Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "POPKULTURA" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Hip-Hop and Trivialisation of Martin Luther King Jr. in Didier Awadi’s “Dans mon rêve”
Hip-Hop i trywializacja Martina Luthera Kinga Jr. w „Dans mon rêve” Didiera Awadiego
Autorzy:
Loukson, Ives S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828325.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
MLK
pop culture
hip-hop
spectacle
Africa
popkultura
hip-hop spektakl Afryka
Opis:
As far as hip-hop is concerned, it is a truism that Didier Awadi counts as one of its influential leading figures. The famous musician from Senegal takes advantage of hip-hop as a medium and participates in disseminating its values across the world. Awadi’s creativity aims at conscientising Black people whose misery, according to him, is due to an internalised negativity about themselves. The artist pursues this objective in “Dans mon rêve” by staging MLK as a historic benchmark and source of inspiration to Africans. My paper attempts to highlight why the use of hip-hop as a medium of pop culture does not effectively serve that creditable objective. I also review the provocative trope of African pop-artist as a modern griot, raised a decade ago by the United States-based scholars. Theoretically, Stuart Hall’s conception of culture and Guy Debord’s theoretical complexity in his attempt to dismantle the monopoly of the spectacle inform the study.
W kontekście hip-hopu, truizmem jest stwierdzenie, że Didier Awadi jest jedną z jego wpływowych postaci. Słynny muzyk z Senegalu wykorzystuje hip-hop jako medium do upowszechnia jego wartości na świecie. Twórczość Awadiego ma na celu uświadomienie Afrykanom, że ich nieszczęście, według niego, wynika ze zinternalizowanej negatywności na swój temat. W „Dans mon rêve” uświadamia o tym, przedstawiając Martina Luthera Kinga jako historyczny punkt odniesienia i źródło inspiracji. W artykule autor stara się podkreślić, dlaczego użycie hip-hopu jako medium popkultury nie służy skutecznie temu godnemu pochwały celowi. Omówiony zostaje również prowokacyjny trop afrykańskiego pop-artysty jako współczesnego griota, zidentyfikowany dziesięć lat temu przez amerykańskich badaczy. Koncepcja kultury Stuarta Halla i teoria Guya Deborda stanowią podstawę niniejszych badań.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 151-166
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MythBusters, or Why “the Only Difference Between Screwing Around and Science Is Writing It down"
Pogromcy mitów, czyli dlaczego „zapisywanie rezultatów [nie] jest jedyną różnicą pomiędzy zabawą a nauką”
Autorzy:
Bemben, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828291.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
popculture
science
MythBusters
Umberto Eco
the Middle Ages
popularising science
popkultura
nauka
Pogromcy Mitów
średniowiecze
popularyzowanie nauki
Opis:
This article focuses on the popular-science programme MythBusters to illustrate the various ways in which it employs science. On the basis of my analysis of these, I, first, argue that the popculture of the early twenty-first century generates products in which multiple uses of scientific activity are a standard. Second, it is also substantiated that this multiplication of the uses of science translates into it being forfeited in favour of entertainment even in broadcasts that are, or at least seem, targeted at it.
Artykuł przedstawia analizę popularno-naukowego programu MythBusters wskazującą na różne sposoby wykorzystania w nim nauki. Na podstawie przeprowadzonej analizy, po pierwsze, twierdzę, że popkultura początku XXI wieku generuje produkty, w których wykorzystanie nauki na różnorakie sposoby urasta do roli standardu. Po drugie, sugeruję, że takie zastosowanie nauki przekłada się na jej upraszczanie na korzyść promocji rozrywki, nawet w programach, które są lub przynajmniej zdają się być wycelowane w przekazywanie wiedzy.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 29-43
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kapliczki do mody. Obraz Maryi w kulturze współczesnej
Between Chapel and Fashion. Our Lady’s Image in Contemporary Culture
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591980.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
contemporary culture
Mary
Marian devotion pop culture
popular piety
kultura współczesna
Maryja
pobożność maryjna
popkultura
pobożność ludowa
Opis:
W katolicyzmie Maryja odrywa szczególną rolę pośród świętych – jest matką Jezusa, Syna Bożego. Jej wyjątkowość odbija się także w kulturze, która wyrasta z chrześcijaństwa. W kulturze tej jest ona prototypem kobiecości i macierzyństwa, łącząc w sobie nie tylko kult Maryi, ale także pozostałości przedchrześcijańskiego kultu pramatki. W pobożności ludowej, a zwłaszcza w jej wiejskiej wersji, postać Maryi ujawnia się w dwojaki sposób: jako Maryi z Nazaretu, znanej z kart Ewangelii, oraz jako przychodzącej z nieba Matki Bożej. W obu przypadkach Maryja jest tą, która przebywa z ludźmi, dzieląc ich troski życiowe. Wraz z urbanizacją, ten kulturowy model został przeniesiony do miasta, jak to ukazują w swoich powieściach Sylwia Chutnik i Salcia Hałas. Współczesny obraz kulturowy Maryi często wykracza poza teologiczną ortodoksję, co widać na przykład w „ewangelizacyjnych” działaniach Ady Karczmarczyk, a także wykorzystania wizerunku Maryi w sztuce, kulturze popularnej oraz w modzie. Opisane w artykule przykłady pokazują, że osoba Maryi odgrywa wciąż bardzo ważną rolę we współczesnej kulturze, choć funkcjonuje w niej często w sposób niezgodny z jej ewangelicznym i teologicznym obrazem.
In Catholicism, Our Lady’s role among the saints is special, as she is the mother of Jesus, Son of God. Her uniqueness is reflected also in the culture stemming from Christianity. Here she constitutes the prototype of womanhood, maternity and mother-figure combining the cult of Our Lady and the relics of the pre-Christian cult of mother goddess. In popular piety, and especially in its rural version, the figure of Our Lady appeares in two ways: as Mary of Nazareth, known from the pages of the Gospel, and as the coming from heaven Mother of God. In both cases she is the one who lives with people, sharing their life concerns. Along with urbanization, this cultural model was transferred to the city, as it is shown in the novels of Sylwia Chutnik and Salcia Hałas. The contemporary cultural image of Mary often goes beyond theological orthodoxy, as it can be seen in Ada Karczmarczyk’s “evangelization” attempts, as well as in the use of Mary’s image in art, pop-culture and fashion. The examples presented in the paper indicate that Mary as a character still plays an important part in the contemporary culture, although the way she functions in it is often inconsistent with her image in the Gospel and theology.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 43-64
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Popcultural Life of Historical Works of Art in Humorous Advertising
O popkulturowym życiu historycznych dzieł sztuki w reklamach humorystycznych
Autorzy:
Stwora, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828330.pdf
Data publikacji:
2021-03-10
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
multimodal advertising
popculture
art in advertising
humour studies
incongruity
reklama multimodalna
popkultura
sztuka w reklamie studia nad humorem niespójność
Opis:
The paramount objective of this paper is to discuss the popcultural life of historical works of art in selected humorous ads. Firstly, the workings of the incongruityresolution theory of humour and script opposition are presented. Then, the author proceeds to the topic of popculturing visual art in ads. Finally, attention is paid to specific instances of popculturing and funification in several art-related multimodal ads, which makes it possible to see the mechanisms of humour elicitation resultant from the ongoing displacement of historical works of art and their transference into the pop-cultural and advertising realms. To this end, the author gathered a collection of ads in English in which visual art is used in order to introduce humour.
Nadrzędnym celem artykułu jest omówienie popkulturowego życia historycznych dzieł sztuki w wybranych reklamach humorystycznych. Po pierwsze, przedstawiono działanie teorii humoru dotyczące rozwiązywania niezgodności (incongruity-resolution) i opozycji względem tzw. scenariusza (script opposition). Następnie autorka przechodzi do tematu popkulturyzacji sztuki wizualnej w reklamach. Na koniec zwraca uwagę na konkretne przypadki popkulturyzacji i „ufajniania” sztuki w kilku multimodalnych reklamach, co pozwala dostrzec mechanizmy wzbudzania humoru wynikające z ciągłego procesu przenoszenia historycznych dzieł sztuki do świata popkultury i reklamy. W tym celu autorka prezentuje anglojęzyczne reklamy, w których do wprowadzenia humoru wykorzystuje się sztuki wizualne.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 167-181
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Nachleben” and the Holocaust topos
„Nachleben” a topika Zagłady
Autorzy:
Tomczok, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089364.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Literary and cultural criticism
topos
remembrance
Aby Warburg’s "Nachleben"
the Holocaust topos
Contemporary Polish literature
popular fiction
pop culture
topika Zagłady
"Nachleben"
powieść popularna
popkultura
posthumanizm
Opis:
This article is built on the premise that the topos has become a potent unit of cultural memory, an image that stores a wealth of often vague, buried or forgotten ideas. Its contents, like those of literature, tend to become extraordinarily condensed and confl ated; in consequence, some topoi (in particular the Holocaust topos) defy conventional tools of understanding and analysis. A solution to this problem can be found in an approach which broadens the scope of the sources of the Holocaust to include pop culture; gives up the rigid classifi cation of topoi, based on ‘hard’, documentary evidence; and, draws on a conceptual frame that connects the topos with the mechanisms of remembrance. A practical application of this approach is offered here in a series of readings of selected passages from Marcin Pilis’s novel The Meadow of the Dead (Łąka umarłych), Zygmunt Miłoszewski’s crime story A Grain of Truth (Ziarno prawdy), Marcin Wolski’s alternate history novel Wallenrod, Justyna Wydra’s war romance The SS-man and a Jewess (Esesman i Żydówka), Krzysztof Zajas’s thriller Oszpicyn [local Yiddish: Auschwitz] as well as some poems by Jacek Podsiadło from his volume The Breguet Overcoil (Włos Bregueta).
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 4; 389-401
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies