Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Posłuszeństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Everything Done with a Pure Intention is Perfect Love. Elements of Discernment of the Spirits in Santa Teresa de Jesús
    Wszystko, co robi się z czystą intencją jest doskonałą miłością. Elementy rozeznawania duchów według św. Teresy od Jezusa
    Autorzy:
    De Rycke, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143078.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Prayer
    obedience
    humility
    charity
    detachment
    modlitwa
    posłuszeństwo
    pokora
    miłosierdzie
    dystans
    Opis:
    Święta Teresa z Avili łączy rozeznawanie duchów z jej głównym tematem wewnętrznej modlitwy. Główne elementy jej doktryny na temat modlitwy (posłuszeństwo, pokora, miłość, dystans) stanowią również kluczowe motywy w jej spojrzeniu na rozeznawanie duchów. Z tej perspektywy skąpe stwierdzenia Świętej Teresy mogą być włączone w spójną doktrynę rozeznawania duchów opartą na jej głębokim doświadczeniu religijnym. Rozeznawanie jawi się jako rdzeń życia chrześcijańskiego i ważny sposób, w jaki Boski Przyjaciel daje światło dla wyborów, które sprawiają, że ludzie wzrastają w cnotach i w wewnętrznej wolności.
    Saint Teresa of Ávila intrinsically connects discernment of the spirits with her principal theme of inner prayer. The main constituents of her doctrine of prayer (obedience, humility, charity, detachment) also represent key motifs in her view on discernment. From this perspective, Santa Teresa’s sparse assertions can be integrated into a coherent doctrine on discernment of the spirits, founded in her deep religious experience. Discernment emerges as the core of Christian life and the genuine way in which the Divine Friend gives light for choices that make human persons grow in virtues and in inner freedom.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 39-56
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posłuszeństwo Chrystusa w pismach Hansa Ursa von Balthasara
    The obedience of Christ in the writings of Hans Urs von Balthasar
    Autorzy:
    Pyc, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592089.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    obedience
    laim
    poverty
    expropriation
    cross
    resurrection
    posłuszeństwo
    roszczenie
    ubóstwo
    wywłaszczenie
    krzyż
    zmartwychwstanie
    Opis:
    Jedną z zasług współczesnej teologii jest dowartościowanie w chrystologii znaczenia historii ziemskiego Jezusa. Znaczący wpływ ma w tej dziedzinie chrystologia posłuszeństwa wielkiego teologa XX wieku Hansa Ursa von Balthasara. Autor ten próbuje opisać posłuszeństwo Chrystusa za pomocą nierozerwalnie ze sobą związanych terminów: roszczenie – ubóstwo – wywłaszczenie – krzyż posłuszeństwa. Ujawniający się w roszczeniu Jezusa boski autorytet, a tym samym przynależna Mu jako Synowi Bożemu pełnia władzy (p. 1), wyraża się poprzez niemoc Jego ubóstwa (p. 2) aż po opuszczenie, a więc wywłaszczenie, równoznaczne z powierzeniem całej egzystencji z bezgraniczną uległością do dyspozycji Ojcu, by On sam nadał jej ostateczną formę (p. 3), wyrażające się ostatecznie w posłuszeństwie aż do śmierci na krzyżu (p. 4). Chrystus, który przebył aż do końca drogę posłuszeństwa, zostaje wskrzeszony z martwych i wywyższony przez Ojca.
    An undeniable merit of contemporary theology is the Christological appreciation of the significance of Jesus’ earthly history. Of particular importance appears the Christology of obedience in the thought of Hans Urs von Balthasar, one of the greatest theologians of the 20th century. H.U. von Balthasar attempts to portray Christ’s obedience by means of inextricably interconnected terms: claim – poverty – expropriation – obedience of the cross. The divine authority is manifest in Jesus’ claim. This, coupled with the Son of God’s fullness of power (p. 1) is revealed in the powerlessness of Jesus’ poverty (p. 2) including the abandonment (i.e. expropriation), synonymous with His whole existence as the one unconditionally entrusted to the Father. It is the Father who imparts to the aforementioned existence its ultimate form (p. 3), which is demonstrated by Christ’s obedience unto death on the cross (p. 4). Christ, who followed the path of obedience till the very end, is resurrected from the dead and elevated by the Father.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 157-177
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “When Joseph awoke, he did as the angel of the Lord had commanded him” (Mt 1 : 24). Discreet, Effective Service
    „Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański” (Mt 1, 24). Dyskretna, skuteczna służba
    Autorzy:
    Dąbek, Tomasz Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671831.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    Św. Józef
    sprawiedliwość
    pokora
    posłuszeństwo
    służba
    wytrwałość
    milczenie
    dyskrecja
    Saint Joseph
    justice
    humility
    obedience
    service
    perseverance
    silence
    discreetness
    Opis:
    Św. Józef był człowiekiem sprawiedliwym, szanował Prawo Izraela. Przeżywał wewnętrzne rozterki, gdy dowiedział się, że jego Oblubienica oczekuje Dziecka, którego nie był ojcem. Pouczony przez anioła, przyjął Ją do siebie, nadał imię Jej Dziecku jako Jego prawny ojciec (Mt 1, 18–25), opiekował się Małżonką i Dzieckiem, zorganizował podróż do Egiptu (Mt 2, 13–15), potem powrót do Palestyny i życie w Nazarecie (Mt 2, 19–23; por. Łk 2, 39–52). Jego czynne posłuszeństwo płynące z wiary jest wypełnieniem tego, co później napisze o wierze ukazującej się przez czyny św. Jakub (Jk 2, 14–17. 20–26). Św. Józef staje w szeregu świadków i wykonawców wiary Starego Testamentu. Ewangelie nie podają żadnego jego słowa. W milczeniu wypełniał wszystko, co do niego należało. List św. Jakuba wskazuje na niebezpieczeństwa płynące ze złego używania języka (Jk 1, 26n; 3, 1–13). Św. Józef może być patronem wszystkich, którzy starają się dyskretnie, wytrwale wśród przeciwności (por. Jk 1, 3n) i skutecznie pełnić wolę Bożą oraz pracować nad opanowaniem swego języka. Łączy dyskrecję, wstrzemięźliwość w mowie z czynami miłości, o których mówi Jk 1, 27; 3, 13, opiekę nad potrzebującymi, w tym wypadku nad swymi Najbliższymi, nad Dzieckiem, które nie miało naturalnego ziemskiego ojca, oraz uczynki spełniane z łagodnością właściwą mądrości. Modlitwa takiego człowieka posiada wielką moc, zgodnie ze słowami Jk 5, 16–18. Naśladujmy dyskrecję i wytrwałą wierność św. Józefa, starajmy się jak on być bardziej chętni do słuchania, a mniej skłonni do mówienia i wprowadzać w czyn usłyszane słowo Boże (por. Jk 1, 19. 22).
    Saint Joseph was a righteous man. He respected the Law of Israel. The decision to divorce Mary after she was found with child was not an easy one, although he knew he was not the child’s father. Instructed by the angel of the Lord, he took her to his home, gave a name to her child as his legal guardian (Mt 1 : 18–25), took care of his wife and her child, organised their trip to Egypt (Mt 2 : 13–15), then their return to Palestine and life in Nazareth (Mt 2 : 19–23; cf. Lk 2 : 39–52). His active obedience to God is the fulfilment of all the things Saint James will later describe as faith shown by the works of the faithful (Jas 2 : 14–17. 20–26). Joseph is put among those who bear witness to the faith of the Old Testament. The Gospels give no account of his exact words, although he fulfilled everything that he had been commanded. Saint Joseph can be a patron of everyone who tries to fulfil God’s will in a discreet and effective manner, with perseverance produced by faith (cf. Jas 1 : 3f.). With his works and life he shows how to bridle your tongue (cf. Jas 1 : 26f.; 3 : 1–13) and take care of the ones that need it the most (cf. Jas 1 : 27; 3 : 13), discreetly fulfilling your duties.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katolickie wychowanie, wiara i autorytet
    Catholic Education, Faith and Authority
    Autorzy:
    Mari, Giuseppe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448848.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    autorytet
    katolickie wychowanie
    wiara
    wolność
    posłuszeństwo
    Sobór Watykański II
    Authority
    Catholic education
    Faith
    Freedom
    Obedience
    Second Vatican Council
    Opis:
    Tekst ma na celu wykazanie, że autorytet i posłuszeństwo są niezbędne w katolickim wychowaniu. W rzeczywistości wiara jest „posłuszeństwem” wobec Prawdy, jak mówi Sobór Watykański II, a prawda jest obdarzona „autorytetem”, ponieważ sam Bóg jest ucieleśniony w Jezusie Chrystusie. Konieczne jest wyjaśnienie, że – zgodnie z wiarą chrześcijańską – odwieczna zależność od Boga nie jest rodzajem niewolnictwa, ale miłosnym związkiem z Ojcem, czyniącym człowieka wolnym. Jest tak dlatego, ponieważ oryginalna godność człowieka pochodzi ze stworzenia go „na obraz Boży”. Wychowanie katolickie powinno nauczyć panowania nad sobą (w relacji z autorytetem), aby móc wybrać tylko to, co jest dobre i być wiernym prawdziwej istocie człowieka.
    The text aims to show that authority and obedience are essential within Catholic education. In fact, Faith is “obedience” to the Truth as says the Second Vatican Council and the Truth is endowed with “authority” because God Himself is embodied in Jesus Christ. It is necessary to stress that – according to the Christian faith – this dependence upon God is not a kind of slavery but rather a loving relationship to the Father which sets humans free. This happens because man has an original dignity coming from his creation “in God’s image”. Catholic education must make people able to practice self-dominion (through the experience of authority) in order to choose only what is good so as to obey to the truth of human identity.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 213-230
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Discernment of the Deceits of the Devil in angelum lucis according to St. Ignatius of Loyola and St. John of the Cross
    Rozeznawanie diabelskich pokus według św. Ignacego Loyoli i św. Jana od Krzyża
    Autorzy:
    Rossi, Juan Manuel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143088.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Ignatius of Loyola
    John of the Cross
    the devil
    obedience
    mortification
    Ignacy Loyola
    Jan od Krzyża
    diabeł
    posłuszeństwo
    umartwienie
    Opis:
    Rozeznawanie diabelskich pokus rozwijało się od zarania dziejów Kościoła jako istotny element życia duchowego. Na duszę ludzką oddziałują natchnienia, które pochodzą od Boga, ale są też także te, które rodzą się z naszej natury, a także te, które są nam sugerowane przez diabła, którego św. Ignacy nazywa „wrogiem natury ludzkiej”. Dlatego tak ważne jest nauczenie się rozpoznawania, skąd pochodzą różne natchnienia, aby je pielęgnować lub odrzucać. W tej dziedzinie, ze względu na szczególną trudność, należy zwrócić szczególną uwagę na oszustwa diabła „sub angelo lucis” (pod pozorem „anioła światłości”), to znaczy te, które wyglądają na dobro lub cnotę.Święty Ignacy z Loyoli w swoich Ćwiczeniach duchowych podaje podstawowe Reguły rozeznawania, a w innych opracowaniach pomaga zrozumieć potrzebę wyjaśnienia myśli i skorygowania intencji. Święty Jan od Krzyża w swoich dziełach uzupełnia myśl ignacjańską na temat zamieszania wywołanego przez diabła pod pozorem „anioła światłości”.
    The discernment of motions in the soul is raised, from the dawn of the Church, as a first necessity for the spiritual life.Motions that come from God pass through our soul, but there are also tendencies that are born of our own nature, and there are others that are suggested to us by the devil, whom St. Ignatius calls “the enemy of human nature”. It is therefore urgent to learn to discern where the different motions come from, to support them, or to combat them. In this field, because of its particular difficulty, special attention should be paid to the deceptions of the devil “sub angelo lucis”, that is, those who are under the appearance of good or virtue.St. Ignatius of Loyola, in his Spiritual Exercises, gives fundamental Rules in this regard, and in other meditations helps to understand the need to clarify the thought and rectify the intention. St John of the Cross in his works completes this Ignatian reflection on the confusion created by the devil “sub angelo lucis”.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 25-38
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Children’s Positive Attitudes in the New Testament Epistles
    Pozytywne postawy dziecka w listach Nowego Testamentu
    Autorzy:
    Wronka, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375513.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    New Testament
    epistles
    letters
    child
    infant
    son
    service
    obedience
    modesty
    innocence
    education
    discipline
    breast milk
    dependence
    devotion
    cordiality
    Nowy Testament
    listy
    dziecko
    niemowlę
    syn
    postawa
    służba
    posłuszeństwo
    skromność
    niewinność
    wychowanie
    karcenie
    mleko matki
    zależność
    oddanie
    serdeczność
    Opis:
    The subject of the article is the attitudes and characteristics of children, which the authors of the New Testament epistles evaluate directly or indirectly as positive and recommend to their addressees in their relation to God, Christ, the Gospel, other people and values. Such attitudes include: service (Phil 2:22), obedience (Eph 6:1–3; Col 3:20; 1 Pet 1:14–16), modesty and innocence (1 Thess 2:7), receiving discipline (Heb 12:4–11), the desire for healthy mother’s milk (1 Pet 2:1–3). Besides, Semitic expressions such as ‘children of Abraham’ or ‘children of obedience’ emphasize the child’s origin and dependence on parents and participation in their goods. While in familiar phrases such as ‘my children’ or ‘my babies’ the cordiality, trust and devotion characteristic for children come to the fore. By recommending children’s attitudes to adult Christians, the authors of the letters do not want to lead them to infantilism, but to preserve the child’s soul. Although they do not refer to the positive statements of the Lord Jesus about children, their view of children is similar. They only pay more often attention to the negative attitudes of small persons.
    Przedmiotem artykułu są postawy i cechy dzieci, które autorzy listów Nowego Testamentu oceniają wprost lub pośrednio jako pozytywne i zalecają swoim adresatom w ich odniesieniach do Boga, Chrystusa, Ewangelii, innych ludzi i wartości. Do takich postaw należą: służba (Flp 2,22), posłuszeństwo (Ef 6,1–3; Kol 3,20; 1 P 1,14–16), skromność i niewinność (1 Tes 2,7), przyjmowanie karcenia (Hbr 12,4–11), pragnienie zdrowego mleka matki (1 P 2,1–3). Poza tym semickie wyrażenia typu „dzieci Abrahama” czy „dzieci posłuszeństwa” podkreślają pochodzenie i zależność dziecka od rodziców oraz udział w ich dobrach. Natomiast w poufałych zwrotach w stylu „dzieci moje” czy „dzieciątka moje” dochodzą do głosu serdeczność, zaufanie i oddanie charakterystyczne dla dzieci. Zalecając postawy dziecięce dorosłym chrześcijanom, autorzy listów nie chcą doprowadzić ich do infantylizmu, ale do zachowania duszy dziecka. Mimo że nie nawiązują do pozytywnych wypowiedzi Pana Jezusa na temat dzieci, ich spojrzenie na dzieci jest podobne. Zwracają tylko częściej uwagę na negatywne postawy małych osób.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 23-51
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies