the ruler and the oppressed) or three (guardians, warriors and workers). Every citizen must be satisfied with his social position. Their logics are further reinforced by the gradual ‘piecemeal social engineering’ proposed by Karl Popper. They also emphasize the justification of strong control supported by the Malthusian ‘principle of population’, where the population grows exponentially, but production increases arithmetically. This theory is repeated itself at the commercial movie like Avengers: Infinity War (2018) and Kingsman: The Golden Circle (2017). These movies became the dominant trends which could be named ‘(Post) Apocalyptic Film’. It seems that Bong Joon-ho is willing to follow the trends and conventions of the genre movie as known as Apocalyptic Film. However, by casting Korean actors as third groups of the movie intentionally, he makes it possible to imagine a new world that is different from this frustrating dichotomy (higher’s domination/lower’s oppression). Namgung Minsu and Yona who are acted by two Korean actors are represented as very active and interesting characters who are anticipated to solve the main social problems in the movie; environmental disasters and class conflicts. They show us the possibilities of the new world which can be imagined after the frozen and totally destroyed world is ended. Korean spectators can feel proud of the fact that the heroic and fantastic character of this movie is restricted to two Korean actors. Bong seemed to aim the target of spectators only to Korean. Anyway, he could make a little bit different movie from the conventions of blockbuster a.k.a. disaster movie or apocalyptic movie.
    Film Snowpiercer: Arka przyszłości (2013) w reżyserii Bong Joon-ho oparty jest na francuskiej powieści graficznej, ukazującej ludzkość  znajdującą się w krążącym po skutym lodem świecie pociągu. Początkowo pasażerami byli jedynie przedstawiciele klas wyższych, jednak nieoczekiwanie okazało się, że do środka pociągu dostały się także osoby z klas niższych. Kwestią czasu zatem stało się starcie tychże klas. W tym ujęciu film skupia się na katastrofie klimatycznej oraz rozwarstwieniu społecznym. Klasy rządzące w pociągu kładą nacisk na porządek i kontrolę. Uzasadniają swoje rządy oraz ucisk klas niższych tym, że katastrofa miała swoje źródło w rozdźwięku między niekontrolowanym wzrostem liczebności populacji oraz uprzemysłowieniem. Udowadniają swoją logikę odwołując się do 'czaru (zaklęcia) Platona'. Zgodnie z nim, hierarchia musi być podzielona na dwie (rządzący i rządzeni) bądź trzy (strażnicy, wojownicy i robotnicy) części. Każdy obywatel musi zadowolić się swoją pozycją społeczną. Ich logika ulega następnie wzmocnieniu Popperowską 'stopniową cząstkową inżynierią społeczną'. Podkreślają również uzasadnienie silnej kontroli wspieranej maltuzjańską 'statyczną teorią zasobów', w której liczba ludności przyrasta geometrycznie a produkcja żywności arytmetycznie. Teoria ta powtarza się w takich filmach komercyjnych jak Avengers: Wojna bez granic (2018) czy Kingsman: Złoty krąg (2017). Tytuły te stały się dominujące w obszarze filmów nazywanych '(post)apokaliptycznymi'. Wydaje się zatem, że Bong Joon-ho chce podążać za trendami i konwencjami filmu gatunkowego uznawanego za apokaliptyczny. Jednakże celowo obsadzając koreańskich aktorów w grupie trzeciej umożliwia wyobrażenie nowego świata, innego od tego pełnego frustrującej dychotomii (dominacja wyższego/ucisk niższego). Namgung Minsu i Yona, grani przez koreańskich aktorów, są ukazani jako bardzo aktywni i ciekawi bohaterowie, mający rozwiązać główne problemy społeczne w filmie, katastrofy klimatyczne i konflikty klasowe. Ukazują możliwości, jakie przynieść może ze sobą nowa rzeczywistość po tym, jak obecny zamrożony i zniszczony świat upadnie. Koreańscy widzowie mogą zatem czuć się dumni z tego, że bohaterski i fantastyczny wymiar filmu jest podkreślony dzięki grze tych dwojga aktorów. Wydaje się zatem, że reżyser, wykorzystujący z jednej strony uniwersalny schemat filmów katastroficznych i nadający mu nacjonalistyczny charakter, a jednocześnie podejmujący wyzwanie współczesnych tematów katastrofy klimatycznej i konfliktów klasowych, tym właśnie filmem zdołał trafić w gusta Koreańczyków.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2022, 8; 7-23
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Antichrist and His Plot Against Russia: Conspiracy Theories and Eschatology
    Antychryst i jego spisek przeciwko Rosji: teorie spiskowe i eschatologia
    Autorzy:
    Dolińska-Rydzek, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339676.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Rosja posowiecka
    eschatologia
    teorie spiskowe
    narracje apokaliptyczne
    Antychryst
    post-Soviet Russia
    eschatology
    conspiracy theories
    apocalyptic narratives
    Antichrist
    Opis:
    In post-Soviet Russia, there is a relatively widespread conviction that events such as the Bolshevik Revolution, World War II, and the collapse of the Soviet Union were not the results of historical contingency but of a complex vicious plot exercised by some evil forces aiming to destroy Russia. Depending on political needs, the enemy plotting against Russia has the face of a Jew, Muslim, Freemason, oligarch, or liberal, operating both from outside and inside of the country. Interestingly, many conservatives and religious fundamentalists seem to believe that the plot against Russia is orchestrated not by human agents but by the embodiment of all evil and the herald of the end of the world – the Antichrist. In my paper, I will address these beliefs and discuss the proximity between conspiracy theories and eschatological discourses. Referring to the literal meaning of the Greek word apokalypsis (to disclose, to unveil), I will attempt to explain the role of apocalyptic and conspiratorial narratives that offer to reveal the hidden reality behind what ordinary people can see. Also, I will demonstrate their implications in the broader context of the public discourse in contemporary Russia.
    We współczesnej Rosji, podobnie jak w innych krajach, można zaobserwować rosnącą popularność teorii konspiracyjnych. Wiele osób jest przekonanych, że wydarzenia takie jak rewolucja bolszewicka, II wojna światowa czy upadek ZSRR nie były wynikiem przypadku, lecz skomplikowanego spisku, którego celem jest zniszczenie Rosji. W zależności od potrzeb politycznych wróg spiskujący przeciw Rosji ma twarz Żyda, muzułmanina, masona, oligarchy lub liberała, działającego zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz kraju. Co ciekawe, wielu rosyjskich prawosławnych fundamentalistów zdaje się wierzyć, że spisek przeciw Rosji nie jest dziełem ludzi, lecz Antychrysta – ostatecznego wroga chrześcijaństwa, który nie tylko uosabia wszelkie zło, ale też zwiastuje rychły koniec świata. W niniejszym artykule, odwołując się do dosłownego znaczenia greckiego słowa apokalypsis, czyli „odsłaniać, ujawniać”, zamierzam wykazać narracyjną bliskość teorii konspiracyjnych i dyskursów apokaliptycznych oraz omówić ich implikacje w kontekście debaty publicznej we współczesnej Rosji.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-18
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies