Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "monomers" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Separation of nonreacted acrylamide from polyacrylamide gel for endoprothesing
    Autorzy:
    Gertsyuk, M.
    Samchenko, Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/346993.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
    Tematy:
    hydrogels
    acrylamide
    acrylic monomers
    liquid chromatography
    endoprothesis
    Opis:
    The separation of toxic acrylic monomers (mainly acrylamide) from some polymeric hydrogels of medical application was studied. It was found that “clean hydrogel” can be obtained after 4-6 days of washing with nonpyrogenic water. The quantity of monomeric acrylamide remained in the samples was controlled by a liquid chromatography method.
    Źródło:
    Ars Separatoria Acta; 2007, 5; 98-101
    1731-6340
    Pojawia się w:
    Ars Separatoria Acta
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Synthesis and monomer reactivity ratios of acrylamide with 3-(trimethoxysilyl)propyl methacrylate and tris(methoxyethoxy)vinylsilane copolymers
    Współczynniki reaktywności monomerów w syntezie kopolimerów akryloamidu, metakrylanu 3-(trimetoksysililo)propylu i tris(metoksyetoksy)-winylosilanu
    Autorzy:
    Mohammed, A. H.
    Ahmad, M. B.
    Ibrahim, N. A.
    Zainuddin, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947173.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    vinylsilane monomers
    acrylamide
    reactivity ratios
    sequence distribution
    sekwencja monomerów
    Opis:
    Copolymers of acrylamide (AM) with 3-(trimethoxysilyl)propyl methacrylate (TMSPMA) and tris(methoxyethoxy)vinylsilane (TMEVS) with different compositions were synthesized at low conversion by free radical polymerization in dimethylformamide (DMF) using benzoyl peroxide (BPO) as an initiator. The copolymers were characterized by Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), and their thermal properties were studied by differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA). The copolymers composition was determined by elemental analysis. The monomer reactivity ratios were estimated by linearization methods proposed by Fineman-Ross and Kelen-Tudos, the intersection method proposed by Mayo-Lewis and nonlinear method proposed by curve fitting procedure. The derived reactivity ratios (r1, r2) are: 1.87, 0.80 for TMSPMA-co-AM and 0.22, 1.21 for TMEVS-co-AM. Both copolymers formed blocks of one of the monomer units. The microstructure of copolymers and sequence distribution of monomers in the copolymers were calculated by statistical method based on the average reactivity ratios and found that these values are in agreement with the derived reactivity ratios.
    Kopolimery akryloamidu (AM) z metakrylanem 3-(trimetoksysililo)propylu (TMSPMA) itris(metoksyetoksy)winylosilanem (TMEVS), o różnych składach, zsyntetyzowano w warunkach małej konwersji metodą wolnorodnikowej polimeryzacji w dimetyloformamidzie (DMF), z zastosowaniem nadtlenku benzoilu (BPO) jako inicjatora. Otrzymane kopolimery charakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz analizy termograwimetrycznej (TGA). Skład kopolimerów ustalono metodą analizy elementarnej. Współczynniki reaktywności monomerów oszacowano metodami linearyzacji zaproponowanymi przez: Finemana-Rossa, Kelena-Tudosa, Mayo-Lewisa i metodą nieliniową z zastosowaniem procedury dopasowania krzywej. Otrzymane współczynniki reaktywności (r1, r2) wynosiły: 1,87 i 0,80 dla TMSPMA-co-AM oraz 1,21 i 0,22 dla TMEVS-co-AM. Oba kopolimery miały budowę złożoną zbloków utworzonych z jednostek monomerów składowych. Mikrostrukturę oraz sekwencję monomerów w kopolimerach wyznaczono metodą statystyczną na podstawie średnich współczynników reaktywności. Stwierdzono zgodność obliczeń z wartościami otrzymanymi doświadczalnie.
    Źródło:
    Polimery; 2016, 61, 11-12; 758-765
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mutagenicity induced in Salmonella strains TA98 and TA100 by diphenylthiophenes
    Autorzy:
    Budzikur, K. A.
    Góra, M.
    Chachaj, A.
    Mielżyńska-Švach, D.
    Tejs, S.
    Łuczyński, M. K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/363118.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    test Amesa
    mutacja
    monomery tiofenowe
    Ames test
    mutation
    thiophene monomers
    Opis:
    Mutagenic properties of four different diphenylthiophenes: 3,4-diphenylthiophene, 3,4-di(4'-methylphenyl)thiophene, 3,4-di(4'-methoxyphenyl)thiophene and 3,4-di(4'-pentoxyphenyl)thiophene were investigated applying the Salmonella test. The research was done on two strains of Salmonella Typhimurium: TA98 and TA100, tested in two variants: with (+S9) and without (-S9) enzymatic activation. Only one compound 3,4-di(4'-methylphenyl)thiophene showed mutagenic activity when studied with metabolic activation (+S9) and its mutagenic rate (MR) score was 3.41 for the dose of 10.00µg*plate-1. Other studied compounds did not show any mutagenic activity (+/-S9) and their MR score did not exceed the threshold value of 2.0.
    Źródło:
    Environmental Biotechnology; 2011, 7, 2; 65-69
    1734-4964
    Pojawia się w:
    Environmental Biotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The release of biologically hazardous chemical compounds from orthodontic adhesive systems used in Europe and in the USA — an in vitro study
    Uwalnianie biologicznie szkodliwych związków chemicznych z dostępnych na rynkach Europy i USA ortodontycznych systemów adhezyjnych — badania in vitro
    Autorzy:
    Małkiewicz, K.
    Wychowański, P.
    Małkiewicz, E.
    Olczak-Kowalczyk, D.
    Turło, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945851.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    orthodontic adhesive systems
    monomers release
    HPLC
    ortodontyczne systemy adhezyjne
    uwalnianie monomerów
    Opis:
    The study assessed the chemical stability of ConTec LC, Resilence, Light Bond and Transbond XT orthodontic adhesive resins. The subject of the analysis was the release of HEMA (2-hydroxyethylmethacrylate), TEGDMA (triethylene glycol dimethacrylate), EGDMA (ethylene glycol dimethacrylate), UDMA (urethane dimethacrylate) and BPA (bisphenol A) monomers from test sample materials in successive time intervals, using HPLC (high pressure liquid chromatography). The study confirmed the presence of methacrylate monomers and bisphenol A in eluates of the assessed materials regardless of the observation period. The results show that orthodontic adhesive systems polymerized with visible light are chemically unstable, releasing biologically harmful ingredients to the external environment for a long time. Dental materials containing polymer network based on methacrylates require structure modification or elimination of harmful components in order to increase safety of their application.
    Oceniano stabilność chemiczną ortodontycznych żywic adhezyjnych ConTec LC, Resilence, Light Bond oraz Transbond XT. Metodą wysokociśnieniowej chromatografii cieczowej (HPLC) analizowano uwalnianie z próbek badanych materiałów monomerów: HEMA (metakrylan 2-hydroksyetylu), TEGDMA (dimetakrylan triglikolu etylenowego), EGDMA (dimetakrylan glikolu etylenowego), UDMA (dimetakrylan uretanu) i BPA (bisfenol A) w kolejnych przedziałach czasowych. Badania potwierdziły obecność monomerów metakrylanowych i bisfenolu A w eluatach ocenianych materiałów, niezależnie od czasu obserwacji. Uzyskane wyniki wskazują, że polimeryzowane światłem widzialnym ortodontyczne systemy adhezyjne są niestabilne chemicznie i w ciągu długiego czasu emitują do środowiska zewnętrznego składniki biologicznie szkodliwe. Materiały stomatologiczne zawierające usieciowane metakrylany wymagają modyfikacji struktury lub eliminacji szkodliwych komponentów w celu zwiększenia bezpieczeństwa ich stosowania.
    Źródło:
    Polimery; 2015, 60, 5; 309-315
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Concomitant contact allergy to formaldehyde and methacrylic monomers in students of dental medicine and dental patients
    Autorzy:
    Lyapina, Maya
    Dencheva, Maria
    Krasteva, Assya
    Tzekova, Mariana
    Kisselova-Yaneva, Angelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2178892.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    allergic contact dermatitis
    formaldehyde
    methacrylic monomers
    co-reactivity
    dental students
    dental patients
    Opis:
    Objectives: A multitude of acrylic monomers is used in dentistry. Formaldehyde is a ubiquitous chemical agent, which is an ingredient of some dental materials and may be released from methacrylate-based composites. The purpose of the study is to evaluate the incidence and the risk of cross-sensitization to some methacrylic monomers (methylmethacrylate – MMA, triethyleneglycol dimethacrylate – TEGDMA, ethyleneglycol dimethacrylate – EGDMA, 2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3-methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane – Bis-GMA, 2-hydroxy-ethyl methacrylate 2-HEMA, and tetrahydrofurfuryl methacrylate) and formaldehyde in students of dentistry, dental professionals and dental patients. Material and Methods: A total of 139 participants were included in the study, i.e., occupationally exposed dental professionals, students of the 3rd, 4th and 6th year of dental medicine, and occupationally unexposed dental patients. They were patch-tested with methacrylic monomers and formaldehyde. The results were subjected to statistical analysis (p < 0.05). Results: From the allergic to formaldehyde students of the 3rd and 4th year of dental medicine, 46.2% were also sensitized to MMA. Among the group of patients, the incidence of cross-sensitization to formaldehyde and methacrylic monomers was as follows: to TEGDMA – 20.6%, to ethyleneglycol dimethacrylate – 20.7%, to 2-HEMA – 20.7% and to tetrahydrofurfuryl methacrylate – 24.1%. Contact allergy to MMA was diagnosed among 22.7%, and to TEGDMA – among 27.1% of the students of the 3rd and 4th year of dental medicine. In the group of occupationally unexposed dental patients the prevalence of contact allergy to ethyleneglycol dimethacrylate was 20.7%, to Bis-GMA – 27.6%, to 2-HEMA – 44.9% and to tetrahydrofurfuryl methacrylate – 38.0%. Conclusions: The students of the 3rd and 4th year of dental medicine could be outlined as a group at risk of sensitization to MMA and TEGDMA and of cross-sensitization to MMA and formaldehyde. Probably, due to the ubiquitous occurrence of formaldehyde and the wide use of composite resins and bonding agents containing TEGDMA, ethyleneglycol dimethacrylate, 2-HEMA and tetrahydrofurfuryl methacrylate in dentistry, the group of dental patients could be at risk of cross-sensitization to formaldehyde and some methacrylic monomers.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2014, 27, 5; 797-807
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gelcasting of alumina with application of new monomer synthesised from xylitol
    Odlewanie żelowe tlenku glinu z zastosowaniem nowego monomeru zsyntezowanego z ksylitolu
    Autorzy:
    Szudarska, A.
    Guryniuk, D.
    Mizerski, T.
    Szafran, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/356225.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    alumina
    gelcasting
    low-toxic monomers
    xylitol
    tlenek glinu
    odlewanie żelowe
    monomery nietoksyczne
    ksylitol
    Opis:
    A new monomer for application in the gelcasting process has been designed and synthesized, following the green chemistry trend to use non toxic and renewable compounds. Xylitol was the main substrate for the synthesis that included 3 stages. The final product, named 1-O-acryloylxylitol, was tested regarding its effectiveness as the processing agent for fabrication of alumina elements by gelcasting method. Rheological properties of the ceramic slurries were studied as well as the properties of shaped elements before and after sintering. The results are compared to those obtained by applying commercial monomer 2-hydroxyethyl acrylate.
    Podążając za trendem „zielonej chemii", zakładającym m.in. wykorzystywanie nietoksycznych i odnawialnych surowców w technologii, zaprojektowano i zsyntezowano nowy monomer przeznaczony do zastosowania w procesie odlewania żelowego. Wyjściowym substratem trójetapowej syntezy był ksylitol, a finalnym produktem 1-O-akryloiloksylitol. Otrzymana pochodna została sprawdzona pod względem efektywności polimeryzacji in situ w ceramicznej masie lejnej na bazie tlenku glinu. Zbadano jej wpływ na właściwości neologiczne stosowanych zawiesin. Odlano serie kształtek, dla których wyznaczono podstawowe parametry w stanie surowym oraz po spiekaniu. Wyniki porównano stosując równolegle komercyjnie dostępny monomer akrylan 2-hydroksyetylu.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 4; 1299-1303
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Galactose monoacrylate as a new monomer in gelcasting process
    Monoakrylan galaktozy jako nowy monomer w procesie odlewania żelowego
    Autorzy:
    Szudarska, A.
    Mizerski, T.
    Szafran, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/352986.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    odlewanie żelowe
    glin
    monosacharydy
    monomery nietoksyczne
    gelcasting
    alumina
    monosaccharides
    deflocculants
    low-toxic monomers
    Opis:
    The present work shows the results of following the recently developed trend to design new low toxic monomers which can be applied in gelcasting process. New compound, 6-O-acryloyl-D-galactose (galactose monoacrylate) has been synthesised and its effectiveness as processing agent has been studied. The results are compared with those reported so far regarding applying some other new monomers - 3-O-acryloyl-D-glucose and glycerol monoacrylate in gelcasting technology. The influence of spatial structure of obtained monomers on rheological properties of alumina suspensions and properties of green bodies is discussed as well.
    Artykuł przedstawia wyniki badań dotyczących zastosowania nowozsyntezowanej akrylowej pochodnej galaktozy jako monomeru w procesie odlewania żelowego. Opracowano metode syntezy 6-O-akryloilogalaktozy oraz zbadano jej role i efektywność w procesie. Wyniki porównano z wcześniejszymi pracami z tego zakresu, dotyczącymi zastosowania innych nowych nietoskycznych monomerów – 3-O-akryloiloglukozy oraz monoakrylanu glicerolu, szukając wpływu budowy przestrzennej cząsteczek monomeru na właściwości reologiczne mas lejnych z tlenku glinu i właściwosci odlanych z nich wyrobów.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 4; 1211-1215
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chemical stability of orthodontic adhesives based on polymer network depending on external environment’s pH
    Stabilność chemiczna klejów ortodontycznych opartych na sieci polimerowej w zależności od pH środowiska zewnętrznego
    Autorzy:
    Kuśmierczyk, Dorota
    Turło, Jadwiga
    Podsadni, Piotr
    Małkiewicz, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947101.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    orthodontic adhesive systems
    HPLC
    chemical stability
    monomers
    pH
    ortodontyczne systemy adhezyjne
    stabilność chemiczna
    monomery
    Opis:
    Chemical stability of composite adhesive systems is crucial for the safety of their use.The study assessed chemical stability of four light-cured orthodontic adhesives: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus, Resilience, depending on pH value of the external environment. Samples of polymerized orthodontic adhesives were treated with (high-performance liquid chromatography) HPLC-grade water solutions of phosphate-citrate buffer with pH values respectively: 4, 5,6 and 7 at 36 °C. The eluates obtained after 1 hour, 24 hours and 7 days of sample incubation were analyzed for the presence of camphorquinone (CQ), bisphenol A (BPA), triethylene glycol dimethacrylate (TEGDMA), urethane dimethacrylate (UDMA), bisphenol A diglycidyl methacrylate (Bis-GMA), ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA), 2,2-dimethoxy-2-phenylacetophenon (DMPA) usingultra-high performance liquid chromatography (UHPLC). Out of the seven searchable substances, TEGDMA was present in eluates obtained from Contec LC, Resilience and Transbond XT materials and EGDMA in eluates obtained from Resilience adhesive. The eluates obtained from the Transbond Plus adhesive system were virtually free of the sought substances. The highest concentrations of TEGDMA in solutions were recorded after 1 hour of incubation regardless ofthe type of material. In the case of Contec LC material, an increase in TEGDMA concentrations was observed along with an increase in the solutions’ pH, butonly for the elution period of 1 hour and 7 days, the effect of the solvent’s pH was statistically significant (p ≤ 0.001). In the case of Resilience and Transbond XT, no significant differences in TEGDMA concentrations were observed with respect to pH of the external environment. In the conditions of the conducted study, a lack of chemical stability was confirmed for the majority of assessed orthodontic adhesive systems based on polymers, expressed in emission of component monomers to the external environment. The chemical compound identified in the study was TEGDMA, and for each pH of the solvent, statistically significant differences in its release were found between the materials. However, no explicit relationship was observed between chemical in stability of the studied materials and pH of the external environment within the assumed range of assessment.
    Stabilność chemiczna kompozytowych systemów adhezyjnych jest kluczowa z punktu widzenia bezpieczeństwa ich stosowania. W badaniu oceniano stabilność chemiczną czterech światłoutwardzalnych klejów ortodontycznych: Contec LC, Transbond XT, TransbondPlus, Resilience, w zależności od wartości pH środowiska zewnętrznego. Próbki spolimeryzowanych klejów ortodontycznych poddano działaniu roztworów buforufosforanowo-cytrynianowego na bazie wody o czystości HPLC, o wartości pH: 4, 5,6 oraz 7 i temperaturze 36 °C. Eluaty uzyskane po 1 h, 24 h i 7 dniach inkubacji próbek analizowano metodą chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej (HPLC) pod względem obecności kamforochinonu (CQ), bisfenolu A (BPA), dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA), dimetakrylanu uretanu (UDMA), bisfenolu A metakrylanu diglicydylu (Bis-GMA), dimetakrylanu glikoluetylenowego (EGDMA), 2,2-dimetoksy-2-fenyloacetofenonu (DMPA). Z siedmiu związków chemicznych identyfikowanych w roztworach potwierdzono obecność TEGDMA w eluatach uzyskanych z materiałów Contec LC, Resilience i Transbond XT oraz obecność EGDMA w eluatach z kleju Resilience. Eluaty otrzymane z systemu adhezyjnego TransbondPlus praktycznie biorąc nie zawierały poszukiwanych substancji. Największe stężenia TEGDMA w roztworach stwierdzono po 1 h inkubacji próbek ortodontycznych systemów łączących, niezależnie od rodzaju materiału. W odniesieniu do kleju Contec LC obserwowano wzrost stężenia TEGDMA wraz zwartością pH roztworów, ale wpływ pH rozpuszczalnika był istotny statystycznie (p ≤ 0,001) tylko w wypadku czasu wymywania 1 h i 7 dni. W roztworach po inkubacji materiałów Resilience i Transbond XT nie stwierdzono istotnych różnic stężeń TEGDMA w zależności od pH środowiska zewnętrznego. W warunkach przeprowadzonego badania potwierdzono brak stabilności chemicznej większości ocenianych, polimerowych, ortodontycznych systemów adhezyjnych wyrażający się emisją tworzących je monomerów do środowiska zewnętrznego. W odniesieniu do każdej wartości pH rozpuszczalnika wykazano istotne statystycznie różnice w uwalnianiu TEGDMA pomiędzy badanymi materiałami. Jednocześnie w przyjętym zakresie oceny nie zaobserwowano jednoznacznej zależności stabilności chemicznej badanych materiałów od pH środowiska zewnętrznego.
    Źródło:
    Polimery; 2019, 64, 1; 34-42
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chemical stability of orthodontic adhesives based on polymer network depending on external environment’s temperature
    Stabilność chemiczna klejów ortodontycznych opartych na sieci polimerowej w zależności od temperatury środowiska zewnętrznego
    Autorzy:
    Kuśmierczyk, Dorota
    Turło, Jadwiga
    Podsadni, Piotr
    Małkiewicz, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946970.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    orthodontic adhesive systems
    HPLC
    chemical stability
    monomers
    temperature
    ortodontyczne systemy adhezyjne
    stabilność chemiczna
    monomery
    temperatura
    Opis:
    In the present study the authors assessed chemical stability of four light-cured orthodontic adhesives: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus, Resilience, with respect to temperature of the external environment. Polymerized samples of orthodontic adhesives were treated with pH 7 phosphate-citrate buffer solutions based on HPLC-grade water at 20, 36 and 50°C. After 1 hour, 24 hours and 7 days of sample incubation, the obtained eluates were analyzed using the high performance liquid chromatography method (HPLC) which confirmed the presence of triethylene glycol dimethacrylate (TEGDMA) monomer in solutions obtained after incubation of Contec LC, Resilience and Transbond XT samples. The presence of ethylene glycol dimethacrylate (EGDMA) monomer was also detected in eluates obtained from the Resilience adhesive. The eluates obtained after storage of Transbond Plus adhesive system were free of the sought substances. TEGDMA monomer concentrations were highest in the eluates obtained after 1 hour of incubation, the lowest after 7 days of storage of orthodontic adhesive samples, regardless of the temperature of the phosphate-citrate buffer. In addition, there were statistically significant differences in concentrations of monomers depending on the tested adhesive system. The rate of degradation of orthodontic adhesives based on a polymer network may also be adversely affected by an increase in ambient temperature.
    Oceniano stabilność chemiczną czterech światłoutwardzalnych klejów ortodontycznych: Contec LC, Transbond XT, Transbond Plus oraz Resilience w warunkach zmiennych wartości temperatury środowiska zewnętrznego. Spolimeryzowane próbki klejów poddawano działaniu roztworów buforu fosforanowo-cytrynianowego na bazie wody o czystości HPLC o pH 7 i temperaturze 20, 36 i 50 °C. Po upływie 1 h, 24 h i 7 dni inkubacji próbek uzyskane eluaty analizowano metodą chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej HPLC, która potwierdziła obecność monomeru dimetakrylanu glikolu trietylenowego (TEGDMA) w roztworach otrzymanych po inkubacji próbek materiałów Contec LC, Resilience i Transbond XT. W eluatach uzyskanych z kleju Resilience wykryto ponadto obecność monomeru dimetakrylanu glikolu etylenowego (EGDMA). Eluaty otrzymane po inkubacji systemu adhezyjnego Transbond Plus były wolne od poszukiwanych substancji. Największe stężenia monomeru TEGDMA były w eluatach uzyskanych po 1 h inkubacji, a najmniejsze po 7 dniach przechowywania próbek klejów ortodontycznych, niezależnie od temperatury buforu fosforanowo-cytrynianowego. Wykazano też istnienie istotnych statystycznie różnic stężeń oznaczonych monomerów w zależności od badanego systemu adhezyjnego. Zaobserwowano, że wzrost temperatury otoczenia może wywierać niekorzystny wpływ także na tempo degradacji klejów ortodontycznych opartych na matrycy polimerowej.
    Źródło:
    Polimery; 2019, 64, 2; 111-118
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Professor Andrzej Duda in memoriam
    Pamięci Profesora Andrzeja Dudy
    Autorzy:
    Penczek, S.
    Lewinski, P.
    Pretula, J.
    Socka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947219.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
    Tematy:
    monomery chiralne
    komonomery
    reaktywność
    polimeryzacja
    szybkość kopolimeryzacji
    chiral monomers
    comonomers
    reactivity
    polymerization
    rate of copolymerization
    Opis:
    Przedstawiono najważniejsze osiągnięcia naukowe Profesora Andrzeja Dudy, wieloletniego Kierownika Zakładu Chemii Polimerów Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych Polskiej Akademii Nauk. Profesor Duda opublikował ponad 100 prac naukowych, wygłosił kilkadziesiąt wykładów na zaproszenie, w tym także wykłady plenarne na prestiżowych konferencjach międzynarodowych. W niniejszym, krótkim omówieniu prac Profesora skupiliśmy się przede wszystkim na dwóch zagadnieniach, spośród których szczególnie pierwsze było według naszego przekonania głównym osiągnięciem, rozwiązującym ważny problem dotyczący kopolimeryzacji monomerów chiralnych. Profesor Duda, po raz pierwszy w chemii polimerów, ustalił że polimeryzacja chiralnych monomerów przebiega niezmiennie wobec katalizatorów achiralnych oraz chiralnych o takim samym znaku jak znak monomeru, natomiast zastosowanie katalizatora o odwrotnej chiralności pozwala na znaczne zmniejszenie szybkości polimeryzacji. Jest to zjawisko o zasadniczym znaczeniu w kopolimeryzacji, szczególnie kiedy chiralny monomer jest znacznie bardziej reaktywny niż drugi komonomer. Mniej szczegółowo omówiono inne osiągnięcia Profesora Andrzeja Dudy, dodano też pełną bibliografię Jego prac.
    This paper is describing major scientific achievements of the recently late Professor Andrzej Duda, Chairman of the Department of Polymer Chemistry of The Centre of Molecular and Macromolecular Studies of Polish Academy of Sciences. Professor Duda published over 100 scientific papers and has given several dozens of plenary and invited lectures at the scientific symposia. However, in the present paper, we are mostly describing accomplishment that all of us, and also Professor, have considered as his seminal work, that solved a long time controversial subject. Namely, how to influence reactivities of chiral monomers, using chiral catalysts. Professor Duda had shown, and this subject is mostly described, that reactivity of a chiral monomer can be unchanged (when compared with an achiral catalyst) when polymerized with catalyst of the same chirality and may be many times depressed (the feature highly valuable in several instances) when polymerized with a catalyst with an opposite chirality. This feature is very important in the copolymerization processes, when chiral monomer is much more reactive than the other comonomer. Besides, some other contributions of Professor Duda to Polymer Sciences are also, although briefly mentioned. Full list of papers is given in the second part of the paper.
    Źródło:
    Polimery; 2017, 62, 4; 239-253
    0032-2725
    Pojawia się w:
    Polimery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers among dentists and their patients
    Współistniejące uczulenie na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe u stomatologów i ich pacjentów
    Autorzy:
    Lyapina, Maya G.
    Dencheva, Maria
    Krasteva-Panova, Assya
    Tzekova-Yaneva, Mariana
    Deliverska, Mariela
    Kisselova-Yaneva, Angelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164298.pdf
    Data publikacji:
    2016-05-31
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stomatolodzy
    aldehyd glutarowy
    współistniejąca alergia kontaktowa
    monomery metakrylanowe
    studenci stomatologii
    uczniowie technikum dentystycznego
    dental professionals
    glutaraldehyde
    concomitant contact sensitization
    methacrylic monomers
    students of dental medicine
    students of dental technician school
    Opis:
    Background A multitude of methacrylic monomers is used in dentistry. Glutaraldehyde (G) is used in dental practice and consumer products as a broad-spectrum antimicrobial agent. The purpose of our study is to evaluate the frequency and the risk of concomitant sensitization to some methacrylic monomers (methyl methacrylate (MMA), triethyleneglycol dimethacrylate (TEGDMA), ethyleneglycol dimethacrylate (EGDMA), 2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3-methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane (Bis-GMA), 2-hydroxy-ethyl methacrylate (2-HEMA) and tetrahydrofurfuryl methacrylate (THFMA)) and glutaraldehyde in students of dentistry, students from the dental technician school, dental professionals and dental patients. Material and Methods A total of 262 participants were included in the study: students of dentistry, students from the dental technician school, dental professionals, and dental patients as a control group. All were patch-tested with methacrylic monomers and glutaraldehyde. The results were subject to the statistical analysis (p < 0.05). Results Among the group of dental students, the highest frequency of concomitant sensitization was to TEGDMA and G (15.5%). In the group of patients the highest frequency of concomitant sensitization was to EGDMA and G (16.4%). The frequency of concomitant sensitization among dental professionals was much lower, with the highest rate to TEGDMA and G (7.7%), too. We consider the students from the dental technician school, where the exposure to glutaraldehyde is less likely, to be the group at a lesser risk of concomitant sensitization. Conclusions Dental students and dental patients could be outlined as groups at the risk of concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers. For dental professionals, we assumed an increased risk for concomitant sensitization to TEGDMA and aldehydes that are commonly used in dentistry. We consider the students from the dental technician school to be the group at a lesser risk of concomitant sensitization to glutaraldehyde and methacrylic monomers. Med Pr 2016;67(3):311–320
    Wstęp W stomatologii stosuje się wiele monomerów metakrylanowych, a także aldehyd glutarowy (G), który wchodzi w skład powszechnie dostępnych wyrobów jako środek przeciwbakteryjny. Celem badania była ocena częstości i ryzyka współistniejącego uczulenia u studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego, lekarzy stomatologów i pacjentów gabinetów dentystycznych na aldehyd glutarowy i niektóre monomery metakrylanowe (metakrylan metylu (methyl methacrylate – MMA), dimetakrylan glikolu trietylenowego (triethyleneglycol dimethacrylate – TEGDMA), dimetakrylan glikolu etylenowego (ethyleneglycol dimethacrylate – EGDMA), 2,2-bis[4-(2-hydroksy-3-metakryloksypropoksy)fenylo]propan (2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3- methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane – Bis-GMA), metakrylan 2-hydroksy-etylu (2-hydroxy-ethyl methacrylate – 2-HEMA) i metakrylan tetrahydrofurfurylu (tetrahydrofurfuryl methacrylate – THFMA)). Materiał i metody Badaniem objęto 262 osoby – studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego i lekarzy stomatologów oraz pacjentów gabinetów dentystycznych jako grupę porównawczą. U wszystkich badanych wykonano testy płatkowe z monomerami metakrylanowymi i aldehydem glutarowym. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej (p < 0,05). Wyniki Najwięcej studentów stomatologii było uczulonych jednocześnie na TEGDMA i G (15,5%), natomiast najwięcej pacjentów – na EGDMA i G (16,4%). Współistniejące uczulenie u lekarzy stomatologów występowało znacznie rzadziej niż w powyższych grupach – badani najczęściej byli uczuleni jednocześnie na TEGDMA i G (7,7%). W grupie najniższego ryzyka uczulenia współistniejącego znaleźli się uczniowie technikum dentystycznego, u których narażenie na aldehyd glutarowy jest mniej prawdopodobne. Wnioski Studentów stomatologii i pacjentów gabinetów dentystycznych można uznać za grupy ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe, lekarzy stomatologów za grupę podwyższonego ryzyka uczulenia współistniejącego na TEGDMA i aldehydy powszechnie stosowane w stomatologii, natomiast uczniów technikum dentystycznego za grupę niskiego ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe. Med. Pr. 2016;67(3):311–320
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 3; 311-320
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies