Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "of theater" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Scenography studies – on the margin of art history and theater studies
Badanie scenografii – margines historii sztuki i teatrologii
Autorzy:
Łarionow, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593859.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
set design
scenography
history of theater
theater
scenografia
historia teatru
teatr
Opis:
Scenography as a domain of artistic activity has always been a liminal art, placed between the visual arts and theater, with the latter being treated as a chiefly literary domain. The history of scenography to date has recorded two moments when it rose to prominence, becoming the “queen” of the spectacle: the Renaissance and modern times. The article will briefly discuss its history, to show the main reasons for the exclusion of scenography from the domain of academic research. The author will survey some recent publications on set design written by practitioners and academics.
Scenografia jako sfera działań artystycznych była i jest sztuką pogranicza. Sytuowano ją zawsze pomiędzy sztukami plastycznymi, a teatrem, traktowanym jako obszar głównie zajmowany przez literaturę. W dotychczasowej historii scenografii widoczne są dwa momenty, kiedy za-władnęła ona widowiskiem, stając się „królową” przedstawienia: renesans i czasy współczes-ne. Artykuł poprzez skrótowe omówienie jej dziejów chce wykazać głównie przyczyny margi-nalizacji czy wręcz wyrzucenia scenografii ze sfery badań naukowych. Autorka odwołuje się do publikacji autorstwa zarówno praktyków, jak i naukowców, jakie ukazały się w ostatnim czasie na temat scenografii.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 115-126
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Community in Quarantine: The Social Worlds of Alternative Theater During the Pandemic
Wspólnota na kwarantannie. Społeczny świat teatru alternatywnego w pandemii
Autorzy:
Kalinowska, Katarzyna
Kułakowska, Katarzyna
Babicka, Maria
Bargielski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812199.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
socjologia teatru
teatr alternatywny
teatr niezależny
społeczne światy teatru
pandemia COVID-19
sociology of theater
alternative theater
independent theater
social worlds of theater
COVID-19 pandemic
Opis:
The article describes the functioning of alternative theater community during the COVID-19 pandemic. The theoretical framework of analysis is determined by the social worlds theory, allowing us to capture the processual nature of reconstructing the social world of alternative theater in the era of COVID-19. We explore the ways in which independent theater is coping with the threat to its practice, understood as a tool for building a community “here and now,” i.e. its main technology, values, and the primary activity that organizes communication within the social worlds of alternative theater. We take into account changes brought on by the pandemic (the inability to build relationships via direct interaction with audience members/participants) and the constant, everyday experiences of people working in alternative theater (their ability to function in a crisis). Our analysis is based on empirical data collected in the course of socio-anthropological studies into: (1) the working conditions of Polish theater workers during the pandemic, carried out by the Zbigniew Raszewski Theater Institute in Warsaw; and (2) the modus operandi of the Węgajty Theater from the perspective of its participants’ experiences.
Celem artykułu jest opisanie funkcjonowania środowiska teatru alternatywnego w czasie pandemii COVID-19. Ramy teoretyczne rozważań wyznacza teoria światów społecznych pozwalająca uchwycić procesualny charakter rekonstruowania świata społecznego teatralnej alternatywy w dobie pandemii. Problem badawczy dotyczy tego, jak radzi sobie teatr niezależny, gdy zagrożone jest praktykowanie teatru alternatywnego jako narzędzia budowania wspólnoty „tu i teraz”, a więc główna technologia, wartości, a wraz z nimi centralne działanie organizujące komunikację w społecznym świecie alternatywy. W artykule uwzględniamy zarówno zmiany spowodowane pandemią (brak możliwości budowania relacji podczas bezpośredniego spotkania z widzem/uczestnikiem), jak i stałość w codziennym doświadczeniu ludzi teatru alternatywnego (kryzysowa tożsamość ludzi alternatywy). Empiryczną podstawą analiz są materiały zgromadzone podczas dwóch badań socjoantropologicznych: (1) sytuacji zawodowej pracowników i pracownic teatrów w Polsce w czasie pandemii, realizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie; (2) modusu pracy teatralnej Teatru Węgajty z perspektywy doświadczeń jego uczestników i uczestniczek.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2021, 17, 3; 50-74
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Summary of „Pamiętnik Teatralny” 1-4/2000
Autorzy:
Janikowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147337.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jerzy Grotowski
kulturowa mobilność teatru
Teatr Laboratorium
cultural mobility of theater
The Laboratory Theatre
Opis:
Omówienie zawartości „Pamiętnika Teatralnego: 1-4/2000. Poczwórny zeszyt został w całości poświęcony ponowionej refleksji nad życiem i dziełami Jerzego Grotowskiego. We wstępnej części artykułu przypomniano o wczesnych relacjach Grotowskiego z redakcją „Pamiętnika Teatralnego” (spotkanie w Opolu w marcu 1963 oraz udział redaktorów w pracach specjalnego komitetu ministerialnego w 1964 roku). Podkreślono wagę artykułów Ludwika Flaszena i Zbigniewa Raszewskiego opublikowanych w „Pamiętniku Teatralnym” 3/1964 w  procesie obrony Teatru 13 Rzędów prowadzonym przez środowisko teatralne w 1964 roku. Zarysowano także historię rozpoczętej w 1998 roku pracy nad numerem specjalnym poświęconym Grotowskiemu.  
Overview of the Pamiętnik Teatralny 1-4/2000 content. This special issue re-explores the life and works of Jerzy Grotowski. The introductory part of the article recalls Jerzy Grotowski's early relationship with Pamiętnik Teatralny (a meeting in Opole in March 1963 and the editors' participation in a special ministerial committee in 1964). The author highligths the importance of the articles by Ludwik Flaszen and Zbigniew Raszewski published in Pamiętnik Teatralny 3/1964 in the theater milieu's defense of the 13 Rows Theatre  in 1964. The story of the work on this special issue devoted to Grotowski, which began 1998, is also outlined.  
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2000, 49, 1/4; 694-700
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scholar in the spectacle of parametrization – between authenticity and game of appearances
Autorzy:
Cybal-Michalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433749.pdf
Data publikacji:
2019-09-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Nauk Pedagogicznych PAN
Tematy:
parametrization
theater of the reality of parametrization
stage truth
role
result of parametrization
Opis:
By referring to the metaphor of the theater – the theater of the reality of parametrization in which we the people of science participate – the author is wondering whether the servitude towards science can be identified with scientometrics, i.e., parametrization in the form that is known to us, where at least two of the indicators are subjective, namely: the type of the criteria and their weight. In the article, the emphasis is placed on the theatrical space of construction of the relation of “co-presence” which is not free from our need for recognition, individuality, uniqueness and being the best, at the top of the ranking of parametrization, “skillfully” playing our role of the “scientist” on the stage, which connects but also divides because of that, i.e. the place occupied on that stage. The acts are the spaces of our scientific activity, which – by capturing the “difference” in relation to others and the “difference” in relation to ourselves in time – allow us to be, to crystallize our image, to further define ourselves and to be recognizable in the role of a scientist in a reality that was not chosen by us, but is implemented according to codified rules of the game.
Źródło:
Rocznik Pedagogiczny; 2018, 41; 93-103
0137-9585
Pojawia się w:
Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Painter and His Double in the Artistic Opus of Katarina Radojlović)
Сликар и његов двојник у стваралаштву Катарине Радојловић
Autorzy:
Марковић, Срђан
Милићевић, Небојша
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635752.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Katarina Radojlovic
Postmodern art in Serbia
Theater of Shadows
Moonlight Stories
relationship between form and function
Opis:
The painting of Katarina Radojlovic1 , gone too soon as it happens too often in life, carries inherently and by its nature the autobiographical features that do not allow factual interpretations and anecdotal storytelling. Furthermore, the painter’s need to touch the “impersonal” without losing her own identity, however paradoxical it may sound, makes difficult any attempt to classify or rank her artistic opus within the existing courses of the contemporary Serbian art scene. After all, what’s the point of classification since during the process of creating the author was crystal clear about her painting being first and foremost cosa mentale. It is actually a form of searching for her, dealing with loneliness and meaningless in an effort to rediscover the meaning of reality via work of art that will by its own standards seek to establish a relationship between form and function of visual expression. This effort, we would say, is quite clearly to be identified in the last cycles of her artistic opus: Theatre of Shadows, Moonlight Stories and Imprint of a Shadow.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 13
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The theater of Jan Klata. Struggling for a new audience
Autorzy:
Konopko, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628503.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Jan Klata, Polish theater, engaged theater, political theater, social theater, new audience, reinterpretation of classical dramas, pop culture, Polish Catholicism, national myths and symbols
Opis:
This short text presents the characteristics of theater works by the director, Jan Klata. I attempt to investigate the changes in contemporary Polish theatrical language. The evolution of theater perception, the expressive aesthetics of Klata’s performances and topics that began the fight not only over the new theater that would be a place of socio-political discourses but also for the new audience. In the introduction I present J. Klata and describe the circumstances that accompanied his theater debut. Thereafter, referring to J. Klata’s staging of classical works, I point out the characteristics of his theater and describe how the phenomenon of reinterpretation functions in contemporary theater. I then try to question the explicit labeling of J. Klata’s works as “post drama theater” or “political theater” by paying special attention to analyzing the director’s works in a social context. This political and social background of J. Klata’s performances contributes to the fact that his work is perceived as one of the leading examples of “engaged theater”. The staging means of expression applied by the director and his often radical interference in the texts of works from the literary canon have encouraged younger directors to make their own daring experiments . What was perceived as “revolutionary” and controversial at the time of J. Klata’s debut, today, only seven years later, has become standard in Polish theater.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 2; 125-138
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Individual and Community Crises in a Pandemic: The Social Theater of Ambulatory Care
Kryzysy jednostki i wspólnoty w pandemii. Ambulatorium teatru społecznego
Autorzy:
Kułakowska, Katarzyna
Kalinowska, Katarzyna
Drygas, Olga
Bargielski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47235590.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr społeczny
pandemia
kryzys
jednostka
społeczeństwo
wspólnota
niska teoria
teatr-ambulatorium
social theater
pandemic
crisis
individual
sociaty
community
low theory
theater of ambulatory care
Opis:
This article offers a preliminary diagnosis of Polish social theaters with regard to the crises of the individual and the community during the Covid-19 pandemic. The interpretive framework is Lidia Zamkow’s concept of the theater of ambulatory care, which allows us to locate the activity of social theaters in the context of Michel de Certeau’s tactics and Jack Halberstam’s low theories. The theater of ambulatory care recognizes the needs of individuals and communities in a pandemic crisis and reacts to them in different ways. We distinguish and describe three ideal types of diagnoses and the resulting treatments that theaters of ambulatory care use in a pandemic: therapy, conjuring, and revolution. The article is based on materials collected during two studies: a funded research project on the anthropological and social activity of the Węgajty Theater, carried out at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences, and a survey among theater staff during the pandemic, initiated by the Zbigniew Raszewski Theater Institute in Warsaw. (Trans. K. Kułakowska)
Artykuł dotyczy działalności polskich teatrów społecznych w czasie pandemii Covid-19. Ramą interpretacyjną jest koncepcja teatru-ambulatorium Lidii Zamkow, która pozwala umiejscowić aktywność teatrów społecznych w kontekście działań taktycznych Michela de Certeau oraz niskich/słabych teorii Jacka Halberstama. Ambulatorium teatru społecznego rozpoznaje potrzeby jednostek i społeczności w pandemicznym kryzysie i reaguje na nie w różny sposób. W artykule wyróżnione zostały trzy typy idealne rozpoznań i wynikających z nich kuracji, które teatry-ambulatoria stosują w pandemii: terapeutyzowanie, sztukmistrzostwo i rewolucja. Podstawą analizy są materiały zebrane podczas dwóch badań: grantu dotyczącego antropologiczno-społecznej działalności Teatru Węgajty realizowanego przez Instytut Sztuki PAN oraz badania pracownic i pracowników teatrów w pandemii zainicjowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 4; 63-84
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukrainian Theater Actresses in Eastern Galicia
Ukraińskie aktorki teatralne w Galicji Wschodniej
Autorzy:
Rosa-Lavrentii, Sofiia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36123742.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
feminizm
teatr ukraiński
ukraińskie aktorki teatralne
trajektorie doświadczenia
feminism
Ukrainian theater
Ukrainian theater actresses
trajectories of experience
Opis:
This article offers a typology of the experiences of Ukrainian theater actresses in Eastern Galicia from the end of the 19th to the first half of the 20th centuries, identifying the most common artistic and biographical trajectories that make up the particular continuities of women’s collective cultural experience. The “images” of these Ukrainian actress are delineated according to how they were constructed by the contemporary Ukrainian press, and their peculiarities are identified in accordance with the specifics of the activities of Ukrainian theater in Eastern Galicia during the period in question. (Transl. S. Harbuziuk)
W artykule zaproponowano typologię doświadczeń ukraińskich aktorek teatralnych w Galicji Wschodniej od końca XIX do połowy XX wieku, określając najpowszechniejsze trajektorie biografii i kariery artystycznej, które współtworzą obraz zbiorowego doświadczenia kulturowego kobiet. W wizerunkach aktorek, przedstawionych zgodnie z tendencjami obowiązującymi w ówczesnej prasie ukraińskiej, podkreślono cechy szczególne wynikające ze specyfiki ukraińskiego życia teatralnego w Galicji Wschodniej w tym okresie. (Przeł. E. Partyga)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 3; 151-170
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theater Plays the Body. Replication of the Canon of Beauty among Young Actresses in the Theater
Autorzy:
Dwojnych, Anna
Kuczkowska-Golińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623519.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Body
Canon Beauty
Eating Disorders
Theater
Sociology of the Body
Opis:
The article presents the results of our independent qualitative research conducted in Polish theater circles. In-depth interviews have been conducted with fourth-year female students of acting faculties from four state theater schools and with lecturers working at these faculties. The aim of the study was to answer the question whether the theater has currently become a place where bodily images are being standardized and beauty canons reproduced. The research material gathered allows for the formulation of the following conclusions: 1) studying at a theater school significantly impacts the perception of one’s own body, 2) there is a widespread belief among the students concerning the importance of the body (and the beauty thereof) in the profession of an actor, which results in subjecting the body to some regimes, often destructive ones, 3) the pressure to have a perfect body is so strongly internalized in the theater circles that it becomes imperceptible to those who yield under this pressure.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2018, 14, 2; 78-94
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theater/Performance Historiography: A Preamble
Historiografia teatru/performansu: Wprowadzenie
Autorzy:
Kobialka, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083643.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historiografia teatru
czasowość
przestrzenność
zapośredniczenie wiedzy
theater historiography
temporalities
spatialities
mediality of knowledge
Opis:
The introduction to the issue of Pamiętnik Teatralny which gestures towards current work on theater/performance historiography published in the Anglo-American academe. Reflecting on insights about the complex nature and the mediality of historical knowledge, we would like to offer a collection of essays which, in their singularity, draw attention to internal contradictions prompted by tensions between 1) time, space, and matter, which are used to frame academic practices, and 2) events and objects, which are determined historically not only by past and present imaginations but also by how time, space, and matter function within the field of theater/performance historiography. We ask the following questions: How are we to think about the ways of housing the past (the archive, the event, the object) and the experience of the past (time, space, matter)? How are we to think about historiography in ways that are not only not dualistic (e.g., self and other, mainstream and margin), but that facilitate seeing historical subjects as unsettled by (rather than settled in) time, as riddled with contradictions (rather than reflective of a status quo), and as constructs of meaning (rather than as regulated thought)? And finally, how are we to negotiate the dynamics and the contradictions between multiple temporalities and spatialities housed in one and the same object or event?
Wstęp do bloku tematycznego „Pamiętnika Teatralnego”, w którym poddano refleksji wątki podejmowane w anglo-amerykańskich pracach na temat historiografii teatru/performansu. Biorąc pod uwagę złożoną naturę i zapośredniczenie wiedzy historycznej, autorzy proponują zbiór esejów, które na różne sposoby zwracają uwagę na wewnętrzne sprzeczności wynikające z napięć między 1) czasem, przestrzenią i materią, wykorzystywanymi do tworzenia ram praktyk akademickich, a 2) wydarzeniami i przedmiotami badań, które są historycznie zdeterminowane nie tylko przez przeszłe i obecne wyobrażenia, ale także przez to, jak czas, przestrzeń i materia funkcjonują w historiografii teatru/performansu. W esejach postawiono następujące pytania: Jak można myśleć o sposobach ujmowania przeszłości (archiwum, wydarzenie, przedmiot badań) oraz o doświadczaniu przeszłości (czas, przestrzeń, materia)? Jak można myśleć o historiografii w sposób, który nie tylko jest niebinarny (np. ja i inny, główny nurt i margines), lecz także ułatwia postrzeganie historycznych tematów/podmiotów jako rozchwianych przez czas (a nie osadzonych w nim), pełnych sprzeczności (a nie odzwierciedlających status quo) i będących konstruktami znaczeniowymi (a nie znormalizowanymi ideami)? I wreszcie, jak można negocjować dynamikę i sprzeczności pomiędzy wieloma wymiarami czasowymi i przestrzennymi zawartymi w przedmiocie badań lub wydarzeniu historycznym?
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 4; 11-24
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staging the Social Drama of Work: Ethnography of a Theater Company as a Means of Analyzing Theater Activity
Autorzy:
Bense Ferreira Alves, Celia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138419.pdf
Data publikacji:
2007-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Theater ethnography
Collective activity
Division of labor
Tasks
Social roles
Service relationship
Commitment
Opis:
This paper shows how conducting the ethnographic study of a theater hall and company can help define theater activity. Once the aesthetic of the social organization is set apart from the proper division of labor, theater appears as a collective activity which requires the cooperation of eight groups playing different social roles. The cooperation modes rest on a meshing of direct or indirect services for the actors who carry out the core task of performing. This specific organization of work around a central group is what makes the activity artistic. Simultaneously, the service relation offers the possibility for some categories to bring their relationship with actors closer to a state of symmetry and sometimes reverse asymmetry. As a status enhancing opportunity, service relationship for actors also directly or indirectly provide the grounds for participant commitment and thus guarantee long-lasting operation for the theatrical organization.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2007, 3, 3; 78-99
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the use of social media by cultural institutions shown by the example of the Teatr Śląski in Katowice
Analiza wykorzystania mediów społecznościowych przez instytucje kultury na przykładzie Teatru Śląskiego w Katowicach
Autorzy:
Walotek‑Ściańska, Katarzyna
Jochem, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597196.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
instytucje kultury
teatr
media społecznościowe
promocja
wizerunek
institutions of culture
theater
social media
promotion
image
Opis:
The purpose of this article is to present the results of the analysis of ac tivities carried out by the Teatr Śląski in the social media and the im pact of these activities on the image of the institution. The study cov ered by social networking sites and blogs, where Teatr Śląski officially promotes its activities.
Celem artykułu jest przedstawienie wyników analizy dzia łań prowadzonych przez Teatr Śląski w Katowicach w mediach społecznościowych oraz przedstawienie wpływu tych działań na kreo wanie wizerunku instytucji. Badaniem zostały objęte serwisy społecz nościowe oraz blogi, w których Teatr Śląski oficjalnie prowadzi dzia łalność promocyjną.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 20, 1; 9-26
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-Garde anatomy: dissection and re-composition of art and its history in the works of Milorad Krstić
Autorzy:
Somhegyi, Zoltán
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188253.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
re-visitations of the past
Avant-Garde
Milorad Krstić
Das Anatomische Theater
Ruben Brandt
collector
Opis:
Numerous artists have revisited or got inspired by artworks of earlier periods, thus making their own paraphrase of previous creations. Not only artists of the (early) Modern Age had revisited Antiquity, but even Avant-Garde artists have not entirely dissociated themselves from certain forms, motifs, approaches or themes of the classical traditions. It is so, despite the Avant-Garde artists’ focus on creating along new visions, and offering radically novel perspectives in and for art and its infrastructure, that was a similar feature in most of the movements within the classical Avant-Garde. Later however, even Avant-Garde itself got historicised, and, as a consequence, became possible subject-matter of revaluation, as we can observe it in the paraphrasing practice of several artists from the 20th and 21st centuries. The works of Milorad Krstić — that are put in the centre of this study as a thought-provoking case study with fascinating consequences for aesthetics too — represent a particular approach within the aforementioned revisitations of art in general and the re-interpretation of Avant-Garde and 20th century art in particular. One of the specialities of his approach lies in the fact that he does not merely return to previous works, including those that are of crucial importance in the Avant-Garde, simply for inspiration, but his practice of the evaluative examination of the art of the 20th century will be essentially defined by the Avant-Garde techniques. In his Das Anatomische Theater he dissects the 20th century, but then encyclopaedically re-assembles the fragments to a novel total work of art that presents the history of art of the period. Then, in his full-length animation movie Ruben Brandt, collector he continues re-assembling and re-telling art history by constantly inserting fragments of it in the novel work itself, hence the collection will become not only the subject-matter of the film, but even one of its most spectacular features.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 201-214
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Stage Design a Craft or Art?
Czy scenografia jest sztuką czy rzemiosłem?
Autorzy:
Łarionow, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593784.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
scenografia
plastyka teatru
dekoracje
teatr
Praskie Qudriennale Scenografii
scenography
set design
theater
Prague Quadriennale of Peformance Design and Space
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na problem z definicją pojęcia: scenografia. W dwudziestym wieku terminologia teatralna przeszła szereg zmian. Scenograf od lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia przestał być dekoratorem, osobą techniczną czy wręcz rzemieślnikiem a stał się artystą teatru. Obecnie scenografia stała się autonomiczną dziedziną sztuki, która obecna jest także poza sferą budynku teatralnego: w filmie, w marszach społecznych, politycznych wiecach, koncertach rokowych a także muzeach. Autorka pokazuje zmianę w podejściu do powszechnego rozumienia zadań i funkcji scenografii na przykładzie terminologii obecnej w słownikach językowych i teatralnych kultury anglosaskiej.
The article draws attention to the problem with the definition of the concept: “sceno¬graphy.” In the twentieth century, theater terminology underwent a number of changes. In the 1960s, the stage designer ceased to be a decorator, member of technical staff or even a craftsman, and became a theater artist. Currently, stage design/scenography has become an autonomous field of art, present also outside the sphere of theater building: in film, at social demonstrations, political rallies, rock concerts and in museums. The author discusses a change in the approach to the common understanding of the tasks and functions of scenography on the example of the terminology present in the language and theater dictionaries of Anglo-Saxon culture.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 161-170
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mediated communication in the theater – relationships between the theater and new technologies shown by selected examples
Komunikacja teatralna zapośredniczona medialnie – o wzajemnych relacjach teatru i nowych technologii na wybranych przykładach.
Autorzy:
Krzemińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597194.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr współczesny
multimedia
projekcje video
intermedialność
komunikacja teatralna zapośredniczona medialnie
promocja spektaklu
trailer
teaser
reklama
outdoorowa
teatr krakowski
nowe media
contemporary theater
video screening
intermediality
mediated theatrical communication
promotion of performance
outdoor advertising
Krakow theater
new media
Opis:
The theater is a meeting, an act of communication, direct transmis sion of content, image, and emotions. The theater of the 21st century changes an interpretative approach to the issue of theatrical communi cation by increasing the phenomena of media’s presence on stage and theater’s in the media. The aim of the article is to analyze the determi nants which define a communication process that takes place during a performance with regard to mediated communication. The analysis is based on examples from Krakow’s theaters: video screening on the stage, the creation of scenic design with the use of new technologies and new forms of advertising like teasers, trailers or LED screens. The phenomenon is described in the light of previous research in the fields of the theater, new media and audio‑visual communication.
Teatr jest spotkaniem, aktem komunikowania się, bezpośrednim prze kazem treści, obrazu, emocji. Teatr XXI wieku zmienia podejście in terpretacyjne do zagadnienia komunikacji teatralnej poprzez coraz powszechniejsze zjawisko obecności mediów na scenie i teatru w me diach. Celem artykułu jest analiza wyznaczników definiujących pro ces komunikacji zachodzącej podczas wystawianego przez aktorów spektaklu w odniesieniu do komunikacji zapośredniczonej medialnie. Analiza oparta jest na przykładach z krakowskich teatrów – projekcji wideo na scenie, kreacji scenografii z wykorzystaniem nowych techno logii a także nowych form reklamowych jak teasery, trailery czy ekra ny LED. Zjawisko analizowane jest w świetle dotychczasowych ba dań z zakresu teatru, nowych mediów i komunikacji audiowizualnej.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 20, 1; 27-38
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies