Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Grecki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Decarbonization of the energy sector in Greece – is Greek coal mining over?
Dekarbonizacja sektora energetycznego w Grecji – czy to koniec greckiego górnictwa węglowego?
Autorzy:
Hebda, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840798.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
Greece
Greek energy sector
decarbonization
Greek coal
Renewable energy sources
odnawialne źródła energii
dekarbonizacja
Grecja
grecki sektor energetyczny
grecki węgiel
Opis:
The following paper presents the process of decarbonization of the energy sector in Greece and points out to different methods the Greek authorities are adopting in order to reduce the emission of greenhouse gases generated by electricity production. Greece is a country which is modernizing its energy sector gradually, yet dynamically. One of the prime aims is to reduce the level of energy produced in coal-fired power plants by focusing on the renewable energy and the gas sector. In 2010 still more than half of the electrical energy was generated by lignite-fired power plants. Almost ten years later the ratio has dropped to only slightly more than 30%. A significant reduction in coal consumption was possible thanks to investments in renewable energy sources, especially in the wind and solar energy sectors. Both sectors have seen a large increase in production, making renewable energy sources already accounting for over 20% of Greek electricity production. Capital-intensive investments were also made in the country’s gas supply through the expansion of gas-fired power plants and gas transmission networks. As a result, natural gas remains the main source of energy for Greece next to coal. Unfortunately, a big challenge in terms of decarbonization is the need for increased imports of electricity from abroad, due to the insufficient capacity of the Greek energy sector. Therefore, the main purpose of this paper is to define a Greek model of decarbonization and to point out to its benefits and dangers. Greek strategy might serve as an example of how to successfully solve the energy issues in the countries with similar energy profile.
W artykule podjęto problematykę dekarbonizacji sektora energetycznego w Grecji, zwracając szczególną uwagę na metody, jakimi państwo greckie dąży do redukcji gazów cieplarnianych pochodzących z produkcji energii elektrycznej. Grecja jest przykładem państwa, które w dynamiczny i sukcesywny sposób modernizuje sektor energetyczny. Jednym z kluczowych założeń pozostaje obniżenie produkcji energii w elektrowniach węglowych w następstwie rozwoju odnawialnych źródeł energii oraz sektora gazowego. Problem jest istotny, gdyż jeszcze w 2010 r. ponad połowę energii elektrycznej dostarczały elektrownie węglowe operujące na węglu brunatnym. Natomiast niespełna dziesięć lat później odsetek ten obniżył się do nieco ponad 30%. Znaczna redukcja zużycia węgla była możliwa dzięki inwestycjom w odnawialne źródła energii, zwłaszcza w sektorze energetyki wiatrowej oraz słonecznej. W obu sektorach odnotowano istotny wzrost, dzięki czemu odnawialne źródła energii stanowią już ponad 20% w greckiej produkcji prądu elektrycznego. Poczyniono również kapitałochłonne inwestycje w gazyfikację państwa poprzez rozbudowę elektrowni gazowych oraz sieci przesyłowych gazu. W efekcie gaz ziemny obok węgla pozostaje głównym źródłem energii dla Grecji. Niestety dużym wyzwaniem w aspekcie dekarbonizacji jest potrzeba zwiększonego importu energii elektrycznej z zagranicy, co wynika z niewystarczających mocy produkcyjnych greckiej energetyki. Głównym celem artykułu jest określenie greckiego modelu dekarbonizacji oraz wskazanie na korzyści i zagrożenia z niego wynikające. Grecka strategia energetyczna może posłużyć jako przykład rozwiązania problemów energetycznych dla innych państw o zbliżonym profilu energetycznym.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2021, 24, 1; 49-66
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Exploring the Construction of Identities in Written Humorous Narratives by L2 Learners of Greek
Badania nad konstruowaniem tożsamości w tekstach narracyjnych o charakterze humorystycznym na przykładzie uczących się języka greckiego jako obcego
Autorzy:
Gasteratou, Spyridoula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192910.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
narratives
humor
identities
L2
GTVH
teksty narracyjne
tożsamość
język grecki jako obcy
Opis:
The aim of this paper is to explore how adult learners of Greek as a second language construct their identities through humorous written narratives. Analyzing 135 written humorous narratives with Bamberg’s (1997) narrative positioning model and the knowledge resources of script opposition and target from the General Theory of Verbal Humor (Attardo 1994, 2001), we detect two main categories: (a) narratives of legitimizing identities and (b) narratives of resistance identities. Here we discuss one narrative of each category in which narrators position themselves towards aspects of the Greek sociolinguistic context. Humor emerges as a basic tool for identity construction and stance expression, as narrators either align themselves with dominant values of the L2 context or disassociate themselves from it.
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie w jaki sposób osoby dorosłe uczące się języka greckiego jako obcego (L2) definiują swoją tożsamość poprzez teksty narracyjne o charakterze humorystycznym. Używając modelu pozycjonowania narracyjnego Bamberga (1997) oraz opozycji skryptów i obiektu dowcipu będących częścią ogólnej teorii humoru słownego (General Theory of Verbal Humor) (Attardo 1994, 2001) do przeanalizowania zbioru 135 tekstów o charakterze humorystycznym, wyróżniono dwie główne kategorie: (a) narracje o tożsamości legitymizującej oraz (b) narracje o tożsamości wyrażającej opór. W niniejszym artykule omawiamy po jednej narracji z każdej kategorii, w której została wyrażona postawa narratora wobec wybranych socjolingwistycznych elementów kontekstu języka greckiego. Humor okazuje się głównym narzędziem przy konstruowaniu tożsamości i wyrazicielem postaw, a narratorzy albo akceptują dominujące wartości obecne w kontekście języka L2, albo odcinają się od nich.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2020, 5, 1; 132-149
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POLYSEMIC TERMS IN CHINESE, GERMAN, GREEK AND POLISH LEGAL LANGUAGE. A COMPARATIVE STUDY
TERMINY WIELOZNACZNE W CHIŃSKIM, NIEMIECKIM, GRECKIM I POLSKIM JĘZYKU PRAWA
Autorzy:
GORTYCH-MICHALAK, Karolina
GRZYBEK, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920450.pdf
Data publikacji:
2013-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
legilingwistyka porównawcza
grecki
chiński
język prawa
niemiecki
comparative legilinguistics
legal linguistics
Chinese
Greek
German
Opis:
The main issue of the paper is the phenomenon of polysemy, which is present in the Chinese, German, Greek and Polish legal languages. The phenomenon is seen as the criterion of comparative studies between the specified legal languages. As polysemy is often discussed together with homonymy, the authors have decided to define polysemy in the introduction of the text, on the basis of etymology and being contrary to homonymy. The first assumption is an existence of the polysemy of certain terms (words and syntagmas), which relies on simultaneous existence of the term both in general (lay) language and in language for special purposes. The LSP may be the legal language, for example. Based on the existing research of legal language, the authors assume polysemy does not have a homogenous character as a term and moreover this is confirmed by various legilinguistic classifications. There are typologies of legal language based on the criterion of source text, but the authors also propose the consideration of a classification performed on the basis of various fields of law i.e. civil law, constitutional law, criminal law together with confirmation of classification. This criterion may be very useful when explaining the polysemy of legal terms as it originates not only from different types of legal texts, but primarily comes from legal fields. The performed comparative analysis of selected legal terms of different Chinese, German, Greek and Polish legal fields indicates that the multiplicity of meanings of the same term (word/syntagma) comes from the presence of this term in different legal fields. Simultaneously, the primarily assumed statement of the existence of polysemy in the frame of a certain language for special purposes, i.e. legal language, is confirmed. This assumption may be a valuable aspect of further research of national legal languages and may be useful for the users of legal language such as legal translators or legal comparatists.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest zagadnienie wieloznaczności obecne w chińskim, niemieckim, greckim i polskim języku prawa w ujęciu porównawczym. Ponieważ zagadnienie polisemii jest w literaturze przedmiotu często omawiane wraz z zagadnieniem homonimii, autorki artykułu na wstępie przyjmują określoną definicję polisemii, opartą na kryterium etymologicznym. Pierwszym założeniem, jakie przyjmują autorki, jest fakt istnienia wieloznaczności określonych terminów - wyrazów i syntagm - wynikającej z ich jednoczesnej obecności w języku ogólnym orazw języku specjalistycznym, którym jest np. język prawa. W oparciu o istniejące badania nad językiem prawa w artykule zakłada się niejednorodny charakter tergo pojęcia, co potwierdzają różne klasyfikacje języka prawa dokonane przez legilingwistów. Autorki proponują, aby obok przyjętych klasyfikacji uwzględnić w badaniach porównawczych języka prawa również podział prawa na działy, np. prawo cywilne, prawo konstytucyjne etc. Przyjęcie takiego kryterium sprawia, iż zagadnienie polisemii terminów prawnych może być wyjaśnione w oparciu o znaczenie i funkcję tekstów prawnych i prawniczych, z jakich pochodzą dane terminy. Przeprowadzona analiza porównawcza wybranych terminów z różnych gałęzi prawa chińskiego, niemieckiego, greckiego i polskiego, wskazuje, że wieloznaczność terminów prawnych wynika przede wszystkim z obecności i używania tych samych terminów w różnych gałęziach prawa. Jednocześnie potwierdza to przyjętą na początku artykuł tezę, mówiącą że polisemia jest zjawiskiem obecnym również w ramach danego języka specjalistycznego. Taka konstatacja może być przydatna, jak wskazuje się na przykładach, dla użytkowników różnych narodowych języków prawa, jakimi są tłumacze, czy komparatyści prawa.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2013, 15, 1; 19-32
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herodotus and Greek Settlements in the Lower Dniester Region
Herodot i osadnictwo greckie nad dolnym Dniestrem
Autorzy:
Mielczarek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036048.pdf
Data publikacji:
2019-10-22
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Herodotus, Lower Dniester region, Greek settlements, the Scythians
Herodot, dolne Naddniestrze, osadnictwo grecki, Scytowie
Opis:
Osadnictwo greckie w dolnym biegu rzeki Dniestr w źródłach antycznych opisane jest bardzo skromnie. Wczesną, bardzo ogólną informacje podał Herodot. Dalsze uwagi Herodota w pierwszej kolejności odnoszą się do Scytów. Dużą uwagę poświęcił on na historię scytyjskiego króla Skylesa, i jego szczególne związki z Olbią. Skyles, w świetle znalezisk monetarnych związany mógł być również z Nikonion.
An evidence of Greek settlement on the Lower Dniester region presented by written sources is very scanty. As the first should be treated Herodotus text. In reality Herodotus was more interested in the Scythian activity than in Greek one. Attention Herodotus directed to the history of king Scyles and his special relations with Olbia In the light of monetary evidence Scyles could be connected also with Nikonion.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2020, 66; 143-148
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Valency Rearrangement Phenomena and Their Limitations with Polish ‘Clear’ Verbs
Przeszeregowania walencji i nałożone na nie ograniczenia w grupie polskich czasowników dotyczących ‘czyszczenia’
Autorzy:
Malicka-Kleparska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900796.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
morfo-syntaksa
walencja czasownikowa
leksykon
struktura zdarzenia
polski
angielski
grecki
hebrajski
morpho-syntax
verbal valency
lexicon
event structure
Polish
English
Greek
Hebrew
Opis:
Artykuł daje odpowiedzi na bardzo podstawowe pytania dotyczące reprezentacji leksykalnej czasownika i podziału zadań między tę reprezentację a operacje gramatyczne w odniesieniu do morfo-syntaksy czasowników, których argumenty wewnętrzne mogą być realizowane różnorodnie. Analizowana jest grupa polskich czasowników dotyczących ‘czyszczenia’, które przydzielają dwa argumenty wewnętrzne – w formie dopełnienia wyrażonego frazą rzeczownikową w bierniku i frazą przyimkową z elementem głównym z, w przypadku których zamianie struktury syntaktycznej nie towarzyszy zmiana znaczenia. Autorka zastanawia się, co jest przyczyną takiego stanu rzeczy, że tylko część czasowników o odpowiednim znaczeniu pozwala na tę alternację. Jednocześnie stara się ustalić, jaka reprezentacja leksykalna może wyjaśnić zróżnicowane zachowanie tych czasowników i jakie towarzyszą jej zjawiska gramatyczne. Znajduje związek między elementami prefiksalnymi w takich czasownikach a ich właściwościami alternacyjnymi. Dane dla języka polskiego porównuje z danymi z angielskiego, greckiego i hebrajskiego.
The paper is concerned with very basic questions concerning the nature of lexical representation of verbs which take part in valency rearrangement alternations and the contribution of grammar to the morpho-syntactic phenomena involved in this rearrangement. We analyze a group of such valency rearrangement verbs which are referred to as ‘clear’ verbs in Polish and compare their behaviour and properties with the corresponding material from English, Greek and Hebrew. In particular we try to establish which properties enable some verbs to undergo the alternation, while some others accept only one of the alternants. We propose lexical representations for alternating and non-alternating verbs and establish a connection between these representations and the alternating propensity of prefixed verbs in Polish.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 5; 67-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The conflict between romanticism and classicism in the Greek theatre of the 19th century
Konflikt romantyzmu i klasycyzmu w teatrze greckim w XIX wieku
Autorzy:
Petrakou, Kyriaki
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361287.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
romantyzm
klasycyzm
teatr w XIX wieku w Grecji
grecki modernizm
Romanticism
Classicism
theatre of the 19th century in Greece
the Modern Greek
Opis:
The modern Greek nation was established in 1828, after a 7-year revolutionary fight against the Ottoman yoke, which had lasted for 4 centuries (since 1453). It was the time of Romanticism in Europe, a current that supported the spirit of the Revolution. When the first dramas appeared in the small liberated nation, they had the recent Revolution (which was not over yet) as their subject one way or the other. As Lord Byron, the most heroic of the Philhellenes, had recently (1824) died in Messolonghi, having come to Greece to assist the revolution and having sacrificed life as well as his fortune to the great issue of Greek freedom, he became a legend (still holding) and his poetry and drama a model for Greek poets and playwrights. Not the only one: Victor Hugo’s preface to his Cromwell and his romantic plays, especially Hernani, were imitated by the Greek writers in prefaces and plays in versions applied to the Greek data and conditions. For two decades or so almost all newly appearing plays were romantic one way or the other. Soon objections were raised, mostly because some European scholars (the most famous or rather notorious being Jakob Philipp Fallmerayer) suggested that modern Greeks were no Greeks at all, not descendant of the worshipped ancient Greeks but rather Slavs, because of intermingling with other races for centuries. The Greek scholars almost for the rest of 19th century made every effort to prove the lineage linguistically and culturally. So they raised objections to Romanticism (with Byzantium, Frankish / Venetian domination era or the Greek Revolution as subject matter in historical poetic plays) as foreign and immoral and supported The conflict between Romanticism and Classicism in the Greek theatre of the 19th century 257 Classicism, stemming from ancient Greece, the cradle of Western civilization. There was such a contestation in the dramatic competitions run by the University of Athens, in which the Greek drama and its critique were to a great degree formulated. Some of the most important dramatists wrote prefaces in which they supported first Romanticism, then Classicism (but then they wrote Romantic plays wondering themselves how they could write against their intentions). In this paper these trends is being analyzed with an effort of interpretation from several aspects.
Współczesny naród grecki został założony w 1828 r., po 7-letniej rewolucyjnej walce z jarzmem osmańskim, która trwała 4 stulecia (od 1453 r.). Był to czas romantyzmu w Europie, prąd, który wspierał ducha rewolucji. Kiedy pierwsze dramaty pojawiły się w małym, wyzwolonym narodzie, Grecy mieli ostatnią rewolucję (która jeszcze się nie skończyła) jako swój przedmiot. Gdy Lord Byron, najbardziej bohaterski z Philellenes, zmarł niedawno (1824) w Messolonghi, przybył do Grecji, aby pomóc rewolucji i poświęcił życie, a także fortunę dla wielkiego problemu greckiej wolności, stał się legendą (wciąż trwa), a jego poezja i dramat są wzorem dla greckich poetów i dramaturgów. Nie tylko: przedmowę Victora Hugo do Cromwella i jego romantycznych dramatów, greccy pisarze – zwłaszcza Hernani, naśladowali w wersjach dotyczących greckich danych i warunków. Przez około dwie dekady prawie wszystkie nowo pojawiające się sztuki były romantyczne. Wkrótce pojawiły się zastrzeżenia, głównie dlatego, że niektórzy europejscy uczeni (najsłynniejszy lub raczej notoryczny Jakob Philipp Fallmerayer) sugerowali, że współcześni Grecy wcale nie byli Grekami ani potomkami czczonych starożytnych Greków, ale Słowian, z powodu mieszania się z innymi rasami przez stulecia. Naukowcy greccy niemal do końca XIX wieku dokładali wszelkich starań, aby udowodnić rodowód językowy i kulturowy. Podnieśli więc sprzeciw wobec romantyzmu (z Bizancjum, epoki dominacji franko-weneckiej lub rewolucji greckiej jako przedmiotu w historycznych sztukach poetyckich) jako obcego i niemoralnego oraz wspierali klasycyzm, wywodzący się ze starożytnej Grecji, kolebki cywilizacji zachodniej. Było takie zakwestionowanie w dramatycznych konkursach prowadzonych przez Uniwersytet Ateński, w których dramat grecki i jego krytyka zostały w dużym stopniu sformułowane. Niektórzy z najważniejszych dramaturgów pisali przedmowy, w których popierali najpierw romantyzm, potem klasycyzm (ale potem pisali sztuki romantyczne, zastanawiając się, jak mogliby pisać wbrew swoim zamiarom). W tym artykule trendy te zostały przeanalizowane z próbą interpretacji kilku wybranych aspektów.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 245-257
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theologization of Greek Terms and Concepts in the Septuagint and New Testament
Teologizacja terminów i pojęć greckich w Septuagincie i Nowym Testamencie
Autorzy:
Mickiewicz, Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621015.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Septuaginta
teologia Starego i Nowego Testamentu
biblijny język grecki
kultura hellenistyczna
Septuagint
Theology of the Old and New Testaments
Biblical Greek
Hellenistic culture
Opis:
Hellenistic literature, having great achievements in the fields of philosophy, drama, and poetry, did not know the theological concepts and issues which underlie the texts contained in the Hebrew Bible. So when the creators of the Septuagint, and then also the authors of the New Testament, used the Greek language to convey God’s inspired truths to the world, they were forced to give secular terms a new theological meaning, frequently choosing neutral words for this purpose, not burdened with negative associations. With their translation work, they built a kind of bridge between Hellenic and Jewish cultures. On the one hand, the Septuagint allowed Jews reading the Bible in Greek to remain connected not only with the religious heritage of their fathers, but also with the cultural values that were closely related to that language and its world. In turn, for the Greeks, who after some time began to appreciate this work and gained knowledge of its content, it opened vast horizons of new religious and spiritual values, which until then were completely alien to them. The work of the authors of the Septuagint was continued and developed by the authors of the New Testament, which added to their theological output many new religious and moral values arising from the teaching of Jesus Christ. That way they contributed considerably to the development of the Koinē Greek and significantly transformed the spiritual life of the people speaking the language.
Gdy twórcy Septuaginty tłumaczyli na język grecki nazwy lub pojęcia związane z ich moralnością i religią monoteistyczną, zaś autorzy nowotestamentowi przekazywali w języku greckim naukę zawartą w Ewangelii Jezusa, często musieli nadać świeckim terminom greckim nowe, teologiczne znaczenie, przeniesione ze świata biblijnego. W artykule tym są najpierw przedstawione główne przyczyny i skutki takiej teologizacji terminów i pojęć greckich w Septuagincie i Nowym Testamencie, a następnie – na pięciu wybranych przykładach – są ukazane sposoby i kierunki teologizacji terminów, które odgrywają ważną rolę w orędziu autorów Septuaginty i Nowego Testamentu.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 751-769
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Insults and Swear Words in the TinTin Comic: Morpho-Pragmatic Contrastive Study
Zniewagi i przekleństwa w komiksie TinTin: kontrastywne studium morfopragmatyczne
Autorzy:
Antoniou, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955622.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
insults
swear words
pragmatics
morphology
linguistic politeness
cultural values
cross-cultural communication
Greek
French
English
discourse analysis
zniewaga
przekleństwa
pragmatyka
morfologia
grzeczność
wartości kulturowe
komunikacja międzykulturowa
grecki
francuski
angielski
analiza dyskursu
Opis:
Linguists consider insults/swear words as interjections carrying an expressive, cathartic, function, through which the enunciator manifests emotions. We provide a contrastive study of insults/swear words, investigating whether there are specific morphological/syntactic structures pertaining to insults/swear words and discuss the cross-cultural similarities/differences in the pragmatic use of this kind of language, focusing on the perspective of politeness. To do so, we analyse examples drawn from Hergé’s TinTin and their translation into Greek and English, this comic being rich in insults /swear words due to the particularities of the genre of discourse and Captain Haddock’s expressive character. The question is whether the implicit pragmatic/cultural values are the same in all the texts or there are important differences, which can be traced, deriving from the particularities of each of the languages of study. It emerged that the Greek chosen utterances reflect all the parameters influencing the original: phonological, semantic, pragmatic, stylistic. The English version seems to be more distant on all levels of analysis. The (non)preservation of the parameters depends on the peculiarities of the Greek, French and English languages and on the collective images of the recipients. Our conclusions match previous researches, proving Greek as positive politeness oriented, opposed to English (see also Romero 2000; Sifianou 2001). 
W opinii wielu językoznawców zniewagi i przekleństwa uważane są za wtrącenia transmitujące funkcję ekspresywną wypowiedzi, poprzez którą osoba wypowiadająca je manifestuje swoje emocje (Guiraud 1975; Rouayrenc 1998). Ich użycie ma więc charakter oczyszczający. Celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie kontrastywnej analizy językowej w odniesieniu do zniewag i przekleństw. Autorka bada czy istnieją specyficzne struktury morfologiczne i syntaktyczne, które odnoszą się do zniewag i przekleństw, jak również omawia, z punktu widzenia uprzejmości, międzykulturowe podobieństwa i różnice w pragmatycznym użyciu tego rodzaju języka. Aby osiągnąć zamierzone cele, autorka zestawia przykłady zaczerpnięte z komiksu TinTin Hergé’a i ich tłumaczenia na grecki i angielski, a to z uwagi na fakt, że komiks ów, ze względu na specyficznym typ dyskursu obecnego w nim i ekspresywny charakter Kapitana Haddoka, obfituje w zniewagi i przekleństwa, co z kolei jest źródłem oralności i hiperboliczności. Należy zadać pytanie: czy pragmatyka wyrażona implicite i wartości kulturowe są takie same we wszystkich analizowanych tu tekstach, czy też można zaobserwować znaczące różnice? Okazuje się, że wersja grecka preferuje powiązane ze sobą wyrazy złożone, a wybrane wypowiedzi stanowią odzwierciedlenie wszystkich parametrów zamieszczonych w oryginale, tj. fonologicznych, semantycznych, pragmatycznych i stylistycznych. W odróżnieniu od powyższego, wersja angielska wydaje się być bardziej oddalona na każdym poziomie analizy. Jednocześnie (nie) utrzymywanie parametrów zależy od specyficznych cech języka greckiego, francuskiego i angielskiego, jak również od wspólnych wyobrażeń odbiorców tekstu. Uzyskane wyniki są spójne z wcześniejszymi wnioskami i potwierdzają, że język grecki, w przeciwieństwie do angielskiego, jest raczej zorientowany na pozytywne formy uprzejmość (zob. Romero 2000; Sifianou 2001).
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 1; 86-121
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies