Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Retoryka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 62
Tytuł:
Virtual rhetoric. A theoretical approach
Retoryka wirtualna. Podejście teoretyczne
Autorzy:
Aczel, Petra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954405.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
retoryka wirtualna
perswazja
retoryka wizualna
enargeia
virtual rhetoric
persuasion
visual rhetoric
Opis:
The paper argues that rhetoric since its very beginning features inherent visual capacities. Therefore, it lends itself perfectly to be interpreted also in terms of virtual communication. The complementary perspectives of virtual as rhetorical and rhetoric as virtual are investigated in order to set a frame for (re)conceptualizing virtual and rhetorical.
Artykuł dowodzi, że retoryka od samego swojego początku wykazywała inherentne własności wizualne. Z tego względu znakomicie nadaje się do interpretacji także w kategoriach komunikacji wirtualnej. W artykule omówione są dwie komplementarne perspektywy - to, co wirtualne, jako retoryczne i to, co retoryczne, jako wirtualne – aby zaproponować model teoretyczny, pozwalający na (re)konceptualizację wirtualności i retoryczności.
Źródło:
Res Rhetorica; 2016, 3, 4; 2-15
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary prolepsis in digital rhetoric: the roles and functions of proleptic cues
Współczesna prolepsis w retoryce cyfrowej: role i funkcje wskazówek proleptycznych
Autorzy:
Landowska, Alina
Rocci, Andrea
Koszowy, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39745732.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
przyciąganie uwagi
Gérard Genette
retoryka antycypacyjna
retoryka cyfrowa
attracting attention
anticipatory rhetoric
digital rhetoric
Opis:
This article explores the adaptation of Gérard Genette's concept of narrative prolepsis in the realm of social media as the proleptic technique, demonstrating its effectiveness as a tool for anticipatory rhetoric in digital communication. By analysing selected instances from Twitter and Facebook, the study illustrates how digital utterances employ proleptic cues to capture audience attention and potentially engage audiences. The concept of prolepsis, traditionally associated with narrative foresight in literature, is shown to be effectively transposed into the digital context, where it functions as a mechanism to attract user attention. This adaptation highlights the dynamism of rhetorical strategies in the evolving landscape of digital communication, underscoring the continuity of classical rhetorical principles in new media environments. Future research should incorporate a corpus study, which would allow for an in-depth examination of the diverse array of proleptic cues employed by social media influencers. Furthermore, an exploration into the persuasive efficacy of prolepsis, along with its potential links to reasoning fallacies, could provide intriguing insights. Additionally, an analysis of audience reactions to these cues could contribute to a more holistic understanding of their impact.
Autorzy analizują adaptację koncepcji prolepsis narracyjnej, stworzonej przez Gérarda Genette’a, w kontekście mediów społecznościowych, ukazując jej efektywność jako narzędzia retoryki antycypacyjnej w komunikacji cyfrowej. Badanie ilustruje, w jaki sposób cyfrowe wypowiedzi wykorzystują sygnały proleptyczne do przyciągnięcia uwagi i potencjalnego zaangażowania odbiorców, na podstawie analizy wybranych przykładów z Twittera i Facebooka. Koncepcja prolepsis, tradycyjnie związana z przewidywaniem narracyjnym w literaturze, okazuje się skutecznie funkcjonować w kontekście cyfrowym, gdzie pełni rolę mechanizmu przyciągania uwagi użytkownika. Ta adaptacja podkreśla dynamikę strategii retorycznych w ciągle ewoluującym krajobrazie nowych mediów, podkreślając ciągłość klasycznych zasad retoryki w nowych mediach. Przyszłe badania powinny uwzględniać studium korpusowe, które pozwoliłoby na dogłębne zbadanie różnorodnych sygnałów proleptycznych stosowanych przez influencerów w mediach społecznościowych. Dodatkowo, analiza perswazyjnej skuteczności prolepsis, wraz z jej potencjalnymi związkami z błędami logicznymi, mogłaby dostarczyć fascynujących wniosków. Wreszcie, badanie reakcji odbiorców na te sygnały mogłoby przyczynić się do bardziej kompleksowego zrozumienia ich wpływu.
Źródło:
Res Rhetorica; 2024, 11, 1; 138-154
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Wikigender" and "Girls: A No Ceilings Conversation": Digital genres countering inequality and discrimination
Wikigender i Girls: A No Ceilings Conversation: cyfrowe gatunki w przeciwdziałaniu nierówności i dyskryminacji
Autorzy:
Giordano, Michela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954402.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
gender
web-communication
political rhetoric
political discourse
digital rhetoric
komunikacja internetowa
retoryka polityczna
dyskurs polityczny
retoryka cyfrowa
Opis:
Launched on ‘International Women’s Day’ on 7 March 2008, Wikigender is a project created by the OECD Development Centre that aims to facilitate the exchange and improvement of knowledge on gender-related issues around the world. Girls: A No Ceilings Conversation was an event hosted on 17 April 2014 by the Clinton Foundation ‘No Ceilings: The Full Participation Project’, was designed to foster and advance progress for women and girls worldwide. The two projects are investigated here as new types of communication on the World Wide Web. The analysis tries to ascertain whether and to what extent the generic features and discursive strategies of the two new collaborative platforms contribute to the co-construction of information, the dissemination of knowledge and awareness, and the development of a participatory agenda (Jones 2008; Campagna, Garzone, Ilie and Rowley-Jolivet 2012) on themes related to gender as well as resistance to inequality and otherness. An examination of these two examples of on-line communication will entail a scrutiny of new digital genres (Yates, Orlikowski and Renneker 1997), of the genre-specific features of web communication (Gruber 2008), and of the democratizing impetus embedded in their discourse. Promoting the exchange and creation of information and increasing citizens’ access to it enables readers to simultaneously become users, writers and critics; it seems to be the new trend of new web-mediated forms of communication that is resulting in the ‘democratization’ (Fairclough 1992; 1995a; 1995b; 1998) of several types of discourse.
Wikigender to portal uruchomiony przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD Development Centre) 07.03.2008 r., którego celem jest gromadzenie i wymiana wiedzy z całego świata dotyczącej spraw związanych z gender. Girls: A No Ceilings Conversation z kolei to wydarzenie, które 14.04.2014 r. zorganizowała Fundacja Clintona w ramach swojej większej inicjatywy „No Ceilings: The Full Participation Project”, której misją jest wsparcie rozwoju oraz partycypacji dziewcząt i kobiet na świecie. Oba przykłady, uznane za nowe typy komunikacji w sieci, poddane zostały analizie. Jej celem było ustalenie, czy i w jakim zakresie cechy gatunkowe i strategie dyskursywne tych dwóch platform współpracy online przyczyniają się do: współtworzenia informacji, szerzenia wiedzy i świadomości oraz umacniania agendy partycypacji (ang. participatory agenda) (Jones 2008; Campagna, Garzone, Ilie, Rowley-Jolivet 2012), zarówno jeśli chodzi o tematykę gender, inności, jak i sprzeciwu wobec nierównościom. W analizie skupiono się na kwestiach gatunków cyfrowych (Yates, Orlikowski, Renneker 1997), gatunkowych cech komunikacji w sieci (Gruber 2008) oraz zawartych w analizowanym dyskursie bodźcach sprzyjających procesowi demokratyzacji. Upowszechnianie wymiany i współtworzenia informacji oraz udostępnianie jej obywatelom umożliwia czytelnikom takich online'owych platform wcielenie się jednocześnie w rolę użytkowników, współtwórców i krytyków, co można zakwalifikować jako nowy trend w zapośredniczonej przez sieć komunikacji, którego efektem jest „demokratyzacja” (Fairclough 1992; 1995a; 1995b; 1998) dyskursów.
Źródło:
Res Rhetorica; 2016, 3, 4; 33-53
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The practice and pragmatics of Scandinavian research in rhetoric. Audience studies in Scandinavian rhetorical scholarship
Praktyka i pragmatyka skandynawskich badań retorycznych: studia nad audytorium
Autorzy:
Kjeldsen, Jens
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39576843.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
badania audytorium
egalitaryzm
retoryka codzienności
retoryka praktyczna
studia nad retorycznym odbiorem
audience studies
egalitarianism
everyday rhetoric
practical rhetoric
rhetorical reception studies
Opis:
This paper demonstrates the connections between certain cultural traits of Scandinavia, a scholarly interest in rhetorical practice and the workings of rhetoric, and a recent interest in audience-oriented research methods. Scandinavia is characterised by a tradition of practical rhetoric, egalitarianism, high trust, and low scores on power distance and masculinity in Hofstede’s culture comparison tool. This, I suggest, is reflected in an interest in the everyday pragmatic functions and workings of rhetoric, paving the way for the use of audience research.
W artykule ukazane zostały związki między skandynawskimi cechami kultury, naukowymi badaniami praktyk retorycznych oraz rosnącym ostatnio zainteresowaniem metodami analizy audytorium. Skandynawia ma długą tradycję retoryki praktycznej, a zgodnie z narzędziem porównywania kultur opracowanym przez Geerta Hofstedego, charakteryzuje się egalitaryzmem, wysokim poziomem zaufania, niskimi wynikami w zakresie dystansu władzy i męskości. Odzwierciedleniem tego, jak sugeruję, jest zainteresowaniecodziennymi, praktycznymi funkcjami retoryki, co skłania do badań nad audytorium.  
Źródło:
Res Rhetorica; 2023, 10, 4; 10-27
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Repetitive Rhetoric of Miscavige’s Battle: A PreliminaryThe Repetitive Rhetoric of Miscavige’s Battle: A Preliminary Look at the Church of Scientology Look at the Church of Scientology
Powtarzalność retoryki Davida Miscavige’a. Wstępne spojrzenie na Kościół Scjentologiczny
Autorzy:
Porrovecchcio, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
religia
retoryka
scjentologia
Miscavige
pragmatyzm
religion
rhetoric
scientology
pragmatism
Opis:
The Church of Scientology is currently experiencing a rash of negative publicity regarding its beliefsystem, organizational structure, and practices. Amidst this controversy, Ecclesiastical Leader David Miscavige has continued to make speeches celebrating the church. But he has remained notably silent regarding the challenges facing his church. This short essay aims to: (a) provide an introduction to the church, (b) examine the rhetoric of Miscavige in light of the church’s practices, and (c) offer up some initial suggestions regarding how the two can, and do, relate to each other. The tentative conclusions drawn suggest that, at best, Miscavige is providing his followers with a positive vision of the church; at worst, his rhetoric threatens to engender more criticism and further isolate the church
Kościół scjentologiczny zmaga się obecnie z lawiną wyrażanych publicznie negatywnych opinii na temat systemu przekonań, struktury organizacyjnej i praktyk Kościoła. Pomimo licznych kontrowersji, przywódca duchowy David Miscavige w swoich przemowach nieustannie sławi dokonania Kościoła, lecz pomija temat wyzwań, przed którymi stoi jego zgromadzenie. Artykuł ma na celu: (a) przedstawienie wstępnej charakterystyki Kościoła scjentologicznego, (b) analizę retoryki Miscavige’a w świetle praktyk Kościoła, oraz (c) przedstawienie wstępnych sugestii dotyczących tego, w jaki sposób charakter i retoryka Kościoła odnoszą się do siebie nawzajem. Wstępne wnioski sugerują, że w najlepszym przypadku Miscavige dostarcza swoim wyznawcom pozytywnej wizji Kościoła; w najgorszym razie jego retoryka grozi wzmożeniem krytyki i dalszej izolacji Kościoła.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 3; 2-12
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recommendations of Pope Francis on Rhetoric
Autorzy:
Šuráb, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430789.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
papież Franciszek
retoryka
homilia
kaznodzieja
Pope Francis
rhetoric
homily
preacher
Opis:
Pope Francis cares about the quality of homilies. He confirmed this in the exhortation Evangelii gaudium, in which he presented twenty-four points on the homily. Several of them contain recommendations about the manner of preaching. Strong content is not enough for a good homily; the presentation must be appropriate. Ancient and Christian rhetoric as well as modern communication theory all deal with the quality of discourse. The Pope reiterated the importance of the preacher to speak properly, use appropriate language, speak simply and clearly, be mindful of the vocal aspect of their speech, to use appropriate gestures and not to speak for  too long.
Papież Franciszek dba o jakość homilii. Potwierdził to także w adhortacji Ewangelii gaudium, w której temat homilii podjął w 24 punktach. Kilka z nich odnosiło się również do zaleceń dotyczących formy raportowania. Dobra treść nie wystarczy na homilię. Musi być również odpowiednio przedstawiona. Zarówno starożytna, jak i chrześcijańska retoryka oraz współczesna teoria komunikacji  mają doświadczenie z recytacją. Papież powtórzył, jak ważne jest, aby kaznodzieja mówił poprawnie, używał odpowiedniego języka, mówił prosto i wyraźnie, zwracał uwagę na stronę głosową przemówienia, używał odpowiednich gestów i nie mówił zbyt długo.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 2; 7-31
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
American topoi in Barack Obamas Presidential Oratory.
Toposy amerykańskie w przemówieniu inauguracyjnym prezydenta Baracka Obamy.
Autorzy:
Choiński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441298.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Rhetoric
Obama
topos
persuasion
election campaign
Retoryka
perswazja
kampania wyborcza
Opis:
I the article I conduct analysis of Barack Obama's political speeches delivered by him in the 2008 and 2012 election campaigns in the USA. The primary focus of the analysis is put on different American cultural topoi and the way these serve as means of persuasion. The contrastive analysis of the speeches from the two election campaigns allows me to pinpoint the common areas between them, as well as points of contrast; also, I can observe how Obama adjusts his rhetoric to the changing expectations of the audience.
W artykule przeprowadzona została analiza przemówień politycznych Baracka Obama, wygłoszonych w ramach kampanii prezydenckich w USA w 2008 r. i 2012 r. Analiza skupia się na rozmaitych amerykańskich toposach kulturowych, które używane są w retoryce Obamy; szczególna uwaga jest poświęcona strategiom perswazyjnym, których są one częścią. Skontrastowanie przemówień z dwóch kampanii pozwala wykazać punkty kontrastu oraz punkty wspólne między retoryką dwóch kampanii, w szczególności to w jaki sposób Obama dostosowuje swoje przemówienia by sprostać zmieniającym się z czasem oczekiwaniom publiczności.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2011, 10; 43-54
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redefining Preaching: A Beginning
Redefinicja kaznodziejstwa: początki
Autorzy:
Gaines, Steven
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954395.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
rhetoric
religion
Christianity
preaching
homiletics
retoryka
religia
chrześcijaństwo
kaznodziejstwo
homiletyka
Opis:
Scholarly disagreement about preaching has suffered confusion due to definitions of the subject that do not sufficiently consider the diversity of that interdisciplinary field of study. This article provides a summary of historical perspectives that is more comprehensive than any such summary in recent literature. That overview leads to suggestions for investigating what preaching is and does.
Nieporozumienia naukowe dotyczące kaznodziejstwa spowodowały zamieszanie w związku z definicjami przedmiotu, które nie uwzględniają w wystarczającym stopniu różnorodności tej interdyscyplinarnej dziedziny badań. W artykule podsumowano historyczne perspektywy, które są bardziej wyczerpujące niż jakikolwiek podsumowanie w najnowszej literaturze. Przegląd ten prowadzi do wskazówek, jak badać, czym jest a czym nie jest głoszenie kazań.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 3; 31-45
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rhetorical Aftershocks of Trump’s Ascendency: Salvation by Demolition and Deal Making
Retoryczne trzęsienie ziemi po objęciu prezydentury przez Donalda Trumpa: zbawienie poprzez burzenie i układy
Autorzy:
Ivie, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954238.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Donald Trump
rhetoric
demolition
populism
democracy
retoryka
burzenie
populizm
demokracja
Opis:
This essay offers an early assessment, after the fi rst 100 days, of Donald Trump’s bewildering ascendency to the US presidency. It examines his apocalyptic rhetoric as a spectacle of salvation by demolition and deal making, a polarizing and demonizing politics that trades in deception and distraction. The spectacle, whether it is a means to an end or an end in itself, functions to distort democratic politics and to displace public dissent over the negative impact of economic globalization. The question raised is whether and how dissent might be channeled more constructively through a narrative of fairness that balances interests equitably and deliberates policy options credibly.
Esej przedstawia wczesną ocenę po pierwszych stu dniach od zdumiewającego objęcia urzędu prezydenta USA przez Donalda Trumpa. Autor analizuje apokaliptyczną retorykę Trumpa jako spektakl zbawienia przez burzenie i zawieranie układów, polaryzującą i demonizującą politykę, realizowaną przez oszustwo i rozpraszanie uwagi. Spektakl ten, niezależnie od tego, czy jest środkiem do celu, czy celem samym w sobie, zniekształca politykę demokratyczną i wypiera publiczny sprzeciw wobec negatywnego wpływu globalizacji. Powstaje pytanie, czy i w jaki sposób sprzeciw może być bardziej konstruktywny poprzez wykorzystanie narracji sprawiedliwości, która równoważy interesy i rozważa w sposób wiarygodny opcje działań politycznych.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 2; 61-79
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Science and the Religious Rhetorics of the Ineffable: A Comparison Between Two Cosmoses
Nauka i religijna retoryka o tym, co niewysłowione. Porównanie między dwoma Kosmosami
Autorzy:
Cummings, Lance
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954244.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
rhetoric
science
religion
cosmos
ineffable
retoryka
nauka
religia
kosmos
niewysłowione
Opis:
Since Thomas Kuhn’s revolutionary look at the social construction of science, research into the rhetorics of science has shown how science is a persuasive form of discourse, rarely as transparent and self-evident as is often understood. Rhetorical studies have taken this cue to examine how science is constructed through available means beyond mere logic. Arguably, the resurgence of creationist beliefs in political discourse has brought on a new impetus in science to persuade the “hearts and minds” of the American population, inspiring Neil deGrasse Tyson’s remaking of Carl Sagan’s 1980 documentary "Cosmos". Using Rudolph Otto’s, "The Idea of the Holy", this article will define religion as an ineffable experience that creates “creature-consciousness,” or a sense of awe and insufficiency towards something outside the self, while also producing a sense of identification or “oneness.” The ineffable experience is core to the public making of science, just as the ineffable experience plays a defining role in religions. Though science and religion are often seen as mutually exclusively (sometimes in opposition), identifying the ineffable experience as a shared ground can provide opportunities for science and religion to dialogue in new ways.
Od czasu rewolucyjnego spojrzenia Tomasza Kuhna na społeczną konstrukcję nauki badania nad retoryką nauki pokazały, że nauka jest perswazyjną formą dyskursu, rzadko tak przejrzystą i oczywistą, jak często jest rozumiana. Badania retoryczne podjęły ten wątek, analizując, jak konstruowana jest nauka za pomocą środków innych niż logika. Odrodzenie kreacjonistycznych przekonań w dyskursie politycznym dało nowy impuls w nauce, aby przekonać „serca i umysły” Amerykanów i zainspirowało Neila deGrasse Tysona do przygotowania nowej odsłony fi lmu dokumentalnego pt. "Cosmos" autorstwa Marka Carlosa Sagana z 1980 roku. Na bazie książki "The Idea of the Holy" Rudolpha Otto, artykuł ten definiuje religię jako niewysłowione doświadczenie, które tworzy „świadomość istoty”, a także poczucie podziwu i niewystarczalności wobec czegoś poza sobą, jednocześnie tworząc poczucie tożsamości lub „jedności”. Niewysłowione doświadczenie jest podstawą publicznego podejmowania tematu nauki, podobnie jak niewysłowione doświadczenie odgrywa decydującą rolę w religiach. Choć nauka i religia są często postrzegane jako wzajemnie wykluczające się (czasami opozycyjne), określenie niewysłowionego doświadczenia jako wspólnej płaszczyzny może zapewnić nowe możliwości dialogu pomiędzy nauką i religią.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 2; 15-28
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brand aesthetics in visual communication – a Polish case study of Disneys anniversary event
Autorzy:
Waszkiewicz-Raviv, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679269.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
public relations, PR, retoryka wizualna, glokalizacja, estetyka mediów, semiotyka wizualna, Disney
Opis:
In 2018 Mickey Mouse, an iconic brand hero of Disney, celebrated the 90th birthday anniversary in the National Film Archive – Audio-Visual Institute (Pol. FINA) in Warsaw, Poland. By this occasion, the global corporation positioned itself in the local public domain as a social agent through cooperation with the mentioned national institution. The glocalisation strategy has been reflected in the PR activities and has found its visual form in specific PR tools. The paper aims to analyse this case study as the exemplification of a successful implementation of organisational aesthetics in the public realm. The paper analyses the global organization’s visual communication practice in the local framework.
Estetyka marki w komunikacji wizualnej – polskie studium przypadku jubileuszowego wydarzenia DisneyaW 2018 roku Myszka Miki, kultowy bohater Disneya, obchodziła 90. rocznicę urodzin w Narodowym Archiwum Filmowym – Instytucie Audiowizualnym (FINA) w Warszawie. Dzięki współpracy ze wspomnianą instytucją narodową globalna korporacja wykorzystała tę okazję do pozycjonowania siebie jako podmiotu społecznego. Strategia glokalizacji znalazła odzwierciedlenie w działaniach PR, a ich wizualną formę – w konkretnych narzędziach PR. Celem artykułu jest analiza tego studium przypadku jako przykładu udanego wdrożenia estetyki organizacji w sferze publicznej. W artykule przeanalizowano praktykę komunikacji wizualnej organizacji globalnej w kontekście lokalnym.
Źródło:
Res Rhetorica; 2019, 6, 4
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Less of the Absolute, more of the pedagogical. Hans Blumenberg and education
Autorzy:
Sosnowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431131.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Blumenberg Hans
absolutism
education
myth
rhetoric
culture
absolutyzm
edukacja
mit
retoryka
kultura
Opis:
The aim of this article is to consider the philosophy of Hans Blumenberg as potentially pedagogical thought. Hans Blumenberg’s way of questioning can be juxtaposed with the Heideggerian way of questioning (much more popular in the philosophy of education) that starts with the human being as an ontologically distinguished creature. Blumenberg, unlike Heidegger, does not pursue the question of being as such, he consciously limits himself to anthropology, i.e. the humanity of being. Consequently, his anthropology is not fundamentally ontological, but contingent and culture-oriented. Blumenberg’s phenomenological description of humanity concentrates on the ways humans deal with different modes of the absolute (not only theological, but also natural and political). It is a consequence of Blumenberg’s anthropological statement concerning the human being as an underprivileged creature which compensates its natural shortcomings with culture (i.e. myths, metaphors, science, etc.), being able to make the absolute less predominant or rigorous, mitigating it in a way. This has humanistic and pedagogical import: the greater distance between us and absolute realities, the more space there is for human creativity and self-creativity, foremostly in the field of education.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 4; 53-69
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leadership and expressivity: The interplay of speech and gesture in Andrzej Duda’s anti-war rhetoric
Przywództwo i ekspresywność: Słowo i gest w retoryce antywojennej Prezydenta Andrzeja Dudy
Autorzy:
Szczyrbak, Magdalena
Tereszkiewicz, Anna
Ushchyna, Valentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39750396.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
retoryka przywódcza
ekspresywność
gest
tożsamość
Ukraina
leadership rhetoric
expressivity
gesture
identity
Ukraine
Opis:
The paper discusses the relationship between leadership and expressivity as exemplified by the Polish President's address to the Ukrainian Parliament delivered on 22 May 2022. The study draws on existing understandings of expressivity and discursive leadership as well as previous studies on gesture in political rhetoric. Co-speech gestures are discussed as an interactional resource linked to emotion and evaluation, and as an inseparable part of the speaker’s public persona and identity. Following Bednarek (2011), the analysis considers the president’s expressivity at the micro-, meso- and macro-level, and it identifies a range of linguistic and gestural resources with which Andrzej Duda constructs a positive involved style while “communicating emotion” and “doing intensity.” The analysis also links the president’s linguistic expression of ardour and gestural behaviour to leadership capabilities, explaining how “relating to the audience” and “visioning” can stir and mobilise the audience in times of war and uncertainty.
Praca omawia związek przywództwa z ekspresywnością na przykładzie wystąpienia Prezydenta RP wygłoszonego w ukraińskim parlamencie 22 maja 2022 r. Badanie czerpie z dotychczasowych ustaleń dotyczących ekspresywności oraz przywództwa dyskursywnego, a także badań nad zachowaniami niewerbalnymi polityków. W pracy zwrócono uwagę na rolę gestów towarzyszących mowie w wyrażaniu emocji i wartościowań, a także na ich udział w budowaniu publicznego wizerunku oraz tożsamości mówcy. Analiza ekspresywności Prezydenta RP, przeprowadzona zgodnie z założeniami Bednarek (2011) na poziomie mikro, mezo i makro, pozwoliła na identyfikację szeregu zasobów językowych i niewerbalnych, za pomocą których Andrzej Duda komunikuje emocje oraz buduje intensywność actio, podkreślając swoje zaangażowanie i pozytywność przekazu. W analizie wskazano ponadto na związek między ekspresją językową i gestyczną a zachowaniami przywódczymi, wyjaśniając, w jaki sposób budowanie relacji z odbiorcą oraz kreślenie wizji mogą poruszać emocje odbiorców i mobilizować ich do działania w dobie wojny i niepewności.
Źródło:
Res Rhetorica; 2024, 11, 2; 131-151
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Counsel of the Fox. Examples of Counsel from the Commedia, Short Stories, Letters and Treatises
Autorzy:
Capaci, Bruno
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954383.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
rada
praktyki perswazyjne
„nowa retoryka”
renesans
counsel
persuasive practice
“new rhetoric”
Renaissance
Opis:
If the aim of argumentation is that of increasing acceptance of the orator’s thesis (Perelman and OlbrechtsTyteca 1969, 49), then the ultimate goal of counsel, a widespread argumentative practice within the genres of discourse as well as literature, is indeed persuasion. The subject of this essay—that is, the rhetoric of counsel—allows us to observe the interpretative richness of this element of the “new rhetoric” through examples offered by Dante, Giovanni Boccaccio, Lucrezia Borgia and Niccolò Machiavelli, straddling the late Middle Ages and the Renaissance, bridging the fi elds of literature and history.
Celem argumentacji jest wzmocnienie akceptacji tezy oratora (Perelman i Olbrechts-Tyteca 1969, 49), stąd też fi nalnym celem udzielania rady, szeroko rozpowszechnionej praktyki argumentacyjnej w obrębie gatunków dyskursu i literatury, jest w istocie perswazja. Przykłady z Dantego, Giovanniego Boccaccia, Lukrecji Borgii i Niccolò Machiavelliego, łączące schyłek średniowiecza i renesans, literaturę oraz historię, posłużą w tym eseju poświęconym retoryce rady do zilustrowania bogactwa interpretacyjnego tego elementu „nowej retoryki”.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 4; 2-11
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 62

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies