Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "poezja Language" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Adam Ważyk, the New Sentence and the question of entropy
Adam Ważyk, poetyka ‘New Sentence’ i zagadnienie entropii
Autorzy:
Kaczmarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649235.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Ważyk
poetyka
entropia
parataksa
poezja Language
postmodernizm
Fredrik Jameson
Ron Silliman
poetics
entropy
parataxis
Language poetry
postmodernism
Opis:
Punktem wyjścia artykułu jest omówienie roli, jaką w metapoetyckim i historycznoliterackim projekcie Adama Ważyka – jednego z najważniejszych praktyków i teoretyków polskiej awangardy poetyckiej – pełniła kategoria entropii. Refleksja nad entropią, luźno podbudowana nawiązaniami do nauk ścisłych, służyła Ważykowi do wyartykułowania stosunku do problemów formalnej organizacji wiersza: chociaż entropia, rozumiana w przypadku literatury jako ubytek informacji – zatarcie znaczenia – jest nieubłagana (i naiwnością byłoby próbować powstrzymać ją zupełnie), jej częściowe powściąganie pozostaje obowiązkiem twórcy i warunkiem jakiejkolwiek artystycznej komunikacji. Zarówno zupełne poddanie sile uniwersalnego rozproszenia, jak i próba otwartego jej zwalczenia skazane są na porażkę. W drugiej części artykułu to fundamentalne dla pism Ważyka napięcie połączone zostaje z szerszą debatą historycznie organizującą znaczną część teoretycznej refleksji dwudziestowiecznej lewicy; obserwacje Ważyka zestawione zostają ze sporem o parataksę, stoczonym na początku lat 90. przez amerykańskich poetów związanych z nurtem Language oraz Fredrika Jamesona, jednego z czołowych marksistowskich krytyków literackich. Napięcie między nieuchronnością a szkodliwością entropii, i wynikająca z niego konieczność formy, zostaje wskazane jako analogiczne do napięcia między nieuchronnością a szkodliwością rozproszenia (jako podstawy naraz ponowoczesnego doświadczenia i figury parataksy).  
In its first section, the article focuses on certain concepts belonging to Adam Ważyk’s theory of poetics. Specifically, I note the role of entropy in Ważyk’s thought on the form of the poem. Ważyk’s thinking of entropy served the poet to regulate his more general conception of the formal constitution of the poem. Although entropy seems to be an unavoidable process, the poet’s role and duty is to partly control it. For Ważyk, such partial containment of entropy is the condition of poetic communication. The second section of the article places the entropy-related tensions identified by Ważyk in the context of poetic debates of the 90’s between Fredric Jameson, a prominent Marxist critic, and the American poets identified as the LANGUAGE group.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 40, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Word in the World: Seamus Heaney and the Search for Palpable Language
Autorzy:
Pietrzak, Wit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076402.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Seamus Heaney
contemporary Irish poetry
language
materiality
współczesna poezja irlandzka
języka
materialność
Opis:
The essay investigates the notion of palpable language in Seamus Heaney’s poetry. It is here argued that Heaney’s particular imaginative strength lies in his ability to fuse the words and the world, whether it is the place that is being evoked, the animal or the material reality. The focus is here laid on Heaney’s celebrated poems of place names (Dinnseanchas) but also on his less critically appreciated lyrics that seek to unite the word with animals and, finally, on the few poems that envision what might be termed an incarnated language. As a result, Heaney’s life-long ideal, whereby “what survives translation [is] true,” is shown to develop towards a language that could become, as nearly as possible, a tangible presence in our experience of the world.
Niniejszy esej bada pojęcie języka namacalnego w poezji Seamusa Heaneya. Postulowane jest tu twierdzenie, że szczególna siła wyobraźni poety leży w umiejętności złączenia słów i świata, czy to jako miejsce ewokowane w wierszu, czy jako zwierzę, czy też wreszcie jako fragment rzeczywistości materialnej. Uwaga zostaje tu poświęcona szeroko komentowanym wierszom poświęconym nazwom miejscowości (tradycyjne irlandzkie Dinnseanchas), lecz również mniej przyswojonym lirykom, które szukają możliwości splecenia słów ze zwierzętami. Wreszcie analizie zostaje poddanych tych kilka wierszy, które można by określić mianem języka wcielonego. W efekcie, ideał, który od zawsze bliski był Heaneyowi – że „to, co przetrwa w przekładzie jest prawdą” – ukazany zostaje jako próba stworzenia języka będącego tak bardzo, jak to tylko możliwe namacalną obecnością w naszym doświadczeniu rzeczywistości.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 34-44
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History as Trauma: Death, Violence, and Loss in the Poetry of Taras Mel’nychuk
Autorzy:
Borysiuk, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031028.pdf
Data publikacji:
2020-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Taras Melnychuk
contemporary Ukrainian poetry
trauma
violence
language
Taras Melnyczuk
współczesna poezja ukraińska
przemoc
język
Opis:
The paper examines the liaison of key motifs and ways represented in the poetry of Taras Melnychuk through the concepts of trauma and violence. Body, home, and language are the main constituent elements of the indigenous space, and their dramatic destruction is a crucial motif in Melnychuk’s poetry. On the one hand, the poet appeals to the holistic, consistent, formulaic language of folklore and mythology as to a mirror of an idyllic and non-fragmented world. On the other hand, dismemberment and fragmentation conceptualized as an act of violence committed against holistic language become the only way of describing the perverse and violent world in circumstances with no language for its expression at all.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 391-405
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Silence and Speaking: the Representation of National Identity in Oksana Zabuzhko’s Poetry
Autorzy:
Borysiuk, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030762.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Oksana Zabuzhko
contemporary Ukrainian poetry
national identity
visimdesiatnyky (the 1980s generation)
language
silence
Oksana Zabużko
współczesna poezja ukraińska
tożsamość narodowa
generacja lat 80.
język
milczenie
Opis:
The article is focused on the problems of national identity, self-representation, and memory re-articulation in Oksana Zabuzhko’s poetry. Language, speaking, and word as well as silence are conceptualized as key concepts in verse by the 1980s generation of Ukrainian poets to whom Oksana Zabuzhko belongs. Speaking and silence in 1980s poetry can be treated not only as concepts or metaphors but also as a literary strategy or even as the form of resistance in the late Soviet era. The article is structured as the gradation of motives from speaking to silence in Zabuzhko’s poetry. The analyses includes the following subthemes: non-verbal language represented by sounds, gestures, and poses, verbal language as existing between sacrum and profanum, speechlessness, and silence.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 206-221
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Radical Change in the Belavieža Cultural Tradition: The Inventive and Provocative Verse of Viktar Siamaška
Przewrót w tradycji kulturowej Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”: innowacyjna i prowokacyjna poezja Wiktara Siamaszki
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32226982.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bielavieža
avantgarde
poetic imagination
transsense poetry
language taboos
„Białowieża”
język Awangardy
wyobraźnia poetycka
poezja transcendentalna
tabu językowe
„Белавежа”
авангард
паэтычнае ўяўленне
трансцэндэнтальная паэзія
моўныя табу
Opis:
Poezja Wiktara Siamaszki stanowi znaczący i radykalnie nowy wkład w dziedzictwo literackie Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”. Krótkie, wręcz minimalistyczne wiersze poety uderzają niebanalnymi i niekonwencjonalnymi środkami językowymi, takimi jak gra słów, eufonia, anafora czy palindrom. Równie imponująco prezentuje się tematyka poezji Siamaszki: od problematyki rodzinnej, poprzez starzenie się i śmierć, religię (szczególnie wiarę katolicką), aż po życie w mieście i na wsi, od Moskwy po Paryż, z Mińskiem jako centrum wszechświata. Pięć wydanych dotąd (w latach 2010–2023) książek tego muzyka i dziennikarza, a także poety awangardowego dla odbiorcy stanowi zarówno wyzwanie, jak i inspirację głównie ze względu na szatę językową: odważnym operowaniem nowatorskim słownictwem oraz przełamywaniem językowego tabu. Wyobraźnia poetycka oraz metaforyka Siamaszki wymagają szerszego opracowania, niniejszy artykuł został poświęcony jedynie ogólnej prezentacji twórczości poetyckiej tego zasługującego na uwagę poety.
The poetry of Viktar Siamaška brings a strong and radically new contribution to the literary heritage of the Bielavieža group of Belarusian writers in eastern Poland. His mainly short, even minimalist, verses strike fresh and unconventional notes, rich in wordplay, euphony, anaphora and palindromes in all the themes he tackles, such as family, ageing and death, religion (particularly his Catholic faith), urban and rural life, the latter including many fantastic, personified images; his view of the city is dyspeptic from Moscow to Paris with Miensk in the centre. Musician and journalist as well as avant-garde poet, his five books to date (2010–2023) are both challenging and stimulating. Adventurous in form on the page, their lexical range is broad, not least in the use of non-standard, previously taboo words. A whole study could be made of Siamaška’s fantastic imagery and metaphoric structures, but the present study is devoted only to an overall picture of his poetic achievement to date.
Паэзія Віктара Сямашкі ўносіць прыкметны і радыкальна новы ўклад у літаратурную спадчыну Беларускага літаратурнага аб’яднання „Белавежа” ва ўсходняй Польшчы. Кароткія, нават мінімалістычныя вершы паэта ўражваюць арыгінальнымі і нетрадыцыйнымі моўнымі сродкамі, такімі як гульня слоў, эўфанія, анафара і паліндром. Не менш уражвае і тэматычны дыяпазон паэзіі Сямашкі: ад сямейных праблем праз старэнне і смерць, рэлігію (асабліва каталіцкую) да жыцця ў горадзе і ў вёсцы, ад Масквы да Парыжа, з Мінскам як цэнтрам сусвету. Пяць кніг паэта-авангардыста, музыканта і журналіста, апублікаваныя дагэтуль (у 2010–2023 гг.), уяўляюць сабой выклік, але таксама натхненне для чытача, дзякуючы іх непаўторнай мове і аўтарскаму стылю: смеламу выкарыстанню наватарскай лексікі і парушэнню моўных табу. Фантастычная вобразнасць і метафарычныя канструкцыі Сямашкі заслугоўваюць асобнага глыбокага даследавання; даны артыкул дае толькі агульнае ўяўленне пра творчасць гэтага знакамітага паэта, пра яго важнейшыя дасягненні на сённяшні дзень.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 195-224
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność i pasja: poezja Walanciny Aksak
Autorzy:
McMillin, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081301.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarusian poetry
the Church
sensuality
national identity and language
flowers
wine
music
poezja białoruska
Kościół
zmysłowość
tożsamość narodowa i język
kwiaty
wino
muzyka
беларуская паэзія
Царква
пачуццёвасць
нацыянальная ідэнтычнасць і мова
кветкі
віно
музыка
Opis:
Valiancina Aksak’s gentle yet mysteriously strong lyrics cover a wide range of topics including the Church and Christian belief, Belarusian identity, and indignation at the betrayal of national values, wine, music, flowers and the language itself, which she handles with a very individual mastery. Much of her verse is subtle and understated, although she is also capable of very clear descriptions of people and places and the various qualities and effects of wine. A highly musical poet, she also makes several references to classical music, and her verses about family, both children and parents are very touching indeed. She is a poet whose work deserves to be better known.
Subtelne, ale jednocześnie tajemnicze i ekspresywne teksty Valianciny Aksak obejmują szeroki zakres tematów, w tym aspekty chrześcijańskie (Kościół i wiara), kwestie związane z tożsamością białoruską, gorzkie refleksje dotyczące zdrady wartości narodowych, wino, muzyka, kwiaty, a także sam język, którym poetka operuje z właściwym sobie mistrzostwem . Wiersze Aksak są finezyjne i refleksyjne, jak również realistyczne: poetka opisuje w nich ludzi i miejsca, a także ulubiony trunek: wino. Poezja Aksak często opiera się na efektach muzycznych, odwołuje się do muzyki klasycznej. Jej twórczość, zwłaszcza poświęcona rodzinie (zarówno dzieciom, jak i rodzicom) jest bardzo wzruszająca. Jest poetką, której twórczość zasługuje na lepsze poznanie.
Далікатныя, але адначасова таямнічыя і экспрэсіўныя тэксты Валянціны Аксак ахопліваюць шырокі тэматычны спектр: Царква і хрысціянская вера, беларуская ідэнтычнасць і абурэнне здрадай нацыянальным каштоўнасцям, віно, музыка, кветкі, і нарэшце сама мова, якой паэтка валодае па-майстэрску. Вершы Аксак рафінаваныя і вытанчаныя, хаця ў той жа час рэалістычныя: яна здольная вельмі дакладна апісваць людзей і месцы, а таксама розныя якасці і гатункі віна. Паэзія Аксак часта насычана музычнымі эфектамі, сустракаюцца і непасрэдныя алюзіі да класічннай музыкі. Вельмі кранальныя яе вершы пра сям'ю, пра ўзаемаадносіны дзяцей і бацькоў. Творчасць гэтай паэткі бясспрэчна заслугоўвае большай вядомасці.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2021, 15; 201-223
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies