Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hydrogen strategy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Polish Hydrogen Strategy – regulatory challenges in the European perspective
    Polska Strategia Wodorowa – wyzwania regulacyjne w perspektywie europejskiej
    Autorzy:
    Dragan, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1840133.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    Polish Hydrogen Strategy
    hydrogen
    decarbonized gases
    green hydrogen
    Polish hydrogen law
    Polska Strategia Wodorowa
    wodór
    gazy zdekarbonizowane
    zielony wodór
    Polskie prawo wodorowe
    Opis:
    On 14 January 2021, the Polish Ministry of Climate and the Environment submitted for public consultation the draft Polish Hydrogen Strategy until 2030 with a perspective until 2040. The project defines goals and activities related to developing national competencies and technologies for building a low-emission hydrogen economy. The draft announces the preparation of the “Hydrogen Law”, which is to be a package of changes to currently existing acts, particularly the Polish Energy Law. However, the proposals presented in the strategy do not seem to be fully consistent with the vision of the development of the future regulation of the hydrogen market presented by the European Commission. The article presents the Polish Hydrogen Strategy’s most important assumptions regarding the proposed legislative changes and discusses them in the context of the European strategy. The main focus is on two aspects related to the planned legislative changes that seem to be the most important at this stage in order to stimulate the development of the hydrogen market: the definition of hydrogen and the decision upon which production methods will be supported, and the future regulation of the hydrogen market.
    14 stycznia 2021 r. Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało i przekazało do konsultacji publicznych projekt Polskiej Strategii Wodorowej do 2030 r. z perspektywą do 2040 r. W projekcie przedstawiono cele i działania, które zmierzać mają do rozwinięcia krajowych kompetencji w zakresie rozwoju technologii wodorowych. Jednym z założeń projektu jest opracowanie „Polskiego prawa wodorowego” – ustawy mającej na celu nowelizację innych ustaw istniejących już w polskim porządku prawnym, takich jak Prawo energetyczne. W niniejszym artykule poddano analizie najważniejsze założenia „Polskiego prawa wodorowego”, w szczególności w odniesieniu do definicji wodoru oraz przyjęcia kryteriów kwalifikacji technologii jego produkcji do uzyskania wsparcia w ramach Strategii. Podjęto również bardzo istotną kwestię związaną z planowanymi regulacjami dotyczącymi objęcia sektora gospodarki wodorowej tożsamymi regulacjami, jak w przypadku sektora gazu ziemnego, w tym regulacjami dotyczącymi przyszłej infrastruktury wodorowej oraz ich wpływu na dotychczas istniejącą infrastrukturę gazową. Jednym z głównych wniosków tej analizy jest wykazanie, że Polska Strategia Wodorowa nie jest w pełni zgodna z opublikowaną w lipcu 2020 r. przez Komisję Europejską „Strategią w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu”.
    Źródło:
    Polityka Energetyczna; 2021, 24, 2; 19-32
    1429-6675
    Pojawia się w:
    Polityka Energetyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hazards and challenges of using hydrogen as motor vehicle fuel
    Zagrożenia i wyzwania wynikające z zastosowania wodoru jako paliwa do pojazdów mechanicznych
    Autorzy:
    Tuśnio, Norbert
    Wolny, Paweł
    Kuberski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24202607.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Tematy:
    hydrogen fuel
    Polish Hydrogen Strategy
    hydrogen mobility
    fire and explosion hazards
    paliwo wodorowe
    Polska Strategia Wodorowa
    mobilność wodorowa
    zagrożenia pożarowo-wybuchowe
    Opis:
    Global interest in the use of hydrogen as an alternative fuel to classical petroleum-based fuels has already assumed the form of concepts and plans based on which, by 2030, cars powered by this most popular element in the universe are to appear on roads of almost the entire world. This is not the first attempt in the history of mankind to use hydrogen in transportation. The first approach was at the beginning of the 20th century and the “golden era” of airships. The beginning of its end was the disaster of the British airship R101. It was the largest British airship, constructed to handle connections with the colonies. It crashed in France on its way to India due to a hydrogen leak on the night of 1 to 2 October 1930. After this disaster, work on large-scale, long-range airships was halted. Almost 100 years later, hydrogen is again appearing in transport in the broad sense, but this time as a fuel. Taking into account the physicochemical characteristics of hydrogen (the widest explosive limits after acetylene and the lowest minimum ignition energy of all gases) and the high ease of its penetration through all kinds of joints, seals and valves, it is necessary at this stage to develop and implement safety procedures related to transport, storage and refuelling of hydrogen vehicles. Procedures and operating principles of hydrogen stations used for fuelling both trucks and cars developed and implemented on the territory of the United States should be a starting point before construction may be started of dozens of similar facilities in our country as declared by Polish decision makers.
    Globalne zainteresowanie wykorzystaniem wodoru jako paliwa alternatywnego wobec klasycznych paliw ropopochodnych przyjęło już formy koncepcji oraz planów, na podstawie których do roku 2030 na drogach całego niemalże świata pojawić się mają samochody napędzane tym najbardziej popularnym we wszechświecie pierwiastkiem. Nie jest to pierwsza w historii ludzkości próba wykorzystania wodoru w transporcie. Pierwsze podejście to początek XX w. i „złota era” sterowców. Początkiem jej końca była katastrofa brytyjskiego sterowca R101. Był to największy brytyjski sterowiec, skonstruowany do obsługi połączeń z koloniami. Rozbił się on we Francji w drodze do Indii z powodu wycieku wodoru w nocy z 1 na 2 października 1930 r. Po tej katastrofie wstrzymano prace nad wielkogabarytowymi sterowcami dalekiego zasięgu. Prawie 100 lat później wodór ponownie pojawia się w szeroko rozumianym transporcie, ale tym razem jako paliwo. Mając na względzie cechy fizykochemiczne wodoru (najszersze po acetylenie granice wybuchowości i najniższą minimalną energię zapłonu spośród wszystkich gazów) oraz dużą łatwość przedostawania się przez wszelkiego rodzaju łączenia, uszczelki i zawory, należy już na obecnym etapie opracować i wdrożyć procedury bezpieczeństwa związane z transportem, składowaniem oraz tankowaniem pojazdów wodorem. Opracowane i wdrożone na terytorium Stanów Zjednoczonych procedury oraz zasady obsługi stacji wodorowych służących zasilaniu w paliwo samochodów zarówno ciężarowych, jak i osobowych powinno być punktem wyjścia przed wybudowaniem deklarowanych przez polskich decydentów kilkudziesięciu analogicznych obiektów na terenie naszego kraju.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2022, 82; 37--56
    0239-5223
    2720-0779
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hydrogen in the Strategies of the European Union Member States
    Wodór w strategiach państw członkowskich Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Koneczna, Renata
    Cader, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1849558.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
    Tematy:
    hydrogen
    renewable energy sources
    energy transition
    climate neutrality
    hydrogen strategy
    odnawialne źródła energii
    wodór
    transformacja energetyczna
    strategia wodorowa
    neutralność klimatyczna
    Opis:
    Strategies and roadmaps are essential in areas that require long-term planning, such as the energy transition. Strategic plans can play an important role in developing visions for reducing CO2 emissions, developing renewable energy sources (RES) and hydrogen technologies. Hydrogen can be included in value chains in various sectors of the economy as raw material, emission-free fuel, or as an energy carrier and storage. The analysis of the future of hydrogen energy, which is an essential component of transforming the economy into an environmentally neutral one, is an integral part of the strategies of the European Union (EU) Member States. This article reviews the strategic documents of the EU countries in the field of a hydrogen economy. Currently, six EU Member States have approved the hydrogen strategy (Germany, France, the Netherlands, Portugal, Hungary, Czech Republic), and two of them have roadmaps (Spain, Finland). The others are working on their completion in 2021. EU countries have the possibility of energy transformation based on a hydrogen policy, including green hydrogen, within the framework of the European Green Deal, i.e. aiming for climate neutrality and creating a modern and environmentally friendly economy. By 2030, some of the countries plan to become a leader not only in the field of hydrogen production or RES development aimed at this process but also in the areas of research and development (R&D), sales of new technologies, and international cooperation. Member countries are focused on the production of clean hydrogen using electrolysis, creating incentives to stimulate demand, developing a hydrogen market, and implementing hydrogen infrastructure.
    Strategie i mapy drogowe są niezbędne w obszarach wymagających długoterminowego planowania, takich jak transformacja energetyczna. Plany strategiczne mogą odgrywać ważną rolę w tworzeniu wspólnych wizji w zakresie obniżania emisji CO2, rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) i technologii wodorowych. Wodór może być włączany do łańcuchów wartości w zróżnicowanych sektorach gospodarki jako surowiec, bezemisyjne paliwo, lub jako nośnik i magazyn energii. Analiza przyszłości energetyki wodorowej, która jest niezbędnym komponentem przekształcenia gospodarki na neutralną dla środowiska, stanowi nieodłączny element strategii państw członkowskich Unii Europejskiej (UE). W niniejszym artykule dokonano przeglądu dokumentów strategicznych krajów UE w zakresie gospodarki wodorowej. Obecnie sześć państw członkowskich UE zatwierdziło strategie wodorowe (Niemcy, Francja, Holandia, Portugalia, Węgry, Czechy), a dwa mapy drogowe (Hiszpania, Finlandia). Pozostałe pracują nad ich zakończeniem w 2021 r. Państwa UE mają możliwość transformacji energetycznej w oparciu o politykę wodorową, w tym zielony wodór, w ramach założeń Europejskiego Zielonego Ładu, tzn. dążenia do neutralności klimatycznej oraz tworzenia nowoczesnej i przyjaznej środowisku gospodarki. W horyzoncie do 2030 r. niektóre z państw planują osiągnąć pozycję lidera nie tylko w zakresie produkcji wodoru lub rozwoju OZE ukierunkowanego na ten proces, ale również w obszarach działalności badawczo-rozwojowej (B+R), sprzedaży nowych technologii oraz współpracy na arenie międzynarodowej. Kraje członkowskie skupione są na produkcji czystego wodoru z wykorzystaniem elektrolizy, tworzeniu zachęt do pobudzania popytu, rozwoju rynku wodorowego oraz wdrażaniu infrastruktury wodorowej.
    Źródło:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2021, 37, 3; 53-74
    0860-0953
    Pojawia się w:
    Gospodarka Surowcami Mineralnymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An efficiency of H2S removal from biogas via physicochemical and biological methods – a case study
    Efektywność usuwania H2S z biogazu metodą fizykochemiczną i biologiczną
    Autorzy:
    Zdeb, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818644.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    usuwanie H2S
    biogaz
    hydrogen sulfide
    sustainable development
    biofiltration
    recovery
    strategy
    Opis:
    Celem pracy było porównanie dwóch instalacji w aspekcie oceny ich efektywności w usuwaniu siarkowodoru z biogazu powstałego na skutek fermentacji osadów ściekowych w oczyszczalni ścieków „Hajdów” w Lublinie. W pracy zwrócono uwagę na coraz większe zainteresowanie odnawialnymi źródłami energii, użycie których powoduje zmniejszenie zużywania paliw kopalnianych. Stosowanie źródeł odnawialnych nie powoduje zanieczyszczenia atmosfery ditlenkiem węgla, emitowanym wskutek procesów spalania. Podczas beztlenowego rozkładu osadów ściekowych powstaje biogaz, czyli mieszanina głównie metanu, ditlenku węgla oraz gazów śladowych. Jednym z mikrozanieczyszczeń występującym w biogazie jest siarkowodór (H2S). Siarkowodór jest gazem bezbarwnym i palnym, bardzo toksycznym i niebezpiecznym dla organizmów żywych. Usuwanie siarkowodoru z biogazu prowadzone jest głównie ze względów zdrowotnych, ale zapobiega także korozji materiałów i zanieczyszczeniu atmosfery oraz wpływa na wzrost wartości kalorycznej biogazu. Wiele jest sposobów prowadzenia odsiarczania. O wyborze procesu decydują głównie skład gazu, jego temperatura oraz ciśnienie. Do usuwania siarkowodoru stosowane są metody fizyczne, chemiczne i biologiczne. Wadą metod fizycznych, chemicznych i biochemicznych są wysokie koszty inwestycyjne i eksploatacyjne, wysokie koszty niezbędnych środków chemicznych oraz problemy z zagospodarowaniem odpadów. Najbardziej atrakcyjnymi wydają się być metody biologiczne, które charakteryzują się niskimi nakładami kapitałowymi oraz brakiem negatywnego wpływu na środowisko. Mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków komunalnych „Hajdów” w Lublinie charakteryzuje się średnim dobowym przepływem ścieków na poziomie około 60000 m3/d. Powstaje tam 100 ton mechanicznie odwodnionego osadu dziennie. Wynikiem jego beztlenowego rozkładu jest powstający biogaz, wymagający odsiarczenia. W pracy porównano skuteczności usuwania siarkowodoru z biogazu na złożu rudy darniowej oraz w biologicznej stacji odsiarczania firmy AAT (Abwasser und Abfalltechnik GmbH). Biologiczna stacja odsiarczania zastąpiła rudę darniowa, którą usunięto w czerwcu 2008 r. ze względu na wysokie koszty jej zakupu oraz duże ilości odpadów powstających przy jej wymianie. Dane dotyczące efektywności usuwania H2S z biogazu na rudzie darniowej udostępnione zostały przez administratora oczyszczalni "Hajdów". Na skutek reakcji siarkowodoru ze związkami żelaza na rudzie darniowej wytrącały się siarczki żelaza. Na skutek tego, konieczne było częste wymienianie rudy, czego wynikiem były wysokie koszty eksploatacyjne i problem z zagospodarowaniem odpadów. Dane dotyczące skuteczności odsiarczania biogazu w odsiarczalni biologicznej zebrano z okresu ośmiu miesięcy pomiarów. Biologiczna stacja odsiarczania składa się z wysokiego zbiornika wypełnionego plastikowymi pierścieniami, stanowiącymi bazę dla rozwoju mikroorganizmów utleniających siarkę. Skuteczności usuwania siarkowodoru z biogazu wyliczano z różnicy jego stężenia przed wejściem na stację odsiarczania i po wyjściu ze stacji. Stwierdzono, że obie metody (fizykochemiczna i biologiczna) są skuteczne w odsiarczaniu biogazu. Średnia skuteczność usuwania siarkowodoru z biogazu na rudzie darniowej wyniosła 82.5%, podczas gdy w biologicznej stacji odsiarczania: 98.6%. W aktualnie pracującej stacji odsiarczania skuteczność usuwania H2S była wyższa o 16% w stosunku do skuteczności odsiarczania na rudzie darniowej. W okresie ośmiomiesięcznych pomiarów prowadzonych w biologicznej stacji odsiarczania nie stwierdzono wpływu pH i temperatury na skuteczność usuwania siarkowodoru z biogazu.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2013, Tom 15, cz. 1; 551-563
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies