Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Russian hybrid war" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    How to understand the hybrid war
    Autorzy:
    Banasik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526968.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-01
    Wydawca:
    Collegium Civitas
    Tematy:
    Hybrid war
    Hybrid threats
    conflict, Ukraine
    Russian Federation
    Opis:
    Despite the fact that the hybrid wars were conducted for centuries, the annexation of the Crimea and the involvement of the Russian Federation in the conflict in the Ukraine calls new discussions over its essence. Evaluation of the theory and practice of the activities carried out by FR indicates that we are dealing with the new generation of war. However, it is not in contradiction with the "Clausewitzian paradigm" of conducting armed struggle, which says that war is merely a continuation of politics by other means. The hybrid actions refer precisely to these measures, whereas the rules of warfare, its nature and objectives are still the same.
    Źródło:
    Securitologia; 2015, 1(21); 19-34
    1898-4509
    Pojawia się w:
    Securitologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian-ukrainian war as the strategy of Ukrainian statehood destruction
    Російсько-українська війна як стратегія знищення української державності
    Autorzy:
    Poiarkova, Tetiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202458.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    Russian-Ukrainian war,
    hybrid war,
    conflicts of low intensity,
    “new war”,
    second front
    Opis:
    In the article the problem to determine the nature, peculiarities of origin and means to overcome military conflicts like Russian-Ukrainian war (have been continuing since 2014) is studied. Modern scientific approaches to understanding of modern wars’ essence such as the theory of “hybrid wars”, “conflicts of low intensity”, “privatized wars”, рost-modern conflict and degenerate warfare are analyzed. Special attention is given to M. Kaldor’s conception of “new war” and the unusual character of modern wars is emphasized, when elements of partisan confrontation and international warring parties are combined. In reality it is impossible to distinguish civilian population from warring parties. A very important feature is the formation of new forces, which are decentralized and consist of many different types (para-military secessionist units, local field commanders, mercenaries and regular armies). The author gives special consideration to such nuance of Russian-Ukrainian war as the destruction of Ukrainian statehood by the Russian Federation (RF) using not only the external front but the inner one. In the article the influence of the RF on home Ukrainian problems is proposed to study in three projections: political, economic and cultural. At the same time the accent is made on the RF’s using of democratic Ukrainian procedures and institutions for Russia’s benefit. As to the economic component, Russia holds an interest in creating of additional expenses for Ukraine because of: 1) population that in fact is in occupation (social services: pensions, indemnities for health and home losses, etc.); 2) destruction of infrastructure in occupied regions; 3) works in territories under the RF’s control. The cultural changes, which help Russia in the war confrontation, are emphasized. Firstly, it is the formation of a separate regional identity (prevailing over the state one) in the occupied territories. Secondly, there are strained relations (between Russians and Ukrainians, parishioners of the Moscow and Kiev Patriarchate, age strata, etc.). Thirdly, gradual destruction of “new” Ukrainian heroes’ (soldier of Anti-Terrorist Operation (ATO)) images is conducted. Fourthly, they consolidate negative images of local population of the ‘LPR’-‘DPR’, who couldn’t defend the independence of their region and now make additional budgetary loadings. Reasons of Russia entry into the war against Ukraine are also analyzed in the article. These reasons are: overdependence of Russian economic system from external world, fatal developmental scientific lag. The author indicates that concentration of social attention on the war let mobilize Russian society to struggle against common enemy, level the aftermath of hydrocarbon era and inevitable social and economic polarization of Russian society. The following aspects are treated by the author as the aftermath of the Russian-Ukrainian conflict: 1) compensation of total government ownership and encroachment on rights ands freedoms of Russian citizens by means of felling like “the great nation” as the result of the of Ukrainian territory seizure (the Crimea); 2) creation of a precedent to reconsider post-World War II agreements. In the conclusions of the article it is indicated that the most acceptable for the RF variant of further Russian-Ukrainian conflict is its tailing. The existence of the “grey zone” (the ‘LPR and the ‘DPR’) is advantageous in long-term perspective: to make up economic losses; to draw dividends from the opportunity to influence Ukraine the opportunities to reallocate areas of influence in world politics.
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2017, 7; 114-120
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The genesis, theory, and practice of Russian coercive migration engineering. A contribution to the study of the migration crisis on NATO’s eastern flank
    Autorzy:
    Wojnowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041511.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-11
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    migration
    hybrid war
    Russian Federation
    special services
    European Union
    Opis:
    The purpose of this article is to present the origins and assumptions of the Russian concept of coercive migration engineering and its practical application with particular emphasis on the role of special services in such activities. The engineering of coercive migration has become an unprecedented form of leverage through which the Russian Federation pursues its geopolitical interests. The country’s use of this tool is a fact and not a conspiracy theory devoid of empirical evidence, as some analysts associated with European Union institutions believe. A comparison of the course of the exodus of Cubans from Mariel to Miami in 1980 and the Finnish-Russian migration crisis in 2015-2016 proves that at least since the Cold War, the Union of Soviet Socialist Republics and then the Russian Federation - on the basis of innovative approaches to security problems and conflict theory in military science - have developed effective means and methods of engineering coercive migration, making it a tool for destabilizing states and forcing political concessions favorable to themselves.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 14, 26; 263-300
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Гибридная война: сущность и базовые стратегии
    Hybrid war: nature and basic strategies
    Autorzy:
    Andrievskij, Timur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565005.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    война
    гибридная война
    гибридный конфликт
    агрессия
    российско-украинская война
    вооруженный конфликт
    war
    hybrid war
    hybrid conflict
    aggression Russian-Ukrainian war
    armed conflict
    Opis:
    Рассмотрены основные особенности возникновения гибридной войны, про-веден сравнительный анализ развития и хода «обычной» (конвенциональной) и гибридной войн. Освещены некоторые аспекты касательно формирования нового подхода к понима-нию явления гибридной войны. Предложена новая классификация вооруженных конфликтов: международный вооружен-ный конфликт, вооруженный конфликт немеждународного характера и вооруженный кон-фликт гибридного характера (гибридная война), а потому предложено рассматривать гиб-ридную войну как особый тип конфликта современности. Предложено различать понятия гибридная война и гибридные угрозы как элементы подготовки агрессора к развязыванию гибридной войны. Совершена попытка сформировать комплексное определение понятия гибридной войны для дальнейшей разработки концепции гибридных войн
    The main features of arising of a hybrid war were considered, a comparative analysis of the development and progress of “regular”(conventional) and hybrid wars was conducted. Some aspects regarding the formation of a new approach to understanding the phenomenon of hybrid war were elucidated. New classification of armed conflicts is proposed: international armed conflict, armed conflict not of an international character and armed conflict of the hybrid character (hybrid war). That is why it is proposed to consider the hybrid war as a special type of the conflicts of modernity. It is proposed to distinguish the term “hybrid war” and the term “hybrid threats” as elements of aggressor’s preparation to the outbreak of war. Attempt to formulate the complex definition of hybrid war was made for future development of the concept of hybrid wars.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2017, 1(3); 158-166
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?
    Autorzy:
    Kamusella, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508744.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    de-ethnicization
    hybrid war
    language politics
    monocentric languages
    non-Russian Russophones
    pluricentric languages, Russian language
    Russophone states
    Russo-Ukrainian war
    state varieties of Russian
    Opis:
    Russian: A Monocentric or Pluricentric Language?All the world’s ‘big’ languages of international communication (for instance, English, French or Spanish) are pluricentric in their character, meaning, that official varieties of these languages are standardized differently in these states where the aforesaid languages are in official use. The only exception to this tendency is Russian. Despite the fact that Russian is employed in official capacity in numerous post-Soviet states and in Israel, it is still construed as a monocentric language whose single and unified standard is (and must be) solely controlled by Russia. From the perspective of sovereignty, this arrangement affords Moscow a degree of influence and even control over culture and language use in these countries where Russian is official. This fact was consciously noticed and evoked some heated discussions in Ukraine after the Russian annexation of the Ukrainian region of Crimea in 2014. However, thus far, the discussions have not been translated into any official recognition of (let alone encouragement for) state-specific varieties of the Russian language. Rosyjski: język monocentryczny czy pluricentryczny?Wszystkie „duże” języki komunikacji międzynarodowej na świecie (na przykład angielski, francuski lub hiszpański) są pluricentryczne, czyli oficjalne odmiany tych języków są inaczej standaryzowane w tych państwach, w których te języki są używane jako oficjalne. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest język rosyjski. Pomimo faktu, że rosyjski funkcjonuje jako język oficjalny w wielu państwach postsowieckich oraz w Izraelu i Mongolii, to nadal uważa się go za język monocentryczny, którego normatywnie jednolity standard jest (i musi być) kontrolowany wyłącznie przez Rosję. Układ ten sprzeczny jest z zasadą suwerenności, bowiem zapewnia on Moskwie wpływ, a nawet kontrolę nad kulturą i używaniem języka w tych krajach, w których rosyjski to język urzędowy. Fakt ten został świadomie zauważony i wywołał gorące dyskusje w Ukrainie po rosyjskiej aneksji ukraińskiego regionu Krymu w roku 2014. Jak dotąd dyskusje te jednak nie przełożyły się na żadne oficjalne uznanie przez ukraińskie władze (nie mówiąc już o konkretnymwsparciu) ukraińskiej odmiany języka rosyjskiego.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2018, 7
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Settlement of the Russian-Ukrainian Conflict on the Donbas in the Focus of the Problem of War and Peace
    Rozwiązanie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego o Donbas w obszarze problemu wojny i pokoju
    Autorzy:
    Perepelytsia, Hryhorii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929264.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hybrid war
    hybrid peace
    Russian-Ukrainian conflict
    military power
    wojna hybrydowa
    pokój hybrydowy
    konflikt rosyjsko-ukraiński
    siły zbrojne
    Opis:
    The purpose of this article is to understand how the blurry nature of hybrid warfare and hybrid peace influences the assessment of national security and the making of adequate foreign and security policy decisions, including, in particular, the prediction of the further course and resolution of the Russian-Ukrainian conflict, which is not only a threat to Ukraine’s existence but also to European security in general. In order to properly study this issue, the Russo-Ukrainian war on the Donbas was selected as an object. As the main method of the research of this problem was chosen the conflict analysis. The conclusions drawn from this analysis prompt us to differentiate the concepts of war, peace, and conflict and bring our perceptions of them to reality. When the idea of internal conflict replaces the real war, their sophisticated substitution will leave the problem of settlement of the conflict on the Donbas not solved, and the war between Ukraine and Russia is not completed. Achieving peace by “settlement the conflict on the Donbas” within the framework of a real war of Russia against Ukraine will not lead to its end and sustainable peace. In such a situation, only a temporary “cold peace” is possible. The implementation of the strategy of Ukraine and the international community should begin with the rejection of the “plot for settlement the internal conflict on the Donbas” and the recognition of the reality of the war, in which the belligerent and aggressor is Russia, but not Phantoms DPR/LPR. The study’s objectives are based on identifying epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas and clarify their national and international security consequences. The study results are based on an analysis of the course of the Russian-Ukrainian war and the process of settling the conflict in Donbas. The article analyzes the mechanism of interaction between hybrid war and hybrid peace in the Russian-Ukrainian conflict in Donbas, clarifies the essence of war and peace under existing realities, and identifies epistemological reasons that make it impossible to resolve the Russian-Ukrainian conflict in Donbas. The article also analyses the real and probable national and international consequences of the unresolved problem of war and peace in the Russian-Ukrainian conflict on Donbas. The article concludes with a proposal for a possible solution to war and peace on Donbas. Recommendations for resolving the Russian-Ukrainian conflict in Donbas are based on Ukraine and the international community’s rejection of the “plot for settlement the internal conflict in Donbas” and recognition of the reality of a war in which the warring party and the aggressor are Russia, but not the phantom DNR/LNR. According to these recommendations, military force should become the main instrument for coercion of Russia for forcing peace and ending the war on acceptable terms for Ukraine. Ukrainian diplomacy must act under the task of war, but not only so much for the sake of “settlement internal conflict on the Donbas.”
    Celem artykułu jest zrozumienie, jak rozmyty charakter wojny hybrydowej i pokoju hybrydowego wpływa na ocenę bezpieczeństwa narodowego i podejmowanie decyzji w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, w szczególności prognozowanie i rozwiązywanie problemów. Konflikt ukraiński zagraża istnieniu Ukrainy oraz ogólnemu bezpieczeństwu Europy. Aby właściwie ująć ten problem, za przedmiot badawczy wybrano wojnę rosyjsko-ukraińską w Donbasie. Jako główną metodę badawczą wybrano analizę konfliktu. Wnioski wyciągnięte z analizy prowadzą do wyraźnego rozgraniczenia pojęć wojny, pokoju i konfliktu oraz zmieniają nasz sposób myślenia o tych kategoriach. Problem wojny i pokoju polega na wyrafinowanej substytucji wyobrażeń o stanie tych zjawisk na skutek zacierania się ich granic i interakcji, gdy prawdziwą wojnę zastępuje idea konfliktu wewnętrznego. W takim przypadku problem rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie nie zostanie rozwiązany, a wojna między Ukrainą a Rosją będzie niedokończona. Osiągnięcie pokoju poprzez „rozwiązanie konfliktu w Donbasie” w ramach rzeczywistej wojny Rosji z Ukrainą nie doprowadzi do jej zakończenia i trwałego pokoju. W takiej sytuacji możliwy jest tylko chwilowy „zimny spokój”. Cele badania opierają się na zidentyfikowaniu przyczyn epistemologicznych uniemożliwiających rozwiązanie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie oraz wyjaśnieniu ich konsekwencji dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Wyniki badania opierają się na analizie przebiegu wojny rosyjsko-ukraińskiej oraz rozwiązywania konfliktu w Donbasie. Artykuł analizuje mechanizm interakcji między wojną hybrydową a pokojem hybrydowym w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie, wyjaśnia istotę problemu wojny i pokoju zgodnie z istniejącymi realiami oraz identyfikuje epistemologiczne przyczyny uniemożliwiające rozwiązanie konfliktu. Artykuł analizuje również rzeczywiste i prawdopodobne konsekwencje narodowe i międzynarodowe nierozwiązanego problemu wojny i pokoju w konflikcie rosyjsko-ukraińskim w Donbasie. Artykuł kończy się propozycją możliwego rozwiązania problemu wojny i pokoju w Donbasie. Podaje zalecenia rozwiązania konfliktu rosyjsko-ukraińskiego w Donbasie, polegające na odrzuceniu przez Ukrainę i społeczność międzynarodową „spisku dotyczącego rozwiązania konfliktu wewnętrznego w Donbasie” i uznaniu realiów wojny, w której Rosja nie jest widmem DNR/LNR. Zgodnie z tymi zaleceniami siła zbrojna powinna stać się głównym narzędziem wymuszenia na Rosji zawarcia pokoju i zakończenia wojny na warunkach akceptowanych przez Ukrainę. Dyplomacja ukraińska musi działać zgodnie z wytyczonym zadaniem wojennym, a nie tylko i nie tyle na rzecz „uregulowania konfliktu wewnętrznego w Donbasie”.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2021, 2; 21-45
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The purposes of the Russian-Ukrainian hybrid war
    Cele rosyjsko-ukraińskiej wojny hybrydowej
    Autorzy:
    Andrievskij, Timur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/565226.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    war
    hybrid war
    Russian-Ukrainian war
    fake news
    propaganda
    undermining technologies
    informational operations
    wojna
    wojna hybrydowa
    wojna rosyjsko-ukraińska
    osłabienie technologii
    operacje informacyjne
    Opis:
    The aim of the article is to present the idea that Russian-Ukrainian hybrid war influences the world order and international relations. It also points to the fact that Russia exploits new digital technology in this conflict. Furthermore, the article emphasizes the use of fake news, propaganda, interference in the election processes and cybernetic attacks that are a new weapon of the new generation warfare – hybrid war or war of the information society. Moreover, the author describes the activities that Russian Federation has undertaken in Estonia since 2007 and it also illustrates the purpose of Russian aggressive measures. The author makes an attempt to prove that the main purpose of Russian-Ukrainian hybrid war is to create chaos, undermine the values of the democratic world and cultivate a comprehensive atmosphere of mistrust and nihilism. Additionally, it is stated that the aggressor uses the very institutes of democracy and their weaknesses as a weapon.
    Celem tego artykułu jest zaprezentowanie, że rosyjsko-ukraińska wojna hybrydowa wpływa na ład światowy i stosunki międzynarodowe. Wskazuje również na fakt, że Rosja wykorzystuje w tym konflikcie nowe technologie cyfrowe. Ponadto artykuł podkreśla wykorzystanie fake news, propagandy, zakłóceń w procesach wyborczych i ataków cybernetycznych, które są nową bronią w wojnie nowej generacji – wojnie hybrydowej lub wojnie społeczeństwa informacyjnego. Ponadto Autor opisuje działania, które w Estonii od 2007 prowadzi Federacja Rosyjska i prezentuje środki agresywnych rosyjskich działań. Autor podejmuje również próbę wykazania, że głównym celem rosyjsko-ukraińskiej wojny hybrydowej jest stworzenie chaosu, podważenie wartości demokratycznych na świecie i pielęgnowanie atmosfery nieufności i nihilizmu. Ponadto stwierdza, że agresor wykorzystuje jako broń instytutucje demokratyche i ich słabości.
    Źródło:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2017, 2(3); 189-198
    2450-5005
    Pojawia się w:
    De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-military dimension of the hybrid war in Ukraine
    Niemilitarny wymiar wojny hybrydowej na Ukrainie
    Autorzy:
    Rogozińska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619686.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    security
    hybrid war
    non-military dimension
    Russian Federation
    Ukraine
    bezpieczeństwo
    wojna hybrydowa
    działania niemilitarne
    Federacja Rosyjska
    Ukraina
    Opis:
    Artykuł analizuje strukturę, treść, właściwości i skutki rosyjsko-ukraińskiej „wojny hybrydowej” w jej niemilitarnym wymiarze. Szczególny nacisk położono na aspekt wojny informacyjnej, propagandowej oraz działań w cyberprzestrzeni. Konflikt rosyjsko-ukraiński scharakteryzowany został w kontekście strategii nowej wojny autorstwa generała Walerija Gierasimowa. Współczesna praktyka działań hybrydowych w konflikcie zbrojnym na Ukrainie uwidoczniła, że po raz pierwszy to przeciwnik silniejszy, Rosja, wykorzystuje pełne spektrum oddziaływania hybrydowego na przeciwnika słabego i niezdolnego do obrony integralności własnego terytorium. Konflikt zbrojny lat 2013–2014 pokazał nie tylko słabość państwa ukraińskiego, ale co ważniejsze niewydolność organizacji odpowiadających za zapewnienie bezpieczeństwa międzynarodowego: NATO, OBWE i ONZ. W dalszej perspektywie czasowej należy zauważyć, że eskalacja działań hybrydowych na Ukrainie bez wątpienia zagraża państwom „prawej flanki” Sojuszu Północnoatlantyckiego. Przeprowadzona analiza odnosi się do problemu zdefiniowanego w formie pytań: na czym polega istota operacji hybrydowych? Jaki jest charakter niewojskowych operacji hybrydowych? Jaki był przebieg tych działań na Ukrainie? Jak interpretowano prawo międzynarodowe w odniesieniu do tego konfliktu?
    The article analyzes the structure, content, properties and effects of the Russian-Ukrainian ‘hybrid war’ in its non-military dimension. Particular emphasis is placed on the aspect of the information and propaganda war, as well as activities in cyberspace. The Russian-Ukrainian conflict is described in the context of the new war strategy of General Valery Gerasimov. Contemporary practice of hybrid actions in the conflict in Ukraine has revealed that, for the first time, a stronger opponent, Russia, uses the full spectrum of hybrid interaction on an opponent who is weak and unable to defend the integrity of its territory. The military conflict of 2014 showed not only the weakness of the Ukrainian state, but also, more importantly, the inefficiency of the organizations responsible for ensuring international security: NATO, OSCE and the UN. In the longer term, it should be noted that the escalation of hybrid activities in Ukraine clearly threatens the states on the Eastern flank of the North Atlantic Alliance. The analysis conducted refers to the problem defined in the form of questions: what is the essence of hybrid operations? What is the nature of non-military hybrid operations? What was the course of these activities in Ukraine? How was international law interpreted in relation to this conflict?
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2019, 2; 173-194
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paradigm of war and peace. The role and significance of dialectical materialism in the Russian military science of the 21st century
    Paradygmat wojny i pokoju. Rola i znaczenie materializmu dialektycznego w rosyjskiej nauce wojskowej w XXI w.
    Autorzy:
    Wojnowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501926.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    dialectical materialism
    geopolitics
    Marxism
    Russian martial science
    hybrid war
    materializm dialektyczny
    geopolityka
    marksizm
    rosyjska nauka wojskowa
    wojna hybrydowa
    Opis:
    The article applies to dialectical materialism, which is still a universal paradigm used in Russian martial science. Its rights and categories compose a set of universal precepts, frames and rules, with help of which a picture of war, peace and politics in awareness of military elites, decisive elites and Russian society is constructed. Dialectical materialism serves as worldview, epistemology (theoretical and cognitive) and methodology. It is based on a conviction about totally universal and unquestionable rules that direct the nature, societies and history. These rules are applied in research concerning war and peace as well. After communism collapsed, “the Marxist and Leninist scientific worldview” was changed into “geopolitical scientific worldview”, and it was elevated to the status of the state foreign and security doctrine. It means that in Russian terms, with communism collapse, the role of a driving force for states’ politics in international relationships does not play the class struggle any more. It has been changed for geopolitical confrontation between civilizations and states. In this context, and in the awareness of Russian military and decisive elites, politics is becoming a permanent struggle for power and resources, and war and peace are only different phases of the same process. War is perceived as a social and historical phenomenon which is subject to objective rules and correlations formulated on the basis of dialectical materialism category – a science that studies an objective, that is material, reality. Disclosure, defining and description of that objective rules and correlations is the main task of the Russian martial science. Since they serve as guidelines, which taken under consideration eliminate or, at least, limit the possibility of mistakes, which enables to win in a possible war. The rights and regularities of wars are of structural and hierarchical nature. There are general, specific and individual rights. It makes a potential opponent is perceived as a system or structure consisting of interdependent material and spiritual factors meant as a general power being a sum of potentials reflecting the most important areas of life of a country and a society. The range of methods of fighting, measures and actions to destroy enemy is strictly dependent on those potentials.
    Artykuł dotyczy materializmu dialektycznego, który nadal pełni funkcję uniwersalnego paradygmatu stosowanego w rosyjskiej nauce wojskowej. Jego prawa i kategorie tworzą zbiór uniwersalnych prawideł, ram i zasad, za których pomocą konstruuje się obraz wojny, pokoju i polityki w świadomości elit wojskowych, decyzyjnych oraz społeczeństwa rosyjskiego. Materializm dialektyczny pełni funkcję światopoglądową, gnoseologiczną (teoretyczno-poznawczą) i metodologiczną. Te funkcje przejawiają się w przekonaniu o istnieniu absolutnie uniwersalnych i niepodważalnych praw kierujących przyrodą, społeczeństwami i historią. Prawa, o których mowa, znajdują zastosowanie w badaniach dotyczących wojny i pokoju. Po upadku komunizmu „naukowy światopogląd marksistowsko-leninowski” zastąpiono „naukowym światopoglądem geopolitycznym”, podnosząc go do rangi doktryny polityki zagranicznej i bezpieczeństwa państwa. To oznacza, że w rosyjskim ujęciu, wraz z upadkiem komunizmu, funkcję siły napędowej polityki państw w stosunkach międzynarodowych przestała pełnić walka klas. Została ona zamieniona na geopolityczną konfrontację między cywilizacjami i tworzącymi je państwami. W tym kontekście, w świadomości rosyjskich elit wojskowych i decyzyjnych, polityka staje się permanentną walką o władzę i zasoby, a wojna i pokój to różne fazy tego samego procesu. Wojna jest postrzegana jako zjawisko społeczno-historyczne, które podlega obiektywnym prawom i współzależnościom formułowanym na podstawie kategorii materializmu dialektycznego – nauki badającej obiektywną, czyli materialną, rzeczywistość. Ujawnienie, zdefiniowanie i opisanie tych obiektywnych praw i współzależności jest głównym zadaniem rosyjskiej nauki wojskowej. Pełnią one bowiem rolę wskazówek, których uwzględnienie eliminuje lub przynajmniej ogranicza możliwość popełnienia błędu, co umożliwia odniesienie zwycięstwa w ewentualnej wojnie. Prawa i prawidłowości wojny mają charakter strukturalny i hierarchiczny. Dzielą się na prawa ogólne, szczególne i jednostkowe. To powoduje, że potencjalny przeciwnik jest postrzegany jako system lub struktura złożona ze współzależnych od siebie materialnych i duchowych czynników rozumianych jako potęga ogólna, która stanowi sumę potencjałów odzwierciedlających najważniejsze dziedziny życia państwa i społeczeństwa. Paleta metod walki, środków i działań dobieranych w celu zniszczenia nieprzyjaciela jest ściśle uzależniona od tych potencjałów.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 273-305
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    How the Information Warfare Turns Into Full-Scale Military Agression: the Experience of Ukraine
    Jak wojna informacyjna przechodzi w pełnoskalową agresję militarną: doświadczenie Ukrainy
    Autorzy:
    Hordiichuk, Olha
    Halapsis, Alex
    Kozlovets, Mykola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147271.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian war in Ukraine
    ideological war
    information war
    hybrid war
    full-scale war
    Russkiy mir (Russian world)
    post-colonialism
    propaganda
    mentality
    identity
    Rosyjska wojna w Ukrainie
    wojna ideologiczna
    wojna informacyjna
    wojna hybrydowa
    wojna na pełną skalę
    Russkij mir (rosyjski świat)
    postkolonializm
    mentalność
    tożsamość
    Opis:
    The article analyzes the main ideological components and tools of Russia’s information, hybrid and full-scale war against Ukraine. Since the time of Ivan III, Russia has implemented the model of eastern despotism, which claims a special historical mission (“Moscow as the third Rome”). This model involves imperialism, absolutism, anti-democracy, disregard for human rights and the rights of nations. Throughout its history (Moscow Princedom – Russian Empire – Soviet Union – Russian Federation), the external forms of this model changed, but its essence remained unaltered, which is why it was always hostile to European values. From the middle of the 17th century, when Ukrainian lands came under Russian control, it did everything to spread this model to them. To this end, it has taken such actions as rewriting history, banning the Ukrainian language and culture, destroying ethnic self-awareness, as well as repression and genocide against the Ukrainian people. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. With the collapse of the Soviet Union (1991), Ukraine got the opportunity to build its statehood on the values of freedom and democracy, and realized itself as a full-fledged member of the European family. Russia perceived Ukraine’s independence as a threat to its mission and moved to an ideological war against Ukraine. All methods of propaganda were employed, including distortion of facts, creation and mass distribution of pseudo-historical narratives, fakes, manipulations and outright lies. During the rule of Vladimir Putin, the doctrine of “Russkiy mir” (“Russian world”) was developed as a neo-imperial myth, and the Ukrainian state was viewed as a historical mistake that had to be corrected through new colonization. When during the Revolution of Dignity (2014) Ukrainians removed a corrupt pro-Russian politician Viktor Yanukovych from power, Russia resorted to the hybrid war during which it annexed Crimea, Donetsk and Luhansk regions. Although the civilized world did not recognize the Russian annexation, its reaction was too restrained. This gave Putin hope that the world’s response to further aggression would also be weak, and therefore on February 24, 2022, he ordered the full-scale invasion of Ukraine. The Russian ruler underestimated the will of Ukrainians to fight for their freedom, lives, and European ideals. Putin and his henchmen also underestimated the harsh reaction of the civilized world to Russian barbarism. An unpleasant surprise for them was the unprecedented military and financial aid that the West provides to Ukraine. Russian propaganda cannot hide from the world the terrible war crimes and offences against humanity committed by the Russian military. This war is not just a war between two states – it is a war between medieval barbarism and civilization. Ukraine’s victory determines not only the fate of Ukraine, but also the entire world order.
    Artykuł analizuje główne ideologiczne komponenty i narzędzia wojny informacyjnej, hybrydowej i w końcu pełnoskalowej toczonej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Poczynając od czasów Iwana III Rosja wdraża model wschodniego despotyzmu, w ramach którego przypisuje sobie wyjątkową misję historyczną („Moskwa – Trzeci Rzym”). Model ten obejmuje imperializm, absolutyzm, antydemokrację, lekceważenie praw człowieka oraz praw narodów. W jego historii (Wielkie Księstwo Moskiewskie – Imperium Rosyjskie – Związek Radziecki – Federacja Rosyjska) zmieniały się zewnętrzne formy, ale jego istota pozostała niezmieniona, zaś w jej skład zawsze wchodziło wrogie nastawienie do wartości europejskich. Od połowy XVII wieku, kiedy ziemie ukraińskie znalazły się pod kontrolą Rosji, robiła ona wszystko, aby rozpowszechnić na nich ten model. W tym celu prowadziła działania takie, jak: przepisywanie historii, zakazywanie języka i kultury ukraińskiej, niszczenie samoświadomości etnicznej, a także represje i ludobójstwo wobec narodu ukraińskiego. Nie udało jej się jednak całkowicie zniszczyć kodu wolności, który jest fundamentalny dla ukraińskiej tożsamości. Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Ukraina otrzymała możliwość zbudowania swojej państwowości na wartościach wolności oraz demokracji, dążąc do realizacji swojego statusu jako pełnoprawnego członka europejskiej rodziny. Niepodległość Ukrainy była postrzegana przez Rosję jako zagrożenie dla jej „misji”, dlatego rozpoczęła ona wojnę ideologiczną przeciwko Ukrainie. Zastosowano wszystkie metody propagandy, w tym fałszowanie faktów, tworzenie i masowe rozpowszechnianie pseudohistorycznych narracji, kłamstw i manipulacji. W okresie rządów Władimira Putina doktryna „Russkogo mira” („rosyjskiego świata”) została rozwinięta w neoimperialny mit, w ramach którego państwo ukraińskie było postrzegane jako historyczny błąd, który musiał zostać naprawiony za pośrednictwem nowej kolonizacji. Kiedy podczas Rewolucji Godności (2014) Ukraińcy pozbawili władzy skorumpowanego prorosyjskiego prezydenta, Wiktora Janukowycza, Rosja zaczęła wojnę hybrydową, w której zaanektowała Krym oraz obwody Doniecki i Ługański. Cywilizowany świat nie uznał rosyjskiej aneksji, a jego reakcja była zbyt powściągliwa. Dało to Putinowi nadzieję, że reakcja świata na bezpośrednią agresję również będzie słaba, dlatego 24 lutego 2022 rozpoczął pełnoskalową inwazję na Ukrainę. Rosyjski rząd nie docenił woli Ukraińców do walki o wolność, życie i europejskie ideały. Putin i jego poplecznicy nie przewidzieli również ostrej reakcji cywilizowanego świata na rosyjskie barbarzyństwo. Zaskoczeniem była dla nich bezprecedensowa pomoc wojskowa i finansowa, jakiej Zachód udziela Ukrainie. Rosyjska propaganda nie może ukryć przed światem straszliwych zbrodni wojennych i przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rosyjskie wojsko. Ta wojna to nie tylko wojna między dwoma państwami, to wojna między średniowiecznym barbarzyństwem a cywilizacją. Zwycięstwo Ukrainy determinuje nie tylko jej los, ale także cały światowy porządek.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 345-362
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fake News and Content Manipulation Under Russian Information Aggression
    Fake News i manipulacja treści w warunkach rosyjskiej agresji informacyjnej
    Autorzy:
    Kornieiev, Vitalii
    Ryabichev, Vyacheslav
    Glushkova, Tetiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147202.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hybrid war
    information warfare
    fake news
    manipulation technologies
    Russian aggression in Ukraine
    wojna hybrydowa
    wojna informacyjna
    technologie manipulacji
    rosyjska agresja na Ukrainie
    Opis:
    The article explores the information aggression of Russian mass media in the hybrid war against Ukraine by analyzing cases when Russian media spread distorted or fake information in their coverage of the annexation of Crimea, the military conflict in Donbas, and political events inside and outside Ukraine. The research employs content and comparative analyses to study the structure of fake news as well as methods to use and disseminate the news among readers. In particular, attention is paid to manipulation technologies in social media. The article examines the concept of hybrid war that Russia managed to actualize during its occupation of Crimea and a part of Eastern Ukraine, its methods to expand into external information space during the Ukrainian presidential election and its increasing tension in relations with the United States and Iran. The results of the research consist of the analysis of techniques used in Russian mass media texts to spread fake news and influence audiences; the article also puts forward a classification of fake news as well as offers recommendations on ways to counteract disinformation in crisis communication. It is also argued that Russia is waging the war not only in the content environment of Ukraine but also that of many other countries. It is urgent that various forms and methods of Russian influence on the public opinion, its attempts to shape pro-Russian views in the democratic Western world, imposition of one-sided interpretation of international treaties should be resisted by teaching media literacy to audiences as well as by granting them with transparency and unimpeded access to original information sources.
    Artykuł analizuje problem agresji informacyjnej mediów rosyjskich w wojnie hybrydowej z Ukrainą, podaje przykłady rozpowszechniania zafałszowanych i nieprawdziwych informacji oraz faktów podczas aneksji Krymu, konfliktu zbrojnego w Donbasie, wydarzeń politycznych na Ukrainie i za granicą. Za pomocą analizy treści i metody porównania badana jest struktura fake newsów, a także sposoby ich wykorzystania i dystrybucji wśród czytelników. Szczególną uwagę zwraca się na technologię manipulacji w mediach społecznościowych. W artykule omówiono koncepcję wojny hybrydowej, którą Rosja realizowała podczas okupacji Krymu i części Ukrainy Wschodniej, metody ekspansji w zewnętrzne środowisko informacyjne podczas wyborów prezydenckich na Ukrainie oraz zaostrzenie stosunków międzynarodowych między Stanami Zjednoczonymi a Iranem. Analizowane są metody zastosowane przez media rosyjskie do rozpowszechniania fałszywych informacji i ich wpływ na odbiorców na konkretnych przykładach. Przedstawiana jest klasyfikacja fałszywych informacji oraz rekomendacje mające na celu przeciwdziałanie rozpowszechnianiu dezinformacji w warunkach komunikacji kryzysowej. Artykuł zwraca uwagę na fakt, że Rosja prowadzi wojnę informacyjną nie tylko w środowisku treściowym na Ukrainie, ale także w wielu innych krajach. Próbom kształtowania prorosyjskich poglądów w demokratycznym świecie zachodnim, narzucania rosyjskiej interpretacji wydarzeń międzynarodowych należy przeciwstawić umiejętność korzystania z mediów, przejrzystość i swobodny dostęp do pierwotnych źródeł informacji.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2022, 15; 187-209
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The role of the Russian Orthodox Church in the context of the Russian-Ukrainian armed conflict
    Autorzy:
    Baluk, Walenty
    Doroshko, Mykola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031308.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Orthodox Christianity
    “Russian world”
    hybrid war
    Ukraine
    Russia
    OCU
    ROC
    Kyiv Patriarchate
    Moscow Patriarchate
    Kościół prawosławny
    wojna hybrydowa
    konflikt na Ukrainie
    Ukraina
    Rosja
    Patriarchat Kijowski
    Patriarchat Moskiewski
    Opis:
    The article analyses the influence of the religious factor on the internal processes of nation-state consolidation in Ukraine and on the causes and consequences of the Russian-Ukrainian conflict. The division of the Ukrainian Orthodoxy into three branches (UAOC, UOC-KP and UOC-MP) did not allow the Church to become a consolidating factor in the formation of a nation-state in independent Ukraine and a generator of social transformation. The situation may change for the better after the creation of the Autocephalous Orthodox Church of Ukraine in 2018.
    Artykuł analizuje wpływ czynnika religijnego na wewnętrzne procesy konsolidacji państw narodowych na przykładzie Ukrainy oraz na przyczyny i konsekwencje konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Podział ukraińskiego prawosławia na trzy gałęzie (UKP, UKP-KP i UKP-MP) nie pozwolił Cerkwi stać się czynnikiem konsolidującym tworzenie państwa narodowego na niepodległej Ukrainie i generatorem przemian społecznych. Sytuacja może zmienić się na lepsze po utworzeniu Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej Ukrainy w 2018 roku.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 3; 121-140
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Influence of Political Processes and the War in Ukraine on the Formation of Generation Alpha and the iGeneration (Z): Defining Specific Features
    Влияние политических процессов и войны на Украине на формирование поколений Альфа и iGeneration (Z): определение особенностей
    Autorzy:
    Kryvachuk, Liudmyla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053362.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Ukraine
    political processes
    hybrid war
    Russian-Ukrainian war
    social
    policy
    social problems
    children
    young
    generation
    iGeneration (Z)
    generation Alpha
    Украина
    политические процессы
    гибридная война
    российско-украинская война
    социальная политика
    социальные проблемы
    дети
    молодёжь
    поколение
    generation Alpha.
    Opis:
    The article attempts to analyse and define the specific features of the iGeneration (Z) and Generation Alpha in Ukraine in the context of the political processes and the war taking place in Ukrainian society. The article discusses the generation issues, taking into account the characteristics of the iGeneration (Z) and Generation Alpha. Assuming that a generation is an identifiable group of people who share a similar time of birth and significant events at critical stages of development, the article presents an original approach to determining the specific features of the iGeneration (Z) and Generation Alpha in Ukraine. The Orange Revolution (2004), the Revolution of Dignity (2014) and the hybrid war (2014-2022) and Russian-Ukrainian war (from 24.02.2022) had a significant impact on the formation of the iGeneration (Z) and Generation Alpha in Ukraine.
    В статье представлены анализ и определение специфики поколений iGeneration (Z) и Generation Alpha в контексте политических и социальных процессов в украинском обществе. А также влияния гибридной войны (2014-2022) и российско-украинской войны (2022) на формирование поколений iGeneration (Z) и Generation Alpha в Украине. В статье рассматриваются вопросы формирования поколений с учетом особенностей iGeneration (Z) и Generation Alpha, поколение рассматривается как группа людей, которую объединяет время рождения и значимые события на критических этапах его развития и формирования. В статье представлен оригинальный авторский подход к определению специфики поколений iGeneration (Z) и Generation Alpha в Украине. Показано, что существенное влияние на формирование поколений iGeneration (Z) и Generation Alpha в Украине оказали Оранжевая революция (2004), Революция Достоинства (2014), гибридная война (2014-2022) и российско-украинская война (2022).
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 2(33); 66-89
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine
    Stosowanie ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie
    Использование геноцида Российской Федерацией в рамках гибридных действий и войны в Украине
    Застосування геноциду Російською Федерацією під час проведення гібридних операцій та війни в Україні
    Autorzy:
    Jakubczak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33511166.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    геноцид
    гібридна війна
    гібридні операції
    когнітивна війна
    війна в Україні
    Російська Федерація
    гибридная война
    гибридные действия
    когнитивная война
    война в Украине
    Российская Федерация
    ludobójstwo
    wojna hybrydowa
    działania hybrydowe
    wojna kognitywna
    wojna w Ukrainie
    Federacja Rosyjska
    genocide
    hybrid activities
    hybrid warfare
    cognitive warfare
    the war in Ukraine
    Russian Federation
    Opis:
    Both the Russian hybrid activities and warfare include the use of genocide to strengthen the Kremlin’s position and overcome Ukrainians. It can be observed within many spheres, but mainly as the Russian Federation falsely accuses Ukraine of committing genocide against Russians and claims that the West supports it. Russians commit war crimes that fulfil all the requirements to be considered genocide. The Kremlin uses genocide as a part of cognitive warfare, trying to influence not only the way the Ukrainians are thinking but also how they are behaving. In unofficial channels, there is much content showing Russian violence to generate fear and diminish the resilience of Ukrainians. Bearing in mind how much Russia has already lost with respect to the hybrid war in Ukraine, it is more and more likely that the Kremlin will focus in the future on hybrid activities and will try to exploit the potential of the threats that have already materialised. Principally, the hybrid warfare potential of genocide has been explored by Russians to various extend. This work addresses chosen aspects of the use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine from 2022, as well as the motivation behind it.
    Як російські гібридні операції, так і гібридна війна передбачають використання геноциду для посилення влади Кремля та перемоги над Україною. Це можна побачити на багатьох рівнях, але головним чином у неправдивих російських звинуваченнях України у вчиненні геноциду проти росіян, а Заходу – у підтримці цього, а також у фактах вчинення росіянами воєнних злочинів, які відповідають усім передумовам, щоб вважатися геноцидом. Крім того, Кремль використовує геноцид як частину когнітивної війни, намагаючись вплинути не лише на мислення українців, але й на їхню поведінку. Зокрема, на неофіційних каналах з’являється багато контенту, який показує злочини, скоєні росіянами, щоб посіяти страх і знизити стійкість українців. З огляду на те, якої шкоди Росія зазнала від гібридної війни в Україні, стає все більш імовірним, що Кремль зосередиться на гібридних діях у майбутньому і намагатиметься використати потенціал загроз, які вже матеріалізувалися. По суті, з огляду на це, корисність використання злочину геноциду в проведенні гібридних операцій використовувалася росіянами в різному ступені. У цьому дослідженні розглядаються окремі аспекти використання Російською Федерацією геноциду під час проведення гібридних операцій та війни в Україні з 2022 року і далі, а також мотивація, що стоїть за цим.
    Как российские гибридные действия, так и гибридная война России предполагают использование геноцида для укрепление позиций Кремля и поражения Украины. Это проявляется на многих уровнях, но главным образом в ложных обвинениях России в адрес Украины в геноциде россиян и Запада в поддержке этого, но также в том, что россияне совершают военные преступления, которые отвечают всем требованиям, чтобы считаться геноцидом. Кроме того, Кремль использует геноцид как часть когнитивной войны, пытаясь повлиять не только на мышление украинцев, но и на их поведение. В частности, на неофициальных каналах появляется множество материалов, показывающих преступления, совершенные россиянами, чтобы посеять страх и снизить сопротивляемость украинцев. Учитывая, какой большой ущерб Россия понесла в связи с гибридной войной в Украине, становится все более вероятным, что в будущем Кремль сосредоточится на гибридных действиях и попытается использовать потенциал уже реализовавшихся угроз. По сути, с учетом вышесказанного, целесообразность использования преступления геноцида в рамках проведения гибридных действий в том или ином объеме была исследована россиянами. В данном исследовании рассматриваются отдельные аспекты использования Российской Федерацией геноцида в ходе гибридных действий и войны в Украине, начиная с 2022 года, а также мотивации, лежащей в его основе.
    Zarówno rosyjskie działania hybrydowe, jak i wojna hybrydowa obejmują wykorzystanie ludobójstwa w celu wzmocnienia pozycji Kremla i pokonania Ukrainy. Można to zaobserwować na wielu płaszczyznach, ale głównie w fałszywych rosyjskich oskarżeniach Ukrainy o popełnienie ludobójstwa na Rosjanach i Zachodu o wspieranie tego, również w faktach, że Rosjanie popełniają zbrodnie wojenne, które spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za ludobójstwo, dodatkowo Kreml wykorzystuje ludobójstwo jako część wojny kognitywnej, próbując wpłynąć nie tylko na sposób myślenia Ukraińców, lecz także na ich zachowanie. W szczególności w nieoficjalnych kanałach pojawia się wiele treści pokazujących zbrodnie dokonane przez Rosjan w celu wywołania strachu i zmniejszenia odporności Ukraińców. Biorąc pod uwagę, jak wielkie straty Rosja poniosła w związku z wojną hybrydową na Ukrainie, jest coraz bardziej prawdopodobne, że Kreml skupi się w przyszłości na działaniach hybrydowych i spróbuje wykorzystać potencjał zagrożeń, które już się zmaterializowały. Zasadniczo, z uwzględnieniem powyższego, przydatność wykorzystania zbrodni ludobójstwa przy prowadzeniu działań hybrydowych była eksplorowana przez Rosjan w różnym zakresie. Niniejsze opracowanie dotyczy wybranych aspektów stosowania ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie od 2022 r., a także motywacji, która za tym stoi.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 81-99
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies