Decarbonization of the energy sector in Greece – is Greek coal mining over?

The following paper presents the process of decarbonization of the energy sector in Greece and points out to different methods the Greek authorities are adopting in order to reduce the emission of greenhouse gases generated by electricity production. Greece is a country which is modernizing its energy sector gradually, yet dynamically. One of the prime aims is to reduce the level of energy produced in coal-fired power plants by focusing on the renewable energy and the gas sector. In 2010 still more than half of the electrical energy was generated by lignite-fired power plants. Almost ten years later the ratio has dropped to only slightly more than 30%. A significant reduction in coal consumption was possible thanks to investments in renewable energy sources, especially in the wind and solar energy sectors. Both sectors have seen a large increase in production, making renewable energy sources already accounting for over 20% of Greek electricity production. Capital-intensive investments were also made in the country’s gas supply through the expansion of gas-fired power plants and gas transmission networks. As a result, natural gas remains the main source of energy for Greece next to coal. Unfortunately, a big challenge in terms of decarbonization is the need for increased imports of electricity from abroad, due to the insufficient capacity of the Greek energy sector. Therefore, the main purpose of this paper is to define a Greek model of decarbonization and to point out to its benefits and dangers. Greek strategy might serve as an example of how to successfully solve the energy issues in the countries with similar energy profile.

W artykule podjęto problematykę dekarbonizacji sektora energetycznego w Grecji, zwracając szczególną uwagę na metody, jakimi państwo greckie dąży do redukcji gazów cieplarnianych pochodzących z produkcji energii elektrycznej. Grecja jest przykładem państwa, które w dynamiczny i sukcesywny sposób modernizuje sektor energetyczny. Jednym z kluczowych założeń pozostaje obniżenie produkcji energii w elektrowniach węglowych w następstwie rozwoju odnawialnych źródeł energii oraz sektora gazowego. Problem jest istotny, gdyż jeszcze w 2010 r. ponad połowę energii elektrycznej dostarczały elektrownie węglowe operujące na węglu brunatnym. Natomiast niespełna dziesięć lat później odsetek ten obniżył się do nieco ponad 30%. Znaczna redukcja zużycia węgla była możliwa dzięki inwestycjom w odnawialne źródła energii, zwłaszcza w sektorze energetyki wiatrowej oraz słonecznej. W obu sektorach odnotowano istotny wzrost, dzięki czemu odnawialne źródła energii stanowią już ponad 20% w greckiej produkcji prądu elektrycznego. Poczyniono również kapitałochłonne inwestycje w gazyfikację państwa poprzez rozbudowę elektrowni gazowych oraz sieci przesyłowych gazu. W efekcie gaz ziemny obok węgla pozostaje głównym źródłem energii dla Grecji. Niestety dużym wyzwaniem w aspekcie dekarbonizacji jest potrzeba zwiększonego importu energii elektrycznej z zagranicy, co wynika z niewystarczających mocy produkcyjnych greckiej energetyki. Głównym celem artykułu jest określenie greckiego modelu dekarbonizacji oraz wskazanie na korzyści i zagrożenia z niego wynikające. Grecka strategia energetyczna może posłużyć jako przykład rozwiązania problemów energetycznych dla innych państw o zbliżonym profilu energetycznym.